Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

ΣΥΝΟΨΗ ΟΔΥΣΣΕΑς-ΕΛΕΝΗ-ΘΕΑΤΡΟ-ΟΠΕΡΑ-SYNOPSIS OdysseusΟDYSSEUS-HELEN-OPERA-THEATRE



ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ
 FROM A NOVEL OF VENICE
                            
                           ΝΙΚΟΣ ΚΟΛΕΣΗΣ

                                    ΣΥΝΟΨΗ

        ΤΕΤΡΑΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ
                            -Β-
           ΟΔΥΣΣΕΑΣ  ΚΑΙ  ΕΛΕΝΗ

                    ΘΕΑΤΡΟ- ΟΠΕΡΑ 




Παλάτσι Μοντσένικο
Κάζα Βέκια- Παλάτι Νέρο- Κάζα Νουόβα
Τα μυθικά παλάτια ορθώνονταν μεγαλόπρεπα,
Οι αέρηδες τα έβρισκαν από παντού, ανεμοδαρμένα- μοναχικά
Όπως η Ιστορία του Ελληνισμού της Βενετίας.
Μέσα οι άρχοντες της Σινιορίας , ο δόγης Φραντζέσκο Φόσκαρι
Η κόρη του Ωραία Ελένη- ο δόγης Αλβίζε Μοντσένικο
Η γυναίκα του Μοντσένικα κι η κόρη τους Ελεονώρα,
Οι Κονταρίνοι- οι Πισάνι – ο Σεμπαστιάνο κι η κόρη του Σοφία Πισάνι,
Οι Έλληνες της Αδελφότητας υποδέχτηκαν τους ιππότες
του Ελληνικού Κώδικα με μεγάλη χαρά.
Έκαναν τα περάσματα ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΟΥ μέσα από τις διαφορετικές
Αναγεννήσεις- θνητοί –Αθάνατοι ζούσαν πολλές ζωές.
1





ΒΕΝΕΤΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ
Πολύτροπε Οδυσσέα
Είναι καιρός να μας διηγηθείς
Κάτι από την πολύπαθη ζωή σου.
Πόσες φορές επέστρεψες στην Ιθάκη
Ή η Ιθάκη είναι το ταξίδι.
ΓΟΝΔΟΛΙΕΡΗΣ
Ο πολυμήχανος Οδυσσέας συγκλονίστηκε
Όταν άκουσε για την Επιστροφή στην Ιθάκη,
Η λυγρή νοσταλγία πλημμύρισε την καρτερική ψυχή του.
ΒΕΝΕΤΟΙ
Ποιος άνδρας κάλλιστος
Ποιος ταξιδιώτης των άστρων
Κάνει το ταξίδι της Αιώνιας Επιστροφής.
ΓΟΝΔΟΛΙΕΡΗΣ
Ποιος από όσους κυρίευσαν την Τροία- το ιερό Πτολίεθρο
Επέστρεψε στην Ιθάκη,
Έχει μόνο φίλους κι όχι υπηκόους.
ΒΕΝΕΤΟΙ
Εξόριστος- φυγάς κατέφυγε στη Βενετία
Μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης.
ΓΟΝΔΟΛΙΕΡΗΣ
Εσύ Μούσα
Δίδαξέ μου να εξιστορήσω την Οδύσσεια
Της Πανχρονιάδας.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ
Φιλόξενοι βενετοί άρχοντες
Κι εσείς πολύπαθοι Έλληνες,
Είναι δύσκολο να μιλήσω
Για την πολυτάραχη ζωή μου.
Όμως ποτέ δεν ξέχασα
Πως μ’ αναγνώρισε ο πατέρας μου ο Λαέρτης.
Ποτέ δεν ξέχασα όταν κατέβηκα
2






Στον κάτω κόσμο – τη μεγάλη Νέκυια
Κι αντίκρισα το είδωλο της μάνας μου της Αντίκλειας,
Και του μάντη Τειρεσία.
Ήθελα να μάθω εάν γυρίσω πίσω στην Ιθάκη.
Ποτέ δεν ξέχασα τη δεύτερη Αποδημία- το πέρασμα στο -άνοιγμα-
Ζώντας πολλές ζωές – Ίδιες- κι διαφορετικές  ΑΠΟΔΗΜΙΕΣ.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
Ο Οδυσσέας πέθανε
Ο Οδυσσέας ζει πολλές Αποδημίες,
Ιστόρισε  τα κατορθώματά του
Ως άλλος αοιδός του Ομήρου με τη μελίρρυτη φωνή.
Ακόμα ακούγονται μέσα μου
Οι τρομακτικές φωνές των κυνηγημένων Ελλήνων.
Εάλω η Πόλη
Εάλω
Φώναζαν σαν τρελοί κι έτρεχαν να σωθούν.
Ακόμα στοιχειώνουν μέσα μου οι φωνές των Τούρκων
Εάλω η Πόλη
Εάλω
Φώναζαν κι σκότωναν όποιον έβρισκαν μπροστά τους.
Η βασιλεύουσα παραδόθηκε στις φλόγες.
Οι άνθρωποι έτρεχαν έντρομοι στο λιμάνι
Να μπουν στα πλοία για να σωθούν.
Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος έμεινε μόνοςνα πολεμάει τους Τούρκους
<< ουκ έστι  τις των χριστιανών
του λαβείν την κεφαλήν εμού.>>φώναξε ο τελευταίος αυτοκράτορας
κι πέθανε ηρωικά πολεμώντας για την Κωνσταντινούπολη.
Οι Έλληνες αιώνια θα δοξάζουν το όνομά του.
ΒΗΣΣΑΡΙΩΝΑΣ
Ποια ήταν η αληθινή Ελένη
ΟΔΥΣΣΕΑΣ
Κανείς ποτέ δεν γνώρισε την πραγματική Ελένη.
Ποτέ δεν μπήκε στο γαλαζόπλωρο καράβι
Δεν πάτησε ποτέ την ανδρειωμένη Τροία.
3





ΒΗΣΣΑΡΙΩΝΑΣ
Μια βασίλισσα στη Σπάρτη
Ένα είδωλο στην Τροία,
Μια νεράιδα στο Νείλο
Ένα αερικό- μια θεά της Βενετίας.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ
Ποτέ δεν πήγα στην Τροία
Είπε συγκλονισμένη η πολύτροπη Ελένη
Όταν τη συνάντησα στις όχθες του Νείλου.
Ο Πάρις κοιμόταν με τη Σκιά μου.

Μπροστά στην Πλατεία του Αγίου Μάρκου-κοντά στις γόνδολες.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ
Αλκυόνες –αλκυόνες
Εσείς γλυκά πουλιά θαλασσοπούλια
Εσείς κουβαλάτε τη Μοίρα μου.
ΕΛΕΝΗ- ΜΕΣΑ ΧΡΟΝΟΣ
Δάκρυα χαράς κι λύπης
Όταν πάρθηκε της Τροίας το απάτητο κάστρο.
Θάνατος – θάνατος
Όταν αλώθηκε η Πόλη.
Σε χρόνους κυκλικούς πορεύομαι αέναα.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ
Αλκυόνες –αλκυόνες
Εσείς τραγουδάτε το τραγούδι
Της Αιώνιας Επιστροφής,
Πείτε και σε μένα πότε
Θα επιστρέψω στην πατρίδα.
ΕΛΕΝΗ- ΜΕΣΑ ΧΡΟΝΟΣ
Βενετία- Βενετία
Πόλη των μυθικών ερώτων
Πόσο σ’ αγάπησα
Ποτέ δεν θα στο πω.
4






ΚΑΘΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ
   ΤΟΥ ΜΕΣΑ ΧΡΟΝΟΥ

Η λιμνοθάλασσα της Βενετίας είναι η Αχερουσία λίμνη του Πανχρόνου
Είπε ο πολυμήχανος Οδυσσέας.
Οι θεϊκοί Ιθακήσιοι ήταν αναχωρητές κι ερχόμενοι
Μια μυστική δίοδος οδηγούσε στην καρδιά της Αιώνιας Επιστροφής.
Μόνο έτσι ταξίδευαν στη σκουληκότρυπα του μεγάλου χρόνου
Ζώντας τους διαφορετικούς χρόνους.
Οι Ερινύες βασιλεύουν στην κόλαση του Μέσα Χρόνου
Συμπλήρωσε ο Μιχαήλ Άγγελος – ο εγγονός του Οδυσσέα,
Κι ο πατέρας του ο Ιθακήσιος- κι γιος του Οδυσσέα
Συμπλήρωσε πως πρέπει να περάσουν τη φωτεινή πύλη.
Στην κόλαση του Μέσα Χρόνου- το πέρασμα ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΟΥ
Προλέγουν το μέλλον.
ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ ΒΕΝΕΤΙΑΣ
Ποιοι είστε – ποιος σας έστειλε
Οι πανοπλίες σας είναι άτρωτες.
ΔΟΓΗΣ ΝΤΑΝΤΟΛΟ-
ΚΥΡΙΕΥΣΕ ΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΎΠΟΛΗ ΤΟ 1204
Ποιος θεός ή άνθρωπος
Ποια μοίρα ή εξουσία
Σας έστειλε στην κόλαση
Του Μέσα Χρόνου.

Ο δόγης Νταντόλο καιγόταν μέσα σε μια φλεγόμενη θάλασσα
Φτιαγμένη από το υγρό πυρ των Βυζαντινών.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ
Τι αμαρτίες πληρώνετε
Τι ανεπανόρθωτο κάνατε
Στην πολύπαθη ζωή σας.

Η Λουκρητία Βοργία- η πιο διεφθαρμένη γυναίκα του μεσαίωνα,
Έκανε γιο με τον αδερφό της, κι ο πατέρας της ο Πάπας Αλέξανδρος ο 6ος
5





Αναγνώρισε ως γιο του- κι γιο του αδερφού της αναφώνησε ο Ιθακήσιος.
Καίγεται από τις πύρινες φλόγες που βγάζουν οι κόκκινοι δράκοι
της κόλασης. Ποιο πένθος- ποια κατάρα σας κατατρέχει.
Ο Τζιάκομο Καζανόβα ο μεγαλύτερος εραστής της  Σινιορίας
Βασανιζόταν από γυναίκες κλεισμένος σε ένα κελί.
Τα μαρτύρια των κολασμένων τελειωμό δεν έχουν
ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ
Γιατί ήρθατε σ’ αυτό το απάνθρωπο μέρος
Τι ψάχνετε να βρείτε.
Ο θάνατος είναι Ανίκητος.
Γιατί κάνατε την κάθοδο
Στην κόλαση του Μέσα Χρόνου.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ
Είμαι ένας Άλλος- ο Κανένας-
Οι κολασμένοι ξέσπασαν σε φωνές κι ουρλιαχτά
Έκαναν σαν τρελοί.
ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ-
Ψάχνουμε το μυστικό του έρωτα κι του θανάτου
Τον Κώδικα του Ρέκβιεμ- τον Κώδικα της Βενετίας.
ΜΙΧΑΗΛ ΑΓΓΕΛΟΣ-
Ψάχνουμε το μυστικό της Αιώνιας Επιστροφής
Το μυστικό της Αιώνιας Ζωής
ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ
Μόνο πανούργα μυαλά
Θα έλεγαν τέτοια ασύστολα ψέματα.

Μιχαήλ Άγγελε τι είναι αυτό μπροστά στα πόδια σου,
Κάτω από τις στάχτες είπε ο Οδυσσέας
Ένα παλιό- ένα σκουριασμένο δακτυλίδι.
Μήπως είναι αυτό που νομίζω
Το χαμένο δακτυλίδι των πολεμιστών του φωτός,
Αυτό ψάχνουμε τόσους αιώνες.
Κάνει σαν τρελός για ένα δακτυλίδι είπε  ο δόγης Νταντόλο
Μιλάει συνεχώς με γρίφους.
6





Το ιερό δακτυλίδι των πολεμιστών του φωτός θα αλλάξει τον κόσμο,
Είπε ο Οδυσσέας. Κάνει θαύματα- έχει το σήμα του συν-πλην απείρου,
Το κλειδί που ανοίγει τους Κώδικες-λύνει τα μυστήρια,
Κι τα αινίγματα του κόσμου. Όποιος έχει  το δακτυλίδι γίνεται Αθάνατος,
Κρύβει το μυστικό της Αιώνιας Ζωής.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ
Κολασμένοι της Βενετίας
Είμαι ο πολυμήχανος Οδυσσέας- ο βασιλιάς της Ιθάκης
Ο γιος μου Ιθακήσιος κι ο εγγονός μου Μιχαήλ Άγγελος.
ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ
Εμείς οι κολασμένοι του Άδη
Θέλουμε να έρθουμε μαζί σας
Δεν αντέχουμε Άλλο τον Κάτω Κόσμο.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ
Σας δίνω το λόγο – του βασιλιά της Ιθάκης
Πως μια μέρα θα γυρίσουμε μέσα
Από τους κύκλους της Αιώνιας Επιστροφής.
Όταν γίνει η Κάθαρση
Θα καταλάβετε το ταξίδι του ανεκπλήρωτου Νόστου
Τι σημαίνουν – ΟΙ ΙΘΑΚΕΣ-

ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΟΔΥΣΣΕΑ
Ο Οδυσσέας Οδύσσασθαι –
Ένιωσε μεγάλη συντριβή όταν επέστρεψε μόνος στην Ιθάκη.
Στάθηκε Φιλέταιρος-ποτέ δεν εγκατέλειψε τους συντρόφους.
Δεν είναι αλήθεια πως άφησε την Ιθάκη
Και την πιστή Πηνελόπη για τα μάτια της Ωραίας Ελένης.
Οι Μνηστήρες έτρωγαν  το βιός μου πολιορκούσαν τη γυναίκα μου,
Μια σκέψη είχα μόνο- πως θα σκοτώσω τους Μνηστήρες.
Όταν είδα το γιο μου τον Τηλέμαχο- νόμισα πως συνάντησα έναν Θεό
Σκέφτηκε ο μυθικός Οδυσσέας.

Όλοι μαζί οι Ιθακήσιοι κι οι Άλλοι ήταν πάνω στο -Ίδιο- καράβι,
Ο Έρωτικός Νόστος μας έφερε στη Σινιορία είπε ο πολύτροπος Οδυσσέας.
7





Η θεά Ομίχλη ρουφάει τη Βενετία σαν ένας άγριος δράκος
με τεράστιο στόμα απάντησε ο Ελένη Φόσκαρι.
Ένας υπερκόσμιος κατακτητής καταλύει κάθε ελευθερία
Ντυμένος στα λευκά του θανάτου.
Μαύροι καβαλάρηδες μας περικύκλωσαν φορώντας ασημένιες πανοπλίες.
Αμέτρητοι στρατιώτες περπατούν πάνω στη θάλασσα.
Έλα μαζί μου είπε η πολυμήχανη Ελένη κι έπιασε τον Οδυσσέα από το χέρι.
Η πλώρη του καραβιού διέσχιζε τη -Νέμπια-(ομίχλη)
σαν να πετούσε στα σύννεφα με τα φτερά του Έρωτα.
Ωραία Ελένη είσαι μια θεά – ένα αερικό
Άκουσε τον φλοίσβο των κυμάτων- το φύσημα του αέρα,
Πως φιλάς με τόσο πάθος- είσαι μια μάγισσα
Είμαστε μόνοι- μόνοι κανείς δεν μπορεί να μας δει,
Να μας ακούσει…………

Η Νέμπια άρχισε να διαλύεται από μόνη ως δια μαγείας.
Οι μυθικοί εραστές πλανεύτηκαν από την πολύτροπη Ομίχλη.
Ποιος είσαι πολυμήχανε Οδυσσέα
Ένας ανίκητος πολεμιστής- ένας ακατανίκητος εραστής.
Οι δυο εραστές έζησαν τη μέθεξη του έρωτα,
Οι φιγούρες τους έπαιρναν ασυνήθιστους όγκους- πολύμορφες διαστάσεις. 

ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΣΑΝ ΛΑΤΣΑΡΟ

Μετά τους Έλληνες κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει τους Έλληνες.

Ο γιος του Λαέρτη ποτέ δεν μίλησε- ποτέ δεν είπε
Τι έγινε όταν γύρισε πίσω στην Ιθάκη.
Η πολύτροπη Πηνελόπη είχε να αντιμετωπίσει πάνω από εκατό Μνηστήρες.
Το αχαίρευτο κι λάγνο σινάφι έτρωγε κι έπινε στο παλάτι
Καταστρέφοντας τη βασιλική περιουσία.
Οι ξεδιάντροποι Μνηστήρες πίεζαν την πιστή Πηνελόπη
Να διαλέξεις έναν από αυτούς για σύζυγο.
8






Έλεγαν πως ο πολυπενθύς Οδυσσέας -  ο βασιλιάς της Ιθάκης
Χάθηκε στα ξένα- κανείς δεν γνώριζε εάν ζούσε η πέθανε.
Μια μέρα η πολυμήχανη Πηνελόπη φώναξε τους Μνηστήρες,
Και είπε πως όποιος κατορθώσει να τεντώσει τη χορδή του τόξου,
Και να περάσει το βέλος μέσα από τα δώδεκα διχαλωτά πελέκια,
Αυτός θα κερδίσει- θα γίνει ο άνδρας της- ο νέος βασιλιάς της Ιθάκης.
Οι Μνηστήρες δέχτηκαν αμέσως  τη δοκιμασία
Όμως κανένας δεν μπόρεσε να τεντώσει τη νευρή του τόξου.
Τότε ο πολυμήχανος Οδυσσέας κατάλαβε πως έφθασε η ώρα του
Σηκώθηκε κι ζήτησε να δοκιμάσει την τύχη του.
Ένας γέρος κουρελής κατόρθωσε το Ακατόρθωτο,
Πήρε το τόξο- ανέπνευσε βαθιά κι τέντωσε με δύναμη τη νευρή,
Μετά έβαλε το βέλος κι αυτό έφυγε από το τόξο
Διαπερνώντας τα πελέκια χωρίς να ρίξει κανένα.
Όλοι έμειναν άφωνοι κοιτάζοντας ο ένας τον άλλον.
Οι Μνηστήρες πιάστηκαν στην παγίδα που έστησε
η πολυμήχανη Πηνελόπη.
Το –Ίδιο- το τόξο έγινε το φονικό όπλο.
Με τη βοήθεια του γιου του Τηλέμαχου σκότωσε τους άμυαλους
Μνηστήρες. Έγινε άγριο μακελειό- κανείς δεν γλίτωσε.
Έσωσε την Ιθάκη από εμφύλιο πόλεμο-κέρδιζε το θρόνο
Κι τη γυναίκα του τη θεϊκή Πηνελόπη.

Στο μεταξύ ήρθαν στον Κήπο της Μονής του Σαν Λατσάρο
Κι οι Έλληνες της Αδελφότητας – ο Ιθακήσιος-ο Μιχαήλ Άγγελος
Ο Ηγούμενος Μάξιμος Ρούσος –κι πολλοί καλόγεροι.
Άγιε Ηγούμενε
Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ
Τι έκανες για μας.
Έβαλες σε κίνδυνο το Μοναστήρι
Είπε ο πολύμορφος Οδυσσέας.
ΜΑΞΙΜΟΣ ΡΟΥΣΣΟΣ – ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΜΟΝΗΣ ΣΑΝ ΛΑΤΣΑΡΟ
Μερικοί άρχοντες της Βενετίας
Δεν θέλουν άλλη εμπλοκή με τους Τούρκους.
9





Αν και δεν είναι αντίθετοι
με την Επανάσταση των Ελλήνων.
Κανείς στην Γαληνότατη δεν θέλει τους Τούρκους.
Για τους Βενετούς πρώτα ερχόταν το συμφέρον κι μετά η πίστη.
Η επανάσταση των Ελλήνων δημιούργησε το δεύτερο μεγάλο κύμα εξορίας
μετά την Άλωση της Πόλης.
 Σκόρπισε τους Έλληνες στα πέρατα της Οικουμένης.
Οι Ιθακήσιοι ναύλωσαν ένα καράβι - φόρτωσαν μέσα πολεμοφόδια
 κι όπλα κι ξεκίνησαν με προορισμό το πολιορκημένο Μεσολόγγι. 
Οι πολεμιστές της ελευθερίας διέσχιζαν με το πλοίο το μεγάλο κανάλι,
Όταν δυο σκιές- δυο φαντάσματα έκαναν νόημα να σταματήσουν.
Ο Λόρδος Βύρωνας κι ο Διονύσιος Σολομός- οι δυο ποιητές
Οι πολεμιστές του Μεσολογγίου ανέβηκαν στο πλοίο κι είπαν με θλίψη.
Είναι αργά –πολύ αργά για το Μεσολόγγι,
Οι ποιητές είπαν τι έγινε στη μαρτυρική πόλη κατά την -Έξοδο-.
Οι Έλληνες πολεμιστές ρίχνονταν στη μάχη φωνάζοντας
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ
Κι έπεφταν ηρωικά από τα βέλη των Τούρκων.
Έδωσα στην Ελλάδα την περιουσία, τον καιρό μου,
Τώρα έδωσα κι τη Ζωή μου είπε ο Βύρωνας.
Όποιος πεθαίνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει.
Νύχτα του Σαββάτου προς την Κυριακή των Βαίων
Έγινε η ηρωική -ΈΞΟΔΟΣ-.
Μια άγρια σφαγή –ένας ανελέητος πόλεμος ξέσπασε χωρίς όρια.  
Οι αντίπαλοι πολεμούσαν με γυμνά ξίφη σκοτώνοντας
Ανελέητα τους αντιπάλους.
Μια  τρομερή έκρηξη την πιο κρίσιμη στιγμή έκανε τη Νύχτα Μέρα.
Ο γέρο Καψάλης τίναξε την μπαρουταποθήκη στον αέρα,
Κι έπειτα ο Ιωσήφ τον ανεμόμυλο, πήραν μαζί χιλιάδες Τούρκους.
Οπλαρχηγός Μάρκος Μπότσαρης – Παρόν
Αθανάσιος Ραζηκώστας- στρατηγός – Απών 
Έπεσε ηρωικά μαχόμενος.
Κίτσος Τζαβέλας – οπλαρχηγός- Παρόν
10






Ελβετός Ιωάννης Ιάκωβος Μάγιερ
Έπεσε ηρωικά μαχόμονος.
Στρατιώτες ,,,Απών….Απών…Απών

ΜΟΝΟΜΑΧΙΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ

Οι επαναστατημένοι Έλληνες – ένας λόχος -Στρατιότι-
Ο πολύτροπος  Οδυσσέας κι οι άλλοι Ιθακήσιοι έρχονταν
προς το κέντρο της Πλατείας από τη μεριά του Αγίου Μάρκου.
Ο δόγης Νταντόλο με τους Μνηστήρες της Βενετίας ήταν
στην απέναντι πλευρά. Οι Έλληνες είχαν επαναστατήσει κατά των Τούρκων
Κι οι εραστές της Βενετίας  πίστευαν πως ο πολύμορφος Οδυσσέας
Κρατούσε με το ζόρι την κόρη του δόγη Φρανζέσκο Φόσκαρι,
την Ωραία Ελένη.
Η αρπαγή της Ελένης υπήρξε η αιτία του Τρωικού Πολέμου,
Ελπίζω να μη συμβεί το- Ίδιο- αφήστε ελεύθερες τις γυναίκες,
Γενναίοι -Στρατιότι-εάν δεν πειθαρχήσετε αυτό σημαίνει θάνατο.
Ο πολυμήχανος Οδυσσέας απάντησε ότι η Ωραία Ελένη
Ήταν εκεί  επειδή το ήθελε. Κανείς δεν έκλεψε την πολύφημη βενετσάνα
Οι Τούρκοι είναι ο κοινός εχθρός, η Βενετία είναι η δεύτερη πατρίδα μας.
Εμένα ποιος με ρώτησε συμπλήρωσε η Ελένη Φόσκαρι
Ποιος θα με καταλάβει- τι θέλω εάν είμαι ερωτευμένη.
Πολύμορφη Ελένη άδικα κοροϊδεύεις τους Μνηστήρες της Βενετίας,
Απάντησε ο Καζανόβα – ο μεγαλύτερος εραστής στη Σινιορία.
Ήρθε η ώρα να διαλέξεις ποιον θέλεις για άνδρα,
Κι να αφήσεις τα παιχνίδια του Έρωτα.
Πολυμήχανε Οδυσσέα δεν μπορείτε να κρατήσετε μια βενετσάνα με δόλο.
Η ΜΝΗΣΤΗΡΟΦΟΝΙΑ στην Ιθάκη έγινε για να προστατέψω το θρόνο,
Κι τη γυναίκα μου την πιστή Πηνελόπη.
Τώρα πρέπει να υπερασπιστώ την ελευθερία μιας άλλης γυναίκας
Κι ενός ολόκληρου Λαού.
Οι φωνές – τα ουρλιαχτά των πολεμιστών ξεσήκωσαν τους Βενετούς,
Κι όλοι έτρεξαν στην Πλατεία..
11





Μην κοιτάτε από πού έρχεται ο θάνατος- μην κοιτάτε από πού φεύγει η Ζωή
Τα κορμιά των παλικαριών έπεφταν κάτω νεκρά.
Πάνω στη μάχη ο Τζιάκομο Καζανόβα κτύπησε άθελά του
Την Ωραία Ελένη με το ξίφος στο στήθος.
Ένας ιππότης ποτέ δεν θα κτυπούσε μια γυναίκα φώναξε δυνατά.
Ένα ατύχημα ήταν απάντησε η Ελένη
Κάποιοι θέλησαν να πεθάνω για να σωθεί η Βενετία.
Ο πολύτεχνος Οδυσσέας έτρεξε λέγοντας- άσε να δω το τραύμα
Να γιατρέψω την πληγή σου. Μια επιπόλαιη πληγή ήταν, πάει-έκλεισε. 
Η Ελένη Φόσκαρι σώθηκε όρθια,
 Όλοι  μαζί Έλληνες κι Βενετοί ξέσπασαν σε χειροκροτήματα.
Μυθικέ Οδυσσέα είναι ανώφελο να συνεχίσουμε τη μάχη
είπε ο Νταντόλο, άδικα χάθηκαν τόσες ζωές.
Μεγάλε Δόγη δεν έχω αντίρρηση απάντησε ο θεϊκός Οδυσσέας.
Μόνο λυπάμαι τα παλικάρια, η καρδιά μου σπαράζει
Όταν βλέπω τα κουφάρια των πολεμιστών.
Οι Έλληνες δεν ξέχασαν ποτέ- πως η Γαληνότατη δέχτηκε τους πρόσφυγες,
Έγινε η δεύτερη πατρίδα τους –το Άλλο Βυζάντιο-.
Γι αυτό δεχτείτε ένα δώρο.
Οι πολεμιστές του Ελληνικού Κώδικα πήγαν στα άψυχα κουφάρια,
Κι με τις μύτες των σπαθιών σχημάτισαν το σχήμα του σταυρού,
Κι οι βενετοί γίνονταν  καλά αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα.
Έχετε τη δύναμη να επαναφέρετε στη ζωή τους νεκρούς
Ρώτησε ο Νταντόλο.
Τα χτυπήματα δεν ήταν θανάσιμα, έχασαν μόνο τις αισθήσεις.
Πολύτροπε Οδυσσέα κι εσείς πολύπαθοι Έλληνες
Μόλις αποδείξατε πως είστε άξια τέκνα της Γαληνότατης Δημοκρατίας.
Όλοι οι Βενετοί έτρεξαν να αγκαλιάσουν κι να συγχαρούν
τους πολυμήχανους ΕΛΛΗΝΕΣ.

Αυτή είναι η Δημοκρατία του Πανχρόνου
Αυτή είναι η Ιστορία.
12


ΝΙΚΟΣ ΚΟΛΕΣΗΣ