ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΓΙΑ ΡΩΜΗ
FROM NOVEL OF ROME
ΣΥΝΟΨΗ
ΡΩΜΑΪΚΗ- ΑΘΗΝΑΪΚΗ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΗ ΡΑΨΩΔΙΑ
ΘΕΑΤΡΟ –
ΟΠΕΡΑ
ΡΩΜΑΪΚΗ ΡΑΨΩΔΙΑ
Ο ισόθεος Οδυσσέας και ο θεϊκός Αινείας αναγνώρισαν ο Ένας
στον Άλλον τα σημάδια των θνητών – Αθανάτων.
Φιλήθηκαν σταυρωτά κι έκλαψαν σαν μικρά παιδιά.
Από ότι βλέπω ακόμα περιπλανιέσαι μες τους αιώνες,
Δύστυχε τα πάθη σου τελειωμό δεν έχουν είπε ο Αινείας.
Ποιος λόγος σε έφερε στη Ρώμη
Δεν ξέρω εδώ θα μάθω απάντησε ο Οδυσσέας.
Όμως Φιλέταιρε βασιλιά μια παράδοση λεει πως όποιος θελήσει
Να μπει στη Ρώμη πρέπει πρώτα τα πει το λόγο, αλλιώς πρέπει
Να αναμετρηθεί μαζί μου, να πολεμήσει ή να παλέψει.
Προτιμώ την πάλη απάντησε ο πολυμήχανος Οδυσσέας
Μην κι από λάθος σκοτωθεί κανείς.
Όλη μέρα πάλευαν και κανείς δεν νικούσε- τότε όλοι
συμφώνησαν
Πως είναι ισοδύναμοι κι πως η ισοπαλία ήταν το πιο δίκαιο
αποτέλεσμα.
Έτσι άνοιξαν οι πόρτες της Ρώμης για τον πτολύπορθο Οδυσσέα
Και τους πολύμορφους συντρόφους..
Στην αγορά της Ρώμης αγόρευε ο Κικέρωνας ο αετός της Ρώμης.
Υποστήριζε την Ολιγαρχία λέγοντας πως ο Καίσαρας έχει τον
πρώτο
Και τον τελευταίο λόγο.
Το ερώτημα είναι τι κόσμο δημιουργούμε- -σε τι περιβάλλον
φτιάχνετε
ο νέος άνθρωπος απάντησε ένας Ρωμαίος πολίτης,
το Προλεταριάτο- η Πλέμπα – πρέπει να έχει λόγο για όσα συμβαίνουν στη Ρώμη. Οι οπαδοί του Γάλου
Γάκχου σφαγιάστηκαν,
έτσι η Σύγκλητος ανέλαβε την Εξουσία. Μην ξεχνάτε την
Δωδεκάδελτο.
Μόνο ο λαός κι οι Δήμαρχοι εξασφαλίζουν τη λαϊκή κυριαρχία.
1
Ο Αύγουστος ο Ηγεμών της RAX ROMANA υπερηφανευόταν
για τη μεγάλη του μνήμη κι ότι μπορούσε να συνθέτει
διαφορετικά προβλήματα. Όλοι μαζί οι Συγκλητικοί- οι Πατρίκιοι- κι οι άλλοι
Ρωμαίοι υποδέχτηκαν τους περιπλανώμενους Έλληνες,
τους ταξιδιώτες του
μεγάλου χρόνου.
Ισόθεε Οδυσσέα κι εσείς γενναίοι σύντροφοι
καλώς ήρθατε στην Αιώνια Πόλη.
Περνώντας την Prima Porta άλλαξε ριζικά η Μοίρα σας
Από εδώ και πέρα είστε υπό την προστασία του αυτοκράτορα της
Ρώμης.
Μεγάλε κι θείε Αύγουστε
Τα λόγια σου ηχούν σαν εξαίσια μουσική.
Όλοι οι δρόμου δείχνουν το δρόμο της Επιστροφής στην Ιθάκη,
Και όλοι τον αποτρέπουν απάντησε ο πολύμορφος Οδυσσέας.
Οι ρωμαίοι στρατηγοί κι ναύαρχοι μπορούν με ασφάλεια
Να σας οδηγήσουν εκεί.
Το μυθικό βασίλειο της Ιθάκης είναι μια ΤΡΙΤΗ ΗΠΕΙΡΟΣ
Βραχώδης άγονη κι με
κοιλάδες έχει πολλά ακρωτήρια κι
λιμάνια,
Οδηγείσαι εκεί μέσα από τα περάσματα του μεγάλου χρόνου.
Ήγγικεν ο έσχατος καιρός καθώς της Κίρκης το ορίζει η
προφητεία,
Ξαναγεννιέται από την αρχή ο Μέγας των Αιώνων κύκλος
Απάντησε ο θεϊκός Βιργίλιος –ο ποιητής του Έπους την
Αινειάδας.
Πρέπει να συμβουλευτούμε την Κυμαία Σίβυλλα.
Τότε ο Αύγουστος ζήτησε από τον Βιργίλιο να διηγηθεί την
ιστορία,
Όταν ο συνετός Αινείας έφθασε στην Καρχηδόνα.
ΔΙΔΩ- ΑΝΝΑ-ΑΙΝΕΙΑΣ –ΚΑΡΧΗΔΟΝΑ
Η Διδώ εξομολογήθηκε στην αδερφή της Άννα
πως ερωτεύτηκε τον
Αινεία, ο έρωτας πήρε τα λογικά της
ενώ ακόμα σκεφτόταν το νεκρό άνδρα της.
Φαίνεται πως είναι θέλημα θεών ότι ερωτεύτηκες το
αρχοντόπουλο
της Τροίας απάντησε η Άννα.
Μετά την ερωτική συνάντηση του Αινεία με τη Διδώ στη σπηλιά
–
Κατέφυγαν εκεί έπειτα από τρομερή καταιγίδα.
Ο Ερμής με εντολή του Δία πληροφόρησε τον Αινεία,
Πως το πεπρωμένο του ήταν να ιδρύσει ένα νέο κράτος,
Που θα κυριαρχούσε στην Οικουμένη.
2
Μόλις η Διδώ έμαθε τα νέα παρακάλεσε- ικέτεψε τον Αινεία να
μείνει,
Αλλά αυτός απάντησε ότι τον καλούσε το καθήκον κι ξεκίνησε
για την Ιταλία
Η Διδώ άρχισε να καταριέται τον Αινεία, μίλησε για τον
αιώνιο πόλεμο
Μεταξύ Ρωμαίων κι Καρχηδονίων, κι έστειλε τα πλοία της
Να καταδιώξουν τα πλοία των Τρώων.
Μετά από αυτό η δύσμοιρη η αδερφή μου είπε η Άννα
Ανέβηκε στην κορυφή της πυράς κι με το ξίφος
Που της είχε δώσει ο Αινείας έβαλε τέλος στη ζωή της.
Το έμπηξε με δύναμη βαθιά στα σπλάχνα κι ξεψύχησε όρθια.
Ο πολύτροπος Οδυσσέας ερωτεύτηκε στην αίθουσα του Συμποσίου
Την καλλονή ρωμαία Ιουλία Πλαύτα.
Έγινε η ΚΑΘΑΡΣΗ του Οδυσσέα στα λουτρά του Καρακάλα.
Στο θέατρο του Πομπήιου παρακολούθησαν την ΗΛΕΚΤΡΑ
Από έναν Αθηναϊκό θίασο, ενώ στο Αμφιθέατρο των Φλάβιων
είδαν έκπληκτοι τη
σφαγή των Χριστιανών.
Θυσιάζονταν για τη νέα Πίστη που απλωνόταν στην
αυτοκρατορία.
Ο ίδιος ο αυτοκράτορας ο Νέρωνας επέβλεπε το πρόγραμμα
Κι φρόντιζε να περνάει καλά ο λαός της Ρώμης,
Προσέφερε στο λαό << άρτον και θεάματα>>
κι όλοι ήταν ευχαριστημένοι που είχαν έναν τέτοιο
αυτοκράτορα.
Παρακολούθησαν τις θηριομαχίες
Πως οι μονομάχοι
χαιρέτησαν τον αυτοκράτορα λέγοντας
ΧΑΙΡΕ ΚΑΙΣΑΡ
ΟΙ ΜΕΛΛΟΘΑΝΑΤΟΙ ΣΕ ΧΑΙΡΕΤΟΥΝ
κι τη μονομαχία μεταξύ του Ατρόμητου κι του Ιούλιου.
Στη σφαγή των Χριστιανών δεν άντεξε ο θεϊκός Οδυσσέας
Και προστάτευσε τους δύστυχους ανθρώπους .
Βγήκε μπροστά- μπήκε στην αρένα κι άρχισε οργισμένος
Να σκοτώνει τους Δήμιους μαζί με τους συντρόφους.
Όλος ο κόσμος σηκώθηκε όρθιος κι άρχισε να χειροκροτεί.
Ποιος είσαι εσύ ωραίε Ξένε
Που ελευθερώνεις χωρίς τη δική μου διαταγή
Τους άθλιους χριστιανούς ρώτησε ο Νέρωνας
3
Ο ΚΑΝΕΝΑΣ απάντησε ο πολύτροπος Οδυσσέας
Μιλάς σαν Έλληνας
Την ίδια απάντησε έδωσε ο πολυμήχανος Οδυσσέας
Στον κύκλωπα Πολύφημο όταν τον ρώτησε ποιος είναι.
Μάθε πολύφημε Νέρωνα
Πως είμαι ένας πολεμιστής του Πανχρόνου,
Μ’ έπιασε ιερή οργή όταν είδα πόσο άδικα σκοτώνονται οι
Χριστιανοί.
Σας δίνω λίγο χρόνο να σωθείτε επειδή είστε Έλληνες
Προς δόξα του Ρωμαϊκού λαού κι του κόσμου που είναι δικός
μου.
Χαίρε Καίσαρ
Οι τελευταίοι ελεύθεροι σε χαιρετούν.
Στο παλάτι της Ιθάκης
ΦΗΜΙΟΣ – ΡΑΨΩΔΟΣ
Τον άνδρα τον πολύτροπο βοήθησε ω Μούσα να τραγουδήσω
Πολλών ανθρώπων είδε άστεα κι νόων έγνω
Πραγματοποιώντας τον πλανητικό Νόστο…………
ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΡΑΨΩΔΙΑ
Ο πολύτροπος Οδυσσέας κι οι πολύπαθοι σύντροφοι
Επέστρεφαν στη Αττική Γη, ξαναγεννημένοι μες τους αιώνες
Του Πανχρόνου.
Να αυτός ο δρόμος οδηγεί στον Παρθενώνα- το χάλκινο άγαλμα
της Αθηνάς , το Ερεχθείο, ο Παρθενώνας- το κάστρο της Ακρόπολης.
Καταμεσής της ιεράς οδού εμφανίστηκε η θεά Αθηνά,
Τους άγγιξε με το
μαγικό ραβδί κι αμέσως έγιναν θεϊκά Ωραίοι,
Διαφορετικοί με αλλαγμένα ρούχα.
Αισθάνομαι ευτυχισμένος πάνω στην ακρόπολη είπε ο Οδυσσέας
Ακούγονται φωνές – χειροκροτήματα δίπλα στο θέατρο του
Διονύσου.
Πάμε να δούμε τι έργο παίζουν συμπλήρωσε ο Ευρύλοχος
Έπαιζαν την Αντιγόνη του Σοφοκλή.
Στην Αγορά ο Σωκράτης
δίδασκε τη φιλοσοφία του,
Κάντε λίγο ησυχία γιατί τώρα
Μ’ επισκέπτονται τα –δαιμόνια-.
Το << γνώθι σ’ αυτόν >> είναι η ουσία της
ύπαρξης του ανθρώπου
Ο τροπισμός του χρόνου.
4
Παρακολούθησαν έκπληκτοι το ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ
Οι Αθηναίοι καταδίκασαν σε θάνατο το Σωκράτη
Επειδή διέφθειρε τους νέους- τα ήθη της Πόλης
Και δεν σεβόταν τους Θεούς, βρήκαν ένα εξιλαστήριο θύμα.
Ο μεγάλος φιλόσοφος γαλήνιος κι ατάραχος είπε τους μαθητές
του
Όσοι πεθαίνουν δεν ξέρουν που πηγαίνουν
Βαδίζουν στο Άγνωστο,
Αλλά κι όσοι ζουν δεν ξέρουν τι τους περιμένει.
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
Ο Σωκράτης ήπιε το κώνειο
Λες κι έπινε ένα ποτήρι γλυκό κρασί
Ήρεμος – ψύχραιμος.
Το φάρμακο προκάλεσε φοβερούς πόνους
Παρέλυσε το νευρικό σύστημα.
Ο θάνατος του Σωκράτη άλλαξε τη ροή της Αθηναϊκής
αυτοκρατορίας,
Έγινε ο πρώτος άνθρωπος στην ιστορία
Που πέθανε για τις Ιδέες του.
Αμφισβήτησε ριζική την Εξουσία
Κι έκανε κριτική κι αυτοκριτική.
Μετά από -Αυτό- οι Αθηναίοι διέδιδαν με τα πλοία τους
Την αυτοκρατορία του Πνεύματος κι όχι της Πολιτικής.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΗ ΡΑΨΩΔΙΑ
ΦΗΜΙΟΣ – ΡΑΨΩΔΟΣ
Ο πλανητικός Οδυσσέας κι οι χαοσμικοί σύντροφοι
Είχαν για οδηγό τα άστρα, προχωρούσαν χωρίς αστρολάβους,
Αζιμούθεια, θεοδόλιχους και πετροκαλαμήθρες.
Μας ακολουθούν κουστωδίες ειδώλων είπε ο Ευρύλοχος
Ο Μέγας Αλέξανδρος κι η Μακεδονική Αριστοκρατία
Ο Πρίαμος -ο Έκτορας- ο Αχιλλέας – ο Πάτροκλος
Θέλουν να επανέλθουν στη ζωή και να κάνουν το ταξίδι του
γυρισμού.
Αναζητήστε με πάθος την αλήθεια έστω κι αν δεν τη βρείτε
ποτέ
Είπε ο μεγάλος βασιλιάς όταν εμφανίστηκε μπροστά τους.
Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας φώτιζε το δρόμο.
Όταν οι Πτολεμαίοι υποδέχτηκαν μέσα στο άνοιγμα
Το διογενή Λαερτιάδη κι τους πολύπαθους συντρόφους
5
Οι στρατιές των ειδώλων χάθηκαν ως δια μαγείας.
Οι Αλεξανδρινοί ζήτησαν από τον πολύτλα Οδυσσέα
Να τους πει για τη διπλή σπείρα του χρόνου- τα περάσματα- το
άνοιγμα.
Ο Πτολεμαίος έκοψε τη συζήτησε λέγοντας ότι
οι ταξιδιώτες ήταν ταλαιπωρημένοι κι έπρεπε να ξεκουραστούν.
Έπειτα όλοι μαζί πήγαν στο θέατρο για να παρακολουθήσουν
Το περίφημο έργο του Ευριπίδη – Βάκχες-.
Μετά σειρά είχε η ονομαστή Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας
Που άλλαξε την ιστορία του κόσμου.
Πολλοί ποιητές- φιλόσοφοι- αντιγραφείς βιβλιοθηκάριοι
Περίμεναν τους πολεμιστές του φωτός για να τους υποδεχτούν,
Και να τους ρωτήσουν για την αρμονία των αριθμών,
Το Είναι του ανθρώπου- την Αρχή κι το Τέλος του κόσμου.
Η ΦΩΤΙΑ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ
Ρωμαίοι κι Έλληνες ρωτούσαν έντρομοι ο ένας τον άλλον
Πως πήρε φωτιά η Ρώμη- ποιος ή ποιοι πυρπόλησαν την Αιώνια
Πόλη,
Και πως μπορούσαν να σβήσουν την πυρκαγιά.
Ο αέρας γέμισε καπνό κι οι πυροσβέστες έτρεχαν να σβήσουν τη
φωτιά.
Οι κάτοικοι άκουγαν ανήσυχοι τις φλόγες να επεκτείνονται
Κι έτρεχαν αλλόφρονες να σωθούν.
Το πύρινο ποτάμι αφάνιζε ότι έβρισκε μπροστά του.
Όλοι αναρωτιόνταν τι κάνει ο Νέρωνας
Κοίταζαν με αγωνία προς το παλάτι αλλά αυτός έλειπε στο
Άντιο.
Αυτόπτες μάρτυρες ανέφεραν πως είδαν στρατιώτες με
αναμμένους πυρσούς να βάζουν φωτιά στις φτωχογειτονιές της Ρώμης.
Στο μεταξύ ο Νέρωνας είχε επιστρέψει
Προχωρούσε μέσα στη φλεγόμενη πόλη φορώντας λευκή χλαμύδα,
Μαζί με τον Τιγκελίνο κατέστρωσαν λαμπρό σχέδια να σωθεί η
πόλη.
Μετά ο Νέρωνας πήγε
στους κήπους του Μαικήνα όπου περίμεναν
οι φίλοι του,
αυτοκρατορικά ντυμένος με την κιθάρα στα χέρια.
Τεράστιες φλόγες έζωναν την ανοχύρωτοι πόλη,
Μαύροι καπνοί σκέπασαν τον ουρανό στέλνοντας αγγελτήριο
θανάτου.
Ο Νέρωνας στο πιο ψηλά σκαλοπάτι του πύργου
Παρακολουθούσε εκστασιασμένος το θέαμα της φλεγόμενης Ρώμης.
Συγκλονισμένος άρχισε να απαγγέλλει τους στίχους
που θα έμεναν στους αιώνες.
6
Ο Απόλλωνας αυτός με καθοδηγεί είπε – δίνει θεία έμπνευση
Μέσα σε έκσταση θα σας τραγουδήσω την πυρπόληση της Τροίας.
Ξαφνικά άρχισε να φυσάει δυνατός αέρας κι άλλαξε την πορεία
της φωτιάς, αυτό έσωσε τη Ρώμη- έγινε θαύμα φώναζαν οι
Ρωμαίοι.
Ποιοι έβαλαν τη φωτιά, κατηγόρησαν τους Εβραίους
κι αυτοί με τη σειρά
τους –τους Χριστιανούς.
Ο Νέρωνας διέταξε πως όποιοι δήλωναν χριστιανοί
Να φυλακίζονται αμέσως – γέμισαν οι φυλακές ανθρώπους.
Ο Θεός είναι μεγάλος- αδελφοί έχετε πίστη
Μόνο αυτή θα μας σώσει- κάντε κουράγιο – υπομονή
Έλεγε ο Πέτρος στους πιστούς χριστιανούς.
Οι Πραιτοριανοί έκαναν ένα κύκλο γύρω του κι άρχισαν
να τον κτυπούν αλύπητα. Αυτός με περισσή αγάπη έλεγε
Φιλεύσπλαχνε πατέρα- συγχώρεσε τους αμαρτωλούς
Δεν ξέρουν τι κάνουν- το μαστίγιο ξεσχίζει τις σάρκες μου
Κι εγώ δεν νιώθω κανέναν πόνο.
Το αίμα τρέχει ποτάμι κι όμως είμαι ευτυχισμένος.
Βλέποντας οι άλλοι χριστιανοί το μεγαλείο του Πέτρου
Έπαιρναν θάρρος και δεν το έβαζαν κάτω.
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΝΕΡΩΝΑ
Ο Γάλβας έκανε τη μεγάλη κίνηση- προσχώρησε στους
Επαναστάτες
Και βάδιζε εναντίον της Ρώμης.
Αργά έρχεται το Μοιραίο τέλος είπε ο Νέρωνας
Αγαπημένε μου Σπόρε φέρε το χρυσό κουτί -είναι στη
βιβλιοθήκη.
Ο αυτοκράτορας κι η ακολουθία του σε θριαμβική πομπή
Προχώρησαν στο χρυσό παλάτι.
Τιγκελίνο έφθασε η ώρα των μεγάλων αποφάσεων- τι λες να
κάνουμε.
Οι Πραιτοριανοί είναι έτοιμοι να εκτελέσουν τους αντιπάλους σου.
Ο αδερφός δεν πρέπει να πεθαίνει από αδερφό
Πρέπει να βρούμε μια άλλη λύση απάντησε ο Νέρωνας.
Βασιλιά μου δεν υπάρχει άλλος τρόπος
Οι αντίπαλοί σου θέλουν να σε πιάσουν ζωντανό
Κι να σε διαπομπεύουν μπροστά σε όλη τη Ρώμη.
<< είναι τόσο δύσκολο να πεθάνει κανείς;>>
Βιργίλιος
Ο Νέρωνας κηρύχτηκε εχθρός της Ρώμης
7
Γι αυτό καταδικάστηκε σε θάνατο
Τελευταία ελπίδα έμεινε ένα καράβι στην Όστια
Να τον φυγαδεύσουν στην Αίγυπτο.
Όλοι μ’ εγκατέλειψαν μόλις είδαν τα δύσκολα
Κανείς δεν έμεινε κοντά μου.
Αγαπημένε μου αυτοκράτορα είμαι εδώ
Και θέλω να πεθάνω μαζί σου.
Ο Νέρωνας- ο Σπόρος-κι ο Επαφρόδιτος έφυγαν έφιπποι
με συνοδεία δούλων για τη βίλα του απελεύθερου.
Μόλις μπήκαν μέσα ο Νέρωνας ζήτησε τη βοήθεια του
Επαφρόδιτου
Καλέ μου φίλε
Θέλω να με βοηθήσεις να μπήξουμε αυτό το μαχαίρι στο λαιμό
μου.
Θεϊκέ Νέρωνα
Πόσο άδοξα ήρθε το τέλος
Να θέλεις να πεθάνεις μ’ αυτό τον τρόπο,
Εσύ ένας σπουδαίος αυτοκράτορας
Να το αίμα πετάγεται ποτάμι από το λαιμό σου.
Τι κρίμα πόσα άδικα χάνεται ένας τόσο μεγάλος καλλιτέχνης
Απάντησε ο Νέρωνας.
Περίμενε άσε να κλείσω την πληγή σου μ’ αυτό το μαντήλι.
Άκουω βήματα στρατιωτών – πλησιάζουν απειλητικοί
Λες κι είναι τύμπανα θανάτου φώναξε ο Σπόρος
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΟΣ
Μη φοβάσαι Νέρωνα – δεν υπάρχει λόγος
Η διαταγή είναι σαφής – να μείνεις ζωντανός
Πολύ αργά εκατόνταρχε
Πολύ αργά απάντησε ο Νέρωνας
Τα μάτια του γύρισαν ανάποδα χάνοντας τις αισθήσεις
Ύστερα πέθανε κι οι
στρατιώτες έριξαν πάνω του
Έναν κόκκινο μανδύα.
Πέθανε σαν αυτοκράτορας
όπως ο Ιούλιος Καίσαρας
Πέθανε σαν ήρωας τραγωδίας
Ο απόλυτος μονάρχης μόλις τριάντα δύο χρονών.
8
Είχε πάθος με τις τέχνες και τα γράμματα
Αρρωστημένο μυαλό κι εγκληματίας.
Μερικοί είπαν πως ο Νέρωνας διέφυγε στην Παρθία.
Έκτοτε πληθαίνουν οι Κιθαρωδοί στην Ανατολή
Που έχουν μια μεγάλη ουλή στο λαιμό,
Ολόιδια με αυτή του Νέρωνα που ψεύτικα αυτοκτόνησε.
Αυτή είναι η μεγάλη δημοκρατία του Πανχρόνου
Αυτή είναι η Ιστορία.
9
ΝΙΚΟΣ ΚΟΛΕΣΗΣ