nikos kolesis: ΣΥΝΟΨΗ ΑΝΟΙΚΤΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ Αιώνια Επιστροφή Οδυσσέα ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

ΣΥΝΟΨΗ ΑΝΟΙΚΤΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ Αιώνια Επιστροφή Οδυσσέα ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

ΣΥΝΟΨΗ ΑΝΟΙΧΤΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜ

ΝΙΚΟΣ ΚΟΛΕΣΗΣ

ΣΥΝΟΨΗ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ

ΑΙΩΝΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

ΡΑΨΩΔΙΑ

ΑΝΟΙΧΤΗ

ΟΔΥΣΣΕΙΑ

Η ΑΙΩΝΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Ο ΆΛΛΟΣ ΝΟΣΤΟΣ – Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΠΟΔΗΜΙΑ

Αποκαλύπτουν τα πολλαπλά περάσματα που οδηγούν στο -άνοιγμα-. Ένα ασυνεχές πεδίο όπου οι διαφορετικοί χρόνοι αποκαλύπτουν το Χρόνο του Πανχρόνου.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΝ ΝΑ ΦΥΓΕΙ

Δεν βλέπετε –γύρισαν τα μυαλά του.

Ο -Ίδιος- καταδικάζει τον Εαυτό του

Στην Αιώνια μοναξιά του Ταξιδιού- στην Περιπλάνηση.

Ο Κώδικας της Ιθάκης ήταν μια Άλλη Ιθάκη

Μια ΤΡΙΤΗ ΗΠΕΙΡΟΣ.

ΡΑΨΩΔΟΣ –ΑΟΙΔΟΣ

Τον άνδρα τον πολύτροπο

Βοήθησε ω Μούσα να τραγουδήσω

Πολλών Ανθρώπων είδε άστεα

Και νόων έγνω.

Πραγματοποιεί τον πλανητικό Νόστο

Κάνοντας το ταξίδι της Πανχρονικής Επιστροφής

Μέσα στο άνοιγμα.

ΧΟΡΟΣ

Η ΑΝΟΙΧΤΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ

ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΝΟΣΤΟ

ΤΟΥ ΘΕΪΚΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ

Η θεά Αθηνά θύμισε στο συνέδριο των θεών, το βάσανα του Οδυσσέα στο νησί της Καλυψώς. Αμέσως ο Δίας κάλεσε τον Ερμή κι διέταξε να μεταφέρει τις εντολές του στην ωραιόμαλλη Νύμφη. Ο πολύπαθος Οδυσσέας σε είκοσι μέρες θα έφθανε στη Σχερία, το νησί των Φαιάκων. Οι Φαίακες θα τον τιμήσουν σαν θεό, κι με πλοίο θα τον στείλουν πίσω στην ποθητή Ιθάκη, αφού του δώσουν χρυσό-ασήμι και ρούχα.

Ο Ερμής μετέφερε την εντολή του Δία στην Καλυψώ, που την βρήκε στην σπηλιά της να πλέκει στον αργαλειό κι να τραγουδάει. Η θεά φίλεψε με αμβροσία κι νέκταρ το φτερωτό Ερμή κι είπε

Πως θα μεταφέρει στο θεϊκό Οδυσσέας της βουλή του Δία.

Ο πολύπαθος Οδυσσέας μόλις έμαθε το νέο, μέσα σε τέσσερις μέρες ετοίμασε τη Σχεδία κι απέπλευσε από την Ωγυγία με ούριο άνεμο.

Δεκαεπτά μέρες έπλεε διασχίζοντας τη θάλασσα,

Την δέκατη όγδοη μέρα είδε τα πυκνά δάση της Γης των Φαιάκων. Ο άρχων Ποσειδώνας επέστρεφε από τη χώρα των Αιθιόπων και είδε τον Οδυσσέα

Οι θεοί άλλαξαν γνώμη είπε- είναι γραφτό να σωθεί,

Αλλά μέχρι να φθάσει σε φιλόξενους ανθρώπους

θα υποφέρει ακόμα.

Ταρακούνησε τη θάλασσα κι ένα μεγάλο κύμα έριξε τον Οδυσσέα στη θάλασσα καταστρέφοντας τη Σχεδία.

Η Ναυσικά – η κόρη του βασιλιά των Φαιάκων βοήθησε τον Οδυσσέα, όταν τον βρήκε ναυαγό στο νησί της,

Είπε τι να πει – τι να κάνει

Μόλις συναντήσει τους γονείς της.

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας έπεσε στα γόνατα της βασίλισσας Αρήτης, λέγοντας λόγια της ψυχής

για να τον λυπηθεί η βασίλισσα.

Μετά πλησίασε την στάχτη της φωτιάς κι κάθισε ως ικέτης.

Ο βασιλιάς Αλκίνοος είπε πως δεν είναι ικέτης κι ζήτησε

να καθίσει σε βασιλικό θρόνο, αμέσως διέταξε να τον περιποιηθούν ως Ξένο. Όταν πήγαν στην Αγορά για να γνωρίσουν οι Φαίακες τον Οδυσσέα,

Εκεί διέταξε να ετοιμάσουν το πλοίο του.

Στο Συμπόσιο ο Δημόδοκος – ο τυφλός αοιδός του παλατιού τραγούδησε Το Έπος του Ιλίου.

Πως ο βασιλιάς της Ιθάκης πρότεινε τους Αχαιούς

Να κατασκευάσουν τον Δούρειο Ίππο.

Ο πολύμορφος Οδυσσέας συγκινήθηκε πολύ ακούγοντας την ιστορία κι αποκάλυψε ποιος είναι.

Τότε ο βασιλιάς Αλκίνοος ζήτησε από τον Οδυσσέα να διηγηθεί τον ποληκήδια Νόστο- τον πολύτροπο Νόστο.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Μετά την άλωση της Τροίας

με δώδεκα καράβια κι τους συντρόφους

Ξεκινήσαμε το μεγάλο ταξίδι της επιστροφής

Στην Ιθάκη.

Μίλησε για τη χώρα των Κικόνων όπου έχασε εβδομήντα δύο συντρόφους. Λεηλάτησαν την πόλη Ίσμαρο κι οι

Θράκες αντέδρασαν.

Μετά σειρά είχε η χώρα των Λωτοφάγων

Οι σύντροφοι έφαγαν τα μαγικό Λωτό κι ξέχασαν ποιοι είναι. Ο Οδυσσέας αρνήθηκε να δοκιμάσει- τον καρπό

πήρε τους συντρόφους κι έφυγαν.

Στη χώρα των Κυκλώπων τύφλωσε τον κύκλωπα Πολύφημο, το γιο του Ποσειδώνα για να σωθεί με τους συντρόφους. Αυτό προκάλεσε την οργή του Ποσειδώνα για αυτό τους καταδιώκει.

Ο Αίολος ο θεός των ανέμων τους βοήθησε

Αλλά οι ανόητοι σύντροφοι άνοιξαν τον ασκό που τους έδωσε- νόμισαν πως είχε μέσα χρυσό- ξεχύθηκαν έξω οι άνεμοι κι γύρισαν πίσω στο νησί. Όταν τους είδε ο Αίολος

κατάλαβε τι έγινε κι τους έδιωξε.

Στη χώρα των Λαιστρυγόνων – ο Αντιφάτης ο βασιλιάς τους κι οι Λαιστρυγόνες κυνήγησαν τους Εταίρους ρίχνοντας τεράστιες πέτρες στο λιμάνι που ήταν ο στόλος, βυθίστηκαν αύτανδρα τα πλοία κι έφαγαν τους εταίρους.

Σώθηκε μόνο το καράβι του Οδυσσέα γιατί το άφησε έξω από το λιμάνι.

Στο νησί της Κίρκης – η Ωραία θεά μεταμόρφωσε τους συντρόφους σε χοίρους ρίχνοντας μες το φαί τους μαγικά βότανα.Ύστερα το μαγικό ραβδί έκανε τη δουλειά του.

Βοήθησε ο Ερμής – έδωσε στον Οδυσσέα το -Μώλυ-

το αντιφάρμακο, για να προστατευτεί από τα μάγια

της Κίρκης. Η θεά ερωτεύτηκε τον θεϊκό Οδυσσέα,

κι είπε πως έπρεπε να κατέβει στον κάτω κόσμο, να ρωτήσει τον μάντη Τειρεσία εάν γυρίσει πίσω στην Ιθάκη.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Τυφλέ αοιδέ Δημόδοκε

Έχω μια παράκληση

Να συνεχίσεις το τραγούδι για τον Δούρειο Ίππο,

Πως έπεσε η Τροία – το ιερό Πτολίεθρο

Το άφησες στη μέση.

ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ- ΤΥΦΛΟΣ ΑΟΙΔΟΣ ΠΑΛΑΤΙΟΎ ΦΑΙΑΚΩΝ.

Ο πολύτροπος Οδυσσέας πρότεινε στους Έλληνες

Να κατασκευάσουν ένα ξύλινο άλογο για κρύπτη.

Θα έμπαιναν μέσα ο Οδυσσέας – ο Μενέλαος- ο Νεοπτόλεμος κι οι πιο σπουδαίοι πολεμιστές.

Ο στρατός θα έβαζε φωτιά στο στρατόπεδο- θα έμπαινε στα πλοία κι θα έφευγε με προορισμό την Τένεδο,

εκεί θα κρυβόταν.

Οι Αχαιοί άφησαν έξω από τα τείχη της Τροίας το ξόανο.

Μόλις το είδαν οι Τρώες άνοιξαν τις πύλες κι βγήκαν έξω

Να το περιεργαστούν.

Αν κι ο Λαοκόων με την Κασσάνδρα ήταν αντίθετοι

Οι Τρώες μετέφεραν μέσα στην πόλη το ξύλινο άλογο.

Έστησαν τρελό γλέντι για το τέλος του πολέμου κι έπεσαν για ύπνο.

Το βράδυ ο Οδυσσέας κι οι Άλλοι Έλληνες βγήκαν έξω

Σκότωσαν τους φρουρούς – άνοιξαν τις πύλες κι έκαναν σινιάλο στον στόλο που ήταν κρυμμένος να έρθει να καταλάβει την πόλη.

Οι Τρώες αιφνιδιάστηκαν – πολέμησαν γενναία αλλά μάταια. Η σφαγή ήταν άγρια –ακολούθησε ένα απίστευτο μακελειό. Οι Αχαιοί σκόρπισαν τον όλεθρο, λεηλάτησαν κι έκαψαν την Τροία. Ο Νεοπτόλεμος σκότωσε το βασιλιά Πρίαμο αν κι κατέφυγε ικέτης στο ναό του Δία.

Η Ωραία Ελένη στην προσπάθεια της να σωθεί,

έπεσε πάνω στον Μενέλαο, αλλά αυτός όταν την είδε

ξανά δεν μπόρεσε να την σκοτώσει – θαμπώθηκε από την

ομορφιά της κι κατέβασε το ξίφος.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Όταν με το γαλαζόπλωρο καράβι φθάσαμε στου Ωκεανού την άκρη, στη χώρα των Κιμμερίων, βγήκαμε έξω από το αραγμένο πλοίο κι προχωρήσαμε ως τις όχθες του Ωκεανού.

Μόλις έσφαξε τα σφάγια από το λαιμό κι γέμισε ο λάκκος αίμα, εμφανίστηκαν οι ψυχές των νεκρών από τα ερέβη του Άδη. Πρώτη εμφανίστηκε η ψυχή του Ελπήνορα

Ζήτησε να τον θάψουν όταν επιστρέψουν στο νησί της Κίρκης γιατί τον άφησαν άταφο.

Μετά εμφανίστηκε η ψυχή της μάνας του αλλά προτίμησε να μιλήσει πρώτα με το μάντη Τειρεσία.

Ο τυφλός Θηβαίος προέβλεψε πως θα γυρίσει στην πατρίδα χωρίς τους συντρόφους με ξένο πλοίο.

Προφήτεψε κάτι Άλλο πιο βαθύ κι αινιγματικό-

πως θα φύγει πάλι από την Ιθάκη- τη ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΠΟΔΗΜΙΑ.

Έπειτα μίλησε με την ψυχή της μάνας του- της Αντίκλειας.

Με πόση λαχτάρα προσπάθησε να την αγκαλιάσει

Αυτή διέφευγε συνέχεια – ήταν μια Σκιά του Άδη.

Οι πολύφημοι Φαίακες έβγαλαν κοιμισμένο τον Οδυσσέα από το καράβι, και τον άφησαν σε μια απόμερη ακτή της Ιθάκης κοντά στη ρίζα, μιας ελιάς αφήνοντας πλούσια δώρα. Η θεά Αθηνά εμφανίστηκε ως βοσκός κι είπε στον Οδυσσέα πως έφθασε στην Ιθάκη, κι ότι στην καλύβα του βοσκού Εύμαιου, θα μάθαινε τι γίνεται στο παλάτι με τους Μνηστήρες. Εκεί έγινε και η αναγνώρισή του από το γιου του- τον Τηλέμαχο, μαζί κατέστρωσαν τη Μνηστηροφονία.

Στο παλάτι η πολύτροπη Πηνελόπη ύφαινε το σάβανο του

Λαέρτη ξεγελώντας τους Μνηστήρες.

Όλη μέρα το ύφαινε κι το βράδυ το ξήλωνε.

Μια δούλη πρόδωσε το μυστικό - δεν μπορούσε να ξεφεύγει άλλο. Για αυτό φώναξε τους Μνηστήρες κι ανακοίνωσε επίσημα. Όποιος από τους Μνηστήρες κατορθώσει να τεντώσει τη χορδή

του τόξου κι περάσει το βέλος μέσα από τα διχαλωτά πελέκια, αυτός θα κερδίσει το έπαθλο- θα γίνει γυναίκα του, είναι ο νέος βασιλιάς της Ιθάκης.

Οι Μνηστήρες δέχτηκαν με χαρά τη δοκιμασία,

αλλά απέτυχαν – κανείς δεν τέντωσε τη χορδή του τόξου.

Μόνο ο πολυμήχανος Οδυσσέας ως ζητιάνος κατάφερε

το ακατόρθωτο,

Πέρασε το βέλος από τα πελέκια χωρίς να ρίξει κανένα.

Οι Μνηστήρες έμειναν άφωνοι – κοιτάζονταν σαστισμένοι.

Ακολούθησε άγριο φονικό- τέτοιο μακελειό δεν έγινε

Τα ακέφαλα κορμιά των Μνηστήρων προχωρούσαν σαν μεθυσμένα κι σωριάζονταν κάτω.

Γέμισε ο τόπος χέρια κι πόδια κομμένα,

Εκατόν οκτώ Μνηστήρες έπεσαν νεκροί

δεν γλίτωσε κανείς.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Πρώτα θα δοκιμάσω το θεϊκό Οδυσσέα

Δεν θα κοιμηθώ εύκολα μαζί του

Στο Νυφικό Κρεβάτι,

Ύστερα από είκοσι χρόνια.

Θα πω πως κάποιος μετακίνησε το κρεβάτι

Ίσως ένας κρυφός εραστής.

Η αναγνώριση του Οδυσσέα από την Πηνελόπη έγινε

Όταν είπε πως έφτιαξε το κρεβάτι από την μεγάλη ελιά,

Που φύτρωσε στην αυλή του σπιτιού τους.

Έπεσε στην αγκαλιά του κλαίγοντας από χαρά,

Ψιθύρισε πως μια αιωνιότητα περίμενε το γυρισμό του

Υφαίνοντας το σάβανο του Λαέρτη.

Όσες φορές κινδύνεψα – χάθηκα στην άβυσσο του θανάτου εσένα σκεφτόμουν τη θεϊκή μορφή σου απάντησε ο Οδυσσέας, η αναγνώριση του Οδυσσέα από τον Λαέρτη έγινε στο κτήμα. Εκεί ζούσε ο πατέρας του απελπισμένος- αποτραβηγμένος – για να ξεχάσει το χαμό του γιου του.

ΛΑΕΡΤΗΣ

Παιδί μου Οδυσσέα

Στα αλήθεια είσαι εσύ.

Τρέμω ολόκληρος

Είμαι έτοιμος να λιποθυμήσω.

Μια νέα Αρχή – μια νέα Ζωή άρχισε μέσα από τους κύκλους της Αιώνιας Επιστροφής κάνοντας τα περάσματα

Στη σκουληκότρυπα του μεγάλου χρόνου.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Πολύτροπε Οδυσσέα

Είσαι ένας ανικανοποίητος που θέλει να ταξιδεύσει πέρα από τα όρια. Το μυαλό σου ήταν πάντα Αλλού.

Δεν είχες σκοπό να μείνεις στην Ιθάκη.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Είμαι ένας πολύνοστος – ο Άλλος Νόστος –

η Δεύτερη Αποδημία τα πολλαπλά περάσματα

οδηγούν στο άνοιγμα.

Επέστρεφε – επέστρεφε πολυμήχανε Οδυσσέα

Ένας αιώνιος ναυαγός ανάμεσα σε Θρινακία κι Ωγυγία

Μεταξύ Ωγυγίας κι Σχερίας.

Ποια είναι η Άλλη Ιθάκη – Η ΤΡΙΤΗ ΗΠΕΙΡΟΣ.

Η Οδύσσεια του ανοίγματος- η ανοιχτή Οδύσσεια

Αποκαλύπτει πως η δικαίωση είναι Εδώ – κι όχι Αλλού.

Ο πολύμορφος Οδυσσέας κι οι πολύτεχνοι Εταίροι

Μόλις πάτησαν το πόδι στην Αττική Γη μέθυσαν από τις ευωδιές. Ο ιερός βράχος φαινόταν εκτυφλωτικός- αντανακλούσε το Αθηναϊκό ΦΩΣ.

Η θεά Αθηνά μεταμορφωμένη σε Αθηναία

έδειξε το δρόμο για το Ωδείο όπου γινόταν η καταγραφή του Ομήρου. Πιο πριν πήγαν στο θέατρο του Διονύσου –παιζόταν Ο Οιδίποδας Τύραννος.

Μετά την παράσταση συζήτησαν για το έργο

Με τον Σωκράτη- τον Πλάτωνα- τον Αριστοτέλη-

τον Αισχύλο-τον Σοφοκλή- τον Ευριπίδη – .

Φθάνοντας στο Ωδείο, είδαν ότι ήταν γεμάτο κόσμο- είχε μερικές θέσεις στα θεωρεία όπου πήγαν και κάθισαν.

ΣΕΙΡΗΝΕΣ – ΣΚΥΛΛΑ –ΧΑΡΥΒΔΗ- ΑΓΕΛΑΔΕΣ ΗΛΙΟΥ

Όταν άφησαν τον κάτω κόσμο κι έφθασαν στην Αιαία

Έκοψαν ξύλα κι έθαψαν τον Ελπήνορα όπως

υποσχέθηκαν. Η μάγισσα Κίρκη πρόσφερε πλούσιο γεύμα στους συντρόφους, κι συμβούλεψε τον Οδυσσέα πως θα γλιτώσει από τους κινδύνους.

Πρώτο εμπόδιο ήταν οι Σειρήνες

Είπε να αλείψει τα αυτιά των συντρόφων με κερί,

να μην ακούσουν το θεϊκό τους τραγούδι.

Αυτός δεν θα έβαζε τίποτα, μόνο θα έλεγε

Να τον δέσουν στο κατάρτι διατάσσοντας

πως όσο θα παρακαλούσε να τον λύσουν,

αυτοί να τον έδεναν πιο πολύ. Έτσι πέρασαν από τις Σειρήνες, μετά σειρά είχαν οι Συμπληγάδες –

η Σκύλλα κι η Χάρυβδη

Συμβούλεψε τον Οδυσσέα να περάσει από τη σκύλα με τα έξη κεφάλια και το δώδεκα ψηλά πόδια .

Ήταν προτιμότερο να έχανε έξη συντρόφους γιατί από τη Χάρυβδη δεν γλίτωνε κανείς όταν ρουφούσε τα νερά τρεις φορές κι μετά τα έβγαζε κάνοντας τρομερό θόρυβο.

Συμβούλεψε να μην πειράξουν τα βόδια του Υπερίωνα Ήλιου. Να μην φάνε τις ιερές αγελάδες γιατί θα χάνονταν όλοι οι σύντροφοι. Μόνο αυτός θα γλίτωνε φθάνοντας ναυαγός στην Ωγυγία στο νησί της ομορφόμαλλης Καλυψώς.

Ο πολύτλας Οδυσσέας – οι πολύτεχνοι σύντροφοι κι η Αθηναϊκή παρέα έφυγαν από το Ωδείο εκστασιασμένοι από αυτά που άκουσαν.

Οι Ωραίοι Ξένοι φιλοξενήθηκαν από τον Πλάτωνα.

Όλοι μαζί πήγαν στην Αγορά για τα ψώνια του Συμποσίου.

Εκεί συνάντησαν πολιτικούς –ρήτορες- σοφιστές

Τον Πρωταγόρα- τον Γοργία- τον Περικλή κι συζήτησαν

Για πολιτική – φιλοσοφία- τη δημοκρατία των Αθηνών.

ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ

<<Χρημάτων πάντων Άνθρωπος Μέτρον

ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Αυτό που είναι η φιλοσοφία για τον άνθρωπο

Είναι το << ΓΝΩΘΙ Σ’ ΑΥΤΟΝ>>

Αποκαλύπτεται μέσα από την ερωτηματική ειρωνεία

Τη Μαιευτική μέθοδο.

ΑΘΗΝΑΙΟΙ –ΧΟΡΟΣ

Ποιοι Εξουσιάζουν – οι Πολλοί ή οι Λίγοι

Ποιος Άρχει – Δίκαια ή Άδικα.

Η Ελευθερία υπάρχει με το Αυτό – το διαφορετικό-

ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ

<< Αυτόνομη – αυτόδικο- αυτοτελής >>

<< Έδοξε τη βουλή κι το Δήμω >>

Πέρασαν από τη ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΩΝ

Εκεί συγκεντρωνόταν η -Εκκλησία του Δήμου-

Κι έπαιρνε τις μεγάλες αποφάσεις για την Πόλη.

Έπειτα από τον Άρειο Πάγο- τους Ηλιαστές

Την Ακαδημία του Πλάτωνα – το Λύκειο του Αριστοτέλη

Τα Γυμναστήρια όπου γυμνάζονταν οι Ολυμπιονίκες.

Στο μεταξύ

Στο σπίτι του Πλάτωνα όλα ήταν έτοιμα για το Συμπόσιο.

Οι καλεσμένοι εξέλεξαν Συμποσίαρχη τον Πλάτωνα,

Αυτός θα αποφάσιζε ποιο θέμα θα συζητήσουν.

Τα τραπέζια ήταν στρωμένα κι οι θεραπαινίδες

Περιποιούνταν τον κόσμο.

Πάνω από εβδομήντα μεγαλοφυΐες

Που έζησαν στη Αθήνα την Ίδια περίοδο,

Δημιούργησαν το θαύμα της Αθηναϊκής Δημοκρατίας

Μαζί με τον υπέροχο λαό των Αθηνών.

Οι καλεσμένοι συζήτησαν για το Είναι των πραγμάτων,

Τη Μαιευτική μέθοδο του Σωκράτη- την Άρρητο Αρχή-

Και την Αόριστο Δυάδα του Πλάτωνα- το Ένα κι τα Πολλά, Την Αιδιότητα του -Ίδιου- κι του Διαφορετικού,

Τις Αΐδιες Ουσίες- το Είδη του Αριστοτέλη- την Επιστήμη

Το Ήθος του Ανθρώπου. Πολλοί Αθηναίοι μαζεύτηκαν έξω από το σπίτι του Πλάτωνα, να δουν από κοντά τον θεϊκό

Οδυσσέα κι τους μυθικούς Εταίρους.

Κάποιο είπαν πως ήταν πράγματι ο βασιλιάς της Ιθάκης

Ενσάρκωνε μια από τις Αναγεννήσεις του,

Μεταμορφωμένος σε Αθηναίο πολίτη.

Οι Ταξιδιώτες του μεγάλου χρόνου ήρθαν στην Αθήνα,

Ώσπου να βρουν τη μυθική Ιθάκη -την ΤΡΙΤΗ ΗΠΕΙΡΟ.

Το ταξίδι δεν τελειώνει ποτέ

Αυτή είναι η Δημοκρατία του Μεγάλου Χρόνου

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ

ΑΘΗΝΑΙΚΗ ΡΑΨΩΔΙΑ

Ο Σωκράτης κοίταξε έξω λέγοντας

Ο ουρανός της Αθήνας είναι γεμάτος ποίηση κι ελευθερία.

Η αστρική αλήθεια φανερώνει τη ρυθμική γαλήνη

Του δράματος του κόσμου, διαχέεται κι εξαφανίζεται στη Σιωπή. Η αυλή είναι γεμάτη λουλούδια κι δένδρα τριανταφυλλιές-μυρτιές – ίες, αχλαδιές – μηλιές – μουσμουλιές σκορπούν ευωδιαστά αρώματα

Παρατήρησε ο πολύμορφος Ελπήνορας.

Τα αηδόνια τραγουδούν υπέροχα αγαλλιάζοντας τις ψυχές. Τα μονοπάτια του χρόνου αρχίζουν κι τελειώνουν με το –Φως- Φανερώνουν το –άνοιγμα- απάντησε

ο Σωκράτης, οι δρόμοι είχαν αυλές που ήταν γεμάτες λουλούδια και δένδρα. τριανταφυλλιές , μυρτιές και ίες -αχλαδιές , μηλιές και μουσμουλιές που σκορπούσαν δυνατές μυρωδιές στον αέρα. Μια γιορτή των χρωμάτων

Ενώ τα αηδόνια τραγουδούσαν το τραγούδι του κόσμου,

Πλημμυρίζοντας τις ψυχές με ανείπωτη χαρά.

……………………..

ΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ έθεσαν ριζικά ερωτήματα για τον κόσμο και την αλήθεια , το είναι και το φαίνεσθε. Αμφισβήτησαν την Πολιτεία κι έκαναν βίωμα ζωής τη θνητότητα του ανθρώπου. Μίλησαν για το Χάος και το Άπειρο.

Πως η ελευθερία υπάρχει μέσα στο -ΑΥΤΌ-

Οι πολίτες με άμεση Αυτό – Δημοκρατία που είναι οικειοθελής και την οργανώνουν από μόνοι ή σε σχέση

με τους άλλους,

Περνούν το πέρασμα της Ηλιανής Δημιουργίας.

Ζώντας το γίγνεσθαι της Πόλης και του Κόσμου,

Εν τω γίγνεσθαι του μεγάλου Χρόνου,

Ολοκληρώνονται ως άνθρωποι καθώς Αυτό – θεσπίζονται

Ο κόσμος αδιάφορος υπάρχει σ’ ότι η Μοίρα υφαίνει για τους ανθρώπους ανατρέποντας όλες τις εξουσίες.

Φθάσαμε στο ΒΟΥΛΕΥΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΩΝ

Εδώ συγκεντρώνεται η Εκκλησία του Δήμου και παίρνει τις μεγάλες αποφάσεις για την Πόλη είπε ο Κλέων ο Αθηναίος. Ο Λαός Επιδοκιμάζει- ή Αποδοκιμάζει τις προτάσεις των ρητόρων – των πολιτικών, όπως του Περικλή- του Κλέωνα. Είναι μια συγκέντρωση -Ελευθέρων Ανθρώπων-που αποφάσισαν την ανέγερση του Παρθενώνα, τη δημιουργία του χρυσελεφάντινου αγάλματος της Αθηνάς, μα και τη Σικελική Εκστρατεία συμπλήρωσε ο Αναξαγόρας.

Οι Ηλιαστές είναι ελεύθεροι πολίτες πάνω από τα τριάντα

Εκλέγονται με κλήρο κι απονέμουν Δικαιοσύνη.

Ο ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ έχει ισόβια μέλη κι εκδικάζει υποθέσεις φόνων- πυρκαγιών- τραυματισμών συμπλήρωσε ο Ανδροκλής. Ποιοι Εξουσιάζουν – οι Πολλοί ή οι Λίγοι

Ποιος- Άρχει- Δίκαια ή Άδικα.

Όλοι μαζί συζητούσαν το πρόβλημα της Πόλης,

μόλις είδαν το μεγάλο Φιλόσοφο με τη συντροφιά του,

αφού χαιρέτησαν εγκάρδια του ταξιδευτές του Πανχρόνου

ρώτησαν το Σωκράτη. Βλέπω Σωκράτη πάντα έχεις ωραία παρέα είπε ο περίφημος πολιτικός ο Περικλής.

Πες μας - Ποια είναι η αλήθεια της Πόλης

Το κοινωνικό Είναι κι Γίγνεσθαι, το Είναι εν τω γίγνεσθαι

του μεγάλου χρόνου, όπου εκδηλώνεται η ιστορική Δημιουργία, η Δημοκρατία των Αθηνών.

<< Τίποτε βούλεσθαι σημαίνειν οπόταν ον φθέγγησθε >>

Η Ετερότητα του Είναι εκδηλώνεται στην Πόλη.

Οι Άνθρωποι είναι το πέρασμα το δοχείο όπου δέχονται το –Αυτό- κι κάνουν- δημιουργούν το –διαφορετικό- απάντησε ο φιλόσοφος.

<< Χρημάτων πάντων άνθρωπος μέτρον

των μεν όντων ως έστι , των δ’ ουκ όντων ως ουκ έστι>>.

Μέτρο όλων των πραγμάτων είναι ο Άνθρωπος

Κάθε τι που αυτός θεωρεί ότι υπάρχει

Υπάρχει πραγματικά, εκείνο όμως που θεωρείται

Από αυτόν σαν ανυπότακτο δεν υπάρχει είπε ο σοφιστής Πρωταγόρας. Με βλέπετε σιωπηλό γιατί περιμένω να με επισκεφθεί – το δαιμόνιο-

-γέλια- η θεϊκή φωνή της κοσμικής συνείδησης

-Αυτό – που είναι η φιλοσοφία για τον Άνθρωπο είναι

τα- <<ΓΝΩΘΙ Σ’ ΑΥΤΟΝ>>.

Αποκαλύπτεται μέσα από την ερωτηματική –Ειρωνεία-.

Είναι δυνατή η γνώση της πραγματικότητας

Μες από τις αισθήσεις ή είναι αδύνατη η αντίληψη του κόσμου. Ρώτησε ο σοφιστής Γοργίας

Ο Σωκράτης κοίταξε έξω λέγοντας

Ο ουρανός της Αθήνας είναι γεμάτος ποίηση κι ελευθερία.

Η αστρική αλήθεια φανερώνει τη ρυθμική γαλήνη

Του δράματος του κόσμου, διαχέεται κι εξαφανίζεται στη Σιωπή.

Η Ελευθερία υπάρχει με το –Αυτό- τη διαφορά

ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ φώναξαν πολλοί Αθηναίοι που άκουγαν.

<<Αυτόνομη- Αυτόδικο- Αυτοτελής>>

<< έδοξε τη Βουλή και το Δήμω>>

όπου αποκαλύπτεται η Αρμονία- το Μέτρο απάντησε ο περίφημος ιστορικός ο Θουκυδίδης. Ποτέ δεν έχανε το μέτρο των πραγμάτων.

Πάνω από εβδομήντα μεγαλοφυΐες που έζησαν στην Αθήνα –την Ίδια περίοδο - δημιούργησαν το θαύμα της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, μαζί με τον υπέροχο Λαό της Αθήνας.

Ζαλίστηκα μ’ αυτά που άκουσα- προτείνω να

επιστρέψουμε στη Γη και να συζητήσουμε για τα γήινα.

Το Ήθος του Ανθρώπου κι όχι τις Ιδέες είπε ο Σωκράτης.

Η Ύλη κι οι Ιδέες είναι μέσα στο πεδίο του Χρόνου,

Καμπυλώνουν το Είναι κι κάνουν τους διαφορετικούς χρόνους απάντησε ο Πλάτωνας.

Ήθος Ανθρώπου δαίμων- ( Ηράκλειτος- 119 απόσπασμα)

Το –δαιμόνιο- είναι –Αυτό- που κινεί το –Είναι-

Κάνει τον Άνθρωπο –άνθρωπο. Διαφοροποιημένο –ΙΔΙΟ- ανοίγεται

Στην Πανχρονική Επιστροφή του -Αυτού-

ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ είπε ο σοφός Σωκράτης.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΗ ΡΑΨΩΔΙΑ

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας κι οι σύντροφοι έπλεαν στο δέλτα του Νείλου όταν εμφανίστηκαν ο Μέγας Αλέξανδρος κι η μακεδονική αριστοκρατία μέσα από το άνοιγμα του μεγάλου χρόνου. Μόλις έγινε η πρώτη γνωριμία ο μεγάλος βασιλιάς συνόδευσε τους πολεμιστές του φωτός στην πόλη του, την Αλεξάνδρεια.

Φίλοι μου

Εδώ ονειρεύομαι να κτίσω την πόλη μου. Σ’ αυτό το αμφίστομο λιμάνι χαράσσω με κριθάλευρο τα όρια της Αλεξάνδρειας.

Ρόδιε Δεινοκράτη – τι γνώμη έχεις-

Βασιλιά μου εδώ θα κτίσουμε την ωραιότερη πόλη του κόσμου θα μείνει ξακουστή στους αιώνες.

Πρώτος μίλησε ο μεγάλος Πτολεμαίος ο Α΄ και είπε.

Θεϊκέ Οδυσσέα και σεις πολύπαθοι σύντροφοι

Καλώς ήρθατε στη μαγική Αλεξάνδρεια.

Ταξιδιώτες του Σύμπαντος έρχεστε απ’ το μακρινό μέλλον

Κουβαλώντας εμπειρίες και γνώσεις που ενέχουν το άνοιγμα του κόσμου.

Συγκινήθηκε ο πολυμήχανος Οδυσσέας επειδή τον αναγνώρισε ο ξακουστός βασιλιάς και απάντησε με σταθερή και βαθιά φωνή.

Ευγενικέ και φιλόξενε Πτολεμαίε

Χαιρετώ εσένα και όλους τους Άλλους υπέροχους Έλληνες , είμαστε ταξιδιώτες του ουρανού και της γης,

Ερχόμαστε από πολύ μακριά, απ’ τη διπλή σπείρα του Χρόνου, μέσα από τα βάθη του Χάοσμου ερευνώντας τους Χρόνους του Πανχρόνου.

Τότε με μεγάλη περιέργεια ο Ερατοσθένης ρώτησε τον

α-κοσμικό Οδυσσέα να τους πει για τη θεωρεία

του Χάους και της Τάξης, τα περάσματα των διόδων που κινούνται διατρέχοντας τον τρισδιάστατο χώρο.

Ο χρόνος είναι ΑΥΤΌ που κινείται στη διπλή σπείρα του Πανχρόνου, χρώματος μπλε και πορφυρού κόκκινου,

Φως που δείχνει την πορεία του Σύμπαντος.

Ο Πτολεμαίος ο Α΄ διέκοψε διακριτικά την συνομιλία, λέγοντας πως έπρεπε να την αφήσουν για αργότερα,

μια που οι επισκέπτες έρχονταν από μεγάλο ταξίδι,

ήταν κουρασμένοι κι έπρεπε να ξεκουραστούν.

Ο πολύτροπος Οδυσσέας και οι όλβιοι σύντροφοι χαιρέτησαν ευγενικά το Μέγα Αλέξανδρο –

τους Πτολεμαίους και τους Άλλους ,

κι αποσύρθηκαν συνοδευόμενοι από πολλούς δούλους.

Χλιδή και πολυτέλεια κυριαρχούσαν παντού, ένας διάχυτος ερωτισμός υπήρχε στην ατμόσφαιρα. Τοιχογραφίες κοσμούσαν τους τοίχους με τα κατορθώματα του Αλέξανδρου, όπως και υπέροχες αναπαραστάσεις

με τους άθλους του Ηρακλή, το κυνήγι της Άρτεμης ,

το πέταγμα του Δαιδάλου και του Ικάρου.

Όλα ήταν σαν σκηνικό θεάτρου, τυχαία ανακάλυψαν ένα κρυφό πέρασμα που οδηγούσε κάτω απ’ το ανάκτορο, βαθιά μέσα στη γη όπου υπήρχαν κρύπτες

που φυλάγονταν οι αμύθητοι θησαυροί της Αλεξάνδρειας.

Μόλις είδαν το Μέγα Αλέξανδρο, τους Πτολεμαίους και τη συνοδεία τους σταμάτησαν να παίζουν και υποκλίθηκαν ευγενικά. Αμέσως προς τιμή του θεϊκού Οδυσσέα και των πολύτροπων εταίρων, εμφανίστηκαν ραψωδοί και άρχισαν να τραγουδούν τα κατορθώματα των Ελλήνων έξω από τα τείχη της Τροίας.

Τραγούδησαν για το θάνατο του μεγάθυμου Έκτορα όταν μονομάχησε με το θεϊκό Αχιλλέα, πως έπεσε η Τροία όταν ο πολυμήχανος Οδυσσέας σκέφτηκε το τέχνασμα του Δούρειου Ίππου. Οι φωνές των νεκρών αδερφών ακόμα ηχούσαν στα αυτιά του Διογενή Λαερτιάδη,

Ακόμα άκουγε τις φωνές των νεκρών συντρόφων που χάθηκαν δεν υπάρχουν πια.

Οι Αλεξανδρινοί ραψωδοί συνέχισαν με τις περιπλανήσεις του πολύτλα Οδυσσέα όταν έκανε το ταξίδι του γυρισμού στην πολυπόθητη Ιθάκη. Τραγούδησαν το πέρασμα απ’ το νησί του Αιόλου και την επιστροφή ξανά σ’ Αυτό, γιατί οι μικρόψυχοι εταίροι έλυσαν το ασκί των ανέμων,

και τους παρέσυραν μακριά απ’ την πατρίδα, ενώ έβλεπαν ήδη τα βουνά της. Εκστασιασμένοι τραγούδησαν για τον αποκλεισμό στην μυθική Ωγυγία, και πως ο θεϊκός Οδυσσέας αρνήθηκε την Αθανασία

που η νύφη Καλυψώ υποσχέθηκε για να μείνει μαζί της.

Αυτός όμως προτίμησε να κάνει για ύστερη φορά το ταξίδι του γυρισμού στη μυθική Ιθάκη και στην αγαπημένη του Πηνελόπη.

Μαγεμένοι λες και βρίσκονταν σε μια άλλη διάσταση, έψαλλαν πως πολύ αργότερα ο πολυμήχανος Οδυσσέας συνάντησε τους πολύπαθους εταίρους, μέσα στους χρόνους του ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΟΥ.

Όλη αυτή την ώρα που άκουγαν ο πολύτροπος Οδυσσέας και οι πολύμορφοι σύντροφοι δάκρυα χαράς έτρεχαν απ τα μάτια τους, συγκλονισμένοι άκουγαν τους ραψωδούς που τραγουδούσαν τα κατορθώματά τους.

Οι Αλεξανδρινοί άκουγαν συνεπαρμένοι

ο ήλιος άρχισε να παίρνει τους τόνους τις νοσταλγίας,

Χαοτικός, βαθυκόκκινος. Τελειώνοντας οι ραψωδοί,

Συνέχισαν βαθιά συγκινημένοι το δρόμο τους, ενώ

ευχαριστούσαν τον κόσμο που τους επευφημούσε.

Αριστερά και δεξιά του δρόμου υπήρχαν υπόστυλες στοές

Για να προφυλάσσουν από τη ζέστη.

Οι δρόμοι ήταν παράλληλοι που τέμνονταν από καθέτους

Σχηματίζοντας τετράγωνα οικόπεδα σε σχήμα του ζατρικίου. Συνυπήρχαν η Ελληνική και η Αλεξανδρινή τέχνη, έμειναν άφωνοι μόλις αντίκρισαν τη Μεγάλη Βιβλιοθήκη , αδιάφορη απ’ τη ροή του χρόνου ακτινοβολούσε κοσμική ενέργεια που συνέθεταν η συμμετρία, η τέλεια αναλογία και η καθαρότητα των όγκων. Συγκινήθηκαν αφάνταστα, ήταν μια από τις πληρέστερες δημιουργίες που συνάντησαν πλανώμενοι και περιπλανώμενοι στους αιώνες του πανχρόνου. Πολλοί Αλεξανδρινοί περίμεναν απ’ έξω, ο Ζηνόδοτος ο Εφέσιος, ο πρώτος βιβλιοθηκάριος κι Ομηρικός φιλόλογος τους υποδέχθηκε στη είσοδο, μαζί με άλλους ποιητές , γραμματικούς , φιλοσόφους και αντιγραφείς.

Προχώρησαν στο εσωτερικό και η Σιωπή των αιώνων συγκλόνισε το είναι τους. Εδώ βρισκόταν γραμμένη όλη η γνώση και η σοφία του κόσμου. Εδώ φυλλομετρούσαν τους χρυσούς κύκλους του Πανχρόνου.

Χρόνια τώρα οι αντιγραφείς αντέγραφαν τα χειρόγραφα, και οι ποιητές , οι φιλόσοφοι και οι Άλλοι τα μελετούσαν .

Χρόνια τώρα οι Βιβλιοθηκάριοι ταξινομούσαν τα βιβλία και κυνηγούσαν τους σκόρους να μην τα καταστρέψουν τινάζοντας απ’ τα παπούτσια τη σκόνη. Χάθηκαν μέσα στο δάσος των κιόνων, οι ταξιδιώτες του ουρανού ήταν μέσα στο μαγεμένο βασίλειο όπου κοιμούνταν οι νύμφες

Και τα φαντάσματα, οι σκέψεις και τα όνειρα, οι νεράιδες και οι μάγισσες και τα αμέτρητα πρόσωπα της Ιστορίας, αλλά κυρίως εδώ κατοικούσαν ποιητές, μύστες ,

φιλόσοφοι, όλοι οι δημιουργοί της ομορφιάς , ένας

μεγάλος θίασος ιεροφάντων. Ερευνητές και επιστήμονες του κόσμου, του χρόνου και της Ιστορίας.

Η τάξη κυριαρχούσε παντού, η Μεγάλη Βιβλιοθήκη αριθμούσε επτακόσιες χιλιάδες συγγράμματα,

Πλούσια σε ποικίλα θεμάτων είχε μεγάλες αίθουσες όπου πάνω σε ράφια ήταν τοποθετημένα τα βιβλία.

Εκστασιασμένοι πέρασαν στη μεγάλη αίθουσα των ακροάσεων που είχε αμφιθέατρο με ξύλινα διαζώματα. Ανοιχτή προ τη μεριά του ουρανού, απ’ όπου έμπαινε ουράνιο Θείο φως. Η γη κι ουρανός σε πλήρη αρμονία, Όλα γίνονταν μέσα στη διαφάνεια του μέλλοντος, στη μέση ήταν ο πανχρονικός ο Οδυσσέας με τους πλανητικούς εταίρους, ο Αλέξανδρος, οι Πτολεμαίοι

και οι Άλλη που ζούσαν τη δίνη

της ΠΑΝΧΡΟΝΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ -ΑΥΤΟΎ-./////

Ο επονομαζόμενος και Σωτήρ, πρώτα ευχαρίστησε θερμά τους Αλεξανδρινούς για την υποδοχή που έκαναν στον θεϊκό Οδυσσέα και τους πρωτοήρωες συντρόφους.

Έπειτα απευθύνθηκε προς τον Ευκλείδη τον περίφημο Μαθηματικό και ρώτησε αν ήθελε να αρχίσουν το διάλογο,

Μιλώντας για τη γεωμετρία του χρόνου, Α-χωρικοί όντας,

Το Είναι του Πανχρόνου και το γίγνεσθαι του κόσμου.

Τότε ο Ερατοσθένης αντιπρότεινε να παραμείνουν γήινοι και να μην χαθούν μέσα στους δαιδάλους του χρόνου και της Ιστορίας αλλά να ερευνήσουν το είναι του ανθρώπου.

Ο περίφημος Ευκλείδης σκέφτηκε λίγο και απάντησε.

Το μέρος είναι απόσπασμα του Όλου, ο Όλος – Άνθρωπος περνάει απ’ το ειδικό στο γενικό, Υπάρχει η αμφίδρομη σχέση της εναντιοδρομίας

-οδός άνω κάτω μια και αυτή-. Ηρακλ. Αποσπ. 60

ΠΡΌΚΛΟΣ

Είμαστε μέσα στις ρωγμές ενός δρόμου που προηγείται Αυτό που ερευνούμε. Το ΑΥΤΌ βρίσκεται στην Αρχή και στο τέλος,

Κατά τη διάρκεια ης διαδρομής , κι ας το Αγνοούμε κι ας μας αγνοεί.

ΟΔΥΣΣΈΑΣ

Έχουμε το -Ίδιο- το Είναι και το μη Είναι

Που είναι το Ένα και το (Τ) Αυτό με το Είναι

Σε ένα τετραδιάστατο χωροχρονικό γίγνεσθαι

ΠΤΟΛΕΜΑΊΟΣ Ο Γ΄

Το άνοιγμα της ζωής και του θανάτου είναι τραγικά ελεύθερο

Γιατί συλλαμβάνει τη ζωή που οδηγεί στο θάνατο.

ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ

Πρέπει να ξέρουμε πως το Σύμπαν του χρόνου είναι η αρμονία των αριθμών που δημιουργούνται απ’ τα σκοτάδια του Τίποτα.

Η αριθμογεωμετρία του κόσμου έρχεται από το ρεύμα του χρόνου

Απ’ το Μηδέν και το Άπειρο, το κενό του Παντός.

Το όχημα του χρόνου κινείται α-διεύθυντα μέσα στη διπλή σπείρα του Πανχρόνου. Είναι μεταβαλλόμενη γεωμετρία των αριθμών του Σύμπαντος , Χαοτική αταξία και τάξη που διαπερνούν το είναι του ανθρώπου δίνοντας τη δυνατότητα της δημιουργίας.

Τότε ένας νέος Αλεξανδρινός ζήτησε το λόγο και είπε :

Η Ολική ενέργεια των πεδίων του χρόνου επιστρέφει χωροχρονικό ως διαφορά όπου ο χρόνος διαιρείται σε όλες τις διαστάσεις.

Λεπτό κλαράκι που λυγίζει να μην σπάσει

Τινάζοντας τα φύλλα απ’ το πέρασμα των χρόνων.

Μαγικά τελειώνει κι αρχίζει ο έρωτας του- Αυτού-, η Πανχρονική Επιστροφή των χρόνων που αποτυπώνεται βαθιά πάνω του, αφήνει τα ίχνη αν και Αυτό παραμένει Ανέγγιχτο. Κοσμικός πηλός που είναι φτιαγμένος από γη και ουρανό, Νερό και Άπειρο, διαρκώς ξαναγεννιέται παραμένοντας Ίδιο(ς).

Αγίνωτη Ραψωδία του Σκότους και του Φωτός που μεταμορφώνει και μεταμορφώνεται.

Όταν ο Πτολεμαίος ο Α΄- ο Σωτήρ βρισκόταν στο παλάτι του, στη Αλεξάνδρεια, Η ΟΠΤΑΣΙΑ του μεγάλου βασιλιά φανερώθηκε μπροστά, μαζί με τους πολεμιστές του μεγάλου χρόνου. Αλέξανδρε τι σ’ έφερε στη μυθική Αλεξάνδρεια την ΠΟΛΗ ΣΟΥ, βλέπω είναι μαζί σου ένας άλλος θεϊκός ήρωας ο πολύτλας Οδυσσέας.

Πτολεμαίε παλιέ μου φίλε κι συμμαθητή σας παρακολουθώ έκπληκτος με θλίψη κι θαυμασμό, αλλά τώρα είναι η ώρα του βασιλιά της Ιθάκης

κι των συντρόφων να γνωρίσουν την Αλεξάνδρεια.

Αλέξανδρε- θεϊκέ Οδυσσέα

Ελάτε να περιπλανηθούμε στην αγαπημένη σας πόλη είπε ο Πτολεμαίος. Ο Κνίδιος Σώστρατις έκτισε το Φάρο.

Από εδώ φαίνεται η περίφημη Βιβλιοθήκη- το Μουσείο, ο Ναύσταθμος-οι Ελληνικοί Ναοί- το Γυμνάσιο –η Ακαδημία των Επιστημών. Η πόλη έχει πέντε συνοικίες

Μόλις οι ηθοποιοί- οι μίμοι- οι γελωτοποιοί είδαν τους Πτολεμαίους με τη συνοδεία τους , άρχισαν να πειράζουν

τους πάντες. Τότε Αλεξανδρινοί Ραψωδοί βγήκαν μπροστά κι άρχισαν να τραγουδούν τα κατορθώματα του μεγάλου βασιλιά – του πολυμήχανου Οδυσσέα.. Δάκρυσε ο πολύπαθος βασιλιάς κι μονολόγησε. Ακόμα ηχούν στα αυτιά μου, οι φωνές των χαμένων πολεμιστών.

Οι Αλεξανδρινοί ραψωδοί συνέχισαν τραγουδώντας τις περιπλανήσεις στη χώρα των Λοτοφάγων-

των Κυκλώπων- των Λαιστρυγόνων,

Ενώ ο κόσμος επευφημούσε και ζητωκραύγαζε στο άκουσμα των κατορθωμάτων. Στο Μουσείο της Αλεξάνδρειας ήταν αποτυπωμένο σε τοιχογραφίες

Το Έπος των Μακεδόνων.

Γρανικός ποταμός- Γόρδιος Δεσμός- Ισσός- Μαντείο Άμμωνος, η μάχη στα Γαυγάμηλα- ο θάνατος του Δαρείου ΙΙΙ, ο φόνος του Κλείτου- προς Ινδική- η διάβαση του Υδάσπη-, ο Αλέξανδρος που πληγώνεται- η Γεδρωσία-

ο στόλος κι ο Νέαρχος.

Οι μεγάλες κατακτήσεις στα Σούσα- η στάση στη Βαβυλώνα, ο θάνατος του Αλέξανδρου.

Ο Ζηνόδοτος ο Εφέσιος – ο πρώτος βιβλιοθηκάριος της βιβλιοθήκης Ποιητές – φιλόσοφοι- αντιγραφείς- βιβλιοθηκάριοι καλώς όρισαν τον πολύμορφο Οδυσσέα στην περίφημη Βιβλιοθήκη.

Θεϊκέ Οδυσσέα είσαι ζωντανός – ολοζώντανος

Αν κι μια κοσμική οπτασία του Πανχρόνου.

Έρχεσαι από πολύ μακριά -κι πηγαίνεις πολύ μακριά

Είπε ο Ζηνόδοτος ο Εφέσιος ο πρώτος βιβλιοθηκάριος την βιβλιοθήκης. Ένθεος απάντησε ο υπέροχος Οδυσσέας. Όπως ξέρετε επιστρέφω μέσα από τις πτυχώσεις του μεγάλου χρόνου, ένα- Είδωλο- μια –Οπτασία- είμαι του ανοίγματος, μαζί μου επιστρέφουν όλοι οι χρόνοι κι η Ιστορία. Όλοι μαζί περιπλανήθηκαν στις

μεγάλες αίθουσες συνομιλώντας με τον Ευκλείδη- μαθηματικό- γεωμέτρη, τον Πρόκλο πλατωνικό φιλόσοφο, τον Αλεξανδρινό ποιητή Θεόκριτο, για την Αριθμο-γεωμετρία του χρόνου κι την Αρμονία των αριθμών, την Πανχρονική Επιστροφή

ως διαφορά – Ετερότητα.

ΛΑΈ της Αλεξάνδρειας

Αυτά που θα σας τραγουδήσω είναι όλα αληθινά.

Ο θεϊκός Οδυσσέας και οι μυθικοί σύντροφοι που είναι μαζί μας είναι Α-χωρικοί του χρόνου, αστράνθρωποι με κοσμική συνείδηση, ταξιδεύουν ατελεύτητα στους χρόνους του Πανχρόνου, ώσπου να βρουν τη μυθική Ιθάκη,

τώρα δεν θα σας τραγουδήσω

τα κατορθώματα τους αλλά τη Δόξα της Αλεξάνδρειας

Κόσμε της Αλεξάνδρειας

Επέστρεφε αόρατος μουσικός θίασος

Μέσα απ’ τις Σιωπές και τα σκοτάδια

Του Μηδενός και του Τίποτα.

Δόξα της Αλεξάνδρειας

Επέστρεφε Πανχρονικά

Στους δρόμους της Ιστορίας

Το παρελθόν του μέλλοντος

Σβήνει στις σελίδες του χρόνου.

Απέραντος κήπος της Ανατολής

Μοσχοβολάς το άρωμα του κόσμου.

Η Αλεξάνδρεια εστεμμένη Αυτοκρατόρισσα

Εν τω γίγνεσθαι πάνω στα σταυροδρόμια του κόσμου

Περιμένει Αυτούς που θα την κατακτήσουν,

Στολισμένη με πολύτιμα πετράδια

Σμαράγδια, ρουμπίνια και αμέθυστους.

Οι δρόμοι είναι γεμάτοι με ωραίους και ωραίες

Έλληνες , Μακεδόνες, Αιγυπτίους, Πέρσες

Αντιοχείς, Εβραίους, Μαύρους και Άλλους.

Όπου και να πάει ο Νους

Όπου και να ταξιδέψει το άλλο είναι εδώ,

Το Ίδιο είναι εδώ σ’ Αυτή την Πόλη

Που έρχονται και φεύγουν ακατάπαυστα.

Πάντα έτοιμοι οι Αλεξανδρινοί

Να δεχτούν Αυτό που φεύγει απροσδιόριστα

Εξαίσια συμφωνία του χρόνου

Σκόνη αστερόσκονη των κύκλων του ουρανού.

Μνήμη της Αλεξάνδρειας επέστρεφε χαοσμικά

Στο άνοιγμα του κόσμου.

Ο Οδυσσέας και οι σύντροφοι

Ήταν ήδη πάνω στην Τριήρη της Ιθάκης

Και με δάκρια στα μάτια

Αποχαιρετούσαν την Αλεξάνδρεια

Που χάνεται, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.

Το ταξίδι δεν τελειώνει ποτέ

Τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες

Δεν τους φοβήθηκαν.

με ούριο άνεμο στα πανιά

Διασχίζουν τα γαλανά νερά της Μεσογείου.

ΡΑΨΩΔΙΑ ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Ο ΧΡΥΣΟΣ ΗΡΩΑΣ

ΡΑΨΩΔΟΣ

Ο βασιλιάς Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας μπήκε στο γεμάτο θέατρο

Των Αιγών χωρίς την φρουρά του.

ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ –ΕΥΓΕΝΗΣ ΤΗΣ ΑΥΛΗΣ-

ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ

Φίλιππε

Εμείς οι δυο έχουμε μια εκκρεμότητα,

Δεν ικανοποίησες την βαριά Ύβρη

Εκ μέρους του Αττάλου.

ΦΙΛΙΠΠΟΣ Β΄

Παυσανία

Δεν είναι η ώρα – το κατάλληλο μέρος

Μπροστά σε όλο τον κόσμο.

ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ

Με προκαλείς μπροστά στους Μακεδόνες

Τέτοια προσβολή – τέτοια ντροπή

Δεν δέχομαι από κανέναν- ούτε από βασιλιά,

Είπε ο Παυσανίας κι όρμησε κατά του Φιλίππου

Καρφώνοντας το σπαθί του στην κοιλιά του βασιλιά.

ΦΙΛΙΠΠΟΣ Β΄

Παυσανία εσύ – εσύ!!

Ο πιο έμπιστος άνθρωπός μου

με πρόδωσες – συνωμότησες εναντίον μου.

Ο Παυσανίας τράβηξε το ξίφος κι έφυγε από το θέατρο

Μαζί με τους συνωμότες.

ΦΙΛΙΠΠΟΣ Β΄

Αλέξανδρε γιε μου

Που είσαι

Φεύγω- φεύγω

Εσύ είσαι ο νέος βασιλιάς,

Αναλαμβάνεις να πραγματοποιήσεις το μεγάλο μας όνειρο.

Αντίπατρε

Να ανακηρυχτεί βασιλιάς

Είπε ο Φίλιππος Β΄ και ξεψύχησε .

Ο Αντίπατρος τράβηξε τον Αλέξανδρος μπροστά

Και τον παρουσίασε στον κόσμο.

ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΣ

Ο Αλέξανδρος – ο νέος βασιλιάς της Μακεδονίας.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ

Ο Αλέξανδρος ο νέος βασιλιάς της Μακεδονίας.

Η μακεδόνες ακάθεκτοι συνέχισαν την προέλαση.

Μπήκαν θριαμβευτές στη μυθική Βαβυλώνα-

τα Σούσα την αιώνια πόλη της Ανατολής

ώσπου έφθασαν έξω από τα τείχη της Περσέπολης

με τα πλούσια παλάτια του Δαρείου.

Τότε ο Αλέξανδρος είπε προς τους στρατηγούς- τους αξιωματικούς

Κι τους στρατιώτες.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Γενναίοι Έλληνες

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος

Από το να καταλάβουμε την Περσέπολη

με το φτερωτό ταύρο.

Δεν υπάρχει επιστροφή

Φθάσαμε στο τελευταίο εμπόδιο.

Μαζί με τους στρατηγούς κατέστρωσε το σχέδιο της πολιορκίας κι όρμησε πρώτος κατά των Περσών πάνω στον Βουκεφάλα, σαν φλεγόμενο βέλος αψηφώντας

το θάνατο λέγοντας

Εμπρός γενναίοι μου

Επιτεθείτε κατά του εχθρού.

Μια άγρια σφαγή δίχως έλεος συντελούνταν πάνω στα τείχη Της Περσέπολης. Αμέτρητα πτώματα βρίσκονταν πεταμένα κάτω. Τα ακέφαλα κορμιά των Περσών προχωρούσαν κι σωριάζονταν κάτω άψυχα κουράρια.

ΔΑΡΕΙΟΣ ΙΙΙ – ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΠΕΡΣΩΝ

Οι Πέρσες θερίζονται σαν στάχυα από τους Έλληνες.

Σαν φάντασμα περπατάω πάνω από τα πτώματά τους.

Τι να κάνω – να φύγω

Πως θα ζήσω τέτοια ντροπή!!!

Αιώνια θα με καταδικάζει η Ιστορία.

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΙΧΗ

ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ- ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ

Μα που είναι ο Δαρείος

Που εξαφανίστηκε ο βασιλιάς των Περσών.

ΑΛΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Λένε πως το έσκασε

Πως εγκατέλειψε την μάχη

ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΤΕΙΧΗ

ΠΕΡΣΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ

Τι λένε αυτοί οι πολύτροποι Έλληνες

Τι φήμες διαδίδουν

ΑΛΛΟΙ ΠΕΡΣΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ

Μήπως έφυγε ο βασιλιάς μας

Ποτέ μην πιστεύετε τους πολυμήχανους Έλληνες

Ο βασιλιάς μας είναι εδώ μαζί μας.

ΑΛΛΟΙ ΠΕΡΣΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ

Η μεγάλη φυγή του Δαρείου

Ώρα να φύγουμε κι εμείς να σωθούμε.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ- ΈΛΛΗΝΕΣ ΠΕΡΣΕΣ

Ο Αλέξανδρος – ο Αλέξανδρος

Ο μεγάλος κατακτητής

Ο μεγάλος βασιλιάς πάνω στο Βουκεφάλα κατευθύνθηκε

Προς τα ανάκτορα της Περσέπολης- ολόιδιος με θεό του Ολύμπου.

ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ –ΣΤΡΑΤΟΣ

Αλέξανδρε

Αυτή είναι η μεγάλη στιγμή της Στέψης σου

Ανακηρύσσεσαι βασιλιάς της Περσικής Αυτοκρατορίας.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ- ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Ηρωική Έλληνες

Πολεμήσατε γενναία για την Πατρίδα

Σας αξίζει κάθε τιμή κι δόξα.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Αλέξανδρος ο Μακεδόνας

Ο μεγαλύτερος κατακτητής του κόσμου.

Ο μακεδόνας βασιλιάς καταδίωξε τον Δαρείο ΙΙΙ

Ώσπου τον βρήκε θανάσιμα τραυματισμένο από τον Βήσσο-,

Έναν αξιωματικό που θέλησε να γίνει αυτός

Βασιλιάς στη θέση του Βασιλιά.

Ο μυθικός Αλέξανδρος- ο βασιλιάς του μακεδονικού κράτους παντρεύτηκε τη θεϊκή Ρωξάνη στην Περσέπολη.

Ο Άνθρωπος που ξεκίνησε από την Ελλάδα

Κι έφθασε ως την Ινδία και την Κίνα.

Ο μεγαλύτερος στρατηλάτης όλων των Εποχών.

Η συγκίνηση πλημμύρισε τη γενναία ψυχή του,

Όταν σκέφτηκε την πολύπαθη ζωή του.

Κατέκτησα αμέτρητες πόλεις κι λαούς

Γνώρισα διαφορετικές θρησκείες- πολιτισμούς

Γλώσσες – νοοτροπίες- τέχνες.

Ένα πράγμα δεν ξέχασα

Πως είμαι ένας Έλληνας

Που κατάγεται από την Μακεδονία

Κι έφθασα ίσαμε εδώ ΧΑΡΗ ΣΕ ΣΑΣ.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Ο βασιλιάς Αλέξανδρος

Ο μεγαλύτερος στρατηλάτης του κόσμου.

ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΣΤΡΑΤΟΣ

Αλέξανδρε

Ο έρωτας είναι Ανίκητος

Πρώτη φορά έχασες

Ο Αλέξανδρος απευθύνθηκε στον κόσμο λέγοντας

Όλοι είμαστε –ΙΣΟΙ-

Ανεξάρτητα από –χρώμα – φυλή ή φύλο

Γυναίκες – παιδιά – γέροι.

Όλοι είμαστε – ΙΔΙΟΙ- αν κι διαφορετικοί

19 ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΔΑΙΣΙΟΥ-ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΣ ΜΑΙΟΥ 323 π.χ

Ο Αλέξανδρος έδινε μάχη με το θάνατο στη Βαβυλώνα

Στο παλάτι του Ναβουχοδονόσορα Β΄.

Η ιδέα πως θα πεθάνει νέος κατέτρεχε το μεγάλο βασιλιά.

Πρώτα ο μάντης Πυθαγόρας κι έπειτα οι Χαλδαίοι ιερείς

Προέβλεψαν πως δεν θα ζήσει πολύ.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ- ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Αυτό το δείπνο ήταν Μοιραίο

Κάτι έφαγα και με πείραξε.

Όσο περνάει η ώρα – γίνομαι χειρότερα.

Πρέπει να ασκήσω και τα καθήκοντά μου

Είναι πολλά.

ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ –ΧΟΡΟΣ

Ποιος πείραξε το φαί

Ποιος δηλητηρίασε το βασιλιά μας.

22 ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΔΑΙΣΙΟΥ ( ΜΑΙΟΣ) 323 π. χ

Με δυσκολία μίλησε με μερικούς στρατηγούς,

Από ένα σημείο και μετά δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξη.

Κουνούσε μόνο το κεφάλι- τα μάτια – τα χέρια

Οι στρατηγοί- οι αξιωματικοί- οι στρατιώτες

Περνούσαν από μπροστά του, υπέβαλλαν τα σέβη τους

Λέγοντας λόγια παρηγοριάς – αφοσίωσης – αγάπης,

Χαιρετούσαν για τελευταία φορά το μεγάλο βασιλιά

ΤΟ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ

ΝΕΑΡΧΟΣ – ΑΡΧΗΓΟΣ ΣΤΟΛΟΥ

Αλέξανδρε με τις κατακτήσεις σου

Διέδωσες τον Ελληνικό Πολιτισμό

Την Ελληνική Γλώσσα

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Πάντα ονειρευόμουν να ενώσω τους Έλληνες

Σε ένα μεγάλο κράτος – Ελληνικό-,

Κι ας αντιδρούσαν οι Αθηναίοι με τους Θηβαίους.

Σβήνω αργά – αργά – τρέμω ολόκληρος

Κανείς δεν βρήκε τι έχω από τι πάσχω να γιατρευτώ.

ΝΕΑΡΧΟΣ

Θα το βρούμε εμείς

Φθάσαμε ως εδώ- δώσαμε τόσες μάχες

Δεν θα μας σταματήσει μια αρρώστια – ένα κρύωμα.

Αλέξανδρε κλαις

Το δάκρυ του Αλέξανδρου,

Ποτέ δεν ξεπέρασες το χαμό του σωτήρα σου –

του Κλείτου

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Θέλησα να βάλω τέλος στη ζωή μου

Ευτυχώς με κρατήσατε.

Οι Ερινύες γύρισαν τα μυαλά μου

Με ήθελαν κοντά τους.

Βλέπεις Νέαρχε

Δεν είναι τίποτα- μια αρρώστια

Θα την νικήσω κι αυτήν.

Δεν μ’ αφήνει η δουλειά να πάρω ανάσα.

Ο στρατηγός Περδίκας μπήκε μέσα ανήσυχος

ΠΑΡΔΙΚΑΣ – ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ

Αλέξανδρε μεγάλε Μακεδόνα

Σε χαιρετώ.

Θα το ξεπεράσεις κι αυτό

Τίποτα δεν σε λύγισε.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Να προσέχετε την αγαπημένη μου Ρωξάνη

Το γιο μου,

Οι Ερινύες φωνάζουν τρομακτικές.

ΠΕΡΔΙΚΑΣ

Δεν θα τους αφήσουμε μόνους

Όταν ο σατράπης της Φρυγίας Αντίγονος

Κι ο σατράπης της Αιγύπτου Πτολεμαίος

Ξεσηκώθηκαν κατά του Περδίκα,

Αυτός βάδισε εναντίον τους.

Κατά την διάβαση του Νείλου- πολλοί στρατιώτες

Κατασπαράχτηκαν από τους κροκοδείλους.

Το στράτευμα αντέδρασε

Δυο αξιωματικοί ο Αντιγένης κι ο Σέλευκος

Δολοφόνησαν τον Περδίκα – το μεγαλύτερο μακεδόνα στρατηγό.

Μετά από λίγο οι – διάδοχοι- σκότωσαν τη Ρωξάνη

Το γιο της – τον Αλέξανδρο Δ΄- το γιο του Αλέξανδρου.

ΡΩΞΑΝΗ

Αλέξανδρε – αγαπημένε

Πως το έπαθες αυτό

Εσύ ήσουν πιο γερός κι από λιοντάρι.

- έσκυψε τον φίλησε -

Εσύ καις ολόκληρος

Τι πυρετός είναι Αυτός

Οι Γιατροί- οι γιατροί

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Κρύωσα λίγο

Έκανα μπάνιο.

ΡΩΞΑΝΗ

Αλέξανδρε -μη μας αφήσεις-

Τι θα απογίνουμε

Κινδυνεύει ο γιος μας ο Αλέξανδρος.

Έρχεται –έρχεται –στην ώρα του. –χαϊδεύει την κοιλιά της-

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Ησύχασε

Θα είστε υπό την προστασία του Περδίκα

Όπως έμεινε πιστός σε Μένα

Το – Ίδιο- θα κάνει για το γιο μου

Κι τη μητέρα του.

-Ο στρατηγός Περδίκας συμφώνησε-

ΡΩΞΑΝΗ

Τα κατάφερες Αλέξανδρε

Κοίταξε την Περσία- την Αίγυπτο- την Ινδία

Άλλαξαν όλα- οι Άνθρωποι-οι Πόλεις – οι Ιδέες

ΈΓΙΝΑΝ ΟΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ – ΟΙ ΑΛΛΟΙ

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Ρωξάνη

Σ’ αγαπάω μ’ ακούς

Άκουσε το μεγάλο παράπονο ενός βασιλιά

Που πέθανε πολύ νέος.

Σ’ ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά

Μ’ ένα σου βλέμμα κατέκτησες

Το μεγαλύτερο κατακτητή του κόσμου.

ΡΩΞΑΝΗ

Αλέξανδρε

Σ’ αγαπάω μ’ ακούς.

Μαγεύτηκα μόλις σε είδα

Ένας Έλληνας Θεός είπα μέσα μου.

Οι Έλληνες θα σε μνημονεύουν

Στους αιώνες των αιώνων.

Σε λίγο κατέφθασε ο Πτολεμαίος Α΄

Αλέξανδρε -τι έχεις-

Προέχει η υγεία σου.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Πονάει ο αυχένας μου – ο λαιμός μου

Εκείνη τη στιγμή ήρθε κι ο Σέλευκος Α΄

Αλέξανδρε τι βλέπω

Πρέπει να μου πεις την αλήθεια,

Γιατί βρίσκω σε αυτή την κατάσταση

έναν τόσο μεγάλο βασιλιά.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Ένα κρύωμα είναι – θα περάσει

Έχω την περιποίηση των γιατρών.

ΣΕΛΕΥΚΟΣ Α΄

Μην κρύβεσαι – σε ξέρω από τη Σχολή-.

Ποτέ δεν φανέρωνες τα μυστικά σου.

Μόνο ο δάσκαλος ο Αριστοτέλης

Καταλάβαινε τις Σκέψεις- τα συναισθήματά σου.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ- ΒΗΧΕΙ

Βήχω ασταμάτητα

Διψάω – φέρτε λίγο νερό να πιω.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ – ΜΕΣΑ – ΕΞΩ

ΖΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Οι -Ίδιοι – απαντούν

ΖΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΎΕΙ

ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΥΡΙΕΎΕΙ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Ο Πόλεμος είναι μια Παλίντροπος Αρμονία

με το θάνατο.

Φίλοι μου

Το Παιχνίδι τελείωσε

Δεν υπάρχει άλλος χρόνος.

Το Φως έσβησε το –Φως-.

Είπε ο Αλέξανδρος κι έπεσε σε κώμα

Παραλείποντας να αφήσει διάδοχο.

<< Ας με διαδεχτεί ο καλύτερος άνθρωπος >>

Είπε όταν τον ρώτησαν.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Κανείς δεν ξέρει

Από τι πέθανε ο Μέγας Αλέξανδρος.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Αυτή είναι η δημοκρατία του μεγάλου χρόνου

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ

ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ

ΟΙ ΚΥΚΛΟΙ ΤΩΝ ΑΤΡΕΙΔΩΝ

ΤΡΙΛΟΓΙΑ

Α- ΑΔΗΣ -ΚΟΛΑΣΗ

ΜΕΣΑ ΧΡΟΝΟΥ

Β- ΧΑΟΣΜΟΣ

Γ- ΧΩΡΑ ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΟΥ

ΑΔΗΣ – ΚΟΛΑΣΗ

ΜΕΣΑ ΧΡΟΝΟΥ

ΑΙΓΙΣΘΟΣ ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ

Αυτός είναι ο μαύρος έρωτας του Αίγισθου

και της Κλυταιμνήστρας, του πιο μοιραίου ζευγαριού

του Άργους και της Ιστορίας.

Αυτός είναι ο έρωτας των καταραμένων εραστών

που σκόρπισαν το θάνατο, το Φόβο και τον Έλεο.

Η Αιώνια φυγή ήταν η εξορία τους στη χώρα του πουθενά

και του τίποτα, το πέρασμα στον Άλλο Κόσμο.

Το νησί της Αιώνιας Επιστροφής έγινε ο τελικός προορισμός, η καταγωγή και η ελπίδα τους.

Το σκότος του Άδη αποκαλύπτει την κόλαση

του Μέσα Χρόνου.

Οι δύο εραστές πλήρωσαν το τίμημα για ότι έκαναν στους Αργείους, στον άνδρα της Κλυταιμνήστρας,τον Αγαμέμνονα και τα δυο παιδιά τους, τον Ορέστη

και την Ηλέκτρα, υπήρξαν αδίστακτοι Τύραννοι.

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας και οι πολύμορφο σύντροφοι

Έφθασαν στον Άδη, στην Κόλαση του Μέσα Χρόνου

για να μάθουν εάν γυρίσουν πίσω στη μυθική Ιθάκη,

την Ιθάκη της Αιώνιας Επιστροφής.

Τα θεριά και τα τέρατα φώναζαν και ούρλιαζαν

ενώ κατασπαράζονταν πολεμώντας μεταξύ τους,

δίνοντας φοβερές μάχες μέχρι θανάτου.

Οι πύλες της Κολάσεως άνοιξαν διάπλατα και κατάπιναν

τις δύστυχες ψυχές. Μυριάδες άνθρωποι κρέμονταν ανάποδα από ουράνιες σκάλες και έπεφταν στη φλεγόμενη άβυσσο, τι είναι Θεός, τι ο μη Θεός

και τι μεσολαβεί ανάμεσά τους.

Ποιος σας έστειλε σε αυτή τη φοβερή χώρα

όπου βασιλεύει ο θάνατος, ο μεταθάνατος

ρώτησε ο πολυμήχανος Οδυσσέας.

O παράφορος έρωτας είναι η αιτία του κακού

απάντησε η θεϊκή Κλυταιμνήστρα, πιαστήκαμε στα δίκτυα

της εξουσίας και μπλέξαμε άσχημα.

Αυτά που έκανα κανείς θεός ή άνθρωπος μπορεί

να συγχωρέσει. Η τραγική μανία κυρίευσε το μυαλό μου,

πως θα ζήσω μετά από αυτές τις αποτρόπαιες πράξεις.

Οι μαύρες οι σκύλες οι Ερινύες με κυνηγούν διαρκώς,

Θέλουν να με εξαφανίσουν, καιγόμαστε στη κόλαση

του μέσα χρόνου.

Ποια είναι η πατρίδα σας, ποια είναι η καταγωγή σας

ρώτησε ο πανούργος Αίγισθος.

Το ταξίδι δεν τελειώνει ποτέ απάντησε ο μυθικός Οδυσσέας, το όνομά μου είναι ο κανένας

έτσι με φωνάζουν οι γνωστοί και ο φίλοι.

ΗΛΕΚΡΤΑ- ΟΡΕΣΤΗΣ

ΑΡΓΟΣ ΣΕ ΑΛΛΟ ΧΡΟΝΟ

ΗΛΕΚΤΡΑ

Αντισταθείτε- αντισταθείτε

η Βία φέρνει Βία η εξουσία άναρχη Εξουσία.

Δεν υπάρχουν μεγάλα μυστικά

όλα αποκαλύπτονται υπό το φως του ήλιου,

κάτω από το φως της Δικαιοσύνης.

Οι παράνομοι εραστές, η μητέρα μου η Κλυταιμνήστρα

και ο εραστής της ο Αίγισθος σκότωσαν το νικητή

της Τροίας, τον πατέρα μου τον Αγαμέμνονα,

οι ανίεροι εραστές είχαν στήσει ενέδρα.

Η εκδίκηση θα έρθει από τον Ατρείδη, τον Ορέστη,

που περιπλανιέται εξόριστος στα ξένα.

Κάτι τρομερό γίνεται μέσα στο παλάτι

ακούγονται φωνές, ουρλιαχτά.

Με σφάζουν τα ίδια μου τα παιδιά

Αίγισθε- Αίγισθε φρουροί, φρουροί

που είσαστε, χαθήκανε όλοι, έφυγαν

φώναζε απελπισμένα η βασίλισσα Κλυταιμνήστρα.

Άτιμη γυναίκα μαζί με τον εραστή σου, τον Αίγισθο

σκοτώσατε τον πατέρα μου, τώρα θα πληρώσετε το τίμημα, με την ίδια σας τη ζωή είπε η Ηλέκτρα.

Ο πατέρας σου ο Αγαμέμνονας είπε ψέματα για την αδελφή σου την Ιφιγένεια και θυσίασε άδικα το παιδί μου.

Είπε πως ήθελε να την παντρέψει με το θεϊκό Αχιλλέα,

ο ξεδιάντροπος έφερε από την Τροία, την ερωμένη του

την Κασσάνδρα, έκαναν δυο παιδιά μαζί.

Ορέστη είμαι η μάνα σου, αυτή πού σε γέννησε, πόσες φορές σε νανούρισα και έκλαψα στο προσκεφάλι σου.

Μητέρα ποτέ δεν νοιάστηκες τι έκανα στα ξένα,

εσύ με ανάγκασες και έφυγα για να πάρεις την εξουσία,

με τον εραστή σου τον Αίγισθο.

Κλυταιμνήστρα που είναι οι συνωμότες φώναξε ο Αίγισθος

Γύρισε ο Ορέστης, ξεσηκώθηκε ο κόσμος, βγήκε στους δρόμους, θέλουν να πάρουν την εξουσία.

Να εδώ μπροστά σου είναι δεν βλέπεις,

φρουροί, φρουροί κυκλώστε τους, να μη γλιτώσει κανείς.

Το ποτάμι του αίματος τελειωμό δεν έχει στο παλάτι

των Ατρειδών. Ηλέκτρα πως ορμάς γυμνή και απροστάτευτη πάνω στα σπαθιά και τις λόγχες,

το σώμα σου θα γίνει χίλια κομμάτια.

ΧΑΟΣΜΟΣ

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΤΟ ΙΕΡΟ ΞΙΦΟΣ

Αυτός ο αφιλόξενος τόπος έγινε η εξορία μας,

Αίγισθε άγρια συμφορά μας βρήκε στην κόλαση

του Μέσα Χρόνου.

Οι κακές προφητείες του Απόλλωνα έφεραν τη συμφορά,

το μεγάλο φονικά θα μας κυνηγάει μια ζωή.

Έβαψα τα χέρια μου με το αίμα των παιδιών μου,

είμαι μια παιδοκτόνος, πώς να ξεχάσω, η ψυχή μου έγινε

πιο μαύρη από το πένθος του θανάτου.

Μια κυματοειδής ταινία αιωρείται στο διάστημα, ελικοειδής

έχει πάνω δισεκατομμύρια αριθμούς και πράξεις.

Όλα κινούνται με ιλιγγιώδη ταχύτητα και χάνονται στο χάος, επανέρχονται με την κίνηση του φωτός.

Είναι γραμμένα στη γλώσσα του μεγάλου χρόνου,

γίνονται αμέσως κατανοητά και ας μην είναι γνωστά.

Κλυταιμνήστρα να πάρουμε το βιβλίο, αυτό θα μας σώσει,

Είναι ο δρόμος διαφυγής για τον απάνω κόσμο.

Το Βιβλίο του κόσμου φώναξαν όλοι μαζί.

Αίγισθε τι κρέμεται από τη ζώνη σου ρώτησε ο μυθικός Οδυσσέας, ένα σπαθί, το έχω να κόβω πατάτες, φρούτα,

τι το θέλεις δεν κόβει καθόλου είναι άχρηστο.

Να το δω λίγο είπε ο πολυμήχανος Οδυσσέας,

Είναι ελαφρύ σαν πούπουλο, νιώθω μια απίθανη ενέργεια

στο κορμί μου, το σπαθί είναι διάπυρο καίει ότι βρεθεί μπροστά του, έχει απίστευτές δυνάμεις, μπορείς να κατακτήσεις τον κόσμο. Φως εκτυφλωτικό κατέκλυσε

το διάστημα, συγκλονίζεται το είναι μου, είμαι ένας Άλλος.

Το ιερό ξίφος των πολεμιστών του φωτός φώναξαν όλοι μαζί, μας κάνει ανίκητους, με αυτό θα κατακτήσουμε

το άνοιγμα, κυρίαρχοι της Δημοκρατίας του Πανχρόνου.

Κολασμένοι του Μέσα Χρόνου είμαι ο πολυμήχανος Οδυσσέας, ο βασιλιάς της Ιθάκης και κάνω το ταξίδι

της Αιώνιας Επιστροφής.

ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑΣ-ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ

ΑΡΓΟΣ ΣΕ ΑΛΛΟ ΧΡΟΝΟ

Γυναίκες της Τροίας

τα είχαμε όλα και τα χάσαμε

μας βρήκε μεγάλη συμφορά,

μόνες και έρημες είμαστε στα ξένα,

μακριά από την αγαπημένη μας Τροία.

Ποια είναι η νέα μας βασίλισσα

Άραγε θα φανούμε τυχερές και θα πέσουμε σε καλό άνθρωπο, για θα μας εξαφανίσει.

Δύστυχη Κασσάνδρα

ήσουν μια πριγκίπισσα και κατάντησες μια σκλάβα.

Ο θάνατος κυρίευσε την Τροία, όσοι γλίτωσαν έγιναν σκλάβοι, σκοτώθηκαν άδικα οι Έλληνες και οι Τρώες,

πάνω στο πολύπαθο κάστρο της Τροίας.

Για μιαν Ελένη έδωσαν τη ζωή τους για ένα τίποτα,

για ένα φάντασμα πολέμησαν, η πραγματική Ελένη

είχε φύγει ήταν ήδη Αλλού.

Ο νικητής της Τροίας μπήκε θριαμβευτής στο μυθικό Άργος, ο βασιλιάς Αγαμέμνονας έκανε περήφανους

τους Αργείους.

Επέστρεψε νικητής από την Τροία, ώρα να αναλάβει

την εξουσία στην πόλη. Οι Έλληνες απέκτησαν πλούτο

και δόξα, στρατιωτική ισχύ, μεγάλωσαν τα σύνορα.

Ο μικρός Ορέστης θα πάρει εκδίκηση για τον Ατρέα,

το αδικοχαμένο αίμα ζητάει Κάθαρση,

φώναξε εκστασιασμένη η μάγισσα Κασσάνδρα,

το ανάκτορο του βασιλιά μυρίζει θάνατο.

Κλώθεται μεγάλη πλεκτάνη, στήνεται άγρια παγίδα,

η οργή της Κλυταιμνήστρας είναι μεγάλη,

δεν ηρέμησε το θηρίο, το τέρας μέσα της ζητάει εκδίκηση.

ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑΣ

Η Νύχτα της μεγάλης σφαγής

Η Νύχτα της μεγάλης προδοσίας.

ΠΟΛΙΤΗΣ Α

Έστησαν παγίδα στο βασιλιά Αγαμέμνονα

σκοτώνουν το βασιλιά, οι αδίστακτοι δολοφόνοι.

ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑΣ

Τρυπάνε όλο μου το σώμα

Με σφάζουν λες και είμαι σφαχτάρι.

Ξεσχίζουν τα σπλάχνα μου

για να τα πετάξουν στα όρνεα.

ΠΟΛΙΤΗΣ Β

Σφάζουν τον Ατρείδη, το βασιλιά Αγαμέμνονα

Τον πορθητή της Τροίας,

Οι παράνομοι εραστές θέλουν να πάρουν την εξουσία.

ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ

Πόσο άδικα θυσίασες την κόρη μου, την Ιφιγένεια

για το χατίρι των Ελλήνων.

Πήρες το παιδί μέσα από τα χέρια μου

υπάρχει μεγαλύτερο έγκλημα.

ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑΣ

Το έκανα για την Ελλάδα, ήταν θέλημα θεών,

το αίμα μου πετάγεται από όλο το κορμί.

Κλυταιμνήστρα δείξε λίγο Έλεος, άνδρας σου είμαι

κάναμε παιδιά μαζί,

τι θα πεις πως σκότωσες τον πατέρα τους.

ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ

Ξεδιάντροπε έφερες μαζί σου

και την ερωμένη σου την Κασσάνδρα,

τι ήθελες να σε υποδεχτώ με ανοικτή αγκαλιά.

Με τα ίδια μου τα χέρια σκότωσα το βασιλιά

Όπως αυτός σκότωσε την κόρη μας την Ιφιγένεια.

ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑΣ

Κλυταιμνήστρα γυναίκα μου

δείξε λίγο έλεος, πως μπορείς, τόσο μίσος

γιατί δεν μιλούσες.

ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ

Ο Αίγισθος είναι ο άνδρας μου

Ο Αίγισθος είναι ο εραστής μου

αυτός στάθηκε πραγματικά δίπλα μου,

και όχι ο Αγαμέμνονας που έλειπε στον πόλεμο.

Ο πορθητής της Τροίας είναι νεκρός

μπρος στα πόδια μου ανήμπορος να αντιδράσει.

Η ψυχή του άργησε να βγει, ήταν γενναίος πολεμιστής

δεν φοβήθηκε το θάνατο, μόνο μια δυο φορές όταν

κατάλαβε πως έφθασε το τέλος, άρχισε να κλαίει

και να παρακαλάει να του χαρίσω τη ζωή.

ΧΩΡΑ ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΟΥ

ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ

Αίγισθε είμαστε οι πρώτοι εραστές του μεταθανάτου,

οι πρώτοι εραστές του πένθιμου έρωτα, δημιουργήσαμε

τη σχέση μας πάνω στο θάνατο των Άλλων.

Με πόση νοσταλγία θυμάμαι όταν με φιλούσες στα μαλλιά

το πρόσωπο, το στόμα ενώ χτενιζόμουν στον καθρέφτη,

έπειτα κάναμε τρελό έρωτα μέχρι θανάτου.

Τώρα ούτε που με αγγίζεις, αποφεύγεις ακόμα και

να με κοιτάξεις.

Κλυταιμνήστρα κοίταξε γύρω σου,

πως μπορώ να σε ερωτευτώ ξανά όπως την πρώτη φορά.

Μόνη και έρημη πέθανε η Ελένη από όλους ξεχασμένη,

Κανείς δεν έμεινε δίπλα της. Οι Άνθρωποι του Σκότους κήδεψαν την Ωραία Ελένη και έκαψαν το κουφάρι της,

κανείς δεν θρήνησε τη μυθική Ελένη.

Η χώρα του μεταθανάτου είναι γενάτη αυταπάτες,

δίνει την αίσθηση της χαμένης ευτυχίας.

Τι βλέπω ποιος είναι ο νεαρός εκεί πίσω κρυμμένος,

γιατί δεν μιλάει τι φοβάται.

Ο Ορέστης, ο Ορέστης

Γύρισε ο γιός μου ο Ορέστης.

Κλυταιμνήστρα ο γιός σου ζητάει εκδίκηση,

ο κύκλος του θανάτου δεν έκλεισε ακόμη.

Τώρα ξέρω τι με περιμένει, η μόνη μου ελπίδα είναι

ο θάνατος, αγόρι μου πως σώθηκες, σε είχα για νεκρό

λυπήσου μας μη γίνεις μητροκτόνος.

Μόνος μου σώθηκα από την παγίδα του θανάτου,

Μια αόρατη δύναμη βοήθησε να γλιτώσω από τον αιμοδιψή Αίγισθο. Ο από μηχανής Θεός με έσωσε από

τα χέρια της ίδιας μου της μάνας.

Αγόρι μου

μην κάνεις ότι κάναμε, κοίταξε πως καταλήξαμε

σε βύζαξα με το αίμα της καρδιάς.

Ο αιμοσταγής Αίγισθος σκότωσε τον πατέρα μου,

τον Αγαμέμνονα και έσφαξε την αδελφή μου την Ηλέκτρα.

Μητέρα πως μπόρεσες και έκανες τόσους φόνους,

πως άντεξες και δολοφόνησες με τα χέρια σου,

τον άνδρα σου και το παιδί σου.

Αίγισθε το δηλητηριώδες φάρμακο, μόνο αυτό θα μας σώσει, ο θεός των καταραμένων μας προστατεύει.

Μη βιάζεσθε όλα τώρα αρχίζουν είπε ο θεϊκός Οδυσσέας,

Μητέρα τι κάνεις

Κανείς δεν σε αναγκάζει να πεθάνεις,

περίμενε, περίμενε μη βιάζεσαι.

Ο Αίγισθος και η Κλυταιμνήστρα ήπιαν το φαρμάκι μαζί,

Κλυταιμνήστρα πώς να ζήσω, πώς να πεθάνω

δεν έχω επιλογή, ο θάνατος είναι ελευθερία.

Πανούργε Αίγισθε με παρέσυρες σε δολοφονίες

είχα αγαθές προθέσεις.

Μόνη σου επέλεξες να με ακολουθήσεις

τώρα γιατί αρνείσαι γιατί κάνεις πίσω,

γιατί θρηνείς, είναι αργά πολύ αργά για δάκρυα.

Πολύμορφε Αίγισθε

δεν χαρήκαμε ούτε τον έρωτα ούτε την εξουσία,

όλοι μας εγκατέλειψαν ακόμα και οι εχθροί μας.

Βρισκόμαστε ανάμεσα σε νεκρούς

φθάσαμε στο τέλος του ταξιδιού.

Να μείνουμε μαζί ως το τέλος, μη με εγκαταλείπεις,

κανένας δεν ξέρει που πηγαίνει, όλα είναι ανοικτά.

Αυτό το φάρμακο θα μας ενώσει μέχρι το τέλος

πεθαίνω αργά, το δηλητήριο κυλάει αθόρυβα,

η ψυχή φεύγει μυρίζει μεθυστικά.

Δεν ξέρω ποιον πρώτα να θρηνήσω, τον πατέρα μου

τον Αγαμέμνονα, την αδελφή μου την Ηλέκτρα,

για την μητέρα μου την Κλυταιμνήστρα που πεθαίνει

τώρα εδώ μπροστά μου.

Κλυταιμνήστρα τα φαντάσματα θέλουν να μας πνίξουν,

τρέμω ολόκληρος, το στήθος μου φλέγεται.

Τα είχες όλα και τα έχασες, ο έρωτάς μας ήταν καταραμένος, καταδικασμένος από θεούς και ανθρώπους.

Αίγισθε το σώμα σου παραμορφώθηκε,

φούσκωσε η κοιλιά σου,

αφροί και αίμα τρέχουν από το στόμα,

είσαι χλωμός σαν φάντασμα. Δύστυχε πήρες το δρόμο

που δεν έχει επιστροφή.

Το μελανόθεον κύμα μεταθανάτου,

ακούω σάλπιγγες θανάτου, η ψυχή εξαϋλώνεται,

το τέλος το τέλος της Τυραννίας.

Είναι αργά, πολύ αργά χάσαμε το δρόμο, το όνειρο,

πάγωσες, έγινες σαν ξύλο, κανένας δεν θα σκυλέψει

πάνω στο νεκρό κορμί σου.

κρατάω στα χέρια μου, τον ίδιο μου το θάνατο,

μαζί θα φύγουμε, σε ακολουθώ.

Ο μαύρος κύκλος του έρωτα και του θανάτου

επιστρέφει Αιώνια,

κανείς δεν μένει Ατιμώρητος.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΧΡΌΝΟΥ

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ.

ΗΛΕΚΤΡΕΣ ΡΑΨΩΔΙΑ

ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ

Μακρύς και δύσκολος

Ο δρόμος για το Άργος.

Μα να Ορέστη φθάσαμε στην πόλη

Που γεννήθηκες.

Τύχη κακή το θέλησε

Να γυρίζεις άπατρις στα ξένα.

Ένας πλανώμενος και περιπλανώμενος πολεμιστής του φωτός που ήρθε να αποκαλύψει την αλήθεια,

για το τι έγινε στα σκοτεινά

παλάτια του Άργους

ΧΟΡΟΣ

Η μεγάλη επιστροφή του θεϊκού Ορέστη

Είναι γεγονός ο μεγάλος Νόστος

Η φυγή και το άνοιγμα Προς τα μπρος

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ- ΧΟΡΟΣ

Ο πλανητικός Νόστος

ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ

Έφθασε η ώρα

Της αλήθειας

ΧΟΡΟΣ

Οι κύκλοι του ουρανού

Και της γης

Έγιναν ένα

με την Ιστορία.

ΟΡΕΣΤΗΣ

Καλέ μου

φίλε

Μια ζωή

Ήσουν δίπλα μου

Για αυτό άκουσε

Προσεχτικά το σχέδιο.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ- ΧΟΡΟΣ

Το μαύρο δίχτυ

Του θανάτου

ΟΡΕΣΤΗΣ

Ο Φοίβος

Έδωσε το χρησμό

Που λέει

« μόνος να πάω

στο Άργος

και να πράξω

τι δίκαιο φόνο »

ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ

Τα σημάδια του Πανχρόνου

Δείχνουν την αλήθεια

Οι προφητείες του Φοίβου

Είναι απαράβατες

ΟΡΕΣΤΗΣ

Κρυφά θα μπεις

Στο παλάτι

Για να μάθεις

Τι γίνεται.

ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ

Μετά τόσα χρόνια

Κανείς

Δεν θα με γνωρίσει.

ΗΛΕΚΤΡΑ

Αχ!! η δόλια, η έρμη

Όσο ζω θα το φωνάζω

με όλη τη δύναμη

Της ψυχής μου.

Η κακούργα, Η μάνα μου

Μαζί με τον Αίγισθο

Σκότωσαν τον πατέρα μου

Τον θεϊκό Αγαμέμνονα.

Τα σπλάχνα μου

Μάτωσαν απ’ το κλάμα.

Μάταια περιμένω

Την επιστροφή

Του αδερφού μου του Ορέστη

Μαζί να πάρουμε εκδίκηση

Για τον άδικο φόνο.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ- ΧΟΡΟΣ

Οι ανόσιοι εραστές

Έκαναν το κακό.

ΧΟΡΟΣ

Έσφαξαν

Το θρυλικό Αγαμέμνονα

Μην κλαις

Και μην οδύρεσαι

Κανείς δεν γύρισε

Απ’ τον Άδη.

ΗΛΕΚΤΡΑ

Γυναίκες

Είναι βάλσαμο

Η παρηγοριά σας

ΧΟΡΟΣ

Πάνω απ’ όλα

Είναι το καλό

Της πόλης

ΗΛΕΚΤΡΑ

Αισθάνομαι

Μια αόρατη θηλιά

Στο λαιμό μου

Τον αόρατο κύκλο

Του θανάτου

ΧΟΡΟΣ

Οι άλλοι

Φταίνε

Οι άλλοι

ΗΛΕΚΤΡΑ

Η μάνα μου με βρίζει

Και με καταριέται

Συνέχεια

Μαζί με τον εραστή της

Τον Αίγισθο

Μοιράζονται το θρόνο.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ – ΧΟΡΟΣ

Μια μέρα θα ηρθει

Η εκδίκηση Τ’ Ατρείδη

Απ’ τον Ορέστη

ΧΟΡΟΣ

Έρχεται ο Ορέστης

Σκληρός τιμωρός

Ο αδυσώπητος πολεμιστής

Του Φωτός

ΗΛΕΚΤΡΑ

Ένας πλάνητας

Που γυρίζει στα ξένα

Μα ποτέ

Δεν επιστρέφει στο Άργος.

Μαζί θα εκδικηθούμε

Το θάνατο

Του Αγαμέμνονα

Μαζί θα σκοτώσουμε

Τους ανόσιους εραστές.

ΧΡΥΣΟΘΕΜΗ

Πρόσεχε πως μιλάς

Ο Αίγισθος

Θα σε θάψει

Ζωντανή- νεκρή

ΗΛΕΚΤΡΑ

Δεν φοβάμαι κανέναν

Αλλά πες μου

Που πηγαίνεις

με τις σπονδές.

ΧΡΥΣΟΘΕΜΗ

Η μητέρα μας

Η Κλυταιμνήστρα

Δεν κοιμάται ήσυχα

Έχει εφιάλτες.

ΗΛΕΚΤΡΑ

Καιρός ήταν

Να την επισκεφτούν

Οι Ερινύες

ΧΡΥΣΟΘΕΜΗ

Είδε στον ύπνο της

Πως ο Πατέρας

Πήρε το σπαθί του Αίγισθου

Και το έμπηξε

Στην κοιλιά του.

Αμέσως μια

Μυριόστομη κραυγή

Ακούστηκε σ΄ όλο το Άργος

Κι ο κόσμος

Άρχισε να χορεύει

Και να γλεντάει.

ΗΛΕΚΤΡΑ

Αχ!! αδερφή

Τις ανόσιες

Αυτές χοές

Μη βάλεις πάνω

Στον τάφο του πατέρα

Πως θα τις δεχτεί ο νεκρός

ΧΟΡΟΣ

Οι Ερινύες ανελέητα

Θα την καταδιώκουν

Έσφαξε τον Αγαμέμνονα

Τον πρώτο μεταξύ

Των Ελλήνων

ΗΛΕΚΤΡΑ

Μόνο ο Ορέστης

Μπορεί να δώσει

Τη λύση

ΧΟΡΟΣ

Το άνοιγμα

Του ανθρώπου

Είναι η αλήθεια

Του Ίδιου

ως διαφορετικού

πάνω στον -Ίδιο-Μύθο.

ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ

ΡΑΨΩΔΟΣ

Άρχισε

Ο Πανχρονικός κύκλος

Του μεταθανάτου

Οι δυο Ηλέκτρες

Αθώες κι ανυπόταχτες

Αλλιώς Ωραίες

Αντιστέκονται

Στη μαύρη Τυραννία

ΧΟΡΟΣ

Οι Ηλέκτρες

Παράλληλες

Και Ίδιες

Κι όμως διαφορετικές

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Αίδιες

Και Ίδιες

ΡΑΨΩΔΟΣ

Άρχισε ο κύκλος

Της Αιώνιας Επιστροφής

                                    ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ

ΗΛΕΚΤΡΑ Α - οπτασία-
Ζω το θάνατο
Του θανάτου
Ζω το φωτεινό
Μεταθάνατο
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
Το άνοιγμα
Το άνοιγμα
ΗΛΕΚΤΡΑ Β
Ζω την αθανασία
Της ψυχής
Που αποκαλύπτει
Την τραγωδία
Του κόσμου
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
Η ΤΡΑΓΩΔΊΑ
ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΗΛΕΚΤΡΑ Α
Παίζουμε
Το παιχνίδι
Που είναι
Απ’ τα πριν
Χαμένο.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
Το ΠΑΙΧΝΙΔΙ του κόσμου
55
ΗΛΕΚΤΡΑ Β
Η δύναμη
Του ανθρώπου
Είναι η ανθρωπιά του.
Ο Δαίμων
Μαρτυρεί
Τα πάθη του.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
Ο Δαίμων
Του ανθρώπου
ΗΛΕΚΤΡΑ Α
Το τραγούδι
Της Αιώνιας Χαράς
Το τραγούδι
Της Αιώνιας Επιστροφής
Στην Ιθάκη.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
Ο ΠΛΑΝΗΤΙΚΟΣ
ΝΟΣΤΟΣ
ΗΛΕΚΤΡΑ Β
Το φως
Είναι άνοιγμα.
Η Μοίρα
Του ανθρώπου
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
Το άνοιγμα
Το ΑΝΟΙΓΜΑ
56

ΟΙ ΑΙΩΝΕΣ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ ΡΑΨΩΔΙΑ

      Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΙΟΎ

Ο Δρόμος του Μεταξιού από τον Ηρόδοτο ακόμα
επέτρεπε την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων - Ιδεών και εμπορευμάτων.
Πέρσες - Σκύθες, Ινδοι-κινέζικα, Ασσύριοι, Βαβυλώνιοι, Αιγύπτιοι, Ρωμαίοι -Βυζαντινοί Έλληνες επικράτησαν κατά καιρούς.
Μόνο ο Μέγας Αλέξανδρος άνοιξε το δρόμο,
αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο για τη δημιουργία
ενός διαφορετικού Πολιτισμού του ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΟΥ.
Μια σύνθεση διαφορετικών πολιτισμών που έχουν
ως βάση Αρχή τον Ελληνικό πολιτισμό, Αισθητική, Παιδεία, Γνώση, Γλώσσα.

ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ 1390-1430 μ.Χ.

Βασιλικά ανάκτορα Βυζαντινού Ελληνισμού

Ο Αυτοκράτορας Μανουήλ Β Παλαιολόγος 1391-1425
Και η αυτοκράτειρα Ελένη Eleni- περίμεναν τον πρίγκιπα
Ιωάννη Παλαιολόγος, τον πρίγκιπα Μιχαήλ Κατακουζηνό
στο μεγάλο παλάτι, στην αίθουσα -Τρίκογχον.
Αποφάσισαν να στείλουν τους δύο πρίγκιπες στη μυθική Κίνα, για να ζητήσουν τη Συμμαχία με το μεγάλο βασιλιά Γιόνγκλ. Η Αυτοκρατορία απειλείται από τους Οθωμανούς Τούρκους.
Ο βασιλιάς έδωσε τον Κώδικα του Ιουστινιανού-628 - AD
το Νομικό έργου του μεγάλου βασιλιά, το κορυφαίο επίτευγμα του Ανθρώπου, στο δρόμο προς την ελευθερία.
57
Έδωσε επίσης τον Κώδικα της Κωνσταντινούπολης όπου έγραψε για τα μυστικά, γνώση, τη σοφία του Βυζαντίου.
Η αυτοκράτειρα Ελένη έδωσε ένα δώρο για τους κινέζους βασιλιάδες, μια ναυτική κασέλα με ένα αφάνταστο θησαυρό μέσα.

ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ

Ο Ιωσήφ Β - Οικουμενικός Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης 1416-1439 μαζί με το λαό της πόλης περίμενε στην Αγία Σοφία, την αυτοκρατορική πομπή για να ευλογήσει το ταξίδι στην Κίνα.
Όταν όλοι κάθισαν στις θέσεις τους, ο αυτοκράτορας σηκώθηκε και είπε
MAΝΟΥΗΛ- ΙΙ-ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ

Η Αυτοκρατορία είναι σε άμεσο κίνδυνο από τους Οθωμανούς Τούρκους. Οι στρατιώτες του Ισλάμ θέλουν την Πόλη των πόλεων.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ- Ο διάδοχος του θρόνου
Το Καραβάνι ξεκινά σύντομα για την μακρινή Κίνα
Ο Δρόμος του Μεταξιού είναι μακρύς και δύσκολος,
μας περιμένουν δέκα χιλιάδες χιλιόμετρα.
Όταν γυρίσω από το ταξίδι
Θα ζητήσω τη σύγκλιση του Συμβούλιου
Για την Ένωση των δύο Εκκλησιών.
ΙΩΣΗΦ- Β-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
Ο Πάπας δεν θα έχει καμία αντίρρηση
οι Μουσουλμάνοι είναι μια απειλή.
Είμαστε ο κυματοθραύστης, το προπύργιο του Χριστιανισμού.
Μανουήλ Β 'Παλαιολόγος
Οι Παπικοί θέλουν μια δίκαιη λύση στο ζήτημα για το δόγμα, ο διαχωρισμός Ανατολής και Δύσης.
Με την Ένωση θα σώσουμε την αυτοκρατορία και την πόλη.
58
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ

Θα είμαι επικεφαλής με τον Πατριάρχη
Σε ένα αρκετά μεγάλο έργο για τη σύνοδο στην Ιταλία.
ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ -ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΝΙΚΑΙΑΣ 1403-1472
Έγραψα άρθρα σχετικά με την παρέμβασή υπέρ της Ένωσης τα πιο σοβαρά προβλήματα είναι
το <Πρωτεύον> και το <Filiogue>
Γεώργιος Γεμιστός Πλήθων- Φιλόσοφος- 1360-1450
οι Καθολικοί πιστεύουν ότι - το Άγιο Πνεύμα προέρχεται επίσης από τον Υιό τον Χριστού.
ΙΩΣΗΦ Β - ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
Εμείς πιστεύουμε στην Ανατολική Ορθόδοξη Ανατολή -
Πώς το Άγιο Πνεύμα προέρχεται μόνο από τον πατέρα Θεό.
ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΝΙΚΑΙΑΣ
Αυτό έχει προκαλέσει μεγάλες διαφωνίες, συγκρούσεις,
Το μεγαλύτερο χάσμα μεταξύ των Εκκλησιών.
Γι 'αυτό και πρότεινα μια μέση λύση, - ένα συμβιβασμό
να πούμε ότι η - Άγιο Πνεύμα - περνάει μέσω του Υιού -
δια του Υιού.

Ο μισός λαός στην Αγία Σοφία
Είμαστε υπέρ για την Ένωσης- Ενωτικοί
η αγαπημένη Κωνσταντινούπολη κινδυνεύει θανάσιμα
Να κατακτηθεί από τους Τούρκους.
Χρειαζόμαστε συμμαχίες.
Ανθενωτικοί
-Οι άλλοι μισοί άνθρωποι στην Αγία Σοφία
Είμαστε εναντίον της Ένωσης-Ανθενωτικοί-
Ο Πάπας θέλει ολοκληρωτική νίκη.
ΜΑΝΟΥΗΛ Β Παλαιολόγος - ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ
Οι Τούρκοι ισλαμιστές απειλούν την Αυτοκρατορία
Θα υποταχτούμε σε Αυτούς !!!!!
Το Καραβάνι από την Κωνσταντινούπολη έφτασε στη θρυλική Παλμύρα, αφού πρώτα πλήρωναν διόδια
59
για να εισέλθουν στην πόλη. Οι Βυζαντινοί Έλληνες άφησαν τα άλογα τους, καμήλες εμπορεύματα σε ένα σταθμό και προχώρησαν στο σπίτι του Δημητρίου Κουνάδη, ενός Έλληνα προμηθευτή των καραβανιών.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ-ΓΙΑΤΡΟΣ-ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
Η νύφη της ερήμου είναι καταπληκτική
Βαδίζουμε στο δρόμο με κολώνες
Νομίζω ότι κάπου θα εμφανιστεί ξαφνικά η θρυλική Ζηνοβία, η βασίλισσα της Παλμύρας.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ
Νύχτα μαγική
με πανσέληνο στη θρυλική Παλμύρα.
Οι Βυζαντινοί Έλληνες διασκέδασαν στο παλάτι του Κουνάδη, όπου έκανε μεγάλη υποδοχή.
Μίμοι, γελωτοποιοί σκορπούσαν γέλιο,
Υπέροχες τραγουδιστές τραγουδούσαν ανατολίτικους σκοπούς ενώ οι χορεύτριες χόρευαν εκστατικά.
Η όαση της Παλμύρας παρέσυρε τους ταξιδιώτες
Στις Χίλιες και Μία Νύχτες της Ανατολής.

ΣΟΥΣΑ - ΠΕΡΣΊΑΣ
Η ΑΙΩΝΙΑ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ

Β-ΣΤΑΘΜΟΣ

Το Βυζαντινό Καραβάνι έφτασε έξω από τα Σούσα,
Στο στρατόπεδο όπου στρατοπέδευε ο μισθοφορικός στρατός του γνωστού στρατηγού Νικηφόρου Θεοτοκά.
Οι πολεμιστές της Ερήμου αυτονομήθηκαν από αυτοκρατορικό στρατό, και προσέφεραν τις υπηρεσίες τους σε όποιον πλήρωνε καλύτερα.
ΙΩΑΝΝΗΣ Α' ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ - διάδοχος του θρόνου.
Φίλε Νικηφόρε -
η μυθική Κωνσταντινούπολη είναι σε κίνδυνο
60
από τους ισλαμιστές Τούρκους.
Θέλουν να κατακτήσουν το Τριαντάφυλλο της Ανατολής
Γι 'αυτό ζητάμε τη βοήθεια σας.
Πηγαίνουμε στο Πεκίνο για να ζητήσουμε τη Συμμαχία
Του Γιόνγκλ του μεγάλου βασιλιά.

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΘΕΟΤΟΚΑΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΙΣΘΟΦΟΡΩΝ
Πρίγκιπα Ιωάννη
Ο στρατός και εγώ προσωπικά
Είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας.
Θα σας συνοδεύσουμε μέχρι το Σινικό Τείχος,
ξεκουραστείτε τώρα, αύριο θα πάμε στα Σούσα.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ - ΙΑΤΡΟΣ-ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
Ο Μέγας Αλέξανδρος κατέλαβε την πόλη το 331 π.χ.
Και κατέκτησε την περσική αυτοκρατορία.

ΤΖΙΑΓΙΟΥΚΟΥΑΝ ΚΙΝΑ
ΣΙΝΙΚΟ ΤΟΙΧΟΣ
Γ-ΣΤΑΘΜΟΣ

Το Ελληνικό Καραβάνι διέσχισε την Τάκλα Μακάν
την έρημο χωρίς επιστροφή, τη χώρα του θανάτου.
ΜΑΡΚΟΣ ΧΡΥΣΟΛΩΡΑΣ - ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΒΑΝΙΟΥ
Η αμμοθύελλα κάλυψε τα πάντα
Μη χαθούμε λίγο πριν διαβούμε την πύλη της Κίνας.
Εμφανίζεται το Σινικό Τείχος.
Όλοι οι Έλληνες μαζί
Οι αιώνες του Δράκου- Οι αιώνες του Δράκου-
Ζένγκ -Κινέζος αξιωματικός της φρουράς
Γενναίοι Έλληνες
Καλώς ήρθατε στην Κίνα.
Ο διοικητής του τείχους και ο απεσταλμένος
του αυτοκράτορα σας περιμένουν.
ΒΑΟ-Διοικητής του Σινικού Τείχους
Έλληνες φίλοι
Είστε φιλοξενούμενοι του αυτοκράτορα Γιόνγκλ.
61
ΓΚΟΥΑΝ ΜΠΟ -στρατηγός αυτοκράτορα
Θα σας συνοδεύσω στο Πεκίνο
Στην Απαγορευμένη Πόλη.
Ο στρατηγός Zένγκ-ήταν εδώ χθες
πολέμησε νικηφόρα τους Μογγόλους και τους Τούρκους.
Αφού νίκησε τους εχθρούς
Θα παντρευτεί την πριγκίπισσα Ξιαννίνγκ
την κόρη του βασιλιά.
Ιωάννης Παλαιολόγος
Και εμείς έχουμε πόλεμο με τους Οθωμανούς Τούρκους
Θέλουν να καταλάβουν την αυτοκρατορία.

ΡΩΜΑΝΟΣ ΨΕΛΛΟΣ -ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ - ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ
Η θέα από την κορυφή του τοίχους είναι μαγευτική
Κόβει την ανάσα, απλώνεται πάνω από τις κορυφογραμμές και χάνεται στα βάθη της ουράνιας αυτοκρατορίας.

XIAΝ
Η ΠΑΛΙΑ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ
Δ-ΣΤΑΘΜΟΣ

Οι Έλληνες Βυζαντινοί και οι αυτοκρατορικοί Κινέζοι
ξεκίνησαν από την Ξιάν την αρχαία πρωτεύουσα της Κίνας.
4.400 χιλιόμετρα ήταν ο Δρόμος του Μεταξιού στην Κίνα.
ΓΚΟΥΑΝ ΜΠΟ -ΚΙΝΕΖΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ

Το Μετάξι - το εξαγωγικό εμπόρευμα της Κίνας
Συγκεντρωνόταν στην Ξιάν, και από εκεί τα καραβάνια μετέφεραν τα εμπορεύματα, τις Ιδέες, τους πολιτισμούς, απο το δρόμο του μεταξιού σε όλον τον κόσμο.
Έξω από την πόλη Ξιάν,
ο αυτοκράτορας Γιόνγκλ διέταξε να σας αποκαλύψω
62
το μεγάλο μυστικό της πόλης.
ΧΟΝΓΚ-ΚΙΝΕΖΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ
Ο τάφος του αυτοκράτορα Τσιν Σι Χουάνγκ-246-209-π. χ
Το μεγαλείο της αρχαίας Κίνας αντικατοπτρίζεται στον τάφο, μια ολόκληρη στρατιά από στρατιώτες
Έχουν πραγματικά όπλα και άλογα κεραμικής.
Ο στρατός από τερακότα του αυτοκράτορα Τσιν Σι Χουάνγκ, ο στρατός από τερακότα της Ξιάν.

ΠΕΚΙΝΟ 1391-1430 μ.Χ.

ΜΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ
ΣΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΠΟΛΗ

Οι Έλληνες του Βυζαντίου και της αυτοκρατορικοί Κινέζοι έφθασαν στο μυθικό Πεκίνο μετά από ένα μακρύ και κουραστικό ταξίδι.

ΧΟΝΓΚ-. ΚΙΝΕΖΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ
Αυτοκρατορική πόλη περιβάλλεται από δύο άλλες.
Πρώτον, υπάρχουν τα τείχη του κέντρου της πόλης
Όπου ζουν οι περίφημοι μανδαρίνοι, οι μεγιστάνες
Και οι αξιωματούχοι.
ZAI- ΚΙΝΕΖΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ
Τα εξωτερικά τείχη της πόλης περιλαμβάνουν άλλα δύο
αυτά κατοικούνται από τον απλό λαό.
ΧΟΝΓΚ-ΚΙΝΕΖΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ
Όλη η αυτοκρατορία γιορτάζει το γάμο
της πριγκίπισσας Ξιανίνγκ με τον στρατηγό Ζένγκ Χι.
Ο πόλεμος με τους Μογγόλους και Τούρκους τελείωσε
ο στρατηγός επέστρεψε νικητής και θριαμβευτής
Για να παντρευτεί την πιο όμορφη γυναίκα της Κίνας.

ΓΚΟΥΑΝ ΜΠΟ-ΚΙΝΕΖΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ
Φτάσαμε στην Απαγορευμένη Πόλη
στη νότια κεντρική πύλη-Meridien-.
63
Κινέζοι και Έλληνες πέρασαν μετά την άδεια
Του αυτοκράτορα και οδηγήθηκαν στην αίθουσα
της απόλυτης Αρμονίας.
Εκεί περίμενε ο αυτοκράτορας Γιόνγκλ
με την αυτοκρατορική οικογένεια.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ- ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΤΟΥ ΘΡΟΝΟΥ
Μεγάλε βασιλιά
αυτοκράτορα με το πρόσωπό του Δράκου
Υποβάλλω τα σέβη μου
όπως και ο αυτοκράτορας Μανουήλ Β 'Παλαιολόγος.
ΓΙΟΝΓΚΛ-ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ
Γενναίε Πρίγκιπα
Ιωάννη Παλαιολόγο
Καλώς ήρθατε στην Κίνα.
ΙΩΑΝΝΗΣ H'- ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ
Οι Αυτοκράτορες του Βυζαντίου έστειλαν μερικά δώρα
Ως ένδειξη φιλίας.
Ο Κώδικας του Ιουστινιανού περιέχει το Νομικό Έργο
του μεγάλου βασιλιά.
Το μεγαλύτερο επίτευγμα του ανθρώπου
Στο δρόμο προς την ελευθερία.
Ενώ ο κώδικας της Κωνσταντινούπολης γράφει
Για τη γνώση, τη σοφία του Βυζαντίου.
XΟΥ- ΑΥΤΟΚΡΑΤΕΙΡΑ
Τι βλέπω - εδώ είναι ένας αφάνταστος θησαυρός
Το πιο όμορφο κόσμημα του κόσμου
Πρώτη φορά βλέπω τέτοια αριστουργήματα.
ΙΩΑΝΝΗΣ H'- ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ -
Είναι για σας και τις πριγκίπισσες.
Πολύφημε Γιόνγκλ
Ήρθα στη μυθική Κίνα
Ζητώντας τη φιλία, τη συνεργασία του μεγάλου βασιλιά.
Οι Οθωμανοί Τούρκοι απειλούν το Βυζάντιο,
Γι 'αυτό προτείνω τη Συμμαχία με την Κίνα
Για να αντιμετωπίσουμε τον κοινό εχθρό.
ΓΙΟΝΓΚΛ -Ή - ΓΕΝΧΡΟΥ-ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ
64
Ο στρατηγός Ζένγκ επέστρεψε νικητής από το Βορρά
Μετά από έναν ακόμη πόλεμο με τους Μογγόλους
και τους Τούρκους, συνεχώς εισβάλλουν στην Κίνα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ
Το Ίδιο κάνουν και στη βυζαντινή αυτοκρατορία
Οι Ισλαμιστές Τούρκοι θέλουν να κατακτήσουν την αυτοκρατορία, για αυτό προτείνω τη Συμμαχία,
ένα κοινό μέτωπο.
ΓΙΟΝΓΚΛ -αυτοκράτορας
Πρίγκιπα Ιωάννη
Επιβεβαιώνεις τη μεγάλη φήμη
για τη βυζαντινή διπλωματία.
Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω
Είστε φιλοξενούμενοι μου.

ΑΓΑΠΗ ΣΤΟΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟ ΚΗΠΟ

Ο Πολύτροπος Ιωάννης Παλαιολόγος περπατούσε στον κήπο όταν συναντήθηκε τυχαία με την πριγκίπισσα
Ξιαννίνγκ, ο έρωτας προκλήθηκε με την πρώτη ματιά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ
Φοβερή Ξιαννίνγκ,
Σε αγάπησα με την πρώτη ματιά
Μόλις σε είδα, μ 'ακούς!
ΞΙΑΝΝΙΝΓΚ-ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ
Ήρθες αργά - πολύ αργά
Είμαι δεσμευμένη.
Ο σύζυγός μου, ο διάσημος στρατηγός Ζένγκ Χι
γύρισε νικητής από τον πόλεμο.
και αμέσως θα παντρευτούμε
Οι προετοιμασίες έχουν αρχίσει.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ
Δεν είναι αλήθεια
Η αγάπη όλα υπερβαίνει
Όλα τα νικά
Μέσα από τους κύκλους των άστρων.
65

Μόλις ο αυτοκράτορας Γιόνγκλ και η αυτοκράτειρα Xου
Έμαθαν για τον έρωτα της Ξιαννίνκγ με τον Έλληνα πρίγκιπα
Αμέσως κάλεσαν την πριγκίπισσα για να μάθουν αν είναι αλήθεια.
XΟΥ-αυτοκράτειρα
Υπέροχη Ξιανίνγκ
Ποιος είναι ο άνθρωπος με το πρόσωπό του Δράκου
Που μάγεψε την ψυχή σου.
ΧΟΡΟΣ - MΑΝΔΑΡΙΝΟΙ
Ο Πρίγκιπας -Ιωάννης είναι ο εκλεκτός
Ένας Ξένος.
ΓΙΟΝΓΚΛ -ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ
Ο πρίγκιπας Ιωάννης !
Κόρη μου Ξιάννιγκ
Τι έκανες - ο στρατηγός Ζένγκ Χι ο μελλοντικός άνδρας σου επιστρέφει νικητής από τον πόλεμο.
Προετοιμαζόμαστε για το γάμο
Θα αντιδράσει - είναι επικίνδυνο
θα στραφεί εναντίον μας, στην Απαγορευμένη Πόλη.
XΟΥ- ΑΥΤΟΚΡΑΤΕΙΡΑ
Τι θα συμβεί όταν μάθει
Πώς θα τον άφησες για κάποιον άλλο.
Θα αισθανθεί προδομένος - ότι εγκαταλείφθηκε
δεν θα σε συγχωρέσει ποτέ.
ΞΙΑΝΝΙΝΓΚ -ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ
Ο Έρωτας είναι ανίκητος
Κανείς δεν μπορεί να τον πολεμήσει.
μας υπερβαίνει.
ΡΑΨΩΔΟΣ-ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΙ
Ο στρατηγός Ζένγκ ζήτησε από τον αυτοκράτορα Γιόνγκλ
να του παραδώσει το θρόνο και θα του χάριζε τη ζωή.
Αυτός και η πριγκίπισσα Ξιαννίνγκ
Θα πάνε σε Μοναστήρι εξορία
Στην έρημο Τάκλα Μακάν κοντά στο Σινικό Τείχος.
66
ΖΕΝΓΚ -ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ
Είναι ώρα
Για να κατακτήσω την Απαγορευμένη Πόλη.
Ήρθε η ώρα να πληρώσουν
η Πριγκίπισσα Ξιαννίνγκ και ο αυτοκράτορας Γιόνγκλ
Όσο για τον Έλληνα πρίγκιπα
δεν έχει καμία πιθανότητα να ζήσει.
ΡΑΨΩΔΟΣ-ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΙ
Η πιο μεγάλη σφαγή έγινε
Γύρω από την Αυτοκρατορική Πόλη.
Οι άνθρωποι σκοτώνονταν λες και ήταν άψυχα πλάσματα.
Δεν υπήρχε κανένα έλεος.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ
Μόνο εμείς οι πολεμιστές του φωτός
Μπορούμε να αλλάξουμε το χρόνο
Και την ιστορία,
να κερδίσουμε τον στρατηγό Ζένγκ.
ΧΟΡΟΣ-ΚΙΝΕΖΟΙ ΜΕΣΑ-ΕΞΩ
Οι κραυγές των τραυματιών ακούστηκαν
σε όλο το Πεκίνο.

Η Πριγκίπισσα Ξιαννίνγκ έστειλε τον υπασπιστής της,
Για να βρείτε τον Ιωάννη, ήθελε να δει για τελευταία φορά
τον πρίγκιπα, κανείς δεν γνώριζε την έκβαση της μάχης.
ΞΙΑΝΝΙΝΓΚ -ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ
Πολύτροπε Ιωάννη
Ο πόλεμος δεν θα τελειώσει γρήγορα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ
Αισθάνομαι άσχημα
Ένας πολεμιστής δεν εγκαταλείπει ποτέ τη μάχη.
ΞΙΑΝΝΙΝΓΚ -ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ
Θα κτίσω ένα παλάτι της Αγάπης
Με Παιχνίδια-Συμπόσια και ανείπωτο ερωτικό πάθος.
ΧΟΡΟΣ-MΑΝΔΑΡΙΝΟΙ
Ο ΚΙΝΕΖΙΚΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
67
ΞΙΑΝΝΙΝΓΚ –ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ
Στον κήπο με τις αυταπάτες
είδαμε στα βαθιά νερά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ
Τότε ανακάλυψα την αθωότητα
Της ψυχής σου.
Έφερες την άνοιξη στη ζωή μου,
Γύρισαν τα μυαλά
Μαγεμένος από την αγάπη πεθάνω για σένα.
ΞΙΑΝΝΙΝΓΚ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ
Θεϊκέ Ιωάννη
Σταμάτησε ο χρόνος
σαν να είμαστε στην Αιωνιότητα.
Πεθαίνω για σένα
Είμαι απόλυτα δική σου.

Ο θάνατος του στρατηγού ΖΕΝΓΚ ΧΙ

ΧΟΡΟΣ-ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ- ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΓΙΟΝΓΚΛ
το μάθατε-το μάθατε
τρελάθηκαν μόλις το άκουσαν
ΑΛΛΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ - ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ
Δεν νομίζω ότι είναι αλήθεια
κόπηκε η ανάσα μας.
ΑΛΛΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ - ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ
Σκοτώθηκε ο στρατηγός Ζένγκ
σκοτώθηκε ο στρατηγός Ζένγκ

Οι στρατιώτες του στρατηγού ΖΕΝΓΚ
άκουσαν το νέο και κόπηκε η αναπνοή τους.

ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ -ΖΕΝΓΚ ΧΙ
Λένε αλήθεια!
σκοτώθηκε ο στρατηγός Ζένγκ
Τι θα κάνουμε.
Άλλοι στρατιώτες στρατηγού Ζένγκ Χι
68
Ατυχία έπεσε άδοξα
Αυτός είναι νεκρός - δεν ζει πια .
ΡΑΨΩΔΟΣ ΜΑΝΔΑΡΙΝΟΙ
Οι στρατιώτες στρατηγού Ζένγκ
φοβήθηκαν και άρχισαν να εγκαταλείπουν τη μάχη
έτρεχαν αριστερά και δεξιά για να σωθούν.
ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΖΕΝΓΚ
Γενναίοι μου
Γιατί φεύγετε.
Είμαι εδώ ζω δεν με βλέπετε,
Παραμείνετε στις θέσεις σας
Μαζί θα κερδίσουμε.
ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ZΕΝΓΚ
Το Φάντασμα της Στρατηγού
Το Φάντασμα της Στρατηγού
ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΖΕΝΓΚ
Μην με αφήνετε μόνο
Για να πολεμήσω μια αυτοκρατορία
Ακόμα μπορούμε να κερδίσουμε.

Οι αξιωματικοί του αυτοκράτορα Γιόνγκλ
Περιτριγύρισαν τον στρατηγό Ζένγκ
Αυτός αγωνίστηκε μόνος εναντίον όλων
αλλά σκοτώθηκε στο τέλος.

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ-ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ

Ο Αυτοκράτορας Γιόνγκλ προχώρησε νικητής
πάνω σε κόκκινο άλογο
Περνώντας πάνω από τα νεκρά πτώματα.
Δίπλα του πάνω σε λευκή φοράδα ακολουθούσε
η θεϊκή πριγκίπισσα Ξιαννίνγκ.
Ο αυτοκράτορας χάρισε τη ζωή στους φυλακισμένους
έπειτα από αίτημα της Ξιαννίνγκ διαδόχου του θρόνου.
Μπροστά σε όλο το στρατό ευχαρίστησε το γενναίο
Ιωάννη Παλαιολόγο και τους ηρωικούς Έλληνες
69
που πολέμησαν στο πλευρό του.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ
Ήταν αναπόφευκτο –μοιραίο να χωρίσουμε.
Ξέραμε και οι δύο
πως το τέλος έρχεται αδυσώπητο.
ΞΙΑΝΝΙΝΓΚ-ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ
Φεύγεις-φεύγεις
και με αφήνεις μόνη
να ζω με τις αναμνήσεις.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ
Δεν ξέρω αν μπορέσω
να αγαπήσω μια άλλη γυναίκα.
Αντίο - Αντίο
Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ.
ΞΙΑΝΝΙΝΓΚ-ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ
Τι αβάστακτος χωρισμός
άκουσε την κραυγή μου
οι πληγές ποτέ δεν θα θεραπευτούν.
ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ
Πολύτροπη Ξιαννίνγκ
δέξου ένα δώρο από μένα.

ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

ΞΙΑΝΝΙΝΓΚ
Αγαπητέ Ιωάννη
είναι το πιο ωραίο δώρο της ζωής μου
Ποτέ δεν θα το ξεχάσω.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ
Το μαγικό δαχτυλίδι της Κωνσταντινούπολης
Θα απαλύνει τον πόνο του χωρισμού
Υπενθυμίζοντας τι ζήσαμε.

ΞΙΑΝΝΙΝΓΚ
Μυθικέ Ιωάννη
είσαι ο άνδρας της ζωής μου
70
Έζησα το πιο όμορφο όνειρο,
Πεθαίνω για σένα
Αντίο - Αντίο
Ακούστε το τελευταίο Αντίο
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ
Θεική Ξιαννίνγκ
Κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί
Στην ομορφιά σου.
Ούτε ο πόλεμος
Ο Έρωτας είναι ανίκητος
Αντίο - Αντίο
Το τελευταίο Αντίο
Στην Απαγορευμένη Πόλη.

ΌΛΟΙ ΜΑΖΊ
Αυτή είναι η δημοκρατία του μεγάλου χρόνου.
Αυτή είναι η ιστορία.
71

ΡΑΨΩΔΙΑ ΤΗΣ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΣ

H υπέροχη γη της Τοσκάνης είναι ο επίγειος παράδεισος, η πύλη, το άνοιγμα στην αιώνια Ζωή.

ΤΕΡΑ ΤΟΣΚΑΝΑ

Άγγελοι Κυρίου πετούν πάνω από τα ανθισμένα λουλούδια, τους μεθυσμένος αμπελώνες, τους ασημένιους ελαιώνες, τους ευωδιαστούς λόφους ψάλλοντας

το τραγούδι της Άνοιξης.

ΤΕΡΑ ΤΟΣΚΑΝΑ

Η γη του Παραδείσου.

Η ψυχή ζει το θαύμα αγγίζοντας το όρια του Θεού.

Εκστασιασμένη από τα αρώματα, τη διαύγεια του φωτός πάλλει από τα εκθαμβωτικά χρώματα που μαγεύουν τις αισθήσεις.

Το υπέροχο πράσινο κυριαρχεί σε όλους τους τόνους, μόνο που διακόπτεται από φανταστικούς πύργους, αριστουργηματικές εκκλησίες,

Ερμητικά μοναστήρια κι εξοχικές κατοικίες. Είναι πνιγμένα από αιωνόβια δένδρα, βελανιδιές, θεόρατα πλατάνια, λεβάντες, λυγερόκορμα κυπαρίσσια και ρείκια.

Πανέμορφα χωριά είναι σκαρφαλωμένα πάνω σε λόφους.

Ένας μυθικός τόπος που έχει την ευλογία του θεού,

με ιστορία είκοσι οκτώ αιώνων. Οι ήχοι, τα χρώματα,

οι ευωδιές και οι γεύσεις γίνονται ένα με το διάστημα.

ΤΕΡΡΑ ΤΟΣΚΑΝΑ

Χώρα των ονείρων των πολεμιστών του φωτός,

χώρα του πανχρονικού κύκλου.

Η γη της Τοσκάνης είχε πάρει το χρώμα του χρυσού, η σκόνη του δρόμου καλούσε πάνω στα πρόσωπά τους, τα

πλατανόφυλλα , τα κυπαρίσσια κι τους θάμνους.

Οι ευωδιές της Τοσκάνης έγιναν ένα με το σώμα, πράσινες, κόκκινες, μαβιές. Η ζέστη ήταν τόσο δυνατή που πύρωνε τα μάτια.

Ο πολύτροπος Οδυσσέας κι οι πολύπαθοι σύντροφοι

δρόσισαν τα πρόσωπα, κι ήπιαν πεντακάθαρο νερό από τις κρήνες με τα τοξωτά μαρμάρινα, που ήταν σκαλισμένα με περίτεχνες φιγούρες, άγρια λιοντάρια κι ωραίες κρήνες.

Οι πολεμιστές του φωτός άκουγαν τη θεϊκή μουσική της Τοσκάνης, τα πουλιά, τις μέλισσες, τα τζιτζίκια, και τα τριζόνια, τις ακρίδες, με το θόρυβο που έκαναν χάραζαν οξύηχα τη Σιωπή. Οι οξιές, οι βελανιδιές, οι καρυδιές κι

οι καταπράσινοι λόφοι ανταποκρίνονταν με ενθουσιασμό.

ΤΕΡΑ ΤΟΣΚΑΝΑ.

Τριακόσιοι έφιπποι πολεμιστές της Φλωρεντίας μαζί με μεγάλες συντροφιές ευγενών, ιπποτών κι αρχόντων συνόδευαν μέσα στην πόλη τους σημαντικούς Ξένους,

τον πολυμήχανο Οδυσσέα και τους πολύπαθους συντρόφους, μαζί τους ήταν ένας δικός τους άνθρωπος,

ο Ντάντε Αλιγκιέρι, ο μεγάλος ποιητής κι πολιτικός,

ο μεγάλος εξόριστος της Φλωρεντίας.

Η πρωτεύουσα της Τοσκάνης γιόρταζε τη γιορτή

του ΑΪ Γιάννη, οι πιο πολλοί φλωρεντινοί ήταν ντυμένοι

στα λευκά, κι είχαν για αρχηγό τον Άρχοντα Έρωτα.

Απλοί άνθρωποι γιόρταζαν κι οι σάλπιγγες τα όργανα καλούσαν τον κόσμο σε κατάσταση διονυσιακής μέθης

να πάρει μέρος στη γιορτή που κρατούσε δύο μήνες.

Οι άρχοντες οι ευγενείς μα κι οι απλοί άνθρωποι διοργάνωναν χορούς, συμπόσια, γεύματα.

Ξακουστοί θαυματοποιοί- γελωτοποιοί- έρχονταν από όλη την Ιταλία, τη Λομβαρδία, τη Βενετία κι γίνονταν δεκτοί

με βασιλικές τιμές κι δώρα.

Η αγαπημένη μου Φλωρεντία βρίσκεται σε κατάσταση πλήρους ευδαιμονίας είπε συγκινημένος ο Δάντης, γιορτάζει τη γιορτή του Αϊ Γιάννη.

Ο Άρχοντας Έρωτας γυρίζει σε όλη την πόλη κι κεραυνοβολεί όποιον βρει μπροστά του.

Η μεγάλη γιορτή του πανχρόνου απάντησε

ο Πολύμορφος Οδυσσέας είναι ο έρωτας του έρωτα

και η αποθέωσή του.

Η Κυρά των λογισμών μου, η αγαπημένη μου Βεατρίκη πέθανε το μήνα του ΑΪ Γιαννιού συμπλήρωσε ο Ντάντε συγκλονισμένος από τη νοσταλγία.

Έφερε στην ψυχή μου την απόλυτη ανανέωση,

μια νέα ζωή όμοια με το Καινό στοιχείο των Μυστικών.

Ο Έρωτας υπαγόρευε ότι έκανα- η dolce tecnica-

είναι το εγκόμιο του έρωτα το καινούργιο που έφερε

είναι ότι η ποίηση και ο έρωτας,

Είναι το Ίδιο πράγμα.

Γνωρίζετε την ιστορία του Ρόδου απάντησε ο Καβαλκάντε,

Ο εραστής είναι σε ένα μαγικό κήπο αναζητώντας

το Ρόδο, τη γυναίκα της ζωής του.

Μ’ ένα δυνατό αίσθημα ανθρώπινο κι θείο προσπαθεί

ί να την κατακτήσει, χρησιμοποίησε τρόπους διαφορετικούς από την αυλική ποίηση κι τον κλήρο.

Η Βεατρίκη παντρεύτηκε περίπου την ίδια περίοδο που

παντρεύτηκα την Τζέμμα Ντονάτι – τότε γεννήθηκε το πρώτος μας παιδί απάντησε συνοφρυωμένος ο Δάντης. Έζησα πολλές παράλληλες ζωές έχοντας ένα αβάσταχτο πόνο στην καρδιά, πουθενά δεν μπορούσα σε κανέναν

να εκμυστηρευτώ.

Η Βεατρίκη είναι η ωραιότερη από όλες τις γήινες υπάρξεις, η ωραιότερη γυναίκα του κόσμου.

Θεϊκή ενσάρκωνε το κάλλος των Ελλήνων, την αγέρωχη

υπερηφάνεια των Ρωμαίων κι την αισθαντικότητα

των Φλωρεντινών.

Ο Λυγρός Νόστος της Αιώνιας Επιστροφής έδωσε την δυνατότητα να γυρίσω πίσω στην Αγαπημένη Φλωρεντία.

Δυστυχώς πέθανα εξόριστος στα ξένα,

διωγμένος από την Ίδια μου, την πατρίδα.

Νιώθω πως μια μέρα θα συναντήσω την Ωραία Βεατρίκη

Μέσα στο άνοιγμα, μέσα στους κύκλους του Πανχρόνου.

Το Ίδιο- αίσθημα έχω κι εγώ απάντησε ο Γκουίντο,

Μας ενώνει η ίδια πόλη και μια Βεατρίκη, είμαστε τα μάτια της Φλωρεντίας κι συνδεόμαστε με μια μεγάλη Φιλία.

Οι Επτά κύκλοι της Κολάσεως συντάσσονται ο Ένας

πάνω στον Άλλον, ακολουθώντας την καμπύλη που διαγράφει η γη όταν κινείται απάντησε σιβυλλικά ο Δάντης.

Η Κόλαση – το Καθαρτήριο κι ο Παράδεισος οδηγούν στον εξαγνισμό της ψυχής, κι όχι η άρνηση της Αθανασίας όπως πολλοί Αβεροιστές θεωρούν χωρίζοντας το Νου

από τη αθάνατη Ψυχή.

Η Αριστοτελική παράδοση διακρίνει τον Εν Ενεργεία Νου-

Από τον Εν δυνάμει Νου.

Η πτώση στην κόλαση έφθανε ως την άβυσσο

Του θανάτου, το σώμα ήταν νεκρό, εκεί συνάντησα την Φραντζέσκα ντα Ρίμινι.

Όση ώρα συζητούσαν έφιπποι οι πολεμιστές του φωτός διασχίζοντας τους δρόμους της Ωραίας Φλωρεντίας γίνονταν δεκτοί με ενθουσιασμό, αποθεώνονταν

από τους κατοίκους της δοξασμένης πόλης.

Τότε ο περίφημος ποιητής πρότεινε να κατεβούν

από τα άλογα, και να περπατήσουν στα άγια χώματα

της Φλωρεντίας κι να γίνουν Ένα με τους κατοίκους,

να νιώσουν την Αγάπη που τόσο τους έλειψε.

Να αυτή είναι η οδός Ρικανσιόλι γωνία με την Αλφάνι,

Nτάντε Αλιγκέρι καλώς ήρθες στην Ωραία Φλωρεντία φώναζαν δυνατά.

Τέρμα οι Εξορίες και οι πολιτικές περιπέτειες, γίνεσαι δεκτός με τιμές όπως αρμόζει σε ένα μεγάλο ποιητή

και πολιτικό, όπως αρμόζει σε έναν Φλωρεντινό.

Η αγαπημένη σου Φλωρεντία ανταποδίδει ότι έκανες

για αυτήν, για τη δόξα που της χάρισες στους αιώνες

με τα βιβλία σου, για ότι έκανες προς τους συμπατριώτες σου. Εμείς οι φίλοι σου ποτέ δεν σε ξεχάσαμε,

πάντα είμαστε στο πλευρό σου έλεγαν οι Φλωρεντινοί.

Ευχαριστώ – ευχαριστώ

απαντούσε συγκινημένος ο Δάντης.

Δάκρυα χαράς έτρεχαν από τα μάτια του,

δεν πίστευε πως γινόταν δεκτός

Με αυτόν τον τρόπο γιατί στην πραγματικότητα

πέθανε μόνος κι έρημος στα Ξένα.

Αυτή η υποδοχή γινόταν μέσα στο άνοιγμα-

στο Φαντασιακό Μουσείο του μεγάλου χρόνου.

Γνώρισα από κοντά το φόβο του θανάτου,

πολέμησα για πρώτη φορά

Εναντίον του Αρέτσο και της Πίζας, η Φλωρεντία ήταν

η μεγάλη νικήτρια.

Όταν πέθανε ο Φάλκο Παρτινάρι – ο πατέρας της

Βεατρίκης αρρώστησα εβδομάδες, φοβήθηκα μην πεθάνει κι η Βεατρίκη, μήπως πεθάνω κι εγώ, ευτυχώς με φρόντισε η μικρή μου αδερφή.

Η μεγάλη τραγωδία ολοκληρώθηκε όταν πέθανε τον ίδιο χρόνο κι η λατρευτή Βεατρίκη, το άνθος της πόλης.

Τότε ήταν που έγραψα στους άρχοντες της γης

Qnomod sedet sola civitas

Ιερεμίας –θρήνοι- Πως εκάθησε η Πόλις-.

Χάθηκε το φως- το κλάμα κι η θλίψη σκέπασαν την ψυχή

μου, για αυτό έγραψα το τραγούδι.

Βαριά από τους στεναγμούς μου τυραννιέμαι

Όταν σκληρά στο νου μου σιγόκλαιω

Αυτό που την καρδιά μου έχει σκίσει.

Είναι φορές που χάρο συλλογιέμαι

με τόσο στην καρδιά μου γλυκό πόθο,

που αλλάζει η όψη μου χρώμα κι κλίση

κι έτσι μου εμφανίζεται όλη η ζήση,

όταν ο πόνος το μυαλό στριμώχνει,

ξαφνικά από την οδύνη αναπηδάω τόσο που πονάω.

Η ντροπή από τους ανθρώπους με διώχνει,

Ύστερα μόνος μιλάω στη Βεατρίκη-

Είσαι νεκρή στα αλήθεια!!!

Κι αυτή η κραυγή είναι η μόνη μου βοήθεια.

Η Βεατρίκη είναι πλάι μου, σε κάθε μου βήμα, ένας άγγελος που οδηγεί σε τόπο παραδείσιο

και μυστηριακό μιλώντας μια άγνωστη γλώσσα,

Την κοινή γλώσσα του Πανχρόνου.

Ένιωσα τέτοια ευδαιμονία-τόση μακαριότητα ώστε κατάλαβα πως η ζωή μας είναι μια παρωνυχίδα-

μια κουκίδα μέσα στο άνοιγμα.

Θείε Δάντη πως ξεπεράσεις τον άδικο χαμό- τον πρόωρο θάνατο της Βεατρίκης ρώτησε ο πολύμορφος Οδυσσέας.

Κανένας και τίποτα δεν μπόρεσε να με παρηγορήσει,

μόνο ύστερα από καιρό άρχισα να διαβάζω βιβλία παρηγορητικά για τον έρωτα και τη φιλία,

όπως αυτό του Κικέρωνα προς το Λαϊλιο για να

τον παρηγορήσει, όταν πέθανε ο φίλος του ο Σκιπίωνας.

Η φιλοσοφία κι η ποίηση γιάτρεψαν την ψυχή μου,

Άρχισα να πηγαίνω εκεί που εμφανίζονται οι ποιητές

οι φιλόσοφοι- κι οι μοναχοί κάνοντας το μεγάλο ταξίδι προς τον Εαυτό μου και τους Άλλους.

<Φύσις κρύπτεσθε φιλεί>

απάντησε ο πολύτροπος Οδυσσέας , το άνοιγμα ανοίγει και κλείνει μαζί- είναι μια ατελεύτητη δημιουργία.

Η περίφημη Donna gentile είναι μια αλληγορία της φιλοσοφίας απάντησε ο Δάντης, δείχνει κι κρύβει την ίδια στιγμή. Οι δομινικανοί μοναχοί της Σάντα Μαρία Νοβέλα έδειξαν το δρόμο όταν έφηβος ακόμα φοίτησα εκεί.

Η αρμονία της Λογικής κι της Πίστης

Αποκαλύπτεται μέσα από τη Θωμική φιλοσοφία.

Η μόνη φορά που αφέθηκε ο νους μου να σκεφτεί άλλη γυναίκα είναι η φιλοσοφία. Πόσο άδικα με κατηγόρησε

η Βεατρίκη πως την άφησα κι δόθηκα σε άλλη όταν

τη βρήκα ξανά στον κήπο του Παραδείσου-,

Στο πιο ψηλά σημείο του Καθαρτηρίου λίγο μετά το θάνατό της. Είναι εκπληκτικό πως γίνονται τα περάσματα

του ματαθανάτου συμπλήρωσε ο πολύωρων Οδυσσέας,

ένα συνεχές είναι εν τω γίγνεσθαι

Μια απίστευτη ραψωδία παρόντος.

Η ποίηση κι η Φιλοσοφία είναι σαν τον έρωτα-

μια ωραία γυναίκα που όταν τη σκέφτεσαι- ζεις μαζί της

Αναπαύεσαι πραγματικά- είσαι ευτυχισμένος.

Donna gentile φώναξε δυνατά ο Δάντης κι οι Φλωρεντινοί που ήταν γύρω τρόμαξαν, κοίταξαν έκπληκτοι τον ποιητή.

Ζεις διαρκώς μεταξύ ύπνου και ξύπνου βλέποντας όνειρα,

Η άνοδος των Μεδίκων τον 15^ο αιώνα έγινε με την

Ανάπτυξη της βιομηχανίας μαλλιού.

Η δημοκρατία της Φλωρεντίας ήταν γεγονός

Αλλά ο Cosimo de Medici ανέπτυξε πελατειακές σχέσεις με τους πολίτες, για να ελέγχει από τα παρασκήνια την πόλη. Ο Lorenzo Medici 1469 ήταν αυτός που προστάτευσε τις τέχνες τον Μιχαήλ Άγγελο-

τον Λεονάρντο ντα Βίντσι – τον Μποτιτσέλι- τον Ραφαήλ.

Ο ίδιος έγραφε υπέροχη μουσική κι ήταν σπουδαίος μουσικός, δίνοντας κλειστές παραστάσεις.

Πολλές φορές βρίσκομαι σε μια μυστηριακή κατάσταση

Όπου εμφανίζεται η αγαπημένη μου Βεατρίκη ντυμένη

στα πορφυρά, μιλώντας μια γλώσσα ακατάληπτη

αλλά την καταλαβαίνω χωρίς την γνωρίζω,

αυτή με οδηγεί πέρα από το γνωστό κόσμο.

Όλα αυτά είναι τόσο αρχέγονα, ενέχουν τον διονυσιασμό, την έκσταση, απομακρύνεσαι από την πίστη και

την θρησκεία κάνοντας παρέα με τους κολασμένους είπε χαμογελώντας ο πολύτροπος Οδυσσέας.

Η πολιτική ιστορία της Φλωρεντίας είναι τόσο έντονα επαναστατική, γεμάτη συγκρούσεις και πολέμους

πώς να έμενα αμέτοχος είπε ο μέγας Δάντης.

Φαίνεται το καμπανίλε του Τζιότο φώναξε χαρούμενος

ο Καβαλκάντε, φθάσαμε στην Σάντα Μαρία ντελ Φιόρε

το περίφημο Ντουόμο της Φλωρεντίας.

Οι πολύχρωμες μαρμάρινες πλάκες, πράσινες –ροζ – λευκές σε διαφορετικές αποχρώσεις είναι εκπληκτικές.

Σε γοτθικό στυλ είναι έργο του Αρνόλφο ντι Κάμπιο

και του Μπρουνελέσκι

Διέσχισαν έκπληκτοι την οδό Ρ. Οριόλο μπροστά από

το Ντουόμο, και το βλέμμα τους έπεσε στα δεξιά

της πρόσοψης, στις δεξιές κατά σειρά πόρτες,

ένας άγγελος έκανε με το δεξί χέρι μια απρεπή χειρονομία, κοιτάχτηκαν ξαφνιασμένοι- είναι δυνατόν τέτοια υποδοχή.

Η Δημοκρατία της Φλωρεντίας φιλοδοξεί να γίνει,

είναι η Νέα Αθήνα απάντησε ο Λορέντζο ο μεγαλοπρεπής. Οι Τέχνες – τα Γράμματα γνώρισαν – γνωρίζουν μεγάλη άνθιση με την υποστήριξή μας και τη φροντίδα.

Μεγάλοι καλλιτέχνες κάνουν αυτή τη διαφορά,

τη διαφορετικότητα δημιουργώντας με πλήρη ελευθερία.

Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ο Μιχαήλ Άγγελος, ο Ραφαήλ,

ο Βασάρι είναι μαζί μας, μπορούν να απαντήσουν.

Πολυμήχανε Οδυσσέα- μυθικέ βασιλιά της Ιθάκης

Εσύ που ταξιδεύεις στο άνοιγμα του Πανχρόνου,

Έζησες όλες τις μεγάλες επαναστάσεις της Ανθρωπότητας

Μίλησέ μας για Σένα, τον Κόσμο, το μεγάλο χρόνο,

το άνοιγμα, τους κύκλους της Αιώνιας Επισροφής

Είπε συγκλονισμένος ο θεϊκός Λεονάρντο.

Ωραίοι – υπέροχοι Φλωρεντινοί

Η τιμή είναι μεγάλη για μένα κι τους συντρόφους,

Τέτοια υποδοχή δεν είχαμε ούτε στην Αλεξάνδρεια

όταν μας υποδέχτηκε ο μέγας Αλέξανδρος με τους

Πτολεμαίους μέσα στο άνοιγμα,

Ούτε στην Αθήνα του Περικλή τον 5^ο – τον χρυσό αιώνα.

Μυθικοί Έλληνες ηρωικοί πολεμιστές του φωτός είστε φιλοξενούμενοι του δούκα της Φλωρεντίας.

Οι άνθρωποί του ετοίμασαν ήδη τον Ξενώνα-

μια πτέρυγα στο παλάτσο Πίττι είπε γεμάτος περηφάνια Κόσιμο ντι Μέτνσισι.

Έπειτα ο Τζιόρτζιο Βασάρι με μερικούς φίλους

Θα σας οδηγήσουν στο ανάκτορο περνώντας από

το διάδρομο- το Κοριντόρι, είναι ο κατασκευαστής του.

Έχω ακούσει για τον περίφημο διάδρομο, είμαι περίεργος να τον περπατήσω απάντησε ο πολύτροπος Οδυσσέας.

Ξεκινάει από το παλάτσο Βέκιο- το δημαρχείο της Φλωρεντίας- περνάει από το Ουφίτσι, το πόντε Βέκιο

πάνω από στέγες σπιτιών συνδέοντας το δημαρχείο

με το παλάτσο Πίττι. Ο μεγάλος Κόσιμο ντι Μέντισι ήταν

ο εμπνευστής του, αυτός ζήτησε να κατασκευάσω

το μυστικό διάδρομο το 1565 είπε ο Τζιόρτζιο Βασάρι.

Υπέροχοι – φιλόξενοι Φλωρεντινοί

Επιτρέψτε να σας κάνουμε ένα δώρο για την φανταστική

υποδοχή και τη φιλοξενία είπε ο πολύτροπος Οδυσσέας.

Ο πολύμορφος Ευρύλοχος προχώρησε λίγο μπροστά κρατώντας μια κασέλα κι την άφησε στη μέση της αίθουσας. Ο μυθικός Οδυσσέας πλησίασε, έσκυψε πάνω από την κασέλα κι είπε. Όταν μαζί με τους συντρόφους κατεβήκαμε στον αφιλόξενο Άδη- στη χώρα των αμαρτωλών τη φλεγόμενη Κόλαση, είδαμε έκπληκτοι τους τυφώνες να παρασέρνουν τις ψυχές στο χάος της αβύσσου. Εκεί μάθαμε για το άλυτο αίνιγμα του κόσμου- την ΙΘΑΚΗ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΉΣ.

Αμέσως οι πληγές μας γιατρεύτηκαν συνέχισε

ο πολύτροπος Ελπήνορας ενθουσιασμένος,

Νιώσαμε πως είμαστε αιώνιοι, κάναμε τα περάσματα μεταθανάτου ζώντας τις πολλαπλές διαστάσεις του χρόνου χάθηκαν μες τα στενά δρομάκια με τη λαβυρινθώδη διάταξη, ανακάλυψαν μια άλλη Φλωρεντία έχοντας οδηγό το καμπαναριό της Σάντα Κρότσε.

– Αυτή – είναι η Φλωρεντία φώναξε ο Δάντης,

όταν δεν το περιμένεις αποκαλύπτεται το θαύμα.

Τα θεϊκά νήπια του Andrea della Rosio είναι τόσο εκθαμβωτικά ωραία μες τα φτωχικά. Οι εποχές στη Φλωρεντία αλλάζουν πιο γρήγορα κι από το χρόνο.

–Αυτό- είναι το μυστικό για την κατανόηση της Φλωρεντίας κι των Φλωρεντινών. Φθάσαμε η Piazza Santa Croce είναι η Ωραιότερη πλατεία του κόσμου είπε μεγαλόφωνα

ο θεϊκός Δάντης. Έχει τεράστιο άνοιγμα που αποκαλύπτει σε όλο το μεγαλείο την απλότητά της.

Οι Φλωρεντινοί για αιώνες γιόρταζαν εδώ τις μεγάλες στιγμές, γάμους –βαφτίσια- το χρίσμα.

Έχει το άγαλμά σου φώναξε ο πολυμήχανος Οδυσσέας όπως κι ο μεγάλος ποιητής έβλεπε-ζούσε μέσα από το άνοιγμα όλες τις πτυχώσεις – τις διαστάσεις του μεγάλου

χρόνου.

DANTE ALIGHIERI

L’ ITALIA

M D C C C X V

Έγραφε η επιγραφή κάτω από τη βάση με τα τέσσερα λιοντάρια. Όμως με εξόρισαν απάντησε θλιμμένα

ο ποιητής, έζησα μια ζωή μακριά από την αγαπημένη Φλωρεντία. Οι Φλωρεντινοί ποτέ δεν το κατάλαβαν.

Με έδιωξαν κι με ήθελαν το –Ίδιο-.

Ίσως μ’ εξόρισαν για να γράψω τη Θεια Κωμωδία μακριά της για να την νοσταλγήσω. Οι ερινύες δεν σε αφήνουν ήσυχο στη Φλωρεντία. Ο ήλιος έδειχνε το ακριβές μέτρο των πραγμάτων ενώ ο άνεμος που ερχόταν από το βορά χτυπούσε τις πόρτες, τα παράθυρα, τα γεφύρια του Άρνου λες κι ήθελε να σβήσει την ώχρα από τους τοίχους κι να μπει μέσα στα σπίτια. Σιγά – σιγά κόπασε κι σαν ένα αόρατα χέρι άρχισε να χαϊδεύει τους ταξιδιώτες του φωτός μεταδίδοντας τη χαρά της Φλωρεντίας.

Τα αγάλματα είναι στη θέση τους είπε ο πολύμορφος Οδυσσέας. Πόσο όμορφα αποκαλύπτεται πάνω τους

η ιστορία της Ρώμης- της Αλεξάνδρειας – της Αθήνας –

της Ιωνίας. Πουθενά στον κόσμο δεν είναι καλύτερα από την Τοσκάνη. Αχ!! η αθεράπευτη νοσταλγία της επιστροφής στην Ιθάκη πλημμύρισε την ψυχή μου.

Όλες οι συμφορές που έζησα ξεχάστηκαν με μιας.

Οι μωρίες, οι ανοησίες, οι σοφιστές που με εμπόδισαν

να δω την αλήθεια του κόσμου.

Έραναν τον τάφο οι μυροφόροι μύρα- έραναν τον τάφο

η μεγάλη Παρασκευή των πολεμιστών του φωτός

Υπάρχουν Έλληνες παντού.

Οι φίλοι μου είναι από όλο τον κόσμο ανεξάρτητα από έθνος- φυλή-χρώμα- θρησκεία- πατρίδα-

όλοι είμαστε –Ίδιοι- μολονότι πολυδιάστατα διαφορετικοί.

Ο δρόμος του ανοίγματος – ο δρόμος της επιστροφής

στην Ιθάκη είναι μακρύς κι δύσκολος, γεμάτος πάθη- πολέμους- περιπέτειες. Ο θυμωμένος Ποσειδώνας,

οι άγριοι Κύκλωπες- οι φοβεροί Λαιστρυγόνες φράζουν

το δρόμο που είναι χωρίς Επιστροφή.

Όλα αυτά είναι μια πλάνη του Νου απάντησε ο σοφός Δάντης, όταν τα κουβαλάς μαζί σου κι δεν τα ξεπερνάς

δεν τα κάνεις πέρα. Τίποτα κι κανένας δεν πρέπει να μας φοβίζει. Να χαίρεσαι τα πρωινά – τα μεσημέρια-

τα βραδινά όπως αυτά της Τοσκάνης που κάνουν

την ψυχή να πλημμυρίζει από ευτυχία.

Να χαίρεσαι ολοκληρωτικά σαν να είναι η πρώτη φορά που ερωτεύεσαι. Να γεννιέσαι και να πεθαίνεις κάθε μέρα χωρία να λογαριάζεις το θάνατο. Κάθε τέλος είναι μια καινούρια αρχή.

Από όσες πόλεις κι αν πέρασα Αθήνα- Αλεξάνδρεια- Ρώμη- Κωνσταντινούπολη- Βενετία- Φλωρεντία άφησαν ανεξίτηλα σημάδια στην ψυχή μου.

Όμως η νοσταλγία της επιστροφής στην Ιθάκη έμεινε

άσβεστη φλόγα μέσα μου.

Το ταξίδι – η πλάνη- η περιπλάνηση έχουν αξία συμπλήρωσε ο θείος Δάντης- Αυτό- που έχει αξία είναι

η Γνώση-η Σοφία- κι όχι τα πλούτη κι η δόξα.

Το ταξίδι δεν τελειώνει ποτέ απάντησε ο πολυμήχανος Οδυσσέας. Η ολοκληρωτική πορεία προς την

Αυτογνωσία-η Παλίντροπος Αρμονία αποκαλύπτουν – δείχνουν το δρόμο. Το -χορικό άνοιγμα- έδινε τη δυνατότητα στους πολεμιστές του φωτός να ταξιδεύουν μεταχρονικά- πέρα από την ταχύτητα του φωτός με όχημα το πλανητικό Ολογράφημα. Ήταν γνήσιοι εκπρόσωποι της Δημοκρατίας του μεγάλου χρόνου

ΘΕΙΚΟΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ

ΚΑΙ

ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ

Ποιος άνδρας Άριστος

Ποιος ταξιδιώτης των άστρων

Κάνει το ταξίδι της Αιώνιας Επιστροφής,

Έχει μόνο φίλους και όχι υπηκόους.

Εξόριστος φυγάς κατέφυγε στη Βενετία

Μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης

Για να συνεχίσει την Ιστορία των Ελλήνων.

Εσύ Μούσα

Δίδαξέ με για να ιστορήσω

την Οδύσσεια της Πανχρονιάδας.

Οι φιλόξενοι Βενετοί άρχοντες και αρχόντισσες,

Οι Έλληνες της Αδελφότητας του Αγίου Νικολάου,

Ζήτησαν να τους διηγηθεί μια ιστορία,

Κάτι από την πολύπαθη ζωή του.

ο πολυμήχανος Οδυσσέας ως άλλος αοιδός του Ομήρου

μίλησε για την πρώτη επιστροφή στην Ιθάκη.

Πως έγινε η αναγνώριση από τον πατέρα του τον Λαέρτη,

Μετά τραγούδησε πως κατέβηκε στον Άδη,

Για να συναντήσει το μάντη Τειρεσία και να ρωτήσει

Εάν γυρίσει πίσω στην Ιθάκη.

Εκεί είδε συγκλονισμένος και τη νεκρή μητέρα του,

Την Αντίκλεια και ρώτησε πως πέθανε.

Μετά διηγήθηκε για την Δεύτερη Αποδημία,

Το πέρασμα στο άνοιγμα, ζώντας πολλές ζωές,

Ίδιες και διαφορετικές Αποδημίες.

Ο μυθικός Οδυσσέας πέθανε

Ο θεϊκός Οδυσσέας ΖΕΙ

Πολλές ΑΠΟΔΗΜΙΕΣ.

Είπε πως η αληθινή Ελένη δεν πάτησε ποτέ

Την ανδρειωμένη Τροία.

Ο Πάρις κοιμόταν με τη Σκιά της,

Το φάντασμά της έβλεπαν οι Τρώες και οι Έλληνες

Πάνω στο πολύπαθο κάστρο.

Η πραγματική Ελένη φυγαδεύτηκε από τους θεούς

στην χώρα του Νείλου, στην Αίγυπτο.

Διηγήθηκε την Άλωση την Κωνσταντινούπολης από

τους Τούρκους, πως έπεσε η Πόλη στα χέρια

των Οθωμανών και των άλλων κατακτητών.

Οι βάρβαροι έκαψαν, λεηλάτησαν την Πόλη,

Έσφαξαν χιλιάδες Έλληνες και βίασαν τις γυναίκες.

Ποιο άγρια σφαγή, πιο άγρια μακελειό

Δεν έγινε ποτέ στην Ιστορία.

Τρέμε Ήλιε – τρέμε κόσμε

Εάλω η Πόλη

Εάλω

Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ο τελευταίος αυτοκράτορας,

Πολέμησε σαν λιοντάρι για την αγαπημένη του Πόλη.

Έδωσε τη ζωή του, τι άλλο να έκανε,

Ήταν αποφασισμένος να πεθάνει πολεμώντας.

Η Κάθοδος στην Κόλαση του Μέσα Χρόνου αποκάλυψε

Το μαγικό δακτυλίδι του μυθικού Οδυσσέα, μια ανακάλυψη που θα άλλαζε τη ζωή του.

Ο θεϊκός βασιλιάς άρχισε να τραγουδάει στην Πλατεία

του Αγίου Μάρκου, μπροστά στις γόνδολες.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Αλκυόνες – Αλκυόνες

Εσείς πουλιά θαλασσοπούλια

Εσείς κουβαλάτε τη Μοίρα μου,

Πείτε μου τι γνωρίζετε

Ποια είναι η Τύχη μου.

ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ - ΜΕΣΑ ΧΡΟΝΟΣ

Δάκρυα, δάκρυα χαράς και λύπης

Όταν πάρθηκε της Τροίας το απάτητο κάστρο.

Θάνατος –θάνατος

Ανελέητος όταν αλώθηκε η Πόλη,

Κάηκε και λεηλατήθηκε από τους Έλληνες.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Αλκυόνες –Αλκυόνες

Εσείς τραγουδάτε το τραγούδι της Αιώνιας Επιστροφής,

Πείτε μου να μάθω τι συμβαίνει.

Εσείς που τραγουδάτε τους καημούς

Και του έρωτες της λιμνοθάλασσας,

Πείτε και σε μένα

Πότε θα επιστρέψω στην πατρίδα, τη μυθική Ιθάκη.

ΚΑΘΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ

ΤΟΥ ΜΕΣΑ ΧΡΟΝΟΥ

Η λιμνοθάλασσα της Βενετίας έγινε η Αχερουσία λίμνη

Του Πανχρόνου, το πέρασμα για την κόλαση

του Μέσα Χρόνου.

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας, ο γιός του Ιθακήσιος

και ο εγγονός του Μιχαήλ Άγγελος πέρασαν από τον Κέρβερο και τους φύλακες του Άδη χωρίς να το καταλάβουν γιατί κοιμόνταν βαριά.

Ήταν αναχωρητές και ερχόμενοι, αναγεννιόνταν στην

Κόλαση του Μέσα Χρόνου, κάνοντας τα περάσματα

Από τον Άδη στη μεγάλη Νέκυια.

Υπερκόσμιες φωνές ακούγονταν από το βάθος

Της απύθμενης θάλασσας, τρομακτικές και εκκωφαντικές

Που κούφαιναν τους Ανθρώπους.

Η αρματωσιά έκανε άτρωτους τους ταξιδιώτες του φωτός,

Που ταξίδευαν στη σκουληκότρυπα του μεγάλου χρόνου.

Οι Ερινύες βασίλευαν στην κόλαση τη Μέσα Χρόνου,

Φαντάσματα, εξωτικά, φρικτά τέρατα, Τύραννοι, Ηγεμόνες,

Δικτάτορες, βάρβαροι, κλέφτες, δολοφόνοι, μαστροποί

Βασανίζονταν χωρίς κανένα Έλεος, σε ένα ατελεύτητο

Παιχνίδι με το θάνατο.

Θεόρατα τέρατα σφάζονταν άγρια μεταξύ τους,

Γίνονταν διαρκώς κάτι Άλλο για να περάσουν

στη φωτεινή πύλη και την οριστική Λύτρωση.

ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ ΒΕΝΕΤΙΑΣ

Ποιοι είστε ποιος σας έστειλε

Οι πανοπλίες σας είναι άτρωτες,

Είναι φανερό πως έρχεστε από ένα άλλο κόσμο.

Ο δόγης Νταντόλο, ο αρχηγός των σταυροφόρων κυρίευσε την Κωνσταντινούπολη το 1204,

Λεηλάτησε και έκαψε την Πόλη.

Καίγονταν μέσα σε μια φλεγόμενη θάλασσα

Φτιαγμένη από το υγρό πυρ των Βυζαντινών.

Η Λουκρητία Βοργία, η πιο διεφθαρμένη γυναίκα

του Μεσαίωνα έκανε γιο με τον αδελφό της,

και ο πατέρας της, ο Πάπας Αλέξανδρος ο 6^ος

αναγνώρισε ως γιό του, και γιο του αδελφού της.

Η ακατανόμαστη γυναίκα καίγονταν από τις πύρινες φλόγες που έβγαζαν οι δράκοι της κολάσεως.

Η Βία, η Τυραννία, ο παράφορος Έρωτας, το πάθος,

Η μέθη της Εξουσίας τύφλωσαν τις ψυχές τους,

Και έκαναν φοβερά εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας.

Ο πολύτροπος Μιχαήλ Άγγελος βρήκε στην κόλαση

Του Μέσα Χρόνου, το χαμένο δακτυλίδι των πολεμιστών του φωτός. Όταν ο πολυμήχανος Οδυσσέας πέρασε στο δάκτυλο του, το μαγικό δακτυλίδι άρχισε να αλλάζει,

Να μεταμορφώνεται σαν να ξαναγεννήθηκε,

έγινε διάφανος λουσμένος στο φώς.

Το μαγικό δακτυλίδι ήταν η σφραγίδα του βασιλιά

της Ιθάκης, με αυτό θα ανακάλυπτε του κύκλους

της Αιώνιας Επιστροφής.

Ένας υπερκόσμιος κατακτητής κυρίευσε τη Βενετία,

Ντυμένος στα λευκά του θανάτου, ο χρόνος σταμάτησε.

Μαύροι καβαλάρηδες έφθασαν φορώντας ασημένιες

Πανοπλίες ενώ κρατούσαν δόρατα και σπαθιά, λες

και έρχονταν από το βασίλειο του Σκότους κι των Σκιών.

Η Νέμπια, η θεά Ομίχλη κατέλαβε τη Σινιορία,

Επιβάλλοντας το βασίλειο των φωτοσκιάσεων,

Μέχρι να συντελεστεί η τελική κάθαρση του Καθαρτηρίου.

Ο έρωτας ήταν Ανίκητος, ο θεϊκός Οδυσσέας

Και η ωραία Ελένη Φόσκαρι έζησαν τη μέθεξη του Έρωτα

Οι φιγούρες τους έπαιρναν ασυνήθιστούς όγκους,

Μέσα στο άπειρο λευκό της θεάς Ομίχλης.

Η ευτυχία τους έφθανε ίσαμε την Αιωνιότητα

Προκαλώντας την Αιώνια Ζωή.

Στο νησί Σαν Λαζάρο, στον κήπο του Μοναστηριού,

Οι μανόλιες, οι ανθισμένες τριανταφυλλιές, οι ορχιδέες

και άλλα πολύχρωμα λουλούδια ευωδίαζαν υπέροχα.

Τότε ο πολυμήχανος Οδυσσέας μαγεμένος από την ομορφιά διηγήθηκε στον υπέροχο Ελπήνορα,

Για τη Μνηστηροφονία και την Έξοδο του Μεσολογγίου

Μέσα από τους κύκλους της Αιώνιας Επιστροφής.

Η πολύτροπη Πηνελόπη, η γυναίκα μου κάθε μέρα

Είχε να αντιμετωπίσει πάνω από εκατό Μνηστήρες.

Διεκδικούσαν το θρόνο και ήθελαν να γίνουν εραστές της.

Οι ξεδιάντροποι Μνηστήρες έτρωγαν και έπιναν στο παλάτι σπαταλώντας τη βασιλική περιουσία.

Έλεγαν πως ο Οδυσσέας χάθηκε στα ξένα,

Και για αυτό έπρεπε να πάρει έναν από αυτούς για άνδρα.

Τότε η πολυμήχανη Πηνελόπη θυμήθηκε που είχε αποθηκευμένο το τόξο του άνδρα της, του Οδυσσέα.

Φώναξε τους Μνηστήρες λέγοντας πως

Όποιος κατορθώσει να τεντώσει τη χορδή του τόξου,

Και να περάσει το βέλος μέσα από τα δώδεκα

διχαλωτά πελέκια, αυτός θα κερδίσει,

αυτός θα γίνει ο άνδρας της, ο εραστής της,

ο νέος βασιλιάς της Ιθάκης.

Οι ανόητοι Μνηστήρες δέχτηκαν τη δοκιμασία,

Κανείς δεν μπόρεσε να τεντώσει τη νευρή του τόξου,

Όλοι απέτυχαν παταγωδώς.

Τότε κατάλαβα πως έφθασε η ώρα μου

Ζήτησα να δοκιμάσω κι εγώ τη τύχη μου,

Σίγουρος πως θα πετύχω το στόχο.

Οι αστόχαστοι Μνηστήρες γέλασαν λέγοντας πως

Είναι δυνατόν ένας ζητιάνος να πετύχει εκεί

Που απέτυχαν αυτοί.

Πήρα το τόξο ανέπνευσα βαθιά, και τέντωσα με όλη

τη δύναμη, τη νευρή τοποθετώντας την στο άλλο άκρο.

Μετά έβαλα το βέλος και αυτό έφυγε από το τόξο

Διαπερνώντας τα πελέκια χωρίς να ρίξει κανένα.

Οι ανόητοι Μνηστήρες πιάστηκαν στην παγίδα

Που έστησε η πολυμήχανη Πηνελόπη,

Το Ίδιο το τόξο έγινε το φονικό όπλο.

Η ΜΝΗΣΤΗΡΟΦΟΝΙΑ

ΟΙ Ιθακήσιοι ακολούθησαν με ευλάβεια τη ζωή

στο Μοναστήρι, μελετούσαν τους χάρτες και έκαναν

σκληρή στρατιωτική εκπαίδευση για να είναι προετοιμασμένοι για την Έξοδο που θα έκαναν

στην πολιορκία του Μεσολογγίου.

Οι Έλληνες θα πολεμούσαν Σώμα με Σώμα

Με τους Τούρκους για να σπάσουν τον κλοιό.

Οι Ιθακήσιοι ναύλωσαν ένα καράβι και φόρτωσαν μέσα

Πολεμοφόδια και όπλα για τους Επαναστατημένους Έλληνες.

Ένα πρωί έφυγαν από το Μοναστήρι του σαν Λαζόρο

Με προορισμό το πολιορκημένο Μεσολόγγι.

Πρώτα πέρασαν από την αγορά του Ριάλντο

Για τις τελευταίες προμήθειες και να αποχαιρετήσουν

Κάποιο αγαπημένο πρόσωπο, ή καμιά ερωμένη.

Δυο Σκιές, δυο φαντάσματα άρχισαν να φωνάζουν

Μπρος από το παλάτσο Μοντσένιγκο, την ΄Κάζο Βέκια,

Έκαναν νόημα να σταματήσουν για να μιλήσουν.

Ο Λόρδος Βύρων και ο Διονύσιος Σολωμός,

Οι δυο μεγάλοι πολεμιστές της Ελληνικής Επανάστασης

ήθελαν να τους συναντήσουν.

Όταν οι δυο μεγάλοι ποιητές ανέβηκαν στο πλοίο,

Αγκαλιάστηκαν και φιλήθηκαν θερμά με τους Έλληνες

Της Αδελφότητας του Αγίου Νικολάου.

Όλοι μαζί ρώτησαν να μάθουν τι έγινε στο Μεσολόγγι.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ

Φώναζαν οι ατρόμητοι Έλληνες και ρίχνονταν στη μάχη

Απάντησε ο Διονύσιος Σολωμός.

Έπεφταν ηρωικά μαχόμενοι περιφρονώντας το θάνατο

Συμπλήρωσε ο Λόρδος Βύρων.

Ελευθερία ή Θάνατος

Φώναζαν οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι

Και προχωρούσαν μπροστά κοιτώντας κατάματα

το θάνατο χωρίς να λογαριάζουν τους Τούρκους.

Σκότωσαν αμέτρητους εχθρούς δίνοντας τη ζωή τους

Για την Ελευθερία της αγαπημένης Πατρίδας.

Νύχτα Σαββάτου

Προς την Κυριακή των Βαΐων

Έγινε η μεγάλη ΕΞΟΔΟΣ,

Κυριακή των Βαΐων

Έγινε η μεγάλη Έξοδος του Μεσολογγίου.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ

Η μονομαχία στην Πλατεία του Αγίου Μάρκου

για την Ωραία Ελένη Φόσκαρι ήταν συγκλονιστική.

Ο πόλεμος των πολιτισμών έφερε το διαφορετικό, το Άλλο

Δημιουργώντας το άνοιγμα.

Οι γενναίοι σταυροφόροι μετέφεραν το δόγη Νταντόλο,

Τον τυφλό αρχηγό τους πάνω σε βασιλικό θρόνο.

Η Νέμπια σκέπασε τη μυθική Βενετία,

γύρω κυριαρχούσε η βαθιά Σιωπή του απόλυτου λευκού.

ΔΟΓΗΣ ΝΤΑΝΤΟΛΟ

Οι επαναστατημένοι Έλληνες έρχονται

Από τη μεριά του Αγίου Μάρκου.

ΝΕΑΡΟΙ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΕΣ ΒΕΝΕΤΟΙ

ΟΙ ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΩΡΑΙΑΣ ΕΛΕΝΗΣ ΦΟΣΚΑΡΙ

Ποιοι είναι ποιον έχουν αρχηγό

Γιατί αντέδρασαν τόσο άμεσα.

ΤΖΙΑΚΟΜΟ ΚΑΖΑΝΟΒΑ

ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΩΝ ΕΡΑΣΤΩΝ

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας, ένας λόχος Στρατιότι

Και οι Άλλοι Ιθακήσιοι ξεσηκώθηκαν κατά των Τούρκων,

Ενώ ο βασιλιάς την Ιθάκης κρατάει με το ζόρι

την Ωραία Ελένη της Βενετίας, τη κόρη του Φραντζέσκο Φόσκαρι, του δόγη της Σινιορίας.

ΔΟΓΗΣ ΝΤΑΝΤΟΛΟ

Θα πάρουμε πίσω την Ωραία Ελένη

Είναι μια πραγματική Βενετσιάνα.

Να ζητήσουμε τον Κώδικα της Αδελφότητας,

Να πάρουμε πίσω τον αμύθητο θησαυρό

Της θρυλικής Κωνσταντινούπολης.

Οι γενναίοι Στρατιότι ήταν παραταγμένοι από τη μια μεριά

Μαζί με τους Ιθακήσιους, την Ελένη και την Ελισάβετ.

ΚΑΖΑΝΟΒΑ

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας κρατάει με το ζόρι την Ελένη

Κάτι πρέπει να κάνουμε, να αντιδράσουμε στην απαγωγή.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Λεοντόκαρδε Δόγη Νταντόλο

Μάθε πως η Ωραία Ελένη της Βενετίας,

Είναι μαζί μας επειδή το θέλει,

Και όχι επειδή την ανάγκασε κάποιος.

Με τη θέλησή της είναι δίπλα μας

Κανείς δεν κρατάει την Ελένη Φόσκαρι με το ζόρι.

ΣΤΡΑΤΙΟΤΙ

ΟΙ ατρόμητοι Στρατιότι της Σερενισιμα

Ποτέ δεν πρόδωσαν κανένα,

Είναι πιστοί στο Δόγη της Βενετίας,

Υπακούν μόνο σε αυτόν και το Συμβούλιο των Δέκα.

ΝΤΑΝΤΟΛΟ

Πολυμήχανοι Έλληνες

Σας παρακολουθούμε μέσα από τους κύκλους

Της Αιώνιας Επιστροφής.

ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ ΦΟΣΚΑΡΙ

Εμένα ποιος θα με ρωτήσει

Ποιος θα με καταλάβει.

Μάταια προσμένω τη λύτρωση του Έρωτα

Αγαπημένε Οδυσσέα

Πόσο σε λατρεύω, πόσο σε αγαπώ.

ΚΑΖΑΝΟΒΑ

Πολυμήχανη Ελένη

Άδικα κοροϊδεύεις τους Μνηστήρες της Βενετίας

Ήρθε η ώρα να διαλέξεις ποιον θέλεις για άνδρα.

Μάταιο ο δόγης Νταντόλο προσπάθησε να συγκρατήσει

Τις αντιδράσεις των νεαρών Βενετών.

Έπαιξαν με τη φωτιά, το αποτέλεσμα ήταν μια άδικη μάχη.

Οι φωνές, τα ουρλιαχτά ξεσήκωσαν τους Βενετούς

Και έτρεξαν στην Πλατεία να μάθουν τι συμβαίνει.

Τα κουφάρια των παλικαριών έπεφταν άψυχα,

Σκοτώνονταν οι βενετοί αριστοκράτες, χάνονταν μάταια

Τόσες ανθρώπινες ζωές.

Ο Καζανόβα κτύπησε άθελά του την Ωραία Ελένη

Και τότε ο θεϊκός Οδυσσέας έσωσε την αγαπημένη του

Λέγοντας στον δόγη Νταντόλο.

Μεγάλε Δόγη

Άδικα χάθηκαν τόσοι νέοι πολεμιστές,

Κάτι πρέπει να κάνουμε.

ΝΤΑΝΤΟΛΟ

Έχει δίκιο, η καρδιά μου σπαράζει

για τις χαμένες ζωές των νεαρών βενετών,

κείτονται νεκροί στην Πλατεία του Αγίου Μάρκου.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Γενναίε Δόγη

Οι Έλληνες δεν ξέχασαν ποτέ,

Πως η Γαληνότατη δέχτηκε τους φυγάδες,

Τους πρόσφυγες από τη Κωνσταντινούπολη,

Και την Ελλάδα.

Έγινε η δεύτερη πατρίδα, το Άλλο Βυζάντιο,

Για αυτό δεχτείτε ένα ΔΩΡΟ.

Οι πολεμιστές του Ελληνικού Κώδικα πήγαν προς

Τα νεκρά κουφάρια των βενετών,

Και ακούμπησαν τα κορμιά με τις μύτες των σπαθιών.

Τότε συνέβη κάτι εκπληκτικό, έγινε θαύμα,

Σχημάτισαν πάνω τους το σχήμα του Σταυρού

Και οι βενετοί πολεμιστές έγιναν καλά,

Αλλά δεν μπορούσαν να πολεμήσουν, να αντιδράσουν.

ΝΤΑΝΤΟΛΟ- ΒΕΝΕΤΟΙ

Πολυμήχανοι Έλληνες

Έχετε τη δύναμη

Να επαναφέρετε στη ζωή του νεκρούς,

Έχετε τη Γνώση και τη Σοφία

Να είστε πέρα και πάνω από το Θάνατο!!!

ΩΡΑΙΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΡΑΨΩΔΙΑ

ΟΙ ΜΑΓΙΣΣΕΣ ΤΗΣ ΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Η Κασσάνδρα προχωρούσε στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης

Μια φανταστική οπτασία γύριζε πολύπαθη στην πόλη.

Ως και το Σύμπαν συμφώνησε με τον έρωτα μας,

Πλέκει το Παιχνίδι του Έρωτα.

Τότε ο Αλέξανδρος και το Οδυσσέας εμφανίστηκαν

Στην προκυμαία της Θεσσαλονίκης συζητώντας.

Αλέξανδρε η θεϊκή Κασσάνδρα είναι ένα αιώνιο θηλυκό

Τρελαίνει με την ομορφιά της.

Οι Μάγισσες, οι Μάγισσες της Θεσσαλονίκης

Σκορπούν τον τρόμο στους Ανθρώπους, προκαλούν πολλά δεινά και αλίμονο όποιους συναντήσουν.

Πολυμήχανε Οδυσσέα

Πάμε να φύγουμε να γλιτώσουμε από τις μάγισσες,

Όλοι πάνω στο Ίδιο καράβι είμαστε.

Αντίο

Αντίο Θεσσαλονίκη

Πολυθρύλητη πόλη, πάντα γυρίζουμε σε σένα,

Όταν παράλληλοι και ίδιοι ανακαλύπτουμε τα περάσματα

Του μεγάλου χρόνου.

Αντίο

Αντίο Θεσσαλονίκη

Μια θλίψη απέραντη πλημμύρισε την ψυχή μου,

Αυτοκρατορική, υπέροχη Γη των Μακάρων,

Όπου συμβαίνει το θαύμα, σε σένα βρήκαμε το λιμάνι

Της ΑΙΩΝΙΑΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ.

ΒΕΡΟΛΙΝΟ

Οι δυο φίλοι ο Αλέξανδρος και ο Οδυσσέας πήγαν στο

Βερολίνο για να συναντήσουν την Νίνα Μπάουερ.

Δούλευε στο Αρχηγείο του Χίτλερ και ήταν ο σύνδεσμος τους, εκεί βρίσκονταν κρυμμένος σε άγνωστο μέρος

ο Κώδικας του Εμφυλίου Πολέμου στην Ελλάδα.

ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΝΟΝΙΚΗΣ

ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ

Ο Οδυσσέας και ο Αλέξανδρος συζητούσαν στην παραλία,

Στην προκυμαία της ωραίας Θεσσαλονίκης.

Οδυσσέα εδώ τελειώνει η θάλασσα, η ιστορία,

Και αρχίζει ο μύθος, η μεταιστορία, το παρελθόν,

το παρόν και το μέλλον γίνονται Ένα.

Οι ανελέητες Ερινύες ακολουθούν τα βήματα μας,

Να η Σκιά της Κασσάνδρας τριγυρίζει ανάλαφρη

Πάνω στα τείχη της Θεσσαλονίκης προκαλώντας

ρίγη συγκίνησης.

Οι μάγισσες κατεβαίνουν εκστασιασμένες από τα κάστρα,

Το επταπύργιο έχοντας άσχημες διαθέσεις ενώ η ομίχλη απλώνεται αργά- αργά στη Νύμφη του Θερμαϊκού.

Η μόνη φυγή είναι το άνοιγμα, η σκουληκότρυπα

του μεγάλου χρόνου δείχνει το δρόμο της Αιώνιας Επιστροφής, το πέρασμα στο άνοιγμα.

Ο Αλέξανδρος και ο Οδυσσέας σκέφτηκαν πως κάτι

ανάλογο έζησαν στη Βενετία, όταν πήγαν να βρούνε

Τον Κώδικα της Βενετίας.

ΒΕΝΕΤΙΑ

Η Βενετία υπήρξε η Άλλη πατρίδα των Ελλήνων

Το ΑΛΛΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ.

Οι φασίστες του Μουσολίνι κατέλαβαν τη Σερενίσιμα,

Μαζί με τον Χίτλερ αποφάσισαν στη Βίλα Πισάνι, στο Στρα

Τη συμφωνία του Άξονα, πως θα κηρύξουν τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο και θα αιματοκυλήσουν την Ευρώπη.

Αντισταθείτε

Πρέπει να βρούμε τις μυστικές συμφωνίες, τους κώδικες της Βενετίας που υπέγραψαν οι τραγικοί ήρωες του Στρα,

Ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι και συγκλόνισαν τον κόσμο.

ΛΙΜΑΝΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Αλέξανδρε

Ένα νοσταλγικό τραγούδι ακούγεται από την Καλαμαριά,

Ναβαρίνου, Τσιμισκή, Μητροπόλεως, Άγιος Δημήτριος,

Άνω Πόλη, Κάστρα, Συκιές, Επτάλοφος.

Ο Οδυσσέας και ο Αλέξανδρος κοιμήθηκαν με τη Σκιά μου

Νόμισαν πως έγινα δική τους.

Η ψυχή μου είναι μια άγρια

Θάλασσα που ποτέ δεν ησυχάζει.

Μόνο η Νύχτα ξέρει το Αιώνιο Παράπονο της ψυχής μου.

Πεθαίνω και γεννιέμαι προσμένοντας την αληθινή Αγάπη,

Δεν ένιωσα ποτέ το θαύμα του Έρωτα.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

100

Οι μάγισσες,

Έρχονται οι μάγισσες με ξέμπλεκα μαλλιά,

Κόκκινα χείλια και νύχια γαμψά.

Οργισμένες θέλουν να χυθεί αίμα

Για να καταλαγιάσει ο θυμός τους.

Κατεβαίνουν πετώντας από τα κάστρα

Σκορπώντας τον όλεθρο και το θάνατο.

Αλλάζουν μορφή μόλις δουν άνδρες

Γίνονται όμορφες για να τους ξελογιάσουν.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Είμαστε αποφασισμένοι

Να αναμετρηθούμε μαζί τους,

Ως πότε θα κάνουμε πίσω

Ως πότε θα κρυβόμαστε.

ΛΟΝΔΙΝΟ

ΟΥΙΣΤΟΝ ΤΣΟΡΤΣΙΛ

ΑΘΗΝΑ

Ο Αλέξανδρος και ο Οδυσσέας προχωρούσαν γρήγορα

Μπρος από το Γουέστμινστερ. Πήγαιναν στο Αρχηγείο

Των Βρετανών για να συναντήσουν τον Ουίστον Τσόρτσιλ

Τον στρατηγό Ρόναλντ Σκόμπι, την Κασσάνδρα.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Ο Τσόρτσιλ πρέπει να έρθει στην Ελλάδα

Για να δει τι συμβαίνει από κοντά,

Και να συναντηθεί με τους Αρχηγούς του Αγώνα

101

Ώστε να πάρουν τις τελικές αποφάσεις.

Εάν δεν υπάρξει συμφωνία με τους αντάρτες

Θα ξεσπάσει Εμφύλιος Πόλεμος στην Πατρίδα,

Θα γίνει μεγάλη καταστροφή.

ΑΡΧΗΓΕΙΟ

ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ

Στρατηγέ Ρόναλντ Σκόμπι είμαστε έτοιμοι

Να αρχίσει η Σύσκεψη για το μέλλον του πολέμου.

ΟΥΙΣΤΟΝ ΤΣΟΡΤΣΙΛ

Κύριοι

Κασσάνδρα τι γίνεται με τους φακέλους

Ο χρόνος είναι πολύτιμος.

Α!! υπέροχε Οδυσσέα πως είσαι

Χαίρομαι που σε βλέπω.

Μου θυμίζεις τις πιο ωραίες μέρες

Που έζησα στη μυθική Ελλάδα,

Αλέξανδρε και εσύ μαζί δεν το περίμενα.

Πρωθυπουργέ μαίνεται ο πόλεμος

Κι όμως εσείς μας δεχτήκατε,

Το εκτιμούμε, πολύ ευγενικό από μέρους σας.

Το Τσόρτσιλ ρουφάει λίγο από το πούρο του

Λέγοντας εξομολογητικά.

Γράφω τα απομνημονεύματά μου,

Τα φοβερά γεγονότα ενός απάνθρωπου πολέμου

Που στοίχισε τόσες ανθρώπινες ζωές.

Οδυσσέα τι γίνεται γράφεις καθόλου

Για είναι δύσκολο τώρα με τον πόλεμο.

Κάνω ότι μπορώ μαζεύω υλικό για πολλά βιβλία.

102

Πρωθυπουργέ

Θα γίνει εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα,

Κάτι πρέπει να κάνουμε

Για να προλάβουμε την Τραγωδία.

ΟΥΙΣΤΟΝ ΤΣΟΡΤΣΙΛ

Συμφώνησα με τον Στάλιν

Είναι ανεξήγητο γιατί συμβαίνουν όλα αυτά.

Ένας εμφύλιος πόλεμος θα φέρει τον όλεθρο,

Την καταστροφή.

Ο Τσόρτσιλ πήγε στην Αθήνα όπου συνάντησε

τον Αντιβασιλέα, τον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό,

και τους άλλους Έλληνες αρχηγούς του Αγώνα.

ΜΟΣΧΑ

ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΡΕΜΛΙΝΟ

Ο Αλέξανδρος και ο Οδυσσέας βρίσκονταν στο κέντρο

Της Κόκκινης Πλατείας.

Οι δυο φίλοι περίμεναν τον Ιβάν Ταμπάκωφ

Και τη γυναίκα του Όλγα Σεργέιεβιτς.

Φίλοι του Αλέξη, αντικαθεστωτικοί με πλούσια δράση

Θα βοηθούσαν να βρουν τον κώδικα του Εμφυλίου Πολέμου, τον κώδικα της Θεσσαλονίκης.

Το ζευγάρι των Ρώσων με τους δύο φίλους πέρασαν

Μέσα στο Κρεμλίνο. Οι φρουροί γνώριζαν τον Ταμπάκωφ

Ήταν προσωπικός φίλος του Ιωσήφ Στάλιν και έβλεπε

Τον μεγάλο αρχηγό πολύ συχνά.

Οι δυο μαζί συζητούσαν τα προβλήματα του πολέμου,

Του κόσμου και ότι άλλο ενδιέφερε τον Στάλιν.

Νομίζουν πως θα συναντήσουμε τον αρχηγό.

103

Για αυτό δεν ρωτάνε είπε ο Ταμπάκωφ

Με μιας άνοιξαν όλες οι πόρτες

Είναι εκπληκτικό απάντησε ο Οδυσσέας,

Επειδή είσαι φίλος του μεγάλου αρχηγού

Δεν φανταζόμουν ποτέ πως θα βρισκόμουν εδώ

Μέσα στην καρδιά του Κρεμλίνου.

ΛΙΜΑΝΙ ΘΕΣΣΑΝΟΝΙΚΗΣ

ΜΙΚΡΟΙ ΗΡΩΕΣ

Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος

Κατοχή, Αντίσταση, Απελευθέρωση.

ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ

Μόνη υφαίνω το θάνατό μου

Ελευθερία- ελευθερία

Άνοιξαν οι πύλες της κολάσεως.

Ηχούν οι σάλπιγγες

Οδυσσέα, Αλέξανδρε

Μιλώ για την Αγάπη,

Ακούστε τον παφλασμό των κυμάτων.

Ο έρωτας είναι Ανίκητος

Όποιος νικήσει

αυτόν θα πάρω για άνδρα.

Η οπτασία, η σκιά, το φάντασμα της Κασσάνδρας

Εξαφανίζεται σιγά-σιγά.

Οι τρείς Μικροί Ήρωες άργησαν

Μια δυνατή έκρηξη ακούστηκε από το κέντρο της πόλης,

Τεράστιες φλόγες έζωσαν ένα τετράγωνο στην Τσιμισκή.

Ο Γιάννου πυροδότησε τα εκρηκτικά,

104

Τίναξε στον αέρα την Γερμανική Εταιρεία.

Πέθαναν όλοι μαζί

ΟΛΟΙ ΔΕΚΑΤΡΙΩΝ ΧΡΟΝΩΝ

Ακόμα δεν πρόλαβαν να χαρούν τη ζωή.

Αχ!! Τι θα πω στη δόλια τη μάνα μου,

Μας περιμένει με αγωνία φώναξε ο Βασίλης Γιάννου,

Θα τρελαθεί μόλις μάθει πως πέθανε ο γιός της.

Ο θίασος των νεκρών αδελφών παρελαύνει πάνω

Από την ιστορική Πλατεία Αριστοτέλους.

Γιορτάζουν με τους ζωντανούς την απελευθέρωση

της πόλης από τα στρατεύματα κατοχής.

Τα σώματα των αποκεφαλισμένων τραγουδούν ελεύθερα

Μέσα από όλες τις διαστάσεις του χρόνου.

Δάση ολόκληρα κινούνται αέρινα σε ένα φοβερό θέαμα

Καταργώντας το διάστημα.

Όλοι μαζί ζωντανοί- νεκροί

Βαδίζουν στη μεγάλη Πλατεία ένα σώμα μια ψυχή.

ΜΑΡΚΙΑΝΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ

ΚΩΔΙΚΕΛΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Τα παγωμένα κανάλια είναι οι καθρέφτες της Βενετίας,

Οι βάρκες, οι γόνδολες, τα πλεούμενα ήταν ακινητοποιημένα από τον πάγο.

Η θεά Ομίχλη σκέπασε σαν νυφικό σεντόνι την πόλη

Του Αγίου Μάρκου, τη μυθική Βενετία.

Η χιονοθύελλα αποπροσανατολίζει τον ταξιδιώτη,

Αλέξανδρε, Κασσάνδρα τριγυρίζουμε στη ωραία Βενετία,

Κάνοντας κύκλους γύρω από τον Εαυτό μας

είπε ο Οδυσσέας. Μάταια ψάχνουμε το μίτο της Αριάδνης,

ακολουθούμε το άρωμα μιας ανύπαρκτης γυναίκας,

105

νιώθω σαν Μινώταυρος παρά σαν Θησέας στα λαβυρινθώδη κανάλια της Σινιορίας.

Τα παλάτια ορθώνονται παραμυθένια, έχουν μεγάλη ιστορία, κάνουμε την Ωραιότερη βόλτα του κόσμου.

Οι τρεις βρίσκονται ήδη μέσα στην περίφημη Μαρκιανή Βιβλιοθήκη, θαυμάζοντας το εσωτερικό.

Η Βιβλιοθήκη του Βησσαρίωνα στεγάζεται εδώ,

Δώρισε τη Βιβλιοθήκη του στη Γαληνότατη Δημοκρατία

Είπε η Κασσάνδρα. 900 τόμοι, 750 Ελληνικά και Λατινικά

Χειρόγραφα ανεκτίμητης αξίας.

ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ

Βλέπω μια περγαμηνή με Κόκκινα Γράμματα

Βρήκαμε τον πορφυρό Κώδικα,

Τον ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΩΔΙΚΑ της Βενετίας,

Αυτόν που ψάχναμε τόσο καιρό.

ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΗ ΒΕΝΕΤΙΑ

Ο Αλέξανδρος και η Κασσάνδρα περπατούσαν μαγεμένοι

Στη μυθική πλατεία του Αγίου Μάρκου.

Ωραία Κασσάνδρα

Θα σε αγαπώ σε όλη μου τη ζωή

Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ.

ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ

Θα σε θυμάμαι και θα σε νοσταλγώ

Κάθε στιγμή και ώρα.

Είμαστε οι τελευταίοι εραστές της Βενετίας,

Οι τελευταίοι ελεύθεροι που ζουν το θαύμα του έρωτα.

106

Αλέξανδρε

Νιώθω τόσο ευτυχισμένη

Πώς να αντέξω τόση Ομορφιά.

Στο παλάτσο Ρετσόνικο, η ορχήστρα εγχόρδων έπαιζε

Έργα του Βιβάλντι, Κορέλι, οι φωνές του κόσμου,

Τα τραγούδια, η μουσική δημιουργούσαν μια φανταστική ατμόσφαιρα.

Νον Νόμπις Ντόμινε

Το τραγούδι της Σινιορίας

Αντίο - Αντίο

Αγαπημένη Βενετιά.

ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ

Αλέξανδρε έχω την αίσθηση πως δεν υπάρχει Επιστροφή,

Πάντα γυρίζουμε στην Αγαπημένη Θεσσαλονίκη,

Είναι το ριζικό μας, η Μοίρα μας.

Κάθε φορά ανακαλύπτουμε έκπληκτοι

Πως η Ιθάκη είναι το ταξίδι.

ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ-ΟΠΤΑΣΙΑ

Τα άστρα κλώθουν το Παιχνίδι του Έρωτα

Μόνο η Νύχτα ξέρει

Χρόνια υφαίνω τους καημούς της πολύπαθης ψυχής μου.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

107

Πολυμήχανε Οδυσσέα ερωτεύτηκα ένα είδωλο,

Μια γυναίκα θα χαλάσει τη φιλία μας.

Ωραία Κασσάνδρα είσαι μια μάγισσα,

Ένα αιώνιο θηλυκό, μια Σκιά, μια οπτασία.

Μας τρέλανες, γύρισαν τα μυαλά μας

Προκαλείς μεγάλους έρωτες και θανάτους.

ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ

Οδυσσέα- Αλέξανδρε

Ακούστε δεν έχω άλλο χρόνο,

Μιλώ για την Αγάπη,

Με κυνηγούν οι Ερινύες

Οι μάγισσες της Θεσσαλονίκης.

Ο Αλέξανδρος και ο Οδυσσέας προχώρησαν προς

την Πλατεία Αριστοτέλους, το εκπληκτικό λυκόφως αποκάλυπτε τη ΜΕΣΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.

Ένα θέαμα μοναδικό, Δύση και Ανατολή

Βυζάντιο και Ρώμη, μέγας Αλέξανδρος και Θεσσαλονίκη.

Οι δυο φίλοι έφθασαν στο κέντρο της Πλατείας

Χωρίς να το καταλάβουν.

Ο Οδυσσέας κρατούσε μαχαίρι, έρχονταν η τελική σύγκρουση.

ΑΛΕΞΗΣ

Δεν το πιστεύω πως κρατάς μαχαίρι

Τι προσπαθείς να κάνεις.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

108

Ήρθε η ώρα να αναμετρηθούμε οι δυο μας

Οι διαφορές μας είναι αγεφύρωτες.

ΑΛΕΞΗΣ

Κρίμα, κρίμα δεν το κατάλαβα

Γιατί δεν μιλούσες.

Ο Οδυσσέας επιτίθεται στον Αλέξανδρο κρατώντας μαχαίρι, φωνάζει, ουρλιάζει άγρια καθώς τρέχει

εναντίον του. Οι άνθρωποι γύρω βγάζουν έκπληκτοι

Επιφωνήματα τρόμου.

Οδυσσέα τι σε έπιασε

Είμαστε αδερφική φίλοι

Μην το ξεχνάς,

Είμαι ο Αλέξανδρος ο φίλος σου.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Τόσα χρόνια υπέμενα τη δήθεν ανωτερότητα σου

Ζούσα στη Σκιά σου.

Ποτέ δεν κοίταξες πέρα από τον εαυτό σου,

Τα συμφέροντά σου.

Γιατί δεν μονομαχείς!!!

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Δεν θέλω να χτυπηθώ μαζί σου

Πέταξε το στιλέτο

Καλύτερα να πλακωθούμε στο ξύλο.

109

ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ- ΟΠΤΑΣΙΑ

Δεν ξέρω ποιον να διαλέξω

Αγαπώ και τους δυο.

Δεν θέλω να πεθάνει κανείς για μένα

Είναι άδικο δεν θα το αντέξω,

Βρέθηκα στη μέση του κυκλώνα.

ΑΛΕΞΗΣ

Οδυσσέα κρατάω μαχαίρι

Κάνε πίσω, μην τρέχεις καταπάνω μου σαν τρελός.

Ο Οδυσσέας έπεσε με φόρα πάνω στον Αλέξανδρο

Καρφώνοντας το μαχαίρι στην καρδιά του.

Ο Αλέξης σε μια τελευταία προσπάθεια να σωθεί,

Σήκωσε το χέρι και κάρφωσε το μαχαίρι στο πλευρό,

Του φίλου του, και οι δυο άρχισαν να φωνάζουν

Και να ουρλιάζουν συγκλονισμένοι.

ΑΛΕΞΗΣ

Οδυσσέα τι έκανες, είμαστε φίλοι

Έπρεπε να μιλήσεις για ότι σε πείραζε.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Γύρισαν τα μυαλά μου

Δεν ήξερα τι έκανα

Δεν ήμουν ο εαυτός μου.

Κρυώνω, τρέμω ολόκληρος

Ένα φοβερό ρίγος με διαπερνάει.

110

Το αίμα τρέχει ποτάμι,

Η πληγή είναι μεγάλη αγιάτρευτη,

Σφίξε με γερά, παθαίνω, πεθαίνω.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Άδικα κτυπηθήκαμε για ένα τίποτα

Η Κασσάνδρα έκλεψε τα μυαλά μας

Γίναμε Άλλοι άνθρωποι.

ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ-ΟΠΤΑΣΙΑ

Αλέξανδρε σ’ αγάπησα, μ’ ακούς

Οδυσσέα πεθαίνω για Σένα.

Είστε υπέροχοι άνθρωποι και ιδανικοί εραστές,

Ο θρήνος είναι αβάστακτος

Πεθαίνω- πεθαίνω και για τους δυο.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ

111

ΝΙΚΟΣ ΚΟΛΕΣΗΣ

Πέμπτη 9 Απριλίου 2015

ΣΥΝΟΨΗ ΑΝΟΙΚΤΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ Αιώνια Επιστροφή Οδυσσέα ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ