ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ
FROM A NOVEL OF VENICE
ΝΙΚΟΣ ΚΟΛΕΣΗΣ
ΣΥΝΟΨΗ
ΤΕΤΡΑΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ
-Α-
ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ ΚΑΙ ΕΛΕΟΝΩΡΑ
ΘΕΑΤΡΟ- ΟΠΕΡΑ
ΓΟΝΔΟΛΙΕΡΗΣ
Μόνο η Βενετία
Θα πήγαινε στους Έλληνες
Μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης.
Ήρθαν πρόσφυγες στη Σινιορία
Για να δημιουργήσουν μια νέα Πατρίδα
-ΤΟ –ΑΛΛΟ- ΒΥΖΑΝΤΙΟ-
Οι βενετσιάνοι χαιρέτησαν συγκλονισμένοι τους Έλληνες
Όταν κατέβηκαν από τα καράβια.
Όλοι μαζί έκλαιγαν και γελούσαν από χαρά.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ
ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΗ
ΕΑΛΩ
1
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ- ΕΛΛΗΝΕΣ – ΒΕΝΕΤΟΊ
ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΗ
ΕΑΛΩ
Οι βενετοί κατέφθαναν στην προκυμαία, στην Πλατεία
του Αγίου Μάρκου από το Ριάλτο, το Σαν Τζιοβάνι, το Σαν
Τζακαρία,
από όλη την πόλη. Οι μανάδες έψαχναν τα παιδιά κι άλλοι
έτρεχαν
στις εκκλησίες να προσευχηθούν.
ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ- ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
Το νέο άρχισε να μεταδίδεται
από στόμα σε στόμα.
Όσοι το άκουσαν σταμάτησε
να κτυπά η καρδιά τους,
ώσπου έγινε
ουρανομήκης κραυγή
όταν το άκουσαν οι Τούρκοι.
Εάλω η Πόλη
Εάλω
Το -Ίδιο- φώναζαν οι γονδολιέρηδες της Βενετίας
Οι βενετσιάνοι- οι βενετσάνες- τα μικρά παιδιά.
Εάλω η Πόλη
Εάλω
Η Νέμπια κατέλαβε την πόλη, ένας λευκός στρατός απλώθηκε
παντού
Κανείς δεν μπορούσε να μπει ή να βγει από τη Βενετία.
Η θεά Ομίχλη ταράχτηκε από τα νέα κι θέλησε να παγώσει το
χρόνο,
Να αλλάξει την Ιστορία.
Φρίξον Ήλιε
Τέτοια άγρια σφαγή δεν γνώρισε η Ανθρωπότητα,
Οι γυναίκες βιάζονταν
κι οι άνδρες θερίζονταν σαν τα στάχυα,
Όσοι γλίτωσαν – περίμεναν να τους πουλήσουν δούλους
Στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής.
Τρεις μέρες κι τρεις νύχτες κράτησε το μακελειό.
2
ΒΕΝΕΤΟΙ – ΕΛΛΗΝΕΣ
Ο Λέων της Βενετίας είναι ελεύθερος
Το –Ίδιο- και οι Έλληνες.
Οι Μύλοι στο νησί Τζουντέκα άλεθαν το στάρι
Άλεθαν τα όνειρα της βενετικής αυτοκρατορίας.
ΒΗΣΣΑΡΙΩΝΑΣ – ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟΣ
Γρήγορα μπείτε μέσα στις γόνδολες
Αργήσαμε.
Μας περιμένει η Άννα Παλαιολογίνα
Η αγαπημένη του τελευταίου αυτοκράτορα
Είναι μια βασίλισσα.
Όλοι μαζί οι Έλληνες της Αδελφότητας του Αγίου Νικολάου
Πήγαιναν να συναντήσουν την Άννα Νοταρά.
Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος αγαπούσε αληθινά την Άννα.
Ήθελε ένα διάδοχο, πίστευε πως μπορούσε να σωθεί η Πόλη.
Ο Αρχιδούκας Λουκάς Νοταράς ανήκε σε άλλο στρατόπεδο.
Ένας Ανθενωτικός που πίστευε πως παντρεύοντας την κόρη του
Με το βασιλιά, θα επηρέαζε την Κωνσταντίνο.
Ο Παλαιολόγος ήταν ένας μεγάλος βασιλιάς,
Κατάλαβε τις προθέσεις του Νοταρά και δεν έκανε το γάμο
αν και αγαπούσε την Άννα.
Να φθάσαμε στο παλάτι που μένει η δούκισσα Άννα,
Αλλάζει διαρκώς σπίτια γιατί οι Τούρκοι κατάσκοποι
Θέλουν να την σκοτώσουν.
Είναι η μόνη διάδοχος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου
Μόνο Αυτή μπορεί να ανατρέψει τον Μωάμεθ τον Πορθητή.
Οι υπηρέτες περίμεναν στην είσοδο του λευκού παλατιού
Λορεντάν.
Ο θεϊκός Ιθακήσιος- ο Καρδινάλιος Βησσαρίωνας-κι οι άλλοι
Έλληνες
Ακολούθησαν την Άννα Παλαιολογίνα κι το Μέγα Σφραγιδοφύλακα,
Τον Εμμανουήλ Λάσκαρη που άνοιξε την μυστική κρύπτη
για να περάσουν μέσα.
Έμειναν άφωνοι όταν
αντίκρισαν τον αμύθητο θησαυρό
3
με τα χρυσά νομίσματα- τους πολύτιμους λίθους μέσα σε
ναυτικές κασέλες. Αμέτρητοι Κώδικες- βιβλία- πάπυροι ήταν στα ράφια
ΑΝΝΑ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΙΝΑ
Ο σκοπός είναι Ιερός
Ο θησαυρός προορίζεται για τους υπόδουλους Έλληνες.
Οι δύστυχοι στενάζουν κάτω από την Τυραννία
Των Οθωμανών.
Ο τελευταίος Αυτοκράτορας λίγο πριν πεθάνει
Ζήτησε τα λεφτά να δωθούν στους Έλληνες
Να αγοράσουν όπλα,
κι να Επαναστατήσουν κατά των Τούρκων.
ΠΙΣΤΕΥΕ ΠΩΣ Η ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ
ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ ΜΕΣΑ
ΣΤΗ ΧΙΛΙΟΧΡΟΝΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ.
Κύριε Εμμανουήλ
Δώσε το χρυσό κλειδί με τη σφραγίδα του βασιλιά
Είναι καιρός να δείξουμε τον ΚΩΔΙΚΑ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ
Αυτός θα είναι ο οδηγός μας.
Οι Έλληνες μόνοι θα κάνουν την Επανάσταση
Έλεγε ο Κωνσταντίνος.
ΒΗΣΣΑΡΙΩΝΑΣ – ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟΣ
Η απελευθέρωση της σκλαβωμένης Πατρίδας
Είναι αναπόφευκτη.
Η Βενετία είναι η Δεύτερη Πατρίδα
Μας δέχτηκε σαν Aδερφούς.
Όσο πιο γρήγορα διώξουμε τους Τούρκους
Τόσο καλύτερα.
Ο περήφανος λαός μας δεν πρέπει
Να λυγίσει από την σκλσβιά.
Η Άννα Παλαιολογίνα άφησε τριακόσια δουκάτα
Για να κτιστεί ο Ελληνικός Ναός στη μνήμη των γονιών της
Και της αδερφής της Ευφροσύνης.
Διέθεσε ένα ποτό ώστε κάθε χρόνο να ελευθερώνεται
Ένας Έλληνας χριστιανός
αιχμάλωτος από τους Τούρκους.
4
Μόνο ο λευκός θόρυβος της Βενετίας ακουγόταν από έξω
Αυτή η εξαίσια μουσική των κυμάτων με τα κοχύλια,
Όταν τα αγγίξεις με το αυτί
Ακούς την ουράνια μουσική της ΑΙΩΝΙΑΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΉΣ.
ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ
Καλημέρα Βενετία
Καλημέρα Μπέλλα Βενέτσια
ΕΛΕΟΝΩΡΑ
Η θαλάσσια αύρα μεθάει τις ψυχές
Γονδολιέρη – γονδολιέρη
Πατρίτσιο
Θέλω να χαθούμε στα δαιδαλώδη κανάλια της Βενετίας
ΓΟΝΔΟΛΙΕΡΗΣ
Γόνδολα- γόνδολα- γόνδολι
Γόνδολα- γόνδολα - γόνδολι
ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ – Ο ΛΕΥΚΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ
Ζούμε τον απόλυτο έρωτα
Κρατάει αιώνες
Μια Νύχτα και μια Μέρα.
ΕΛΕΟΝΩΡΑ
Μην ξεχνάς είμαστε καλεσμένοι
Στο παλάτι των δόγηδων
Για το χορό των μεταμφιεσμένων.
ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ
Εάν χαθούμε
Θα βρεθούμε στο Παλάτσο Ντουκάλε,
Όταν η καμπάνα του Αγίου Μάρκου
Χτυπήσει μεσάνυχτα.
ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ-ΕΛΕΟΝΩΡΑ
Η Ζωή είναι Ωραία
Η Ζωή είναι Ωραία.
Η Ιθακήσιος – η Ελεονώρα- ο Ροδόλφος κι η Ισαβέλλα
Χάθηκαν – παρασύρθηκαν από τους Καρναβαλιστές
Ευτυχώς είχαν δώσει ραντεβού για αργότερα.
5
Έτσι ο Ιθακήσιος βρήκε την ευκαιρία να παει στην προκυμαία
των Σκλάβων, όπου
περίμεναν ο Καρδινάλιος Βησσαρίωνας,
ο Μάρκος Μουσούρος- ο Θεόδωρος Παλαιολόγος- οι αδερφοί
Μάνεση
οι διοικητές των γενναίων -Στρατιότι-.
Έμπιστοι λιμενεργάτες από το Αρσενάλε φόρτωναν σε καράβια
Όπλα κι πολεμοφόδια για την υπόδουλη πατρίδα.
Το Επαναστατικό Σχέδιο με την ονομασία
ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ
είχε την έγκριση της Ελληνο ορθόδοξης κοινότητας.
Η λευκή Ομίχλη είχε σκεπάσει την προκυμαία –
το Σκλαβοπάζαρο της Σερενίσιμα.
Εδώ έρχονταν οι βενετσιάνοι να αγοράσουν δούλους.
Η Αδελφότητα με διαταγή της Άννας Παλαιολογίνας αγόραζε
Έλληνες σκλάβους κι τους απελευθέρωνε.
Οι –Στρατιότι- Έλληνες μισθοφόροι της Γαληνότατης
Δημοκρατίας-
έφιπποι και πεζοί φυλούσαν την προκυμαία για κάθε
ενδεχόμενο.
Ήταν μόνοι- οι Σύμμαχοι βοηθούσαν ανεπίσημα
Ο Πάπας –η Δύση- το Συμβούλιο των Δέκα περίμεναν να δουν τι
θα γίνει
Όταν φόρτωσαν κι το τελευταίο κιβώτιο φώναξαν όλοι μαζί
-Η Επανάσταση Άρχισε-
Ο πρίγκιπας Ιθακήσιος έφυγε τρέχοντας να προλάβει το χορό
Στο Παλάτσο Ντουκάλε- ευτυχώς πρόλαβε.
Ιθακήσιε άργησες
Λίγο ακόμα κι θα φεύγαμε είπε η Ωραία Ελεονώρα.
Η Νύχτα του τρελού καρναβαλιού- η Νύχτα των μυθικών Εραστών
Είναι μαγική – παραμυθένια.
Η Ομίχλη παρέσυρε τους εραστές στο λαβύρινθο της Βενετίας.
Μόνο μια βενετσάνα μπορεί να μας βγάλει από τα πολύπλοκα
κανάλια
Κι τους δρόμους φώναξε η θεϊκή Ελεονώρα.
Η Μοντσένικα Μοντσένικο- η κόρης της Ελεονώρα κι οι Άλλοι
Βγήκαν από την Κάζα Βέκια μπήκαν στις γόνδολες με προορισμό
Το Παλάτσο Ντουκάλε.
Τι υπέροχο αεράκι- ο Ύμνος της Βενετίας είπε η Ελεονώρα
Αναπνέοντας βαθιά. Το βενετσιάνικο Όνειρο- τα μαγικά παλάτια
Νον Νόμπις Ντόμινε – Όχι σε μας Κύριε-.
6
Οι Ερωτοτραγουδιστές της Βενετίας τραγουδούσαν τα τραγούδια
Της Σινιορίας- η Βενετία είχε μεγάλη καρδιά – όση κι η
θάλασσα.
Οι πολεμιστές του φωτός πίστευαν πως με το Ιερό σπαθί της
Βενετίας
Μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο.
Αργήσατε λίγο είπε ο δόγης Αλβίζε Μοντσένικο
Ενώ ο πολύτροπος Ιθακήσιος κι οι άλλοι άρχισαν να τραγουδούν
ΤΟ ΡΕΚΒΙΕΜ ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΟΥ ΣΤΗ ΒΕΝΕΤΙΑ.
Α
Το εύμορφο λιμάνι
Της Βενετίας
Κοίμιζε τα πλοία
με το φλοίσβο των κυμάτων
……………. …….
ΤΟ ΡΕΚΒΙΕΜ
ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΟΥ
Ένα μελανόθεον κύμα
Από μελίφθογγες φωνές
Κύριε Έλεος
Κύριε
Λαέ μου
Τι έκανες
Όλοι μαζί Βενετοί κι Έλληνες χειροκρότησαν θερμά
Όταν τελείωσε το Ρέκβιεμ.
Πολύφημε Ιθακήσιε θέλω να σου μιλήσω είπε η Ελεονώρα
Η ψυχή μου πλημμύρισε από έρωτα- ζω ένα απίθανο όνειρο
Το Ωραιότερο της ζωής μου.
Εσένα σκεφτόμουν στα πεδία των μαχών απάντησε ο Ιθακήσιος,
Γι αυτό έμεινα ζωντανός. Πόσες φορές δεν ονειρεύτηκα αυτή τη
στιγμή.
Είσαι μια θεά του παραμυθιού- μια νεράιδα της Βενετίας.
7
Η ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΓΑΛΛΟΥΣ
Τα σύννεφα του πολέμου απλώθηκαν πάνω από τη μυθική Βενετία.
Τι φιλικά απάντησε ο Βιλετάρ στο δόγη Λουδοβίκο Μανίν,
Η λέξη δεν ταιριάζει στους κατακτητές.
Οι Βενετοί ας κρατήσουν για τον εαυτό τους τη λέξη.
Θεϊκές ψαλμωδίες ακούγονταν από τον Άγιο Μάρκο,
Όλοι μαζί οι Βενετοί
τελούσαν την τελευταία Θεία Λειτουργία
Πριν περάσει το κατώφλι της ο Ναπολέων Βοναπάρτης.
O
Καρδινάλιος της Βενετίας ήταν πάνω στον άμβωνα
Μαζί με τον Λουδοβίκο Μανίν, τον τελευταίο δόγη της
Σινιορίας.
Η Δημοκρατία του Αγίου Μάρκου κυριεύτηκε από τον Ναπολέοντα
Είπε ο Μανίν στους Βενετούς.
Σε μας έλαχε αυτή η τραγωδία του χαμού κι της καταστροφής.
Έπειτα από χίλια τριακόσια χρόνια να παραδοθούμε στους
Γάλλους.
Ο θάνατος του λέοντα της Βενετίας είναι το τέλος
της Δημοκρατίας του Αγίου Μάρκου.
Θεώρησα καθήκον μου να σώσω τη Βενετία,
Η πόλη έπρεπε να ζήσει- να επιβιώσει της πτώσης.
ΓΟΝΔΟΛΙΕΡΗΣ
Τα γαλλικά στρατεύματα απλώθηκαν κατάλληλα
Καταλαμβάνοντας τη Σινιορία,
Όπως η Θεά Νέμπια κυριεύει σιωπηλά τη Βενετία.
Τα πολεμικά των Γάλλων έπιασαν καίριες θέσεις
Κοντά στα νησιά περικυκλώνοντας το Αρχιπέλαγος.
Ο Ναπολέων Βοναπάρτης είπε στην αίθουσα
του Πολεμικού Συμβουλίου στους στρατηγούς του.
Θα είμαι ο Αττίλας της Βενετίας εάν δεν παραδοθούν οι
Βενετοί.
Δεν μπορώ να περιμένω άλλο.
Πρέπει να παραδοθούν αλλιώς θα λεηλατήσω κι θα κάψω την
πόλη.
Από μικρό παιδί ήθελα να την κατακτήσω- είναι η πιο Ωραία
Ερωμένη.
Να σωθούν οι θησαυροί της Κύπρου-της Κωνσταντινούπολής
Της Κρήτης φώναξε ο πολύτροπος Ιθακήσιος
Ο Ναπολέων διέταξε να λιώσουν το χρυσό, ότι πολύτιμο υπάρχει
Για να συνεχίσει τον πόλεμο.
8
Όλοι μαζί οι Βενετοί προσευχήθηκαν στη Νικοποιό Παναγία
Να σώσει την πόλη από τους Γάλλους κι το νέο Τύραννο της
Ευρώπης.
Τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη.
Ο Λουδοβίκος Μανίν- ο τελευταίος δόγης της Βενετίας
Έχυσε μαύρο δάκρυ για να σώσει την Σινιορία.
Δεν ήθελε η Γαληνότατη Δημοκρατία να πυρποληθεί- να καεί
Χωρίς λόγο, δεν ήθελε να έχει την τύχη της
Κωνσταντινούπολης.
Τα τέσσερα ορειχάλκινα άλογα του Λύσιππου
Που έφεραν οι σταυροφόροι από τον ιππόδρομο της
Κωνσταντινούπολης
Το 1204 γνώρισαν ήδη μια νέα εξορία, πήγαιναν στη Γαλλία.
ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ- ΕΛΕΟΝΩΡΑ
Αντίο – Αντίο
Ένα μεγάλο Αντίο
Αυτό μόνο σου ταιριάζει
Non nobis
Domine
Non nobis
Domine
Αυτή είναι η Δημοκρατία του Πανχρόνου
Αυτή είναι η Ιστορία
9
ΝΙΚΟΣ ΚΟΛΕΣΗΣ
