nikos kolesis: ANOIXTH OΔΥΣΣΕΙΑ- ΟPEN ODYSSEY -OPERA-FROM NOVEL OPEN ODYSSEY- ETERNAL RETURN OF ULYSSES

ΝΙΚΟΣ ΚΟΛΕΣΗΣ

ΑΝΟΙΧΤΗ

ΟΔΥΣΣΕΙΑ

Η ΑΙΩΝΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ

ΟΠΕΡΑ

ΝΙΚΟΣ ΚΟΛΕΣΗΣ

ΑΝΟΙΧΤΗ

ΟΔΥΣΣΕΙΑ

Η ΑΙΩΝΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ

ΟΠΕΡΑ

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 1

ΣΚΗΝΗ 1

ΩΓΥΓΙΑ

ΡΑΨΩΔΟΣ –ΑΟΙΔΟΣ

Τον άνδρα τον πολύτροπο

Βοήθησε ω Μούσα να τραγουδήσω

Πολλών ανθρώπων είδε άστεα

Και νόων έγνω.

Πραγματοποιεί τον πλανητικό Νόστο

Κάνοντας το ταξίδι της Πανχρονικής Επιστροφής

Μέσα στο άνοιγμα

ΧΟΡΟΣ

Η ΑΝΟΙΧΤΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ

ΟΔΗΓΕΙ ΤΟΝ ΕΛΕΎΘΕΡΟ ΝΟΣΤΟ

ΤΟΥ ΘΕΪΚΟΎ ΟΔΥΣΣΈΑ

ΡΑΨΩΔΟΣ

Η θεά Αθηνά θύμισε στο συνέδριο των θεών

Τα βάσανα του Οδυσσέα στο νησί της Καλυψώς,

Κι είπε πως οι μνηστήρες σκόπευαν

να σκοτώσουν τον Τηλέμαχο, όταν γυρίσει στην Ιθάκη.

Τότε ο Δίας είπε στη θεά να φρονήσει

ώστε να επιστρέψει ζωντανός ο Τηλέμαχος

στην πατρίδα του- το νησί του.

Ύστερα κάλεσε τον Ερμή κι του είπε.

ΔΙΑΣ

Ερμή εσύ είσαι ο αγγελιοφόρος των θεών

Αμέσως να μεταφέρεις τις εντολές μας

Στην ωραιόμαλλη Νύμφη.

Ο πολύπαθος Οδυσσέας είκοσι μέρες πλέοντας πάνω στη σχεδία,

θα φθάσει στη Σχερία- το νησί των Φαιάκων.

Αυτοί θα τον τιμήσουν σαν θεό,

Κι με πλοίο θα τον στείλουν πίσω στην ποθητή Ιθάκη,

Αφού του δώσουν χρυσό- ασήμι κι ρούχα

Πιο πολλά κι από το μερίδιο της Τροίας.

Είναι γραφτό να δει τους συγγενείς , τους φίλους

Και τα πλούσια παλάτια.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Ο Ερμής φόρεσε τα χρυσά πέδιλα

Πήρε το μαγικό ραβδί που μαγεύει τα μάτια των ανδρών,

Κι ξυπνάει τους κοιμισμένους κι έφυγε γρήγορα.

Πέρασε πάνω από την Πιερία

Κι ξεχύθηκε στο ανοιχτό πέλαγος

Πετώντας σαν γλάρος πάνω από τα κύματα.

Έτσι ταξίδεψε ο Ερμής κι έφθασε στο νησί

Έξω από το μεγάλο σπήλαιο

Που κατοικούσε η Νύμφη Καλυψώ.

ΕΡΜΗΣ

Ο αέρας μοσχοβολάει κέδρο- κάχιστο και θούγια

Που καιει στη φωτιά.

Η καλλίφωνη θεά τραγουδάει στο βάθος της σπηλιάς.

Ενώ υφαίνει στον αργαλειό με τη χρυσή σαίτα.

Γύρω από τη σπηλιά ψηλόλιγνα κυπαρίσσια-σκλήθρα

Κι λεύκες θροίζουν τον αέρα συλλαβίζοντας το άπειρο.

Τα πουλιά, κουρούνες θαλασσινές, κουκουβάγιες, γεράκια

Κουρνιάζουν πάνω στα φουντωτά κλαδιά.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Στην είσοδο μια νέο φυτεμένη κληματαριά

Υποδεχόταν τον επισκέπτη φορτωμένη σταφύλια.

Τέσσερις κρήνες -η μια δίπλα στην άλλη έτρεχαν γάργαρο νερό

Μαρτυρώντας το πέρασμα του χρόνου.

Άγριες βιολέτες – σέλινα πολύχρωμα λουλούδια χρωμάτιζαν

με φανταστικά χρώματα τα γύρω λιβάδια.

ΕΡΜΗΣ

Είμαι άφωνος από την ομορφιά,

Να καθίσω λίγο να θαυμάσω τη φύση.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Έπειτα προχώρησε μες τη σπηλιά.

Η Καλυψώ – η σεπτή θεά αναγνώρισε τον Ερμή

Τι οι θεοί γνωρίζονται μεταξύ τους.

Ο μεγαλόκαρδος Οδυσσέας δεν ήταν εκεί

Έκλαιγε μόνος στα βράχια κοιτώντας την απέραντη θάλασσα.

ΚΑΛΥΨΩ

Γιατί Ερμή ήρθες στο νησί μου

Δεν θα ερχόσουν χωρίς λόγο.

Λέγε τι θέλεις – τι επιθυμείς

Είσαι σεβαστός κι αγαπητός ανάμεσα στους θεούς.

Πρώτα όμως πέρασε

Κάθισε να σε φιλέψω με αμβροσία κι νέκταρ.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Οι υπηρέτριες της θεάς ετοίμασαν με περισσή φροντίδα

Ένα υπέροχο γεύμα.

Όταν έφαγαν είπε ο φτερωτός Ερμής.

ΕΡΜΗΣ

Σ’ ευχαριστώ θεά για το πλούσιο γεύμα

Αφού ρώτησες θα σ’ απαντήσω.

Ο Δίας μ’ έστειλε παρά τη θέλησή μου

Σε ποιον είναι ευχάριστο να ταξιδεύει,

Άκουσε ποια είναι η απόφασή του.

Ένας άνδρας βασανισμένος μένει στο νησί,

Ο πιο δυστυχισμένος από όσους πολέμησαν στην Τροία.

Μάθε πως ο Δίας προστάζει να τον αφήσεις ελεύθερο.

Η μοίρα του είναι να δει τους δικούς του,

Να επιστρέψει στο σπίτι του- στην πατρική γη.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Αυτά είπε ο φτερωτός Ερμής κι έφυγε,

Κι η σεμνή νύμφη πήγε να συναντήσει τον Οδυσσέα

Για να του πει τη διαταγή του Δία.

Βρήκε τον καρτερικό Οδυσσέα να κάθεται στην ακτή

Και να κλαιει απαρηγόρητος για την επιστροφή στην πατρίδα.

Από ανάγκη κοιμόταν τις νύχτες με τη θεά

Στα κοίλα σπήλαια παρά τη θέλησή του,

Η Καλυψώ τον ήθελε πολύ.

ΚΑΛΥΨΩ

Δύστυχε τι κοιτάς την αεικίνητη θάλασσα

Μην κλαις άλλο φθείροντας την ψυχή σου.

Σ’ αφήνω ελεύθερο μ’ όλη μου την ψυχή.

Έλα άρχισε να κόβεις ξύλα να ετοιμάσεις τη Σχεδία.

Μ’ αυτήν θα επιστρέψεις στην Πατρίδα,

Θα σου δώσω ρούχα- κρασί- τρόφιμα να μην πεινάσεις.

Με ούριο άνεμο θα ταξιδεύσεις ώστε να γυρίσεις σώος

Κι αβλαβής στο νησί σου.

-Αυτό αποφάσισαν οι θεοί-.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Ωραιοπλόκαμη Καλυψώ

Κύματα μεγάλης συγκίνησης πλημμύρισαν την ψυχή μου.

Μήπως συμβαίνει κάτι άλλο

Πως θα διασχίσω την απέραντη θάλασσα

Πάνω σε μια σχεδία.

Πλοία καλά φτιαγμένα με ευνοϊκό αέρα

Δεν περνούν το πέλαγος.

Θέλω να ορκιστείς πως δεν θα πάθω κανένα κακό.

ΚΑΛΥΨΩ

Πολυμήχανε Οδυσσέα

Στα αλήθεια είσαι έξυπνος – πανούργος

Ξέρεις τι ζητάς.

Μάρτυρές μου-

η Γη – ο απέραντος ουρανός κι τα νερά της Στυγός

Δεν θα σου κάνω κανένα κακό.

Ο όρκος είναι μεγάλος για τους αθανάτους θεούς.

Τόσα χρόνια δεν κατάλαβες

Πως έχω ευγενικά αισθήματα – σπλαχνική καρδιά.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Αυτά είπε η σεβαστή των Θεαινών

Κι κατευθύνθηκε προς τη λαξευτή σπηλιά,

Ακολούθησε ο πολύπαθος Οδυσσέας.

Η Νύμφη παρέθεσε γεύμα από αυτά

Που τρωνε οι θνητοί,

Κάθισε απέναντι του ενώ οι υπηρέτριες

Σέρβηραν αμβροσία κι νέκταρ.

ΚΑΛΥΨΩ

Διογέννητε γιε του Λαέρτη- πολύτροπε Οδυσσέα

Θα γυρίσεις στο σπίτι σου κι την ωραία πατρίδα.

Εάν όμως γνώριζες – τι θα πάθεις

Ποια είναι η μοίρα σου ώσπου να φθάσεις στην Ιθάκη,

Καλύτερα θα έλεγες να έμενες μαζί μου

Γιατί θα γινόσουν ΑΘΑΝΑΤΟΣ.

Εσύ όμως προτίμησες την Πηνελόπη

Αν κι είμαι πολύ καλύτερη- πιο ψηλή με ωραίο σώμα

Πιο όμορφη με θεϊκή χάρη.

Δεν είναι σωστό οι θνητές να τα βάζουν με τις θεές

Στην ομορφιά.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Υπέροχη θεά μη μου θυμώνεις

Η γυναίκα μου είναι πολύ κατώτερη από σένα,

Το γνωρίζω καλά.

Εσύ είσαι Αθάνατη- αγέραστη ενώ αυτή μια κοινή θνητή.

Συμπάθα με είναι που θέλω να γυρίσω στην πατρίδα,

Τράβηξα πολλά στην πολύπαθη ζωή μου

Αντέχω ακόμα τις κακουχίες

Εάν κάποιος θεός θελήσει το αντίθετο.

ΑΠΟΠΛΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑΥΑΓΙΟ ΟΔΥΣΣΕΑ

ΡΑΨΩΔΟΣ

Μέσα σε τέσσερις μέρες οι πολύτεχνος Οδυσσέας

Τελείωσε τις προετοιμασίες.

Η σεβαστή Καλυψώ μόλις είδε πως όλα ήταν έτοιμα,

τον έδωσε να φορέσει ρούχα αρωματισμένα,

κι έβαλε στη σχεδία , ένα ασκί με μαύρο κρασί,

ένα άλλο με νερό, κι αρκετό φαγητό σε ένα άλλο

για το ταξίδι.

Έπειτα έστειλε ούριο άνεμο, ευνοϊκό κι δροσερό.

Ο πολύτλας Οδυσσέας άνοιξε τα πανιά,

Πήρε το πηδάλιο στα χέρια κι οδήγησε με τέχνη

Δεν κοιμήθηκε καθόλου.

ΧΟΡΟΣ

Επέστρεφε – επέστρεφε

Πολύπαθε Οδυσσέα

ΡΑΨΩΔΟΣ

Έβλεπε την Πούλια κι τον Βοώτη με το ωραίο δειλινό,

Την Άρκτο που είχε το σχήμα άμαξας,

έκανε γύρους γύρω από τον Εαυτό της κυνηγώντας τον Ωρίωνα,

Μόνο αυτή δεν ακουμπούσε το κύμα του Ωκεανού.

Η Καλυψώ η σεβαστή θεά – τον είχε πει να πλέει

Έχοντάς την στο αριστερό χέρι.

Δεκαεπτά μέρες έπλεε διασχίζοντας τη θάλασσα

Την δέκατη όγδοη είδε τα πυκνά δάση της γης των Φαιάκων,

Φθάνοντας πολύ κοντά στην στεριά.

Ο άρχων- ο γαιοσείστης Ποσειδώνας γύριζε

από τη χώρα των Αιθιόπων,

Τον είδε να πλέει στη θάλασσα κι οργίστηκε πολύ

Κούνησε το κεφάλι κι είπε

ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ

Ο Οδυσσέας είναι στο δρόμο για την πατρίδα.

Οι θεοί αποφάσισαν πως είναι γραφτό να σωθεί,

Θα τον ταλαιπωρήσω όμως λίγο ακόμη.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Ταρακούνησε τη θάλάσσα

συγκέντρωσε από πάνω πυκνά σύννεφα,

κι με την τρίαινα απελευθέρωσε τρομερές θύελλες.

Ο δυνατός Ζέφυρος , ο βοριάς με το μεγάλο κύμα

Ο νοτιάς , ο εύρος έκαναν τον καρτερικό Οδυσσέα

Να φωνάξει.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Τι θα με βρει ακόμα

Φοβάμαι μην επαληθευτεί η θεά.

Είπε πως μέχρι να φθάσω στην πατρίδα

Θα συναντήσω πολλές συμφορές κι δεινά.

Οι πιο ευτυχισμένοι Έλληνες ήταν αυτοί

Που έπεσαν στην Τροία.

Εάν πέθαινα στη μάχη που έκαναν οι Τρώες

Γύρω από τον νεκρό Πηλείδη,

Θα μ΄ έθαβαν με τιμές κι δόξες.

Τώρα δεν ξέρω τι με περιμένει

με ποιο οικτρό τρόπο θα πεθάνω.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Αυτά είπε ο καρτερικός Οδυσσέας

κι ένα θεόρατο κύμα ανέτρεψε τη σχεδία

κι τον πέταξε μακριά με το τιμόνι στα χέρια.

Έσπασε το κατάρτι κι μια φοβερή θύελλα έριξε

Το πανί κι την αντένα στο νερό.

Τον βούλιαξε βαθιά – τον βάραιναν τα ρούχα της Καλυψώς-

Αλλά ανέβηκε στην επιφάνεια φτύνοντας την αρμύρα.

Βούτηξε μες τα κύματα κι πιάστηκε γερά από τη Σχεδία,

Γλίτωσε από βέβαιο θάνατο.

Μια ο βοριάς – μια ο νοτιάς

Τον παρέσυραν μ’ ορμή πέρα δώθε.

Η Ινώ του Κάδμου η κόρη είδε το ναυαγό

Που πάλευε με τα κύματα κι τον λυπήθηκε.

ΙΝΩ

Δύστυχε ο κοσμοσείστης Ποσειδώνας

Θύμωσε πολύ μαζί σου -σε τυραννάει μια ζωή,

Αλλά δεν θα εξαφανιστείς.

Να πάρε το θεϊκό κεφαλόδεσμο κι δέσε τον στο στέρνο.

Συνέχισε το κολύμπι μέχρι να βγεις στην στεριά,

Όταν πατήσεις γη να τον λύσεις κι να τον πετάξεις

Πίσω στη θάλασσα.

Έπειτα προχώρησε προς το εσωτερικό

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Εδώ θα μείνω – όσο αντέχει η σχεδία

Ίσως κάποιος αθάνατος ετοιμάζει καινούργια συμφορά.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Το άκουσε ο Ποσειδώνας

Κι έστειλε ένα άγριο κύμα διαλύοντας τη σχεδία.

Ο Οδυσσέας ανέβηκε πάνω στο ξύλο,

Πέταξε τα ρούχα της Καλυψώς –

έδεσε τον κεφαλόδεσμο στο στέρνο,

κι έπεσε στη θάλασσα κολυμπώντας γρήγορα.

ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ

Πολύτροπε Οδυσσέα μέχρι να σωθείς οριστικά

κι να φθάσεις σε φιλόξενους ανθρώπους,

Θα υποφέρεις λίγο ακόμα από τα κύματα.

Ελπίζω πως δεν θα πεις ότι τράβηξες κι λίγα.

ΣΚΗΝΗ 2

ΣΧΕΡΙΑ – ( ΚΕΡΚΥΡΑ)

ΤΟ ΟΥΤΟΠΙΚΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΦΑΙΑΚΩΝ

ΡΑΨΩΔΟΣ

Ο βασανισμένος Οδυσσέας πάλευε με τα κύματα

Δύο μέρες κι δυο νύχτες.

Η τρικυμισμένη θάλασσα γαλήνεψε την τρίτη μέρα,

Κολυμπώντας έφθασε στην ακτή,

Αλλά ήταν απότομη με μυτερά βράχια κι σπηλιές.

Κινδύνεψε να τσακιστεί σε έναν επικίνδυνο βράχο.

Προχώρησε κολυμπώντας μέχρι που βρήκε τις εκβολές

Ενός υπέροχου ποταμού, η θεά Αθηνά έδωσε την ιδέα.

Ο Οδυσσέας έμεινε άναυδος όταν πάτησε στην αμμουδιά.

Μόλις συνήλθε έριξε τον κεφαλόδεσμο στη θάλασσα,

Φίλησε το χώμα, κι αφού έκανε ένα στρώμα από ξερά φύλλα

Ξάπλωσε κι κοιμήθηκε βαθιά.

Οι φωνές ξύπνησαν το δύστυχο ναυαγό

Κι πήγε προς τα εκεί να δει τι συμβαίνει.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Οι ωραίες κοπέλες έπλυναν κι άπλωσαν τα ρούχα

Να τα στεγνώσουν.- τώρα παίζουν με την μπάλα.

ΦΙΛΕΣ ΝΑΥΣΙΚΑΣ

Ένας άνδρας – ένας άνδρας

Ένας ναυαγός

ΝΑΥΣΙΚΑ

Καθίστε- μη φοβόσαστε

Γιατί φεύγετε – έμεινε μόνη με τον Οδυσσέα-

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Η ομορφιά σου είναι απερίγραπτη

Μοιάζεις με θεά.

ΝΑΥΣΙΚΑ

Λέγομαι Ναυσικά

Κι είμαι κόρη του βασιλιά των Φαιάκων.

Δύστυχε βλέπω είσαι σε άσχημη κατάσταση.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Πολύπαθος ναυαγός πάλευα με τα κύματα

μέχρι να φθάσω εδώ.

Που βρίσκομαι

Πως μπορώ να συναντήσω το βασιλιά

Αυτής της χώρας.

ΝΑΥΣΙΚΑ

Είσαι στη μυθική Σχερία

Σε συμπονώ γι αυτό άκουσε

Τι πρέπει να κάνεις.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Η θεά Αθηνά μεταμορφωμένη σε νέα κοπέλα

Έδειξε το παλάτι του άρχοντα

Όταν τη ρώτησε.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Το πιο φωτεινό ανάκτορο που συνάντησα ποτέ,

Κήποι θαυμαστοί απλώνονται γύρω- γύρω.

Δύο σκύλοι από χρυσό κι ασήμι φιλάνε την είσοδο.

Οι πόρτες είναι χρυσές κι έχουν χάλκινο κατώφλι.

Το εσωτερικό έχει μεγαλοπρεπή διάκοσμο

Πολυτελή έπιπλα- χρυσά αγάλματα-

περίτεχνα σκεύη στολίζουν το παλάτι.

Οι χάλκινοι τοίχοι είναι διακοσμημένοι στο πάνω μέρος,

με γαλάζιο γυαλί πάνω σε γλυπτές πλάκες.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Ο πολύτροπος Οδυσσέας μόλις συνάντησε τη βασίλισσα

Έπεσε αμέσως στα γόνατά της.

Είπε λόγια της ψυχής – συγκινητικά

Πως θέλει να επιστρέψει στην πατρίδα του,

Για να τον λυπηθεί η Αρήτη.

Μετά πλησίασε τη στάχτη της φωτιάς

Και κάθισε ως ικέτης.

ΑΛΚΙΝΟΟΣ- ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΦΑΙΑΚΩΝ

Σήκω δεν είσαι ικέτης

Έλα να καθίσεις σε βασιλικά θρόνο.

Αμέσως να τον περιποιηθείτε ως –Ξένο-.

Οι Άριστοι αύριο θα συγκεντρωθούν

Να σε φιλοξενήσουν μ’ όλες τις τιμές.

Ύστερα όλοι μαζί θα αποφασίσουμε

Πως θα επιστρέψεις στην πατρίδα σου.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Ο φιλόξενος Αλκίνοος κι ο πολύτροπος Οδυσσέας

Κατέβηκαν στη αγορά την άλλη μέρα,

Όπου ήταν συγκεντρωμένοι οι Φαίακες

Για να γνωρίσουν τον Ξένο.

Αφού μίλησαν μαζί του

ο βασιλιάς διέταξε να ετοιμάσουν το πλοίο του,

κι γύρισαν στο ανάκτορο.

ΦΑΙΑΚΕΣ – ΧΟΡΟΣ

Η Επιστροφή του πολυμήχανου Οδυσσέα

ΡΑΨΩΔΟΣ

Μετά τη θυσία στο Συμπόσιο

ο Δημόδοκος ο τυφλός αοιδός του παλατιού

άρχισε να τραγουδάει το έπος του Ιλίου,

όταν κατά την πολιορκία της Τροίας ξέσπασε

μεγάλη φιλονικία μεταξύ του Αχιλλέα κι του Οδυσσέα.

ΑΛΚΙΝΟΟΣ – ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΦΑΙΑΚΩΝ

-Ξένε -βλέπω συγκινήθηκες πολύ από το τραγούδι

Δημόδοκε μη συνεχίζεις άλλο.

Προτείνω να πάμε στην Αγορά

Να παρακολουθήσουμε την επίδειξη των Αγώνων.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Ο θεϊκός Οδυσσέας πήρε μέρος σε πολλά αγωνίσματα,

Κι άφησε έκπληκτους τους Φαίακες με τη δύναμη

Κι την ευκινησία που είχε.

Ακολούθησε επίδειξη χορού προς τιμή του Ξένου

Και μετά το Συμπόσιο.

Ο αοιδός Δημόδοκος μετά από παράκληση του Οδυσσέα

Τραγούδησε για την άλωση του Ιλίου με το Δούρειο Ίππο.

ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ- ΤΥΦΛΟΣ ΑΟΙΔΟΣ ΠΑΛΑΤΙΟΎ

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας ο βασιλιάς της Ιθάκης

Πρότεινε στους Αχαιούς να κατασκευάσουν τον ξύλινο ίππο.

Ύστερα να κάνουν πώς λύνουν την πολιορκία,

Κι να φύγουν από την Τροία,

αφού πρώτα κρυφτούν μέσα στο δούρειο ίππο μερικοί ΄Έλληνες

μαζί με τον Οδυσσέα- τον Μενέλαο- τον Νεοπτόλεμο.

Οι Τρώες έκπληκτοι είδαν ένα τεράστιο ξύλινο άλογο

Έξω από τα τείχη. Πήραν μέσα το ξόανο,

το βράδυ οι Αχαιοί βγήκαν έξω κρυφά,

Σκότωσαν τους φρουρούς κι άνοιξαν τις πύλες

Ενώ ειδοποίησαν το στόλο κάνοντας σινιάλο.

Οι Έλληνες μπήκαν μέσα κι κυρίευσαν την πόλη.

ΑΛΚΙΝΟΟΣ –ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΦΑΙΑΚΩΝ

Ευγενικέ Ξένε

Συγκινήθηκες πολύ ακούγοντας την Ιστορία,

Είναι καιρός να μας αποκαλύψεις ποιος είσαι

Ποια είναι η πατρίδα σου.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Φιλόξενε βασιλιά Αλκίνοε

Κι εσείς υπέροχοι Φαίακες

Μάθετε πως είμαι ο γιος του Λαέρτη

Ο βασιλιάς της Ιθάκης κι των γειτονικών νησιών.

ΦΑΙΑΚΕΣ – ΧΟΡΟΣ

Ο μυθικός ήρωας

Η δόξα του έφθασε μέχρι τα ουράνια

Η τιμή είναι μεγάλη.

ΑΛΚΙΝΟΟΣ –ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΦΑΙΆΚΩΝ

Θεϊκέ Οδυσσέα

Μας τρωει η περιέργεια – η αγωνία

Να μας διηγηθείς τον πολυκήδια Νόστο

Τον πολύτροπο Νόστο σου.

ΦΑΙΑΚΕΣ –ΧΟΡΟΣ

Ο Οδυσσέας Οδύσσασθαι –(αυτό ιστορείται)

Ο Οδυσσέας Οδύσσασθαι

//////////////////////////////////////////////////////////////

ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ –ΑΟΙΔΟΣ ΠΑΛΑΤΙΟΥ- ΦΑΙΑΚΩΝ

Φεύγοντας οι Αχαιοί άφησαν έξω από τα τείχη της Τροίας

Ένα ξύλινο άλογο – ως δώρο-,

Δείγμα καλής θέλησης κι Ειρήνης.

Χάραξαν πάνω την επιγραφή.

<< Αφιερωμένο στην Αθηνά από τους Έλληνες

για την Επιστροφή τους στην Πατρίδα.>>

Μόλις το είδαν οι Τρώες- άνοιξαν τις πύλες

Κι βγήκαν έξω να το περιεργαστούν.

-ΤΡΟΙΑ- ΤΡΩΕΣ –ΧΟΡΟΣ

Ένα δώρο αφιερωμένο στη θεά Αθηνά

Να το πάρουμε μέσα στα τείχη.

ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ-ΚΟΡΗ ΠΡΙΑΜΟΥ

Γενναίοι Τρώες

Σας προειδοποιώ

Το -Ξόανο- μόνο συμφορά θα φέρει

Στην Πόλη.

ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ – ΑΟΙΔΟΣ ΠΑΛΑΤΙΟΥ ΦΑΙΑΚΩΝ

Κανείς δεν έδωσε σημασία στα λόγια της Κασσάνδρας

Δεν έπειθε κανέναν με τις προβλέψεις της.

Ο Απόλλωνας είχε καταραστεί τη βασιλοπούλα

Γιατί αθέτησε το λόγο της κι δεν κοιμήθηκε μαζί του.

ΛΑΟΚΟΩΝ – ΜΑΝΤΗΣ ΤΡΩΩΝ –ΙΕΡΕΑΣ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ

Αντιτίθεμαι σ’ αυτήν την απόφαση

Πρόκειται για τέχνασμα των Αχαιών.

Το – Ξόανο- δεν πρέπει να μεταφερθεί

Μέσα στην Τροία,

Προοιωνίζει το χαμό του Ιλίου.

ΤΡΩΕΣ –ΧΟΡΟΣ

Φοβού τους Δαναούς

Κι δώρα φέροντας

ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ-ΑΟΙΔΟΣ ΠΑΛΑΤΙΟΥ ΦΑΙΑΚΩΝ

Ο Απόλλωνας έστειλε δύο τεράστια φίδια

Από τη θάλασσα,

Κι καταβρόχθισαν το μάντη Λαοκόωντα

Κι τους δυο γιους του.

ΤΡΩΕΣ –ΧΟΡΟΣ

Σημάδι από τους θεούς

Να πάρουμε το ξύλινο άλογο

Μέσα στο Ίλιο.

ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ- ΑΟΙΔΟΣ ΠΑΛΑΤΙΟΥ

Οι Τρώες έριξαν μέρος των τειχών

Κι μετέφεραν τραβώντας με σχοινιά το Δούρειο Ίππο,

Μέσα στην Πόλη.

Όλοι οι κάτοικοι μαζεύτηκαν γύρω από το ξύλινο άλογο,

Επευφημούσαν κι ζητωκραύγαζαν,

Γιόρταζαν ευτυχισμένοι το Τέλος του Πολέμου.

Έστησαν μεγάλο γλέντι- μέθυσαν από το κρασί,

Την απίστευτη κραιπάλη κι κοιμήθηκαν βαθιά.

ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ – ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΙΑ

ΟΔΥΣΣΕΑΣ –

ΒΛΕΠΕΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΧΑΡΑΜΑΔΑ –ΕΙΔΙΚΟ ΑΝΟΙΓΜΑ

Δεν ακούγεται τίποτα

Έπεσαν για ύπνο.

Δεν φιλάει κανείς

ΜΕΝΕΛΑΟΣ

Ήπιαν πολύ κρασί

Διασκέδασαν άγρια.

Πίστεψαν πως έληξε ο πολιορκία

Ο δεκαετής πόλεμος.

ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ –ΜΟΝΟΛΟΓΕΙ – ΤΡΟΙΑ

Το ξύλινο άλογο είναι έργο των Αχαιών

Κάτι κρύβουν- εμένα δεν με ξεγελάνε.

Θα πάω να μιμηθώ τις φωνές των γυναικών τους.

-Ελένη μιμείται την Κλυταιμνήστρα

έξω από το Δούρειο Ίππο-

Αγαμέμνονα γενναίε βασιλιά

Είμαι η γυναίκα σου η Κλυταιμνήστρα

Ήρθα να σε δω

Δεν μ’ αναγνωρίζεις.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ – ΣΙΓΑ ΠΡΟΣ ΑΛΛΟΥΣ

ΜΕΣ ΤΟ ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ.

Η πανούργα Ελένη μιμείται τις φωνές Ελληνίδων

Για να μας ξεγελάσει κι να φανερωθούμε.

ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ- ΜΙΜΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Πολυμήχανε Οδυσσέα

Είμαι η γυναίκα σου –η πιστή Πηνελόπη

Δεν ωφελεί –μην κρύβεσαι άλλο.

ΜΕΝΕΛΑΟΣ-– ΣΙΓΑ ΠΡΟΣ ΑΛΛΟΥΣ

ΜΕΣ ΤΟ ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ.

Η Άπιστη δεν έχει όρια – αρχή κι τέλος

Πως παντρεύτηκα μια τέτοια γυναίκα.

Με το ζόρι κρατιέμαι

Να μη βγω κι τη σκοτώσω.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ –ΜΕΣ ΤΟ ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ

Αυτό θέλει κι αυτή

Να αποκαλυφτείς.

ΜΕΝΕΛΑΟΣ –ΜΕΣ ΤΟΝ ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ

Έφυγε ευτυχώς -έπεσε βαθιά Σιωπή

Οι Τρώες κοιμούνται τον ύπνο του θανάτου

ΟΔΥΣΣΕΑΣ –ΒΛΕΠΕΙ ΕΞΩ- ΜΕΣΑ ΤΟ ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ

Η σελήνη ανατέλλει μέσα από το δούρειο ίππο

Βλέπετε το θαύμα.

Εμπρός γρήγορα να βγούμε

Πρώτα να σκοτώσουμε τους φρουρούς,

Κι ύστερα να ανοίξουμε τις πύλες

Για να μπουν οι Έλληνες.

ΜΕΝΕΛΑΟΣ –ΜΕΣ ΤΟ ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ

ΤΟ -ΣΙΝΙΑΛΟ-

Να ειδοποιήσουμε το Στόλο

Με το συμφωνημένο- Σινιάλο-

ΣΙΝΩΝ- ΑΧΑΙΟΣ ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΤΕΙΧΗ ΤΗΣ ΤΡΟΙΑΣ

Η Φωτιά είναι αρκετά μεγάλη

για να τη δει ο Ελληνικός Στόλος

Που είναι κρυμμένος στην Τένεδο.

Ας κουνήσω αυτές τις δάδες.

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΟΛΟΣ- ΚΡΥΜΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΤΕΝΕΔΟ

ΣΙΓΑ ΟΙ ΝΑΥΤΕΣ – ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΣΕ ΈΝΑ ΚΑΡΑΒΙ

ΤΟ ΣΙΝΙΑΛΟ-ΤΟ ΣΙΝΙΑΛΟ

ΝΑΥΤΕΣ ΣΕ ΑΛΛΟ ΚΑΡΑΒΙ

Η φωτιά – η φωτιά

Είδατε τη φωτιά

ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ- ΑΟΙΔΟΣ ΠΑΛΑΤΙΟΥ ΦΑΙΑΚΩΝ

Η είδηση – το νέο

άρχισε να μεταδίδεται από στόμα σε στόμα

στα άλλα καράβια,

κι όλοι έβλεπαν προς την Τροία λέγοντας

Το -Σινιάλο- το Σινιάλο

Η φωτιά – η φωτιά φαίνεται καθαρά.

Ο Αγαμέμνονας κι οι άλλοι Έλληνες

Διέταξαν αμέσως να ξεκινήσει ο στόλος

Διέταξαν γενική επίθεση.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ –ΤΡΟΙΑ

Άκουω στο θρόισμα του αέρα

Τον ήχο που κάνουν τα πέλματα των στρατιωτών,

Ενώ τρέχουν σαν τύμπανα θανάτου.

ΜΕΝΕΛΑΟΣ-ΤΡΟΙΑ

Έρχονται – έρχονται

Αμέτρητες Σκιές περικύκλωσαν τα τείχη,

Έτοιμες να μπουν μέσα

Κι να κυριεύσουν την Τροία.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ –ΤΡΟΙΑ

Άκουω σάλπιγγες –

Άγριο ποδοβολητό αλόγων

Το θάνατο που έρχεται ανελέητος

ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ –ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΤΡΟΙΑ

ΠΥΡΠΟΛΗΣΤΕ ΤΗΝ ΤΡΟΙΑ

ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ –ΑΟΙΔΟΣ ΠΑΛΑΤΙΟΥ ΦΑΙΑΚΩΝ

Οι Τρώες ξύπνησαν έντρομοι

Σηκώθηκαν από τα κρεβάτια,

Κι άρχισαν να τρέχουν σαν τρελοί.

Δεν ήξεραν τι να κάνουν

Αιφνιδιάστηκαν απόλυτα

Μερικοί πήραν τα όπλα κι πολέμησαν γενναία.

Η σφαγή ήταν άγρια- ανελέητη

Ένας απίστευτος πόλεμος έγινε στην Τροία

Οι Έλληνες έκαψαν κι λεηλάτησαν την πόλη.

ΕΛΛΗΝΕΣ –ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ

Άνοιξαν οι πύλες του Άδη

Μην αφήσετε τίποτα όρθιο

ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ – ΑΟΙΔΟΣ ΠΑΛΑΤΙΟΥ ΦΑΙΑΚΩΝ

Σκόρπισαν τον όλεθρο

Η θάνατος-η φωτιά- κι η καταστροφή

Βασίλευσαν στο πυρπολημένο Ίλιο.

Οι Τρώες έτρεχαν κατά κύματα

Να σωθούν.

Ο Πρίαμος προχωρούσε μόνος

μες την πυρπολημένη Τροία

φωνάζοντας τους Τρώες.

ΠΡΙΑΜΟΣ-ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΡΩΩΝ

Γενναίοι Τρώες- Τρώες

Πολεμήστε –πολεμήστε

Για τις οικογένειές σας- την πατρίδα.

Μην το βάζετε κάτω, τίποτα δεν τελείωσε.

Ο πόλεμος τώρα άρχισε

Γίνεται Σώμα με Σώμα

ΤΡΩΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ – ΑΠΑΝΤΟΥΝ

ΕΠΕΣΕ Η ΤΡΟΙΑ

ΠΡΙΑΜΟΣ –ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΡΩΩΝ

Άθλιοι δεν έχετε ιερό κι όσιο

Καμιά τιμή.

Δεν σέβεστε τίποτα- ούτε τους θεούς

ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΤΡΩΩΝ

Βασιλιά Πρίαμε

Είναι αργά- πολύ αργά.

Η μάχη είναι άνιση

Οι Τρώες - οι στρατιώτες σφάζονται άγρια.

ΠΡΙΑΜΟΣ-ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΡΩΩΝ

Μόνος θα πολεμήσω τους Αχαιούς

Μ’ αυτό το γυμνό σπαθί.

Ένας αδύναμος γέροντας θα υπερασπιστώ την τιμή

Κι την υπόληψη της Τροίας.

ΤΡΩΕΣ –ΠΟΛΙΤΕΣ

Βασιλιά κοίταξε να σωθείς

Κατέφυγε ικέτης στο Ναό του Δία.

ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ

Που είναι ο βασιλιάς της Τροίας

Γιατί κρύβεται.

Α! α! κατέφυγε ικέτης στο ναό του Δία

Νομίζει πως θα γλιτώσει.

ΠΡΙΑΜΟΣ- ΙΚΕΤΗΣ ΣΤΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΔΙΑ

ΈΛΕΟΣ-ΕΛΕΟΣ

Δεν έχετε καμία πίστη

Δεν σέβεστε τους θεούς – το Δία.

ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ

Αυτή η σπαθιά είναι για τους νεκρούς ήρωες

Τον Αχιλλέα- τον Πάτροκλο.

Αυτή για τους νεκρούς πολεμιστές

Που χάθηκαν στην Τροία.

ΠΡΙΑΜΟΣ-ΧΤΥΠΗΜΕΝΟΣ ΘΑΝΆΣΙΜΑ

Καταπάτησες το ιερό του Δία

Η οργή του βασιλιά των θεών

Θα σε κυνηγάει σε όλη σου τη ζωή.

-Ξεψυχάει – πέφτει νεκρός-

ΤΡΩΕΣ

Οι Έλληνες σκότωσαν το βασιλιά Πρίαμο

Οι Αχαιοί κυρίευσαν το Ίλιο.

Ανάκτορα Τρώων λίγο πριν καταληφθούν

Οι Έλληνες είναι από έξω

ΔΗΙΦΟΒΟΣ – ΣΥΖΥΓΟΣ ΩΡΑΙΑΣ ΕΛΕΝΗΣ

Ωραία Ελένη

Όταν σε παντρεύτηκα

-μετά το θάνατο του αδερφού μου -του Πάρι-

Υποσχέθηκα πως θα σε προστατεύσω,

Να μην σου συμβεί κανένα κακό.

ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ

Καλέ μου Δηίφοβε

Οι Έλληνες είναι έξω από το παλάτι,

Έτοιμοι να μπουν μέσα – να μας κατασπαράξουν.

Πρώτος-πρώτος ο Μενέλαος

Το νιώθω είναι εδώ.

ΔΗΙΦΟΒΟΣ

Υπάρχει μια μυστική δίοδος

Που οδηγεί έξω από το κάστρο της Τροίας.

Ένας πιστός αξιωματικός με μερικούς στρατιώτες

Θα σας οδηγήσουν μακριά μαζί με την Ανδρομάχη,

τον Αστυάνακτα- την Εκάβη κι την Κασσάνδρα.

ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ

Είσαι τόσο γενναίος

Γύρω κυριαρχεί ο θάνατος

Κι εσύ σκέφτεσαι εμένα

ΔΗΙΦΟΒΟΣ

Ωραία Ελένη

Δίνω τη ζωή μου για σένα.

Νιώθω κάθε σου χτύπο

Το άγγιγμα των χειλιών σου.

-Φιλιούνται παθιασμένα-

Εσύ τρέμεις ολόκληρη

ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ

Είμαι συγκλονισμένη

Οι Έλληνες μπήκαν στο παλάτι.

Ακούγονται οι φωνές – οι ξιφομαχίες.

Ο θάνατος έρχεται αδυσώπητος

Κι εσύ λες λόγια αγάπης.

Θέλω να φωνάξω- να κλάψω από χαρά.

ΔΗΙΦΟΒΟΣ- ΑΡΙΑ –ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Θεϊκή Ελένη

Προκάλεσες τον Τρωικό Πόλεμο

Μετά από την αρπαγή σου από τον Πάρι.

Πεθαίνω για Σένα

Η απαράμιλλη ομορφιά σου μάγεψε

Την ψυχή μου.

Έζησα ένα ανείπωτο πάθος

Την απόλυτη ευτυχία.

Πόσες φορές δεν χάθηκα

στα φλογερά σου μάτια,

δεν θαμπώθηκα από τα ξανθά μαλλιά,

έκρυψες το φως του ήλιου.

Πεθαίνω για Σένα αψηφώντας το θάνατο

Ο Έρωτας μας θα μείνει στους Αιώνες.

ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ-ΑΡΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Υπέροχε Δηίφοβε αυτή τη στιγμή

Θέλω να πεθάνω μαζί σου,

Στην αγκαλιά σου.

Ζω κι αναπνέω μ’ όλη την ύπαρξη

Το σώμα μου έγινε άυλο.

Ζω μια ανείπωτη χαρά

Ένα ολοκληρωμένο έρωτα.

Δεν υπάρχει τίποτα- τίποτα μόνο η στιγμή

Ίδια με την Αιωνιότητα.

Φίλησε με – φίλησέ με

Για τελευταία φορά.

Ξαφνικά φωτίστηκε η ψυχή

Λάμπεις ολόκληρος

Είσαι ήδη Αλλού – πεθαίνω για Σένα

ΧΟΡΟΣ –ΤΡΩΕΣ –ΕΛΛΗΝΕΣ

Ελένη της Τροίας

Ελένη της Σπάρτης

Ελένη του χαμού κι της καταστροφής

ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ-ΑΟΙΔΟΣ ΠΑΛΑΤΙΟΥ ΦΑΙΑΚΩΝ

Η Ωραία Ελένη στην προσπάθεια της

Να σωθεί – έπεσε πάνω στον Μενέλαο

Που την έψαχνε σε όλο το παλάτι.

ΜΕΝΕΛΑΟΣ- ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΣΠΑΡΤΗΣ-ΑΝΔΡΑΣ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ

Ελένη

Άπιστη –δόλια γυναίκα

Δεν λες τίποτα.

Με παράτησες για αυτόν τον άνανδρο τον Πάρι,

Γελοιοποιήθηκα σ’ όλους τους Έλληνες.

Άθλια προκάλεσες τον Τρωικό Πόλεμο.

ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ

Μενέλαε

Κάνε ότι είναι να κάνεις.

Είμαι έτοιμη από καιρό

Δεν σε φοβάμαι

ΜΕΝΕΛΑΟΣ

Μάγισσα τώρα θα δεις

Δεν σεβάστηκες καθόλου το Νυφικό κρεβάτι

Κι έφυγες μ’ Άλλον.

Μαύρη σκύλα κακό τέλος θα έχεις

Μ’ αυτό το ξίφος θα σε τρυπήσω.

ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ

Έλα τι κάθεσαι- τι περιμένεις

Σκότωσέ με να τελειώνουμε.

Τι έγινε – έμεινε το χέρι σου μετέωρο στον αέρα,

Δεν πάει η καρδιά σου

Εσύ ο γενναίος πολεμιστής κάνεις πίσω.

Μενέλαε μ’ αγαπάς!!!

Συγχώρεσες την Απιστία μου!!!

ΜΕΝΕΛΑΟΣ –ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΣΠΑΡΤΗΣ- ΧΑΜΗΛΩΝΕΙ ΤΟ ΞΙΦΟΣ

Είσαι τόσο Ωραία

Θαμπώθηκα από την Ομορφιά σου

Μόλις σε είδα πάλι.

Το θεϊκό σου στήθος έκοψε την αναπνοή μου

Πως μπορώ- σκέφτηκα,

Για αυτό κατέβασα το ξίφος

Δεν μπόρεσα να σε σκοτώσω.

ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ –ΑΟΙΔΟΣ ΠΑΛΑΤΙ ΦΑΙΑΚΩΝ

Ο Δηίφοβος ο άνδρας της Ωραίας Ελένης είχε άσχημο τέλος

Τον σκότωσε ο Μενέλαος- ο άλλος άνδρας της,

παίρνοντας το αίμα πίσω.

Οι Έλληνες έκαψαν την Τροία.

Οι φωνές – τα ουρλιαχτά ακούγονταν παντού

Γέμισε το Ίλιο πτώματα πεταμένα στους δρόμους.

Το αίμα έτρεχε ποτάμι, μια άγρια σφαγή

Ένα απίστευτο μακελειό συνέβη στην Τροία,

Στο Ιερό Πτολίεθρο.

///////////////////////////////////////////////////////////

ΣΚΗΝΗ 2

ΚΑΘΟΔΟΣ ΣΤΟΝ ΑΔΗ

Η ΜΕΓΑΛΗ ΝΕΚΥΙΑ – ΤΟ ΝΕΚΡΟΜΑΝΤΕΙΟ

ΠΑΛΑΤΙ ΦΑΙΑΚΩΝ

Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΙΣΤΟΡΕΙΤΑΙ—ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Όταν ανεβήκαμε στο μαύρο καράβι- το γαλαζόπλωρο

Η φοβερή θεά – η Κίρκη έστειλε ούριο άνεμο.

Φούσκωσε τα πανιά- ταξιδεύαμε όλη μέρα

Ώσπου φθάσαμε στου Ωκεανού την άκρη,

Στη Χώρα των Κιμμερίων.

ΦΑΙΑΚΕΣ –ΧΟΡΟΣ

Άρχισε το ταξίδι μέσα από τα περάσματα

Του ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΟΥ.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Βγήκαμε έξω από το αραγμένο πλοίο

Κι προχωρήσαμε προς τις όχθες του Ωκεανού.

Εκεί ο Ευρύλοχος κι ο Περιήδης κράτησαν τα σφάγια.

Έσκαψα ένα λάκκο κι έκανα γύρω από αυτόν

Σπονδές στους νεκρούς με μέλι- γάλα-γλυκό κρασί-νερό,

Κι από πάνω σκόρπισα άσπρο κριθάλευρο.

ΑΛΚΙΝΟΟΣ –ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΦΑΙΑΚΩΝ

Η Κάθοδος στον Άδη αποκαλύπτει

Το θάνατο του θανάτου.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Μετά πήρα τα πρόβατα κι τα έσφαξα από το λαιμό

Πάνω από το λάκκο, το αίμα έτρεχε ποτάμι.

Οι ψυχές των νεκρών νύφες- παλικάρια-γέροι- νέοι

κοπέλες-πολεμιστές εμφανίστηκαν από τα ερέβη

του Κάτω Κόσμου.

Πρώτα –πρώτα εμφανίστηκε η ψυχή του Ελπήνορα.

Φύγαμε γρήγορα από το νησί κι τον αφήσαμε άταφο

Κι άκλαυτο.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ –ΚΑΤΩ ΣΤΟΝ ΑΔΗ

Ελπήνορα ήρθες πιο γρήγορα από μένα

Αν κι με τα πόδια

κι εγώ με το γαλοζόπλωρο καράβι.

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ- ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ

Πολυμήχανε Οδυσσέα – διογεννή Λαερτιάδη

Έπεσα από τη στέγη με το κεφάλι

Διαλύθηκε ο σβέρκος μου κι σκοτώθηκα.

Αμέσως η ψυχή μου πέταξε στον Άδη,

Κάποιο κακό δαιμόνιο προκάλεσε την πτώση

Είχα πιει πολύ και κοιμήθηκα.

Δεν κατέβηκα από τη σκάλα- προχώρησα μπροστά

Πέφτοντας στο κενό!!

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Δύστυχε άδοξο τέλος είχες

Γλίτωσες από τόσους πολέμους

Κι πέθανες στα ανάκτορα της Κίρκης.

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ

Θεϊκέ Οδυσσέα

Μη μ’ αφήσεις αθρήνητο χωρίς τάφο.

Όταν γυρίσεις στο νησί της Αιαίας Κίρκης

Να με κάψεις μαζί με τα όπλα μου,

Κι να κάνεις ένα μνήμα πάνω στην αμμουδιά,

Για να μάθουν οι νεότεροι πόσο άτυχος ήμουν.

Μη με ξεχάσεις

Δεν θέλω να γίνω η αίτία

Να θυμώσει κάποιος από τους θεούς μαζί σου.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Κακότυχε Ελπήνορα

Θα πραγματοποιήσω κάθε σου επιθυμία.

Τι βλέπω

Η μάννα μου η Αντίκλεια είναι αυτή

Πέθανε η κόρη του Αυτόλυκου.

Ζούσε όταν έφυγα για την Τροία

Είμαι συγκλονισμένος.

Δεν την αφήνω να πλησιάσει

Πρώτα να ρωτήσω το μάντη Τειρεσία.

ΜΑΝΤΗΣ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ- ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΣΚΗΠΤΡΟ

Γιε του Λαέρτη – πολυμήχανε Οδυσσέα

Κάνε στην άκρη – πάρε το μυτερό ξίφος

Για να πιω αίμα.

Μόνο έτσι θα μάθεις την αλήθεια.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Να καρφώνω το ξίφος

Πιες μαύρο αίμα.

ΜΑΝΤΗΣ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ- ΠΙΝΕΙ ΑΙΜΑ

Πολύμυθε Οδυσσέα

Ο θυμωμένος Ποσειδώνας κλείνει το δρόμο

Δεν αφήνει να γυρίσεις,

Γιατί τύφλωσες το γιο του τον Πολύφημο.

Θα υποφέρεις πολύ μέχρι να επιστρέψεις

στην πατρίδα, στον αγαπημένο σου γιο τον Τηλέμαχο.

ΧΟΡΟΣ- ΝΕΚΡΩΝ ΤΟΥ ΑΔΗ

Το ταξίδι της Αιώνιας Επιστροφής

Του Οδυσσέα

ΜΑΝΤΗΣ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ

Στο γυρισμό

Όταν περάσετε από τη Θρινακία

Κι δείτε τα βόδια του Ήλιου να βόσκουν

Δεν θα τα πειράξετε,

Αν και πεινασμένοι κι ταλαιπωρημένοι

Για να επιστρέψετε στην Ιθάκη.

Αν όμως τα σφάξετε και τα φάτε

Προβλέπω μεγάλο κακό για Σένα

Κι τους συντρόφους.

ΧΟΡΟΣ ΝΕΚΡΩΝ ΤΟΥ ΑΔΗ

Τα βάσανα του πολύπαθου Οδυσσέα

Τελειωμό δεν έχουν.

ΜΑΝΤΗΣ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ

Πάνω σε ξένο πλοίο

Θα φθάσεις στην πατρίδα έπειτα από πολλά δεινά,

Μόνος χωρίς συντρόφους.

Μέσα στο σπίτι σου

Οι Μνηστήρες διεκδικούν τη γυναίκα σου,

Θέλουν να την παντρευτούν κι τρωνε το βιός σου.

Στήνοντας παγίδα θα τους σκοτώσεις.

ΧΟΡΟΣ ΝΕΚΡΩΝ ΤΟΥ ΑΔΗ

Η Μνηστηροφονία

ΜΑΝΤΗΣ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ

Μην ξεχάσεις να κάνεις θυσίες στον Ποσειδώνα

Κι τους αθάνατους θεούς.

Ήρεμος κι σε βαθιά γεράματα

Θα πεθάνεις στην πατρίδα σου

Έχοντας γύρω ευτυχισμένους ανθρώπους.

ΧΟΡΟΣ ΝΕΚΡΩΝ ΑΔΗ

Κανείς δεν ξέρει το τέλος του

Εάν δεν το ζήσει πρώτα.

ΜΑΝΤΗΣ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ

Όμως για μια στιγμή – περίμενε λίγο-

Προφητεύω για Σένα κάτι Άλλο

Πολύ πιο βαθύ κι αινιγματικό.

Θα φύγεις πάλι από την Ιθάκη

Θα ζήσεις μια Δεύτερη Αποδημία.

ΧΟΡΟΣ ΝΕΚΡΩΝ ΑΔΗ

Η Πανχρονική Επιστροφή του Οδυσσέα

Αποκαλύπτει το πέρασμα ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΟΥ.

ΜΑΝΤΗΣ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ

Θα ζήσεις πολλές Αποδημίες κι Αναγεννήσεις

Το άνοιγμα του μεγάλου χρόνου.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Η νοσταλγία του Αγνώστου ελκύει το μυαλό

κι την ψυχή μου.

Δεν μπορώ να μείνω σε ένα τόπο για πολύ

Το ταξίδι είναι Αυτό που έχει Άξία- σημασία.

Όμως τώρα πες μου

Γιατί η ψυχή της μάνας μου κάθεται παραδίπλα

Παραπονεμένη κι δεν μου μιλάει.

//////////////////////////////////////

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 3

ΣΚΗΝΗ 1

ΠΗΝΕΛΟΠΕΙΑ

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΙΘΑΚΗ

ΜΝΗΣΤΗΡΟΦΟΝΙΑ

ΡΑΨΩΔΟΣ

Οι πολύφημοι Φαίακες σπουδαίοι ναυτικοί

Έβγαλαν τον κοιμισμένο Οδυσσέα από το καράβι,

Και τον άφησαν σε μια απόμερη ακτή της Ιθάκης,

Κοντά στη ρίζα μιας ελιάς αφήνοντας δίπλα πλούσια δώρα.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ –ΞΥΠΝΗΣΕ ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ

Που βρίσκομαι

Έφθασα στην Πατρίδα!!!

ΒΟΣΚΟΣ – ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ

Είσαι στην Ιθάκη

Ξακουστή σε όλο τον κόσμο.

Ποιο κάτω είναι μια καλύβα,

Ανήκει στο βασιλικό ανάκτορο.

Εκεί μπορείς να φιλοξενηθείς

Και να μάθεις τις γίνεται στο παλάτι.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ – ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΜΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΙΘΑΚΗ

Ποτέ δεν φαντάστηκα

Πως θα επέστρεφα μόνος στην Ιθάκη

Χωρίς τους δύστυχους συντρόφους.

Χάθηκαν στο δρόμο από δικό τους φταίξιμο.

Υπήρξα Φιλέταιρος

Και δεν κοίταξα να σώσω μόνο τον Εαυτό μου.

ΧΟΡΟΣ

Η Επιστροφή του Οδυσσέα

Στην Ιθάκη

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Ύστερα από δέκα χρόνια περιπλανήσεις

Έφθασα επιτέλους στην πατρίδα,

Πατάω πάνω στην ιερή γη.

Τώρα η μόνη έγνοια μου είναι

Πως θα σκοτώσω τους ξεδιάντροπους Μνηστήρες,

Που πολιορκούν την πιστή Πηνελόπη.

Για μήπως ενέδωσε σε κάποιον-φλερτάρει μαζί του,

Κι κρυφά την επισκέπτεται στο κρεβάτι μας.

Δεν είναι αλήθεια πως άφησα τη γυναίκα μου

Ακολουθώντας τα βήματα της Άπιστης Ελένης.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Ο θείος χοιροβοσκός ο Εύμαιος

Συγκλονίστηκε μόλις έμαθε ποιος είναι ο -Ξένος-,

Ότι επέστρεψε ο αφέντης του στην πατρίδα.

Μίλησαν ώρα πολύ

Για το τι γίνεται στο παλάτι με τους Μνηστήρες.

Έπειτα άναψαν φωτιά κι έφτιαξαν το πρωινό τους.

Έξω οι σκύλοι όταν είδαν τον Τηλέμαχο

Έτρεξαν κοντά του κουνώντας της ουρά τους,

Δεν γάβγισαν καθόλου.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ-ΜΟΝΟΛΟΓΕΙ

Η θεά Αθηνά μ’ ακούμπησε με το χρυσό ραβδί

Μεταμορφώθηκα έγινα άλλος άνθρωπος.

Με φόρεσε καθαρή πουκαμίσα κι πανωφόρι,

Αμέσως ένιωσα πιο ψηλός- πιο ωραίος

με τσιτωμένο δέρμα κι μαυρισμένα γένια.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Όταν ο Τηλέμαχος μπήκε στην καλύβα,

Έμεινε έκπληκτος- άφωνος.

Μίλησε και τα λόγια του ακούστηκαν

Ελαφριά σαν το φύσημα του αέρα.

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ

Ωραίε Ξένε

Πως έγινες –μοιάζεις με Θεό

Που κυβερνάει το Σύμπαν.

Συμπόνα μας θα σου δώσουμε δώρα.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ -ΜΟΝΟΛΟΓΕΙ

Να αναπνεύσω βαθιά

Από τα βάθη της καρτερικής ψυχής μου.

Πως νόμισες ότι είμαι

Ένας από τους Αθανάτους του Ολύμπου.

Παιδί μου είμαι ο πατέρας σου

Υπέφερες πολύ για μένα,

Σήκωσες βάρη ασήκωτα

Που δεν σου ταίριαζαν

Εξ’ αιτίας κακών ανθρώπων.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Ο Οδυσσέας έσκυψε και φίλησε το γιο του

Ενώ έκλαιγε από τη χαρά.

Ο Τηλέμαχος όμως δεν τον πίστεψε

Κι είπε

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ

Κάποιος θεός παίζει μαζί μου

Μου κάνει άσχημο Παιχνίδι.

Δεν είσαι ο Οδυσσέας -ο πατέρας μου

Μόνο ένας θεός θα μεταμορφωνόταν τόσο γρήγορα.

Εσύ πριν λίγο ήσουν γέρος φορώντας κουρέλια

Κι τώρα μοιάζεις με Ολύμπιο Θεό.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Τηλέμαχε

Μη μ’ αμφισβητείς

Είμαι ο πατέρας σου- ο Οδυσσέας.

Έζησα φοβερά πράγματα- απίθανες εμπειρίες

Κι μετά από είκοσι χρόνια επέστρεψα

Στην πατρίδα.

Η θεά Αθηνά – μ’ έκανε να φαίνομαι ζητιάνος,

Κι με μεταμόρφωσε σε ωραίο άνδρα με όμορφα ρούχα.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Ο γιος του όρμησε συγκλονισμένος στην αγκαλιά του

Κλαίγοντας σαν μικρό παιδί.

Έκλαιγε ώρα πολύ

Τα δάκρυά του πότισαν τη γη.

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ

Μας συνεπήρε του θρήνου ο ίμερος

Συγκλόνισε την πλάση.

Σώπασαν τα πουλιά – τα άγρια θηρία

Για να ακούσουν το άγριο κλάμα.

Όλη μέρα κράτησε ο οδυρμός, το κλάμα- μέχρι το βράδυ.

Μετά πατέρας κι γιος κατέστρωσαν το σχέδιο

Της Μνηστηροφονίας.

ΧΟΡΟΣ

Η σφαγή των Μνηστήρων

ΡΑΨΩΔΟΣ

Όταν έφθασαν έξω από το παλάτι

Ο Άργος – ο πιστός σκύλος του Οδυσσέα

Μόλις είδε τον Κύριο του κατέβασε τα αυτιά,

Κούνησε την ουρά κι πλησίασε το αφεντικό του.

Είκοσι χρόνια περίμενε την επιστροφή του

Κι ύστερα πέθανε ευτυχισμένος

Που είδε ξανά το θεϊκό Οδυσσέα.

ΦΗΜΙΟΣ –ΑΟΙΔΟΣ ΠΑΛΑΤΙΟΥ ΤΗΣ ΙΘΑΚΗΣ

Η πολυμήχανη Πηνελόπη ήλεγχε την Ιθάκη

Κρατούσε στα χέρια την Εξουσία.

Δεν έκανε ποτέ πίσω

Αν και οι Μνηστήρες πολιορκούσαν τη βασίλισσα

Πολύ στενά.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ-ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΙΘΑΚΗΣ

Ανέλαβα τις υποθέσεις του παλατιού

Γιατί ο Τηλέμαχος είναι ακόμα ανήλικος,

Κι ο πεθερός μου ο Λαέρτης αποσύρθηκε στα κτήματα

Θρηνώντας το χαμό του γιου του.

Σε μένα έπεσε το βάρος της διακυβέρνησης

Ο πολύτλας Οδυσσέας λείπει είκοσι ολόκληρα χρόνια.

Ας λεει ο γέροντας Αιγύπτιος

Ότι η χώρα έμεινε ακέφαλη

Αφότου έφυγε ο βασιλιάς της.

ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ –ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ ΓΕΡΟΣ

Βασίλισσα

έπρεπε να κάνεις ότι κι η Κλυταιμνήστρα

Για να μην υπάρξει κενό Εξουσίας.

Παντρεύτηκε τον εραστή της τον Αίγισθο

Για να εκδικηθεί τον Αγαμέμνονα.

ΑΝΤΙΝΟΟΣ –ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Πολύτροπη Πηνελόπη

Πόσο ακόμα θα αρνείσαι να παντρευτείς.

Γύρισε στον πατέρα σου

Να σε ζητήσουμε από αυτόν σε Γάμο.

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ

Η μητέρα μου καθυστερεί μάταια

Οι άστατοι Μνηστήρες τρωνε το βιός μου

Διασκεδάζουν κι αυτή δεν κάνει τίποτα.

ΑΝΤΙΦΗΜΟΣ- ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ

Βασίλισσα

Συνετή Πηνελόπη

Πρέπει να διαλέξεις έναν από τους Μνηστήρες

Για άνδρα.

Οι ευθύνες είναι μεγάλες

Πρότεινε ένα αγώνισμα κι όποιος νικήσει

Θα γίνει βασιλιάς της Ιθάκης.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Κανείς δεν μπορεί να μου πει

τι να κάνω.

Μόνη μου θα αποφασίσω το έπαθλο.

Διαλέγω τη δοκιμασία του τόξου.

-Μονολογεί-

Οι Μνηστήρες θα παρασυρθούν

στην παγίδα του θανάτου.

ΦΗΜΙΟΣ – ΑΟΙΔΟΣ ΠΑΛΑΤΙΟΥ ΤΗΣ ΙΘΑΚΗΣ

Η Πηνελόπη διηγήθηκε το όνειρό της στο ζητιάνο

Ήταν προφητικό.

Είδε στον ύπνο της ένα κοπάδι χήνες – οι Μνηστήρες-

Κι ήρθε ένας άγριος αετός- ο άνδρας της-

Και σκότωσε τα πουλιά.

Αχ! πόσο έκλαψε το χαμό των πουλιών.

ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ – ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ

Η βασίλισσα είχε τον τελευταίο λόγο

Αυτή μηχανεύτηκε τον Αγώνα Τοξοβολίας.

ΦΗΜΙΟΣ – ΑΟΙΔΟΣ ΠΑΛΑΤΙΟΥ

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας έβαλε την ιδέα

Στη βασίλισσα,

Όταν μίλησε μαζί της ως ζητιάνος

Χωρίς να καταλάβει ποιος είναι,

Δεν φανέρωσε την αληθινή του ταυτότητα.

Το Κλέος της Πηνελόπης ήταν πάνω

Από τις άλλες γυναίκες .

Επί είκοσι χρόνια παρέμεινε σταθερή

Στα πιστεύω της.

Δεν παντρεύτηκε κανέναν από τους Μνηστήρες.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ – Ο ΘΡΗΝΟΣ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ

Με τι λαχτάρα ρώτησε

εάν ζει ο άνδρας της.

Ένας βουβός θρήνος βγήκε

μέσα από τα σπλάχνα.

Ξέσπασε – είπε πως

ποτέ δεν έφυγε από το μυαλό μου

ποτέ δεν τον ξέχασα.

Θα τον περιμένω μέχρι να γυρίσει

Στην Ιθάκη.

Συγκινήθηκαν όσοι την άκουσαν

με το ζόρι κρατήθηκα να μη φανερωθώ.

Δεν με πιάνει ύπνος

Ευτυχώς η Ευρυνόμη με σκέπασε με μια κάπα

Κι έστρωσε από κάτω βοϊδίσιο δέρμα.

Συνέχεια σκέφτομαι – καταστρώνω σχέδια

Πως θα σκοτώσω τους Μνηστήρες.

Μόνο που με διακόπτουν οι δούλες

Καθώς βγαίνουν έξω

για να κοιμηθούν με τους αδιάντροπους Μνηστήρες.

Με δυσκολία κρατιέμαι να μην τις σκοτώσω.

Υπομονή καρτερικέ Οδυσσέα

Περίμενες τόσο καιρό.

Βάλε το μυαλό σου να δουλέψει

Όπως έκανες τόσες κι τόσες φορές,

Όπως τότε που ξέφυγες από τον κύκλωπα

Γλιτώνοντας από βέβαιο θάνατο.

Στριφογυρίζω συνέχεια σαν σβούρα στο κρεβάτι

Σκέφτομαι πως θα σκοτώσω τους Μνηστήρες

ΣΚΗΝΗ 2

ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΠΑΛΑΤΙΟΥ

ΤΗΣ ΙΘΑΚΗΣ

ΜΝΗΣΤΗΡΟΦΟΝΙΑ

ΑΝΤΙΝΟΟΣ –ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Η θεϊκή Πηνελόπη έκανε σπουδαία εμφάνιση

Φορώντας το πιο ωραίο φόρεμα.

ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ- ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Πανέμορφη φαίνεται αέρινη

Τράβηξε την προσοχή μας

ΛΕΥΚΡΙΤΟΣ – ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Μας κυρίευσε ο Παθιακός Πόθος

Δείχνει ελεύθερη κι ωραία.

ΑΝΤΙΝΟΟΣ –ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Η μυθική Πηνελόπη είναι προκλητική

Μας δελεάζει ερωτικά

Εξάπτοντας τις επιθυμίες μας

ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ-ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Επίτηδες προκαλεί τον πόθο

Στα αρχοντόπουλα.

ΛΕΥΚΡΙΤΟΣ –ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Ψηλόλιγνη –μεγαλειώδης

Φοράει το μύρο της Αφροδίτης

ΑΝΤΙΝΟΟΣ- ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Υπόσχεται πολλά με τον τρόπο της

Δίνει την εντύπωση

πως θα κοιμηθεί μαζί μας.

ΜΕΝΤΟΡΑΣ

Θείε Φήμιε

Τραγούδησέ μας για τον Τρωικό Πόλεμο

Το νόστο του πολύπαθου Οδυσσέα

ΑΝΤΙΝΟΟΣ –ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Δεν μας ενδιαφέρει

Προτιμούμε τις μοιχικές αγάπες

Του Άρη με την Αφροδίτη.

ΦΗΜΙΟΣ –ΑΟΙΔΟΣ ΠΑΛΑΤΙΟΥ

Ο παραμυθικός γυρισμός του Οδυσσέα

Αυτό προσμένει η πιστή Πηνελόπη

Όταν υφαίνει το σάβανο του Λαέρτη.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ-ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΙΘΑΚΗΣ – ΓΥΝΑΙΚΑ ΟΔΥΣΣΕΑ

Τα δάκρυά μου τελειωμό δεν έχουν.

Είκοσι χρόνια περιμένω το γυρισμό

Του θεϊκού Οδυσσέα,

Πολιορκημένη από τους Μνηστήρες.

Τη μέρα υφαίνω κι την νύχτα ξηλώνω

Το σάβανο του Λαέρτη ξεγελώντας

Τους Μνηστήρες.

ΜΕΝΤΟΡΑΣ

Κάνε υπομονή συνετή Πηνελόπη

Θα επιστρέψει ο πολύμορφος Οδυσσέας

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ –ΓΙΟΣ ΟΔΥΣΣΕΑ

Ο δίος Οδυσσέας ΖΕΙ

Κάνε κουράγιο μητέρα.

-Μονολογεί-

Εάν δεν είχα να πληρώσω τα –κανίσκια-

Τα δώρα του γάμου της

Θα την είχα στείλει στον πατέρα της.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Δεν μπορώ να άκουω

Για τον πολύτροπο Οδυσσέα.

Σπαράζει η ψυχή μου

Φήμιε μη συνεχίσεις άλλο το τραγούδι.

ΜΕΝΤΟΡΑΣ

Πηνελόπη πρόσεχε τι λες

Άκουνε οι Μνηστήρες

ΑΝΤΙΝΟΟΣ –ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Ώρα να διαλέξεις

Έναν από εμάς για άνδρα.

ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ-ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Αρκετά κράτησε η κοροϊδία

ΠΗΝΕΛΟΠΗ-ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΙΘΑΚΗΣ

Ακόμη υφαίνω το σάβανο του Λαέρτη

Δεν τελείωσε.

ΛΕΥΚΡΙΤΟΣ-ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Θα σκοτώσουμε τον Τηλέμαχο

Εάν δεν το τελειώσεις

ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ

Μας κοροϊδεύεις όλους

Σε πρόδωσε μια δούλα,

Ότι υφαίνεις τη μέρα

Το ξηλώνεις τη νύχτα

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Ω!! Συμφορά μου φανερώθηκα

Αποκαλύφτηκε το μυστικό μου.

Με μαρτύρησε μια δούλα

Τώρα τι θα κάνω,

Δεν έχω άλλο χρόνο

Μόνη μου υφαίνω το θάνατό μου.

ΑΡΙΣΤΟΞΕΝΟΣ-ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ

Η πολιορκία των Μνηστήρων

Που κατασπαταλούν την περιουσία του Οδυσσέα,

Προκαλεί τη συμπάθεια μας για την Πηνελόπη.

Η αλαζονεία – η προκλητική συμπεριφορά

Οι ατασθαλίες πληρώνονται μια μέρα.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Η πολυμήχανη Πηνελόπη θυμήθηκε

Πως κάπου είχε αποθηκεύσει το τόξο του Οδυσσέα.

Πήγε το πήρε –μάζεψε τους Μνηστήρες

Κι δείχνοντάς το είπε.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Υπέροχοι Μνηστήρες

Όποιος κατορθώσει να τεντώσει τη χορδή του τόξου,

Και σημαδεύοντας να περάσει το βέλος

Μέσα από τα διχαλωτά πελέκια,

Αυτός θα κερδίσει το έπαθλο.

Θα γίνω γυναίκα του

Είναι ο νέος βασιλιάς της Ιθάκης.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Τι σκέφτηκε η πολύτροπη γυναίκα

Τι παει να κάνει η πολυμήχανη Πηνελόπη.

ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ

Τι ωραία έκπληξη!!

Αυτό περιμέναμε κι εμείς τόσο καιρό.

Να αποφασίσεις ποιον θα πάρεις

Για άνδρα σου.

ΑΝΤΙΝΟΟΣ –ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Με μεγάλη χαρά δεχόμαστε τη δοκιμασία.

Φέρε το τόξο να δοκιμάσω.

Εγώ θα είμαι ο νέος βασιλιάς της Ιθάκης

ΡΑΨΩΔΟΣ

Ο περίφημος Μνηστήρας – ο Αντίνοος

Δοκίμασε την Τύχη του,

Αλλά απέτυχε παταγωδώς.

Εκνευρισμένος έκανε στην άκρη.

Έπειτα ζήτησε να διαγωνιστεί ο Ευρύμαχος

ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ-ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Αντίνοε

Θα δεις που θα φανώ πιο τυχερός.

Θα νικήσω και θα πάρω για γυναίκα

Τη θεϊκή Πηνελόπη.

-προσπαθεί να τεντώσει τη χορδή-

ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ

ΧΑ-ΧΑ- ΧΑ-

Δεν τέντωσες καν τη χορδή

Μόνο να παινεύεσαι ξέρεις

Είναι πολύ σκληρή-θέλει δύναμη.

ΛΕΥΚΡΙΤΟΣ-ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Φέρε να δοκιμάσω

Ξέρω το μυστικό – πώς να τεντώσω τη χορδή

Μου το εκμυστηρεύτηκε ο πολύτεχνος Οδυσσέας

-δοκιμάζει κι αποτυχαίνει-

ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ

Μόνο λόγια είσαι

Δεν κατάφερες τίποτα

ΡΑΨΩΔΟΣ

Οι Μνηστήρες σπρώχνονταν μεταξύ τους

Ποιος θα πάρει σειρά για να δοκιμάσει

Τις δυνάμεις του.

ΑΜΦΙΝΟΜΟΣ- ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Περιμένετε έχω σειρά

Τόσο καιρό έκανα υπομονή.

ΔΗΜΟΠΤΟΛΕΜΟΣ- ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Μετά είμαι εγώ

Είμαι ο παλαιότερος εδώ πέρα

ΕΥΡΥΑΔΗΣ - ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Σήμερα αισθάνομαι

Πως θα πέσει ο κλήρος σε μένα

ΡΑΨΩΔΟΣ

Κανένας από τους Μνηστήρες

Δεν κατάφερε να τεντώσει τη χορδή του τόξου.

Όλοι απέτυχαν οικτρά νευριάζοντας πολύ.

ΕΥΜΑΙΟΣ- ΧΟΙΡΟΒΟΣΚΟΣ

Έλα -Ξένε – πάρε το τόξο

Να δοκιμάσεις την Τύχη σου

-σιγά προς Ευρύκλεια-

Ευρύκλεια κλείσε καλά όλες τις πόρτες.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ –ΜΟΝΟΛΟΓΕΙ

Αυτή είναι η στιγμή που περίμενα τόσα χρόνια

Είναι η σειρά μου.

ΑΝΤΙΝΟΟΣ –ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

ΧΑ-ΧΑ- ΧΑ

Πως είναι δυνατόν να δοκιμάσει ένας ζητιάνος

Δεν μπορεί –δεν είναι ίδιος με μας.

Έτσι φτωχός κι αδύνατος που είναι

Πως θα τεντώσει τη χορδή.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Το δώρο του θα είναι πλούσια δώρα

Τι φοβάσαι!!

Μήπως τα καταφέρει

Εκεί που δεν μπορέσατε εσείς.

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ

Μητέρα πρέπει να φύγεις

Μη μένεις άλλο στην αίθουσα.

Ε!! εσείς Μνηστήρες

Τι πειράζει εάν δοκιμάσει ο φτωχός γέροντας.

ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ –ΓΕΛΟΥΝ

ΧΑ-ΧΑ- ΧΑ

Ο Γέρο ζητιάνος θα πετύχει

Εκεί που αποτύχαμε Εμείς!!!

ΟΔΥΣΣΕΑΣ – ΩΣ ΓΕΡΟΣ ΖΗΤΙΑΝΟΣ

Φέρε το τόξο να δοκιμάσω

-Μονολογεί-

Πρώτα πρέπει να πάρω βαθιά αναπνοή

Κι να τεντώσω τη νευρή-χορδή-

Ως το άλλο άκρο.

Μετά με προσοχή θα βάλω το βέλος,

Το βέλος έφυγε με ταχύτητα

Διαπέρασε τα πελέκια -χωρίς να ρίξει κανένα.

ΙΘΑΚΗΣΙΟΙ –ΧΟΡΟΣ

Ο ΔΟΞΑΡΑΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ

ΡΑΨΩΔΟΣ

Οι Μνηστήρες έγιναν κατάχλομοι από το φόβο

Δεν πίστευαν -τι έβλεπαν-.

Αμέσως ο Δίας έστειλε δυνατή βροντή

Θεϊκό σημάδι.

ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ –ΑΦΩΝΟΙ ΚΟΙΤΆΖΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ

Ποιος είναι Αυτός – ποιος είναι

Κατάφερε το Ακατόρθωτο

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ

Να απομακρύνω τα όπλα

Μη τα βρουν οι Μνηστήρες

ΟΔΥΣΣΕΑΣ –ΜΟΝΟΛΟΓΕΙ

Το τόξο είναι το όπλο

Που θα σκοτώσει τους προκλητικούς Μνηστήρες.

Θα φανερωθώ πετώντας τα κουρέλια.

Πρώτα θα χτυπήσω τον Αντίνοο

Ήθελε τη γυναίκα μου – τη συνετή Πηνελόπη,

Να γίνει βασιλιάς της Ιθάκης.

Παίρνει ένα βέλος –σημαδεύει κι σκοτώνει τον Αντίνοο

Αυτός πέφτει κάτω νεκρός .

Πετάει τα κουρέλια από πάνω του

Κι βγαίνει μπροστά φωνάζοντας

Αχαίρευτοι –μαύρο σκυλολόι

Εσείς λετε τόσο καιρό

πως δεν θα γυρίσω από την Τροία.

Τρωτε το βιός μου – μες το παλάτι μου

Και κάνετε έρωτα με τις δούλες.

Δεν σας αρκούσε αυτό

Ζητήσατε σε γάμο τη γυναίκα μου-την Πηνελόπη.

Δεν λογαριάζετε κανέναν – ούτε τους θεούς

ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ –ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Μη χολοσκάς Οδυσσέα

Θα σε αποζημιώσουμε

Για ότι έξοδα κάναμε.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Αυτό νομίζετε –πως θα γλιτώσετε

Δεν φθάνει – αρνούμαι

ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ –ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ

Θα μας σκοτώσει όλους

Να αντισταθούμε.

Το όπλα – που είναι τα όπλα.

Έχουμε μόνο κοντά μαχαίρια.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Ευρύμαχε ήρθε η σειρά σου

Εσύ κατηύθυνες τους άμυαλους Μνηστήρες

-Σημαδεύει σκοτώνοντας τον Ευρύμαχο-

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ

Αμφίνομε δεν θα γλιτώσεις

με πρόσβαλες πολλές φορές.

Τώρα θα μάθεις

Ποιος έχει την Εξουσία στην Ιθάκη.

-σημαδεύει κι σκοτώνει τον Μνηστήρα-

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Πάει κι ο Δημοπτόλεμος

Έκανε το παλικάρι

Ήθελε κι μονομαχία.

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ

Ακολουθεί ο Ευρυάδης

Άμυαλε έτρωγες –έπινες

Κι κοιμόσουν με τις δούλες.

ΕΥΜΑΙΟΣ- ΧΟΙΡΟΒΟΣΚΟΣ

Ο Έλατος τρέχει σαν τρελός

Δεν θα ξεφύγει.

Ξεδιάντροπε κατασπατάλησε το βιός του βασιλιά μας.

ΦΙΛΟΙΤΙΟΣ –ΒΟΣΚΟΣ

Ο Πείσανδρος ποτέ δεν τον χώνεψα

Ήταν τόσο υπερόπτης- αυταρχικός

-πέφτει κάτω νεκρός-

ΙΘΑΚΗΣΙΟΙ-ΧΟΡΟΣ

Η ΜΝΗΣΤΗΡΟΦΟΝΙΑ

////////////////////////////////////////////////////////////////////////

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 4

ΣΚΗΝΗ 1

Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΠΟΔΗΜΙΑ

ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ

ΟΔΥΣΣΕΑΣ – ΜΕΣΑ ΛΟΓΟΣ

Μόνος απόμεινα με λίγους συντρόφους

Καταμεσής του ανοιχτού πελάγους,

Με αστείρευτη την ελπίδα να φωλιάζει στην καρδιά μου.

Δυτικά του τοξότη και ανατολικά της μικρής άρκτου

Έψαχνα απεγνωσμένα το σωστό δρόμο

Της επιστροφής στην Πατρίδα.

Μακριά από τους αγαπημένους

Βλέποντας κατάματα το θάνατο.

Μια νέα Αρχή-μια νέα Ζωή άρχισε

Μέσα από τους κύκλους της Αιώνιας Επιστροφής,

Κάνοντας τα περάσματα στην σκουληκότρυπα

Του μεγάλου χρόνου- το άνοιγμα-.

Μια ακατανίκητη περιέργεια έκαιγε τα σωθικά μου,

Μια ανείπωτη έλξη μ’ έσπρωξε στη ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΠΟΔΗΜΙΑ.

ΧΟΡΟΣ

ΑΡΧΙΣΕ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΠΟΔΗΜΙΑ

ΜΙΑ ΑΝΟΙΧΤΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Οι Ιθακήσιοι επαναστάτησαν – στράφηκαν εναντίον μου

Μετά τη Μνηστηροφονία.

Οι συγγενείς – οι φίλοι τους αντέδρασαν

Η Ιθάκη απειλήθηκε από εμφύλιο πόλεμο.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ- ΕΙΔΩΛΟ-ΕΙΚΟΝΑ

Αφήστε τον να φύγει

Δεν βλέπετε – γύρισαν τα μυαλά του.

Ο –Ίδιος- καταδικάζει τον Εαυτό του

Στην Αιώνια μοναξιά του Ταξιδιού – της Περιπλάνησης.

Μια φορά λύγισα

Κι αυτό όταν άκουσα

Πως έφτιαξε το Νυφικό Κρεβάτι.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Το έκανα μόνος μου

Πάνω σε μια πλούσια ελιά

που είχε τεράστιο κορμό.

Πρώτα κλάδεψα τα φύλλα

Κι ύστερα πελέκησα τον κορμό

μέχρι τη ρίζα.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Κλαίγοντας από χαρά-ευτυχία

Έπεσα στην αγκαλιά του

Κι τον έπνιξα στα φιλιά.

Κάναμε παθιασμένο έρωτα

μέχρι το άλλο πρωί.

ΕΥΡΥΠΥΛΟΣ –ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ

Η πιστή Πηνελόπη περίμενε καρτερικά

Υπομένοντας τα πάνδεινα από τους θρασύτατους Μνηστήρες.

Μάταια θρηνούσε το χαμό σου

Ελπίζοντας κρυφά πως θα γυρίσεις πίσω

Στην Ιθάκη,

για να σκοτώσεις τους Μνηστήρες

που σπαταλούσαν άδικα το βιός σου.

ΔΗΜΑΡΑΤΟΣ – ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ

Ήσουν ένας αιώνιος ναυαγός

Ανάμεσα σε Θρινακία κι Ωγυγία

Μεταξύ Ωγυγίας κι Σχερίας.

Βασίλισσες- μάγισσες –θεές – –νύμφες –κόρες

Ομολόγησαν το θάμβος του έρωτά σου-της γοητείας σου,

Και πλούτισαν τις άγριες νύχτες της μεγάλης μοναξιάς σου.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Η Ωραία Ελένη σημάδεψε τη ζωή μου

Άλλαξε τη Μοίρα μου.

Η –Ίδια – γυναίκα με διαφορετικά πρόσωπα

Καθόρισε το Είναι μου.

Οι Γυναίκες κρύβουν μια πιστή Πηνελόπη

Μια Άστατη Ελένη- μια ανδροφόνισσα Κλυταιμνήστρα.

ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ –ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ

Έπρεπε να μείνεις στο νησί

Επέστρεφε- επέστρεφε

Πολύτεχνε Οδυσσέα.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Η Οδύσσεια του ανοίγματος- η ανοιχτή Οδύσσεια

Κάνει τα περάσματα μεταθανάτου

Γνωρίζοντας πως η δικαίωση είναι εδώ κι όχι Αλλού.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Πολύμορφε Οδυσσέα είσαι ένας ανικανοποίητος,

Ένας αδηφάγος Άνθρωπος που θέλει να ταξιδεύσει

Πέρα από τα όρια- μέχρι το τέλος του κόσμου.

Το μυαλό σου ήταν πάντα –Αλλού-.

Ποτέ δεν επέστρεψες πραγματικά στην Ιθάκη,

Δεν είχες σκοπό να μείνεις στην Πατρίδα.

Κάνεις ένα θανάσιμο λάθος

-Αυτό- θα σε οδηγήσει στο θάνατο.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Είμαι ένας πολύνοστος

Οι νεκροί πολεμιστές –όσοι πέθαναν πάνω στη μάχη

Δεν επέστρεψαν στην πατρική Γη.

Μόνο ο Λύκιος Σαρπηδόνας

Κι ο Έκτορας – ο αστυάνακτας της Τροίας

Έτυχαν της τιμής του Νεκρώσιμου Νόστου.

Ο Ύπνος κι ο Θάνατος – οι πιο γρήγοροι ταξιδευτές του χρόνου

Συνόδευσαν το νεκρό ήρωα στη Λυκία.

ΑΝΑΞΑΡΧΟΣ-ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ

Οι Έλληνες γνώριζαν πόσο θνητοί είναι

Πως είναι ελεύθεροι έχοντας

Ως ορίζοντα Ζωής – το Θάνατο.

Ο νεκρός γίνεται ένα με τη γη

Σαπίζει –γίνεται τροφή για τα σκουλήκια.

ΑΡΧΥΤΑΣ –ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ

Ζουν μέσα σε μια ατελεύτητη

Ραψωδία Παρόντος.

Ότι κάνουν είναι ανεπανάληπτο

Σαν να είναι το τελευταίο πράγμα στη ζωή τους,

Για αυτό μεγαλουργούν.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Ο Άλλος – Νόστος – η Δεύτερη Αποδημία

Αποκαλύπτουν τα πολλαπλά περάσματα,

Που οδηγούν στο –άνοιγμα-

Ένα ασυνεχές πεδίο όπου οι διαφορετικοί χρόνοι

Μεταμορφώνονται σε χρόνο του Πανχρόνου.

Το Τέλος είναι μια Άλλη-Αρχή-.

ΙΘΑΚΗΣΙΟΙ

Ο Άλλος Νόστος αποκαλύπτει

την Πανχρονική Επιστροφή.

ΡΑΨΩΔΟΣ –ΑΟΙΔΟΣ

Ποιος είναι ο Κώδικας της Ιθάκης

Ποια είναι η Άλλη Ιθάκη

ΜΙΑ ΤΡΙΤΗ ΗΠΕΙΡΟΣ.

Προχωρώντας δυτικά του Ωρίωνα

Κι ανατολικά της Παρθένου δεν υπάρχει τίποτα –

Μόνο το μεγάλο πέλαγος-το αχανές Σύμπαν.

Ανοιχτά προς το Σταυρό του Νότου

βρίσκονται πολλά νησιά.

Μακραίνοντας ο ήλιος –λίγο πριν το ξημέρωμα

Αποκαλύπτει τη Σάμη- το Δουλίχι- τη μυθική Ιθάκη.

Τα ανάκτορα του Οδυσσέα φαίνονται από μακριά.

Η πόλη αμφιθεατρικά κτισμένη- γύρω από το λιμάνι

Υποδέχεται χαρούμενη τους πολύπαθους ταξιδιώτες.

Ο Πηγεμός- το Ταξίδι προς την Ιθάκη

Αποκαλύπτει τη Ζωή- το -άνοιγμα-.

ΧΟΡΟΣ

Η Ιθάκη της Αιώνιας Επιστροφής.

Είναι μια ΤΡΙΤΗ ΗΠΕΙΡΟΣ

/////////////////////////////////////////////////////////

ΣΚΗΝΗ 2

ΑΘΗΝΑ 530 Π. Χ ………….

ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΟΥ ΠΑΝΧΡΟΝΟΥ

ΡΑΨΩΔΟΣ

Ο πολύπλακτος Οδυσσέας – ο πολύτροπος Ευρύλοχος

Ο πολύμορφος Περιήδης- ο συνετός Πολίτης,

Ο πολύτεχνος Θεόμορφος- ο γαργαλητής Ελπήνορας

Κι οι Άλλοι σύντροφοι,

μόλις πάτησαν το πόδι τους την Αττική Γη,

μέθυσαν από τις ευωδιές κι τα αρώματα.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Τα χρώματα των λουλουδιών είναι φανταστικά.

Οι υπέροχοι αμπελώνες κι οι αιωνόβιοι ελαιώνες

Αποκαλύπτουν το Χρόνο της Αθήνας.

Ποια είναι η Ωραία Αθηναία

Να την ρωτήσουμε

-Μας χαμογελάει-

Γεια σας – πως θα πάμε στην Αγορά

ΑΘΗΝΑΙΑ – Η ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΜΕΝΗ

Είστε στο σωστό δρόμο

Βλέπετε ευθεία – κοντά στην Ακρόπολη.

ΕΥΡΥΛΟΧΟΣ-ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Ο Ιερός Βράχος φαίνεται εκτυφλωτικός

Αντανακλάει το Αττικό Φως

ΠΕΡΙΗΔΗΣ- ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Λες κι πετάει στον αέρα

Καταργώντας το βάρος.

Η τέλεια αρμονία- το Μέτρο φανερώνουν το Θαύμα,

Την ακατάλυτη μουσική των αιώνων.

ΑΘΗΝΑΙΑ – ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ

Ο Παρθενώνας ακτινοβολεί το μεγαλείο της Αθήνας.

Η αρμονία των κιόνων παίζει

με το μαγικό κυματισμό του μεγάλου χρόνου.

Μέσα το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς

Ολοκληρώνει τη θεϊκή Ομορφιά.

ΠΕΡΙΗΔΗΣ

Ακούγονται φωνές στο βάθος

Τι συμβαίνει.

ΑΘΗΝΑΙΑ – ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ

Έχουμε τραγικούς αγώνες στο θέατρο του Διονύσου.

Διαγωνίζονται ο Αισχύλος- ο Σοφοκλής – ο Ευριπίδης

Κι άλλοι τραγικοί κι κωμικοί ποιητές.

Παίζουν τον Οιδίποδα Τύραννο

Ακολουθούν η Ηλέκτρα-η Αντιγόνη- οι Τρωάδες.

ΠΟΛΙΤΗΣ –ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Γιορτάζει η πόλη

Βλέπω προετοιμασίες

ΑΘΗΝΑΙΑ- ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ

Για τα Παναθήναια

Α!! να μην το ξεχάσω.

Να περάσετε από το Ωδείο

Γίνεται η καταγραφή του Ομήρου.

Υπέροχοι ραψωδοί τραγουδούν για τον Τρωικό Πόλεμο,

Τις περιπλανήσεις του Οδυσσέα μετά την Άλωση του Ιλίου,

Και αντιγραφείς τα αντιγράφουν.

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ –ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Αρχίζω να μεταμορφώνομαι

Γίνομαι Αθηναίος πολίτης.

Ωραία!!! Θα έχω μεγάλες κατακτήσεις

Η Αθηναία εξαφανίστηκε!!!

ΘΕΟΜΟΡΦΟΣ –ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Το –Ίδιο- συμβαίνει κι σε Μένα

Άλλαξα -δείχνω νεότερος -φορώντας ρούχα ευγενούς

ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ

Η θεά Αθηνά

Μας άγγιξε με το μαγικό ραβδί

Μας έκανε Αθηναίους αριστοκράτες.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Η παλλάδα Αθηνά

Μας υποδέχτηκε στην πόλη της.

Όλοι μαζί θα ανακαλύψουμε τη χρυσή

Αθηναϊκή Δημοκρατία.

ΕΥΡΥΛΟΧΟΣ – ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Τα αηδόνια τραγουδούν μελωδικά

Στους ανθισμένους κήπους .

Τι ευτυχία!!

Λες κι είμαι στο κέντρο του κόσμου..

Γύρω ο Υμηττός- το Αιγάλεω-η Πάρνηθα

Σχηματίζουν ένα ασημογάλαζο στεφάνι.

ΕΥΡΥΛΟΧΟΣ-ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Τα σπίτια λευκά πολύχρωμα – το –Ίδιο- ωραία

με τον Παρθενώνα,

Αντανακλούν το φως του Ήλιου

Σαν να κτίστηκαν από το Μηδέν -το Τίποτα.

ΠΟΛΙΤΗΣ –ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Το Αθηναϊκό άνοιγμα

Να ανεβούμε στην Ακρόπολη.

Είναι ωοειδής κι απόκρημνη

Τα Προπύλαια – ο Παρθενώνας – το Ερεχθείο-

ΘΕΟΜΟΡΦΟΣ –ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Η ιερή γη χρυσαφένια –πράσινη-κόκκινη

Ευωδιάζει τα αρώματα του κόσμου.

Ο Κηφισός κι ο Ιλισός χωρίζουν την Αττική στα δυο.

ΠΟΛΙΤΗΣ –ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Πάμε να παρακολουθήσουμε τον Οιδίποδα Τύραννο

Ότι προλάβουμε.

ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ

Πάμε – πάμε

Να καθίσουμε όπου βρούμε

ΟΙΔΙΠΟΔΑΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ

Η Ιοκάστη περίλυπη ξεστόμισε βαριές κατάρες

Για το κακό που τη βρήκε.

Προχώρησε σαν τρελή στο άδειο παλάτι

Ψάχνοντας το γιο της,

Που ήταν άνδρας της

Κι πατέρας των παιδιών της.

Στάθηκε στη μέση της αίθουσας

Σήκωσε συγκλονισμένη το σπαθί

Ανάσανε βαθιά

Κι το έμπηξε μ’ όση δύναμη είχε

Στα σπλάχνα της.

ΧΟΡΟΣ

Ένας Μοιραίος Θάνατος

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ

Έκπληκτος ο Οιδίποδας αντίκρισε την Ιοκάστη,

Γύρισαν τα μυαλά του.

Τρελάθηκε- έκλαιγε πικρά

Κι χτυπιόταν ξεσχίζοντας τα ρούχα.

Καταριόταν τη Μοίρα του

Κι έλεγε λόγια του Θανάτου.

ΧΟΡΟΣ

Η τρέλα άλλαξε τα μυαλά του

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ

Ο μεγάλος Οιδίποδας

Πάνω στην ανείπωτη απελπισία,

Έμπηξε τα δάκτυλα στα μάτια του

Και τα ξερίζωσε με τα ίδια του – τα χέρια.

ΧΟΡΟΣ

Η δύναμη της Εξιλέωσης – της Κάθαρσης

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ

Συγκλονισμένος πέταξε τους βολβούς

Στο πάτωμα.

Το αίμα άρχισε να τρέχει ποτάμι

Λούζοντας όλο το σώμα

Είπε εκστασιασμένος

΄΄ ΟΙΔΙΠΟΔΑΣ΄΄

Τώρα φεύγω

Για την Έρημη Χώρα του Σκότους

Τη ζοφερή γη του Θανάτου.

Είμαι ένας ανέγγιχτος

Με κατακλύζει το Φως – το Άκτιστο.

Δεν ξέρω που βρήκα τη δύναμη

Να βγάλω τα μάτια μου.

ΧΟΡΟΣ

Ο βασιλιάς που σκότωσε τον πατέρα του

Παντρεύτηκε τη μητέρα του,

Κι έκανε τέσσερα παιδιά μαζί της

Χωρίς να το ξέρει.

…………………………………………

ΡΑΨΩΔΟΣ

Όταν τελείωσε το έργο- προς την έξοδο

Ο Ελπήνορας ρώτησε κάποιους θεατές

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ – ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Ε!! εσείς φίλοι Αθηναίοι

Πως σας φάνηκε η τραγωδία του Οιδίποδα.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ-ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ

Ο Φόβος και ο Έλεος της τραγωδίας

Κάνουν να λάμψη η αλήθεια του Είναι.

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ

Μιλάς πολύ σοφά

Αλήθεια ποιος είσαι

ΠΛΑΤΩΝΑΣ –ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ

Ο Σωκράτης

Να σας συστηθούμε

Είμαι ο Πλάτωνας , ο Αριστοτέλης –

ο Σοφοκλής- ο Ευριπίδης-ο Αισχύλος- ο Ισοκράτης

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ –ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Με λένε Ελπήνορα – Ιθακήσιος

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας –ο Ευρύλοχος

Ο Πολίτης- ο Θεόμορφος – ο Περιήδης

ΣΩΚΡΑΤΗΣ- ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ

Ο δαίμων μου με ειδοποιεί

Πως πρέπει να ρωτήσω – εάν η αλήθεια

Δίνεται έτοιμη ή πρέπει να την ανακαλύψει κανείς.

ΣΟΦΟΚΛΗΣ – ΤΡΑΓΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ – ΈΓΡΑΨΕ ΟΙΔΙΠΟΔΑ

Η ποίηση της τραγωδίας πάλλεται με το ρυθμό του αίματος,

Ο Οιδίποδας γεμάτος πάθος ακολουθεί τη Μοίρα του.

Όσο κι αν προσπαθεί να την αλλάξει

Ενεργεί μέσα στην άγνοια.

Σκότωσε τον πατέρα του

Παντρεύτηκε το μητέρα του

Κι έκαναν τέσσερα παιδιά μαζί.

Είναι ένα Παιχνίδι του χρόνου.

/////////////////////////////////////////////////////////

ΕΠΈΙΣΟΔΙΟ 5

ΣΚΗΝΗ 1

ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Ο ΧΡΥΣΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ

5^ος Π. Χ

ΡΑΨΩΔΟΣ

Ο πολύμορφος Οδυσσέας – οι πολύτροποι Εταίροι

Κι η Αθηναϊκή παρέα έφυγαν από το Ωδείο,

Εκστασιασμένοι από αυτά που άκουσαν.

Με οδηγό τη θεά Αθηνά- μεταμορφωμένη σε Αθηναία

Κρατούσε το χρυσό λυχνάρι- βγήκαν έξω στο δρόμο

Κι χάθηκαν στο σκοτάδι.

Η Νύχτα των Παναθηναίων ήταν μεγάλη

με τις γιορτές κι τα γλέντια.

Οι Ωραίοι Ξένοι φιλοξενήθηκαν από τον Πλάτωνα.

Το σπίτι είχε περιστύλιο προς την πλευρά του δρόμου

Κι φωτιζόταν από πυρσούς.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ – ΤΟ ΑΛΛΟ ΠΡΩΙ –

Ακόμα δεν ξύπνησαν οι –Ξένοι-

Θα πάμε στην Αγορά

Για τις αγορές του Συμποσίου.

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ – ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Είμαστε ξύπνιοι από τα χαράματα

Περιμένουμε με ανυπομονησία.

-Πάμε φύγαμε-

ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ- ΑΘΗΝΑΙΟΣ

Στην Αγορά

Βρίσκονται οι Ναοί-η Βουλή- τα Δικαστήρια

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ –ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Τι βλέπω- αρωματοπωλεία – κουρεία

Αργυραμοιβοί – ελεύθεροι επαγγελματίες.

Ο αέρας έχει το άρωμα των φρούτων,

Φρέσκα λαχανικά- σύκα , ιχθυοπωλεία.

Κοιτάξτε χορεύτριες – ταχυδακτυλουργοί –μάγειροι

Για τα Συμπόσια.

ΠΕΡΙΗΔΗΣ-ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Οι Αθηναίοι κομψευόμενοι –είρωνες –πνευματώδεις

Συζητούν για Πολιτική – Φιλοσοφία.

ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ –ΑΘΗΝΑΙΟΣ

Αγοράσαμε τις προμήθειες του Συμποσίου

Και τις στείλαμε στο σπίτι του Πλάτωνα.

ΑΙΣΧΙΝΗΣ –ΑΘΗΝΑΙΟΣ

Φθάσαμε στην Ποικίλη Στοά με την αρμονική πρόσοψη.

Αυτοί είναι πίνακες του Πολύγνωτου- του Παναίου- του Μίνωα

ΣΩΚΡΑΤΗΣ-ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ

Βλέπω μαζεύτηκαν πολλοί ρήτορες –σοφιστές-

Τον Γοργία-τον Πρωταγόρα- τον Περικλή.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Μόλις είδαν το μεγάλο φιλόσοφο με τη συντροφιά του

Τους χαιρέτησαν εγκάρδια.

ΠΕΡΙΚΛΗΣ-ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ

Βλέπω Σωκράτη

Πάντα έχεις ωραία παρέα.

Πες μας - Ποια είναι η αλήθεια της Πόλης

Το κοινωνικό Είναι κι Γίγνεσθαι,

Το Είναι εν τω γίγνεσθαι του μεγάλου χρόνου,

Όπου εκδηλώνεται η ιστορική Δημιουργία

Η Δημοκρατία των Αθηνών.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ –ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ

<< Τίποτε βούλεσθαι σημαίνειν οπόταν ον φθέγγησθε >>

Η Ετερότητα του Είναι εκδηλώνεται στην Πόλη.

Οι Άνθρωποι είναι το πέρασμα

Το δοχείο όπου δέχονται το –Αυτό-

Κι κάνουν- δημιουργούν το –διαφορετικό-.

ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ-ΣΟΦΙΣΤΗΣ

<< Χρημάτων πάντων άνθρωπος μέτρον

των μεν όντων ως έστι , των δ’ ουκ όντων ως ουκ έστι>>.

Μέτρο όλων των πραγμάτων είναι ο Άνθρωπος

Κάθε τι που αυτός θεωρεί ότι υπάρχει

Υπάρχει πραγματικά, εκείνο όμως που θεωρείται

Από αυτόν σαν ανυπότακτο δεν υπάρχει.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Με βλέπετε σιωπηλό

Γιατί περιμένω να με επισκεφθεί – το δαιμόνιο-

-γέλια-

Η θεϊκή φωνή της κοσμικής συνείδησης

-Αυτό – που είναι η φιλοσοφία για τον Άνθρωπο

είναι τα- <<ΓΝΩΘΙ Σ’ ΑΥΤΟΝ>>.

Αποκαλύπτεται μέσα από την ερωτηματική –Ειρωνία-

Τη -Μαιευτική-.

//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Ήθος Ανθρώπου δαίμων- ( Ηράκλειτος- 119 απόσπασμα)

Το –δαιμόνιο- είναι –Αυτό- που κινεί το –Είναι-

Κάνει τον Άνθρωπο –άνθρωπο.

Διαφοροποιημένο –ΙΔΙΟ- ανοίγεται

Στην Πανχρονική Επιστροφή του -Αυτού-

ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ

ΡΑΨΩΔΟΣ

Πολλοί Αθηναίοι μαζεύτηκαν μέσα κι έξω

Από το σπίτι του Πλάτωνα,

Για να δουν το θεϊκό Οδυσσέα κι τους μυθικούς Εταίρους.

Κάποιοι είπαν πως είναι πράγματι ο βασιλιάς της Ιθάκης,

Ότι ενσαρκώνει μια από τις Αναγεννήσεις του,

Μεταμορφωμένος σε Αθηναίο Πολίτη.

ΑΘΗΝΑΙΟΙ –ΧΟΡΟΣ

Θέλουμε να τους δούμε από κοντά

Να τους αγγίξουμε

Να πιστούμε πως είναι αλήθεια.

ΑΡΧΥΤΑΣ –ΑΘΗΝΑΙΟΣ

Οι ραψωδοί πήραν θέσεις

Έτοιμοι να δουν τα γεγονότα

Κι να τα κάνουν τραγούδι.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Αθηναίοι –Αθηναίες

Έρχονται από τις συνοικίες γεμάτοι περιέργεια.

Λαέ των Αθηνών

Ο θεϊκός Οδυσσέας και οι πολύφημοι σύντροφοι

Είναι ανάμεσά μας στην Αθήνα.

Ταξιδιώτες του μεγάλου χρόνου ήρθαν

Μέσα από τις διαφορετικές Αναγεννήσεις,

Ώσπου να βρουν τη μυθική Ιθάκη

Την ΤΡΙΤΗ ΗΠΕΙΡΟ

ΑΘΗΝΑΙΟΙ –ΧΟΡΟΣ

Ποια είναι η Τρίτη Ήπειρος

Μήπως η χαμένη Ατλαντίδα.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Τα κατορθώματα τους έγιναν τραγούδι

Ένας θίασος των πολεμιστών του φωτός

Που ακολουθούν τους δρόμους της Ιστορίας.

Αποκαλύπτουν τη –Ραψωδία Παρόντος-

Όπου το παρελθόν-το παρόν κι το μέλλον

Είναι Ένα κι το -Αυτό-

ΑΘΗΝΑ – ΑΘΗΝΑ

Τα επιτεύγματά σου τελειωμό δεν έχουν.

Στολισμένη με απίθανα μνημεία

Η Ακρόπολη-ο Παρθενώνας- το Ερεχθείο

Το Άγαλμα της Αθηνάς – ο ναός το Ποσειδώνα στο Σούνιο.

ΑΘΗΝΑΙΟΙ-ΧΟΡΟΣ

Ιδρύσαμε-δημιουργήσαμε τη Άμεση Δημοκρατία

Τη Φιλοσοφία – την Τραγωδία- την Επιστήμη

Φτιάξαμε την Ακρόπολη.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Είστε πάντα σε ετοιμότητα

Να δεχτείτε το διαφορετικό – το Άλλο-.

Εσείς μεγαλομνήμονες Έλληνες

Μη λυπάστε για ότι χάνετε

Αλλά να χαίρεστε γι -Αυτό- που έρχεται

Το Αύριο- του Άγνωστο- το Όνειρο.

Το ταξίδι δεν τελειώνει ποτέ

Αυτή είναι η Δημοκρατία του μεγάλου χρόνου

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ

………………………………………………….

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

ANOIXTH OΔΥΣΣΕΙΑ- ΟPEN ODYSSEY -OPERA-FROM NOVEL OPEN ODYSSEY- ETERNAL RETURN OF ULYSSES