nikos kolesis: ΑΝΟΙΧΤΗ ΟΔΥΣΣΕΑ- ΟPEN ODYSSEY- THEATER-FROM NOVEL OPEN ODYSSEY-ETERNAL RETURN OF ULYSSES

ΝΙΚΟΣ ΚΟΛΕΣΗΣ

ΑΝΟΙΧΤΗ

ΟΔΥΣΣΕΙΑ

Η ΑΙΩΝΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ

ΘΕΑΤΡΟ

ΝΙΚΟΣ ΚΟΛΕΣΗΣ

ΑΝΟΙΧΤΗ

ΟΔΥΣΣΕΙΑ

Η ΑΙΩΝΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ

ΘΕΑΤΡΟ

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 1

ΣΚΗΝΗ 1

ΚΑΘΟΔΟΣ ΣΤΟΝ ΑΔΗ

Η ΜΕΓΑΛΗ ΝΕΚΥΙΑ – ΤΟ ΝΕΚΡΟΜΑΝΤΕΙΟ

ΠΑΛΑΤΙ ΦΑΙΑΚΩΝ

Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΙΣΤΟΡΕΙΤΑΙ—ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ-

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Όταν ανεβήκαμε στο μαύρο καράβι- το γαλαζόπλωρο

Η φοβερή θεά – η Κίρκη έστειλε ούριο άνεμο,

Φούσκωσε τα πανιά- ταξιδεύαμε όλη μέρα

Ώσπου φθάσαμε στου Ωκεανού την άκρη,

Στη Χώρα των Κιμμερίων.

ΦΑΙΑΚΕΣ –ΧΟΡΟΣ

Άρχισε το ταξίδι μέσα από τα περάσματα

Του ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΟΥ.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Βγήκαμε έξω από το αραγμένο πλοίο

Κι προχωρήσαμε προς τις όχθες του Ωκεανού.

Εκεί ο Ευρύλοχος κι ο Περιήδης κράτησαν τα σφάγια.

Έσκαψα ένα λάκκο κι έκανα γύρω από αυτόν

Σπονδές στους νεκρούς με μέλι- γάλα-γλυκό κρασί-νερό

Κι από πάνω σκόρπισα άσπρο κριθάλευρο.

ΑΛΚΙΝΟΟΣ –ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΦΑΙΑΚΩΝ

Η Κάθοδος στον Άδη αποκαλύπτει

Το θάνατο του θανάτου.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Μετά πήρα τα πρόβατα κι τα έσφαξα από το λαιμό

Πάνω από το λάκκο, το αίμα έτρεχε ποτάμι.

Οι ψυχές των νεκρών νύφες- παλικάρια-γέροι- νέοι

κοπέλες-πολεμιστές εμφανίστηκαν από τα ερέβη

του Κάτω Κόσμου.

Πρώτα –πρώτα εμφανίστηκε η ψυχή του Ελπήνορα.

Φύγαμε γρήγορα από το νησί κι τον αφήσαμε άταφο

Κι άκλαυτο.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ –ΚΑΤΩ ΣΤΟΝ ΑΔΗ

Ελπήνορα ήρθες πιο γρήγορα από μένα

Αν κι με τα πόδια

κι εγώ με το γαλοζόπλωρο καράβι.

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ- ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ

Πολυμήχανε Οδυσσέα – Διογένη Λαερτιάδη

Έπεσα από τη στέγη με το κεφάλι

Διαλύθηκε ο σβέρκος μου κι σκοτώθηκα.

Αμέσως η ψυχή μου πέταξε στον Άδη,

Κάποιο κακό δαιμόνιο προκάλεσε την πτώση

Είχα πιει πολύ και κοιμήθηκα.

Δεν κατέβηκα από τη σκάλα- προχώρησα μπροστά

Πέφτοντας στο κενό!!

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Δύστυχε άδοξο τέλος είχες

Γλίτωσες από τόσους πολέμους

Κι πέθανες στα ανάκτορα της Κίρκης.

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ

Θεϊκέ Οδυσσέα

Μη μ’ αφήσεις αθρήνητο χωρίς τάφο.

Όταν γυρίσεις στο νησί της Αιαίας Κίρκης

Να με κάψεις μαζί με τα όπλα μου,

Κι να κάνεις ένα μνήμα πάνω στην αμμουδιά,

Για να μάθουν οι νεότεροι πόσο άτυχος ήμουν.

Μη με ξεχάσεις

Δεν θέλω να γίνω η αίτία

Να θυμώσει κάποιος από τους θεούς μαζί σου.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Κακότυχε Ελπήνορα

Θα πραγματοποιήσω κάθε σου επιθυμία.

Τι βλέπω

Η μάννα μου η Αντίκλεια είναι αυτή

Πέθανε η κόρη του Αυτόλυκου.

Ζούσε όταν έφυγα για την Τροία

Είμαι συγκλονισμένος.

Δεν την αφήνω να πλησιάσει

Πρώτα να ρωτήσω το μάντη Τειρεσία.

ΜΑΝΤΗΣ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ- ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΣΚΗΠΤΡΟ

Γιε του Λαέρτη – πολυμήχανε Οδυσσέα

Κάνε στην άκρη – πάρε το μυτερό ξίφος

Για να πιω αίμα.

Μόνο έτσι θα μάθεις την αλήθεια.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Να καρφώνω το ξίφος

Πιες μαύρο αίμα.

ΜΑΝΤΗΣ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ- ΠΙΝΕΙ ΑΙΜΑ

Πολύμυθε Οδυσσέα

Ο θυμωμένος Ποσειδώνας κλείνει το δρόμο

Δεν αφήνει να γυρίσεις,

Γιατί τύφλωσες το γιο του τον Πολύφημο.

Θα υποφέρεις πολύ μέχρι να επιστρέψεις

στην πατρίδα, στον αγαπημένο σου γιο τον Τηλέμαχο.

ΧΟΡΟΣ ΝΕΚΡΩΝ ΤΟΥ ΑΔΗ

Το ταξίδι της Αιώνιας Επιστροφής

Του Οδυσσέα

ΜΑΝΤΗΣ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ

Στο γυρισμό

Όταν περάσετε από τη Θρινακία

Κι δείτε τα βόδια του Ήλιου να βόσκουν

Δεν θα τα πειράξετε,

Αν και πεινασμένοι κι ταλαιπωρημένοι

Για να επιστρέψετε στην Ιθάκη.

Αν όμως τα σφάξετε και τα φάτε

Προβλέπω μεγάλο κακό για Σένα

Κι τους συντρόφους.

ΧΟΡΟΣ ΝΕΚΡΩΝ ΤΟΥ ΑΔΗ

Τα βάσανα του πολύπαθου Οδυσσέα

Τελειωμό δεν έχουν.

ΜΑΝΤΗΣ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ

Πάνω σε ξένο πλοίο

Θα φθάσεις στην πατρίδα έπειτα από πολλά δεινά

Μόνος χωρίς συντρόφους.

Μέσα στο σπίτι σου

Οι Μνηστήρες διεκδικούν τη γυναίκα σου,

Θέλουν να την παντρευτούν κι τρωνε το βίος σου.

Στήνοντας παγίδα θα τους σκοτώσεις.

ΧΟΡΟΣ ΝΕΚΡΩΝ ΤΟΥ ΑΔΗ

Η Μνηστηροφονία

ΜΑΝΤΗΣ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ

Μην ξεχάσεις να κάνεις θυσίες στον Ποσειδώνα

Κι τους αθάνατους θεούς.

Ήρεμος κι σε βαθιά γεράματα

Θα πεθάνεις στην πατρίδα σου

Έχοντας γύρω ευτυχισμένους ανθρώπους.

ΧΟΡΟΣ ΝΕΚΡΩΝ ΑΔΗ

Κανείς δεν ξέρει το τέλος του

Εάν δεν το ζήσει πρώτα

ΜΑΝΤΗΣ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ

Όμως για μια στιγμή – περίμενε λίγο-

Προφητεύω για Σένα κάτι Άλλο

Πολύ πιο βαθύ κι αινιγματικό.

Θα φύγεις πάλι από την Ιθάκη

Θα ζήσεις μια Δεύτερη Αποδημία.

ΧΟΡΟΣ ΝΕΚΡΩΝ ΑΔΗ

Η Πανχρονική Επιστροφή του Οδυσσέα

Αποκαλύπτει το πέρασμα ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΟΥ.

ΜΑΝΤΗΣ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ

Θα ζήσεις πολλές Αποδημίες κι Αναγεννήσεις

Το άνοιγμα του μεγάλου χρόνου.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Η νοσταλγία του Αγνώστου ελκύει το μυαλό

κι την ψυχή μου.

Δεν μπορώ να μείνω σε ένα τόπο για πολύ

Το ταξίδι είναι Αυτό που έχει Άξία- σημασία.

Όμως τώρα πες μου

Γιατί η ψυχή της μάνας μου κάθεται παραδίπλα

Παραπονεμένη κι δεν μου μιλάει.

ΜΑΝΤΗΣ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ

Εάν την αφήσεις να πιει αίμα

Θα σου μιλήσει

Διαφορετικά θα φύγει.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ –ΜΟΝΟΛΟΓΕΙ

Ο μάντης Τειρεσίας τελείωσε με τις προφητείες

Κι επέστρεψε στο βασίλειο των Σκιών.

Να η ψυχή της μάνας μου πίνει μαύρο αίμα

Κι αμέσως κατάλαβε ποιος είμαι.

ΑΝΤΙΚΛΕΙΑ –ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ- ΝΕΚΡΗ

Γιε μου –συνετέ Οδυσσέα

Πως πέρασες τον Ωκεανό κι ήρθες

στο βασίλειο των νεκρών, αν κι ζωντανός.

Ακόμα δεν γύρισες στη Ιθάκη

Να δεις τη γυναίκα σου, το γιο σου, τα παλάτια

Αλλά περιπλανιέσαι μετά την άλωση της Τροίας.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Μάνα μανούλα πως είσαι

Κατέβηκα στον κάτω κόσμο

Να ρωτήσω τον Θηβαίο Τειρεσία- να πάρω προφητείες,

Εάν γυρίσω πίσω στην πατρίδα.

Ποτέ δεν πάτησα το πόδι μου στην Ιθάκη,

Από τότε που εκστρατεύσαμε κατά της Τροίας

με το θεϊκό Αγαμέμνονα.

Όμως πες μου την αλήθεια

Πως πέθανες

Είχες οδυνηρό θάνατο- αρρώστησες.

Τι κάνει ο πατέρας μου

Ο γιος μου μεγάλωσε – έχει την εξουσία

Ή άλλος κυβερνάει.

Η γυναίκα μου παραμένει πιστή

Φυλάει το βιός μου

Για παντρεύτηκε κάποιον από τους Αχαιούς.

ΑΝΤΙΚΛΕΙΑ - ΜΗΤΕΡΑ ΟΔΥΣΣΕΑ- ΝΕΚΡΗ

Η συνετή Πηνελόπη περιμένει υπομονετικά το γυρισμό σου,

Ζει θλιμμένη στο παλάτι κι κλαιει συνέχεια.

Ο γιος σου ο Τηλέμαχος έγινε ολόκληρος άνδρας

Κρατάει την εξουσία κι διαχειρίζεται την περιουσία σου.

Μόνο ο πατέρας σου ζει στα κτήματα,

Έφυγε από την πόλη κι πήγε στα χωράφια

Κοιμάται στο σπίτι με τους δούλους.

Περιμένει με λαχτάρα να γυρίσεις

Η θλίψη κυρίευσε την ψυχή του.

Γι αυτό το λόγο πέθανα

Μαράζωσε η ψυχή μου από τη λαχτάρα

της επιστροφής στην Ιθάκη.

Πέθανε με την έγνοια σου.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Αχ!! μανούλα

Πόσο θέλω να σ’ αγκαλιάσω

Να σε φιλήσω.

Όσο κι αν προσπαθώ να σε φθάσω

Εσύ ξεφεύγεις- γλιστράς μες από τα χέρια μου.

Είσαι ένα όνειρο- ένα αερικό

Γιατί δεν κάθεσαι να σ’ αγγίξω

Να χαρούμε τη συνάντηση.

Είσαι μια Σκιά του Άδη- της Περσεφόνης

Που διαρκώς διαφεύγει.

ΑΝΤΙΚΛΕΙΑ – ΜΗΤΕΡΑ ΟΔΥΣΣΕΑ

Αλίμονο γιε μου

Αυτή είναι η μοίρα των Ανθρώπων.

Όταν πεθάνουν κι καούν στην πυρά,

Καίγονται οι σάρκες κι μένουν μόνο τα κόκαλα- οι στάχτες.

Οι ψυχή πετάει στον ουρανό

Γίνεται Όνειρο-Σκιά- Οπτασία.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Η σεβάσμια Περσεφόνη έστειλε αμέτρητες ψυχές

Γύρω από το μαύρο αίμα.

Θέλουν να μου μιλήσουν,

Πρέπει να σκεφτώ τι να τις ρωτήσω.

Ήρθε η αρχοντογεννημένη Τυρώ- η κόρη του Σολομωνέα

Κι γυναίκα του Κρηθέα –γιου του Αιόλου.

Ο όμορφη Ιοκάστη- η μητέρα του Οιδίποδα

Χωρίς να ξέρει παντρεύτηκε το γιο της

Κι έκανε τέσσερα παιδιά μαζί του.

Τι βλέπω

Μέσα από τα πυκνά σκοτάδια του Άδη

Εμφανίστηκε ένας άλλος πεθαμένος σύντροφος ο Πολίτης.

ΠΟΛΙΤΗΣ- ΝΕΚΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ – ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΑΔΗ

Πολύτροπε Οδυσσέα

Τι γυρεύεις στον κάτω κόσμο

μέχρι εδώ έφθασαν τα πάθη σου.

ΌΔΥΣΣΕΑΣ

Ήρθα να ρωτήσω τον μάντη Τειρεσία

Εάν γυρίσω πίσω στην πατρίδα.

Όμως εσύ πολύπαθε Πολίτη

Τι κάνεις στα ζοφερά σκοτάδια του Άδη.

ΠΟΛΙΤΗΣ – ΨΥΧΗ ΝΕΚΡΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ

Έχασα τη ζωή μου στο νησί του κύκλωπα Πολύφημου

Όταν προσπαθήσαμε να διαφύγουμε με τα καράβια.

Πολύφημε βασιλιά

Μην με ξεχάσεις.

Όταν γυρίσεις στην Ιθάκη

Κάνε ένα μνήμα για μένα – μια δέηση-.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Πως έφθασες εδώ στα παλάτια του Πλούτωνα

Ήταν μακρύ κι δύσκολο το ταξίδι.

ΠΟΛΙΤΗΣ – ΝΕΚΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Πλήρωσα τρεις οβολούς

Σε ένα γέρο βαρκάρη-έναν περαματάρη

Για να περάσω από τον Αχέροντα – τα νερά της Στυγός.

Διάβηκα μυστικές πύλες – πέρασα ανάμεσα από θηρία

Πύρινες φλόγες ξεπηδούσαν από παντού.

-Τρόμαξα πάρα πολύ.-

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Ο θάνατος αποκαλύπτει το άνοιγμα

Του Μεταθανάτου.

ΠΟΛΙΤΗΣ –ΝΕΚΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Μπερδεύτηκα έχασα το δρόμο

Δεν βλέπω τίποτα μες το σκοτάδι

Δεν θα βρω το σπίτι μου

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Μη φοβάσαι

Κάποιον θα βρούμε να ρωτήσουμε.

ΠΟΛΙΤΗΣ – ΝΕΚΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Η Ζωή στον Άδη είναι απαίσια

Γίνονται φοβερά πράγματα.

Πολύμορφε Οδυσσέα

Μη μ’ αφήσεις μόνο,

Θέλω να επιστρέψω μαζί σου στον Απάνω Κόσμο,

Να ζήσω με τους ζωντανούς.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Συνετέ Πολίτη

Θα γυρίσω -μια μέρα θα γυρίσω

Να σε πάρω.

ΝΕΚΡΟΙ ΑΔΗ

Ποιος αθεόφοβος κατέβηκε στον Κάτω Κόσμο

Από τις αόρατες σκάλες του Άδη.

Χρειάζεται πολύ θάρρος

Να έρθει στα ανήλιαγα παλάτια.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Δεν το χωράει ο νους του ανθρώπου

Εξωπραγματικά τέρατα μονομαχούν μεταξύ τους.

Γιγάντιοι πολεμιστές μάχονται να κατακτήσουν

Απόρθητους πύργους.

Ο Κέρβερος – ο σκύλος με τα τρία κεφάλια

Και το σώμα με ουρά δράκου,

Μαζί με τον Χάρο βασιλεύουν στην αφιλόξενη ΝΕΚΥΙΑ

Στο βασίλειο των νεκρών.

Τα πνεύματα των πεθαμένων αιωρούνται στο κενό

Κι πέφτουν στην άβυσσο ουρλιάζοντας.

Έρχονται κατά πάνω μου μερικές Σκιές

Οδηγούνται από ανεξήγητες δυνάμεις.

Α. ΝΕΚΡΟΣ –ΣΚΙΑ

Δύστυχε –Ξένε- ποιος είσαι

Πως κατέβηκες στην απάνθρωπη Νέκυια,

Όπου βασιλεύει ο θάνατος

Ποιος ο Λόγος

Β. ΝΕΚΡΟΣ ΣΚΙΑ

Πως πέρασες τη μαύρη τρύπα

του Μεταθανάτου

ποια κατάρα σ’ έστειλε

στη Χώρα των Πεθαμένων.

Γ. ΝΕΚΡΟΣ ΣΚΙΑ

Εμείς περάσαμε στον ολική Λήθη

Να μη θυμόμαστε τα βάσανά μας.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Η Λυγρή Νοσταλγία της επιστροφής

στην πατρίδα.

Ήρθα να ρωτήσω το μάντη Τειρεσία

Εάν γυρίσω πίσω στους συγγενείς κι φίλους.

ΝΕΚΡΟΙ ΑΔΗ

Τι σ’ απάντησε ο τυφλός Μάντης

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Προφήτευσε τη Δεύτερη Αποδημία

Την Αιώνια Επιστροφή στην Πατρίδα.

Εσείς γιατί βασανίζεστε μ’ αυτό τον τρόπο

Τα μαρτύρια σας είναι άγρια- βαριά –ανελέητα.

Α. ΝΕΚΡΟΣ

Πληρώνουμε τις αδικίες – τους φόνους

Τις καταστροφές που κάναμε

Όταν είμαστε ζωντανοί.

ΝΕΚΡΟΙ ΑΔΗ

Ποια είναι η αληθινή σου πατρίδα

Πως ονομάζεσαι.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Ένας Άπατρις είμαι

Ένας Αναχωρητής κι Ερχόμενος

Κάνω το ταξίδι που είναι -Ατελεύτητο-.

ΝΕΚΡΟΙ ΑΔΗ

Το ταξίδι της Πανχρονικής Επιστροφής

Μέσα από τις Πολλαπλές Απσδημίες

Θανάτους κι Αναγεννήσεις.

Β. ΝΕΚΡΟΣ

Αποφεύγει να απαντήσει

Να μας πει την αλήθεια.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Τρομεροί αέρηδες – τυφώνες παρασέρνουν τις ψυχές

Στα Τάρταρα.

Είναι φτιαγμένες από πηλό κι αίμα

Κάνουν σαν τρελές,

Θέλουν να έρθουν στον Απάνω Κόσμο.

Το πέρασμα στη Λήθη είναι το πρώτο βήμα

Και το τελευταίο.

Μετά έρχεται η Κάθαρση- η μεγάλη Μνημοσύνη.

ΝΕΚΡΟΙ ΑΔΗ

Γρήγορα βιαστείτε

Είναι η Σωτηρία μας

Θέλει να φύγει – πάμε μαζί του.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Μια Άλλη φορά θα γυρίσω στον Άδη

Είμαι ο Οδυσσέας – ο βασιλιάς της Ιθάκης.

ΝΕΚΡΟΙ ΑΔΗ

Δεν αντέχουμε άλλο το θάνατο

Θέλουμε να ζήσουμε τη Ζωή μας

Από την Αρχή.

ΣΚΗΝΗ 2

ΩΓΥΓΙΑ

ΡΑΨΩΔΟΣ –ΑΟΙΔΟΣ

Τον άνδρα τον πολύτροπο

Βοήθησε ω Μούσα να τραγουδήσω

Πολλών ανθρώπων είδε άστεα

Και νόων έγνω.

Πραγματοποιεί τον πλανητικό Νόστο

Κάνοντας το ταξίδι της Πανχρονικής Επιστροφής

Μέσα στο άνοιγμα.

ΧΟΡΟΣ

Η ΑΝΟΙΧΤΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ

ΟΔΗΓΕΙ ΤΟΝ ΕΛΕΎΘΕΡΟ ΝΟΣΤΟ

ΤΟΥ ΘΕΪΚΟΎ ΟΔΥΣΣΈΑ

ΡΑΨΩΔΟΣ

Η θεά Αθηνά θύμισε στο συνέδριο των θεών

Τα βάσανα του Οδυσσέα στο νησί της Καλυψώς,

Κι είπε πως οι μνηστήρες σκόπευαν

να σκοτώσουν τον Τηλέμαχο, όταν γυρίσει στην Ιθάκη.

Τότε ο Δίας είπε στη θεά να φρονήσει

ώστε να επιστρέψει ζωντανός ο Τηλέμαχος

στην πατρίδα του- το νησί του.

Ύστερα κάλεσε τον Ερμή κι του είπε

ΔΙΑΣ

Ερμή εσύ είσαι ο αγγελιοφόρος των θεών

Αμέσως να μεταφέρεις τις εντολές μας

Στην ωραιόμαλλη Νύμφη.

Ο πολύπαθος Οδυσσέας είκοσι μέρες πλέοντας πάνω στη σχεδία,

θα φθάσει στη Σχερία- το νησί των Φαιάκων.

Αυτοί θα τον τιμήσουν σαν θεό,

Κι με πλοίο θα τον στείλουν πίσω στην ποθητή Ιθάκη,

Αφού του δώσουν χρυσό- ασήμι κι ρούχα

Πιο πολλά κι από το μερίδιο της Τροίας.

Είναι γραφτό να δει τους συγγενείς, τους φίλους

Και τα πλούσια παλάτια.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Ο Ερμής φόρεσε τα χρυσά πέδιλα

Πήρε το μαγικό ραβδί που μαγεύει τα μάτια των ανδρών,

Κι ξυπνάει τους κοιμισμένους κι έφυγε γρήγορα.

Πέρασε πάνω από την Πιερία

Κι ξεχύθηκε στο ανοιχτό πέλαγος

Πετώντας σαν γλάρος πάνω από τα κύματα.

Έτσι ταξίδεψε ο Ερμής κι έφθασε στο νησί

Έξω από το μεγάλο σπήλαιο

Που κατοικούσε η Νύμφη Καλυψώ.

ΕΡΜΗΣ

Ο αέρας μοσχοβολάει κέδρο- κάχιστο και θούγια

Που καιει στη φωτιά.

Η καλλίφωνη θεά τραγουδάει στο βάθος της σπηλιάς.

Ενώ υφαίνει στον αργαλειό με τη χρυσή σαίτα.

Γύρω από τη σπηλιά ψηλόλιγνα κυπαρίσσια-σκλήθρα

Κι λεύκες -θροίζουν τον αέρα συλλαβίζοντας το άπειρο.

Τα πουλιά, κουρούνες θαλασσινές, κουκουβάγιες, γεράκια

Κουρνιάζουν πάνω στα φουντωτά κλαδιά.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Στην είσοδο μια νέο φυτεμένη κληματαριά

Υποδεχόταν τον επισκέπτη φορτωμένη σταφύλια.

Τέσσερις κρήνες -η μια δίπλα στην άλλη έτρεχαν γάργαρο νερό

Μαρτυρώντας το πέρασμα του χρόνου.

Άγριες βιολέτες – σέλινα πολύχρωμα λουλούδια χρωμάτιζαν

με φανταστικά χρώματα τα γύρω λιβάδια.

ΕΡΜΗΣ

Είμαι άφωνος από την ομορφιά,

Να καθίσω λίγο να θαύμασε τη φύση.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Έπειτα προχώρησε μες τη σπηλιά

Η Καλυψώ – η σεπτή θεά αναγνώρισε τον Ερμή

Τι οι θεοί γνωρίζονται μεταξύ τους.

Ο μεγαλόκαρδος Οδυσσέας δεν ήταν εκεί

Έκλαιγε μόνος στα βράχια κοιτώντας την απέραντη θάλασσα.

ΚΑΛΥΨΩ

Γιατί Ερμή ήρθες στο νησί μου

Δεν θα ερχόσουν χωρίς λόγο.

Λέγε τι θέλεις – τι επιθυμείς

Είσαι σεβαστός κι αγαπητός ανάμεσα στους θεούς.

Πρώτα όμως πέρασε

Κάθισε να σε φιλέψω με αμβροσία κι νέκταρ.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Οι υπηρέτριες της θεάς ετοίμασαν με περισσή φροντίδα

Ένα υπέροχο γεύμα.

Όταν έφαγαν είπε ο φτερωτός Ερμής.

ΕΡΜΗΣ

Σ’ ευχαριστώ θεά για το πλούσιο γεύμα

Αφού ρώτησες θα σ’ απαντήσω.

Ο Δίας μ’ έστειλε παρά τη θέλησή μου

Σε ποιον είναι ευχάριστο να ταξιδεύει,

Άκουσε ποια είναι η απόφασή του.

Ένας άνδρας βασανισμένος μένει στο νησί,

Ο πιο δυστυχισμένος από όσους πολέμησαν στην Τροία.

Μάθε πως ο Δίας προστάζει να τον αφήσεις ελεύθερο.

Η μοίρα του είναι να δει τους δικούς του,

Να επιστρέψει στο σπίτι του- στην πατρική γη.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Αυτά είπε ο φτερωτός Ερμής κι έφυγε.

Κι η σεμνή νύμφη πήγε να συναντήσει τον Οδυσσέα

Για να του πει τη διαταγή του Δία.

Βρήκε τον καρτερικό Οδυσσέα να κάθεται στην ακτή

Και να κλαιει απαρηγόρητος για την επιστροφή στην πατρίδα.

Από ανάγκη κοιμόταν τις νύχτες με τη θεά

Στα κοίλα σπήλαια παρά τη θέλησή του,

Η Καλυψώ τον ήθελε πολύ.

ΚΑΛΥΨΩ

Δύστυχε τι κοιτάς την αεικίνητη θάλασσα

Μην κλαις άλλο φθείροντας την ψυχή σου.

Σ’ αφήνω ελεύθερο μ’ όλη μου την ψυχή.

Έλα άρχισε να κόβεις ξύλα να ετοιμάσεις τη Σχεδία.

Μ’ αυτήν θα επιστρέψεις στην Πατρίδα,

Θα σου δώσω ρούχα- κρασί τρόφιμα να μην πεινάσεις.

Με ούριο άνεμο θα ταξιδεύσεις ώστε να γυρίσεις σώος

Κι αβλαβής στο νησί σου.

-Αυτό αποφάσισαν οι θεοί-.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Ωραιοπλόκαμη Καλυψώ

Κύματα μεγάλης συγκίνησης πλημμύρισαν την ψυχή μου.

Μήπως συμβαίνει κάτι άλλο

Πως θα διασχίσω την απέραντη θάλασσα

Πάνω σε μια σχεδία.

Πλοία καλά φτιαγμένα με ευνοϊκό αέρα

Δεν περνούν το πέλαγος.

Θέλω να ορκιστείς πως δεν θα πάθω κανένα κακό.

ΚΑΛΥΨΩ

Πολυμήχανε Οδυσσέα

Στα αλήθεια είσαι έξυπνος – πανούργος

Ξέρεις τι ζητάς.

Μάρτυρές μου-

η Γη – ο απέραντος ουρανός κι τα νερά της Στυγός

Δεν θα σου κάνω κανένα κακό.

Ο όρκος είναι μεγάλος για τους αθανάτους θεούς.

Τόσα χρόνια δεν κατάλαβες

Πως έχω ευγενικά αισθήματα – σπλαχνική καρδιά.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Αυτά είπε η σεβαστή των Θεαινών

Κι κατευθύνθηκε προς τη λαξευτή σπηλιά,

Ακολούθησε ο πολύπαθος Οδυσσέας.

Η Νύμφη παρέθεσε γεύμα από αυτά

Που τρωνε οι θνητοί,

Κάθισε απέναντι του ενώ οι υπηρέτριες

Σέρβηραν αμβροσία κι νέκταρ.

ΚΑΛΥΨΩ

Διογέννητε γιε του Λαέρτη- πολύτροπε Οδυσσέα

Θα γυρίσεις στο σπίτι σου κι την ωραία πατρίδα.

Εάν όμως γνώριζες – τι θα πάθεις

Ποια είναι η μοίρα σου ώσπου να φθάσεις στην Ιθάκη,

Καλύτερα θα έλεγες να έμενες μαζί μου

Γιατί θα γινόσουν ΑΘΑΝΑΤΟΣ.

Εσύ όμως προτίμησες- να δεις την Πηνελόπη

Αν κι είμαι πολύ καλύτερη- πιο ψηλή με ωραίο σώμα

Πιο όμορφη με θεϊκή χάρη.

Δεν είναι σωστό οι θνητές να τα βάζουν με τις θεές

Στην ομορφιά.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Υπέροχη θεά μη μου θυμώνεις

Η γυναίκα μου είναι πολύ κατώτερη από σένα

Το γνωρίζω καλά.

Εσύ είσαι Αθάνατη- αγέραστη ενώ αυτή μια κοινή θνητή.

Συμπάθα με είναι που θέλω να γυρίσω στην πατρίδα,

Τράβηξα πολλά στην πολύπαθη ζωή μου

Αντέχω ακόμα τις κακουχίες

Εάν κάποιος θεός θελήσει το αντίθετο.

ΑΠΟΠΛΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑΥΑΓΙΟ ΟΔΥΣΣΕΑ

ΡΑΨΩΔΟΣ

Μέσα σε τέσσερις μέρες οι πολύτεχνος Οδυσσέας

Τελείωσε τις προετοιμασίες.

Η σεβαστή Καλυψώ μόλις είδε πως όλα ήταν έτοιμα,

τον έδωσε να φορέσει ρούχα αρωματισμένα,

κι έβαλε στη σχεδία , ένα ασκί με μαύρο κρασί,

ένα άλλο με νερό, κι αρκετό φαγητό σε ένα άλλο

για το ταξίδι.

Έπειτα έστειλα ούριο άνεμο, ευνοϊκό κι δροσερό,

Ο πολύτλας Οδυσσέας άνοιξε τα πανιά,

Πήρε το πηδάλιο στα χέρια κι οδήγησε με τέχνη.

Δεν κοιμήθηκε καθόλου

ΧΟΡΟΣ

Επέστρεφε – επέστρεφε

Πολύπαθε Οδυσσέα

ΡΑΨΩΔΟΣ

Έβλεπε την Πούλια κι τον Βοώτη με το ωραίο δειλινό,

Την Άρκτο που είχε το σχήμα άμαξας,

έκανε γύρους γύρω από τον Εαυτό της κυνηγώντας τον Ωρίωνα,

Μόνο αυτή δεν ακουμπούσε το κύμα του Ωκεανού.

Η Καλυψώ η σεβαστή θεά – τον είχε πει να πλέει

Έχοντάς την στο αριστερό χέρι.

Δεκαεπτά μέρες έπλεε διασχίζοντας τη θάλασσα,

Την δέκατη όγδοη είδε τα πυκνά δάση της γης των Φαιάκων,

Φθάνοντας πολύ κοντά στη στεριά.

Ο άρχων ο γαιοσείστης Ποσειδώνας γύριζε

από τη χώρα των Αιθιόπων,

Τον είδε να πλέει στη θάλασσα κι οργίστηκε πολύ

Κούνησε το κεφάλι κι είπε

ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ

Ο Οδυσσέας είναι στο δρόμο για την πατρίδα

Οι θεοί αποφάσισαν πως είναι γραφτό να σωθεί,

Θα τον ταλαιπωρήσω όμως λίγο ακόμη.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Ταρακούνησε τη θάλάσσα

συγκέντρωσε από πάνω πυκνά σύννεφα,

κι με την τρίαινα απελευθέρωσε τρομερές θύελλες.

Ο δυνατός Ζέφυρος , ο βοριάς με το μεγάλο κύμα

Ο νοτιάς , ο εύρος έκαναν τον καρτερικό Οδυσσέα

Να φωνάξει.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Τι θα με βρει ακόμα

Φοβάμαι μην επαληθευτεί η θεά.

Είπε πως μέχρι να φθάσω στην πατρίδα

Θα συναντήσω πολλές συμφορές κι δεινά.

Οι πιο ευτυχισμένοι Έλληνες ήταν αυτοί

Που έπεσαν στην Τροία.

Εάν πέθαινα στη μάχη που έκαναν οι Τρώες

Γύρω από το νεκρό Πηλείδη,

Θα μ΄ έθαβαν με δόξες κι τιμές.

Τώρα δεν ξέρω τι με περιμένει

με ποιο οικτρό τρόπο θα πεθάνω.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Αυτά είπε ο καρτερικός Οδυσσέας

κι ένα θεόρατο κύμα ανέτρεψε τη σχεδία

κι τον πέταξε μακριά με το τιμόνι στα χέρια.

Έσπασε το κατάρτι κι μια φοβερή θύελλα έριξε

Το πανί κι την αντένα στο νερό.

Τον βούλιαξε βαθιά – τον βάραιναν τα ρούχα της Καλυψώς-

Αλλά ανέβηκε στην επιφάνεια φτύνοντας την αρμύρα.

Βούτηξε μες τα κύματα κι πιάστηκε γερά από τη Σχεδία,

Γλίτωσε από βέβαιο θάνατο.

Μια ο βοριάς – μια ο νοτιάς

Τον παρέσυραν μ’ ορμή πέρα δώθε.

Η Ινώ του Κάδμου η κόρη είδε το ναυαγό

Που πάλευε με τα κύματα κι τον λυπήθηκε.

ΙΝΩ

Δύστυχε ο κοσμοσείστης Ποσειδώνας

Θύμωσε πολύ μαζί σου -σε τυραννάει μια ζωή

Αλλά δεν θα εξαφανιστείς.

Να πάρε το θεϊκό κεφαλόδεσμο κι δέσε τον στο στέρνο.

Συνέχισε το κολύμπι μέχρι να βγεις στην στεριά,

Όταν πατήσεις γη να τον λύσεις κι να τον πετάξεις

Πίσω στη θάλασσα.

Έπειτα προχώρησε προς το εσωτερικό

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Εδώ θα μείνω – όσο αντέχει η σχεδία

Ίσως κάποιος αθάνατος ετοιμάζει καινούργια συμφορά.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Το άκουσε ο Ποσειδώνας

Κι έστειλε ένα άγριο κύμα διαλύοντας τη σχεδία.

Ο Οδυσσέας ανέβηκε πάνω στο ξύλο,

Πέταξε τα ρούχα της Καλυψώς – έδεσε τον κεφαλόδεσμο

στο στέρνο κι έπεσε στη θάλασσα κολυμπώντας γρήγορα.

ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ

Πολύτροπε Οδυσσέα μέχρι να σωθείς οριστικά

κι να φθάσεις σε φιλόξενους ανθρώπους,

Θα υποφέρεις λίγο ακόμα από τα κύματα.

Ελπίζω πως δεν θα πεις ότι τράβηξες κι λίγα.

////////////////////////////////////////////////////////////////////////

ΡΑΨΩΔΟΣ

Μετά τη θυσία στο Συμπόσιο

ο Δημόδοκος ο τυφλός αοιδός του παλατιού

άρχισε να τραγουδάει το έπος του Ιλίου,

όταν κατά την πολιορκία της Τροίας ξέσπασε

μεγάλη φιλονικία μεταξύ του Αχιλλέα κι του Οδυσσέα.

ΑΛΚΙΝΟΟΣ – ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΦΑΙΑΚΩΝ

Ξένε βλέπω συγκινήθηκες πολύ από το τραγούδι

Δημόδοκε μη συνεχίζεις άλλο.

Προτείνω να πάμε στην Αγορά

Να παρακολουθήσουμε την επίδειξη των Αγώνων.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Ο θεϊκός Οδυσσέας πήρε μέρος σε πολλά αγωνίσματα,

Κι άφησε έκπληκτους τους Φαίακες με τη δύναμη

Κι την ευκινησία που είχε.

Ακολούθησε επίδειξη χορού προς τιμή του Ξένου

Και μετά το Συμπόσιο.

Ο αοιδός Δημόδοκος μετά από παράκληση του Οδυσσέα

Τραγούδησε για την άλωση το Ιλίου με τον Δούρειο Ίππο.

ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ- ΤΥΦΛΟΣ ΑΟΙΔΟΣ ΠΑΛΑΤΙΟΎ

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας ο βασιλιάς της Ιθάκης

Πρότεινε στους Αχαιούς να κατασκευάσουν τον ξύλινο ίππο.

Ύστερα να κάνουν πώς λύνουν την πολιορκία,

Κι να φύγουν από την Τροία,

αφού πρώτα κρυφτούν μέσα στο δούρειο ίππο μερικοί ΄Έλληνες

μαζί με τον Οδυσσέα- τον Μενέλαο- τον Νεοπτόλεμο.

Οι Τρώες έκπληκτοι είδαν ένα τεράστιο ξύλινο άλογο

Έξω από τα τείχη. Πήραν μέσα το ξόανο,

το βράδυ οι Αχαιοί βγήκαν έξω κρυφά,

Σκότωσαν τους φρουρούς κι άνοιξαν τις πύλες

Ενώ ειδοποίησαν το στόλο κάνοντας σινιάλο.

Οι Έλληνες μπήκαν μέσα κι κυρίευσαν την πόλη.

ΑΛΚΙΝΟΟΣ –ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΦΑΙΑΚΩΝ

Ευγενικέ Ξένε

Συγκινήθηκες πολύ ακούγοντας την Ιστορία

Είναι καιρός να μας αποκαλύψεις ποιος είσαι

Ποια είναι η πατρίδα σου.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Φιλόξενε βασιλιά Αλκίνοε

Κι εσείς υπέροχοι Φαίακες

Μάθετε πως είμαι ο γιος του Λαέρτη

Ο βασιλιάς της Ιθάκης κι των γειτονικών νησιών.

ΦΑΙΑΚΕΣ – ΧΟΡΟΣ

Ο μυθικός ήρωας

Η δόξα του έφθασε μέχρι τα ουράνια

Η τιμή είναι μεγάλη.

ΑΛΚΙΝΟΟΣ –ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΦΑΙΆΚΩΝ

Θεϊκέ Οδυσσέα

Μας τρωει η περιέργεια – η αγωνία

Να μας διηγηθείς τον πολυκήδια Νόστο

Τον πολύτροπο Νόστο σου.

ΦΑΙΑΚΕΣ –ΧΟΡΟΣ

Ο Οδυσσέας Οδύσσασθαι –(αυτό ιστορείται)

Ο Οδυσσέας Οδύσσασθαι

////////////////////////////////////////////////////////////////

ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ – ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΙΑ

ΟΔΥΣΣΕΑΣ –

ΒΛΕΠΕΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΧΑΡΑΜΑΔΑ –ΕΙΔΙΚΟ ΑΝΟΙΓΜΑ

Δεν ακούγεται τίποτα

Έπεσαν για ύπνο.

Δεν φιλάει κανείς

ΜΕΝΕΛΑΟΣ

Ήπιαν πολύ κρασί

Διασκέδασαν άγρια.

Πίστεψαν πως έληξε ο πολιορκία

Ο δεκαετής πόλεμος.

ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ –ΜΟΝΟΛΟΓΕΙ – ΤΡΟΙΑ

Το ξύλινο άλογο είναι έργο των Αχαιών

Κάτι κρύβουν- εμένα δεν με ξεγελάνε.

Θα πάω να μιμηθώ τις φωνές των γυναικών τους.

-Ελένη μιμείται την Κλυταιμνήστρα

έξω από το Δούρειο Ίππο-

Αγαμέμνονα γενναίε βασιλιά

Είμαι η γυναίκα σου η Κλυταιμνήστρα

Ήρθα να σε δω

Δεν μ’ αναγνωρίζεις.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ – ΣΙΓΑ ΠΡΟΣ ΑΛΛΟΥΣ

ΜΕΣ ΤΟ ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ.

Η πανούργα Ελένη μιμείται τις φωνές Ελληνίδων

Για να μας ξεγελάσει κι να φανερωθούμε.

ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ- ΜΙΜΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Πολυμήχανε Οδυσσέα

Είμαι η γυναίκα σου –η πιστή Πηνελόπη

Δεν ωφελεί –μην κρύβεσαι άλλο.

ΜΕΝΕΛΑΟΣ-– ΣΙΓΑ ΠΡΟΣ ΑΛΛΟΥΣ

ΜΕΣ ΤΟ ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ.

Η Άπιστη δεν έχει όρια – αρχή κι τέλος

Πως παντρεύτηκα μια τέτοια γυναίκα.

Με το ζόρι κρατιέμαι

Να μη βγω κι τη σκοτώσω.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ –ΜΕΣ ΤΟ ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ

Αυτό θέλει κι αυτή

Να αποκαλυφτείς

ΜΕΝΕΛΑΟΣ –ΜΕΣ ΤΟΝ ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ

Έφυγε ευτυχώς -Έπεσε βαθιά Σιωπή

Οι Τρώες κοιμούνται τον ύπνο του θανάτου

ΟΔΥΣΣΕΑΣ –ΒΛΕΠΕΙ ΕΞΩ- ΜΕΣΑ ΤΟ ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ

Η σελήνη ανατέλλει μέσα από το δούρειο ίππο

Βλέπετε το θαύμα.

Εμπρός γρήγορα να βγούμε

Πρώτα να σκοτώσουμε τους φρουρούς

Κι ύστερα να ανοίξουμε τις πύλες

Για να μπουν οι Έλληνες.

ΜΕΝΕΛΑΟΣ –ΜΕΣ ΤΟ ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ

ΤΟ -ΣΙΝΙΑΛΟ-

Να ειδοποιήσουμε το Στόλο

Με το συμφωνημένο- Σινιάλο-

ΣΙΝΩΝ- ΑΧΑΙΟΣ ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΤΕΙΧΗ ΤΗΣ ΤΡΟΙΑΣ

Η Φωτιά είναι αρκετά μεγάλη

Ώστε να τη δει ο Ελληνικός Στόλος

Που είναι κρυμμένος στην Τένεδο.

Ας κουνήσω αυτές τις δάδες.

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΟΛΟΣ- ΚΡΥΜΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΤΕΝΕΔΟ

ΣΙΓΑ ΟΙ ΝΑΥΤΕΣ – ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΣΕ ΈΝΑ ΚΑΡΑΒΙ

ΤΟ ΣΙΝΙΑΛΟ-ΤΟ ΣΙΝΙΑΛΟ

ΝΑΥΤΕΣ ΣΕ ΑΛΛΟ ΚΑΡΑΒΙ

Η φωτιά – η φωτιά

Είδατε τη φωτιά

ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ ΑΟΙΔΟΣ ΠΑΛΑΤΙΟΥ ΦΑΙΑΚΩΝ

Η είδηση – το νέο

άρχισε να μεταδίδεται από στόμα σε στόμα

στα άλλα καράβια,

κι όλοι έβλεπαν προς την Τροία λέγοντας

Το -Σινιάλο- το Σινιάλο

Η φωτιά – η φωτιά φαίνεται καθαρά.

Ο Αγαμέμνονας κι οι άλλοι Έλληνες

Διέταξαν αμέσως να ξεκινήσει ο στόλος

Διέταξαν γενική επίθεση

ΟΔΥΣΣΕΑΣ –ΤΡΟΙΑ

Άκουω στο θρόισμα του αέρα

Τον ήχο που κάνουν τα πέλματα των στρατιωτών

Ενώ τρέχουν σαν τύμπανα θανάτου.

ΜΕΝΕΛΑΟΣ-ΤΡΟΙΑ

Έρχονται – έρχονται

Αμέτρητες Σκιές περικύκλωσαν τα τείχη,

Έτοιμες να μπουν μέσα

Κι να κυριεύσουν την Τροία.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ –ΤΡΟΙΑ

Άκουω σάλπιγγες –

Άγριο ποδοβολητό αλόγων

Το θάνατο που έρχεται ανελέητος

ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ –ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΤΡΟΙΑ

ΠΥΡΠΟΛΗΣΤΕ ΤΗΝ ΤΡΟΙΑ

ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ –ΑΟΙΔΟΣ ΠΑΛΑΤΙΟΥ ΦΑΙΑΚΩΝ

Οι Τρώες ξύπνησαν έντρομοι

Σηκώθηκαν από τα κρεβάτια,

Κι άρχισαν να τρέχουν σαν τρελοί.

Δεν ήξεραν τι να κάνουν.

Αιφνιδιάστηκαν απόλυτα

Μερικοί πήραν τα όπλα κι πολέμησαν γενναία.

Η σφαγή ήταν άγρια- ανελέητη

Ένας απίστευτος πόλεμος έγινε στην Τροία.

Οι Έλληνες έκαψαν κι λεηλάτησαν την πόλη.

ΕΛΛΗΝΕΣ –ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ

Άνοιξαν οι πύλες του Άδη

Μην αφήσετε τίποτα όρθιο

ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ – ΑΟΙΔΟΣ ΠΑΛΑΤΙΟΥ ΦΑΙΑΚΩΝ

Σκόρπισαν τον όλεθρο

Η θάνατος-η φωτιά- κι η καταστροφή

Βασίλευσαν στο πυρπολημένο Ίλιο.

Οι Τρώες έτρεχαν κατά κύματα

Να σωθούν.

Ο Πρίαμος προχωρούσε μόνος

μες την πυρπολημένη Τροία

φωνάζοντας τους Τρώες

ΠΡΙΑΜΟΣ-ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΡΩΩΝ

Γενναίοι Τρώες- Τρώες

Πολεμήστε –πολεμήστε

Για τις οικογένειές σας- την πατρίδα.

Μην το βάζετε κάτω, τίποτα δεν τελείωσε.

Ο πόλεμος τώρα αρχίζει

Γίνεται Σώμα με Σώμα

ΤΡΩΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ – ΑΠΑΝΤΟΥΝ

ΕΠΕΣΕ Η ΤΡΟΙΑ

ΠΡΙΑΜΟΣ –ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΡΩΩΝ

Άθλιοι δεν έχετε ιερό κι όσιο

Καμιά τιμή.

Δεν σέβεστε τίποτα- ούτε τους θεούς

ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΤΡΩΩΝ

Βασιλιά Πρίαμε

Είναι αργά πολύ αργά.

Η μάχη είναι άνιση

Οι Τρώες - οι στρατιώτες σφάζονται άγρια.

ΠΡΙΑΜΟΣ-ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΡΩΩΝ

Μόνος θα πολεμήσω τους Αχαιούς

Μ’ αυτό το γυμνό σπαθί.

Ένας αδύναμος γέροντας θα υπερασπιστώ την τιμή

Κι την υπόληψη της Τροίας.

ΤΡΩΕΣ –ΠΟΛΙΤΕΣ

Βασιλιά κοίταξε να σωθείς

Κατέφυγε ικέτης στο Ναό του Δία.

ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ

Που είναι ο βασιλιάς της Τροίας

Γιατί κρύβεται.

Α! α! κατέφυγε ικέτης στο ναό του Δία

Νομίζει πως θα γλιτώσει.

ΠΡΙΑΜΟΣ- ΙΚΕΤΗΣ ΣΤΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΔΙΑ

ΈΛΕΟΣ-ΕΛΕΟΣ

Δεν έχετε καμία πίστη

Δεν σέβεστε τους θεούς – το Δία.

ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ

Αυτή η σπαθιά είναι για τους νεκρούς ήρωες

Τον Αχιλλέα- τον Πάτροκλο.

Αυτή για τους νεκρούς πολεμιστές

Που χάθηκαν στην Τροία.

ΠΡΙΑΜΟΣ-ΧΤΥΠΗΜΕΝΟΣ ΘΑΝΆΣΙΜΑ

Καταπάτησες το ιερό του Δία

Η οργή του βασιλιά των θεών

Θα σε κυνηγάει σε όλη σου τη ζωή.

-Ξεψυχάει – πέφτει νεκρός-

ΤΡΩΕΣ

Οι Έλληνες σκότωσαν το βασιλιά Πρίαμο

Οι Αχαιοί κυρίευσαν το Ίλιο.

Ανάκτορα Τρώων λίγο πριν καταληφθούν

Οι Έλληνες είναι από έξω

ΔΗΙΦΟΒΟΣ – ΣΥΖΥΓΟΣ ΩΡΑΙΑΣ ΕΛΕΝΗΣ

Ωραία Ελένη

Όταν σε παντρεύτηκα

-μετά το θάνατο του αδερφού μου -του Πάρι-

Υποσχέθηκα πως θα σε προστατεύσω,

Να μην σου συμβεί κανένα κακό.

ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ

Καλέ μου Δηίφοβε

Οι Έλληνες είναι έξω από το παλάτι

Έτοιμοι να μπουν μέσα – να μας κατασπαράξουν.

Πρώτος-πρώτος ο Μενέλαος

Το νιώθω είναι εδώ.

ΔΗΙΦΟΒΟΣ

Υπάρχει μια μυστική δίοδος

Που οδηγεί έξω από το κάστρο της Τροίας.

Ένας πιστός αξιωματικός με μερικούς στρατιώτες

Θα σας οδηγήσουν μακριά μαζί με την Ανδρομάχη,

τον Αστυάνακτα- την Εκάβη κι την Κασσάνδρα.

ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ

Είσαι τόσο γενναίος

Γύρω κυριαρχεί ο θάνατος

Κι εσύ σκέφτεσαι εμένα

ΔΗΙΦΟΒΟΣ

Ωραία Ελένη

Δίνω τη ζωή μου για σένα.

Νιώθω κάθε σου χτύπο

Το άγγιγμα των χειλιών σου.

-Φιλιούνται παθιασμένα-

Εσύ τρέμεις ολόκληρη

ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ

Είμαι συγκλονισμένη

Οι Έλληνες μπήκαν στο παλάτι.

Ακούγονται οι φωνές – οι ξιφομαχίες.

Ο θάνατος έρχεται αδυσώπητος

Κι εσύ λες λόγια αγάπης.

Θέλω να φωνάξω- να κλάψω από χαρά.

ΔΗΙΦΟΒΟΣ- ΑΡΙΑ –ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Θεϊκή Ελένη

Προκάλεσες τον Τρωικό Πόλεμο

Μετά από την αρπαγή σου από τον Πάρι.

Πεθαίνω για Σένα

Η απαράμιλλη ομορφιά σου μάγεψε

Την ψυχή μου.

Έζησα ένα ανείπωτο πάθος

Την απόλυτη ευτυχία.

Πόσες φορές δεν χάθηκα

στα φλογερά σου μάτια,

δεν θαμπώθηκα από τα ξανθά μαλλιά,

έκρυψες το φως του ήλιου.

Πεθαίνω για Σένα αψηφώντας το θάνατο

Ο Έρωτας μας θα μείνει στους Αιώνες

ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ-ΑΡΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Υπέροχε Δηίφοβε αυτή τη στιγμή

Θέλω να πεθάνω μαζί σου,

Στην αγκαλιά σου.

Ζω κι αναπνέω μ’ όλη την ύπαρξη

Το σώμα μου έγινε άυλο.

Ζω μια ανείπωτη χαρά

Ένα ολοκληρωμένο έρωτα.

Δεν υπάρχει τίποτα- τίποτα μόνο η στιγμή

Ίδια με την Αιωνιότητα.

Φίλησε με – φίλησέ με

Για τελευταία φορά.

Ξαφνικά φωτίστηκε η ψυχή

Λάμπεις ολόκληρος

Είσαι ήδη Αλλού – πεθαίνω για Σένα

ΧΟΡΟΣ –ΤΡΩΕΣ –ΕΛΛΗΝΕΣ

Ελένη της Τροίας

Ελένη της Σπάρτης

Ελένη του χαμού κι της καταστροφής

ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ-ΑΟΙΔΟΣ ΠΑΛΑΤΙΟΥ ΦΑΙΑΚΩΝ

Η Ωραία Ελένη στην προσπάθεια της

Να σωθεί – έπεσε πάνω στον Μενέλαο

Που την έψαχνε σε όλο το παλάτι.

ΜΕΝΕΛΑΟΣ- ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΣΠΑΡΤΗΣ-ΑΝΔΡΑΣ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ

Ελένη

Άπιστη –δόλια γυναίκα

Δεν λες τίποτα.

Με παράτησες για αυτόν τον άνανδρο τον Πάρι

Γελοιοποιήθηκα σ’ όλους τους Έλληνες.

Άθλια προκάλεσες τον Τρωικό Πόλεμο.

ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ

Μενέλαε

Κάνε ότι είναι να κάνεις

Είμαι έτοιμη από καιρό

Δεν σε φοβάμαι

ΜΕΝΕΛΑΟΣ

Μάγισσα τώρα θα δεις

Δεν σεβάστηκες καθόλου το Νυφικό κρεβάτι

Κι έφυγες μ’ Άλλον.

Μαύρη σκύλα κακό τέλος θα έχεις

Μ’ αυτό το ξίφος θα σε τρυπήσω.

ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ

Έλα τι κάθεσαι- τι περιμένεις

Σκότωσέ με να τελειώνουμε.

Τι έγινε – έμεινε το χέρι σου μετέωρο στον αέρα,

Δεν πάει η καρδιά σου,

Εσύ ο γενναίος πολεμιστής κάνεις πίσω.

Μενέλαε μ’ αγαπάς!!!

Συγχώρεσες την Απιστία μου!!!

ΜΕΝΕΛΑΟΣ –ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΣΠΑΡΤΗΣ- ΧΑΜΗΛΩΝΕΙ ΤΟ ΞΙΦΟΣ

Είσαι τόσο Ωραία

Θαμπώθηκα από την Ομορφιά σου

Μόλις σε είδα πάλι.

Το θεϊκό σου στήθος έκοψε την αναπνοή μου

Πως μπορώ- σκέφτηκα,

Για αυτό κατέβασα το ξίφος

Δεν μπόρεσα να σε σκοτώσω.

//////////////////////////////////////////////////////////

ΟΔΥΣΣΕΑΣ – Ο ΘΡΗΝΟΣ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ

Με τι λαχτάρα ρώτησε

εάν ζει ο άνδρας της.

Ένας βουβός θρήνος βγήκε

μέσα από τα σπλάχνα.

Ξέσπασε – είπε πως

ποτέ δεν έφυγε από το μυαλό μου

ποτέ δεν τον ξέχασα.

Θα τον περιμένω μέχρι να γυρίσει

Στην Ιθάκη.

Συγκινήθηκαν όσοι την άκουσαν

με το ζόρι κρατήθηκα να μη φανερωθώ.

Δεν με πιάνει ύπνος

Ευτυχώς η Ευρυνόμη με σκέπασε με μια κάπα

Κι έστρωσε από κάτω βοϊδίσιο δέρμα.

Συνέχεια σκέφτομαι – καταστρώνω σχέδια

Πως θα σκοτώσω τους Μνηστήρες.

Μόνο που με διακόπτουν οι δούλες

Καθώς βγαίνουν έξω

για να κοιμηθούν με τους αδιάντροπους Μνηστήρες.

Με δυσκολία κρατιέμαι να μην τις σκοτώσω.

Υπομονή καρτερικέ Οδυσσέα

Περίμενες τόσο καιρό

Βάλε το μυαλό σου να δουλέψει,

Όπως έκανες τόσες κι τόσες φορές

Όπως τότε που ξέφυγες από τον κύκλωπα

Γλιτώνοντας από βέβαιο θάνατο.

Στριφογυρίζω συνέχεια σαν σβούρα στο κρεβάτι

Σκέφτομαι πως θα σκοτώσω τους Μνηστήρες

ΣΚΗΝΗ 2

ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΠΑΛΑΤΙΟΥ

ΤΗΣ ΙΘΑΚΗΣ

ΜΝΗΣΤΗΡΟΦΟΝΙΑ

ΑΝΤΙΝΟΟΣ –ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Η θεϊκή Πηνελόπη έκανε σπουδαία εμφάνιση

Φορώντας το πιο ωραίο φόρεμα

ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ- ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Πανέμορφη φαίνεται αέρινη

Τράβηξε την προσοχή μας

ΛΕΥΚΡΙΤΟΣ – ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Μας κυρίευσε ο Παθιακός Πόθος

Δείχνει ελεύθερη κι ωραία.

ΑΝΤΙΝΟΟΣ –ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Η μυθική Πηνελόπη είναι προκλητική

Μας δελεάζει ερωτικά

Εξάπτοντας τις επιθυμίες μας

ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ-ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Επίτηδες προκαλεί τον πόθο

Στα αρχοντόπουλα.

ΛΕΥΚΡΙΤΟΣ –ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Ψηλόλιγνη –μεγαλειώδης

Φοράει το μύρο της Αφροδίτης

ΑΝΤΙΝΟΟΣ- ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Υπόσχεται πολλά με τον τρόπο της

Δίνει την εντύπωση

πως θα κοιμηθεί μαζί μας.

ΜΕΝΤΟΡΑΣ

Θείε Φήμιε

Τραγούδησέ μας για τον Τρωικό Πόλεμο

Το νόστο του πολύπαθου Οδυσσέα

ΑΝΤΙΝΟΟΣ –ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Δεν μας ενδιαφέρει

Προτιμούμε τις μοιχικές αγάπες

Του Άρη με την Αφροδίτη.

ΦΗΜΙΟΣ –ΑΟΙΔΟΣ ΠΑΛΑΤΙΟΥ

Ο παραμυθικός γυρισμός του Οδυσσέα

Αυτό προσμένει η πιστή Πηνελόπη

Όταν υφαίνει το σάβανο του Λαέρτη.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ-ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΙΘΑΚΗΣ – ΓΥΝΑΙΚΑ ΟΔΥΣΣΕΑ

Τα δάκρυά μου τελειωμό δεν έχουν.

Είκοσι χρόνια περιμένω το γυρισμό

Του θεϊκού Οδυσσέα,

Πολιορκημένη από τους Μνηστήρες.

Τη μέρα υφαίνω κι την νύχτα ξηλώνω

Το σάβανο του Λαέρτη ξεγελώντας

Τους Μνηστήρες.

ΜΕΝΤΟΡΑΣ

Κάνε υπομονή συνετή Πηνελόπη

Θα επιστρέψει ο πολύμορφος Οδυσσέας

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ –ΓΙΟΣ ΟΔΥΣΣΕΑ

Ο δίος Οδυσσέας ΖΕΙ

Κάνε κουράγιο μητέρα.

-Μονολογεί-

Εάν δεν είχα να πληρώσω τα –κανίσκια-

Τα δώρα του γάμου της

Θα την είχα στείλει στον πατέρα της.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Δεν μπορώ να άκουω

Για τον πολύτροπο Οδυσσέα.

Σπαράζει η ψυχή μου

Φήμιε μη συνεχίσεις άλλο το τραγούδι.

ΜΕΝΤΟΡΑΣ

Πηνελόπη πρόσεχε τι λες

Άκουνε οι Μνηστήρες

ΑΝΤΙΝΟΟΣ –ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ

Ώρα να διαλέξεις

Έναν από εμάς για άνδρα.

ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ-ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Αρκετά κράτησε η κοροϊδία

ΠΗΝΕΛΟΠΗ-ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΙΘΑΚΗΣ

Ακόμη υφαίνω το σάβανο του Λαέρτη

Δεν τελείωσε.

ΛΕΥΚΡΙΤΟΣ-ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Θα σκοτώσουμε τον Τηλέμαχο

Εάν δεν το τελειώσεις

ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ

Μας κοροϊδεύεις όλους

Σε πρόδωσε μια δούλα,

Ότι υφαίνεις τη μέρα

Το ξηλώνεις τη νύχτα.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Ω!! Συμφορά μου φανερώθηκα

Αποκαλύφτηκε το μυστικό μου.

Με μαρτύρησε μια δούλα

Τώρα τι θα κάνω,

Δεν έχω άλλο χρόνο

Μόνη μου υφαίνω το θάνατό μου.

ΑΡΙΣΤΟΞΕΝΟΣ-ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ

Η πολιορκία των Μνηστήρων

Που κατασπαταλούν την περιουσία του Οδυσσέα,

Προκαλεί τη συμπάθεια μας για την Πηνελόπη.

Η αλαζονεία – η προκλητική συμπεριφορά

Οι ατασθαλίες πληρώνονται μια μέρα

ΡΑΨΩΔΟΣ

Η πολυμήχανη Πηνελόπη θυμήθηκε

Πως κάπου είχε αποθηκεύσει το τόξο του Οδυσσέα.

Πήγε το πήρε –μάζεψε τους Μνηστήρες

Κι δείχνοντάς το είπε.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Υπέροχοι Μνηστήρες

Όποιος κατορθώσει να τεντώσει τη χορδή του τόξου,

Και σημαδεύοντας να περάσει το βέλος

Μέσα από τα διχαλωτά πελέκια,

Αυτός θα κερδίσει το έπαθλο.

Θα γίνω γυναίκα του

Είναι ο νέος βασιλιάς της Ιθάκης.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Τι σκέφτηκε η πολύτροπη γυναίκα

Τι παει να κάνει η πολυμήχανη Πηνελόπη.

ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ

Τι ωραία έκπληξη!!

Αυτό περιμέναμε κι εμείς τόσο καιρό.

Να αποφασίσεις ποιον θα πάρεις

Για άνδρα σου.

ΑΝΤΙΝΟΟΣ –ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Με μεγάλη χαρά δεχόμαστε τη δοκιμασία

Φέρε το τόξο να δοκιμάσω

Εγώ θα είμαι ο νέος βασιλιάς της Ιθάκης

ΡΑΨΩΔΟΣ

Ο περίφημος Μνηστήρας – ο Αντίνοος

Δοκίμασε την Τύχη του

Αλλά απέτυχε παταγωδώς

Εκνευρισμένος έκανε στην άκρη.

Έπειτα ζήτησε να διαγωνιστεί ο Ευρύμαχος

ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ-ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Αντίνοε

Θα δεις που θα φανώ πιο τυχερός,

Θα νικήσω και θα πάρω για γυναίκα

Τη θεϊκή Πηνελόπη.

-προσπαθεί να τεντώσει τη χορδή-

ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ

ΧΑ-ΧΑ- ΧΑ-

Δεν τέντωσες καν τη χορδή

Μόνο να παινεύεσαι ξέρεις

Είναι πολύ σκληρή-θέλει δύναμη.

ΛΕΥΚΡΙΤΟΣ-ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Φέρε να δοκιμάσω

Ξέρω το μυστικό – πώς να τεντώσω τη χορδή.

Μου το εκμυστηρεύτηκε ο πολύτεχνος Οδυσσέας

-δοκιμάζει κι αποτυχαίνει-

ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ

Μόνο λόγια είσαι

Δεν κατάφερες τίποτα

ΡΑΨΩΔΟΣ

Οι Μνηστήρες σπρώχνονταν μεταξύ τους

Ποιος θα πάρει σειρά για να δοκιμάσει

Τις δυνάμεις του.

ΑΜΦΙΝΟΜΟΣ- ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Περιμένετε έχω σειρά

Τόσο καιρό περίμενα

ΔΗΜΟΠΤΟΛΕΜΟΣ- ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Μετά είμαι εγώ

Είμαι ο παλαιότερος εδώ πέρα

ΕΥΡΥΑΔΗΣ - ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Σήμερα αισθάνομαι

Πως θα πέσει ο κλήρος σε μένα

ΡΑΨΩΔΟΣ

Κανένας από τους Μνηστήρες

Δεν κατάφερε να τεντώσει τη χορδή του τόξου.

Όλοι απέτυχαν οικτρά νευριάζοντας πολύ

ΕΥΜΑΙΟΣ- ΧΟΙΡΟΒΟΣΚΟΣ

Έλα -Ξένε – πάρε το τόξο

Να δοκιμάσεις την Τύχη σου

σιγά προς Ευρύκλεια-

Ευρύκλεια κλείσε καλά όλες τις πόρτες

ΟΔΥΣΣΕΑΣ –ΜΟΝΟΛΟΓΕΙ

Αυτή είναι η στιγμή που περίμενα τόσα χρόνια

Είναι η σειρά μου.

ΑΝΤΙΝΟΟΣ –ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

ΧΑ-ΧΑ- ΧΑ

Πως είναι δυνατόν να δοκιμάσει ένας ζητιάνος

Δεν μπορεί –δεν είναι ίδιος με μας.

Έτσι φτωχός κι αδύνατος που είναι

Πως θα τεντώσει τη χορδή.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Το δώρο του θα είναι πλούσια δώρα

Τι φοβάσαι!!

Μήπως τα καταφέρει

Εκεί που δεν μπορέσατε εσείς.

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ

Μητέρα πρέπει να φύγεις

Μη μένεις άλλο στην αίθουσα.

Ε!! εσείς Μνηστήρες

Τι πειράζει εάν δοκιμάσει ο φτωχός γέροντας

ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ –ΓΕΛΟΥΝ

ΧΑ-ΧΑ- ΧΑ

Ο Γέρο ζητιάνος θα πετύχει

Εκεί που αποτύχαμε Εμείς!!!

ΟΔΥΣΣΕΑΣ – ΩΣ ΓΕΡΟΣ ΖΗΤΙΑΝΟΣ

Φέρε το τόξο να δοκιμάσω

-Μονολογεί-

Πρώτα πρέπει να πάρω βαθιά αναπνοή

Κι να τεντώσω τη νευρή-χορδή-

Ως το άλλο άκρο.

Μετά με προσοχή θα βάλω το βέλος

Το βέλος έφυγε με ταχύτητα

Διαπέρασε τα πελέκια

Χωρίς να ρίξει κανένα.

ΙΘΑΚΗΣΙΟΙ –ΧΟΡΟΣ

Ο ΔΟΞΑΡΑΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ

ΡΑΨΩΔΟΣ

Οι Μνηστήρες έγιναν κατάχλομοι από το φόβο

Δεν πίστευαν -τι έβλεπαν-.

Αμέσως ο Δίας έστειλε δυνατή βροντή

Θεϊκό σημάδι.

ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ –ΑΦΩΝΟΙ ΚΟΙΤΆΖΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ

Ποιος είναι Αυτός – ποιος είναι

κατάφερε το Ακατόρθωτο

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ

Να απομακρύνω τα όπλα

Μη τα βρουν οι Μνηστήρες

ΟΔΥΣΣΕΑΣ –ΜΟΝΟΛΟΓΕΙ

Το τόξο είναι το όπλο

Που θα σκοτώσει τους προκλητικούς Μνηστήρες.

Θα φανερωθώ πετώντας τα κουρέλια

Πρώτα θα χτυπήσω τον Αντίνοο,

Ήθελε τη γυναίκα μου – τη συνετή Πηνελόπη,

Να γίνει βασιλιάς της Ιθάκης

Παίρνει ένα βέλος –σημαδεύει κι σκοτώνει τον Αντίνοο

Αυτός πέφτει κάτω νεκρός

Πετάει τα κουρέλια από πάνω του

Κι βγαίνει μπροστά φωνάζοντας

Αχαίρευτοι –μαύρο σκυλολόι

Εσείς λετε τόσο καιρό

πως δεν θα γυρίσω από την Τροία.

Τρωτε το βιός μου – μες το παλάτι μου

Και κάνετε έρωτα με τις δούλες.

Δεν σας αρκούσε αυτό

Ζητήσατε σε γάμο τη γυναίκα μου-την Πηνελόπη.

Δεν λογαριάζετε κανέναν – ούτε τους θεούς.

ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ –ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

Μη χολοσκάς Οδυσσέα

Θα σε αποζημιώσουμε για ότι έξοδα κάναμε.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Αυτό νομίζετε –πως θα γλιτώσετε

Δεν φθάνει – αρνούμαι

ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ –ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ

Θα μας σκοτώσει όλους

Να αντισταθούμε.

Το όπλα – που είναι τα όπλα.

Έχουμε μόνο κοντά μαχαίρια.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Ευρύμαχε ήρθε η σειρά σου

Εσύ κατηύθυνες τους άμυαλους Μνηστήρες

-Σημαδεύει σκοτώνοντας τον Ευρύμαχο-

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ

Αμφίνομε δεν θα γλιτώσεις

με πρόσβαλες πολλές φορές

Τώρα θα μάθεις

Ποιος έχει την Εξουσία στην Ιθάκη.

-σημαδεύει κι σκοτώνει τον Μνηστήρα-

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Πάει κι ο Δημοπτόλεμος

Έκανε το παλικάρι -ήθελε κι μονομαχία.

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ

Ακολουθεί ο Ευρυάδης

Άμυαλε έτρωγες –έπινες

Κι κοιμόσουν με τις δούλες.

ΕΥΜΑΙΟΣ- ΧΟΙΡΟΒΟΣΚΟΣ

Ο Έλατος τρέχει σαν τρελός

Δεν θα ξεφύγει.

Ξεδιάντροπε κατασπατάλησε το βιός του βασιλιά μας.

ΦΙΛΟΙΤΙΟΣ –ΒΟΣΚΟΣ

Ο Πείσανδρος ποτέ δεν τον χώνεψα

Ήταν τόσο υπερόπτης- αυταρχικός

-πέφτει κάτω νεκρός-

ΙΘΑΚΗΣΙΟΙ-ΧΟΡΟΣ

Η ΜΝΗΣΤΗΡΟΦΟΝΙΑ

ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ

Πιαστήκαμε στην παγίδα

Που μας έστησε η πολυμήχανη Πηνελόπη

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Τηλέμαχε τελείωσαν τα βέλη

Σκοτώσαμε πολλούς.

Φόρεσε την πανοπλία κι έλα εδώ δίπλα.

Εύμαιε – Φιλοίτιε

Το ίδιο να κάνετε κι εσείς

ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ

Τα όπλα – τα όπλα

Να οπλιστούμε κι εμείς.

παίρνουν τα όπλα-

Ευτυχώς τους πρόδωσε ο βοσκός.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Ένα άγριο φονικό έγινε στα αψηλά παλάτια

Της Ιθάκης

Τέτοιο μακελειό δεν συνέβηκε ποτέ.

Οι Μνηστήρες αντιστάθηκαν- πολέμησαν

Αλλά ήταν άνιση η μάχη,

Κανείς δεν νίκησε το θεϊκό Οδυσσέα.

Τα ακέφαλα κορμιά των Μνηστήρων προχωρούσαν

Σαν μεθυσμένα κι σωριάζονταν κάτω,

Γέμισε ο τόπος χέρια κι πόδια κομμένα.

Ξεκοιλιάζονταν κι τα έντερα πετάγονταν έξω

Ενώ το αίμα έτρεχε ποτάμι.

Τα ουρλιαχτά ακούγονταν σε όλη την Ιθάκη,

Τους έσφαξαν σαν τα πρόβατα.

ΕΚΑΤΟΝ ΟΚΤΩ ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ ΕΠΕΣΑΝ ΝΕΚΡΟΙ

Δεν γλίτωσε ούτε Ένας.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Ψάξτε παντού

Μήπως είναι κάποιος κρυμμένος

Κι ξεφύγει από το Χάρο.

ΙΘΑΚΗΣΙΟΙ –ΧΟΡΟΣ

Η ΜΝΗΣΤΗΡΟΦΟΝΙΑ

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Οι νεκροί Μνηστήρες μοιάζουν με τα ψάρια

Όταν τα βγάζουν οι ψαράδες στο γιαλό

με τα δίχτυα.

Σπαρταρούν – τινάζονται πάνω στην άμμο

Επιθυμώντας απεγνωσμένα να γυρίσουν στη θάλασσα,

Κι χάνουν την ανάσα τους – το φως του ήλιου-.

ΙΘΑΚΗΣΙΟΙ –ΧΟΡΟΣ

Οι νεκροί Μνηστήρες είναι ένας σωρός

Άψυχα κουφάρια

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Τηλέμαχε

Οι δούλες να μεταφέρουν έξω τους νεκρούς.

Μετά να καθαρίσουν τα τραπέζια με τα σφουγγάρια.

Όσες κοιμήθηκαν με τους Μνηστήρες

Να τις βγάλετε έξω από το παλάτι

Κι να τις σκοτώσετε με τα σπαθιά,

Όπως κι το βοσκό που μας πρόδωσε.

Φίλοι μου

Έγινε φοβερό φονικό

Φέρτε να κάνουμε Κάθαρση με θειάφι

Να φύγουν οι θλιβερές μνήμες.

Αυτή την τρομερή μέρα αισθάνομαι έτοιμος

Να συναντήσω την πιστή Πηνελόπη.

ΣΚΗΝΗ 3

Η ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΔΟΚΙΜΑΖΕΙ ΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ

ΠΗΝΕΛΟΠΗ –ΜΟΝΟΛΟΓΕΙ

Πρώτα θα δοκιμάσω το θεϊκό Οδυσσέα

Δεν θα κοιμηθώ εύκολα μαζί του

Στο Νυφικό Κρεβάτι,

Ύστερα από είκοσι χρόνια.

Θα πω πως κάποιος το μετακίνησε

Ίσως ένας κρυφός εραστής.

Τι έγινε – ποιος άλλαξε τη θέση του κρεβατιού

ΟΔΥΣΣΕΑΣ –ΟΡΓΙΣΜΕΝΟΣ

Πολυμήχανη Πηνελόπη

Τα λόγια σου σπαράζουν το μέσα μου.

Ποιος μπορεί να μετακίνησε το κρεβάτι

Είναι πολύ δύσκολο.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ-ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΙΘΑΚΗΣ

Ο άνδρας μου- ο πολύτροπος Οδυσσέας

Έβαλε ένα σημάδι στο κρεβάτι

Ποιο είναι.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ –ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΙΘΑΚΗΣ

Τελειώνοντας την τάβλα του κρεβατιού,

Την στόλισα με ασήμι-μάλαμα κι φίλντισι

Κι έβαλα γύρω κόκκινα λουριά από βόδι.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Πως κατασκεύασες το κρεβάτι

Που το στήριξες.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Πάνω σε μια πολύφυλλη ελιά

Φύτρωσε στην αυλή του σπιτιού μας.

Είχε ένα τεράστιο κορμό

Γύρω του έστησα μια κάμαρη,

Την ύψωσα με πέτρες

Κι έπειτα έβαλα πόρτες.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Πως έκανες τη θεόρατη ελιά Νυφικό Κρεβάτι

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Πρώτα κλάδεψα τα κλαδιά

Και μετά πελέκησα τον κορμό ξεκινώντας από τη ρίζα.

Μ’ ένα σκεπάρνι λάξευσα το πόδια του κρεβατιού

Κι από πάνω άνοιξα τρύπες με ένα τρυπάνι.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Ω!! Ω!! Οδυσσέα

Εσύ είσαι – ο άνδρας μου

Πώς να αντισταθώ

Με συνεπήρες μ’ όσα είπες.

Χρόνια ατελείωτης μοναξιάς κι αθεράπευτης νοσταλγίας

Μ’ έκαναν δύσπιστη.

Σ’ αγκαλιάζω ευτυχισμένη.

ΙΘΑΚΗΣΙΟΙ-ΧΟΡΟΣ

Η αναγνώριση του Οδυσσέα από την Πηνελόπη.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Πολύμορφε Οδυσσέα

Άκουσε το αιώνιο παράπονο της ψυχής μου.

Είκοσι χρόνια περίμενα το γυρισμό σου

Έκλωθα κάθε μέρα την απραγματοποίητη

Επιστροφή σου.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Θεϊκή Πηνελόπη

Σ’ έψαχνα παντού

Σε πολύβουες πολιτείες –μαγικά νησιά.

Τον καιρό του πολέμου

Νοσταλγούσα την ωραία μορφή σου.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Η ψυχή μου μια αγριεμένη θάλασσα

Που δεν ησυχάζει.

Με τι λαχτάρα περίμενα τον παραμυθικό

Γυρισμό σου.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Με πλημμύριζε η Λυγρή Νοσταλγία

Κάθε φορά που μ’ έπιανε το αιώνιο παράπονο

Της απραγματοποίητης επιστροφής.

ΙΘΑΚΗΣΙΟΙ-ΧΟΡΟΣ

Το Αιώνιο Παράπονο

Του Οδυσσέα κι της Πηνελόπης

ΠΗΝΕΛΟΠΗ- ΑΡΙΑ

Θεϊκέ Οδυσσέα

Άκουσε την ακοίμητη θάλασσα της ψυχής μου,

Άκουσε την ανάσα –

τον παφλασμό των κυμάτων.

Είκοσι χρόνια περίμενα

Πολιορκημένη από τους Μνηστήρες.

Με ζητούσαν σε γάμο

Ήθελαν να με κάνουν δική τους.

Βασιλιά μου μ’ ακούς

Μια αιωνιότητα περίμενα την επιστροφή σου,

Υφαίνοντας το σάβανο του Λαέρτη.

Έκλαψα κι πόνεσα πολύ

Κλώθοντας το θάνατό μου

Το Μοιραίο Τέλος.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ –ΑΡΙΑ

Τι είναι ο Έρωτας – τι ο Θάνατος

Οι σκοτεινές μνήμες δεν μ’ αφήνουν ήσυχο.

Μιλώ για σένα κι πεθαίνω από Αγάπη

Το άρωμά σου μέθυσε την ψυχή μου.

Όσες φορές και αν κινδύνεψα

Χάθηκα στην άβυσσο του θανάτου

Εσένα σκεφτόμουν – τη θεϊκό σου πρόσωπο σου.

Αυτό με κράτησε ζωντανό

Στην πολύπαθη ζωή μου.

Η πελαγίσια μνήμη κι η θάλασσα

Ποτέ δεν ησυχάζουν.

Μόνος απόμεινα στο μαγικό νησί

Νοσταλγώντας την επιστροφή

Στην Ιθάκη.

ΙΘΑΚΗΣΙΟΙ –ΧΟΡΟΣ

Ο μυθικός έρωτας του Οδυσσέα

Και της Πηνελόπης

ΟΔΥΣΣΕΑΣ – ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Μας συνεπήρε ο παθιασμένος έρωτας

Μετά τόσα χρόνια

-φιλιούνται παθιασμένα κι κάνουν τρελό έρωτα-

……. ………

//////////////////////////////////////////////////////////////////////

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 4

ΣΚΗΝΗ 1

Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΠΟΔΗΜΙΑ

ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ

ΟΔΥΣΣΕΑΣ – ΜΕΣΑ ΛΟΓΟΣ

Μόνος απόμεινα με λίγους συντρόφους

Καταμεσής του ανοιχτού πελάγους,

Με αστείρευτη την ελπίδα να φωλιάζει στην καρδιά μου.

Δυτικά του τοξότη και ανατολικά της μικρής άρκτου

Έψαχνα απεγνωσμένα το σωστό δρόμο

Της επιστροφής στην Πατρίδα,

Μακριά από τους αγαπημένους

Βλέποντας κατάματα το θάνατο.

Μια νέα Αρχή-μια νέα Ζωή άρχισε

Μέσα από τους κύκλους της Αιώνιας Επιστροφής,

Κάνοντας τα περάσματα στην σκουληκότρυπα

Του μεγάλου χρόνου- το άνοιγμα-.

Μια ακατανίκητη περιέργεια έκαιγε τα σωθικά μου,

Μια ανείπωτη έλξη μ’ έσπρωξε στη ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΠΟΔΗΜΙΑ.

ΧΟΡΟΣ

ΑΡΧΙΣΕ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΠΟΔΗΜΙΑ

ΜΙΑ ΑΝΟΙΧΤΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Οι Ιθακήσιοι επαναστάτησαν – στράφηκαν εναντίον μου

Μετά τη Μνηστηροφονία.

Οι συγγενείς – οι φίλοι τους αντέδρασαν

Η Ιθάκη απειλήθηκε από εμφύλιο πόλεμο.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ- ΕΙΔΩΛΟ-ΕΙΚΟΝΑ

Αφήστε τον να φύγει

Δεν βλέπετε – γύρισαν τα μυαλά του.

Ο –Ίδιος- καταδικάζει τον Εαυτό του

Στην Αιώνια μοναξιά του Ταξιδιού – της Περιπλάνησης.

Μια φορά λύγισα

Κι αυτό όταν άκουσα

Πως έφτιαξε το Νυφικό Κρεβάτι.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Το έκανα μόνος μου

Πάνω σε μια πλούσια ελιά

που είχε τεράστιο κορμό.

Πρώτα κλάδεψα τα φύλλα

Κι ύστερα πελέκησα τον κορμό

μέχρι τη ρίζα.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Κλαίγοντας από χαρά-ευτυχία

Έπεσα στην αγκαλιά του

Κι τον έπνιξα στα φιλιά.

Κάναμε παθιασμένο έρωτα

μέχρι το άλλο πρωί.

ΕΥΡΥΠΥΛΟΣ –ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ

Η πιστή Πηνελόπη περίμενε καρτερικά

Υπομένοντας τα πάνδεινα από τους θρασύτατους Μνηστήρες.

Μάταια θρηνούσε το χαμό σου

Ελπίζοντας κρυφά πως θα γυρίσεις πίσω

Στην Ιθάκη,

για να σκοτώσεις τους Μνηστήρες

που σπαταλούσαν άδικα το βιός σου.

ΔΗΜΑΡΑΤΟΣ – ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ

Ήσουν ένας αιώνιος ναυαγός

Ανάμεσα σε Θρινακία κι Ωγυγία

Μεταξύ Ωγυγίας κι Σχερίας.

Βασίλισσες- μάγισσες –θεές – –νύμφες –κόρες

Ομολόγησαν το θάμβος του έρωτά σου-της γοητείας σου,

Και πλούτισαν τις άγριες νύχτες της μεγάλης μοναξιάς σου.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Η Ωραία Ελένη σημάδεψε τη ζωή μου

Άλλαξε τη Μοίρα μου.

Η –Ίδια – γυναίκα με διαφορετικά πρόσωπα

Καθόρισε το Είναι μου.

Οι Γυναίκες κρύβουν μια πιστή Πηνελόπη

Μια Άστατη Ελένη- μια ανδροφόνισσα Κλυταιμνήστρα.

ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ –ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ

Έπρεπε να μείνεις στο νησί

Επέστρεφε- επέστρεφε

Πολυμήχανε Οδυσσέα.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Η Οδύσσεια του ανοίγματος- η ανοιχτή Οδύσσεια

Κάνει τα περάσματα μεταθανάτου

Γνωρίζοντας πως η δικαίωση είναι εδώ κι όχι Αλλού.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Πολύμορφε Οδυσσέα είσαι ένας ανικανοποίητος,

Ένας αδηφάγος Άνθρωπος που θέλει να ταξιδεύσει

Πέρα από τα όρια- μέχρι το τέλος του κόσμου.

Το μυαλό σου ήταν πάντα –Αλλού-.

Ποτέ δεν επέστρεψες πραγματικά στην Ιθάκη,

Δεν είχες σκοπό να μείνεις στην Πατρίδα.

Κάνεις ένα θανάσιμο λάθος

-Αυτό- θα σε οδηγήσει στο θάνατο.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Είμαι ένας πολύνοστος

Οι νεκροί πολεμιστές –όσοι πέθαναν πάνω στη μάχη

Δεν επέστρεψαν στην πατρική Γη.

Μόνο ο Λύκιος Σαρπηδόνας

Κι ο Έκτορας – ο αστυάνακτας της Τροίας

Έτυχαν της τιμής του Νεκρώσιμου Νόστου.

Ο Ύπνος κι ο Θάνατος – οι πιο γρήγοροι ταξιδευτές του χρόνου

Συνόδευσαν το νεκρό ήρωα στη Λυκία.

ΑΝΑΞΑΡΧΟΣ

Οι Έλληνες γνώριζαν πόσο θνητοί είναι

Πως είναι ελεύθεροι έχοντας

Ως ορίζοντα Ζωής – το Θάνατο.

Ο νεκρός γίνεται ένα με τη γη

Σαπίζει –γίνεται τροφή για τα σκουλήκια.

ΑΡΧΥΤΑΣ –ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ

Ζουν μέσα σε μια ατελεύτητη

Ραψωδία Παρόντος.

Ότι κάνουν είναι ανεπανάληπτο

Σαν να είναι το τελευταίο πράγμα στη ζωή τους,

Για αυτό μεγαλουργούν.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Ο Άλλος – Νόστος – η Δεύτερη Αποδημία

Αποκαλύπτουν τα πολλαπλά περάσματα,

Που οδηγούν στο –άνοιγμα-

Ένα ασυνεχές πεδίο όπου οι διαφορετικοί χρόνοι

Μεταμορφώνονται σε χρόνο του Πανχρόνου.

Το Τέλος είναι μια Άλλη-Αρχή-.

ΙΘΑΚΗΣΙΟΙ

Ο Άλλος Νόστος αποκαλύπτει

την πανχρονική Επιστροφή.

ΡΑΨΩΔΟΣ –ΑΟΙΔΟΣ

Ποιος είναι ο Κώδικας της Ιθάκης

Ποια είναι η Άλλη Ιθάκη

ΜΙΑ ΤΡΙΤΗ ΗΠΕΙΡΟΣ.

Προχωρώντας δυτικά του Ωρίωνα

Κι ανατολικά της Παρθένου δεν υπάρχει τίποτα –

Μόνο το μεγάλο πέλαγος-το αχανές Σύμπαν

Ανοιχτά προς το Σταυρό του Νότου

βρίσκονται πολλά νησιά.

Μακραίνοντας ο ήλιος –λίγο πριν το ξημέρωμα

Αποκαλύπτει τη Σάμη- το Δουλίχι- τη μυθική Ιθάκη.

Τα ανάκτορα του Οδυσσέα φαίνονται από μακριά.

Η πόλη αμφιθεατρικά κτισμένη- γύρω από το λιμάνι

Υποδέχεται χαρούμενη τους πολύπαθους ταξιδιώτες.

Ο Πηγεμός- το Ταξίδι προς την Ιθάκη

Αποκαλύπτει τω Ζωή- το -άνοιγμα-.

ΧΟΡΟΣ

Η Άλλη Ιθάκη- ΜΙΑ ΤΡΙΤΗ ΗΠΕΙΡΟΣ

Η Ιθάκη της Αιώνιας Επιστροφής.

///////////////////////////////////////////////////////////////////////

ΑΘΗΝΑΙΑ – ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ

Έχουμε τραγικούς αγώνες στο θέατρο του Διονύσου,

Διαγωνίζονται ο Αισχύλος- ο Σοφοκλής – ο Ευριπίδης

Κι άλλοι τραγικοί κι κωμικοί ποιητές.

Παίζουν τον Οιδίποδα Τύραννο

Ακολουθούν η Ηλέκτρα-η Αντιγόνη- οι Τρωάδες.

ΠΟΛΙΤΗΣ –ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Γιορτάζει η πόλη

Βλέπω προετοιμασίες

ΑΘΗΝΑΙΑ- ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ

Για τα Παναθήναια

Α!! να μην το ξεχάσω.

Να περάσετε από το Ωδείο

Γίνεται η καταγραφή του Ομήρου.

Υπέροχοι ραψωδοί τραγουδούν για τον Τρωικό Πόλεμο,

Τις περιπλανήσεις του Οδυσσέα μετά την Άλωση του Ιλίου,

Και αντιγραφείς τα αντιγράφουν

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ –ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Αρχίζω να μεταμορφώνομαι

Γίνομαι Αθηναίος πολίτης.

Ωραία!!! Θα έχω μεγάλες κατακτήσεις

Η Αθηναία εξαφανίστηκε!!!

ΘΕΟΜΟΡΦΟΣ –ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Το –Ίδιο- συμβαίνει κι σε Μένα

Άλλαξα -δείχνω νεότερος

Φορώντας ρούχα ευγενούς

ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ

Η θεά Αθηνά μας άγγιξε με το μαγικό ραβδί

Μας έκανε Αθηναίους αριστοκράτες.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Η παλλάδα Αθηνά

Μας υποδέχτηκε στην πόλη της.

Όλοι μαζί θα ανακαλύψουμε τη χρυσή

Αθηναϊκή Δημοκρατία.

ΕΥΡΥΛΟΧΟΣ – ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Τα αηδόνια τραγουδούν μελωδικά

Στους ανθισμένους κήπους .

Τι ευτυχία!!

Λες κι είμαι στο κέντρο του κόσμου.

Γύρω ο Υμηττός- το Αιγάλεω-η Πάρνηθα

Σχηματίζουν ένα ασημογάλοζο στεφάνι.

ΕΥΡΥΛΟΧΟΣ-ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Τα σπίτια λευκά πολύχρωμα – το –Ίδιο- ωραία

με τον Παρθενώνα,

Αντανακλούν το φως του Ήλιου

Σαν να κτίστηκαν από το Μηδέν -το Τίποτα.

ΠΟΛΙΤΗΣ –ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Το Αθηναϊκό άνοιγμα

Να ανεβούμε στην Ακρόπολη

Είναι ωοειδής κι απόκρημνη

Τα Προπύλαια – ο Παρθενώνας – το Ερεχθείο-

ΘΕΟΜΟΡΦΟΣ –ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Η ιερή γη χρυσαφένια –πράσινη-κόκκινη

Ευωδιάζει τα αρώματα του κόσμου.

Ο Κηφισός κι ο Ιλισός χωρίζουν την Αττική στα δυο.

ΠΟΛΙΤΗΣ –ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Πάμε να παρακολουθήσουμε τον Οιδίποδα Τύραννο

Ότι προλάβουμε.

ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ

Πάμε – πάμε

Να καθίσουμε όπου βρούμε

ΟΙΔΙΠΟΔΑΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ

Η Ιοκάστη περίλυπη ξεστόμισε βαριές κατάρες

Για το κακό που τη βρήκε.

Προχώρησε σαν τρελή στο άδειο παλάτι

Ψάχνοντας το γιο της

Που ήταν άνδρας της

Κι πατέρας των παιδιών της.

Στάθηκε στη μέση της αίθουσας

Σήκωσε συγκλονισμένη το σπαθί

Ανάσανε βαθιά

Κι το έμπηξε μ’ όση δύναμη είχε

Στα σπλάχνα της.

ΧΟΡΟΣ

Ένας Μοιραίος Θάνατος

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ

Έκπληκτος ο Οιδίποδας αντίκρισε την Ιοκάστη,

Γύρισαν τα μυαλά του.

Τρελάθηκε- έκλαιγε πικρά

Κι χτυπιόταν ξεσχίζοντας τα ρούχα.

Καταριόταν τη Μοίρα του

Κι έλεγε λόγια του Θανάτου.

ΧΟΡΟΣ

Η τρέλα άλλαξε τα μυαλά του

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ

Ο μεγάλος Οιδίποδας

Πάνω στην απέραντη απελπισία του,

Έμπηξε τα δάκτυλα στα μάτια του

Και τα ξερίζωσε με τα ίδια του – τα χέρια.

ΧΟΡΟΣ

Η δύναμη της Εξιλέωσης – της Κάθαρσης

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ

Συγκλονισμένος πέταξε τους βολβούς

Στο πάτωμα.

Το αίμα άρχισε να τρέχει ποτάμι

Λούζοντας όλο το σώμα

Είπε εκστασιασμένος

΄΄ ΟΙΔΙΠΟΔΑΣ΄΄

Τώρα φεύγω

Για την Έρημη Χώρα του Σκότους

Τη ζοφερή γη του Θανάτου.

Είμαι ένας ανέγγιχτος

Με κατακλύζει το Φως – το Άκτιστο.

Δεν ξέρω που βρήκα τη δύναμη

Να βγάλω τα μάτια μου.

ΧΟΡΟΣ

Ο βασιλιάς που σκότωσε τον πατέρα του

Παντρεύτηκε τη μητέρα του,

Κι έκανε τέσσερα παιδιά μαζί της

Χωρίς να το ξέρει.

…………………………………………

ΡΑΨΩΔΟΣ

Όταν τελείωσε το έργο- προς την έξοδο

Ο Ελπήνορας ρώτησε κάποιους θεατές

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ – ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Ε!! εσείς φίλοι Αθηναίοι

Πως σας φάνηκε η τραγωδία του Οιδίποδα.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ-ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ

Ο Φόβος και ο Έλεος της τραγωδίας

Κάνουν να λάμψη η αλήθεια του Είναι.

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ

Μιλάς πολύ σοφά

Αλήθεια ποιος είσαι

ΠΛΑΤΩΝΑΣ –ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ

Ο Σωκράτης

Να σας συστηθούμε

Είμαι ο Πλάτωνας –ο Αριστοτέλης

Ο Αισχύλος– ο Σοφοκλής- ο Ευριπίδης- ο Ισοκράτης

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ –ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Με λένε Ελπήνορα – Ιθακήσιος

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας –ο Ευρύλοχος

Ο Πολίτης- ο Θεόμορφος – ο Περιήδης

ΣΩΚΡΑΤΗΣ- ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ

Ο δαίμων μου με ειδοποιεί

Πως πρέπει να ρωτήσω – εάν η αλήθεια

Δίνεται έτοιμη ή πρέπει να την ανακαλύψει κανείς.

ΣΟΦΟΚΛΗΣ – ΤΡΑΓΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ – ΈΓΡΑΨΕ ΟΙΔΙΠΟΔΑ

Η ποίηση της τραγωδίας πάλλεται με το ρυθμό του αίματος

Ο Οιδίποδας γεμάτος πάθος ακολουθεί τη Μοίρα του.

Όσο κι αν προσπαθεί να την αλλάξει

Ενεργεί μέσα στην άγνοια.

Σκότωσε τον πατέρα του

Παντρεύτηκε το μητέρα του

Κι έκαναν τέσσερα παιδιά μαζί.

Είναι ένα Παιχνίδι του χρόνου.

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ –ΤΡΑΓΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ

Καταραμένος από τους θεούς

Αναταράζει τις θάλασσες του Είναι

ΑΙΣΧΥΛΟΣ-ΤΡΑΓΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ

Αέρας που φουντώνει τις ψυχές

Αποκαλύπτει τα ατέρμονα βάθη

Των πιο άγριων ενστίκτων.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ –ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ

Η Τραγωδία είναι μίμηση μιας πράξεως φοβερής

Κι ολοκληρωμένης με ανάλογο μέγεθος,

Μίμηση που γίνεται με εξωραϊσμένο λόγο.

ΠΛΑΤΩΝΑΣ –ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ

Μόνο ο Νους ορά τις άυλες Ουσίες.

Ιδέες ή Είδη που δεν είναι ορατά στις αισθήσεις.

Υπάρχουν μόνα

Κι απεικονίζουν –Αυτό-

Που ο Θεός στην αρχή δημιούργησε

Την ψυχή του κόσμου,

Αρχή κι Τέλος της κίνησης του Παντός.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Η χαρά της Διαλεκτικής φέρνει το -άνοιγμα-

Την ύψιστη Αρμονία- το Είναι του Χρόνου

Το –ξέφωτο -.

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ –ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Φίλοι μου

Θα διακόψω τη συζήτηση,

Ψάχνουμε το Ωδείο.

ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ –

Ακολουθείστε τις επιγραφές

Είναι μετά τον Κεραμικό

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ

Είστε πολύ ευγενικοί- φιλόξενοι

-χαιρετήθηκαν θερμά-

//////////////////////////////////////////////////////////////////////////

ΚΛΕΩΝ –ΑΘΗΝΑΙΟΣ

Φθάσαμε στο ΒΟΥΛΕΥΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΩΝ

Εδώ συγκεντρώνεται η Εκκλησία του Δήμου

Και παίρνει τις μεγάλες αποφάσεις για την Πόλη.

ΝΙΚΙΑΣ – ΑΘΗΝΑΙΟΣ

Ο Λαός επιδοκιμάζει- ή Αποδοκιμάζει τις προτάσεις

Των ρητόρων – των πολιτικών,

Όπως του Περικλή- του Κλέωνα.

ΑΝΑΞΑΓΟΡΑΣ –ΑΘΗΝΑΙΟΣ

Είναι μια συγκέντρωση -Ελευθέρων Ανθρώπων-

Που αποφάσισαν την ανέγερση του Παρθενώνα

Τη δημιουργία του χρυσελεφάντινου αγάλματος της Αθηνάς,

Μα και τη Σικελική Εκστρατεία.

ΑΝΔΡΟΚΛΗΣ-ΑΘΗΝΑΙΟΣ

Οι Ηλιαστές είναι ελεύθεροι πολίτες πάνω από τα τριάντα

Εκλέγονται με κλήρο κι απονέμουν Δικαιοσύνη.

ΧΙΛΩΝ-ΑΘΗΝΑΙΟΣ

Ο ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ έχει ισόβια μέλη

Κι εκδικάζει υποθέσεις φόνων- πυρκαγιών- τραυματισμών.

ΑΘΗΝΑΙΟΙ-ΧΟΡΟΣ

Ποιοι Εξουσιάζουν – οι Πολλοί ή οι Λίγοι.

Ποιος- Άρχει- Δίκαια ή Άδικα.

Η Ελευθερία υπάρχει με το –Αυτό- τη διαφορά

ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ – ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ

<<Αυτόνομη- Αυτόδικο- Αυτοτελής>>

<< έδοξε τη Βουλή και το Δήμω>>

όπου αποκαλύπτεται η Αρμονία- τον Μέτρο.

ΔΗΜΑΡΑΤΟΣ –ΑΘΗΝΑΙΟΣ

Η Ακαδημία του Πλάτωνα – το Λύκειο του Αριστοτέλη

Εκπαιδεύουν τους μαθητές στη μουσική- τη φιλοσοφία,

Τα μαθηματικά, στα Γυμνάσια φτιάχνονται οι Ολυμπιονίκες.

ΕΥΡΥΠΥΛΟΣ –ΑΘΗΝΑΙΟΣ

Ο Πλάτωνας ονειρεύτηκε την –Ιδανική Πολιτεία-

Μίλησε για το Θεό- τον έρωτα της Σοφίας.

ΧΑΙΡΩΝ –ΑΘΗΝΑΙΟΣ

Ο Αριστοτέλης κομψός διδάσκει περπατώντας με τους μαθητές.

Μίλησε για τη –Μεσότητα- την Επιστήμη-

Ερεύνησε όλους τους τομείς του –Επιστητού-,

Το -ΊΔΙΟ- την Αϊδιότητα του –ΊΔΙΟΥ- ΩΣ ΔΙΑΦΟΡΑ.

ΕΠΙΚΥΔΗΣ- ΑΘΗΝΑΙΟΣ

Φθάσαμε στο σπίτι του Πλάτωνα

Για το Συμπόσιο.

Είναι ανοιχτό για όλο τον κόσμο.

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ –ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Τα τραπέζια είναι στρωμένα με πλούσια γεύματα,

Ήδη μερικοί ξάπλωσαν στα ανάκλιντρα.

Οι θεραπαινίδες περιποιούνται προσεκτικά τους καλεσμένους.

ΕΥΡΥΛΟΧΟΣ

Αστειεύονται μεταξύ τους.

Α!! θαυματοποιοί ιάνουν απίθανα τεχνάσματα,

Ορχηστρίδες χορεύουν χορούς της Ανατολής,

Ενώ αυλήτριδες τραγουδούν παίζοντας μουσική.

ΧΑΙΡΩΝ – ΑΘΗΝΑΙΟΣ

Είναι εδώ ο Αγάθωνας – ο Φαίδρος- ο Παρμενίδης

Ο Πλάτωνας – ο Αριστοτέλης – ο Σωκράτης – ο Περικλής

Ο Φειδίας- ο Ικτίνος – ο Καλλικράτης – ο Μνησικλής-.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Πάνω από εβδομήντα μεγαλοφυίες

Που έζησαν στην Αθήνα –την Ίδια περίοδο-

Δημιούργησαν το θαύμα της Αθηναϊκής Δημοκρατίας,

Μαζί με τον υπέροχο Λαό της Αθήνας.

ΑΘΗΝΑΙΟΙ –ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ

Εκλέξαμε Συμποσιάρχη τον Πλάτωνα

Αυτός θα αποφασίσει ποιο θέμα θα συζητήσουμε.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Προτείνω στον πολύμορφο Οδυσσέα

Να μας διηγηθεί κάτι από τα πάθη του Ιδίου

Κι των Εταίρων.

Ας έρθουν ραψωδοί να ακούσουν

Για να τα κάνουν τραγούδι.

-Οι Άλλοι συμφωνούν-

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Φίλοι μου

Ευχαριστώ για την Τιμή

Μα δεν είναι η κατάλληλη στιγμή,

Να μιλήσω για τα ταξίδια – τις περιπλανήσεις

Στις πόλεις κι τις θάλασσες του κόσμου.

Ίσως μια άλλη φορά-

ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Ζητώ από όλους να μιλήσετε Ελεύθερα

Χωρίς Όρια- ο διάλογος είναι το άνθος της Ζωής.

ΛΛΚΙΒΙΑΔΗΣ- ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ – ΦΙΛΟΣ ΣΩΚΡΑΤΗ

Πως κατορθώνεις Σωκράτη

Και κατευθύνεις τη συζήτηση

Πάντα εκεί που θέλεις.

Η Τέχνη του να ρωτάς – έγινε βίωμα για Σένα

Λαξεύεις ερωτηματικά τα πράγματα

Κι αναδεικνύεις -Αυτό- που Είναι.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Ωραίε Αλκιβιάδη

Μόλις έδωσες την απάντηση.

Γιατί μέσα σε κάθε ερώτησε

Κρύβεται η απάντηση.

Ας εξετάσουμε το Είναι των Πραγμάτων

Αυτά μας οδηγούν.

ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ – ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ – ΦΙΛΟΣ ΣΩΚΡΑΤΗ

-Αυτό - νομίζω

ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Με ποιο τρόπο

Αν όχι της Διαλεκτικής

Ρωτάμε για να μάθουμε την αλήθεια του κόσμου.

ΑΓΑΘΩΝΑΣ –ΦΙΛΟΣ ΣΩΚΡΑΤΗ

Είναι φανερό πως για να σκεφτούμε

Πρέπει να υπάρξουμε ως δυνατότητα

με το –Είναι κι το Χρόνο-

ΦΑΙΔΡΟΣ- ΦΙΛΟΣ ΣΩΚΡΑΤΗ

Η << Άρρητος Αρχή>> πύρινος ποταμός

Διαπερνάει το Μηδέν κι το Τίποτα,

Κι σαν φλεγόμενο βέλος κατευθύνεται στο –ΠΑΝ-

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ – ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ – ΦΙΛΟΣ ΣΩΚΡΑΤΗ

Τα Σύμπαντα του κόσμου υπάρχουν από μόνα

Αδημιούργητα στον διασυμπαντικό χώρο.

Είναι σε μια κατάσταση –Αυτό- δημιουργίας

Μες το Ατελεύτητο Άπειρο.

Το Σύμπαν επιστρέφει στην αρχική κατάσταση

Στο Μηδέν κι την Ανυπαρξία.

Έχει ηλικία – είναι πεπερασμένο.

ΠΛΑΤΩΝΑΣ – ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ –ΦΙΛΟΣ ΣΩΚΡΑΤΗ

Η Αόριστος Δυάς έχει δύο αρχές

Την Ύλη κι την Αντιύλη,

Από όπου προκύπτει η γένεση της Δημιουργίας.

Η έκρηξη του μεγάλου χρόνου φέρνει

Ένα – Ενιαίο Τρίτο- το Ένα κι τα Πολλά-

Άλλες μεριστές Ουσίες – τα Είδη.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Οι Α-Ίδιες Ουσίες του ανοίγματος

είναι ο τόπος της Δημιουργίας,

Μήτρες του χάους – δημιουργούν την αστρική ακτινοβολία.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ- ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ

Ζαλίστηκα μ’ αυτά που άκουσα

Προτείνω να επιστρέψουμε στη Γη

Και να συζητήσουμε για τα γήινα.

Το Ήθος του Ανθρώπου κι όχι τις Ιδέες.

ΠΛΑΤΩΝΑΣ –ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ

Η Ύλη κι οι Ιδέες είναι μέσα στο πεδίο του Χρόνου,

Καμπυλώνουν το Είναι κι κάνουν τους διαφορετικούς χρόνους.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Ήθος Ανθρώπου δαίμων- ( Ηράκλειτος- 119 απόσπασμα)

Το –δαιμόνιο- είναι –Αυτό- που κινεί το –Είναι-

Κάνει τον Άνθρωπο –άνθρωπο.

Διαφοροποιημένο –ΙΔΙΟ- ανοίγεται

Στην Πανχρονική Επιστροφή του -Αυτού-

ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ

ΡΑΨΩΔΟΣ

Πολλοί Αθηναίοι μαζεύτηκαν μέσα κι έξω

Από το σπίτι του Πλάτωνα,

Για να δουν το θεϊκό Οδυσσέα κι τους μυθικούς Εταίρους.

Κάποιοι είπαν πως είναι πράγματι ο βασιλιάς της Ιθάκης,

Ότι ενσαρκώνει μια από τις Αναγεννήσεις του,

Μεταμορφωμένος σε Αθηναίο Πολίτη.

ΑΘΗΝΑΙΟΙ –ΧΟΡΟΣ

Θέλουμε να τους δούμε από κοντά

Να τους αγγίξουμε

Να πιστούμε πως είναι αλήθεια.

ΑΡΧΥΤΑΣ –ΑΘΗΝΑΙΟΣ

Οι ραψωδοί πήραν θέσεις

Έτοιμοι να δουν τα γεγονότα

Κι να τα κάνουν τραγούδι.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Αθηναίοι –Αθηναίες

Έρχονται από τις συνοικίες γεμάτοι περιέργεια.

Λαέ των Αθηνών

Ο θεϊκός Οδυσσέας και οι πολύφημοι σύντροφοι

Είναι ανάμεσά μας στην Αθήνα.

Ταξιδιώτες του μεγάλου χρόνου ήρθαν

Μέσα από τις διαφορετικές Αναγεννήσεις,

Ώσπου να βρουν τη μυθική Ιθάκη

Την ΤΡΙΤΗ ΗΠΕΙΡΟ

ΑΘΗΝΑΙΟΙ –ΧΟΡΟΣ

Ποια είναι η Τρίτη Ήπειρος

Μήπως η χαμένη Ατλαντίδα.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Τα κατορθώματα τους έγιναν τραγούδι

Ένας θίασος των πολεμιστών του φωτός

Που ακολουθούν τους δρόμους της Ιστορίας.

Αποκαλύπτουν τη –Ραψωδία Παρόντος-

Όπου το παρελθόν-το παρόν κι το μέλλον

Είναι Ένα κι το -Αυτό-

ΑΘΗΝΑ – ΑΘΗΝΑ

Τα επιτεύγματά σου τελειωμό δεν έχουν.

Στολισμένη με απίθανα μνημεία

Η Ακρόπολη-ο Παρθενώνας- το Ερεχθείο

Το Άγαλμα της Αθηνάς – ο ναός το Ποσειδώνα στο Σούνιο.

ΑΘΗΝΑΙΟΙ-ΧΟΡΟΣ

Ιδρύσαμε-δημιουργήσαμε τη Άμεση Δημοκρατία

Τη Φιλοσοφία – την Τραγωδία- την Επιστήμη

Φτιάξαμε την Ακρόπολη.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Είστε πάντα σε ετοιμότητα

Να δεχτείτε το διαφορετικό – το Άλλο-.

Εσείς μεγαλομνήμονες Έλληνες

Μη λυπάστε για ότι χάνετε

Αλλά να χαίρεστε γι -Αυτό- που έρχεται

Το Αύριο- του Άγνωστο- το Όνειρο.

Το ταξίδι δεν τελειώνει ποτέ

Αυτή είναι η Δημοκρατία του μεγάλου χρόνου.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ

………………………………………………….

Η ΙΘΑΚΗ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ

Όταν τον κόσμο αγαπήσεις

Τότε θα γνωρίσεις

Την υπέροχη Ιθάκη

Της Αιώνιας Επιστροφής

Τον Έρωτα του κόσμου

Που είναι καταστροφή κι δημιουργία

Χορικό άνοιγμα

Αλήθεια κι ελευθερία

Πανχρονική Επιστροφή του –Αυτού-

Μες από την Αϊδιότητα του Ίδιου

Ταξίδι του γυρισμού

Πάνω στα χνάρια

Του κόσμου

………………………………..

Καθρέφτης

Που καθρεφτίζει

Γαλάζια βουνά

Κι άσπρα σύννεφα

100

Μεθάς από την ευωδιά

Γλαυκών αρωμάτων

Τον κεραυνό της φωτιάς

Τους Λαιστρυγόνες κι του Κύκλωπες

Μη φοβηθείς

Παντοτινά δεμένος

Με τη σφαίρα του χρόνου

Επιστρέφεις με τους κύκλους

Των άστρων

Όταν τον κόσμο Αγαπήσεις

Τότε θα γνωρίσεις

Πως η Ιθάκη είναι το ταξίδι.

101

ΝΙΚΟΣ ΚΟΛΕΣΗΣ

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

ΑΝΟΙΧΤΗ ΟΔΥΣΣΕΑ- ΟPEN ODYSSEY- THEATER-FROM NOVEL OPEN ODYSSEY-ETERNAL RETURN OF ULYSSES