ΣΥΝΟΨΗ-ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ- ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ-ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΗ-ΕΑΛΩ-ΜΥΘΙΣΤΡΟΡΗΜΑ

                   ΝΙΚΟΣ ΚΟΛΕΣΗΣ

                         

                           ΣΥΝΟΨΗ

               ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

             ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ

                           ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Επίσης από αυτό έγραψα Θέατρο – Όπερα

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας και οι πολύμορφοι σύντροφοι

Ξαναγεννήθηκαν με τον κόσμο στο κέντρο Μεσογείου,

Μέσα απ τους κύκλους  της Πανχρονικής Επιστροφής.

Ζούσαν την Αiδιότητα του Ίδιου καθώς κυλούσε ακύμαντη

Ως συνεχής ασυνέχεια των χρόνων του Πανχρόνου.

Δεν θα μας νικήσουν οι βάρβαροι φώναξε ο τρομερός Οδυσσέας. Η μάχη έκλεινε προς την μεριά των πειρατών,

Τότε εμφανίστηκε η παλλάδα Αθηνά, πήρε το τιμόνι κάνοντας το πλοίο της Ιθάκης αόρατη Σκιά.

Οι πολύμορφοι Ιθακήσιοι πέρασαν ανάμεσα από τα εχθρικά πλοία χωρίς να δει κανείς τίποτα.

Οι μυθικοί Ιθακήσιοι πέρασαν από τη μεγάλη Ελλάδα και τον Ακράγαντα, τις Συρακούσες και συζήτησαν με τον Πυθαγόρα, τον Εμπεδοκλή, τον Αρχιμήδη,

Κι έζησαν από κοντά την Ρωμαϊκή κατάκτηση.

Έπειτα γνώρισαν τη χώρα των Ετρούσκων στους πρόποδες των Απεννίνων που αργότερα θα ονομαζόταν

γη της Τοσκάνης.

1

Ο μυθικός Οδυσσέας και ο θεϊκός Αινείας αναγνώρισαν ο ένας στον άλλον τα σημάδια των θνητών- Αθανάτων.

Φιλήθηκαν σταυρωτά και τότε ρώτησε ο θρυλικός Αινείας.

Πολυμήχανε βασιλιά της Ιθάκης

Τα πάθη σου τελειωμό δεν έχουν

Ποιος άνεμος σε έφερε στη μυθική Ρώμη.

Δεν ξέρω εδώ θα μάθω το λόγο απάντησε ο πολύτροπος Οδυσσέας.

Αλλά μεγάλε βασιλιά της Ιθάκης

 μια παλιά παράδοση λέει πως εάν ένας θνητός αθάνατος όπως εσύ θελήσει να μπει στην πόλη, πρέπει πρώτα να αναμετρηθεί μαζί μου, να πολεμήσει ή να παλέψει. 

Προτιμώ την πάλη απάντησε ο πολύτροπος Οδυσσέας

 Μην τυχόν και από λάθος σκοτωθεί κανείς.

Πάλευαν οι ισόθεοι και ο ιδρώτας έλουζε το σώματα,

Μα όσο και αν προσπαθούσαν κανείς δεν νικούσε.

Τότε ο Ρώμος με τον Ρωμύλο, οι ρωμαίοι, οι πολύμορφοι σύντροφοι συμφώνησαν πως είναι ισοδύναμοι και ανακήρυξαν ισόπαλους τους αντιπάλους.

Τώρα όλες οι πόρτες ήταν ανοικτές για τους μυθικούς Ιθακήσιους να μπουν μέσα στην Αιώνια Πόλη,

Για να ανακαλύψουν το μεγαλείο και την τραγωδία της Ρώμης. Μόλις πέρασαν την πύλη δεξιά από την είσοδο θαύμασαν το γλυπτό του θεϊκού Αυγούστου.

Οι αυτοκράτορας με πολεμική στολή μιλούσε προς τις ρωμαϊκές λεγεώνες. Είναι το τέλος το εμφυλίου και η αρχή της PAX ROMANA.

Η μεγάλη πορεία άρχισε από την Ιερά Οδό κι οδηγούσε προς το αυτοκρατορικό κέντρο.

Η αρχιτεκτονική και η πολεοδομία έδειχνα τη μεγάλη τέχνη των ρωμαίων. Η πόλη αντανακλούσε την καλλονή και την

2

Αθωότητα, αργότερα θα γνώριζαν την άγρια ρωμαϊκή νύχτα, τα σκοτάδια της Δικτατορίας, το μαύρο φως του θανάτου. Αργά –αργά ξετύλιγαν τους ρωμαικούς κύκλους

Που τέμνονταν από το θεό Τίβερη.

Οι πολύτροποι Ιθακήσιοι προχώρησαν εκστασιασμένοι προς τη μεγάλη πλατεία, βρίσκονταν από την Ιουλία Βασιλική, το Forum του Αυγούστου κι του Βεσπασιανού.

Ο Κικέρωνας αγόρευε ενώ το πλήθος άκουγε άκουε συνεπαρμένο. Μιλούσε με ύφος λαμπρό άλλοτε Ελληνικά και άλλοτε Λατινικά. Αγέρωχος στεκόταν σε μια υπέροχη στάση όπως οι αετοί της Ρώμης.

Ανάμεσα στο ακροατήριο ήταν οι Πραίτορες και οι Ύπατοι της Ρώμης, αριστοκράτες, συγκλητικοί φορούσαν τα πιο ακριβά ρούχα, πορφυρά με λευκά διαδήματα κι ακριβά διαμάντια, έμοιαζαν περισσότερο με Αλεξανδρινούς.

Ο Καίσαρας καθόταν σε περίοπτη θέση φορώντας την κορώνα του. Έτσι όλοι μαζί συναθροισμένοι έδειχναν τη δύναμή τους, ήθελαν να αποφύγουν έναν ακόμη Αλεξανδρινό Πόλεμο- Belum Alexandrum.

Ήταν μια λαϊκή συνέλευση ενθουσιώδης, το αστικό προλεταριάτο άλλοτε ανταποκρινόταν και άλλοτε αποδοκίμαζε έντονα.

O Γάϊος Γράκχος, ο Κ, Ορτήσιος, ο Καίσαρας, ο Μάρκος

 Αντώνιος, ο Λ. Κράσος το πρότυπο του Κικέρωνα πέρασαν από αυτό το βήμα εκφωνώντας λόγους επαναστατικούς.

Όλοι μαζί μέσα από τα πολλαπλά ανοίγματα του μεγάλου χρόνου έζησαν ένα ακόμη ρωμαϊκό θαύμα.

Το παλάτι του Αυγούστου κτισμένο νοτιο-ανατολικά του Παλατίνου λόφου δέσποζε σε όλη τη Ρώμη.

3

Ο Αύγουστος δεχόταν όλο τον κόσμο, άκουγε τα προβλήματα και έδινε λύσεις, ακριβώς όπως έκαναν οι δημοκρατικοί μεγιστάνες.

Οι πολύτροποι Ιθακήσιοι πέρασαν την είσοδο και μπήκαν στον κήπο των ανακτόρων, αμέσως αισθάνθηκαν έντονα τη μαγεία. Ο Αύγουστος ο Ηγεμονας της Pax Romana υπερηφανευόταν για τη μεγάλη του μνήμη, τις πολλές γνώσεις, αντιλαμβάνονταν και συνέθετε πολλά προβλήματα μαζί. Εξαιρετικά προικισμένος δημιούργησε και εξέφρασε την πεμπτουσία του Ρωμαϊκού Έθνους.

Πρώτα ο Αριστόξενος πήρε το λόγο, ο γραμματέας του Αυγούστου, υποδέχτηκε εγκάρδια τους Έλληνες λέγοντας πως χαιρόταν διπλά, Έλληνας αυτός συναντούσε το θεϊκό Οδυσσέα και τους πολύμορφους συντρόφους.

Παρουσίασε το θεϊκό Αύγουστο λέγοντας πως είναι

Principus πρώτος πολίτης σύμφωνα με τα δημοκρατικά πρότυπα εκλεγμένος από το λαό με μεγάλη πλειοψηφία,

Imperator, Pontifix Maximus.

Αυτός ο λαμπρός άνδρας περιμένει τον ερχομός σας

Έτοιμος να δεχτεί το άνοιγμα του μεγάλου χρόνου.

Τότε ο Αύγουστος πήρε το λόγο κι είπε μεγαλόπρεπα.

Ισόθεε Οδυσσέα ψηλέ κι ωραίε ξένε

Κι εσείς ευγενικοί σύντροφοι

Καλώς ήρθατε στην Αιώνια Πόλη.

Μάθετε πως όταν περάσατε την Prima Porta άλλαξε ριζικά η Μοίρα σας, από εδώ και πέρα είστε υπό την προστασία

Του αυτοκράτορα της Ρώμης. Ρίγησε ο πολύτλας Οδυσσέας όταν άκουσε τα λόγια Του αυτοκράτορα της ρώμης και είπε γεμάτος συγκίνηση. Μεγάλε και θεϊκέ Αύγουστε τα λόγια ηχούν σαν εξαίσια μουσική.

4

Όλοι οι δρόμοι δείχνουν το δρόμο της επιστροφής

Κι όλοι τον κρύβουν. Μας πολεμούν θεοί και δαίμονες και το κακό ριζικό μας, όμως μας προστατεύει η θεά Αθηνά.

Πολυμήχανε Οδυσσέα

Μίλησέ μας για το βασίλειό σου, το περίφημο νησί,

τους κατοίκους του δήμου, την πόλη όπου έζησες.

Οι ρωμαίοι στρατηγοί και ναύαρχοι θα σε οδηγήσουν πίσω στην πατρίδα, εσένα και τους συντρόφους σου.

Θεϊκέ Αύγουστε

Το μυθικό βασίλειο της Ιθάκης βρίσκεται στο αρχιπέλαγος του Ιονίου. Περιλαμβάνει την όμορφη Ζάκυνθο και τη Σάμη με την απόρθητη ακρόπολη, το εύφορο Δουλίχι όπως και τη βραχώδη και άγονη Ιθάκη.

Οι κάτοικοι είναι φιλόξενοι αλλά και μεγάλοι αμφισβητίες, εργατικοί και φιλότιμοι μα μερικές φορές σκληροί και άκαρδοι συμπεριφέρονται με αδικία.

Μάθε λοιπόν μεγάλε Καίσαρα

Πως ο θεός της θάλασσας Ποσειδώνας και ο πολεμοχαρής Άρης εμποδίζουν να γυρίσουμε πίσω στην Ιθάκη.

Τότε ο Αύγουστος ζήτησε από το μυθικό Βιργίλιο

Να τους πει για την ιστορία του Αινεία με τη Διδώ στην Καρχηδόνα. Το μεγάλο τους έρωτα και πως έφυγε για να ιδρύσει τη θρυλική Ρώμη.

Οι πολύμορφοι Ιθακήσιοι συνάντησαν στους κήπους του Μαικήνα τον περίφημο φιλόσοφο Σενέκα με τους μαθητές του. Ο Λεύκιος Δομιτίος, ο Νέρωνας ξεχώριζε με το παρουσιαστικό του, δίπλα του ήταν ο Τίτος ο γιος του Βεσπασιανού, ο Βρετανικός και άλλοι.

Εκστασιασμένοι πλησίασαν το υπέροχο Οδυσσέα λέγοντας πως πράγματι ζούσαν ότι δίδασκε ο μεγάλος

5

Δάσκαλος, – το άνοιγμα- της πολυδιάστατης Ετερότητας

Όπου συναντούσαν το θρυλικό βασιλιά.

Τόσες φορές διάβασαν τις ιστορίες του Ομήρου και ονειρεύτηκαν πως πολεμούσαν μαζί του.

Είπαν όλοι μαζί

Χαίρε ισόθεε Οδυσσέα

Ψηλέ κι ωραίε Ξένε

Καλώς όρισες στην Αιώνια Πόλη.

Χαμογέλασε ο πολύτροπος βασιλιάς κι είπε πως αισθανόταν ευτυχής που συναντούσε τόσο λαμπρούς νέους και ρώτησε που πηγαίνουν όλοι μαζί.

Αυτοί απάντησαν πως έκαναν μάθημα με το δάσκαλό τους

Το φιλόσοφο Σενέκα. Μετά το τέλος του μαθήματος

ο δάσκαλος προέτρεψε να πάνε στο θέατρο του Πομπήιου

να δούνε τις Ηλέκτρες που έπαιζε ένας Αθηναϊκός θίασος.

Στη θρυλική Ρώμη γευμάτισαν το –Δείπνο της Αγάπης-,

Έλληνες , Ρωμαίοι, Εβραίοι, Σκλάβοι, φιλόσοφοι, γυναίκες

Γέροι, παιδιά κάθονταν στο –Ίδιο- τραπέζι.

Όλοι ενώπιον του Θεού ήταν Ίσοι.

Ο Πέτρος και ο Παύλος οι δυο στυλοβάτες της εκκλησίας ήταν μεταξύ των καλεσμένων. Ο Παύλος έγινε ο μεγαλύτερος κήρυκας της Ανατολής και ο Πέτρος δίδαξε τη Δικαιοσύνη και μαρτύρησε ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Λίγο πριν οι δυο απόστολοι ο Πέτρος και ο Παύλος έπλυναν τα πόδια των αδερφών σε ένα υπέροχο δείγμα ύψιστης ταπεινοφροσύνης.

Η Ρώμη ανάδυε το άρωμα των ρόδων και των γερανιών

Μαζί με την οσμή του αίματος αγρίων ζώων.

Η αποκρουστική οσμή της ανθρώπινης σάρκας όταν την ξεσχίζουν άγρια από τα βασανιστήρια.

Το τεραστίων διαστάσεων κτίριο, το περίφημο Κολοσσαίο

6

 Βρισκόταν κάτω από τη σκιά του Αισπυλιανού λόφου.

Όταν μπήκαν μέσα ήταν ήδη γεμάτο, οι συγκλητικοί,

η ρωμαϊκή αριστοκρατία ήταν στις θέσεις τους.

Οι ιππότες, οι δικαστές, οι διακεκριμένοι πολίτες ήταν ακριβώς από πάνω. Η Κονίστρα όπου γινόταν οι αγώνες

Οι θηριομαχίες, οι μονομαχίες ήταν τεράστια.

Χιλιάδες χριστιανοί ήταν στοιβαγμένοι στα υπόγεια, ο ένας πάνω στον άλλον σε διπλανές αίθουσες.

Έκλαιγαν με σπαραγμό ψυχής, ένας θρήνος του θανάτου που έφθανε ίσαμε τον ουρανό.

Το Αμφιθέατρο των Φλάβιων ενσάρκωνε το ρωμαϊκό αίσθημα, χιλιάδες κόσμου περίμεναν με αγωνία τον αυτοκράτορα για να αρχίσουν οι αγώνες.

Μόλις ο Νέρωνας και η συνοδεία του έφθασαν γρήγορα

Κατευθύνθηκαν στο αυτοκρατορικό θεωρείο.

Ο βασιλιάς Ήλιος προσέφερε <<άρτον και θεάματα>>

Δωρεάν κρασί και ατελείωτες γιορτές.       

Ο Νέρων Κλαύδιος Δρούζος Γερμανικός

Ο Απόλλων και ο Ήλιος μαζί,

Ποιητής, ηθοποιός,  κιθαρωδός, πεχλιβάνης,

Αιμομίκτης, αδελφοκτόνος, μητροκτόνος

Έγινε το θηρίο της Αποκάλυψης.

Ο αυτοκράτορας έκανε νόημα και η ορχήστρα άρχισε

να παίζει δυνατά ανακοινώνοντας την έναρξη των αγώνων 

Ο κόσμος της Ρώμης ήθελε θηριομαχίες και μονομαχίες,

Σπασμένα κεφάλια και τα μυαλά πεταμένα στην αρένα.

Τα λιοντάρια πολεμούσαν με τις τίγρεις, οι ύαινες με τους πάνθηρες, ενώ οι θηριοδαμαστές πάνω σε  άλογα και ελέφαντες σκότωναν όσα θηρία έμεναν ζωντανά.

Η αποθέωση του θανάτου που έγινε θέαμα ήταν όταν

έριξαν ανθρώπους μέσα στην Αρένα.

7

Τα ζευγάρια των μονομάχων έβγαιναν έξω και έκαναν

Το γύρο της  Κονίστρας έχοντας τα ξίφη παρατεταμένα ψηλά. Φθάνοντας μπρος από την αυτοκρατορική εξέδρα φώναζαν δυνατά

                         Ave Gaesar

                      Morituti te salutant

Μια μεγάλη ανατριχίλα κυρίευσε την ψυχή του θρυλικού Οδυσσέα και των υπέροχων συντρόφων, ένιωσαν τόσο κοντά στο θάνατο ώστε θέλησαν να τον εξημερώσουν.

Πολλά ζευγάρια μονομάχησαν ικανοποιώντας τη δίψα των θεατών για αίμα. Ο θάνατος του αντιπάλου ήταν η ζωή τους, παρέμεναν ζωντανοί μέχρι τον επόμενο.

Μόλις τελείωσαν οι μονομαχίες, οι υπάλληλοι κι οι σκλάβοι

Του Αμφιθεάτρου έστησαν πασσάλους στην Αρένα.

Οι βασανιστές άρχισαν να κτυπούν αλύπητα με μαστίγια

Τα γυμνά σώματα κι αυτοί οι κακόμοιροι υπέφεραν φρικτά.

Το θέαμα άρχισε να γίνεται βαρετό όταν κάποιο αιλουροειδές πήδηξε μέσα στην αρένα φορώντας το δέρμα άγριου ζώου με μάσκα πάνω στο κεφάλι.

Οι ίδιος ο αυτοκράτορας αυτοπροσώπως όρμησε κατά των χριστιανών και άρχισε να τους κατασπαράζει ΄

και να βιάζει άνδρες και γυναίκες μαζί.

Ακολούθησε ένα άλλο θηρίο μεταμφιεσμένο, ένας θηριώδης μονομάχος, ο απελεύθερος Δορυφόρος,

ο άνδρας του Νέρωνα. Αφού τον έδειρε γερά,

τον βίασε μπρος στα μάτια όλης της αυτοκρατορίας.

Αυτός βογκούσε φανερά ικανοποιημένος κι έβγαζε

Ξεφωνητά βιασμένης παρθένου.

Όταν τελείωσαν τα καμώματα του πεχλιβάνη

8

Εμφανίστηκαν οι Δήμιοι με μαύρα ρούχα, φορούσαν κουκούλες και χωρίς αιδώ άρχισαν να θερίζουν τα κεφάλια

Των Χριστιανών με τσεκούρια.

Δεν άντεξε ο πολυμήχανος Οδυσσέας και οι γενναίοι σύντροφοι, αμέσως πήδηξαν στην Κονίστρα και με τρομερή τέχνη άρχισαν να σκοτώνουν τους Δήμιους ελευθερώνοντας τους χριστιανούς.

Πάγωσε το Αμφιθέατρο, όλοι αναρωτιόνταν ποιοι είναι αυτοί, όμως ξαφνικά χειροκρότησαν θερμά, κανείς στη ρώμη δεν χώνευε τους δήμιους.

Γρήγορα ο Νέρωνας σηκώθηκε όρθιος και με δυνατή φωνή ρώτησε παίζοντας θέατρο.

Ποιος είσαι εσύ ωραίε Ξένε

Πως ελευθερώνεις με αυτό τον τρόπο τους άθλιους χριστιανούς, δεν έχεις καμιά διαταγή.

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας απάντησε με θεϊκή φωνή

Τέτοια ώστε σείστηκε το θέατρο.

Ο ΚΑΝΕΝΑΣ

Τότε ο Νέρωνας είπε συγκλονισμένος

Γενναίε Ξένε μιλάς σαν Έλληνας

όπως ο μυθικός βασιλιάς της Ιθάκης

στον κύκλωπα Πολύφημο όταν μαζί με τους συντρόφους

ξέφυγαν από τη σπηλιά που τους κρατούσε με το ζόρι.

Επειδή θαυμάζω πολύ την Ελλάδα

Σας επιτρέπω μαζί με τους χριστιανούς σου

Να φύγετε όσο είναι καιρός.

Σας δίνω λίγο χρόνο να σωθείτε προς δόξα του ρωμαϊκού λαού και του κόσμου που είναι δικός μου.

                        Ave Caesar

                  Οι τελευταίοι ελεύθερο

                       Σε χαιρετούν

9

Απάντησε ο πολύτροπος Οδυσσέας και χαιρέτησε τα πλήθη ενώ τον επευφημούσαν.

Η φωτιά σάρωνε τα πάντα στο πέρασμά της, αφάνιζε ολόκληρα τετράγωνα δημιουργώντας τεράστια σύννεφα καπνού, οι λαφυραγωγοί έτρεχαν σαν τρελοί κρατώντας μπόγους γεμάτους χρυσαφικά.

Κυκλοφόρησε η φήμη ότι ο Νέρωνας έβαλε φωτιά για αυτό επέστρεψε εσπευσμένα από το Άντιο και επέβλεπε με τη φρουρά του ώστε να σβήσει η φωτιά. Ο Νέρων έδωσε πλούσια δάνεια σε όσους ήθελαν να κτίσουν τα σπίτια τους, όταν όμως κράτησε για τον εαυτό του τις καλύτερες εκτάσεις όπου έκτισε το Χρυσό Παλάτι,

Τότε τον κατηγόρησαν ανοικτά ότι αυτός έβαλε τη φωτιά.

Η φήμη πως οι χριστιανοί έβαλαν την φωτιά εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα σε όλη την πόλη, ο όχλος επιτέθηκε στους δύστυχους ανθρώπους, πολλοί οδηγήθηκαν στις φυλακές.

Ο Ίδιος ο αυτοκράτορας εμφανίστηκε μεγαλοπρεπής γνωρίζοντας πως πλησιάζει το τέλος. Φορούσε ένα χρυσοκέντητο  άλικο μανδύα με χιλιάδες αστεράκια πάνω.

Ηθοποιοί, τραγουδιστές, χορευτές πλαισίωναν την τιμητική φρουρά του Νέρωνα. Όλοι μαζί πέρασαν τη μεγάλη κυκλική αίθουσα των συμποσίων, βρίσκονταν ήδη στο κέντρο του Χρυσού Παλατιού. Γύρω οι απέραντοι κήποι φαίνονταν πανέμορφοι από τα παράθυρα.

Οι τοίχοι ήταν ολόχρυσοι με περίτεχνες διακοσμήσεις από πετράδια και σεντέφια. Όταν τελείωσαν τα  τυπικά πήρε από την βιβλιοθήκη ένα χρυσό κουτί όπου φύλαγε το θανατηφόρο φάρμακο της Λογκούστας.

Ο αγγελιοφόρος από την Ιβηρική έφερνε άσχημα νέα.

Ο Γάλβας πήγε με τους επαναστάτες, ήταν σαν να διέταζε

10

τον Νέρωνα να αυτοκτονήσει. Ο Νέρων κηρύχτηκε εχθρός της Ρώμης και καταδικάστηκε σε θάνατο, νικήθηκε από ένα γέροντα φαλακρό τον Γάλβα.

Ξυπόλυτος βγήκε στους δρόμους ζητώντας βοήθεια μα κανείς δεν άνοιξε την πόρτα, ούτε αυτοί που κάποτε βοήθησε. Ο αυτοκράτορας μαζί με τον Σπόρο, ο Επαφρόδιτος και μερικοί δούλοι ανέβηκαν πάνω στα άλογα και κάλπασαν προς τη βίλα του απελεύθερου.

Πέρασαν μέσα και τότε αυτός ο μέγας ηθοποιός

Περπάτησε αργά μέχρι το κέντρο της μεγάλης αίθουσας.

Κράτησε με όση δύναμη του είχε απομείνει ένα μαχαίρι

Και το βύθισε στο λαιμό του βοηθούμενος από το γραμματέα του, τον Επαφρόδυτο. Το αίμα πετάχτηκε από την πληγή του κοσμοκράτορα, πέφτοντας κάτω είπε συγκλονισμένος. Τι μέγας καλλιτέχνης χάνεται!! Τι μέγας!!

Ο Επαφρόδιτος τράβηξε επιδέξια το μαχαίρι και έκλεισε την πληγή με ένα μαντήλι. Από έξω ακούγονταν δυνατά τα βήματα των στρατιωτών σαν τύμπανα θανάτου.

Μόλις κατάλαβαν τι έγινε όρμησαν μέσα και προσπάθησαν να σώσουν τον Νέρωνα- τέτοια διαταγή είχαν- αλλά αυτός είπε ψιθυριστά.

Πολύ αργά εκατόνταρχε- πολύ αργά.

Έβγαλε ένα αγκομαχητό, έχασε τις αισθήσεις και γύρισαν ανάποδα τα μάτια του, ύστερα πέθανε.

Οι στρατιώτες έριξαν από πάνω ένα πορφυρό μανδύα,

Πέθανε σαν αυτοκράτορας, σαν Ιούλιος Καίσαρας

Σαν ήρωας τραγωδίας μόλις τριάντα δύο χρονών.

11

              ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΡΑΨΩΔΙΑ

Ο πλανητικός Οδυσσέας και οι χαοσμικοί σύντροφοι προχωρούσαν απτόητοι στην σκουληκότρυπα του χρόνου

Το άνοιγμα απλωνόταν μπροστά τους, οδηγούσε στην πόλη των πόλεων, τη νέα Ρώμη, την Κωνσταντινούπολη.

Ακολούθησαν την Εγνατία οδό ώσπου έφθασαν στην αυτοκρατορική Θεσσαλονίκη, όπου περίμεναν ήδη οι άλλοι σύντροφοι με την Ιθάκη στο λιμάνι της πόλης.

Θαύμασαν την πόλη του Αγίου Δημητρίου σε όλη τη διαχρονία, περήφανη και απόρθητη. Όσες φορές την πάτησαν, έφυγαν με τα πλούτη της χωρίς να γυρίσουν.

Περίκλειστη από τεράστια τείχη ακόμη και από την πλευρά της θάλασσας ήταν τέλεια οχυρωμένη, απέκρουε τις επιθέσεις κρατώντας ανέπαφη τη χριστιανική πίστη.

Έζησαν την περίφημη Δημοκρατία της Θεσσαλονίκης

Περιδιαβαίνοντας το Φαντασιακό Μουσείο της Πόλης.

Όποιος μια φορά δει αυτή την πόλη δεν την ξεχνάει ποτέ.

Όλοι μαζί αποχαιρέτησαν την υπέροχη γη των μακάρων,

Έπλεαν ανοικτά του Άθω όταν ξέσπασε τρομερή καταιγίδα

Όμως είχαν προστάτη τον Άγιο Νικόλαο που οδήγησε με ασφάλεια την Ιθάκη στις ακτές του Αγίου Όρους.

Οι πολυμήχανοι Έλληνες αισθάνθηκαν βαθιά την αγιότητα του Όρους, βρίσκονταν στην Κιβωτό της Ορθοδοξίας.

Εδώ ο δρόμος του Θεού και της χριστιανικής λατρείας γίνονταν για τη σωτηρία της ψυχής. Πολλοί βασιλείς, ηγεμόνες, άρχοντες και απλοί άνθρωποι είχαν φορέσει το ράσο του καλόγερου. Όλοι μαζί προχώρησαν με δέος στο εσωτερικό της Δημοκρατίας του Θεού έχοντας οδηγό τον παπά Μάξιμο. Μια ολόκληρη πολιτεία ορθωνόταν μεγαλειώδης,-αδελφοί υποδεχτείτε τον άλλον με ένα φιλί-.

12

Το Άγιο Όρος έδειχνε την ταπείνωση και την ευλάβεια

Πόση ελευθερία φέρνει η Ορθοδοξία όταν δίνεσαι ολοκληρωτικά.

Ένα ελαφρύ αεράκι φύσηξε και οι Εταίροι άνοιξαν τα πανιά της πολύφημης Ιθάκης έχοντας προορισμό την πολύπαθη Κωνσταντινούπολη.

Οι ωραίες της Προποντίδας, τα περίφημα Πριγκιποννήσια

Η Πρώτη, η Αντιγόνη, η Χάλκη και η Πρίγκηπος εμφανίστηκαν μαγικές. Η πολύφημη Ιθάκη δεν έπιασε λιμάνι σε κανένα νησί, υπήρχαν τουρκικά πλοία παντού,

Προχώρησε αθέατη προς τη μυθική Κωνσταντινούπολη 

Οι Οθωμανοί μυριάδες πολεμούσαν λυσσαλέα για να κατακτήσουν την πόλη. Οι πολεμιστές του Ισλάμ ήρθαν να κυριεύσουν την απόρθητη Βασιλεύουσα.

ΑΛΛΑΧΟΥ ΑΚΜΠΑΡ

Φώναζαν φανατισμένοι όταν έκαναν γιουρούσι ενώ συνοδεύονταν από  νταούλια και νακαράδες.

Οι Βυζαντινοί από μέσα αμύνονταν πολεμώντας γενναία

Με ένα ασίγαστο πάθος για την αγαπημένη τους πόλη.

Το Χαντίθ του προφήτη έλεγε

< Η Κωνσταντινούπολη θα αλωθεί

Τι ωραίος στρατηγός είναι αυτός κι τι ωραίος στρατός>

Ο Μεχμέτ ο νέος Παντισάχ πίστευε ακράδαντα

Πως αυτός είναι ο Ωραίος στρατιώτης.

Η Θεοτόκος Παναγία εμφανίστηκε πάνω στο πιο ψηλό κατάρτι ακτινοβολώντας το φως το Άκτιστο το κόσμου,

Γύρω συντάγματα αγγέλων έψελναν θεϊκές ψαλμωδίες.

Σε αυτό το φοβερό θαύμα η Θεοτόκος είπε με μελιστάλακτη φωνή γεμάτη από αγάπη.

Ε!! εσείς ταξιδιώτες του ουρανού ο θεός μαζί σας

Ποιος άνεμος σας έφερα στα αγιασμένα νερά της

13

θεοφύλακτης πόλης.

Παίρνοντας θάρρος από τα βάθη της πολύπαθης ψυχής του, ο πολυμήχανος Οδυσσέας είπε συγκλονισμένος.

Το ρεύμα του μεγάλου χρόνου αειπάρθενη μητέρα

Ήρθαμε να ζήσουμε από κοντά το χρονικό της Άλωσης της πόλης. Δάκρυσε η Παναγία και έκανε πάλι το θαύμα της, άλλαξε τη ρότα της Ιθάκης, πέρασε ανάμεσα από τα εχθρικά πλοία χωρίς να την κτυπήσει κανένα βόλι.

Έσπασε τον πολιορκητικό κλοιό των Τούρκων, ως δια μαγείας άνοιξαν οι πύλες του Κεράτιου κόλπου και πέρασε μέσα στο λιμάνι δίχως να καταλάβει κανείς τίποτα.

Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος όταν έμαθε πως έφθασαν

ο πολυμήχανος Οδυσσέας και οι πολύτροποι σύντροφοι,

διέταξε τους αυτοκρατορικούς υπαλλήλους να ετοιμάσουν ένα μέρος του μεγάλου παλατιού για να υποδεχτούν τους θρυλικούς Έλληνες. Ο ίδιος ο αυτοκράτορας περίμενε στον Τρίκογχο, τη μεγάλη αίθουσα μαζί με το μεγάλο δούκα τον Λουκά Νοταρά και μερικούς επιτελείς.

Πρώτος μίλησε ο μεγάλος διπλωμάτης ο Λουκάς Νοταράς

Θεϊκέ Οδυσσέα και εσείς μυθικοί σύντροφοι

Καλώς ήρθατε στη θεοφύλακτη πόλη.

Ποιοι λόγοι σας έφεραν εδώ όπως βλέπετε

Είμαστε σε κατάσταση πολιορκίας.

Αφού χαιρέτησε ευγενικά απάντησε ο ισόθεος Οδυσσέας

Πως χαίρεται και λυπάται μαζί επειδή συναντάει κάτω από αυτές τις συνθήκες τον τελευταίο Έλληνα αυτοκράτορα.

Ο τραγικός βασιλιάς ρώτησε με θλίψη

Πες μας πολυμήχανε Οδυσσέα

εσύ που γνωρίζεις τους κύκλους του ουρανού,

ένας χρόνιος του χρόνου που διατρέχει το άνοιγμα

μίλησε μας για το Τέλος του τέλους,

14

ποια θα είναι η τύχη της βασιλεύουσας.

Ο πολύτροπος Οδυσσέας δεν θέλησε να τον πικράνει

Είπε μόνο πως το τέλος του τέλους άρχισε πολύ πριν για την πολύπαθη πόλη.

Όλοι μαζί η αυτοκρατορική πομπή και οι μυθικοί Ιθακήσιοι

Κατευθύνθηκαν προς την Αγία Σοφία όπου περίμεναν

ο Πατριάρχης και ο Λαός της πόλης.

Οι πολύτροποι ήρωες περπατούσαν θαμπωμένοι πάνω στον πολύχρωμο τάπητα. Τα υπέροχα ψηφιδωτά αναπαριστούσαν τις μορφές των Αγίων ενώ το φως που έμπαινε από τα παράθυρα, μαζί με το φως των καντηλιών

Και την ουράνια ψαλμωδία δημιουργούσαν μια εκστατική ατμόσφαιρα, όμοια της δεν συνάντησαν πουθενά.

Όταν κάθισαν επικράτησε σιωπή μεγάλη, τότε ο Πατριάρχης Γεννάδιος έκανε την αρχή και αμέσως όλοι μαζί άρχισαν να ψέλνουν τον Ακάθιστο Ύμνο.

Ο νεαρός Παντισάχ έκανε βόλτες στη σκηνή ανήμερο

Θηρίο. Ο Μεχμέτ ήταν ο πραγματικός Ηγενόνας,

Ο εκπρόσωπος επί της γης του Θεού, αρχηγός των πιστών, του στρατού, του ναυτικού, γιος του Σουλτάνου

Μουράτ, γιου του Σουλτάνου Μεχμέτ.

Ο Τουρκικός στόλος αρμένιζε περήφανος στη θάλασσα του Βοσπόρου. Ο Νταή Καρατζά Μπέης έπειτα από διαταγή του Σουλτάνου κατέλαβε με το στράτευμα την αριστερή πλευρά του μετώπου, το τμήμα άρχιζε από την πύλη του Χαρσίου ως τον Κεράτιο Κόλπο.

Ο άλλος Λαλές ο Ισακ Πασάς με τον Μαχμούτ Πασά είχαν υπό τις διαταγές τους, το μεγαλύτερο μέρος του στρατού.

Παρατάχτηκαν από τη δεξιά πλευρά του μετώπου, καταλάμβανε την περιοχή που άρχιζε από τη Χρυσή Πύλη

Ως την Πύλη του Αγίου Ρωμανού.

15

Ο κύριος στρατός ήταν στο κέντρο του μετώπου, μεταξύ της πύλης του Αγίου Ρωμανού και της πύλης του Χαρσίου.

Πάνω στα τείχη ο αυτοκράτορας περπατούσε ευθυτενής

Με ωραίο παράστημα, με δυνατή φωνή εμψύχωνε τους στρατιώτες, δίπλα του ο Φραντζής ο μεγάλος Λογοθέτης,

Ο Γενοβέζος Ιουστινιάνης, ο Βενετσιάνος Βάιλος Μινότο,

Ο μεγάλος δούκας Λουκάς Νοταράς είχε το πρόσταγμα του αυτοκρατορικού στόλου.

Ο Καρδινάλιος Ισίδωρος ο εκπρόσωπος του Πάπα είχε έρθει να διαπραγματευτεί την ένωση των δύο εκκλησιών.

Ο αυτοκράτορας έβαλε ήδη την σφραγίδα του στη συμφωνίας εξασφαλίζοντας την Παπική υποστήριξη.

Ο δυτικός στόλος ήταν έτοιμος να ξεκινήσει από τη Βενετία

Μόλις έφθανε η είδηση στη Ρώμη πως επήλθε συμφωνία.

Αργότερα ο Λουκάς Νοταράς διαφώνησε ανοικτά μπρος σε όλο τον κόσμο. Είπε μέσα στην Αγία Σοφία πως καλύτερα να δει στην Κωνσταντινούπολη το Τουρκικό Σαρίκι παρά την Παπική Τιάρα.

Τότε το πλήθος ξέσπασε και άρχισε να φωνάζει τον Κωνσταντίνο -αποστάτη- αποστάτη.  

Όλοι μαζί με μια φωνή είπαν στον Καρδινάλιο Ισίδωρο

Γύρισε με το άζυμο ψωμί σου πίσω στη Ρώμη.

Μια άγρια όπερα, μια ανθρωποσφαγή συντελούνταν έξω από τα τείχη, τα ανθρώπινα σώματα έλιωναν από τη φωτιά της κολάσεως. Σε τι Θεό πίστευαν αυτοί οι γενναίοι μαχητές κι από τα δύο στρατόπεδα.

Ποιος Θεός άφηνε να σφάζονται τόσο βίαια χωρίς Οίκτο.

Πουθενά στο Ευαγγέλιο δεν έγραφε για τέτοιο μακελειό,

Και ο Θεός του Κορανίου τουλάχιστον στις προσευχές ήταν ελεήμων και φιλεύσπλαχνος. 

16

Οι Γενοβέζοι τους Ιουστινιάνη και οι Έλληνες υπερασπιστές αμύνονταν γενναία στην πύλη του Αγίου Ρωμανού. Ο πολυμήχανος Οδυσσέας και οι πολύτροποι σύντροφοι πήραν τα όπλα και παρουσιάστηκαν στον Ιουστινιάνη, λέγοντας πως είναι φίλοι του Κωνσταντίνου,

Και πως έχουν την άδεια από τον αυτοκράτορα να πολεμήσουν. Ο Γενοβέζος κατάλαβε πως είναι έμπειροι πολεμιστές και τους κράτησε κοντά του, ήθελε γενναία παλικάρια δίπλα του.

Οι πρώτοι ηρωικοί γενίτσαροι όταν πάτησαν γερά στα πόδια πάνω στα απόρθητα τείχη, σήκωναν ψηλά τα χέρια

Φωνάζοντας εκστασιασμένοι.

Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι μάχονταν με όλη τη δύναμη,

Τα χέρια, τα πόδια και τα κεφάλια θερίζονταν λες κι ήταν στάχυα. Οι κοιλιές ξεκοιλιάζονταν και τα έντερα πετάγονταν έξω ενώ το αίμα ξεπηδούσε σαν πίδακας.

Οι πολεμιστές του Ισλάμ κρέμονταν χιλιάδες στα τείχη,

Φαίνονταν σαν τεράστια τσαμπιά σταφύλια πάνω στις σκάλες.

Ο Λουκάς Νοταράς έστελνε μυστικά μηνύματα στον Σουλτάνο λέγοντας πως θέλει να συνεργαστεί με τον Μεχμέτ, ας έβαζε ο Παντισάχ ότι όρους ήθελε.

Ήταν αντίθετος με τους Ενωτικούς και τον Παλαιολόγο,

Πίστευε πως παρέδιδαν την Πόλη στον Πάπα, αφήνοντας την Ορθοδοξία στην τύχη της.

Οι Ενωτικοί βρίσκονταν σε συνεννόηση με το ισχυρό κόμμα της Ειρήνης, για αρχηγό είχε το Μεγάλο Βεζύρη Τσανταρλή Χαλίλ Πασά. Ο Χαλίλ ήθελε συμβιβασμό με τους πολιορκημένους.

Οι Έλληνες ήταν αναγκασμένοι να ζουν μεταξύ Σφύρας και Άκμονος, να αλέθονται από τις μυλόπετρες,

17

Έστω και αν προορίζονταν τα πεθάνουν. Αυτοί γεννιούνταν ξανά από το Μηδέν και το Τίποτα.

Ο Νοταράς ζήτησε από τον Ιουστινιάνη να αφήσει τους άνδρες του να φυλάξουν την Κεκρόπορτα. Ήταν ανοικτή

Και ένωνε το παλάτι των Βλαχερνών με την Χαρσία Πύλη

Και την Πύλη του Αγίου Ρωμανού. Ποτέ πριν μια τόσο μικρή πύλη δεν έπαιξε τόσο μεγάλο ρόλο στην Ιστορία.

Μόνο αν περάσεις πάνω από το πτώμα μου θα γίνει αυτό,

Αχρείε προδότη είπε ο Ιουστινιάνης κατακόκκινος από θυμό. Εσύ προτιμάς τους Τούρκους από τους Δυτικούς.

Ο Νοταράς έξαλλος απάντησε ξεχνώντας τους καλούς τρόπους.

Χυδαίε Γενοβέζε

Ξεχνάς τι έκαναν οι όμοιοί σου οι Λατίνοι το 1204 μ. χ

Ήταν οι μόνοι που κατέλαβαν τη Βασιλίδα για μια γενιά

Στη χιλιόχρονη Ιστορία της. Έκαψαν και λήστεψαν πολλά κτίρια και σπίτια, πήραν αμύθητους θησαυρούς και όλα αυτά ενώ ανέφεραν το όνομα του Θεού, όντας Σταυροφόροι.

Αυτό είναι ένα γεγονός που έγινε πολλά χρόνια πριν απάντησε ο Ιουστινιάνης δεν έχω καμιά σχέση. 

Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος καβάλα σε άσπρο άλογο φορώντας τα βασιλιά ρούχα έδινε θάρρος λέγοντας προς τους πολεμιστές.

                           

                          28 ΜΑΙΟΥ 1453

Κρατήστε καλά-κρατήστε καλά κι αυτή

Τη φορά και η μέρα είναι δική μας.

18

Οι γενναίοι άνδρες γύρισαν και κοίταξαν σχεδόν μέσα από τον τάφο, είχαν δώσει και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών τους.

Ένας ψίθυρος άρχισε να ακούγεται ενώ μεταδιδόταν από στόμα σε στόμα, τον άκουσαν οι χαλκέντεροι πολεμιστές

Και κόπηκαν τα πόδια τους, οι καρδιές σταμάτησαν να κτυπούν.

                      29 ΜΑΙΟΥ 1453

Ύστερα οι Έλληνες άρχισαν να το λένε πιο δυνατά,

Όλοι αναρωτήθηκαν εάν είναι ψέμα μέχρι που έγινε

Δυνατή ιαχή.

Το άκουσαν και άρχισαν να το φωνάζουν οι μυριάδες Τούρκοι στρατιώτες ώσπου έγινε ουρανομήκης κραυγή.

Αλαλαγμός χαράς, άγρια φωνή Νίκης

Αλλά και απέραντος ήχος συντριβής,

Έγινε κραυγή ήττας και απελπισίας.

                    << ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ >>

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας και οι πολύτροποι σύντροφοι

Συγκλονίστηκαν μόλις το άκουσαν, οι ψυχές τους λες και

Πετάχτηκαν έξω από το Σώμα. Ποτέ δεν άκουσαν τέτοια κραυγή, ποτέ δεν ένιωσαν τέτοιο δέος, τέτοια κατάρρευση.

                      Λαός μου τι εποιήσα σοι

                      Λαός μου τι εποιήσα σοι

Οι Έλληνες έβλεπαν συγκλονισμένοι τις Τουρκικές

σημαίες να κυματίζουν πάνω από την Κεκρόπορτα

19

και το παλάτι των Βλαχερνών. Ήταν σαν να είχαν πεθάνει χίλιες φορές όσοι και οι Αιώνες της αυτοκρατορίας.

Οι γενίτσαροι  ανάλαφροι έτρεχαν κατά μήκος του τείχους,

Χτυπούσαν ανελέητα όποιον έβρισκαν μπροστά τους

Πατώντας πάνω σε πτώματα.

Έλληνες άφησαν την Κεκρόπορτα ανοικτή

Από εκεί μπήκαν οι Τούρκοι

Η μεγάλη προδοσία είχε συμβεί.

Έλληνες τράβηξαν το σύρτι

Και ξεκλείδωσαν την πόρτα,

Από εκεί μπήκαν οι γενίτσαροι

Σκορπώντας τον όλεθρο

Η μεγάλη προδοσία είχε συντελεστεί.

Μεγαλοδύναμε Κύριε

Δέξου την προσευχή μας

Συγχώρεσε μας

Λαός μου τι εποιήσα σοι

Τώρα μόνο ο θάνατος βασιλεύει

             Λαός μου

Ας εισακουστεί η φωνή μου.

Κανείς δεν μπορούσε να σταματήσει τον κόσμο

Ούτε ο Κωνσταντίνος μάταια φώναζε

Να μην εγκαταλείψουν τις θέσεις τους.

              << ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ >>

20

Απαντούσαν αυτοί απελπισμένα και οι φωνές ακούγονταν

Ως τα πέρατα του κόσμου, ως ένας Άλλος χορός Τραγωδίας. Προέλεγε τα μελλούμενα πάνω στο σώμα μιας πόλης ενώ πέθαινε.

                       << ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ>>

Όλο και πλήθαιναν οι εχθροί γύρω από τον Κωνσταντίνο,

Όλο και αραίωνε η φρουρά γύρω του,

Ένας- ένας έφευγαν κρυφά.

Τότε ο τελευταίος Έλληνας αυτοκράτορας είπε με σπαραγμό με όλη τη δύναμη της ψυχής του.

   << Ουκ εστί τις των Χριστιανών του λαβείν

           Την κεφαλής εμού >>

Μόνος πολεμούσε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος,

Πλήθαιναν οι εχθροί γύρω του μα αυτός ακατάβλητος

Περιφρονούσε το χάρο, όμοιος με άγγελο Παραδείσου,

Ζούσε αγέρωχος τη μοναξιά του θανάτου.

Μια σπαθιά βρήκε τον Κωνσταντίνο κατά πρόσωπο

Κι αυτός ανταπέδωσε ρίχνοντας τον εχθρό κάτω,

Μετά μια άλλη πάνω στο στήθος

Και όρμησε σαν λιοντάρι εναντίον όλων.

Σκότωσε αμέτρητους αλλά ήταν ολομόναχος.

Από πίσω βρήκε τον αυτοκράτορα μια γερή

Ύστερα μια άλλη κι έπεσε κάτω νεκρός,

Αυτός ο τελευταίος Έλληνας

Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ο τελευταίος βασιλιάς,

Αιώνιος ο θρήνος, παντοτινά θα ακούγεται στους αιώνες.

Ο Μωάμεθ ο πορθητής, ο μέγας θριαμβευτής

21

μπήκε μέσα από την Πύλη του Αγίου Ρωμανού,

καβάλα σε χιονόλευκο άλογο, περιχαρής λες και

περνούσε την Πύλη του Παραδείσου.

Προχωρούσε ανάμεσα από χιλιάδες πτώματα,

Ερειπωμένα σπίτια και σπασμένα αντικείμενα

Ακολουθώντας το δρόμο προς την Αγία Σοφία.

Αυτός ο Μωάμεθ ο Πορθητής αφιερώνει προς

Τον Ένα και μοναδικό Θεό του Ισλάμ

Τη μεγάλη εκκλησία των Χριστιανών.

Ο Μεχμέτ ενοχλημένος από τον Νοταρά είχε ακούσει για τους γιούς του, έστειλε τον ευνούχο του χαρεμιού για να φέρει το μικρό γιο, ήθελε το παιδί για το χαρέμι.

Μόλις έφθασαν οι γιοι με τον ευνούχο, ο Λουκάς Νοταράς

Χωρίς να προσκυνήσει είπε άφοβα στον Μωάμεθ.

Πως είναι δυνατόν να αφήσω το γιο μου να κάνει κάτι τέτοιο. Έπρεπε να βρεις ένα καλύτερο τρόπο να με σκοτώσεις, ας είναι μεγάλος ο Κύριος.

Ένα πράγμα θα σε παρακαλέσω. Οι Δήμιοι να σκοτώσουν πρώτα τους γιούς μου, μην τυχόν φοβηθούν και αλλάξουν γνώμη, ύστερα ας πάρουν το δικό μου κεφάλι.

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας δεν άντεξε τέτοια φρίκη

Και πετάχτηκε σαν αίλουρος μπρος στον Σουλτάνο.

Αυτός τα έχασε, έγινε κατακίτρινος από το φόβο,

Νόμισε πως ήρθε το τέλος του πάνω στη πιο μεγάλη δόξα

Ο πολύμορφος Λαερτιάδης είχε την ικανότητα

Να μεταμορφώνεται σε ότι ήθελε.

Πήρε λοιπόν την μορφή του θανάτου

Κι ενώ για τους άλλους ήταν ένας θεϊκός Έλληνας ιππότης

Για τον Μεχμέτ είχε τη μορφή αγγέλου του θανάτου.

Τότε προς έκπληξη όλων ο μεγάλος κατακτητής γονάτισε

22

Κι άρχισε να εκλιπαρεί κι να παρακαλάει

Να τον αφήσει να ζήσει λίγο ακόμα ώστε να χαρεί

Όλο αυτό το μεγαλείο.

Ποτέ δεν υποδουλώθηκε λαός πιο ολοκληρωτικά,

Βογκούσε κάτω από την Τυραννία.

Τρεις μέρες και τρεις νύχτες κράτησε το μακελειό,

Τέτοια συμφορά δεν βρήκε άλλη πόλη.

Ποτάμι το αίμα των νεκρών, φρίξε ήλιε.

Οι Τουρκομάνοι βίαζαν ασύστολα τις μικρές παιδούλες,

Οι γυναίκες έγιναν άγρια αντικείμενα πόθου.

Οι άτυχοι Έλληνες έτρεχαν μάταια να κρυφτούν για να γλιτώσουν το θάνατο. Μια  ατελείωτη ωδή του θανάτου

Θρήνοι και ψαλμωδίες, κραυγές φωνές κι ξεφωνητά γυναικών. Οι άθεοι κατέστρεψαν τα Άγια θυσιαστήρια,

Τα λείψανα των Αγίων και των μαρτήρων

                          Κύριε Ελέησον

                       Δίκαιη η χρήση σου

Ο θεϊκός Οδυσσέας και οι μυθικοί σύντροφοι

Νύχτα έφυγαν από την Κωνσταντινούπολη.

Όλοι οι Έλληνες έκλαιγαν πικρά, άφησαν πίσω την πόλη

Στα σκοτάδια της Τυραννίας. Λυπήθηκε πάρα πολύ που δεν μπόρεσε να δει την ωραία Ελένη Παλαιολόγου, άραγε τι απέγινε, σώθηκε, πέθανε, διέφυγε κάπου αλλού.

Η Ιθάκη έφυγε αόρατη από τον Κεράτιο Κόλπο

Χωρίς να δει κανείς το μυθικό πλοίο.

Αρμένιζε περήφανη για Αλλού

Το –ΑΛΛΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ-

Τη Γαληνότατη Δημοκρατία της Βενετίας.

23

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥ ΤΟΥ ΟΣΜΑΝ

Ο Σουλτάνος Μωάμεθ χαν γαζί

Γιος το Σουλτάνου Μουράτ χαν γαζί

Είκοσι χρονών κυρίευσε την Πόλη,

Και πέθανε σαράντα ενέα  ετών.

Ο Μωάμεθ είπε στον Τσανταρλή Χαλίλ Πασά

<< Λαλά εδώ χρειάζεται ένα φρούριο>>

Σύντομα έδωσε οδηγίες και το χτίσιμο

Του φρουρίου ολοκληρώθηκε- Πάσκεσεν- ονομάστηκε.

Σκότωσαν τον Χαλίλ Πασά- σκότωσαν τον Χαλίλ Πασά

Αυτός μοιράστηκε το όνειρο της μεγάλης Οθωμανικής αυτοκρατορίας, μαζί με τον Οσμάν γαζί, με τη βοήθεια τους Θεού του Ισλάμ και της δύναμης του Σπαθιού,

Δεν ζει πια.

Έτσι όπως ταπεινώθηκε από τον Σουλτάνο ήταν έτοιμος

Να δεχτεί το τσεκούρι του Δήμιου. Θα έπαιρνε το κεφάλι του χωρίς να πει λέξη πεθαίνοντας για την αγαπημένη του Πόλη, πεθαίνοντας όπως άρμοζε σε ένα Τσανταρλή Χαλί Πασά.

Αυτή είναι η Δημοκρατία του μεγάλου χρόνου

Αυτή είναι η Ιστορία

24

ΝΙΚΟΣ ΚΟΛΕΣΗΣ