ΤΕΤΡΑΛΟΓΙΑ ΟΙΔΙΠΟΔΑ ΚΥΚΛΟΙ-ΘΗΒΑΙΑ ΑΝΤΙΓΟΝΗ-ΘΕΑΤΡΟ

  ΝΙΚΟΣ ΚΟΛΕΣΗΣ   

  ΤΕΤΡΑΛΟΓΙΑ ΟΙΔΙΠΟΔΑ ΚΥΚΛΟΙ

                  

                  

 ΘΗΒΑΙΑ  ΑΝΤΙΓΟΝΗ  

 ΘΕΑΤΡΟ

1

ΤΕΤΡΑΛΟΓΙΑ ΟΙΔΙΠΟΔΑ ΚΥΚΛΟΙ

ΟΙΔΙΠΟΔΑ ΚΥΚΛΟΙ

ΙΟΚΑΣΤΗ

ΘΗΒΑΙΑ ΑΝΤΙΓΟΝΗ

 ΑΝΤΙΓΟΝΗ -ΗΛΕΚΤΡΑ

                  

                  

  

ΘΕΑΤΡΟ

2

Ενώ οι δυο στρατοί παρακολουθούσαν συνεπαρμένοι

Την έκβαση της μονομαχίας,

Επευφημώντας πότε τον έναν και πότε τον άλλον.

Η μονομαχία ήταν αμφίρροπη, απρόβλεπτη

Κανείς δεν μπορούσε να πει ποιος θα νικήσει.

ΧΟΡΟΣ

Οι δυο ημίθεοι Μονομαχούσαν

μέχρι τελικής πτώσεως.

Μάχονταν μέχρι θανάτου

Ποιος θα νικήσει,

ποιος θα γίνει βασιλιάς.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Ο Ετεοκλής και ο Πολυνείκης

Μονομαχούσαν άγρια

Ο θάνατος του Ενός ήταν η ζωή του Άλλου. 

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ

Ήταν ισόπαλοι, ισάξιοι, το ίδιο γενναίοι

Διδάχθηκαν από νωρίς την τέχνη του πολέμου

Είχαν τους ίδιους δασκάλους,

Είχαν μονομαχήσει πολλές φορές

Παίζοντας τους αντιπάλους.

Για αυτό γνώριζαν καλά τις αδυναμίες

Και τα προτερήματα που είχαν.

ΧΟΡΟΣ

Στρατιές αγγέλων του μεταθανάτου

Παρακολουθούσαν συμπάσχοντας

Ήταν με τη ζωή κι όχι με το θάνατο.

ΚΡΕΟΝΤΑΣ

Ποιος έδωσε το πρώτο

Και ποιος το τελευταίο χτύπημα,

Έχει μεγάλη σημασία για μένα

Πρέπει να μάθω.

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ

Ο Ετεοκλής με δόλο χτύπησε πρώτος στην κοιλιά,

Για να αιφνιδιάσει τον αδελφό του.

Ο Πολυνείκης  αντέδρασε γρήγορα

Αν και ήταν πεσμένος.

Με δυσκολία σήκωσε το ξίφος

και τρύπησε με ευστοχία τον Ετεοκλή στο συκώτι,

με ένα δυνατό κτύπημα.

ΧΟΡΟΣ

Το τέλος του τέλους έφθασε αμείλικτο

Κανείς δεν μπορεί να το αποφύγει.

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ

Τότε η δόλια η Ιοκάστη  άρχισε να φωνάζει

Με όλη τη δύναμη της ψυχής της,

Ακούστηκε σε όλη την πόλη.

Είπε  Ετεοκλή, Πολυνείκη

Πως μπορέσατε και κάνατε αυτό το φρικτό πράγμα.

Μητέρα, μητέρα μου είπε ο θρυλικός Ετεοκλής

Τέλειωσε και αυτό κανείς δεν το περίμενε,

Είναι τόσο  άδικο να πεθαίνεις από το χέρι του αδερφού

Δεν το χωράει ανθρώπου νους.

Ποιος να το φανταζόταν όταν παίζαμε μικροί

Και μονομαχούσαμε.

Πάει μητέρα πεθαίνουμε συμπλήρωσε ο Πολυνείκης

αυτό γίνεται όταν ο αδερφός δεν κρατάει το λόγο του

και δεν παραδίδει την Εξουσία.

Όταν τα θέλει όλα δικά του και δεν δίνει καμιά σημασία

Στους άλλους.

ΧΟΡΟΣ

Τι έκανε η δόλια η μάνα

Τι είπε η καημένη η Ιοκάστη

Πως αντέδρασε.

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ

Αλλόφρον εκτός εαυτού

Πήρε ένα από  τα σπαθιά των νεκρών

Και πήγε να το μπήξει

Με όλη τη δύναμη στο λαιμό της.

Η υπέροχη Αντιγόνη όμως ήταν εκεί δίπλα της,

Και με όση δύναμη είχε την κράτησε την τελευταία στιγμή,

Και δεν συνέβη το μοιραίο.

ΙΟΚΑΣΤΗ

Αντιγόνη κόρη μου

Γιατί το έκανες αυτό, 

Δεν θέλω Άλλο να ζω

Τι να την κάνω τέτοια ζωή.

Τα δυο παιδιά μου ο Ετεοκλής κι ο Πολυνείκης

Σφάχτηκαν μεταξύ τους.

Οι άμοιροι χτυπήθηκαν με τα Ίδια τους τα χέρια

Τέτοια κακό κανείς δεν το περίμενε,

Συγκλονίστηκε όλη η Θήβα.

ΧΟΡΟΣ

Δύστυχη Ιοκάστη

Ο κόσμος σε χρειάζεται

Είσαι η μάνα που όλα τα υπομένει.

Όλα τα χωράει

Κι όμως στέκεσαι όρθια ποτέ δεν λυγίζει.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Είσαι η μάνα το Φύλο του κόσμου

Αυτή που δημιουργεί ζωή.

ΑΝΤΙΓΟΝΗ

Αχ!! τώρα

Για ποιον πρώτα να κλάψω

Για ποιον πρώτα να ξεριζώσω

Τα μαλλιά μου, να σχίσω τα ρούχα.

Τυφλέ πατέρα Οιδίποδα

Βγες έξω να αγγίξεις

Τους νεκρούς γιους σου,

Αχ!! πατέρα

Να που επαληθεύτηκε

Το σκοτεινό τραγούδι της άγριας  Σφίγγας.

ΌΛΟΙ ΜΑΖΙ

Το σκοτεινό τραγούδι της τρομερής Σφίγγας

Δυστυχώς επιβεβαιώθηκε.

ΙΟΚΑΣΤΗ

Κόρη, κόρη μου

Υπέροχη Αντιγόνη

Έπρεπε να με αφήσεις

Να πεθάνω.

Παιδιά, παιδιά μου

Υπέροχε Ετεοκλή και γενναίε Πολυνείκη

Πως σφαχτήκατε τόσο άγρια.

Πόσο μίσος φώλιαζε στις ψυχές σας,

Η έρμη η μάνα τι να κάνω

Για ποιον πρώτα να κλάψω,

Ποιον πρώτα να θρηνήσω.

Είσαστε κι δυο νεκροί

Πάνω στα ματωμένα χώματα της Θήβας.

Αχ!! αγόρια μου

Έπρεπε να πεθάνετε για να σωθεί η πόλη

Για να σωθεί η πατρίδα.

ΧΟΡΟΣ

Το μακρόσυρτο τραγούδι του θανάτου

Ακούστηκε σε όλη τη Θήβα.

ΙΟΚΑΣΤΗ

Αχ!! ψυχή

Ψυχή μου

Πως θα το αντέξω τέτοιο κακό

Που με βρήκε,

Πώς να αντέξω η δόλια

τέτοιο κτύπημα από τη Μοίρα.

Γύρω το σκότος, παντού το σκότος

Κι ο πόνος  είναι ασήκωτος, αβάστακτος.

Που πρώτα να ακουμπήσω

Που πρώτα να γύρω το κεφάλι.

Ποιος θα με παρηγορήσει

Ποιος θα απαλύνει τον πόνο μου,

Ελπίδα καμιά, παντού το σκότος.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Το μακρόσυρτο το Μοιρολόι της Ιοκάστης

Σπαράζει τις ψυχές μας.

ΧΟΡΟΣ

Κουράγιο Ιοκάστη

Κουράγιο γενναία βασίλισσα,  

Μόνο εσύ μπορείς

Να φέρεις τη μεγάλη Μνημοσύνη.

Μόνο εσύ μπορείς να φέρεις

Το φύλο του κόσμου.

Μόνο εσύ μπορείς

Να ξεπεράσεις τα ανθρώπινα.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Το φύλο του κόσμου είναι θηλυκό.

Το φύλο του κόσμου είναι θηλυκό

ΙΟΚΑΣΤΗ

Παιδιά μου

Ετεοκλή και Πολυνείκη

Αιώνια θα σας Μνημονεύουν στους αιώνες,

Σαν παράδειγμα  Αδελφοκτόνου μίσους.

Αιώνια θα απεύχονται

Να έχουν το δικό σας Τέλος.

Κανείς δεν έκανε πίσω

Κανείς δεν συμβιβάστηκε

Μάταια προσπάθησα να σας φιλιώσω.

Μόνοι σας σφαχτήκατε

Κι οι δυο είσαστε σάρκα από τη σάρκα μου.

Τι πρώτα να κάνω, ποιον πρώτα να θρηνήσω

Δεν έμεινε τίποτα, τίποτα

Στέρεψαν τα δάκρυα μου

ΧΟΡΟΣ

Σκοτώθηκαν ο Ετεοκλής κι ο Πολυνείκης

Έξω από τα τείχη της επτάπυλης Θήβας.

ΙΟΚΑΣΤΗ

Η δόλια η γυναίκα

Τι πήγα και έκανα

Παντρεύτηκα το γιο μου τον Οιδίποδα

Και κάναμε παιδιά μαζί.

Να που τα δυο παιδιά μου

Σκοτώθηκαν σε μονομαχία.

Να που τώρα κείτονται νεκρά

Πάνω στα ιερά χώματα της Θήβας.

 Ο υπέροχος Ετεοκλής κι ο γενναίος Πολυνείκης

Μονομάχησαν μέχρι θανάτου.

ΧΟΡΟΣ

Ο Ετεοκλής κι ο Πολυνείκης

Είναι νεκροί, σκοτώθηκαν μεταξύ τους.

Ο  θάνατος βασιλεύει στην πολύπαθη πόλη.

Εφτά αρχηγοί με αστραφτερές πανοπλίες

Φυλούσαν την απόρθητη Θήβα,

Αποφασισμένοι να πεθάνουν

για αυτούς ήταν υπέρτατη ελευθερία.

Το άνοιγμα του μεταθανάτου είναι

Ο ατέλειωτος κύκλος της γέννησης και του θανάτου .

Αυτόπτες και αυτήκοοι

Παράλληλοι και Ίδιοι με την Ιστορία

της πολύπαθης Αντιγόνης

Αποκαλύπτουμε η διαφορά,

Το πέρασμα από το Ένα στο Άλλο.

Το άνοιγμα είναι αλήθεια και ελευθερία

Ένα ευρύ πεδίο του μεγάλου χρόνου

Μέσα από το άνοιγμα μεταθανάτου.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Η Ραψωδία του Πανχρόνου είναι το ιερό ξέφωτο

Του ανοίγματος χώρος προνομιακός

Της Ηλιανής Δημιουργίας.

Η Ιστορία της Αντιγόνης συγκλονίζει τις ψυχές μας,

Προκαλώντας το άνοιγμα.

Παράλληλη και Ίδια με την Ιστορία

Αΐδια, άλλη και διαφορετική.

Το άνοιγμα είναι φως εκτυφλωτικό

Όπου οι σκιερές πτυχώσεις του μεγάλου χρόνου

Αποκαλύπτουν την τραγωδία

της ανυπόταχτης Αντιγόνης.

ΧΟΡΟΣ

Οι ψυχές των ανθρώπων είναι αόρατες

Που ερωτικά συγκλίνουν

Ψηλόλιγνες οξιές και ερωτικές καστανιές.

Τα πιο φωτεινά μάτια της Αντιγόνης

Τα πιο ωραία της Αφροδίτης που άλλαξαν τον κόσμο.

ΑΝΤΙΓΟΝΗ

Αστράφτει χρυσοκόκκινη η ακοίμητη θάλασσα

Έχοντας το ρυθμό της ψυχής.

Ανεπαίσθητα σαλεύουν τα φύλλα της φλαμουριάς

Που έχουν το ρυθμό της καρδιάς.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Το άνοιγμα ποτέ δεν ησυχάζει

Η θάλασσα ποτέ δεν ησυχάζει.

ΑΝΤΙΓΟΝΗ

Το ταξίδι δεν τελειώνει Ποτέ

Κάνουμε το τελευταίο ταξίδι

Λίγο πριν τη μεγάλη φυγή,

Λίγο πριν το πέρασμα στο άνοιγμα.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Οι πολεμιστές του φωτός

Οι πολεμιστές του μεγάλου χρόνου.

ΑΝΤΙΓΟΝΗ

Ακούστε τη μουσική του μεγάλου χρόνου

Ένα δάσος απάτητο που σε τρελαίνει

το θεϊκό κελάδημα των πουλιών,

που σε μαγεύει το θαύμα του ανοίγματος.

Το σαντάλι του Ιάσονα  είναι κάτω

Από  τα πλατανόφυλλα,

Οι άνθρωποι προχωρούν στα σκοτεινά,

Ψηλαφώντας το άπειρο.

ΧΟΡΟΣ

Το άνοιγμα είναι στο ύψος του ανθρώπου

Το άνοιγμα είναι στα μέτρα του Ανθρώπου

Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.

ΑΝΤΙΓΟΝΗ

Το πρώτο φως της Ηλιανής Δημιουργίας

Σκιάζει τις καρδιές των ανθρώπων,

Διαλύει το σκοτάδι φανερώνοντας το άνοιγμα.

ΧΟΡΟΣ

Ταξιδιώτες του μεγάλου χρόνου

οδηγούμαστε στην εξαφάνιση

του μηδενός και του τίποτα,

στο ατελεύτητο γίγνεσθαι του μεγάλου χρόνου.

                        ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ

                        

ΡΑΨΩΔΟΣ

Η Ραψωδία παρόντος είναι μια ποιητική της Νόησης

Πέρα απ’ το δεσμώτη Χρόνο

Μέσα στο άνοιγμα του Πανχρόνου.

Ο Έρωτας του Άλλου αποκαλύπτει

Την άφθαρτη ψυχή του κόσμου

Τον ανικανοποίητο  Πόθο για τη γνώση.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο

Όλα είναι φτιαγμένα με μια απίθανη σοφία

Που έρχονται και φεύγουν απρόσκλητα.

Η ζωή ξανά γεννιέται χωρίς αμφιβολία

Μέσα απ’ το τίποτα τις στάχτες

Του μικρού και του μεγάλου Μηδενισμού.

Μέσα από το άνοιγμα του μεγάλου χρόνου

Παίζοντας το Παιχνίδι του κόσμου.

Η ζωή είναι το Ένα και τα Πολλά

το Ίδιο και το διαφορετικό

το Αυτό και το Άλλο.

Ο Χρόνος θέλει χρόνο για να ανθίσει

Ο Χρόνος θέλει χρόνο για να ολοκληρωθεί.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Ο χρόνος θέλει την τέχνη της ζωής

Για να ανθίσει,

Ο χρόνος θέλει αλήθεια και ελευθερία

Για να αποκαλύψει το άνοιγμα.

ΚΡΕΟΝΤΑΣ

Ο Ετεοκλής και ο Πολυνείκης είναι νεκροί

έξω από τα τείχη της εφτάπυλης Θήβας

επιβεβαιώνοντας το χρησμό του Οιδίποδα,

του πατέρα τους.

ΌΛΟΙ ΜΑΖΙ

Ποια ήταν η φοβερή κατάρα

Του μυθικού βασιλιά της Θήβας.

ΚΡΕΟΝΤΑΣ

Ότι τα δυο αδέλφια ο Ετεοκλής και ο Πολυνείκης

θα σκοτωθούν μεταξύ τους

Χτυπημένοι από  το ίδιο τους το χέρι.

Μετά από αυτό αναλαμβάνω με αίσθημα ευθύνης

Την εξουσία της πολύπαθης Θήβας,

Να βάλω σε τάξη το χάος

Που προκάλεσε αυτός ο πόλεμος,

Αυτός ο τρομερός χαμός.

ΧΟΡΟΣ

Τι τυχερός που είσαι

Κανείς δεν θα ήθελε

να είναι στη θέση σου.

ΚΡΕΟΝΤΑΣ

Ο Πολυνείκης με εχθρικά στρατεύματα

Βάδισε εναντίον της Θήβας για να την καταστρέψει,

Κι ο Ετεοκλής πέθανε πολεμώντας

Γενναία καθώς την υπερασπιζόταν.

Και οι δυο αδελφοί

Πέθαναν σε μονομαχία έξω από τα τείχη.

Πολέμησαν  με λύσσα πολύ γενναία

Όμως κανείς δεν νίκησε κανείς

Κανείς δεν επικράτησε,

Μόνο ο θάνατος βγήκε κερδισμένος.

ΧΟΡΟΣ

Τι λένε οι Νόμοι της Πόλης

Τι έχεις αποφασίσει

κι οι Νόμοι των Θεών;

ΚΡΕΟΝΤΑΣ

Ο Ετεοκλής θα ταφεί  σαν βασιλιάς

Με  όλες τις τιμές που αρμόζουν

Σε ένα γενναίο πολεμιστή.

Ενώ ο Άλλος ο Πολυνείκης

Άταφος κι άκλαυτος θα μείνει

Μέχρι να τον φάνε τα σκυλιά και τα κοράκια.

Αυτό το τέλος του αξίζει

Αφού πολέμησε κατά της πατρίδας του,

Θέλησε να την κυριεύσει και να την καταστρέψει.

ΦΥΛΑΚΑΣ

Κρέοντα

Κάποιος έθαψε τον Πολυνείκη

Κι έκανε χοές πάνω στον τάφο,

Παρά τη διαταγή που έδωσες.

Αγνόησε τους νόμους της πόλης

και τη θέληση των θεών

Δεν υπολόγισε τίποτα.

ΚΡΕΟΝΤΑΣ

Πως μπόρεσαν να κάνουν κάτι τέτοιο.

Ποιος τόλμησε να τα βάλει με την εξουσία,

Τον νόμο, με την πόλη.

Ποιος είχε την τόλμη το θάρρος να κάνει κάτι τέτοιο.

ΦΥΛΑΚΑΣ

Μόλις είδαμε το νεκρό θαμμένο

Αρχίσαμε να κατηγορούμε ο Ένας τον Άλλον

Για το ποιος το έκανε

Αλλά δεν βγάλαμε άκρη.

Δεν βρήκαμε ποιος είναι ο ένοχος

Ποιος έκανε αυτή την τρομερή πράξη.

ΚΡΕΟΝΤΑΣ

Οι ανόσιοι, οι πουλημένοι

Με αυτό τον τρόπο στρέφονται

κατά της πολύπαθης Θήβας.

Θέλουν να με Ανατρέψουν

Και να πάρουν μέσα από τα χέρια μου

Την εξουσία που έχω νόμιμα.

Έδωσαν πολλά λεφτά για αυτό οι Θηβαίοι,

Θυσίασαν πάρα πολλά, έδωσαν τη ζωή τους.

ΧΟΡΟΣ

Ο άνθρωπος είναι Πολύτεχνος και Πολυμήχανος

Δημιουργεί μέσα στην πόλη,

Ολοκληρώνοντας την ύπαρξή του.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Υψίπολις

Και Άπολις.

ΧΟΡΟΣ

Δεινός Εξάγγελος του κόσμου

Πιο δεινός Άλλος κανένας.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Άθεος και Άπολις

Άθεος και Άπολις.

ΧΟΡΟΣ

Μόνο η γλώσσα και η Νόηση

Μόνο ο Θάνατος τον λυτρώνει.

ΡΑΨΩΔΟΣ

Το Αΐδιο είναι μήτρα του Χάους

Το παρελθόν του μέλλοντος

Όπου εμείς οι ερευνητές της Σκαπτής Ύλης

Κάνουμε τον τόπο της Ηλιανής Δημιουργίας

                            

 ΦΥΛΑΚΑΣ

Γενναίε  Κρέοντα

Αυτή εδώ είναι η κόρη

Που έθαψε το νεκρό αδελφό.

Λίγο πριν νυχτώσει

Φως εκτυφλωτικό υψώθηκε στον ουρανό,

Μας τύφλωσε τόσο

Που στρέψαμε αλλού το πρόσωπο.

ΚΡΕΟΝΤΑΣ

Ελπίζω να μη λες ψέματα

Γιατί αυτό θα έχει τρομερές επιπτώσεις,

Θα τιμωρηθείς αυστηρά,

Πρόσεχε τα  λόγια σου.

ΦΥΛΑΚΑΣ

Μόλις είδε ανοιχτό τον τάφο

Άρχισε σπαραχτικά να θρηνεί

Συγκλονίζοντας τις ψυχές μας.

Χωρίς χρονοτριβή ορμήσαμε πάνω της

Και την πιάσαμε αμέσως.

Έκανε να ξεφύγει αλλά δεν τα κατάφερε

Δεν πρόλαβε να αντιδράσει.

ΚΡΕΟΝΤΑΣ

Έτσι είναι όπως τα λέει

Μίλησε έχεις τη δυνατότητα

Να υπερασπιστείς τον εαυτό σου.

Έχεις τη δυνατότητα να μιλήσεις

Χωρίς περιστροφές.

ΑΝΤΙΓΟΝΗ

Ναι εγώ το έκανα

Αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη

Δεν έχω σκοπό να κρυφτώ από κανέναν.

Δεν βρίσκω τον λόγο

Για να κρύψω την πράξη μου.

ΚΡΕΟΝΤΑΣ

Γνωρίζεις πως η διαταγή είναι θάνατος

για όποιον παρακούσει και θάψει το νεκρό.

Γνωρίζεις βέβαια τους νόμους της πόλης

Κανείς δεν θα μπορέσει να σε γλιτώσει,

Κανείς δεν πρόκειται να σε υπερασπιστεί.

Είσαι μόνη εντελώς μόνη χωρίς υποστηρικτές,

Χωρίς συμμάχους.

ΑΝΤΙΓΟΝΗ

Από πότε οι Νόμοι των Θεών

Είναι κατώτεροι από  τους νόμους των ανθρώπων.

Δεν μπορείς να διατάζεις σαν θεός

Αφού άνθρωπος εσύ είσαι ένας θνητός,

Και τίποτα παραπάνω.

ΚΡΕΟΝΤΑΣ

Ο θάνατος σε περιμένει για όσα λες

Για όσα έκανες,

Δεν δείχνεις κανένα σεβασμό, καμιά μεταμέλεια.

Είσαι θρασύτητη δεν σκέφτεσαι κανέναν

Δεν υπολογίζεις κανέναν.

ΑΝΤΙΓΟΝΗ

Μόνο η Θεία Δίκη ορίζει τη ζωή και το θάνατο

Ο βασιλιάς ή ο άρχοντας

δεν μπορούν να εξουσιάζουν τις ζωές των ανθρώπων.

Είμαστε όντα με ελεύθερη βούληση

να κάνουμε αυτό που νομίσουμε

πρέπον και σωστό χωρίς να προκαλούμε.

ΚΡΕΟΝΤΑΣ

Τώρα θα γνωρίσεις  το αληθινό πρόσωπο

Της εξουσίας, τη δύναμη του κράτους.

Τώρα θα γνωρίσεις

Τι πάει να πει να σκύβεις το κεφάλι.

Είσαι μια ανυπόταχτη

Για αυτό πρέπει να συνετιστείς

να βάλεις μυαλό,

ώστε να μην τα βάζεις με την εξουσία.

ΑΝΤΙΓΟΝΗ

Η ζωή και ο θάνατος είναι ένα