nikos kolesis: ΣΥΝΟΨΗ -ANOIXΤΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ- SYNOPSIS OPEN ODYSSEY

ΣΥΝΟΨΗ ΑΝΟΙΧΤΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

ΝΙΚΟΣ ΚΟΛΕΣΗΣ

ΣΥΝΟΨΗ

A ΑΝΟΙΧΤΗ

ΟΔΥΣΣΕΙΑ

Η ΑΙΩΝΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Ο ΆΛΛΟΣ ΝΟΣΤΟΣ – Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΠΟΔΗΜΙΑ

Αποκαλύπτουν τα πολλαπλά περάσματα που οδηγούν στο -άνοιγμα-.

Ένα ασυνεχές πεδίο όπου οι διαφορετικοί χρόνοι αποκαλύπτουν

Το Χρόνο του Πανχρόνου.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΝ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΕΙΠΕ Η ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Δεν βλέπετε –γύρισαν τα μυαλά του. Ο -Ίδιος- καταδικάζει τον Εαυτό του Στην Αιώνια μοναξιά του Ταξιδιού- στην Περιπλάνηση.

Ο Κώδικας της Ιθάκης ήταν μια Άλλη Ιθάκη Μια ΤΡΙΤΗ ΗΠΕΙΡΟΣ.

ΡΑΨΩΔΟΣ –ΑΟΙΔΟΣ

Τον άνδρα τον πολύτροπο

Βοήθησε ω Μούσα να τραγουδήσω

Πολλών Ανθρώπων είδε άστεα

Και νόων έγνω.

Πραγματοποιεί τον πλανητικό Νόστο

Κάνοντας το ταξίδι της Πανχρονικής Επιστροφής

Μέσα στο άνοιγμα.

ΧΟΡΟΣ

Η ΑΝΟΙΧΤΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ

ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΝΟΣΤΟ

ΤΟΥ ΘΕΪΚΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ

Η θεά Αθηνά θύμισε στο συνέδριο των θεών, το βάσανα του Οδυσσέα

Στο νησί της Καλυψώς. Αμέσως ο Δίας κάλεσε τον Ερμή

κι διέταξε να μεταφέρει τις εντολές του στην ωραιόμαλλη Νύμφη.

Ο πολύπαθος Οδυσσέας σε είκοσι μέρες θα έφθανε στη Σχερία,

Το νησί των Φαιάκων. Οι Φαίακες θα τον τιμήσουν σαν θεό,

Κι με πλοίο θα τον στείλουν πίσω στην ποθητή Ιθάκη,

Αφού του δώσουν χρυσό-ασήμι και ρούχα.

Ο Ερμής μετέφερε την εντολή του Δία στην Καλυψώ, που την βρήκε

Στην σπηλιά της να πλέκει στον αργαλειό κι να τραγουδάει.

Η θεά φίλεψε με αμβροσία κι νέκταρ το φτερωτό Ερμή κι είπε

Πως θα μεταφέρει στο θεϊκό Οδυσσέας της βουλή του Δία.

Ο πολύπαθος Οδυσσέας μόλις έμαθε το νέο, μέσα σε τέσσερις μέρες ετοίμασε τη Σχεδία κι απέπλευσε από την Ωγυγία με ούριο άνεμο.

Δεκαεπτά μέρες έπλεε διασχίζοντας τη θάλασσα,

Την δέκατη όγδοη μέρα είδε τα πυκνά δάση της Γης των Φαιάκων.

Ο άρχων Ποσειδώνας επέστρεφε από τη χώρα των Αιθιόπων,

Κι όταν τον είδε να πλέει στη θάλασσα οργίστηκε πολύ.

Οι θεοί άλλαξαν γνώμη είπε- είναι γραφτό να σωθεί,

Αλλά μέχρι να φθάσει σε φιλόξενους ανθρώπους θα υποφέρει ακόμα.

Ταρακούνησε τη θάλασσα κι ένα μεγάλο κύμα έριξε τον Οδυσσέα

Στη θάλασσα καταστρέφοντας τη Σχεδία.

Η Ναυσικά – η κόρη του βασιλιά των Φαιάκων βοήθησε τον Οδυσσέα,

Όταν τον βρήκε ναυαγό στο νησί της είπε τι να πει – τι να κάνει

Μόλις συναντήσει τους γονείς της. έπεσε στα γόνατα της βασίλισσας Αρήτης για να τον λυπηθεί λέγοντας λόγια της ψυχής.

Ο βασιλιάς Αλκίνοος είπε πως δεν είναι ικέτης κι διέταξε να τον περιποιηθούν ως Ξένο.

Όταν πήγαν στην Αγορά για να γνωρίσουν οι Φαίακες τον Οδυσσέα,

Εκεί διέταξε να ετοιμάσουν το πλοίο του.

Στο Συμπόσιο ο Δημόδοκος – ο τυφλός αοιδός του παλατιού τραγούδησε

Το Έπος του Ιλίου. Πως ο βασιλιάς της Ιθάκης πρότεινε τους Αχαιούς

Να κατασκευάσουν τον Δούρειο Ίππο.

Ο πολύμορφος Οδυσσέας συγκινήθηκε πολύ ακούγοντας την ιστορία.

Κι αποκάλυψε ποιος είναι.

Τότε ο βασιλιάς Αλκίνοος ζήτησε από τον Οδυσσέα να διηγηθεί

Τον ποληκήδια Νόστο- τον πολύτροπο Νόστο.

Ο θεϊκός Οδυσσέας μίλησε για τη χώρα των Κικόνων στη Θράκη, τη χώρα των Λοτφάγων,

Τη χώρα των Κυκλώπων πως τύφλωσε τον Πολύφημο. Για τον Αίολο κι τον ασκό που έδωσε με τους ανέμους μέσα. Αναφέρθηκε στο νησί της μάγισσας Κίρκης πως μεταμόρφωσε σε χοίρους τους συντρόφους.

Έπειτα ο πολυμήχανος Οδυσσέας ζήτησε από τον τυφλό αοιδό Δυμόδοκο

Να τραγουδήσει για τον Δούρειο ίππο – πως κατασκευάστηκε κι πως οι Τρώες πήραν μέσα στην Τροία το ξύλινο ξόανο.

Το βράδυ ο Οδυσσέας κι οι Άλλοι Έλληνες βγήκαν έξω

Σκότωσαν τους φρουρούς – άνοιξαν τις πύλες κι έκαναν σινιάλο

Στον στόλο που ήταν κρυμμένος να έρθει να καταλάβει την πόλη.

Οι Τρώες αιφνιδιάστηκαν – πολέμησαν γενναία αλλά μάταια.

Η σφαγή ήταν άγρια –ακολούθησε ένα απίστευτο μακελειό.

Οι Αχαιοί σκόρπισαν τον όλεθρο, λεηλάτησαν κι έκαψαν την Τροία.

Ο Νεοπτόλεμος σκότωσε το βασιλιά Πρίαμο

Αν κι κατέφυγε ικέτης στο ναό του Δία.

Η Ωραία Ελένη στην προσπάθεια της να σωθεί,

έπεσε πάνω στον Μενέλαο, αλλά αυτός όταν την είδε ξανά

δεν μπόρεσε να την σκοτώσει – θαμπώθηκε από την ομορφιά της

κι κατέβασε το ξίφος.

Έπειτα ο πολύτλας Οδυσσέας μίλησε για την κάθοδο στον Άδη.

Ο τυφλός Θηβαίος προέβλεψε

πως θα γυρίσει στην πατρίδα χωρίς τους συντρόφους με ξένο πλοίο.

Προφήτεψε κάτι Άλλο πιο βαθύ κι αινιγματικό-

πως θα φύγει πάλι από την Ιθάκη- τη ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΠΟΔΗΜΙΑ.

Έπειτα μίλησε με την ψυχή της μάνας του- της Αντίκλειας.

Με πόση λαχτάρα προσπάθησε να την αγκαλιάσει

Αυτή διέφευγε συνέχεια – ήταν μια Σκιά του Άδη.

Με μεγάλη συγκίνησε διηγήθηκε για την Επιστροφής στην Ιθάκη κι τη

Μνηστηροφονία.

Η πολυμήχανη Πηνελόπη είπε πως όποιος τέντωνε το τόξο κι περνούσε το βέλος από τα πελέκια αυτός θα γινόταν ο άνδρας της.

Όλοι απέτυχαν– κανείς δεν τέντωσε τη χορδή του τόξου.

Μόνο ο πολυμήχανος Οδυσσέας ως ζητιάνος κατάφερε το ακατόρθωτο,

Πέρασε το βέλος από τα πελέκια χωρίς να ρίξει κανένα.

Ακολούθησε άγριο φονικό- τέτοιο μακελειό δεν έγινε

Τα ακέφαλα κορμιά των Μνηστήρων προχωρούσαν σαν μεθυσμένα

Κι σωριάζονταν κάτω. Γέμισε ο τόπος χέρια κι πόδια κομμένα,

Εκατόν οκτώ Μνηστήρες έπεσαν νεκροί – δεν γλίτωσε κανείς.

Μια νέα Αρχή – μια νέα Ζωή άρχισε μέσα από τους κύκλους

Της Αιώνιας Επιστροφής κάνοντας τα περάσματα

Στη σκουληκότρυπα του μεγάλου χρόνου.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Πολύτροπε Οδυσσέα

Είσαι ένας ανικανοποίητος που θέλει να ταξιδεύσει πέρα από τα όρια.

Το μυαλό σου ήταν πάντα Αλλού.

Δεν είχες σκοπό να μείνεις στην Ιθάκη.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Είμαι ένας πολύνοστος – ο Άλλος Νόστος – η Δεύτερη Αποδημία

Τα πολλαπλά περάσματα οδηγούν στο άνοιγμα.

Επέστρεφε – επέστρεφε πολυμήχανε Οδυσσέα

Ένας αιώνιος ναυαγός ανάμεσα σε Θρινακία κι Ωγυγία

Μεταξύ Ωγυγίας κι Σχερίας.

Ποια είναι η Άλλη Ιθάκη – Η ΤΡΙΤΗ ΗΠΕΙΡΟΣ.

Η Οδύσσεια του ανοίγματος- η ανοιχτή Οδύσσεια

Αποκαλύπτει πως η δικαίωση είναι Εδώ – κι όχι Αλλού.

ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΡΑΨΩΔΙΑ

Ο πολύμορφος Οδυσσέας κι οι πολύτεχνοι Εταίροι

Μόλις πάτησαν το πόδι στην Αττική Γη μέθυσαν από τις ευωδιές.

Ο ιερός βράχος φαινόταν εκτυφλωτικός- αντανακλούσε

το Αθηναϊκό ΦΩΣ. Η θεά Αθηνά μεταμορφωμένη σε Αθηναία

έδειξε το δρόμο για το Ωδείο όπου γινόταν η καταγραφή του Ομήρου.

Πιο πριν πήγαν στο θέατρο του Διονύσου –παιζόταν ο Οιδίποδας

Τύραννος.

Μετά την παράσταση συζήτησαν για το έργο

Με τον Σωκράτη- τον Πλάτωνα- τον Αριστοτέλη- τον Αισχύλο-

τον Σοφοκλή- τον Ευριπίδη – . Φθάνοντας στο Ωδείο,

Είδαν ότι ήταν γεμάτο κόσμο- είχε μερικές θέσεις στα θεωρεία όπου πήγαν και κάθισαν,Ένας Αθηναίος ραψωδός τραγούδησε για τη Σειρήνες, τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη, τις αγελάδες του Ήλιου.

Ο πολύτλας Οδυσσέας – οι πολύτεχνοι σύντροφοι κι η Αθηναϊκή παρέα

Έφυγαν από το Ωδείο εκστασιασμένοι από αυτά που άκουσαν.

Οι Ωραίοι Ξένοι φιλοξενήθηκαν από τον Πλάτωνα.

Όλοι μαζί πήγαν στην Αγορά για τα ψώνια του Συμποσίου.

Εκεί συνάντησαν πολιτικούς –ρήτορες- σοφιστές

Τον Πρωταγόρα- τον Γοργία- τον Περικλή κι συζήτησαν

Για πολιτική – φιλοσοφία- τη δημοκρατία των Αθηνών.

ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ

<<Χρημάτων πάντων Άνθρωπος Μέτρον ……………

ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Αυτό που είναι η φιλοσοφία για τον άνθρωπο

Είναι το << ΓΝΩΘΙ Σ’ ΑΥΤΟΝ>>

Αποκαλύπτεται μέσα από την ερωτηματική ειρωνεία

Τη Μαιευτική μέθοδο.

ΑΘΗΝΑΙΟΙ –ΧΟΡΟΣ

Ποιοι Εξουσιάζουν – οι Πολλοί ή οι Λίγοι

Ποιος Άρχει – Δίκαια ή Άδικα.

Η Ελευθερία υπάρχει με το Αυτό – το διαφορετικό-

ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ

<< Αυτόνομη – αυτόδικο- αυτοτελής >>

<< Έδοξε τη βουλή κι το Δήμω >>

Πέρασαν από τη ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΩΝ

Εκεί συγκεντρωνόταν η -Εκκλησία του Δήμου- ι έπαιρνε τις μεγάλες αποφάσεις για την Πόλη. Έπειτα από τον Άρειο Πάγο- τους Ηλιαστές

Την Ακαδημία του Πλάτωνα – το Λύκειο του Αριστοτέλη

Τα Γυμναστήρια όπου γυμνάζονταν οι Ολυμπιονίκες.

Στο μεταξύ

Στο σπίτι του Πλάτωνα όλα ήταν έτοιμα για το Συμπόσιο.

Οι καλεσμένοι εξέλεξαν Συμποσίαρχη τον Πλάτωνα,

Αυτός θα αποφάσιζε ποιο θέμα θα συζητήσουν.Τα τραπέζια ήταν στρωμένα κι οι θεραπαινίδες περιποιούνταν τον κόσμο.

Πάνω από εβδομήντα μεγαλοφυίες που έζησαν στη Αθήνα την Ίδια περίοδο, Δημιούργησαν το θαύμα της Αθηναϊκής Δημοκρατίας

Μαζί με τον υπέροχο λαό των Αθηνών.

Οι καλεσμένοι συζήτησαν για το Είναι των πραγμάτων,

Τη Μαιευτική μέθοδο του Σωκράτη- την Άρρητο Αρχή-

Και την Αόριστο Δυάδα του Πλάτωνα- το Ένα κι τα Πολλά,

Την Αιδιότητα του -Ίδιου- κι του Διαφορετικού,

Τις Αϊδιες Ουσίες- το Είδη του Αριστοτέλη- την Επιστήμη

Το Ήθος του Ανθρώπου.

Πολλοί Αθηναίοι μαζεύτηκαν έξω από το σπίτι του Πλάτωνα,

Να δουν από κοντά τον θεϊκό Οδυσσέα κι τους μυθικούς Εταίρους.

Κάποιο είπαν πως ήταν πράγματι ο βασιλιάς της Ιθάκης

Ενσάρκωνε μια από τις Αναγεννήσεις του, Μεταμορφωμένος σε Αθηναίο πολίτη. Οι Ταξιδιώτες του μεγάλου χρόνου ήρθαν στην Αθήνα,

Ώσπου να βρουν τη μυθική Ιθάκη -την ΤΡΙΤΗ ΗΠΕΙΡΟ.

Το ταξίδι δεν τελειώνει ποτέ

Αυτή είναι η Δημοκρατία του Μεγάλου Χρόνου

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ

ΡΑΨΩΔΙΑ

ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Ο ΧΡΥΣΟΣ ΗΡΩΑΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΗ ΡΑΨΩΔΙΑ

ΕΛΛΑΔΑ

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ – ΠΕΛΛΑ

ΒΑΣΙΛΙΚΑ ΑΝΑΚΤΟΡΑ

386- 323 π. χ

Ο Αριστοτέλης ο μεγάλος Έλληνας φιλόσοφος και οι μαθητές του,

Ο Αλέξανδρος διάδοχος του θρόνου, ο Πτολεμαίος, ο Σέλευκος

Ο Ηφαιστίωνας , ο Κλείτος, ο Λυσίμαχος έκαναν μάθημα

Στην αίθουσα διδασκαλίας των ανακτόρων.

Αγαπημένοι μου μαθητές

Ο κύκλος των μαθημάτων αρχίζει με την Τραγωδία κι την περίφημη Αριστοτελίκή φιλία που επιδιώκει την ευδαιμονία του ανθρώπου.

Τη φιλία για το –Χρήσιμον- γίνεται γιατί ο άνθρωπος δεν είναι αυτάρκης.

-Τη φιλία δ’ ηδονήν- η παρουσία των φίλων προσφέρει διασκέδαση-

ικανοποίηση από Κοινού για όλους,

ενώ η φιλία – δι’ Αγαθόν- βασίζεται στην Αρετή κι το Αγαθό.

Δάσκαλε θείε Αριστοτέλη

Οι τραγικοί ήρωες ο Οιδίποδας- η Ηλέκτρα – η Αντιγόνη

Ακολουθούν τη Μοίρα τους, χωρίς να μπορούν να την αλλάξουν,

Αν και γνωρίζουν ότι οδηγούνται στο θάνατο απάντησε ο Αλέξανδρος

Οι –Ίδιοι- είναι Παιχνίδια - Παίγνια του χρόνου βαδίζουν προς το Άγνωστο βιώνοντας τα πιο άγρια Πάθη συμπλήρωσε ο Πτολεμαίος.

Φίλοι μου η ποίηση της τραγωδίας αποκαλύπτει την αλήθεια

Είπε ο μεγάλος φιλόσοφος ο Αριστοτέλης

Έστιν ουν τραγωδία μίμησις πράξεως σπουδαίας

Και τελείας , μέγεθος εχούσης , ηδυσμένο λόγο…..

Ένα είναι το όνειρό μου να ηγηθώ των Ελλήνων κατά των Περσών

Είπε ο Φίλιππος ο βασιλιάς των μακεδόνων.

Πατέρα Ένα είναι το όνειρο όλων

Να ενώσουμε τους Έλληνες κατά των Περσών, για να σώσουμε τον Ελληνικό Πολιτισμό και να τον διαδώσουμε σε όλο τον κάσμο.

Ο βασιλιάς Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας μπήκε στο γεμάτο θέατρο

Των Αιγών χωρίς την φρουρά του.

Φίλιππε

Εμείς οι δυο έχουμε μια εκκρεμότητα, δεν ικανοποίησες την βαριά Ύβρη

Εκ μέρους του Αττάλου φώναξε δυνατά ο Παυσανίας ο σωματοφύλακάς του κι ευγενής της αυλής.

Παυσανία

Δεν είναι η ώρα – το κατάλληλο μέρος μπροστά σε όλο τον κόσμο.

Με προκαλείς μπροστά στους Μακεδόνες

Τέτοια προσβολή – τέτοια ντροπή

Δεν δέχομαι από κανέναν- ούτε από βασιλιά,

Είπε ο Παυσανίας κι όρμησε κατά του Φιλίππου

Καρφώνοντας το σπαθί του στην κοιλιά του βασιλιά.

Παυσανία εσύ – εσύ!! ο πιο έμπιστος άνθρωπός μου

με πρόδωσες – συνωμότησες εναντίον μου.

Ο Παυσανίας τράβηξε το ξίφος κι έφυγε από το θέατρο

Μαζί με τους συνωμότες.

Αλέξανδρε γιε μου που είσαι

Φεύγω- φεύγω Εσύ είσαι ο νέος βασιλιάς,

Αναλαμβάνεις να πραγματοποιήσεις το μεγάλο μας όνειρο.

Αντίπατρε να ανακηρυχτεί βασιλιάς είπε ο Φίλιππος Β΄ και ξεψύχησε .

Ο Αντίπατρος τράβηξε τον Αλέξανδρος μπροστά

Και τον παρουσίασε στον κόσμο.

Ο Αλέξανδρος – ο νέος βασιλιάς της Μακεδονίας φώναξε ο Αντίπατρος.

Ο Αλέξανδρος ο νέος βασιλιάς της Μακεδονία απάντησαν οι μακεδόνες στο θέατρο.

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας κι οι σύντροφοι έπλεαν στο δέλτα του Νείλου

Όταν εμφανίστηκαν ο Μέγας Αλέξανδρος κι η μακεδονική αριστοκρατία μέσα από το άνοιγμα του μεγάλου χρόνου.

Μόλις έγινε η πρώτη γνωριμία ο μεγάλος βασιλιάς συνόδευσε τους πολεμιστές του φωτός στην πόλη του, την Αλεξάνδρεια.

Φίλοι μου

Εδώ ονειρεύομαι να κτίσω την πόλη μου. Σ’ αυτό το αμφίστομο λιμάνι

Χαράσσω με κριθάλευρο τα όρια της Αλεξάνδρειας.

Ρόδιε Δεινοκράτη – τι γνώμη έχεις-

Βασιλιά μου εδώ θα κτίσουμε την ωραιότερη πόλη του κόσμου

Θα μείνει ξακουστή στους αιώνες

Όταν ο Πτολεμαίος ο Α΄- ο Σωτήρ βρισκόταν στο παλάτι του, στην

Αλεξάνδρεια, Η ΟΠΤΑΣΙΑ του μεγάλου βασιλιά φανερώθηκε μπροστά, μαζί με τους πολεμιστές του μεγάλου χρόνου.

Αλέξανδρε τι σ’ έφερε στη μυθική Αλεξάνδρεια την ΠΟΛΗ ΣΟΥ,

Βλέπω είναι μαζί σου ένας άλλος θεϊκός ήρωας ο πολύτλας Οδυσσέας.

Πτολεμαίε παλιέ μου φίλε κι συμμαθητή σας παρακολουθώ έκπληκτος με θλίψη κι θαυμασμό, αλλά τώρα είναι η ώρα του βασιλιά της Ιθάκης

κι των συντρόφων να γνωρίσουν την Αλεξάνδρεια.

Αλέξανδρε- θεϊκέ Οδυσσέα

Ελάτε να περιπλανηθούμε στην αγαπημένη σας πόλη είπε ο Πτολεμαίος.

Ο Κνίδιος Σώστρατις έκτισε το Φάρο.

Από εδώ φαίνεται η περίφημη Βιβλιοθήκη- το Μουσείο, ο Ναύσταθμος-οι Ελληνικοί Ναοί- το Γυμνάσιο –η Ακαδημία των Επιστημών.

Η πόλη έχει πέντε συνοικίες

Μόλις οι ηθοποιοί- οι μίμοι- οι γελωτοποιοί είδαν τους Πτολεμαίους

με τη συνοδεία τους , άρχισαν να πειράζουν τους πάντες.

Τότε Αλεξανδρινοί Ραψωδοί βγήκαν μπροστά κι άρχισαν να τραγουδούν τα κατορθώματα του μεγάλου βασιλιά – του πολυμήχανου Οδυσσέα.. Δάκρυσε ο πολύπαθος βασιλιάς κι μονολόγησε.

Ακόμα ηχούν στα αυτιά μου, οι φωνές των χαμένων πολεμιστών.

Οι Αλεξανδρινοί ραψωδοί συνέχισαν τραγουδώντας τις περιπλανησεις

Στη χώρα των Λοτοφάγων- των Κυκλώπων- των Λαιστρυγόνων,

Ενώ ο κόσμος επευφημούσε και ζητωκραύγαζε στο άκουσμα των κατορθωμάτων.

Στο Μουσείο της Αλεξάνδρειας ήταν αποτυπωμένο σε τοιχογραφίες

Το Έπος των Μακεδόνων.

Γρανικός ποταμός- Γόρδιος Δεσμός- Ισσός- Μαντείο Άμμωνος

Η μάχη στα Γαυγάμηλα- ο θάνατος του Δαρείου ΙΙΙ,

Ο φόνος του Κλείτου- προς Ινδική- η διάβαση του Υδάσπη-

Ο Αλέξανδρος που πληγώνεται- η Γεδρωσία- ο στόλος κι ο Νέαρχος.

Οι μεγάλες κατακτήσεις στα Σούσα- η στάση στη Βαβυλώνα.

Ο θάνατος του Αλέξανδρου.

Ο Ζηνόδοτος ο Εφέσιος – ο πρώτος βιβλιοθηκάριος της βιβλιοθήκης

Ποιητές – φιλόσοφοι- αντιγραφείς- βιβλιοθηκάριοι

Καλώς όρισαν τον πολύμορφο Οδυσσέα στην περίφημη Βιβλιοθήκη.

Θεϊκέ Οδυσσέα είσαι ζωντανός – ολοζώντανος

Αν κι μια κοσμική οπτασία του Πανχρόνου.

Έρχεσαι από πολύ μακριά -κι πηγαίνεις πολύ μακριά

Είπε ο Ζηνόδοτος ο Εφέσιος ο πρώτος βιβλιοθηκάριος την βιβλιοθήκης.Ένθεος απάντησε ο υπέροχος Οδυσσέας.

Όπως ξέρετε

Επιστρέφω μέσα από τις πτυχώσεις του μεγάλου χρόνου

Ένα- Είδωλο- μια –Οπτασία- είμαι του ανοίγματος,

Μαζί μου επιστρέφουν όλοι οι χρόνοι κι η Ιστορία.

Όλοι μαζί περιπλανήθηκαν στις μεγάλες αίθουσες συνομιλώντας

με τον Ευκλείδη- μαθηματικό- γεωμέτρη, τον Πρόκλο πλατωνικό φιλόσοφο, τον Αλεξανδρινό ποιητή Θεόκριτο,

Για την Αριθμο-γεωμετρία του χρόνου κι την Αρμονία των αριθμών,

Την Πανχρονική Επιστροφή ως διαφορά – Ετερότητα.

Η μακεδόνες ακάθεκτοι συνέχισαν την προέλαση. Μπήκαν θριαμβευτές στη μυθική Βαβυλώνα- τα Σούσα την αιώνια πόλη της Ανατολής

ώσπου έφθασαν έξω από τα τείχη της Περσέπολης με τα πλούσια παλάτια του Δαρείου.

Τότε ο Αλέξανδρος είπε προς τους στρατηγούς- τους αξιωματικούς

Κι τους στρατιώτες. Γενναίοι Έλληνες δεν υπάρχει άλλος δρόμος

Από το να καταλάβουμε την Περσέπολη με το φτερωτό ταύρο.

Δεν υπάρχει επιστροφή φθάσαμε στο τελευταίο εμπόδιο.

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας ήταν εκεί μαζί Ìå τους Τταίρους…………….

Οι Πέρσες θερίζονται σαν στάχυα από τους Έλληνες.

Σαν φάντασμα περπατάω πάνω από τα πτώματά τους.

Τι να κάνω – να φύγω πως θα ζήσω τέτοια ντροπή!!!

Αιώνια θα με καταδικάζει η Ιστορία μονολόγησε ο Δαρείος ο ΙΙΙ

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΙΧΗ -ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ- ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ

Μα που είναι ο Δαρείος

Που εξαφανίστηκε ο βασιλιάς των Περσών.

ΑΛΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Λένε πως το έσκασε πως εγκατέλειψε την μάχη

ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΤΕΙΧΗ-ΠΕΡΣΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ

Τι λένε αυτοί οι πολύτροποι Έλληνες- τι φήμες διαδίδουν

ΑΛΛΟΙ ΠΕΡΣΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ

Μήπως έφυγε ο βασιλιάς μας

Ποτέ μην πιστεύετε τους πολυμήχανους Έλληνες

Ο βασιλιάς μας είναι εδώ μαζί μας.

ΑΛΛΟΙ ΠΕΡΣΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ

Η μεγάλη φυγή του Δαρείου -Ώρα να φύγουμε κι εμείς να σωθούμε.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ- ΈΛΛΗΝΕΣ ΠΕΡΣΕΣ

Ο Αλέξανδρος – ο Αλέξανδρος

Ο μεγάλος κατακτητής ο μεγάλος βασιλιάς πάνω στο Βουκεφάλα κατευθύνθηκε προς τα ανάκτορα της Περσέπολης- ολόιδιος με θεό του Ολύμπου.

Αλέξανδρε αυτή είναι η μεγάλη στιγμή της Στέψης σου

Ανακηρύσσεσαι βασιλιάς της Περσικής Αυτοκρατορίας.

Φώναξαν οι μακεδόνες στρατιώτες.

Ηρωική Έλληνες πολεμήσατε γενναία για την Πατρίδα

Σας αξίζει κάθε τιμή κι δόξα.

Αλέξανδρος ο Μακεδόνας π μεγαλύτερος κατακτητής του κόσμου.

Ο μακεδόνας βασιλιάς καταδίωξε τον Δαρείο ΙΙΙ ως το θάνατό του.

Ο Άνθρωπος που ξεκίνησε από την Ελλάδα κι έφθασε ως την Ινδία

και την Κίνα. Ο μεγαλύτερος στρατηλάτης όλων των Εποχών.

Η συγκίνηση πλημμύρισε τη γενναία ψυχή του,

Όταν σκέφτηκε την πολύπαθη ζωή του.

Κατέκτησα αμέτρητες πόλεις κι λαούς

Γνώρισα διαφορετικές θρησκείες- πολιτισμούς

Γλώσσες – νοοτροπίες- τέχνες. Ένα πράγμα δεν ξέχασα

Πως είμαι ένας Έλληνας που κατάγεται από την Μακεδονία

Κι έφθασα ίσαμε εδώ ΧΑΡΗ ΣΕ ΣΑΣ.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Ο βασιλιάς Αλέξανδρος ο μεγαλύτερος στρατηλάτης του κόσμου.

Όλοι είμαστε –ΙΣΟΙ-

Ανεξάρτητα από –χρώμα – φυλή ή φύλο

Γυναίκες – παιδιά – γέροι.

Όλοι είμαστε – ΙΔΙΟΙ- αν κι διαφορετικοί

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

ΒΑΒΥΛΩΝΑ – ΠΑΛΑΤΙ ΝΟΒΟΥΧΟΔΟΝΟΣΟΡΑ Β’

19 ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΔΑΙΣΙΟΥ (ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΣ ΜΑΙΟΥ) 323 π. χ

Ο Αλέξανδρος έδινε μάχη με το θάνατο στη Βαβυλώνα

Στο παλάτι του Ναβουχοδονόσορα Β΄.

Η ιδέα πως θα πεθάνει νέος κατέτρεχε το μεγάλο βασιλιά.

Πρώτα ο μάντης Πυθαγόρας κι έπειτα οι Χαλδαίοι ιερείς

Προέβλεψαν πως δεν θα ζήσει πολύ.

Αυτό το δείπνο ήταν Μοιραίο κάτι έφαγα και με πείραξε.

Όσο περνάει η ώρα – γίνομαι χειρότερα. πρέπει να ασκήσω και τα καθήκοντά μου είναι πολλά είπε ο Αλέξανδρος.

Ποιος πείραξε το φαί ποιος δηλητηρίασε το βασιλιά μας

Φώναξαν οι μακεδόνες στρατιώτες.

22 ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΔΑΙΣΙΟΥ ( ΜΑΙΟΣ) 323 π. χ

Με δυσκολία μίλησε με μερικούς στρατηγούς,

Από ένα σημείο και μετά δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξη.

Κουνούσε μόνο το κεφάλι- τα μάτια – τα χέρια

Οι στρατηγοί- οι αξιωματικοί- οι στρατιώτες

Περνούσαν από μπροστά του, υπέβαλλαν τα σέβη τους

Λέγοντας λόγια παρηγοριάς – αφοσίωσης – αγάπης,

Χαιρετούσαν για τελευταία φορά το μεγάλο βασιλιά

ΤΟ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ

Αλέξανδρε με τις κατακτήσεις σου διέδωσες τον Ελληνικό Πολιτισμό

Την Ελληνική Γλώσσα είπε ο Νέαρχος ο ναύαρχος του στόλου.

Πάντα ονειρευόμουν να ενώσω τους Έλληνες σε ένα μεγάλο κράτος – Ελληνικό-, κι ας αντιδρούσαν οι Αθηναίοι με τους Θηβαίους.

Σβήνω αργά – αργά – τρέμω ολόκληρος κανείς δεν βρήκε τι έχω

Από τι πάσχω να γιατρευτώ.

Θα το βρούμε εμείς οι μακεδόνες.

Φθάσαμε ως εδώ- δώσαμε τόσες μάχες

Δεν θα μας σταματήσει μια αρρώστια – ένα κρύωμα.

Αλέξανδρε κλαις το δάκρυ του Αλέξανδρου,

Ποτέ δεν ξεπέρασες το χαμό του σωτήρα σου – του Κλείτου

Θέλησα να βάλω τέλος στη ζωή μου- ευτυχώς με κρατήσατε.

Ο στρατηγός Περδίκας μπήκε μέσα ανήσυχος

Αλέξανδρε μεγάλε Μακεδόνα σε χαιρετώ, θα το ξεπεράσεις κι αυτό

Τίποτα δεν σε λύγισε.

Να προσέχετε την αγαπημένη μου Ρωξάνη το γιο μου,

Οι Ερινύες φωνάζουν τρομακτικές

Δεν θα τους αφήσουμε μόνους απάντησε ο στρατηγός Περδίκας.

Όταν ο σατράπης της Φρυγίας Αντίγονος κι ο σατράπης της Αιγύπτου

Πτολεμαίος ξεσηκώθηκαν κατά του Περδίκα, Αυτός βάδισε εναντίον τους. Κατά την διάβαση του Νείλου- πολλοί στρατιώτες Κατασπαράχτηκαν από τους κροκοδείλους. Το στράτευμα αντέδρασε

Δυο αξιωματικοί ο Αντιγένης κι ο Σέλευκος δολοφόνησαν τον Περδίκα – το μεγαλύτερο μακεδόνα στρατηγό. Μετά οι – διάδοχοι- σκότωσαν

τη Ρωξάνη το γιο της – τον Αλέξανδρο Δ΄- το γιο του Αλέξανδρου.

Αλέξανδρε – αγαπημένε πως το έπαθες αυτό

Εσύ ήσουν πιο γερός κι από λιοντάρι είπε ο θεϊκή Ρωξάνη.

- έσκυψε τον φίλησε - εσύ καις ολόκληρος

Τι πυρετός είναι Αυτός- οι Γιατροί- οι γιατροί.

Κρύωσα λίγο έκανα μπάνιο.

Αλέξανδρε -μη μας αφήσεις- τι θα απογίνουμε

Κινδυνεύει ο γιος μας ο Αλέξανδρος

Έρχεται –έρχεται –στην ώρα του. –χαϊδεύει την κοιλιά της-

Ησύχασε θα είστε υπό την προστασία του Περδίκα

Όπως έμεινε πιστός σε Μένα το – Ίδιο- θα κάνει για το γιο μου

Κι τη μητέρα του. -ο στρατηγός Περδίκας συμφώνησε-

Βήχω ασταμάτητα- διψάω – φέρτε λίγο νερό να πιω.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ – ΜΕΣΑ – ΕΞΩ

ΖΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Οι -Ίδιοι – απαντούν

ΖΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΎΕΙ

ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΥΡΙΕΎΕΙ

Φίλοι μου το Παιχνίδι τελείωσε, δεν υπάρχει άλλος χρόνος.

Το Φως έσβησε το –Φως-.

Είπε ο Αλέξανδρος κι έπεσε σε κώμα παραλείποντας να αφήσει διάδοχο.

<< Ας με διαδεχτεί ο καλύτερος άνθρωπος >>

Είπε όταν τον ρώτησαν.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Κανείς δεν ξέρει από τι πέθανε ο Μέγας Αλέξανδρος.

Αυτή είναι η δημοκρατία του μεγάλου χρόνου

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ

ΡΑΨΩΔΙΑ

ΟΙ ΑΙΩΝΕΣ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ

ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ 1390-1430 Μ. Χ

ΒΑΣΙΛΙΚΑ ΑΝΑΚΤΟΡΑ- ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

Ο αυτοκράτορας Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγος 1391-1425

Και η αυτοκράτειρα Ελένη περίμεναν τον πρίγκιπα

Ιωάννη Η΄ Παλαιολόγο- διάδοχο του θρόνου και τον πρίγκιπα

Οδυσσέα Κατακουζηνό- στην αίθουσα του Τρικόγχου

Ήταν μια από τις μεταμορφώσεις του πολυμήχανου Οδυσσέα- μια από τις διαφορετικές Αναγεννήσεις του μέσα από την Αιώνια Επιστροφή αποκαλύπτοντας το άνοιγμα-.Αποφάσισαν να στείλουν τους δυο πρίγκιπες στη μυθική Κίνα, να ζητήσουν τη Συμμαχία του μεγάλου βασιλιά Γιόνγκλ. Η αυτοκρατορία κινδύνευε από τους Οθωμανούς Τούρκους.

Ο Βασιλιάς έδωσε να πάρουν μαζί τον Ιουστινιάνειο Κώδικα- 628- μ. χ

Το Νομικό Έργο του μεγάλου βασιλιά- το κορυφαίο επίτευγμα

του Ανθρώπου, στο δρόμο προς την Ελευθερία.

Έδωσε επίσης τον Κώδικα των Κωδίκων τον Κωδίκελο της Κωνσταντινούπολης όπου έγραφε για τα μυστικά,

Τη Γνώση, τη Σοφία του Βυζαντίου.

Η αυτοκράτειρα Ελένη έδωσε για δώρο στους Κινέζους βασιλείς,

Μια ναυτική κασέλα μ’ ένα αμύθητο θησαυρό μέσα.

ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ

Ο Ιωσήφ Β΄ ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης 1416-1439

Μαζί με το Λαό της Πόλης περίμεναν στην Αγία Σοφία,

Την αυτοκρατορική πομπή για να ευλογήσει το ταξίδι στην Κίνα.

Όταν όλοι κάθισαν στις θέσεις τους ο αυτοκράτορας σηκώθηκε κι είπε

Η αυτοκρατορία κινδυνεύει άμεσα – θανάσιμα από τους Οθωμανούς

Τούρκος. Οι στρατιώτες του Ισλάμ θέλουν την Κωνσταντινούπολη

Τη βασιλεύουσα, την πόλη των Πόλεων είπε δυνατά ο Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγος ο αυτοκράτορας.

Το Καραβάνι ξεκινάει σε λίγο για τη μακρινή Κίνα.

Ο Δρόμος του Μεταξιού είναι μακρύς και δύσκολος,

Μας περιμένουν δέκα χιλιάδες χιλιόμετρα. Όταν γυρίσω από το ταξίδι-

θα ζητήσω τη σύγκλιση του Συμβουλίου για την Ένωση των δύο Εκκλησιών είπε ο Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος ο διάδοχος του θρόνου.

Ο Πάπας δεν θα έχει αντίρρηση, οι Μουσουλμάνοι αποτελούν απειλή.

Είμαστε ο κυματοθραύστης , το προπύργιο του Χριστιανισμού.

Ο Παπικοί θέλουν δίκαιη λύση στο δογματικό ζήτημα που χωρίζει Ανατολή κι Δύση. Με την Ένωση θα σωθεί η αυτοκρατορία κι η Πόλη,

Απάντησε ο Ιωσήφ Β΄ ο Οικουμενικός Πατριάρχης.

Θα τεθώ επικεφαλής με τον Πατριάρχη σε μια πολυάριθμη αποστολή για τη Σύνοδο στην Ιταλία συμπλήρωσε ο διάδοχος Ιωάννης.

Έγραψα είδη την περί Ενώσεως ομιλία μου

Τα πιο σοβαρά ζητήματα είναι το < Πρωτεύον> και το < Filiogue>

Συμπλήρωσε ο Βησσαρίωνας ο επίσκοπος Νικαίας - 1403-1472

Είμαστε υπέρ της Ενώσεως- Ενωτικοί-

Η Αγαπημένη Κωνσταντινούπολη κινδυνεύει θανάσιμα

Να κατακτηθεί από τους Τούρκους. έχουμε Ανάγκη από Συμμαχίες

Φώναξαν οι Ενωτικοί μες την Αγία Σοφία.

Είμαστε κατά της Ένωσης απάντησαν οι Ανθενωτικοί-

Ο Πάπας θέλει πλήρη επικράτηση.

Οι Ισλαμιστές Τούρκοι απειλούν την αυτοκρατορία

Θα υποταχτούμε σε Αυτούς!!!!! φώναξε δυνατά ο αυτοκράτορας

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΙΟΥ -ΠΑΛΜΥΡΑ ΣΥΡΙΑ Α- ΣΤΑΘΜΟΣ

Το Καραβάνι της Κωνσταντινούπολης έφθασε στη μυθική Παλμύρα,

Αφού πρώτα πλήρωσε διόδια για να μπει στην Πόλη.

Οι Βυζαντινοί Έλληνες άφησαν τα άλογα, τις καμήλες τα εμπορεύματα

Σε ένα σταθμό καραβανιών κι προχώρησαν προς το σπίτι

του Δημητρίου Κουνάδη, ενός Έλληνα μεγαλέμπορου

κι προμηθευτή καραβανιών. .

Οι Βυζαντινοί Έλληνες φιλοξενήθηκαν στο παλάτι του Κουνάδη,

Όπου τους έκαναν σπουδαίο υποδοχή. Μίμοι, γελωτοποιοί σκορπούσαν άφθονο γέλιο, Υπέροχοι τραγουδιστές τραγουδούσαν ανατολίτικους σκοπούς ενώ οι χορεύτριες χόρευαν εκστατικά.

Ο Όαση της Παλμύρας παρέσυρε τους ταξιδιώτες της Πόλης

Στις Χίλιες και μια Νύχτες της Ανατολής.

ΣΟΥΣΑ – ΠΕΡΣΙΑ Η ΑΙΩΝΙΑ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ-

Β- ΣΤΑΘΜΟΣ

Το Βυζαντινό Καραβάνι έφθασε έξω από τα Σούσα,

Στο στρατόπεδο όπου στρατοπέδευε ο μισθοφορικός στρατός

Του περίφημου στρατηγού Νικηφόρου Θεοτοκά.

Οι Πολεμιστές της Ερήμου αυτονομήθηκαν από τον αυτοκρατορικό στρατό κι προσέφεραν τις υπηρεσίες σε όποιον πλήρωνε καλύτερα.

Φίλε Νικηφόρε – γενναίε πολεμιστή

Η Κωνσταντινούπολη κινδυνεύει θανάσιμα από τους Ισλαμιστές Τούρκους. Θέλουν να κατακτήσουν το Ρόδο της Ανατολής

Για αυτό ζητάμε τη συνδρομή σου. Πηγαίνουμε στο Πεκίνο να ζητήσουμε τη Συμμαχία του μεγάλου βασιλιά Γιόνγκλ.

Είπε ο Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος ο διάδοχος.

Πρίγκιπα Ιωάννη

Ο στρατός μου κι ο ίδιος προσωπικά- είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας. Θα σας συνοδεύσουμε μέχρι το Σινικό Τείχος.

JIAYUGUAN ΚΙΝΑ -ΤΟ ΣΙΝΙΚΟ ΤΕΙΧΟΣ- Γ- ΣΤΑΘΜΟΣ

Το Ελληνικό Καραβάνι διέσχισε την Τάκλα Μακάν την έρημο χωρίς Επιστροφή- τη Γη του θανάτου ώσπου έφθασε στην πύλη της Κίνας.

Γενναίοι Έλληνες

Καλώς ήρθατε στην Κίνα.

Ο διοικητής του τείχους κι ο απεσταλμένος του αυτοκράτορα

Σας περιμένουν είπε ο κινέζος αξιωματικός Ζέην.

Φίλοι Έλληνες

Είσαστε φιλοξενούμενοι του αυτοκράτορα Γιόνγκλ.

Είπε ο διοικητής της φρουράς στρατηγός Βαο.

Θα σας συνοδεύσω στο Πεκίνο στην Απαγορευμένη Πόλη.

Ο–Zheng –He - Ζένγκ – Χι ήταν εδώ χθες Πολεμάει νικηφόρα τους

Μογγόλους κι τους Τούρκους.Μόλις κατατρόπωσε τους εχθρούς. Θα παντρευτεί την πριγκίπισσα Xianning-Ξιάννινγκ την κόρη του βασιλιά συμπλήρωσε ο στρατηγός Γκουάνγκ Βο.

Η θέα του τείχους από ψηλά είναι μαγευτική κόβει την αναπνοή,

Απλώνεται φιδίσιο πάνω από τις κορυφογραμμές

Κι χάνεται στο βάθος της ουράνιας αυτοκρατορίας είπε ο Οδυσσέας Κατακουζηνός, ήταν μια από τις αναγεννήσεις του θεϊκού βασιλιά.

ΞΙΑΝ

Η ΠΑΛΙΑ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ Δ- ΣΤΑΘΜΟΣ

Οι Βυζαντινοί Έλληνες κι οι αυτοκρατορικοί Κινέζοι ξεκίνησαν

Για την Ξιάν – την παλιά πρωτεύουσα της Κίνας.

4.400 χιλιόμετρα είχε ο Δρόμος του Μεταξιού μέσα στην Κίνα

ΤΟ ΜΕΤΑΞΙ – το εξαγωγικό αγαθό της Κίνας συγκεντρώνεται στην Ξιάν, κι από εκεί τα καραβάνια μεταφέρουν τα εμπορεύματα,

Τις ιδέες, τις κουλτούρες, από το Δρόμο του Μεταξιού.

Σε όλο τον κόσμο.

Να φθάσαμε έξω από την Ξιάν,

Ο αυτοκράτορας Γίόνγκλ διέταξε να σας αποκαλύψουμε το μεγάλο μυστικό της πόλης. τον τάφο του αυτοκράτορα Qin Shi Huang-

246-209-π, χ το μεγαλείο της Αρχαίας Κίνας αποτυπώνεται στον τάφο,

Ένας ολόκληρος στρατός σε φυσικό μέγεθος έχει αληθινά όπλα κι πήλινα άλογα. Ο πήλινος στρατός του αυτοκράτορα Qin Shi Huang-

Ο πήλινος στρατός της Ξιάν.

ΠΕΚΙΝΟ 1391-1430 Μ. Χ

ΕΝΑΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΈΝΟΣ ΈΡΩΤΑΣ

ΣΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΠΟΛΗ

Οι Έλληνες του Βυζαντίου κι οι αυτοκρατορικοί κινέζοι έφθασαν

Στο μυθικό Πεκίνο έπειτα από ένα μεγάλο κι κουραστικό ταξίδι.

Η Αυτοκρατορική Πόλη περιβάλλεται από άλλες δύο.

Όλη η αυτοκρατορία γιορτάζει τους Γάμους της πριγκίπισσας Xianning κι του στρατηγού Zheng- He. Ο πόλεμος με τους Μογγόλους κι τους

Τούρκους έληξε. Ο στρατηγός επιστρέφει νικητής κι τροπαιούχος

Για να παντρευτεί την ωραιότερη γυναίκα της Κίνας.

Φθάσαμε στην Απαγορευμένη Πόλη

Νότια στην κεντρική πύλη Meridien- Μεριντιέν-, είπε ο Γκουάνγκ Βο.

Οι Κινέζοι κι οι Έλληνες πέρασαν μέσα έπειτα από άδεια

του αυτοκράτορα κι οδηγήθηκαν στην αίθουσα της Ύψιστης Αρμονίας.

Εκεί περίμενε ο αυτοκράτορας Γιόνγκλ κι η αυτοκρατορική οικογένεια.

Μεγάλε Βασιλιά

Δρακοπρόσωπε αυτοκράτορα

Υποβάλλω τα σέβη μου

Όπως και του αυτοκράτορα Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγου.

Γενναίε πρίγκιπα

Ιωάννη Παλαιολόγο

Καλώς ήρθατε στην Κίνα.

Οι αυτοκράτορες του βυζαντίου έστειλαν μερικά δώρα ως ένδειξη φιλίας.

Ο Ιουστινιάνειος Κώδικα περιέχει το Νομικό Έργο του μεγάλου βασιλιά.

Το πιο μεγάλο κατόρθωμα του Ανθρώπου στο δρόμο προς την Ελευθερία. Ενώ ο Κώδικας της Κωνσταντινούπολης γράφει

Για τη Γνώση, τη Σοφία του Βυζαντίου.

Τι βλέπω – εδώ έχει έναν αμύθητο θησαυρό τα ωραιότερα κοσμήματα του κόσμου. Πρώτη φορά βλέπω τέτοια αριστουργήματα είπε η αυτοκράτειρα Χου.

Είναι για Σας κι τις πριγκίπισσες.

Πολύφημε Yongle

Ήρθα στη μυθική Κίνα

Ζητώντας τη Φιλία, τη Συνεργασία του μεγάλου βασιλιά.

Οι Οθωμανοί Τούρκοι απειλούν το Βυζάντιο, γι αυτό προτείνω

τη Συμμαχία με την ΚίναΝα αντιμετωπίσουμε τον κοινό εχθρό.

Ο στρατηγός Zheng- He επιστρέφει νικητής από το βορρά

Έπειτα από έναν ακόμη πόλεμο με τους Μογγόλους κι τους Τούρκους.

Εισβάλλουν συνέχεια στην Κίνα είπε ο αυτοκράτορας Γιόνγκλ.

Το –Ίδιο- κάνουν κι στο Βυζάντιο.

Οι Ισλαμιστές Τούρκοι θέλουν να κατακτήσουν την αυτοκρατορία,

Για αυτό προτείνω τη Συμμαχία, ένα κοινό μέτωπο.

Πρίγκιπα Ιωάννη επιβεβαιώνεις τη μεγάλη φήμη

Της βυζαντινής διπλωματίας.

Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω, είστε φιλοξενούμενοί μου.

ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΟΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟ ΚΗΠΟ

Ο πολύτροπος Ιωάννης Παλαιολόγος έκανε βόλτες στον κήπο

Όταν συνάντησε τυχαία την πριγκίπισσα Xianning,

Ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος με την πρώτη ματιά.

Υπέροχη Xianning- Ξιαννίνγκ σ’ ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά

Μόλις σε είδα- μ’ ακούς !!

Ήρθες αργά – πολύ αργά είμαι αρραβωνιασμένη.

Ο άνδρας μου, ο ξακουστός στρατηγός Zheng- He-Ζένγκ- Χι

Επιστρέφει νικητής από τον πόλεμο. Αμέσως θα παντρευτούμε

Άρχισαν οι προετοιμασίες.

Δεν είναι αλήθεια ο έρωτας όλα τα υπερβαίνει

Όλα τα νικάει ακολουθώντας τους κύκλους των άστρων.

Μόλις ο αυτοκράτορας Yongle κι η αυτοκράτειρα Xu-Χου

Έμαθαν για τον έρωτα της Xianning- με τον Έλληνα πρίγκιπα,

Κάλεσαν αμέσως την πριγκίπισσα να μάθουν εάν είναι αλήθεια.

Xianning κόρη μου

Τι έκανες – κι ο στρατηγός Zheng- He- Ζένγκ- Χι

Ο μέλλον άνδρας σου επιστρέφει νικητής από τον πόλεμο.

Ετοιμαζόμαστε για Γάμο. Θα αντιδράσει – υπάρχει κίνδυνος

Να στραφεί εναντίον μας- κατά της Απαγορευμένης Πόλης.

Ο στρατηγός Zheng- He ζήτησε από τον αυτοκράτορα Yongle

Να παραδώσει το θρόνο και θα του χάριζε τη ζωή.

Αυτός κι η πριγκίπισσα Xianning θα πήγαιναν εξόριστοι σε Μοναστήρι

Στην έρημο Τάκλα Μακάν- κοντά στο Σινικό Τείχος.

Ήρθε η ώρα να κυριεύσω την Απαγορευμένη Πόλη είπε ο στρατηγός Ζένγκ Ηι.

Η πιο άγρια σφαγή γινόταν γύρω από την Αυτοκρατορική Πόλη.

Οι Άνθρωποι σκοτώνονταν λες κι ήταν Τίποτα- άψυχα πλάσματα.

Δεν υπήρχε κανένα Έλεος.

Μόνο εμείς οι πολεμιστές του φωτός μπορούμε να αλλάξουμε το χρόνο

Και την Ιστορίαμ να νικήσουμε το στρατηγό Ζheng- He είπε ο διάδοχος Ιωάννης

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΖHENG- HE

ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ YONGLE

Το μάθατε- το μάθατε- τρελαθήκαμε μόλις το ακούσαμε

ΑΛΛΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ – ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ

Δεν πιστεύαμε πως αληθεύει- κόπηκε η αναπνοή μας.

ΑΛΛΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ- ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ

Σκοτώθηκε ο στρατηγός Ζheng- He

Σκοτώθηκε ο στρατηγός Zheng- He

ΑΛΛΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ – ΚΡΑΥΓΑΖΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΤΕΙΧΗ

Το μάθατε

Σκοτώθηκε ο στρατηγός Ζheng- He- Ζένγκ- Χι

Οι στρατιώτες του στρατηγού Ζheng- He -άκουσαν το νέο

Κόπηκαν τα πόδια, η αναπνοή.

ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ- ΖHENG- HE

Λένε αλήθεια!! χτυπήθηκε ο στρατηγός Ζheng- He-Ζένγκ- Χι

Τι θα κάνουμε.

ΑΛΛΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ

Συμφορά μας έπεσε άδοξα -είναι νεκρός – δεν ζει πια.

Οι στρατιώτες του στρατηγού Ζheng- He άρχισαν φοβισμένοι να εγκαταλείπουν τη μάχη τρέχοντας έφευγαν να σωθούν.

Γενναίοι μου που πάτε γιατί φεύγετε. Είμαι εδώ ζωντανός- δεν με βλέπετε. Μείνετε στις θέσεις σας μαζί θα νικήσουμε φώναξε

ο στρατηγός Ζένγκ Χι.

ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ

Απαντούσαν οι στρατιώτες.

Μη μ’ αφήνετε μόνο να πολεμήσω μια αυτοκρατορία.

Ακόμα μπορούμε να νικήσουμε.

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ- ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ

Ο αυτοκράτορας Yongle- Γιόνγκλ- προχώρησε νικητής

Πάνω σε κατακόκκινο άλογο, περνώντας πάνω από νεκρά πτώματα.

Δίπλα του πάνω σε λευκή φοράδα ακολουθούσε

Η θεϊκή πριγκίπισσα Xianning-Ξιάννινγκ.

Ο αυτοκράτορας χάρισε τη ζωή στους αιχμαλώτους

Επειδή το ζήτησε η Xianning η διάδοχος του θρόνου.

Μπροστά σε όλο το στρατό ευχαρίστησε το γενναίο Ιωάννη Παλαιολόγο

Και τους ηρωικούς Έλληνες που πολέμησαν στο πλευρό του.

Ήταν Μοιραίο -Αναπόφευκτο να χωρίσουμε είπε ο πρίγκιπας Ιωάννης.

Το ξέραμε κι οι δυο το τέλος έρχεται αμείλικτο.

Φεύγεις – φεύγεις κι μ’ αφήνεις να ζήσω με τις αναμνήσεις.

Δεν ξέρω αν μπορέσω να αγαπήσω άλλη Γυναίκα.

Αντίο – Αντίο ποτέ δεν θα σε λησμονήσω.

Πολύτροπη Xianning

Δέξου ένα δώρο από μένα.

ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΔΑΚΤΥΛΙΔΙ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ

Αγαπημένε Ιωάννη

Το ωραιότερο δώρο της ζωής μου δεν θα το ξεχάσω ποτέ.

Το μαγικό δακτυλίδι της Κωνσταντινούπολης

Θα απαλύνει τον πόνο του χωρισμού θυμίζοντας όσα ζήσαμε.

ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΖΙ-Ο ΙΩΑΝΝΗΣ-ΚΙ Η XIANNING

ΕΖΗΣΑΝ ΕΝΑΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ ΕΡΩΤΑ

ΣΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΠΟΛΗ.

ΡΑΨΩΔΙΑ

ΛΕΥΚΑΔΙΟΥ ΧΕΡΝ

ΓΙΑΚΟΥΜΟ ΚΟΪΖΟΥΜΙ

Ο πολυμήχανος άνδρας έκανε το ταξίδι της ΑΙΩΝΙΑΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΉΣ

Ταξίδεψε σε πολλές χώρες, γνώρισε πολλούς ανθρώπους,

Μελέτησε τις συνήθειες, τις παραδόσεις κι έγραψε εκπληκτικές ιστορίες.

Δεν φοβήθηκε τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες,

Τους δράκους και τα τέρατα.

Κουβαλούσε μέσα του τον παιδικό του ήρωα τον θεϊκό Οδυσσέα

Αυτός οδηγούσε τα ταξίδια του μυαλού κι της ψυχής του.

O ΛΕΥΚΑΔΙΟΣ ΧΕΡΝ Η ΓΙΑΚΟΎΜΟ ΚΟΪΖΟΥΜΙ

Ο Λευκάδιος Χερν η Γιακούμο Κοιζούμι

Υπήρξε ο άνθρωπος με τις τέσσερις πατρίδες,

Ελλάδα, Ιρλανδία, Αμερική, Ιαπωνία διεκδικούν την πρωτοκαθεδρία.

Ασπάστηκε τρεις θρησκείες τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό,

τον Καθολικισμό και το Βουδισμό.

Ο ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΟΣ

Του Λευκάδιου Χέρν ή Γιακούμο Κοϊ ζούμι ήταν η Ρόζα Κασιμάτη,

Η μητέρα του, ο Φύλακας ο Άγγελός του.

Εμφανίζεται απρόσμενα – απρόσκλητα ή όταν ο Λευκάδιος το ζητάει,

ΙΡΛΑΝΔΙΑ – ΔΟΥΒΛΙΝΟ 1852

Όταν η θεία Σάρα Μπρενάν υιοθέτησε τον Λευκάδιο Χέρν,

Επειδή δεν τον ήθελαν ο πατέρας του και η γιαγιά του

Ήταν μια θαυμάσια ευκαιρία για αυτόν.

Πήγε στα καλύτερα κολέγια, ζούσε άνετα μα στο σπίτι η κατάσταση έγινε ένα μαρτύριο. Μεγάλωσε μέσα σε ένα συντηρητικό περιβάλλον,

αυστηρά καθολικό με πολλές προκαταλήψεις.

Τα φαντάσματα, οι Ερινύες, τα τέρατα κυνηγούσαν παντού τον Λευκάδιο

Ζούσε μια κόλαση στο σπίτι. Πρόσεχε πως μιλάς είπε η θεία Σάρα στον ανιψιό της, Οι Δουβλινέζοι θα σε περάσουν για τρελό.

Η Σάρα Μπρενάν είδε ότι ο Λευκάδιος δεν ανταποκρινόταν

στις προσδοκίες της κι άλλαξε τη διαθήκη.

Έκανε γενικό κληρονόμο της μεγάλης περιουσίας της

Τον Χένρι- Χέρν Μολινέ, συγγενή του άνδρα της.

Αυτός αποδείχτηκε κακός διαχειριστής γ

Η θεία Σάρα πτώχευσε και ο Λευκάδιος σταμάτησε το Κολέγιο,

Επειδή δεν είχε λεφτά να πληρώσει τα ακριβά δίδακτρα.

Μια μέρα ο Μολινέ κάλεσε τον Λευκάδιο στο γραφείο και του είπε αυταρχικά. Να ένα εισιτήριο για τη Νέα Υόρκη, πάρε αυτά τα λεφτά από τη θεία σου. Είναι τα τελευταία από εδώ και πέρα είσαι μόνος.

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ 1869

Ο Λευκάδιος Χέρν έφθασε στο λιμάνι της Νέας Υόρηκη σε ηλικία 19 ετών. Άλλαξε πολλά επαγγέλματα για να επιβιώσει,

Ώσπου τον συνέλαβε η Αστυνομία επειδή έκανε παράνομες δουλειές.

Αμέσως έφυγε από την πόλη για το Οχάιο.

Έτσι αρχίζει η ραψωδία του Λευκάδιου Χέρν στην Αμερική,

Ακολουθώντας τα χνάρια του ήρωά του, του μυθικού Οδυσσέα.

Στο Τσιντσινάτι του Οχάιο, ο Χένρι Γουώτσκιν έπαιξε σπουδαίο ρόλο στη ζωή του, βοήθησε τον Λευκάδιο να δουλέψει στον εκδοτικό οίκο

Ρόμπερτς και Κλάρκ. εκεί έγινε δημοσιογράφος και συγγραφέας.

Έφυγε από το Τσιντσινάτι γιατί παντρεύτηκε μια νεαρή μιγάδα την Αλέτια Φόλευ και κατευθύνθηκε νότιαπρος τις Γαλλικές Αντίλλες , τη Μαρτινίκα. Έφθασε στη Νέα Ορλεάνη με το ποταμόπλοιο Τόμπσον Ντήν

Χωρίς λεφτά, αναγκάστηκε να μείνει στην πόλη για να δουλέψει.

ΝΕΑ ΟΡΛΕΑΝΗ 1880

Οι Μάγισσες της Νέας Ορλεάνης , το Mardi Grass

Ο Λευκάδιος Χέρν έπιασε δουλειά στο <Δημοκρατικό Χρόνο>

Τη μεγαλύτερη εφημερίδα της Νέας Ορλεάνης,

Όπου είχε ραγδαία άνοδο στη δημοσιογραφία και τη συγγραφή.

Ο Λευκάδιος περπατούσε με την Ελίζαμπεθ Μπίσλαντ

Μια συνάδελφο από το <Δημοκρατικό Χρόνο>,

Πάνω στη γέφυρα του Μισισιπή, όταν εμφανίστηκαν

οι Μάγισσες της Νέας Ορλεάνης.

Οι τρομερές Ερινύες γύρισαν τα μυαλά μου

Είπε ο Λευκάδιος στην Ελίζαμπεθ,

Ήθελαν να με πάρουν μαζί τους στο χαμό,

Ο έρωτάς μου για σένα μ’ έσωσε.

Οι Μάγισσες φωνάζουν Είμαστε οι θεές του Έρωτα, οι θεές του Θανάτου

Λευκάδιε μάταια κυνηγάς Χίμαιρες , Ανεμόμυλους

Πάμε να φύγουμε είπε η Ελίζαμπεθ

Πάμε να δραπετεύσουμε από τη γέφυρα του Μισισιπή,

Της μάγισσες της Νέας Ορλεάνης.

MARDI GRASS- ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΟΡΛΕΑΝΗΣ

Η τρέλα του καρναβαλιού- το Mardi Grass- κυρίευσε την πόλη.

Χιλιάδες άνθρωποι κατέκλυσαν τους δρόμους, την Κανάλ Στρίτ,

Το δρόμο του Αγίου Καρόλου. Η φρενίτιδα του καρναβαλιού συνεχιζόταν στη Γαλλική συνοικία τη Βιέ Καρριέ

Ο Λευκάδιος Χέρν και η Ελίζαμπεθ Μπίσλαντ μαγεύτηκαν

από το Μαρντί Γκρά. Ο Μάγος έρωτας, ο Θεός του Καρναβαλιού

άλλαξε τα μυαλά τους, έζησαν το πιο τρελό όνειρο.

Οι Νύχτες και οι Μέρες στη Νέα Ορλεάνη τρέλαναν τον κόσμο.

Ο Λευκάδιος τρελά ερωτευμένος αποκάλυψε στην Ελίζαμπεθ

Τον έρωτά του, κι αυτή ανταποκρίθηκε συγκρατημένα

Αφήνοντας ανοιχτή την απάντηση.

Το Μαρντί Γκρά

Δεν τελειώνει ποτέ

Μόλις άρχισε

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ 1890

Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΑ ΟΜΙΧΛΗ

Ο ΜΕΣΑ ΧΡΟΝΟΣ ΤΗΣ ΝΥ-Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ

Ο Λευκάδος Χέρν και η Ελίζαμπεθ Μπίσλαντ μόλις βγήκαν

από το κτίριο όπου στεγαζόταν το περιοδικό Χάρπερ,

βρέθηκαν μπροστά σε ένα εκπληκτικό θέαμα.

Η ΘΕΑ ΟΜΙΧΛΗ- Η ΘΕΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ κυρίευσε την Πόλη.

Το βασίλειο των Ίσκιων , των φωτοσκιάσεων επέβαλε την εξουσία του,

Ένα λευκό πέπλο μυστηρίου σκέπασε τη μυθική πόλη.

Οι μορφές των ανθρώπων στους δρόμους πήραν άλλες διαστάσεις,

Έγιναν εξωπραγματικές.

Η Θεά Ομίχλη μόλις κυρίευσε τις κρεμαστές γέφυρες του Μπρόυκλιν

Και του Μανχάταν, το νησί αντιστεκόταν ακόμη σθεναρά ,

το Μπρονξ δεν προέβαλλε καμιά αντίσταση.

Η καρδιά της Νέας Υόρκης έπαψε τα κτυπά.

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ – ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ φώναζαν οι φωνές του κόσμου

Βλέπεις Λευκάδιε

Οι Ανθρωπόμορφες Σκιές ξεριζώνουν τα σπλάχνα των ανθρώπων

Και πίνουν το αίμα. Αμέτρητα πτώματα πλέουν στον Χάτσον,

Ο μυθικός ποταμός κυριεύτηκε από στρατιές μισθοφόρων,

Άγριοι λεγεωνάριοι περπατούν πάνω από το αιματοβαμμένα νερά.

Στρατιές ολόκληρες, οι τρομεροί πολεμιστές τρέχουν φανατισμένοι,

Φορώντας άτρωτες πανοπλίες, προτάσσουν υπερόπλα.

Περπατούν πάνω από τη θάλασσα, πετούν πάνω από τα σπίτια,

Καταλαμβάνουν τα κτίρια, τις πλατείες , τις εκκλησίες.

Ελίζαμπεθ ο κόσμος των Σκιών είναι ανύπαρκτος. Ακολουθούμε το δρόμο του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ αποκαλύπτοντας το ΜΕΣΑ ΧΡΟΝΟ

ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ, τη Δημοκρατία του μεγάλου χρόνου,

ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ.

Υπέροχη Λίζα φεύγω οριστικά για την Ιαπωνία, δεν θα ξεχάσω ποτέ όσα ζήσαμε, Είσαι μια φανταστική Νεοϋρκέζα.

Λευκάδιε μείνε μη φεύγεις -Πεθαίνω για σένα

Θα σε σκέφτομαι και θα σε νοσταλγώ κάθε μέρα.

Υποσχέθηκα στο διευθυντή τον Χένρυ Άλλεν

Πως θα πάω στην Ιαπωνία, δεν μπορώ να κάνω πίσω.

ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΟ ΑΕΡΑΚΙ ΔΙΕΛΥΣΕ ΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ……….

ΙΑΠΩΝΙΑ ΤΟΚΙΟ 1890-1904

Κόσμος πολύς μαζεύτηκε στην κεντρική πλατεία του Τόκιο,

Άνθρωποι από όλες τις συνοικίες πήγαν να ακούσουν

Τον τυφλό τραγουδιστή, το θρυλικό Μάκι Κόντο.

Με το –Biwa του -τετράχορδο λαγούτο- τραγουδούσε απίθανες ιστορίες.

ΜΑΚΙ ΚΟΝΤΟ

Σήμερα θα σας τραγουδήσω για έναν Ξένο

Ένα μυθικό ήρωα που ήρθε από πολύ μακριά

Και απέκτησε φήμη μεγάλη στην Ιαπωνία.

Ο πατέρας του ήταν από τη μακρινή Ιρλανδία

Και η μητέρα του από τη μυθική Ελλάδα.

Πολύφημε τραγουδιστή

Ποιος είναι ο πολύπαθος άνδρας

Ζητάω τη βοήθεια των καλών πνευμάτων

Του καλού Θεού

Να σας τραγουδήσω την ιστορία , τη ραψωδία

Του Λευκάδιου Χέρν ή Γιακούμο Κοϊζούμι.

Το εξοχικό σπίτι του άρχοντα Οτάκα Νόντα ήταν κτισμένο δίπλα στη θάλασσα, πάνω σε ένα λόφο, Είχε φανταστική θέα , ιδίως την Άνοιξη.

Οι Ανθισμένες Κερασιές , τα μπονζάι , τα λουλούδια fανέρωναν το πνεύμα της φύσης. Ο Γιακούμο Κοϊζούμι και η γυναίκα του Σετζούκο

Περπατούσαν συνεπαρμένοι στον Κήπο απολαμβάνοντας την ομορφιά.

Οι ανθισμένες κερασιές δείχνουν πόσο παροδικοί είμαστε

Πόσο φευγαλέοι είπε η Σετζούκο.

Η ομορφιά τους κρατάει λίγο απάντησε ο Γιακούμο, αποδεικνύοντας πως όλα έρχονται και παρέρχονται.

Βρέχει- βρέχει οι πρώτες σταγόνες έπεσαν στο πρόσωπό μου

Πάμε μέσα είπε η Ωραία Σετζούκο.

Μια στιγμή – περίμενε απάντησε ο Γιακούμο.

Κόβει ένα φύλο κερασιάς

Αυτό το φύλο κερασιάς μαζεύει τα δάκρυά σου

Όπως μαζεύει τα φύλλα της βροχής.

Διάφανα καθρεφτίζουν την Ωραία ψυχή σου,

Τους πόθους, τις αγωνίες, τα όνειρα.

ΤΟ ΙΑΠΩΝΙΚΟ ΔΙΛΗΜΜΑ

ΑΝΑΤΟΛΗ Ή ΔΥΣΗ

Ο Οτάκα Νόντα και η γυναίκα του Μιντόρι φιλοξενούσαν

το ζεύγος Κοϊζούμι μαζί με συγγενείς και φίλους,

για συμπαράσταση στον Γιακούμο Κοϊζούμι.

Όλοι μαζί περίμεναν πότε οι Αρχές του Πανεπιστημίου του Τόκιο,

Θα καλούσαν το σεβάσμιο καθηγητή σε Απολογία.

Ο Κοϊζούμι εξέφρασε ανοιχτά τη διαφωνία του για τις μεγάλες αλλαγές

Που γίνονταν στην Ιαπωνία, σχετικά με το άνοιγμα στη Δύση.

Ο αυτοκράτορας Κούτσου Χίτο κατάργησε τη Φεουδαρχία

Κάνοντας άνοιγμα στη Δύση. Δεν συμφωνώ – διαφωνώ ριζικά

Αυτό ήταν μεγάλο πλήγμα για μας απάντησε ο άρχοντας Οτάκα Νόντα.

Οι φοιτητές του Γιακούμο Κοϊζούμι ήρθαν μέσα στη νύχτα ,

Να ειδοποιήσουν τον καθηγητή τους πως η Απολογία ήταν σε τρεις μέρες.

ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΜΕΙΤΖΙ 1868- 1912

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΟΥ ΤΟΚΙΟ

Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΚΟΥΜΟ ΚΟΪΖΟΥΜΙ

Οι Αρχές του Αυτοκρατορικού Πανεπιστημίου του Τόκιο

Είχαν γενικό Συμβούλιο.

Όλοι μαζί οι καθηγητές μαζεύτηκαν να συζητήσουν

Για τον καθηγητή Κοϊζούμι.

Ο περίφημος συγγραφέας εξέφρασε ανοιχτά την αντίθεση του,

Στις επαναστατικές αλλαγές που γίνονταν στην Ιαπωνία.

ΝΙΣΑΡΟΥ ΣΟΥΖΟΥΚΙ

Προτείνω στον Κύριο Κοϊζούμι

Να πάρει το λόγο

ΓΙΑΚΟΥΜΟ ΚΟΪΖΟΥΜΙ

Κύριοι καθηγητές ευχαριστώ για την τιμή.

Πρώτη φορά μιλάω επίσημα ίσως και τελευταία.

Εκφράζω την αντίθεσή μου στις μεταρρυθμίσεις,

Επειδή πιστεύω πως εάν η Ιαπωνία

Υιοθετήσει άκριτα το δυτικό τρόπο Ζωής,

Θα χάσει τον Εσωτερικό Εαυτός της, την ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ,

Θα απολέσει την Ψυχή της.

ΑΠΑΤΑ ΣΑΤΟ

Μα γιατί είστε τόσο αντίθετος

Τι κακό θα φέρουν η Επιστημονική και Τεχνολογική ανάπτυξη.

Θα καλυτερεύσουν τη Ζωή μας.

Η είδηση της παραίτησης του Γιακούμο Κοϊζούμι έπεσε σαν βόμβα.

Αμέσως κυκλοφόρησαν διάφορες φήμες.

Οι πολίτες συζητούσαν μεταξύ τους λέγοντας

ΠΟΛΙΤΗΣ-Α

Παραιτήθηκε ο Γιακούμο Κοϊζούμι από το Πανεπιστήμιο

Εξέφρασε την αντίθεσή του στις μεταρρυθμίσεις

ΠΟΛΙΤΗΣ-Β

Είπε πως η Ιαπωνία θα χάσει την ταυτότητα, τις παραδόσεις.

Εξανάγκασαν τον Κύριο Καθηγητή σε παραίτηση

ΠΟΛΙΤΗΣ –Γ

Απελάσουν το σοφό Καθηγητή από τη χώρα

ΠΟΛΙΤΗΣ-Α

Σιγά – σιγά μην το μάθει η γυναίκα του

Κανείς δεν ξέρει πως θα αντιδράσει η Σετζούκο.

ΤΟ ΧΑΡΑΚΙΡΙ ΤΗΣ ΣΕΤΖΟΥΚΟ

ΚΑΙ Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΚΟΎΜΟ ΚΟΪΖΟΥΜΙ

Η Σετζούκο Κοϊζούμι προσεύχεται ζητώντας συγχώρεση από το Βούδα.

Βρίσκεται μόνη στο εξοχικό του άρχοντα Οτάκα Νόντα.

Έδιωξαν τον Γιακούμο από τη χώρα. Η δύστυχη έμεινα μόνη με τέσσερα παιδιά στην αγκαλιά. Τι θα κάνω θα αυτοκτονήσω θα κάνω ΧΑΡΑΚΙΡΙ

Ακούστε το Αιώνιο Παράπονο μιας απελπισμένης Γυναίκας.

Φόρεσε ένα υπέροχο φόρεμα

και ετοιμάστηκε σιγά- σιγά μπρος στον καθρέφτη.

Μετά βγήκε έξω στη βεράντα και κατέβηκε τη σκάλα του γκρεμού,

Που ήταν μπροστά από το σπίτι κι έφθανε κάτω στη θάλασσα.

Αφήνω τα τέσσερα παιδιά μου πως θα ζήσουν χωρίς τη μάνα τους.

Αποχαιρετάω αυτό τον κόσμο ζητώντας συγγνώμη,

Δεν είμαι δειλή, ούτε φοβάμαι το θάνατο.

Η Σετζούκο με το μαχαίρι στο χέρι περπατούσε στην παραλία.

Οι φωνές του Γιακούμο ακούστηκαν από μακριά

Σετζούκο- Σετζούκο που είσαι

Όταν είδε από τη βεράντα τη Σετζούκο με το μαχαίρι στο χέρι

Φώναξε δυνατά,

Περίμενε – περίμενε- μην κάνεις καμιά τρέλα,

Έρχομαι να σου εξηγήσω

Κανείς δεν μπορεί να με σταματήσει.

Προσφέρω τη ζωή μου για να δικαιωθεί ο άνδρας μου.

Αντίο – Αντίο Ιαπωνία

Αντίο Γιακούμο

Λευκάδιε είσαι ο μεγάλος έρωτας της Ζωής μου.

Ο Γιακούμο Κοϊζούμι κατέβηκε τρέχοντας τις σκάλες του γκρεμού.

Αλλόφρων έφθασε στην παραλία κι πήγε προς τη Σετζούκο,

Αυτή με το σπαθί στο χέρι έκανε σαν τρελή

Δεν υπάρχει τίποτα- τίποτα μόνο ο θάνατος.

Η βαριά κατάρα των Σαμουράι μ’ ακολουθεί

Παίρνει μια βαθιά ανάσα, σηκώνει το σπαθί ψηλά,

Κοιτάζει τον ουρανό έτοιμη να μπήξει το ξίφος στην κοιλιά της.

Η απέραντη θάλασσα παίρνει την ψυχή μου

Πάει πέταξε στον ουρανό

Ο Γιακούμο Κοϊζούμι τρέχει – πετάγεται σαν αίλουρος και ………..

ΡΑΨΩΔΙΑ

Ο ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ

ΤΟΥ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

ΟΙ ΜΑΓΙΣΣΕΣ

ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Η Κασσάνδρα προχωρούσε στο παλιό λιμάνι της Θεσσαλονίκης.

Μια φανταστική οπτασία γύριζε πολύπαθη στην παραλία της Νύφης

του Θερμαϊκού κι άρχισε να λεει. Ως και το Σύμπαν συμφώνησε με τον Έρωτά μας -πλέκει το Παιχνίδι του Έρωτα.

Ο Οδυσσέας και ο Αλέξανδρος εμφανίστηκαν ξαφνικά από το πουθενά στην προκυμαία της Θεσσαλονίκης – ως από μηχανής Θεοί-.

Πολύτροπε Οδυσσσέα εσύ που είσαι ο ταξιδευτής του μεγάλου χρόνου,

Κι κάνεις τα περάσματα μεταθανάτου μέσα από το άνοιγμα της

Αιώνιας Επιστροφής , πρέπει να ξέρεις, πώς να μιλήσουμε για το παρελθόν –τι να κάναμε.. Οι ιστορίες είναι ατέλειωτες, η επανάσταση αργεί ακόμα.

Η Κασσάνδρα έρχεται από άλλο κόσμο. Όσο κι αν προσπαθώ ποτέ δεν την πιάνω, γλιστράει σαν αεράκι, φέρνει τη μεγάλη Μνημοσύνη,

Απάντησε ο πολύτροπος Οδυσσέας.

ΜΑΓΙΣΣΕΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Μάταια ψάχνουμε τον Αιώνιο Έρωτα tο φως της Αγάπης

Ο Οδυσσέας και ο Αλέξανδρος μίλησαν με θάρρος τις Μάγισσες,,

αν και δεν ήθελαν να προκαλέσουν την οργή τους.

Κανείς δεν σας πιστεύει προκαλέσατε τόσα δεινά στους ανθρώπους.

Είπε με θάρρος ο πολύμορφος Οδυσσέας

ΜΑΓΙΣΣΕΣ

Κάποιος ανόητος κάνει τον έξυπνο

Νομίζει πως είναι Μεγάλος εραστής

Μυθικέ Οδυσσέα είπε ο Αλέξανδρος κι αυτός ερχόταν από τα βάθη

του χρόνου κι της Ιστορίας, είχε πολεμήσει αμέτρητους στρατούς κι αντιπάλους, κατέκτησε τον κόσμο, την Οικουμένη.

Οι Μάγισσες μεταμορφώνονται από απόκοσμα πλάσματα σε θεϊκές γυναίκες, πάνε να μας γέλασον . Οι μαύρες οι σκύλες φέρνουν το χάος

Κι τη συντριβή

ΜΑΓΙΣΣΑ Α

Εμείς οι θεές του ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΟΥ

ζούμε με τον πόθο του ανεκπλήρωτου έρωτα

ΜΑΓΙΣΣΑ Β

Με τη φενάκη του πραγματικού άνδρα.

Μάταια περιμένουμε το βασιλιά της καρδιάς μας.

Κοίτα ποιος μιλάει για αγάπη , οι στρίγγλες ζουν ρουφώντας το αίμα των ανθρώπων. Πολύτροπε Οδυσσέα τελείωσε ο χρόνος.

Παμε να φύγουμε στένεψαν τα περιθώρια., είναι αδύνατο να μείνουμε άλλο στην αγαπημένη Θεσσαλονίκη.

Ο Οδυσσέας και ο Αλέξανδρος πάνω σε ένα πολυτάξιδο καράβι έφυγαν γρήγορα από την πολύφημη πόλη της Μακεδονίας .

Αντίο

Αντίο Θεσσαλονίκη

Πολυθρύλητη – πολύπαθη Πόλη,

Εσένα έχω πάντα στην καρδιά – όπου κι αν παω- όπου κι αν ταξιδέψω,

Οι ανελέητες Ερινύες μας ακολουθούν παντού. Φωτίστηκε το λιμάνι, φαίνεται τόσο ωραίο. Πρόσεξε ακούγονται φωνές από τα κάστρα.

Το αεράκι φυσάει υπέροχα από το Λευκό Πύργο.

Έχουμε την ψυχή ενός ερωτευμένου. Γελάμε – τραγουδάμε κλαιμε- κάνουμε σαν παιδιά Πετάω – πετάω ελεύθερος -τι φοβερή αίσθηση

Η Σκιά της Κασσάνδρας επιστρέφει, μια οπτασία τριγυρνάει

Πάνω από τα τείχη της Σαλονίκης.

Κασσάνδρα των πολύπαθων ερώτων

Κασσάνδρα της Σαλονίκης

Κασσάνδρα της Αιώνιας Επιστροφής

Οι Μάγισσες της Σαλονίκης κατεβαίνουν εκστασιασμένες

Από τα κάστρα , το επταπύργιο είπαν οι δυο φίλοι.

Οι Μάγισσες της Θεσσαλονίκης βγήκαν παγανιά κι όποιον πάρει

ο χάρος. Η Ομίχλη απλώθηκε αργά – αργά στη Νύφη του Θερμαϊκού..

Αλέξανδρε γρήγορα πάμε να φύγουμε - είναι τρομακτικές , αιμοβόρες.

Αλίμονο όποιον πιάσουν Ξεσχίζουν τις σάρκες -τον κάνουν κομματάκια

Η μόνη φυγή είναι το άνοιγμα, η σκουληκότρυπα του μεγάλου χρόνου

δείχνει το δρόμο

Ο Αλέξανδρος μαζί με τον Οδυσσέα βρέθηκαν πάλι στην παραλία

Της Θεσσαλονίκης, επέστρεψαν μέσα από το άνοιγμα.

Αριστοτέλους -Ναυαρίνου -Άγιος Δημήτριος

Ένα νοσταλγικό τραγούδι ακούγεται από την Καλαμαριά

Σ’ αυτό το φοβερό ταξίδι του θανάτου.

Στη Σαλονίκη έζησα κάνοντας όνειρα, στη Σαλονίκη ξόδεψα

Τη ζωή μου τραγούδησε ο υπέροχος Αλέξανδρος.

Εκείνη τη στιγμή, εμφανίστηκε η Κασσάνδρα σαν οπτασία

Μίλησε μέσα από το άνοιγμα- το Μέσα Χρόνο.

Ο δυο φίλοι ήταν τρελά ερωτευμένοι με την ίδια γυναίκα.

Ο Οδυσσέας κι ο Αλέξης κοιμήθηκαν με τη Σκιά μου.

Νόμισαν πως έγινα δική τους.

Ο Οδυσσέας με τον Αλέξανδρο συνέχισαν μόνοι σε αυτό το

Πολύφημο λιμάνι της Μακεδονίας.

Οι Μάγισσες – οι Μάγισσες έρχονται οι Μάγισσες με ξέπλεκα μαλλιά,

κόκκινα χείλια κι νύχια γαμψά.

Κατεβαίνουν πετώντας από τα κάστρα σκορπώντας τον όλεθρο.

Οι άνθρωποι τρομαγμένοι κλείνονται στα σπίτια. Αλλάζουν μόλις

δουν άνδρες γίνονται όμορφες να τους ξεγελάσουν συμπλήρωσε

ο πολύτροπος Οδυσσέας.

Είμαστε αποφασισμένοι να αναμετρηθούμε μαζί τους. ως πότε θα κάνουμε πίσω είπαν ατρόμητοι μαζί.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ- ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ

Οι δυο φίλοι ο Αλέξανδρος με τον Οδυσσέα επέστρεψαν για τελευταία φορά στην αγαπημένη Πόλη.

Έχω την αίσθηση πως δεν υπάρχει επιστροφή, ίσως ήταν το τελευταίο ταξίδι είπε ο μυθικός Αλέξανδρος.

Πάντα γυρίζουμε στην αγαπημένη Θεσσαλονίκη απάντησε ο θεϊκός

Οδυσσέας.

Οι Μάγισσες της Σαλονίκης μας κυνηγούν διαρκώς φώναξαν κι οι δυο.

Κάθε φορά έκπληκτοι ανακαλύπτουμε πως

Η ΙΘΑΚΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ.

Όταν αγαπήσεις τον κόσμο μαθαίνεις πως το ταξίδι

ΕΙΝΑΙ Η ΙΘΑΚΗ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΉΣ

Ο Παραμυθικός Γυρισμός στην πατρίδα απάντησε ο θεϊκός Άλέξανδρος.

Εμφανίζεται η οπτασία της Κασσάνδρας τόσο ζωντανή

Ο Οδυσσέας κι ο Αλέξανδρος πεθαίνουν για μένα. είμαι μια Σκιά υπάρχω μέσα σε όλες τις γυναίκες

Οι δυο φίλοι ο Αλέξανδρος με τον Οδυσσέα προχώρησαν συνεπαρμένοι προς την Πλατεία Αριστοτέλους. Το εκπληκτικό λυκόφως αποκάλυπτε

ΤΟ ΜΕΣΑ ΧΡΟΝΟ-ΤΗ ΜΕΣΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.

Το κακό ξεκίνησε από τον Εμφύλιο Πόλεμο. Η σύγκρουση των δύο κόσμων έφερε μεγάλες συμφορές Προκάλεσε πολέμους καταστροφές

Ακόμα κλαινε τα παιδιά κι οι μάνες. Πολλοί έφυγαν εξόριστοι

Στην Ανατολική Ευρώπη χώρισαν την Ελλάδα στα δυο είπε μελαγχολικά

Ο πολύτροπος Αλέξανδρος.

Ευτυχώς βγήκαμε αλώβητοι από αυτή τη συμφορά.

Σώθηκε η Κασσάνδρα- η Κασσάνδρα που ήταν η Κασσάνδρα

Ρώησε ανήσυχος ο πολύμορφος Οδυσσέας.

Το μεγαλύτερο μέρος του πολέμου το πέρασε μαζί μου,

Ζήσαμε ένα μεγάλο Έρωτα Άδικα διεκδικείς την κοπέλα

Μαλώσαμε τόσες φορές. Περάσαμε μαζί έναν ολόκληρο χρόνο.

Νομίζεις πως είναι δικιά σου. Γιατί διεκδικείς τις γυναίκες μου,

τρέχεις από πίσω είπε ο θεϊκός Αλέξανδρος.

Αντίθετα εμείς δώσαμε όρκους Αιώνιας Αγάπης στην Αγορά

του Αγίου Μάρκου, αγοράσαμε το δαχτυλίδι του Έρωτά μας

απάντησε ο πολυμήχανος Οδυσσέας.

Σας ερωτεύτηκα κι τους δυο είπε η οπτασία της Κασσάνδρας

Που εμφανίστηκε στο μεταξύ μέσα από το άνοιγμα.

Αλέξανδρε είσαι ανθρώπινος πολύ Ανθρώπινος,

Κι εσύ Οδυσσέα είσαι ένας Ωραίος εραστής.

Χάρηκα που δεν πάθατε κάτι στον πόλεμο.

Είσαστε σε διαφορετικά στρατόπεδα. κι αυτό είχε μεγάλο κίνδυνο.

- όποιος δεν το ξέρει κάνει θανάσιμο λάθος.

Έκανες το αντίθετο ότι κι αν έκανα -πόσο λάθος ήσουν,

Πήγες με τους Φασίστες ενώ γνώριζες πως ήμουν με τους Αντάρτες.

Πολέμησα στο πλευρό των Συμμάχων κι όχι των Κομμουνιστών,

Αυτή είναι η διαφορά μας απάντησε ο πολύμορφος Οδυσσέας.

Οι δυο φίλοι έφθασαν στο κέντρο της Πλατείας χωρίς

Να το καταλάβουν. Μιλούσαν έντονα , χειρονομούσαν προκαλώντας

την προσοχή των άλλων. Σιγά – σιγά ο κόσμος έκανε ένα κλειώ γύρω τους.

Αδέρφια δώσαμε τη ζωή μας για να ελευθερωθεί η χώρα

Αδέρφια ο Εμφύλιος τελείωσε κάντε πίσω φώναξαν οι φίλοι

του Οδυσσέα.

Ο Οδυσσέας κι ο Αλέξανδρος κοιτάχτηκαν παραξενεμένοι,

Μια λογομαχία , ένας καυγάς δεν περίμεναν να πάρει τέτοιες διαστάσεις.

Όλοι μαζί κοιτάμε μπροστά φώναξαν όσοι ήταν στην πλατεία.

Νομίσαμε πως θα αλλάξουμε τον κόσμο, έχουμε Δημοκρατία

Ανατρέψαμε την Τυραννία απάντησε ο Αλέξανδρος.

Πληρώσαμε με το αίμα των νεκρών αδερφών. Τώρα όμως η συνέχεια-

Η αναμέτρηση είναι διαφορετική. Έρωτας είναι η αιτία.

Αγαπήσαμε με πάθος την Ίδια γυναίκα Κασσάνδρα μ’ ακούς,

Κασσάνδρα μ’ ακούς φώναξε ο πολύτροπος Οδυσσέας.

Πόσο σ’ αγάπησα -ίσαμε το τέλος του κόσμου,

Δίνω και τη ζωή μου για Σένα.

Είστε ιδανικοί εραστές κι Ωραίοι άνθρωποι.

Πώς να ξεχάσω τα χάδια , τα φιλιά.

Παραδόθηκα στο Πάθος χωρίς αναστολές κι όρια.

Πώς να ξεχάσω τη Λυγρή Νοσταλγία του Έρωτα.

Οδυσσέα- Αλέξανδρε όλοι οι έρωτες έχουν ένα τέλος,

τίποτα δεν κρατάει Αιώνια.

Οδυσσέας σ’ αγάπησα

Αλέξανδρε δεν ήθελα να σας πληγώσω.

Κασσάνδρα μόνο ο θάνατος μπορεί να μας χωρίσει.

Οι νεκροί χιλιάδες κι όμως είμαστε εδώ Αιώνιοι εραστές.

Κασσάνδρα άκουσε τα λόγια ενός ερωτευμένου,

Είμαι ελεύθερος σαν την ανοιχτή θάλασσα.

Τι ωραία φυσάει το αεράκι από το Θερμαϊκό είπε ο Αλέξης.

Πετάμε – πετάμε ελεύθεροι είπαν όλοι μαζί.

Ήρθε η ώρα να αναμετρηθούμε. Υπάρχει τόσος πόνος , τόσο δάκρυ

στον κόσμο με τις μεγάλες Αυταπάτες. Οι διαφορές μας είναι

αγεφύρωτες -Κρίμα -.

Ο Οδυσσέας επιτέθηκε στον Αλέξανδρο κρατώντας μαχαίρι.

Φώναζε , ούρλιαζε άγρια καθώς έτρεχε εναντίον του.

Οι άνθρωποι γύρω έμειναν άναυδοι, έβγαλαν επιφωνήματα

Τρόμου . Ο Αλέξανδρος ξέφυγε επιδέξια από το φίλο του.

Οδυσσέα τι σ’ έπιασε -τρελάθηκες -είμαστε αδερφικοί φίλοι

Τόσα χρόνια -περίμενα αυτή τη στιγμή.

Οδυσσέα ηρέμησε -τι πας να κάνεις.

Ήρθε η ώρα να δούμε-ποιος είναι καλύτερος.

Είναι μάταιο δεν υπάρχει λόγος, να συγκρουστούμε.

Αλέξη τόσα χρόνια υπέμενα την δήθεν ανωτερότητά σου,

Ζούσα στη Σκιά σου.

Ο Οδυσσέας όρμησε σαν τρελός εναντίον του, κανείς δεν μπόρεσε

να τον σταματήσει, ήταν τόσο γρήγορος.

Είναι άδικο- άδικο δεν έπρεπε να γίνει φώναξαν οι φίλοι του Οδυσσέα.

Οδυσσέα κρατάω μαχαίρι -κάνε πίσω -μην τρέχεις εναντίον μου.

Ο Οδυσσέας έπεσε με φόρα πάνω στον Αλέξανδρο καρφώνοντας

το μαχαίρι στην καρδιά του. Ο Αλέξης σε μια τελευταία προσπάθεια

να σωθεί σηκώνει το χέρι κι μπήγει το μαχαίρι στο πλευρό του φίλου του. Κι οι δυο φώναζαν κι ούρλιαζαν συγκλονισμένοι.

Οδυσσέα τι έκανες , είμαστε φίλοι, δεν σεβάστηκες τίποτα.

Γύρισαν τα μυαλά μου- δεν ήξερα τι έκανα-.

Ποτέ δεν είπες, τι σε πλήγωσε.

Μάζευα μέσα μου πολύ μίσος, ήμουν σε αδιέξοδο.

Άδικα χτυπηθήκαμε -άδικα πεθαίνουμε γιατί- γιατί.

Για ένα τίποτα, μόνο οι Ιδέες έχουν αξία, αυτές μας κρατούν στη ζωή.

Για την Κασσάνδρα- ήσουν τόσο ερωτευμένος μαζί της.

Αλέξανδρε σ’ αγάπησα , μ’ ακούς

Οδυσσέα πεθαίνω για Σένα.

Οι Μάγισσες της Θεσσαλονίκης θα μ’ ακολουθούν σε όλη μου τη ζωή.

Είστε υπέροχοι άνθρωποι, ιδανικοί εραστές,

Θα σας θυμάμαι και θα σας νοσταλγώ κάθε μέρα.

Ο θρήνος είναι αβάσταχτος, πεθαίνω – πεθαίνω κι για τους δυο.

Οδυσσέα με χτύπησες ξυστά στα πλευρά, δεν είναι τίποτα

Αλέξη το αίμα τρέχει ασταμάτητα, δεν ξέρω τι να κάνω.

Κουράγιο δεν θα σ’ αφήσω να πεθάνεις,, στηρίξου πάνω μου.

Πονάω – πονάω δεν αντέχω άλλο., δεν ήθελα να σε σκοτώσω.

Αμύνθηκα από ένστικτο δεν είχα σκοπό να σε πληγώσω.

Ευωδιάζει ο αέρας είμαι ήδη Αλλού

Χτύπησα το φίλο μου, τον αδερφό, τον Οδυσσέα. κανείς δεν θα το δεχτεί.

Άκουσε τι υπέροχη μουσική, με φωνάζουν να κάνω γρήγορα.

Οδυσσέα δεν θα αφήσω να σε πάρουν μακριά μου.

Πετάω – πετάω φτερουγίζει η ψυχή μου, έγινα φως.

Ο Οδυσσέας ξεψύχησε στην αγκαλιά του Αλέξη. Αυτός έσφιξε γερά

το φίλο του παραμιλώντας συγκλονισμένος.

Πάγωσε , μελάνιασε, μη με θωρείς ακίνητος. Ξύπνα – ξύπνα

Μην κοιμάσαι, είμαι εδώ άκουσέ με.

Θεέ μου κάνε το θαύμα σου

ΡΑΨΩΔΙΑ ΤΗΣ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΣ

H υπέροχη γη της Τοσκάνης είναι ο επίγειος παράδεισος, η πύλη,

το άνοιγμα στην αιώνια Ζωή.

Άγγελοι Κυρίου πετούν πάνω από τα ανθισμένα λουλούδια, τους μεθυσμένος αμπελώνες, τους ασημένιους ελαιώνες, τους ευωδιαστούς λόφους ψάλλοντας το τραγούδι της Άνοιξης.

ΤΕΡΑ ΤΟΣΚΑΝΑ

Η γη του Παραδείσου.

Η ψυχή ζει το θαύμα αγγίζοντας το όρια του Θεού.

Εκστασιασμένη από τα αρώματα, τη διαύγεια του φωτός πάλλει από τα εκθαμβωτικά χρώματα που μαγεύουν τις αισθήσεις.

Το υπέροχο πράσινο κυριαρχεί σε όλους τους τόνους, μόνο που διακόπτεται από φανταστικούς πύργους, αριστουργηματικές εκκλησίες,

Ερμητικά μοναστήρια κι εξοχικές κατοικίες

Τριακόσιοι έφιπποι πολεμιστές της Φλωρεντίας μαζί με μεγάλες συντροφιές ευγενών, ιπποτών κι αρχόντων συνόδευαν μέσα στην πόλη τους σημαντικούς Ξένους, τον πολυμήχανο Οδυσσέα και τους πολύπαθους συντρόφους, μαζί τους ήταν ένας δικός τους άνθρωπος, ο Ντάντε Αλιγκιέρι, ο μεγάλος ποιητής κι πολιτικός , ο μεγάλος εξόριστος

της Φλωρεντίας. Η πρωτεύουσα της Τοσκάνης γιόρταζε τη γιορτή του ΑΪ Γιάννη, οι πιο πολλοί φλωρεντινοί ήταν ντυμένοι στα λευκά, κι είχαν για αρχηγό τον Άρχοντα Έρωτα.

Η αγαπημένη μου Φλωρεντία βρίσκεται σε κατάσταση πλήρους ευδαιμονίας είπε συγκινημένος ο Δάντης, γιορτάζει τη γιορτή του Αϊ Γιάννη. Ο Άρχοντας Έρωτας γυρίζει σε όλη την πόλη κι κεραυνοβολεί όποιον βρει μπροστά του.

Η Βεατρίκη παντρεύτηκε περίπου την ίδια περίοδο που

παντρεύτηκα την Τζέμμα Ντονάτι – τότε γεννήθηκε το πρώτος μας παιδί

συνέχισε συνοφρυωμένος .Έζησα πολλές παράλληλες ζωές

έχοντας ένα αβάσταχτο πόνο στην καρδιά, πουθενά δεν μπορούσα

να εκμυστηρευτώ.

Η Βεατρίκη είναι η ωραιότερη από όλες τις γήινες υπάρξεις,

Θεϊκή ενσάρκωνε το κάλλος των Ελλήνων, την αγέρωχη υπερηφάνεια των Ρωμαίων κι την αισθαντικότητα των Φλωρεντινών.

Ο Λυγρός Νόστος της Αιώνιας Επιστροφής έδωσε την δυνατότητα

Να γυρίσω πίσω στην Αγαπημένη Φλωρεντία.

Κι οι δυο πεθάναμε εξόριστοι στα ξένα, διωγμένοι από την Ίδια μας,

Την πατρίδα. Νιώθω πως μια μέρα θα συναντήσω την Ωραία Βεατρίκη

Μέσα στο άνοιγμα.

Ο περίφημος ποιητής πρότεινε να κατεβούν από τα άλογα,

Και να περπατήσουν στα άγια χώματα της Φλωρεντίας κι να γίνουν Ένα

με τους κατοίκους, να νιώσουν την Αγάπη που τόσο τους έλειψε.

Να αυτή είναι η οδός Ρικανσιόλι γωνία με την Αλφάνι.

Nτάντε Αλιγκέρι καλώς ήρθες στην Ωραία Φλωρεντία φώναζαν δυνατά.

Τέρμα οι Εξορίες και οι πολιτικές περιπέτειες, γίνεσαι δεκτός με τιμές

Όπως αρμόζει σε ένα μεγάλο ποιητή και πολιτικό.

Η αγαπημένη σου Φλωρεντία ανταποδίδει ότι έκανες για αυτήν,

Για τη δόξα που της χάρισες στους αιώνες με τα βιβλία σου,

Ευχαριστώ – ευχαριστώ απαντούσε συγκινημένος ο Δάντης.

Δάκρυα χαράς έτρεχαν από τα μάτια του, δεν πίστευε πως γινόταν δεκτός

Μ’ αυτόν τον τρόπο γιατί στην πραγματικότητα πέθανε μόνος κι έρημος στα Ξένα. Αυτή η υποδοχή γινόταν μέσα στο άνοιγμα- στο Φαντασιακό

Μουσείο του μεγάλου χρόνου. …….

Ένας αριστοκράτης φλωρεντινός ο Τζιάκομο Πέτρι ανήγγειλε την έλευση των πολεμιστών του φωτός στους επίσημους της Σινιορίας, που ήταν

στην αίθουσα του Ταίνκουετσέντο.

Ο θείος Δάντης ο μεγάλος εξόριστος της Φλωρεντίας μαζί με τον πολυμήχανο Οδυσσέα κι τους πολύφημους συντρόφους μόλις έφθασαν,

Κι ζητούν την άδεια να σας συναντήσουν. Όλοι μαζί οι ταξιδιώτες του μεγάλου χρόνου πέρασαν μέσα κι έμειναν έκπληκτοι από το θέαμα, τις τοιχογραφίες της αίθουσας.

Όλoi οι Μέντισι οι δούκες της Φλωρεντίας – ο, μεγάλος δούκας της Τοσκάνης μαζί με εκλεκτούς ευγενείς ήταν εκεί μέσα στο άνοιγμα

Του μεγάλου χρόνου. Όλοι όσοι λάμπρυναν κι δόξασαν την Ωραία Φλωρεντία που κατά τον 15^ο αιώνα είχε κυρίαρχη θέση στην Ευρώπη.

Ο Κόσιμο ντι Μέντισι ο δούκας της Φλωρεντίας , ο Πιέτρο ντι Μέντισι,

Ο Λορέντζο ντι Μέντισι ο μεγαλοπρεπής ήταν από τη μια πλευρά.

Οι Πάπες κι οι Καρδινάλιοι Μέντισι όπως ο Ιούλιος Β΄, ο Λέων 10ος

Ο Κλήμης ο Ζ΄, ο Καρδινάλιος Τζιοβάνι κάθονταν από την άλλη.

Ο Τζιόρτζιο Βασάρι- ο κατασκευαστής του διαδρόμου- Κοριντόρι-

Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ο Μιχαήλ Άγγελος. Ο Μπρουνελέσκι , Ραφαήλ,

Ο Γαλιλαίος, ο Μποτιτσέλι κι πολλοί άλλοι βρίσκονταν στη μέση.

Οι πολεμιστές του μεγάλου χρόνου συνέχισαν αγέρωχοι ώσπου έφθασαν μπροστά στον δούκα Κόσιμο ντι Μέντισι, τον μεγαλοπρεπή Λορέντζο

Κι τους άλλους ευγενείς.

Πρώτος μίλησε ο θείος Δάντης, ο μεγάλος εξόριστος της Φλωρεντίας.

Πολύφημε Κόσιμο ντι Μέντισι κι εσείς σπουδαίοι Φλωρεντινοί,

Είναι μεγάλη τιμή για μένα που επιστρέφω στην αγαπημένη μου Φλωρεντία ύστερα από τόσα χρόνια, έστω κι μέσα από το πέρασμα του μεταθανάτου. Οι πολιτικοί μου αντίπαλοι οι μαύροι Γιβελίνοι με εξόρισαν από την πόλη επειδή υποστήριξα τους Λευκούς, τους δημοκρατικούς Γουέλφους..

Να ξέρατε μόνο <πόσο πικρό είναι το ξένο ψωμί>.

Υπέροχε Ντάντε Αλιγκέρι άξιο τέκνο της Φλωρεντίας

Καλώς ήρθες στην πατρίδα σου.

Οι Φλωρεντινοί σε υποδέχτηκαν θερμά όπως αξίζει σε ένα μεγάλο ποιητή μέσα από το άνοιγμα του μεγάλου χρόνου.

Η δικαίωση είναι ολοκληρωτική.

.Πολυμήχανε Οδυσσέα- μυθικέ βασιλιά της Ιθάκης

Εσύ που ταξιδεύεις στο άνοιγμα του Πανχρόνου,

Έζησες όλες τις μεγάλες επαναστάσεις της Ανθρωπότητας,

Μίλησέ μας για Σένα, τον Κόσμο, το μεγάλο χρόνο, το άνοιγμα

Είπε συγκλονισμένος ο θεϊκός Λεονάρντο.

Ωραίοι – υπέροχοι Φλωρεντινοί

Η τιμή είναι μεγάλη για μένα κι τους συντρόφους,

Μυθικοί Έλληνες ηρωικοί πολεμιστές του φωτός είστε φιλοξενούμενοι

Του δούκα της Φλωρεντίας. Οι άνθρωποί μου ετοίμασαν ήδη τον Ξενώνα- μια πτέρυγα στο παλάτσο Πίττι είπε γεμάτος περηφάνια

ο Κόσιμο ντι Μέτνσισι. Έπειτα ο Τζιόρτζιο Βασάρι με μερικούς φίλους

Θα σας οδηγήσουν στο ανάκτορο περνώντας από το διάδρομο- το

Κοριντόρι, είναι ο κατασκευαστής του.

Έχω ακούσει για τον περίφημο διάδρομο, είμαι περίεργος να τον περπατήσω απάντησε ο πολύτροπος Οδυσσέας.

Ξεκινάει από το παλάτσο Βέκιο- το δημαρχείο της Φλωρεντίας- περνάει από το Ουφίτσι, το πόντε Βέκιο , πάνω από στέγες σπιτιών συνδέοντας

το δημαρχείο με το παλάτσο Πίττι. Ο μεγάλος Κόσιμο ντι Μέντισι ήταν

ο εμπνευστής του, αυτός ζήτησε να κατασκευάσω το μυστικό διάδρομο το 1565 είπε ο Τζιόρτζιο Βασάρι.

Υπέροχοι – φιλόξενοι Φλωρεντινοί

Επιτρέψτε να σας κάνουμε ένα δώρο για την φανταστική υποδοχή και

τη φιλοξενία είπε ο πολύτροπος Οδυσσέας.

Ο πολύμορφος Ευρύλοχος προχώρησε λίγο μπροστά κρατώντας μια κασέλα κι την άφησε στη μέση της αίθουσας. Ο μυθικός Οδυσσέας πλησίασε, έσκυψε πάνω από την κασέλα κι είπε.

ΤΟ ΙΕΡΟ ΞΙΦΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ

Αυτό είναι το Ιερό Σπαθί των πολεμιστών του φωτός φώναξαν όλοι μαζί

Οι Φλωρεντινοί πλησίασαν τον πολυμήχανο Οδυσσέα για να περιεργαστούν το Ιερό Ξίφος. Δεν είναι μεγάλο είπε Κόσιμο ντι Μέντισι.

Υπέροχοι Φλωρεντινοί με μεγάλη συγκίνηση παραδίδω το Ιερό Ξίφος των πολεμιστών του φωτός στη Δημοκρατία της Φλωρεντίας.

-Αυτό- καθιστά την πόλη άτρωτη- ανίκητη από τους εχθρούς.

Εσείς είστε οι κληρονόμοι του ανοίγματος- οι φύλακες της Δημοκρατίας του μεγάλου χρόνου.

Οι φύλακες Άγγελοι της Φλωρεντίας ορκίζονται πως θα υπερασπιστούν

με τη ζωή τους, το Ιερό Ξίφος φώναξαν όλοι μαζί οι Φλωρενιινοί.

Ο Κόσιμο ντι Μέντισι έβαλε το Ιερό Ξίφος μέσα σε μια χρυσή θήκη,

Και το άφησε στο κέντρο του μεγάλου τραπεζιού.

Γεμάτος συγκίνησε με τρεμάμενη φωνή είπε.

Κανείς δεν θα ξέρει που είναι κρυμμένο ο Ιερό Ξίφος,

Ένας γέροντας σοφός θα κρύψει το Ιερό Σπαθί- θα κάνει τον Κώδικα

της Φλωρεντίας και θα τον βάλει σε άγνωστη κρύπτη.

Καλύτερο δώρο δεν θα μπορούσε κανείς να κάνει στη Δημοκρατία της Φλωρεντίας Είμαστε αιώνια ευγνώμονες, όχι μόνος εμείς αλλά πιστεύω κι όλη η Ανθρωπότητα.

Οι φίλοι μας έκαναν μεγάλο ταξίδι κι είναι κουρασμένοι,

Καιρός να αποσυρθούν- είναι φιλοξενούμενοί μου στο παλάτσο Πίττι.

Ο Τζιόρζιο Βασάρι με μερικούς φλωρεντινούς θα τους οδηγήσει εκεί από τον διάδρομο- το Κόριντορ, ευκαιρία να ανακαλύψουν την Ωραία Φλωρεντία – να μάθουν τα μυστικά της με έναν άλλο τρόπο.

Αφού χαιρετήθηκαν εγκάρδια απεχώρησαν από την αίθουσα του Συμβουλίου. Έχοντας οδηγό τον Τζιόρζιο Βασάρι ακολούθησαν το διάδρομο- το Κοριντόρ της Φλωρεντίας. Πρώτα θα πάμε στη νότια πλευρά του παλάτσο Βέκιο, από εκεί ενώνεται με το Ουφίτσι………

Τώρα περνάμε από την εκκλησία Σάντα Φελιτσιτά είπε περήφανος ο Βασάρι. Βλέπετε οι πιστοί προσέρχονται στην εκκλησία να προσευχηθούν, αρχίζει σε λίγο η Θεία Λειτουργία.

Βρισκόμαστε στο Πόντε Βέκιο – το θέαμα είναι μοναδικό- χωρίζει

την πόλη στα δυο.

Η φωτεινότητα κι η κιτρινάδα του φωτός αποθεώνονταν πάνω στους πολλαπλούς τόνους της ώχρας που είχαν οι προσόψεις κι οι πίσω πλευρές των σπιτιών, ενώ έπαιζαν χαρούμενα στον καθρέφτη του ποταμού Άρνο.

-Αυτή – η απροσδιοριστία του χρώματος ήταν το άνοιγμα της Φλωρεντίας. Κυριαρχούσε γύρω από το ποτάμι, στις γέφυρες, τις προβλήτες, τα γύρω σπίτια.

Βλέπετε- είμαστε στο πιο στενό σημείο του ποταμού, γι αυτό έκτισαν το Πόντε Βέκιο εδώ πέρα. Είναι ένα πέτρινο γεφύρι με αψίδα, κλειστό κτισμένο σε μεσαιωνικό ρυθμό.

Κύριοι διασχίζουμε ήδη το Λουγκάνο ντει Αρχιμπουσιέρ στη βόρεια πλευρά του ποταμού - στη διασταύρωσε με το Πόντε Βέκιο.

Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά παρατήρησε ο πολύμορφος Πολίτης.

Εμείς βλέπουμε-παρατηρούμε ότι γίνεται στην πόλή, αλλά οι πολίτες έχουν άγνοια, δεν το ξέρουν. Έχει σχέση με τον έλεγχο, οι άρχοντες θέλουν να ξέρουν τι γίνεται στην πόλη κάθε στιγμή κι ώρα .

Αυτό είναι κατανοητό μέχρι ενός βαθμού απάντησε ο πολύτροπος

Οδυσσέας, δείχνει όμως πως οι ηγεσία έχει ανασφάλεια – αβέβαιοτητα

για την εξουσία, αμφισβητείται από εσωτερικούς κι εξωτερικούς παράγοντες/

Ο διάδρομος δεν λεει να τελειώσει παρατήρησε ο πολύμορφος Ευρύλοχος. Συνεχίζει φιδίσιος – λαβυρινθώδεις γεμάτος εκπλήξεις

Όπως οι ζωές μας. Φθάνουμε στο παλάτσο Πίττι απάντησε ο Βασάρι.

Δεν είναι συναρπαστικό ένα ταξίδι στα θαλερά δάση της Τοσκάνης

συμπλήρωσε ο Δάντης. Τα δένδρα είναι ψηλά όπως η ποίησή μου, πολύγλωσσα, ακούς με τη συνοδεία πουλιών τη μουσική του κόσμου,

τα όνειρα ανθίζουν στα κλαδιά.

Η ζωή είναι ένα άσμα ασμάτων συμπλήρωσε ο Μιχαήλ Άγγελος.

Οι νικητές του χρόνου στεφανώνονται με το ανίκητο στεφάνι του φωτός.

Φθάνουμε στο τέλος του διαδρόμου, το παλάτσο Πίττι δεν είναι μακριά.

Τότε ξαφνικά έγινε το θαύμα της Φλωρεντίας – ο περίφημος διάδρομος -Κοριντόρ- έγινε η Αρχή – το πέρασμα στη σκουληκότρυπα του μεγάλου χρόνου. Όλα έγινα Ένα- το παρελθόν – το παρόν- το μέλλον μέσα κι πέρα από το άνοιγμα. Τα χνώτα τους έγιναν διάφανα όπως στα όνειρα.

Άναυδοι περνούσαν από ομορφιά σε ομορφιά ανακαλύπτοντας το αρχικό -Παιχνίδι- πέρα από την Κόλαση κι τον Παράδεισο.

Ένα χαοτικό πορτοκαλί αναδυόταν από τα έγκατα της πράσινης θάλασσας της Τοσκάνης διαλύοντας τα σκοτάδια. Έφερε το φως ενός

Άλλου κόσμου λίγο πριν τη μεγάλη φυγή- το αναπόφευκτο τέλος

του Τέλους.

Ο χρόνος της Φλωρεντίας ήταν ο χρόνος του μεγάλου χρόνου.

Όλοι μαζί έκαναν τα περάσματα στις διαφορετικές διαστάσεις του

που ήταν εκπληκτικά Ενιαίος- παρελθόν-παρόν κι μέλλον-

Στις όχθες του Άρνου, οι εργάτες του Πανχρόνου καθάριζαν τη χρυσαφένια όχθη του ποταμού. Σμίλευαν τη ζωή κι το θάνατο των ανθρώπων αλλάζοντας την κοίτη. Δούλευαν και τραγουδούσαν μαζί σύμφωνα με το ρυθμό που κυλούσαν τα νερά του ποταμού.

Οι πολεμιστές του -Μέσα Χρόνου- διέσχιζαν τη Φλωρεντία περνώντας κάτω από τα παράθυρα των σπιτιών, πετούσαν πάνω από τις στέγες μαζί με αυτούς που έκαναν αθάνατη τη μυθική πόλη.

Άνδρες –γυναίκες κι παιδιά θαύμαζαν αλλοπαρμένοι τη μυθική Φλωρεντία. Βοηθούσαν όσους είχαν ανάγκη ή έδιναν συμβουλές.

Μετακινούσαν σπίτια-παλάτια- θάλασσες κι βουνά για να ελευθερώσουν

Το –άνοιγμα-.

Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΠΟΔΗΜΙΑ μου από την Ιθάκη ήταν μια πρόκληση για τους Ιθακήσιους είπε θλιμμένα. Όλοι οι κάτοικοι ξεσηκώθηκαν εναντίον μου δεν ήθελαν να φύγω πάλι. Η πολυμήχανη Πηνελόπη καθισμένη σε μια γωνιά του αψηλού παλατιού έλεγε θυμωμένη.

Κανείς δεν τον κρατάει με το ζόρι- είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει.

Οι Ερινύες γύρισαν τα μυαλά του, μια ζωή θα περιπλανιέται σε Άγνωστες Πόλεις. Μια ζωή θα είναι Ξένος ανάμεσα σε Ξένους,

Εκεί θα αφήσει την τελευταία του πνοή.

ΑΥΤΗ ΕΊΝΑΙ ΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ απάντησε ο θεϊκός Δάντης.

Ίδια- με τη δικιά μου αν και τόσο διαφορετική.

Μια Πανχρονική Οδύσσεια απάντησε ο πολυμήχανος Οδυσσέας –

Μια ΑΝΟΙΚΤΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ. Μόνο με μερικούς συντρόφους κάνουμε

το ταξίδι της Αιώνιας Επιστροφής. Δυτικά του θανάτου κι ανατολικά τους φωτός κάνουμε τα χορικά περάσματα του ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΟΥ

Η Μόνα Λίζα είναι το άλυτο αίνιγμα της Ιστορίας- το αίνιγμα των αινιγμάτων, το χαμόγελο της Τζοκόντα κρύβει το μυστικό του έρωτα και του θανάτου, το –Ίδιο- το Α-Ίδιο είπε ο Λεονάρντο ντα Βίντσι.

Μα πως είναι δυνατόν ρώτησε η Λίζα Γκεμαρτίνι, η γυναίκα με το θεϊκό πρόσωπο, σύζυγος του Φραντζέσκο ντε Τζοκόντο, πλούσιου εμπόρου από την Φλωρεντία.- Αυτό- δεν μπορείς να το αποτυπώσεις- ένας άνδρας δεν μπορεί να τεκνοποιήσει.

Μπορεί να δημιουργήσει απάντησε ο Μαέστρος- μπορεί να γεννήσει από το Μηδέν κι το Τίποτα- εκ του μη όντος. Πάνω σε ένα κομμάτι ξύλου από λεύκα με την τεχνική του σφουμάτο- όπως το πορτραίτο σου που

ζωγραφίζω τώρα.

Νιώθω τόσο μόνη, αισθάνόμαι τόσο γυμνή- απροστάτευτη. Μετά τη γέννα ο άνδρας μου με παραμελεί, δεν με προσέχει καθόλου είπε παιχνιδιάρικα η Μόνα Λίζα.

Μα πως είναι δυνατόν απάντησε ο μυθικός Οδυσσέας, η πιο ωραία γυναίκα της Φλωρεντίας και ο άνδρας της να μη βλέπει τίποτα.

Σκέφτηκε την πιστή Πηνελόπη όταν είπε γεμάτη θυμό κατά την Δεύτερη Αποδημία. Αφήστε τον να φύγει δεν ξέρει τι αφήνει - αιώνια θα χάνεται στα ταξίδια πεθαίνοντας από αθεράπευτη νοσταλγία.

Έχεις την αιωνιότητα με το μέρος σου απάντησε ο Μαέστρος Λεονάρντο ντα Βίντσι. Μη θυμώνεις κανείς δεν σε αγνοεί. Το αινιγματικό ερώτημα-

Να τι είναι το χαμόγελο της Τζοκόντα. Το πορτραίτο σου που ζωγραφίζω με τα ανεπανάληπτο μειδίαμα αποτυπώνει το μυστήριο του ανθρώπου. Κοίταξε με ένα ματοτσίνορο έκανα τις πιο πολλές λεπτομέρειες.

Μαέστρο – Λεονάρντο πως φαίνομαι- είναι καλή η στάση- φωτίζεται καλύτερα το πρόσωπο ρώτησε φιλάρεσκα η Μόνα Λίζα. Έκανε μια κίνηση όλο χάρη ανατρέποντας τις σκέψεις του.

Πώς να αντισταθείς σε μια τέτοια ομορφιά είπε ο πολύφημος Οδυσσέας.

Ξεχνάς ποιος είσαι, περνάς στην ολική λήθη.

Ένα ανείπωτο θαύμα έγινε στην ψυχή του πολύπαθου Οδυσσέα,

Πέθαινε από ευτυχία – από την ομορφιά που έβλεπε μπροστά του.

Η Τζοκόντα ήταν πανέμορφη προκαλούσε τα βλέμματα κι τα πειράγματα των Φλωρεντινών όταν περπατούσε στο δρόμο.

Γνώρισε την περιφρόνηση το συζύγου της του Φραντσέσκο Τζοκόντο που ζήλευε παράφορα..

Ποια ήταν η Τζοκόντα:- μήπως αυτή που με διάφορα τεχνάσματα τρέλαινε τους Φλωρεντινούς, δασκαλεμένη από τη θεά του Έρωτα.

Όλοι ήταν ερωτευμένοι μαζί της, μαγεμένοι από την ομορφιά έκαναν

Σαν τρελοί. Ο Τζοκόντο κυνηγούσε τη γυναίκα του- έτρεχε από πίσω,.

Έγινε η σκιά της. όταν αυτή αρνιόταν να του δοθεί γινόταν έξαλλος.

Ακολουθούσαν άγριοι καυγάδες μέχρι να γίνει δική του, κι να παραδοθεί στον αχαλίνωτο έρωτα. Πολλοί Φλωρεντινοί έλεγαν πως με τη Σκιά της κοιμόταν ο άνδρας της, ο Τζιοκόνυο αλλά τότε ποια ήταν η πραγματική Μόνα Λίζα- που κρυβόταν. Ποια ερωτεύτηκε ο θεϊκός Οδυσσέας.

Οι δυο εραστές συναντιόνταν σε μια κρυφή λάτζια με απίθανη θέα προς τον Άρνο, έχοντας ως βάθος πεδίου το Φιέζολε. Ένα ανοιχτό παράθυρο στη Φλωρεντία που αποκάλυπτε μια πόλη μέσα στην πόλη. Κομψό κι επιπλωμένο- με πίνακες- ωραία έπιπλα- στρογγυλό τραπέζι φτιαγμένο από ξύλα ανθισμένης κερασιάς. Οι ελικοειδής σκάλες έκαναν τη Μόνα Λίζα να πέφτει στην αγκαλιά του αγαπημένου της γελώντας με εκείνο το χαμόγελο που σκότωνε το θεϊκό Οδυσσέα.

Οι σκοτεινοί διάδρομοι ώσπου να φθάσουν επιτέλους στην πόρτα, ήταν ένα ταξίδι στο άγνωστο.

Ψηλαφούσαν στα σκοτεινά με τις αισθήσεις-με όλο το σώμα. Φιλιόνταν

Κι βρίσκονταν ήδη αλλού. Τα μεγαλόσχημα κλειδιά του δωματίου κρέμονταν πίσω από την πόρτα με τις σκονισμένες κόγχες, ψηλοτάβανο

Έμοιαζε πολύ με την πόλη, με τους εραστές της Φλωρεντίας.

Όταν άνοιγε η πόρτα φως εκτυφλωτικό έπεφτε πάνω τους.

Κανείς δεν θα μας χωρίσει- ούτε ο ζηλιάρης άνδρα σου, μονομάχησα

με πολύ πιο δυνατούς αντιπάλους.

Δεν θέλω να πάθει κανένα κακό- άνδρας μου είναι τον συμπονάω-

υπήρξα καλή σύζυγος, ήρθες εσύ κι ανέτρεψες τη ζωή μου, αψήφησα

τα πάντα για σένα.

Μόνα Λίζα αιώνια αγαπημένη – ο έρωτας μας θα επιζήσει του θανάτου

Ποτέ άλλοτε δεν υπήρξα τόσο ερωτευμένος- εδώ θα μείνω-,

Σ’ αγαπάω μ’ ακούς. Η νοσταλγία της ξεχασμένης – της λησμονημένης Ιθάκης διαπέρασε το μυαλό κι την ψυχή του πολύτλα Οδυσσέα.

Νιώθω ενοχές φώναξε ο πολύμορφος Οδυσσέας, τόσο καιρό στην πόλη, και δεν συναντήσαμε τους Έλληνες της Φλωρεντίας. Η Πλατωνική Ακαδημία της Φλωρεντίας δεν είναι μακριά απάντησε ο Λορέντζο ο μεγαλοπρεπής, είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο. Ο ιδρυτής κι αρχηγός της ο Γεώργιος Πλήθων Γεμιστός είναι ο μεγαλύτερος πλατωνιστής φιλόσοφος. Διδάσκουν επίσης σπουδαίοι Έλληνες δάσκαλοι, φιλόσοφοι, φιλόλογοι. Όλοι μαζί βάδιζαν αμέριμνοι στις όχθες του Άρνο απολαμβάνοντας τη βόλτα κι τη συζήτησε.

Οι Έλληνες της Αδελφότητας της Φλωρεντίας υποδέχτηκαν τον μεγαλοπρεπή Λορέντζο με τον πολυμήχανο Οδυσσέα κι τους πολύπαθους συντρόφους με μεγάλη χαρά, έκαναν σαν μικρά παιδιά.

Πρώτος – πρώτος ήταν ο αρχηγός της περίφημης πλατωνικής Ακαδημίας

Ο Γεώργιος Πλήθων Γεμιστός μεγάλος φιλόσοφος -άξιος συνεχιστής

του Πάτωνα. Δίπλα του έστεκε ο Νικόλαος Κουζάνος – ο πιο χαρακτηριστικός Άνθρωπος της Αναγέννησης. Ο Uomo Universalis-

Ποιητής –φιλόσοφος-μαθηματικός- επιστήμων-φιλόλογος- μεταφραστής

Είχε ασχοληθεί με κάθε τι το Επιστητό. Ο Δημήτριος Χαλκοκονδύλης

Αυτός πρώτος μετέφρασε – έκανε την πρώτη έντυπη έκδοση του Ομήρου

Στη Φλωρεντία.

Η έκπληξη όλων ήταν μεγάλη όταν αντίκρισαν ζωντανούς τους ήρωες του Ομήρου μέσα στο άνοιγμα- ο χρόνος του Πανχρόνου άλλαξε μόνο διάσταση. Φανερά συγκινημένοι δεν μπόρεσαν να αρθρώσουν λέξη.

. Όλοι μαζί - παρακολούθησαν έκπληκτοι τη Σύνοδο της Φλωρεντίας – το 1439-. Η πολυπληθείς Ελληνική αποστολή είχε έρθει από την Κωνσταντινούπολη να συζητήσει με τον Πάπα Ευγένιο Δ΄ για την Ένωση των δύο Εκκλησιών. Ο αυτοκράτορας Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος, ο πατριάρχης Ιωσήφ Β΄ ως αρχηγός της Εκκλησιαστικής αντιπροσωπείας

Ήταν μαζί ο Γεώργιος Γεμιστός Πλύθων-φιλόσοφος εφάμιλλος του Πλάτωνα κι του Αριστοτέλη, υπέρμαχος της Ένωσης.

Ο Βησσαρίωνας- αρχιεπίσκοπος Νικαίας, πολυμαθής- πολύγλωσσος-

Δώρισε τη βιβλιοθήκη του στη Μαρκιανή Βιβλιοθήκη της Βενετίας.

Υπέρμαχος της Ένωσης-. Όταν έφυγε αναγκαστικά από την Κωνσταντινούπολη έγινε Καρδινάλιος από τον Πάπα.

Ο Μάρκος Ευγενικός – ο επίσκοπος Εφέσου- πολέμιος της Ένωσης

Δεν υπέγραψε την Ένωση των δύο εκκλησιών. Όταν γύρισαν στην Κωνσταντινούπολη έβγαλε πύρινους λόγους κατά της Ένωσης,

Και ξεσήκωσε τον κόσμου κατά των Ενωτικών.

Ο Σχολάριος- το κοινωνικό όνομα του μετέπειτα πατριάρχη Κωνσταντινούπολης- ως Γεννάδιος – 1398- 1472-.

Αρχηγός των Ανθενωτικών- αντίπαλος του Βησσαρίωνα – πρόεδρος

Του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Ο Πάπας Ευγένιος Δ΄ δεν ήταν αντίθετος με την Ένωση των δύο Εκκλησιών, γνώριζε πως παιζόταν το μέλλον τη Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Για αιώνες ήταν ο κυματοθραύστης- το προπύργιο του Χριστιανισμού στην Ανατολή κατά

των Μουσουλμάνων. Οι Παπικοί ήθελαν δίκαιοι λύση στο δογματικό ζήτημα που χώριζε Ανατολή κι Δύση.

Ο Βησσαρίωνας στην -Περί Ενώσεως – ομιλία του έθεσε τα πιο σοβαρά ζητήματα – το << Πρωτεύον >> κι το << Filiogue >>.

Οι καθολικοί ισχυρίζονταν ότι – Άγιο Πνεύμα- εκπορεύεται κι από

τον Υιό –τον Χριστό.

Ενώ οι Ορθόδοξοι Ανατολικοί πίστευαν πως το –Άγιο Πνεύμα- εκπορεύεται μόνο από τον Πατέρα – Θεό.

-ΑΥΤΟ- προκάλεσε τις μεγαλύτερες έριδες κι συγκρούσεις,

το μεγαλύτερο χάσμα μεταξύ των δύο Εκκλησιών.

Για αυτό πρότεινε μια –Μέση Λύση—Μέση Οδό-ένα Συμβιβασμό

Πρότεινε να πούνε πως εκπορεύεται ……….. δια του Υιού.

Έπειτα το << Πρωτεύον >> ήταν σημαντικό

Οι Ανατολικοί που ήταν Αντίθετοι δεν ήθελαν να υπαχθούν στον Πάπα,

Να παραδώσουν την Πόλη στους Λατίνους. Όμως η Κωνσταντινούπολη κινδύνευε θανάσιμα από τους Οθωμανούς Τούρκους.

Οι –Ενωτικοί- δεν ήθελαν να κατακτηθεί η Πόλη από τους μουσουλμάνους Τούρκους, ήθελαν μια έντιμη Συμφωνία με τον Πάπα

Για να σωθεί η Πόλη.

…………………………………………………….

Oι πολεμιστές του φωτός συνάντησαν τον περίφημο Γαλιλαίο

Κι όμως η Γη γυρίζει αναφώνησε παρά τις διώξεις.

Πήγαν στο Εργαστήριο του Αγίου Αυγουστίνου και του Αγίου Ιερώνυμου και συζήτησαν για τον Ουμανισμό.

Είδαν τον Σάντρο Μποτιτσέλι το μεγάλο ζωγράφο κι θαυμαστή του Σαβοναρόλα κι έμαθαν από πρώτο χέρι τι έγινε όταν τον έκαψαν στην πυρά, στην πλατεία ντελα Σινιορία.

………………………………….

Ένας αιώνια ερωτευμένος είμαι είπε ο πολύπαθος Ντάντε. Επιστρέφω

στη Φλωρεντία για να προσκυνήσω τον τάφο της αγαπημένης μου Βεατρίκης.

Η πλατεία Σάντα Κρότσε είναι πολύ πιο μεγάλη από την Αννουντστατα είπε ο καρτερικός Δάντης. Για να πάμε εκεί πρέπει να ακολουθήσουμε τον Άρνο βαδίζοντας ανατολικά από το Πόντε Βέκιο. Βρίσκεται στην συνοικία των τεχνιτών, εκεί υπάρχουν οι τάφοι των πιο σημαντικών φλωρεντινών, του Μικελάντζελο – του Γαλιλαίου. Πρώτα πρέπει να περάσουμε από το σπίτι μου, την Κάζα ντι Ντάντε, είναι κοντά στην Σάντα Μαργαρίτα ντε Τσέρκι. Εκεί είδα για πρώτη φορά την Βεατρίκη Πορτινάρι, την αιώνια αγαπημένη, αυτήν ύμνησα στην Θεία Κωμωδία. Στην –Ίδια – εκκλησία παντρεύτηκα την Τζέμμα Ντονάτι, αποκτήσαμε τέσσερα παιδιά.

Στην Σάντα Κρότσε ήταν θαμμένο το μυστικό των πολεμιστών του φωτός απάντησε ο πολύτροπος Οδυσσέας, δίπλα στους τάφους των πιο επιφανών φλωρεντινών είναι ένα περίτεχνο ξίφος φτιαγμένο από πολύτιμά μέταλλα χρυσό-ασήμι κι ατσάλι. Οι μυθικοί τεχνίτες πρόσθεσαν μερικά άγνωστα υλικά κι έδωσαν στο φωτεινό ξίφος ανείπωτες δυνάμεις. Το Ιερό Ξίφος χάθηκε κατά την Άλωση της Τροίας. Μ’ αυτό πολέμησε ο Αχιλλέας , ο Αγαμέμνονας, ο Μενέλαος.

Χάθηκαν μες τα στενά δρομάκια με τη λαβυρινθώδη διάταξη, ανακάλυψαν μια άλλη Φλωρεντία έχοντας οδηγό το καμπαναριό της Σάντα Κρότσε. – Αυτή – είναι η Φλωρεντία φώναξε ο Ντάντε, όταν δεν το περιμένεις αποκαλύπτεται το θαύμα.

Φθάσαμε η Piazza Santa Croce είναι η Ωραιότερη πλατεία του κόσμου

είπε μεγαλόφωνα ο θεϊκός Ντάντε. Έχει τεράστιο άνοιγμα που αποκαλύπτει σε όλο το μεγαλείο την απλότητά της. Οι Φλωρεντινοί για αιώνες γιόρταζαν εδώ τις μεγάλες στιγμές, γάμους – βαφτίσια- το χρίσμα.

Έχει το άγαλμά σου φώναξε ο πολυμήχανος Οδυσσέας- όπως κι ο μεγάλος ποιητής έβλεπε-ζούσε μέσα από το άνοιγμα όλες τις πτυχώσεις –

Τις διαστάσεις του μεγάλου χρόνου.

DANTE ALIGHIERI

L’ ITALIA

M D C C C X V

Έγραφε η επιγραφή κάτω από τη βάση με τα τέσσερα λιοντάρια.

Όμως με εξόρισαν απάντησε θλιμμένα ο ποιητής, έζησα μια ζωή μακριά από την αγαπημένη Φλωρεντία. Οι Φλωρεντινοί ποτέ δεν το κατάλαβαν. Μ’ έδιωξαν κι με ήθελαν το –Ίδιο-. Ίσως μ’ εξόρισαν για να γράψω τη Θεια Κωμωδία μακριά της για να την νοσταλγήσω. Το ταξίδι – η πλάνη- η περιπλάνηση έχουν αξία συμπλήρωσε ο θείος Ντάντε- Αυτό- που έχει αξία είναι η Γνώση-η Σοφία- κι όχι τα πλούτη κι η δόξα.

Το ταξίδι δεν τελειώνει ποτέ απάντησε ο πολυμήχανος Οδυσσέας.

Η ολοκληρωτική πορεία προς την Αυτογνωσία- η Παλίντροπος Αρμονία αποκαλύπτουν – δείχνουν το δρόμο.

Το -χορικό άνοιγμα- έδινε τη δυνατότητα στους πολεμιστές του φωτός

να ταξιδεύουν μεταχρονικά- πέρα από την ταχύτητα του φωτός

με όχημα το πλανητικό Ολογράφημα. Ήταν γνήσιοι εκπρόσωποι της Δημοκρατίας του μεγάλου χρόνου.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΡΟΡΙΑ

ΝΙΚΟΣ ΚΟΛEΣΗΣ

Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

ΣΥΝΟΨΗ -ANOIXΤΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ- SYNOPSIS OPEN ODYSSEY

ΟΙ ΑΙΩΝΕΣ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ