Β ΜΕΡΟς -ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ- ΒΕΝΕΤΣΙΑΝΙΚΗ ΡΑΨΩΔΙΑ- ΜΕΣΑ ΒΕΝΕΤΙΑ -ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ -Part B-OPENING-RHAPSODY-Venetian -IN VENICE-NOVEL

B- MΕΡΟς - ΜΕΣΑ ΒΕΝΕΤΙΑ - ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Novel of Venice - Part B

 Οι πτυχώσεις των παγωμένων κυμάτων του μεγάλου Καναλιού

Μετέφεραν τους πολύπενθους Έλληνες πίσω στον Κεράτιο, όπου

Τα νερά είναι το Ίδιο διάφανα κι οι μνήμες τους σβήνουν από τα ξίφη

Των μιναρέδων καθώς καθρεφτίζονται θρυμματισμένοι, τσακισμένες

Σκιές στοιχειώνουν στον ύπνο τους.

Έβλεπαν συντετριμμένοι τα στρατεύματα του Μωάμεθ του Πορθητή

Να παρελαύνουν πάνω στα απόρθητα κάστρα , χιλιάδες οι νεκροί.

Τα πτώματα στοίβες ολόκληρες το Ένα πάνω στο Άλλο και τα γεράκια

Χαρούμενα να κάνουν από πάνω τους κύκλους του θανάτου, τις βουτιές

Του μεταθανάτου. Ο ουρανός γαλήνιος να καθρεφτίζεται στα γαλανά νερά του Βοσπόρου καταλαγιάζοντας τον πόνο των άστρων.

Έβλεπαν τα πολεμικά πλοία των Βυζαντινών και των Λατίνων

Να πολεμούν λυσσαλέα τους Οθωμανούς ανοίγοντας το δρόμο

Προς τη Μαύρη Θάλασσα. Ο Βόσπορος , το μεγάλο Κανάλι, ο Κεράτιος

Η προκυμαία του Αγίου Μάρκου, ο Μαρμαράς τα πολυδαίδαλα κανάλια

Ήταν οι Ίδιοι υδάτινοι καθρέφτες . Οδηγούσαν στο πέρασμα μεταθανάτου , γίνονταν η Αχερουσία λίμνη του μεγάλου χρόνου

Όπου όλα ήταν το Ένα και τα Πολλά μαζί.

Η πλανητική Νοσταλγία κυρίευσε τις καρδιές των απατρίδων πολεμιστών αντικρίζοντας τη Μαρκιανή Βιβλιοθήκη.

Η βιβλιοθήκη του κόσμου είπε ο πολυίστορ Οδυσσέας

Ενας ολόκληρος κόσμος είναι εν τω γίγνεσθαι, το φως και το σκοτάδι

Ενός Άλλου κόσμου. Η Σιωπή στην πλατεία του Αγίου Μάρκου

Τραγουδούσε εκπληκτικά ενώ η θεά Ομίχλη κάλυπτε αδιαπέραστη

Τη μαγική πόλη.

Η είσοδος της Μαρκιανής Βιβλιοθήκης ήταν ορθάνοιχτη

Κόσμος πολύς περίμενε απ’ έξω παρά το κρύο, ουράνια πνεύματα

Φτερούγιζαν από πάνω τραγουδώντας το τραγούδι της Βενετίας.

Τα φώτα – τα φώτα

Να ανάψουν οι πολυέλαιοι , τα κεριά

Τι υπέροχη φωταψία.

Οι πανχρονικοί πολεμιστές πρέπει να τα δουν όλα

Είπε περήφανα ο δόγης της Βενετίας , ο Αλβίζε Μοντσένικο

Μαζί με το Συμβούλιο των Δέκα περίμεναν στην είσοδο.

Οι στοές και τα αμέτρητα παράθυρα άρχισαν να ανταποκρίνονται χαρούμενα στους θεϊκούς επισκέπτες.

Ένα από τα ωραιότερα κτίρια της Βενετίας άνοιξε διάπλατα τις πόρτες

Για να δεχθεί τους πολύμορφους Έλληνες.

Ο δόγης της Βενετίας ο Αλβίζε Μοντσένικο

Φορώντας χρυσοκίτρινο ιμάτιο, στολισμένο με ερμίνα.

Ο Πετράρχης προς τιμή του έγινε η Βιβλιοθήκη

πρώτος αυτός μετέφρασε Όμηρο στα Λατινικά

ο μεγάλος Φλωρεντινός δεν έκρυβε τη χαρά του.

Ο καρδινάλιος Βησσαρίωνας φορώντας μαύρα πάνω από

Τον κατάλευκο χιτώνα.

Ο περίφημος ουμανιστής Πιέτρο Μπόμπιο

Παρότρυνε τους Βενετούς στη μελέτη των κλασσικών γραμμάτων γειτονεύουμε με τους Έλληνες έλεγε .

Ο πλατωνικός φιλόσοφος Μαρσίλιο Φιτσίνο

Και ο μαθητής του Πίκο ντελα Μιράντολα .

Ο Γερμανός ουμανιστής Πάουλ ντε Μίντελμπουργκ

Ο φιλέλληνας τυπογράφος Άλδος Μανούτιο με τους διάσημους

Έλληνες ουμανιστές και επιμελητές εκδόσεων τον Μάρκο Μουσούρο

Και τον Αριστόβουλο Αποστόλη. Οι αδελφοί Νικολίνι ντα Σάμπα

Εξαίρετοι τυπογράφοι, οι εκδότες Πινέλι και Τζουλιάνι,

Αρκετοί σπουδαστές από το Φλαγγίνιο Φροντιστήριο.

Ο Τσέζαρε Κρεμονίνι από το πανεπιστήμιο της Πάντοβας,

Δάσκαλος του Θεόφιλου Κορυδαλέα και του Ιωάννη Κωτιούντιου

Και οι τρεις μαζί μέλη της Ακαδημίας των Αβλαβών , Αριστοτελικοί

Και Ορθόδοξοι έρχονταν συχνά σε σύγκρουση με τους Καθολικούς .

Ο Ερμής ο τρισμέγιστος έβλεπε αόρατος μειδιώντας αινιγματικά,

Είχε την εποπτεία για την πολιτιστική εξέλιξη της Βενετίας

Και της Ευρώπης. Η αυγή του νεότερου Ορθολογισμού ήρθε πιο

Γρήγορα από ότι περίμενε, η Επιστήμη έκανε άλματα ενώ

η φιλοσοφία και ο συγκρητισμός υποχωρούσαν προς την έρευνα

όμως η Μαγεία – η Αλχημεία και η Μαγγανεία καλά κρατούσαν.

Θεϊκέ Οδυσσέα

Μυθικέ βασιλιά της Ιθάκης

Και εσείς πολύπαθοι σύντροφοι

Καλώς ήρθατε,

Είσαστε φιλοξενούμενοι δικοί μου

Και του Συμβουλίου των Δέκα.

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας απάντησε συγκινημένος

Ευγενικέ δόγη της Βενετίας

Υπέροχε Αλβίζε Μοντσένικο,

Η τιμή είναι μεγάλη

Η Βενετία έγινε η δεύτερη πατρίδα

Των εξόριστων Ελλήνων μετά την Άλωση της Πόλης

Το -ΑΛΛΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ- .

Είναι προνόμιο της τύχης να υποδεχόμαστε

Τους πολεμιστές του φωτός , αυτούς οι οποίοι

Κάνουν το ταξίδι της Αιώνιας Επιστροφής

Μέσα στο άνοιγμα απάντησε περήφανα ο δόγης της Βενετίας.

Ελάτε – ελάτε

Είπε ο σεβάσμιος αδελφός Βησσαρίωνας

Ας προχωρήσουμε στο εσωτερικό, η βιβλιοθήκη είναι μεγάλη

Και δεν θα μπορέσουμε να τη δούμε όλη.

Εάν οι Έλληνες είχαν ακούσει το σοφό Βησσαρίωνα

Θα είχε σωθεί η Βυζαντινή Αυτοκρατορία

Είπε με στόμφο ο Αλβίζε Μοντσένικο.

Πίστευε όπως και ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος,

Πως ο προσανατολισμός προς τη Δύση ήταν η μόνη ελπίδα σωτηρίας

Η μόνη λύση . Γι αυτό όντας Μητροπολίτης Νικαίας δέχθηκε τον τίτλο

Του Καρδινάλιου όταν τον πρότεινε ο Πάπας και πήγε στη Ρώμη,

Ένας από τους πρωτεργάτες της ΕΝΩΣΗΣ.

Δεν τον άφησαν οι ΑΝΘΕΝΩΤΙΚΟΙ είπε ο Θεόδωρος Παλαιολόγος

Τον ανάγκασαν να φύγει.

Καλά – καλά

Είπε γαλήνια ο Βησσαρίωνας

Αναζητούσε τη Χριστιανική Αποκάλυψη και την εναρμόνιση

με τη Σκέψη των Αρχαίων Ελλήνων.

Αυτά είναι παρελθόν – τώρα τι κάνουμε

Το γένος των Ελλήνων είναι σκλαβωμένο

Και η ΤΥΡΑΝΝΙΑ των Τούρκων είναι αβάσταχτη.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Μόνο η Επανάσταση μπορεί να σώσει τους Έλληνες

Από τον Οθωμανικό ζυγό απάντησαν όλοι μαζί.

Η Μαρκιανή Βιβλιοθήκη έγινε ειδικά για να στεγάσει

Την τεράστια προσωπική Βιβλιοθήκη που είχε

ο σοφός Βησσαρίωνας και δώρισε στην πόλη της Βενετίας

είπε παρεμβαίνοντας ο Πιέτρο Μπόμπιο για να αποφορτίσει

λίγο τη συζήτηση.

Περιλαμβάνει 900 τόμους από τους οποίους οι 750 είναι

Ελληνικά και Λατινικά χειρόγραφα, έχει πολλούς

Πλατωνικούς και Αριστοτελικούς Κώδικες.

Να ετοιμαστούν οι αίθουσες

με τους Νεοπλατωνικούς και Αριστοτελικούς Κώδικες

Του Βησσαρίωνα διέταξε ο δόγης Μοντσένικο

Στους βιβλιοθηκάριους και τους κωδικογράφους ,

στέκονταν παρά δίπλα .

Οι εκδόσεις - Κόρπους Χερμέτικουμ- είναι οι αρχαιότερες

τυπώθηκαν στη Βενετία.

Ο Πετράρχης συγκινημένος συμπλήρωσε πως χάρη

Στην Ερμητική Παράδοση, η αρχαία γνώση άρχισε

Να αναβιώνει μέσα από το Νεοπλατωνικά κείμενα.

Ελάτε θα σας δείξω κάτι σημαντικό εκεί φυλάσσονται τα αυθεντικά χειρόγραφα των Ομηρικών Επών , πρώτος από όλους μετέφρασα

Τον Όμηρο στην Ευρώπη.

Ευχαριστώ – ευχαριστώ

Απάντησε ο πολύτλας Οδυσσέας

Είμαι περίεργος να δω πως έκανες τη μετάφραση,

Εάν μπόρεσες να μεταφέρεις στα Λατινικά κάτι

Από τη μαγεία του Ομήρου.

Είμαι συγκλονισμένος , αισθάνομαι πολύ τυχερός

Γνωρίζω από κοντά τους πραγματικούς ήρωες

Του μεγάλου Δασκάλου.

Πράγματι είσαστε αληθινοί

Φτιαγμένοι από Σάρκα , Οστά και Αίμα.

Δεν θα μπορούσε να είναι Αλλιώς είπε ο πολύφρων Οδυσσέας

Είμαστε τόσο γήινοι κι ανθρώπινοι όπως κι εσύ.

Αν και κάνετε τα περάσματα του μεταθανάτου

Μέσα από την Αιώνια Επιστροφή και επανέρχεστε

Μεταμορφωμένοι ανάλογα με την εποχή,

Φαίνεστε τόσο νέοι είπε ο μεγάλος ποιητής της Φλωρεντίας .

Είναι ένα θαύμα συμπλήρωσε ο συνετός Βησσαρίωνας

Η Αναγέννηση έρχεται μέσα από τον Έρωτα και το Θάνατο,

Ο όψιμος Μεσαίωνας κι η Ιταλική Αναγέννηση

Έχουν κάτι από Αυτό το άρωμα .

Με την αναβίωση της Αρχαίας Γνώσης δημιουργήθηκε

Αυτή η Διαφορά- ένα ξέφωτο του ανοίγματος.

Υπέροχε Πετράρχη

Απάντησε ο πολυτλήμων Οδυσσέας

Είμαστε πραγματικοί και φανταστικοί μαζί.

Ζούμε στην Αρχή και το Τέλος του χρόνου

Κάνοντας το ταξίδι της Πανχρονικής Επιστροφής

Μέσα στη Σκουληκότρυπα του μεγάλου χρόνου.

Ο Όμηρος ο επικός γεννήτοράς μας

Ύμνησε τα κατορθώματά μας

Στο Ιερό Πτολήεθρο, την απάτητη Τροία

Και την Επιστροφή στην Ιθάκη,

Στα δυο μεγάλα Έπη, την Ιλιάδα και την Οδύσσεια.

Αλλά ο Μύθος και η Ιστορία της Άλωσης της Τροίας

Θα επανέρχονται όσο υπάρχουν άνθρωποι,

Οι οποίοι θα αναβιώνουν διαφορετικά Αυτά

Τα μεγάλα Έπη. Εμείς ακολουθώντας τις Αναγεννήσεις

Του Σύμπαντος αλλάζουμε παραμένοντας -Ίδιοι-,

Ώσπου να ολοκληρώσουμε την ύπαρξή μας

Και να εξαφανιστούμε στη Μαύρη Τρύπα του ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΟΥ.

Τότε και μόνο τότε

Παίζουμε το Παιχνίδι του κόσμου

Συμπλήρωσε ο πολύμορφος Περίδης.

Καλά – καλά

Εάν οι Βενετσιάνοι ακούσουν όσα λέγονται

Αμέσως θα θελήσουν να κάνουν Αυτό το μαγικό ταξίδι

Είπε ο Τζοβάνι Μοντσένικο ο αδελφός του δόγη,

Χρημάτισε δόγης και ο Ίδιος.

Θα επέλθει πλήρης ΑΤΑΞΊΑ συμπλήρωσε ο θεϊκός Πετράρχης

Είναι η μεγαλύτερη Αναγέννηση .

Στους υπερφορτωμένους τοίχους της Μαρκιανής Βιβλιοθήκης

Υπήρχαν τόσοι κόσμοι όσοι και ο κόσμος ότι μας περιβάλει.

Κάθε ένα από τα αμέτρητα βιβλία τους Κώδικες και τα χειρόγραφα

Ήταν ένας ξεχωριστός κόσμος , φανέρωνε το θαύμα του κόσμου.

Οι πολύχρωμες τοιχογραφίες έδειχναν την αριστοκρατική ατμόσφαιρα

Της Βενετίας , κυριαρχούσε το Μπαρόκ – η Αναγέννηση και η Ρώμη,

Σε μια σύνθεση όπου το βλέμμα των πολύτροπων Ελλήνων

Διέκρινε το μετα- Βυζάντιο . Οι εσοχές με τα αγάλματα και τους μικρούς

Εσωτερικούς κήπους παρέπεμπαν στους κρεμαστούς κήπους της πόλης.

Μέσα στα αναγνωστήρια κυριαρχούσε μια μοναστική λιτότητα,

Θύμιζε το Άγιο Όρος , υπήρχαν μέσα ελάχιστα έπιπλα και πολλά παράθυρα από όπου έμπαινε άπλετο φως .

Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ του μέλλοντος – το κτίριο των βιβλίων

Είναι ένα κρυσταλλικό πέρασμα , μας μεταφέρει με την ταχύτητα

Του φωτός σε όλους τους κόσμους είπε με θέρμη ο πλανητικός Οδυσσέας . Έχει πλίθινη βάση , τέσσερα πήλινα πόδια

Στηρίζουν όλο το κτίριο. Τα πόδια έχουν λατινοαμερικάνικη επιτήδευση ,

Κινέζικη αρμονία , Ινδική πνευματικότητα και Αιγυπτιακό μεγαλείο.

Το αμέσως επόμενο Ευρύ Πεδίο έχει το σχήμα του Σταυρού,

Είναι Ελληνορωμαϊκό και χριστιανικό ο Ιστορικός τάπητας όπου πάνω του στηρίζονται τα περάσματα μεταθανάτου.

Το άνοιγμα της Βιβλιοθήκης είναι φτιαγμένο από φως

Κανείς δεν μπορεί να το αγγίξει, είναι ασύλληπτο, εσωτερικό

Και εξωτερικό μαζί, δέχεται την εισβολή αμέτρητων κόσμων.

Αυτό όμως επεκτείνεται μεταβαλλόμενο, μια διαρκής αδημιούργητη

Ρευστή μάζα ασκεί ακαταμάχητη έλξη στους ανθρώπους.

Τα αμέτρητα βιβλία της βιβλιοθήκης του Πανχρόνου είναι φτιαγμένα

Από φως και χρόνο.

Ο πολύμορφος Βησσαρίωνας παρενέβη συγκλονισμένος

Το βιβλίο του κόσμου είναι το άνοιγμα

Μια ραψωδία παρόντος- παρελθόντος και μέλλοντος

Ένα ρευστό καμπυλόγραμμο πεδίο.

Οι λεωφόροι του μέλλοντος είναι μονολιθικοί

Μυκηναϊκοί , Ασσυριακή , Βυζαντινοί , Μοντέρνοι

Μια λεπτή γραμμή του χρόνου όπου περιέχονται όλες

Οι διακυμάνσεις του μεγάλου χρόνου.

Με έξαψη συμπλήρωσε ο ποιητής Πετράρχης

Το άνοιγμα του μέλλοντος είναι πολύ -πολιτισμικό ενέχει

Αδιάκριτα όλους τους πολιτισμούς και ανάλογα με την Ιστορική

Συγκυρία προέχει ένας από αυτούς.

Η μυρωδιά των παπύρων και των παλαιών βιβλίων έκανε τους πολεμιστές του φωτός να θυμηθούν τις άλλες βιβλιοθήκες που επισκέφτηκαν Αθήνα – Αλεξάνδρεια – Ρώμη- Κωνσταντινούπολη.

Να όμως τώρα βρίσκονταν σε αυτές τις υπέροχες αίθουσες

με τα περίτεχνα πατώματα και τις φανταστικές διακοσμήσεις

τα ατέλειωτα βιβλία στα ράφια. Θα είχαν χαθεί στους διαδρόμους

Εάν δεν είχαν οδηγό τον πολυμήχανο Βησσαρίωνα και τους

Πολύπειρους βιβλιοθηκάριους , συντηρούσαν τα βιβλία

Κρατώντας άσβεστη τη φλόγα της μάθησης.

Όσο προχωρούσαν τόσο η αγωνία μεγάλωνε ώσπου να φθάσουν

Στη μεγάλη αίθουσα των συνεδριάσεων , εκεί θα γινόταν η μεγάλη

Συζήτηση για τον Ουμανισμό της Αναγέννησης και πως διαπερνάει

Τους αιώνες. Ο Ανθρωπισμός της Ιταλίας .

Πολύμορφε Βησσαρίωνα

Έχουμε ακούσει ένα θρύλο

λεει πως εδώ στη Μαρκιανή Βιβλιοθήκη

φυλάγεται το Χρυσό Βιβλίο

ρώτησε ο πρίγκιπας Ιθακήσιος .

Δίπλα ο γιος του Μιχαήλ Άγγελος

άκουγε με ενδιαφέρων,

ένας θησαυρός ανεκτίμητης αξίας,

ελάχιστοι άνθρωποι έχουν δει

κι έχουν διαβάσει το βιβλίο των βιβλίων.

Ο μεγάθυμος Βησσαρίωνας χαμογέλασε ελαφρά κοίταξε με νόημα το δόγη Αλβίζε Μόντσένικο και είπε αινιγματικά.

Ναι πράγματι υπάρχει το Βιβλίο των Βιβλίων

Είναι καλά κρυμμένο.

Θέλουμε να το δούμε, θέλουμε να το διαβάσουμε

Τι γράφει μέσα , σε τι αναφέρεται

Απάντησαν αμέσως όλοι μαζί.

Αφού δίστασαν λίγο ο δόγης Αλβίζε Μοντσένικο , ο θεϊκός Βησσαρίωνας και ο Αρχιβιβλιοθηκάριος που ήταν υπεύθυνος

για τη φύλαξη του βιβλίου είπαν – ακολουθήστε μας .

Όλοι μαζί συνέχισαν περνώντας από πολυδαίδαλους διαδρόμους,

Μυστηριακά αναγνωστήρια ώσπου έφθασαν σε μια μικρή αίθουσα ,

Τόσο μικρή μόνο ελάχιστοι χωρούσαν , οι περισσότεροι έμειναν απ’ έξω.

Ο πολύφρων Βησσαρίωνας γύρισε κατασυγκινημένος το πόμολο της μυστικής κρύπτης κι αμέσως αποκαλύφθηκε το Μαγικό Βιβλίο.

Ήταν τοποθετημένο μέσα σε μια κρυστάλλινη σφαίρα, αυτό έδινε φανταστικές ιδιότητες στο βιβλίο.

Ο ταλασίφρων Οδυσσέας και οι Άλλοι

Θαύμασαν άφωνοι το Βιβλίο των βιβλίων,

Ακτινοβολούσε φως- μια μινιατούρα χρυσόδετη

Δεμένη με εξώφυλλα φτιαγμένα από ξύλο, φίλντισι και χρυσό.

Είναι γραμμένο στα Ελληνικά από σπουδαίους Βυζαντινούς

Αντιγραφείς και Κωδικογράφους, όποιος το αγγίζει ως δια μαγείας

Καταλαβαίνει το περιεχόμενο λες και ο Λόγος αυτόματα μεταφράζεται

Στη μητρική του Γλώσσα είπε ο πολυμαθής Βησσαρίωνας .

Αυτό συμβαίνει επειδή είναι Εν των Γίγνεσθαι

Η Γλώσσα του κόσμου , ενέχει όλες τις γλώσσες

Τις γνωστές και τις άγνωστες συμπλήρωσε περήφανα

Ο δόγης της Βενετίας ο Αλβίζε Μοντσένικο .

Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να αντιληφθούν τη γλώσσα

Ανεξάρτητα από φυλή , γένος και γλώσσα , θρησκεία, πατρίδα

Κι εποχή.

Περιέχει την Ιστορία της Ανθρωπότητας

Κι αποκαλύπτει πως δημιουργήθηκε ο κόσμος

Είπε ο μέγας Πετράρχης , -το Έπος του Πανχρόνου-

Την περίφημη ΠΑΝΧΡΟΝΙΑΔΑ εκεί όλες οι διαστάσεις

του χρόνου φανερώνουν το άνοιγμα.

Πολύτλα Οδυσσέα

Γρήγορα να το διαβάσουμε είπε ο ανυπόμονος Πολίτης

Είναι ευκαιρία να μάθουμε πότε θα γυρίσουμε οριστικά πίσω

Στη μυθική Ιθάκη.

Το θέλεις τόσο πολύ ρώτησε ο θεϊκός Πετράρχης

Μάθε λοιπόν πως το βιβλίο δεν είναι ένα Μαντείο,

Ένας λύτης αινιγμάτων και μυστηρίων

Αυτός είναι ο εύκολος δρόμος.

Το άνοιγμα είναι βίωμα ,αίσθημα , φως και ευαισθησία

Άμεση Αντίληψη κι ο χρόνος του Πανχρόνου είναι Ενιαίος

Μέσα στην πολυδιάστατη Πολλαπλότητα .

Το μέλλον δεν έχει και πολύ σημασία επειδή

Είναι πέρα από το μέλλον, ούτε η Επιστροφή γιατί

Ξεπερνάει κατά πολύ την Αιώνια Επιστροφή.

Σπάει τον ευθύγραμμο και κάθετο τρόπο Σκέψης της ποίησης

Και της Φιλοσοφίας και ανοίγεται στα ευρύτατα πεδία του Αγνώστου.

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΧΡΟΝΟΥ είναι ανεξερεύνητος και άπορος

Πρώτα όμως πρέπει να τον ζήσεις για να μιλήσεις για Αυτόν.

Ο άνθρωπος είναι ένα δεχόμένο είπε ο πολυμνήμων Βησσαρίωνας

Πρέπει να είναι έτοιμος να δεχθεί το Άλλο .

Το άνοιγμα είναι ο χρόνος του Πανχρόνου,

Ενέχει τη γέννηση και τη δημιουργία,

Τον Έρωτα και το Θάνατο,

Την Αρχή και το Τέλος

Καθώς χάνονται μέσα στο ΑΤΕΛΕΥΤΗΤΟ.

Ο Αρχιβιβλιοθηκάριος ο Τζουζέπε ντ’ Αντόνι αφού έκλεισε

με μεγάλη προσοχή την κρύπτη με το βιβλίο των βιβλίων,

Έκανα νόημα πως τώρα μπορούσαν να αποχωρίσουν

Και να πάνε προς την αίθουσα τον Συμβουλίου

Για να συνεχίσουν τη συζήτηση.

Όλοι μαζί προχώρησαν ακολουθώντας το δόγη της Βενετίας ,

Τον πολύμορφο Βησσαρίωνα και τον πολύφημο Πετράρχη

με τους Άλλους . Ένιωθαν συγκλονισμένοι επειδή έστω

Και για λίγο βίωσαν το χρόνο του Πανχρόνου.

Η ψυχή τους ήταν τόσο χαρούμενη , τόσο ανάλαφρη

Λες και δεν υπήρχε βαρύτητα, αντιλαμβάνονταν όλες

Τις διαστάσεις του Πανχρόνου σε ένα Άναρχο

και Α-χορικό ΑΝΟΙΓΜΑ.

Οι δαιδαλώδεις διάδρομοι ήταν μέρος του Όλου δεν ενοχλούσαν

Καθόλου, ίσα – ίσα οδηγούσαν στο απέραντο διάστημα .

Να φθάσαμε είπε ο γραμματικός βιβλιοθηκάριος

Μας περιμένουν , είναι μια ανοιχτή συγκέντρωση,

Μπορεί να πάρει μέρος όποιος θέλει Βενετσιάνος ή Άλλος.

Πλήθος κόσμου περίμενε στην αίθουσα του θρόνου, ήταν εκεί ένας

στρατός από άχρονα πνεύματα, όσοι δόξασαν τη Βενετία.

Ήθελαν να πάρουν μέρος στη συζήτηση , η συγκέντρωση θα άλλαζε

Το μέλλον του κόσμου και της αγαπημένης τους Βενετίας.

Όλοι οι μεγάλοι άνδρες όσοι πέρασαν από τη Σινιορία ήταν εκεί

Ο Φρειδερίκος Νίτσε, ο ποιητής του Ζαρατούστρα παρέα με τον Βάγκνερ

τη γυναίκα του Κόζιμα και τον πεθερό του Φρανς Λίστ.

Ο Νικόλαος Κουζάνος- ο Ουόμο Γιουνιβερσάλις

Ο πιο χαρακτηριστικός Έλληνας της Αναγέννησης, άγγιξε τα όρια

Των Αρχαίων Ελλήνων, φιλόσοφος , ποιητής, αστρολόγος , μαθηματικός

Δάσκαλος δίδαξε Πλάτωνα και Αριστοτέλη στους Ιταλούς .

Μαζί του ο Ούγκο Φώσκολος , ποιητής , φιλόλογος

Δάσκαλος δίδασκε μαθηματικά, φιλολογία κι επιστήμες.

Ο Διονύσιος Σολομός σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Πάντοβας

Και τη Βενετία , φλογερός πατριώτης έγραψε τον Ύμνο προς

Την Ελευθερία , ο Ανδρέας Κάλβος δίδαξε στη Φλωρεντία.

Ο Κάρλο Γκολντόνι ο κορυφαίος της Κομέντια ντελα Άρτε,

Άλλαξε το θέατρο στην Ιταλία.

Ο Τόμας Μάν ο συγγραφέας του Μαγικού Βουνού, το πληρέστερο

Μυθιστόρημα που γράφθηκε ποτέ. Ο Ιρλανδός Τζέιμς Τζόις

Εμπνεύστηκε τον Οδυσσέα του στη Βενετία. Ο μεγάλος Γκαίτε

Ο άνθρωπος της Δημοκρατίας της Βαιμάρης , ο Γιόζεφ Μπρόντσκι

Πολωνός ύμνησε με την υδατογραφία του τη Βενετία.

Ένας ψίθυρος , ένα σούσουρο ακούστηκε όταν η μεγάλη πομπή των πολεμιστών του φωτός μπήκε στην Αίθουσα του Συμβουλίου.

Όλοι μαζί οι παρευρισκόμενοι σηκώθηκαν όρθιοι και άρχισαν να χειροκροτούν παρατεταμένα, δάκρυσε ο πολύπαθος Οδυσσέας ,

Ούτε οι Ιθακήσιοι θα μας υποδέχονταν έτσι είπε στους έκπληκτους

Συντρόφους .

Όταν ηρέμησαν λίγο τα πράγματα και κάθισαν όλοι στις θέσεις τους

Το λόγο πήρε ο δόγης Αλβίζε Μοντσένικο, είπε ξανά πως είναι μεγάλη τιμή για τη Γαληνότατη Δημοκρατία της Βενετίας να υποδέχεται τους πολεμιστές του φωτός , τον πολυμήχανο Οδυσσέα και τους καρτερικούς

συντρόφους , πρωτοήρωες της Αιώνιας Επιστροφής ταξιδεύουν μέσα στον άνοιγμα.

Οι Βενετοί- το Συμβούλιο των Δέκα και ο Ίδιος προσωπικά

Σας καλώς ορίζουμε στην πόλη των Εμπόρων και της μεγάλης Τέχνης.

Νομίζω πως είμαστε έτοιμοι να αρχίσουμε τη συζήτηση

Για τα παρόντα – τα παρελθόντα και τα μέλλοντα.

Ο πολύμορφος Οδυσσέας σηκώθηκε όρθιος

και με τη βροντερή φωνή του

λες και ερχόταν από το μέλλον είπε συγκινημένος.

Υπέροχε δόγη

Αλβίζε Μοντσένικο

Και σεις μεγαλόψυχοι Βενετσιάνοι.

Πουθενά στον κόσμο όπου και αν πήγαμε

Δεν μας υποδέχτηκαν με αυτό τον τρόπο,

Τόση ευγένεια και ευαισθησία μόνοι οι πολίτες

Μιας θαλασσοκράτειρας πόλης έχουν.

Αυτό επιβεβαιώνει τη φήμη σας πως είστε

Ανυπέρβλητοι ναυτικοί, γενναίοι πολεμιστές,

Σπουδαίοι έμποροι και κοσμοπολίτες.

Γενναιόδωροι, πρόθυμα δεχτήκατε τους πρόσφυγες Έλληνες

Μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης δημιουργώντας

όλοι μαζί την περίφημη Ιταλική Αναγέννηση.

Το μεγαλύτερο ρεύμα στην Τέχνη – την Πολιτική και τις Επιστήμες.

Εσείς βάλατε τον Άνθρωπο στο κέντρο του κόσμου

Θέτοντας τις Αρχές του Ουμανισμού, ένα απίθανο κίνημα ερχόταν

Από το μέλλον.

Πολυμήχανε Οδυσσέα

Είναι σπουδαία όσα είπες

Απάντησε ο Αλβίζε Μόντσένικο,

Το λόγο μπορεί να πάρει όποιος θέλει

Δεν υπάρχει σειρά προτεραιότητας .

Αργά – αργά

Σηκώθηκε ο Φρειδερίκος Νίτσε

Γνωρίζοντας από ακροατήρια ρώτησε με σταθερή φωνή .

Θεϊκέ Οδυσσέα

Πολυμήχανε βασιλιά της μυθικής Ιθάκης

Έρχεσαι από το άνοιγμα και είσαι πρωτοήρωας

Της Αιώνιας Επιστροφής ,

ένας πολεμιστής του πλανητικού Νόστου.

Αέναα γεννιέσαι και πεθαίνεις

μέσα και πέρα από τη ζωή και το θάνατο,

μίλησέ μας για τη Δημοκρατία του Πανχρόνου.

Ανυπέρβλητε Νίτσε

Μεγάλε στοχαστή του Υπεράνθρωπου

Μα κι εσύ έγραψες για την Αιώνια Επιστροφή,

Το Ζαρατούστρα, τη γέννηση της Τραγωδίας ,

Το Ανθρώπινο πάρα πολύ Ανθρώπινο.

Αυτό όμως για το οποίο μιλάμε είναι κάτι

Τελείως διαφορετικό.

Η Δημοκρατία του Πανχρόνου είναι άνοιγμα – αλήθεια και ελευθερία.

Οι διαστάσεις του χρόνου είναι Εν τω Γίγνεσθαι

Μέσα και πέρα από το παρελθόν- το παρόν και το μέλλον.

Ποιος μπορεί να βιώσει μια τέτοια κατάσταση

Ρώτησε απορημένος ο Βάγκνερ

Και τι είδους εξουσία θα έχει σε σχέση με τους Άλλους ,

Ίσως έχουμε την απόλυτη Τυραννία .

Όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν την ίδια νοημοσύνη

Οι ποιο πολλοί δεν μπορούν να ακολουθήσουν.

Είμαστε Ίδιοι κι όμως διαφορετικοί

Όχι Ισότιμοι ο καθένας έχει τα ταλέντα

Και τις αδυναμίες του. Με αυτό τον τρόπο έχουμε

Τη Δημοκρατία της μη Δημοκρατίας όπου κάποιοι

με τη Σκέψη , το Πνεύμα και τη δύναμη θα κυριαρχήσουν.

Κάπως ενοχλημένος απάντησε ο θείος Οδυσσέας

Μα αυτή είναι η ομορφιά του ανοίγματος

Η απόλυτη ελευθερία της Δημοκρατίας του Πανχρόνου

Παύει να υπάρχει όταν πάει να γίνει εξουσία

Οποιασδήποτε μορφής .

Η εξουσία της μη Εξουσίας είναι η Γαλαξιακή Δημοκρατία,

Κάθε φορά αρχίζει από το Ίδιο σημείο με τον Άλλο

Κάνοντας το ταξίδι μαζί΄. Η Νοημοσύνη οξύνεται μόνο όταν

Είναι εν τω γίγνεσθαι με τον Άλλον.

Όταν είσαι πιο μπροστά και προσπαθείς να κυριαρχήσεις

Αυτό αρχίζει να αμβλύνεται και στο τέλος χάνεται .

Παύει να είναι καθαρή και διάφανη η Σκέψη,

Γεμίζει σκουριές , τυφλώνεσαι για αυτό δεν αντιλαμβάνεσαι

Όπως πριν.

Με άλλα λόγια ο Άνθρωπος της Δημοκρατίας του Πανχρόνου

είναι μεγαλοφυής με το μεγαλοφυή και Ανόητος με τον ανόητο

Ανακαλύπτουν μαζί τον κόσμο .

Άρα δεν υπάρχει καμιά εξουσία αναρωτήθηκε ο Βάγκνερ

Η διαφορά του Άλλου δίνει το ρυθμό, την κίνηση του Είναι

Εν τω γίγνεσθαι αλλά πρακτικά πως γίνεται αυτό,

Πως θα διοικείται ο κόσμος , πως θα παίρνονται οι αποφάσεις.

Μια βοή δυσαρέσκειας ακούστηκε στην αίθουσα

Κι ύστερα φωνές διαμαρτυρίας.

Μα το θέμα της εξουσίας είναι άλυτο

Απάντησε με ένταση ο Νικόλαος Κουζάνος.

Η πόλη -Αυτό- θεσμίζεται ανάλογα με τη θρησκευτική, πολιτική,

Και Κοινωνική κατάσταση , η οικονομία διαμορφώνεται

Σε σχέση με την εποχή.

Δεν υπάρχουν Νόμοι , Κανόνες οριστικοί και τελικοί,

Κάθε φορά αναθεωρούνται με πολέμους , επαναστάσεις

Και θυσίες ή με Ειρηνικό τρόπο.

Οι πολίτες Αυτόνομα – Αυτόδικα- Αυτό- οργανώνονται σε κοινά

Αποδεκτούς θεσμούς κάνοντας μερικά βήματα μπροστά

Και πολλά βήματα πίσω μέχρι να βρουν ότι θέλουν.

Ας μην παρασυρθούμε σε ατέρμονες θεωρητικές συζητήσεις

Παρενέβη συναινετικά ο μεγάθυμος Βησσαρίωνας .

Αγαπητοί Αδελφοί

Πρώτα πρέπει να ανακαλύψουμε την πολιτεία του Θεού

Για να περάσουμε στην Δημοκρατία του Πανχρόνου.

Όλοι κρύβουμε μέσα μας έναν ποιητή , ένα φιλόσοφο

Είπε ο δόγης Αλβίζε Μοντσένικο έτσι όπως πάμε δεν

Μας φθάνουν πολλά μερόνυχτα για να καταλήξουμε κάπου.

Η Χρυσή περίοδος της Βενετίας αρχίζει με τη μεταλλαγή της

Από τους Έλληνες , σε χώρο όπου διδάχτηκε η κλασσική παιδεία

Και άνθισε ο Ουμανισμός απάντησε αυθόρμητα ο μεγάθυμος Βησσαρίωνας, Για αυτό διάλεξα τη Βενετία ως δεύτερη πατρίδα μου

<< ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΕΝΑ ΆΛΛΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ >>.

Οι Έλληνες δημιούργησαν το πέρασμα στην Ιταλική Αναγέννηση

κάνοντας το κυρίαρχη πρόταση,

Αυτό το αίτημα θέτουν όλες οι εποχές.

Ό Μητροπολίτης Φιλαδέλφειας ο πιστός Γαβριήλ Σεβήρος

Παρενέβη λέγοντας παθιασμένα.

Η Αδελφότητα των Ορθόδοξων Ελλήνων της Βενετίας

Οι αιρετικοί- οι σχισματικοί όπως τους λετε αποτέλεσαν τη μαγιά

Για τη δημιουργία του Ευρωπαικού Πολιτισμού,

Είναι το Ελληνικό άνοιγμα στη Δύση.

Έξω τα πάντα σκέπαζε πυκνή αδιαπέραστη Ομίχλη τυλίγοντας

Τη μυθική πολιτεία με το λευκό μανδύα του Έρωτα και του Θανάτου.

Η Σινιορία έμοιαζε με ακυβέρνητο καράβι ενώ ταξίδευε στη θάλασσα

Του Αγνώστου. Μια ομιλούσα Σιωπή έδειχνε πόσο μόνος είναι ο άνθρωπος , γύρω η ουράνια γαλήνη έκρυβε μέσα της τα μυστικά του κόσμου.

Το Απολλώνιο φως φωτίζει το σκοτάδι είπε με έξαψη ο Μαρσίλιο Φιτσίνο ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος κι η Βενετία είναι ο προνομιακός

Τόπος του φωτός.

Αθάνατε Θεέ – Αθάνατε Θεέ

Τι αιώνα βλέπω να ανοίγεται μπροστά μου.

Πόσο θα ήθελα να ξανανιώσω το θαύμα συμπλήρωσε

Ο νεαρός μαθητής του Φιτσίνιο , ο Πίκο ντελα Μιράντολα,

Πόσο δίκαιο είχε ο Έρασμος όταν το είπε.

Μια χρυσή εποχή γεννά χρυσά πνεύματα απάντησε ο Πιέτρο Μπόμπιο

Στα Ελληνικά και στα Ιταλικά, απευθυνόμενος κυρίως στους Βενετούς

Πατρικίους αφού διεκδικούσαν για την πόλη τους το ρόλο της νέας

Πολιτιστικής πρωτεύουσας .

Γειτονεύουμε με τους Έλληνες και κατέχουμε όχι λίγες από τις πόλεις

Και τα νησιά τους για αυτό και έχετε στη διάθεσή σας και ανθρώπους

Και βιβλία για να διδαχθείτε. Σε πολλές από τις πόλεις μας βρίσκονται

σχολεία , τυπογραφία ότι χρειάζεται ώστε να προχωρήσετε.

Ευτυχώς ο εξαίρετος ουμανιστής Πιέτρο Μπόμπιο, οι φίλοι του,

Και μια πλειάδα λογίων προερχόμενοι από Βενετοκρατούμενες και Τουρκοκρατούμενες περιοχές υπήρξαν οι προστάτες και το αναγνωστικό

Κοινό αλλά και οι εκδότες που τύπωσαν τα πρώτα Ελληνικά βιβλία είπε

με υπερηφάνεια ο Μάρκος Μουσούρος .

Με ένταση παρενέβη ο Μαρσίλιο Φιτσίνο

Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι κατάφερε ο Άνθρωπος της Αναγέννησης , έκανε μεγάλη Τέχνη ικανή να αντέξει στο χρόνο,

Δημιούργησε θαυμαστές επινοήσεις στην Επιστήμη , την Αρχιτεκτονική.

Χαμογελώντας είπε πως η Αναγέννηση πρώτη αυτή τοποθέτησε τον Άνθρωπο στο κέντρο του κόσμου για να μπορεί να βλέπει - να ακούει

Και να αισθάνεται κάθε τι, ότι υπάρχει και γίνεται.

Ουράνιος και γήινος μαζί

Θνητός και Αθάνατος

Είπε ο πολύφρων Βησσαρίωνας

Είδε τη σχέση του με τον Αρχαίο Ελληνικό, Ρωμαϊκό και Βυζαντινό κόσμο ως μια συνεχή ασυνέχεια της δικής του Ιστορίας , έκανε

Τον Μεσαίωνα να φαίνεται ως ένα πέρασμα – μια μετάβαση σε μια

Άλλη εποχή .

Ο Άνθρωπος της Αναγέννησης είδε τον Εαυτό του σε σχέση με το

κοινωνικό- πολιτικό γίγνεσθαι.

Τότε ο νεαρός Πίκο ντελα Μιράντολα σηκώθηκε όρθιος

Και άρχισε να διαβάζει δυνατά ξαφνιάζοντας τον κόσμο,

Το Μανιφέστο της Βενετίας – την Χάρτα του Ανθρωπισμού

Όπως είπε μόλις είχε γράψει για την περίσταση.

<< Σε τοποθέτησα στο κέντρο του κόσμου είπε ο Θεός στον Αδάμ

για να μπορείς ευκολότερα να αγκαλιάζεις με το βλέμμα σου

όλα όσα σε περιβάλλουν και να γνωρίσεις όλα όσα περικλείει

ο κόσμος . Δημιούργησα ένα πλάσμα που δεν είναι ούτε ουράνιο

ούτε γήινο ούτε θνητό ούτε Αθάνατο. Θέλησα έτσι να σου δώσω

τη δύναμη να πλάσεις μόνος σου τον Εαυτό σου και να τον δαμάσεις.

Μπορείς να κατέβεις ως το επίπεδο του άγριου ζώου και να υψωθείς

Ως τη Θεότητα. >>

Ο άνθρωπος κρύβει τέτοια δύναμη μέσα του, μπορεί να δημιουργήσει

Ακόμα και το Σύμπαν συμπλήρωσε γεμάτος υπερηφάνεια ο δάσκαλός του ο Μαρσίλιο Φιτσίνο.

Ο Φιλόσοφος – Καλλιτέχνης ρωτάει την Ιστορία συστηματικά , τη μεταφυσική , τη λογική και τη γλώσσα είπε εντυπωσιασμένος ο Νικόλαος Κουζάνος . Συγγενεύει με την αλήθεια αποκαλύπτοντας το νόημα του κόσμου, δίνει προτεραιότητα στη γνώση, την επιστήμη και διαχειρίζεται με τρόπο ανοιχτό τη δύναμη , ότι απορρέει από αυτά .

Όσο η συζήτηση προχωρούσε τόσο μεγάλωνε το ενδιαφέρων

Οι ομιλητές της Πανχρονικής Βενετίας ήταν ικανοί να συζητούν

Ασταμάτητα για μέρες. Ήταν πέρα από το Μύθο και την Ιστορία

Αντικατοπτρίζοντας τα πάθη των ανθρώπων μέσα στο άνοιγμα

Όπου θνητοί – Αθάνατοι βρίσκονταν πιο κοντά στο Θεό,

Πιο κοντά στον Άνθρωπο. Αυτοί οι πολεμιστές του φωτός έκαναν το ταξίδι της Αιώνιας Επιστροφής στη μυθική Ιθάκη.

Έξω η θεά Ομίχλη εξακολουθούσε να απλώνεται σαν μανδύας

Δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα αξεδιάλυτου μυστηρίου,

Όσο δυνάμωναν οι σκιές , υπερφυσικές κινούνταν στους δρόμους ,

Τόσο από το Μέσα Χρόνο ακουγόταν όλο και πιο δυνατά

Ο Χειμώνας του Αντόνιο Βιβάλντι του κόκκινου ιερέα .

Ο πολύτροπος Βησσαρίωνας πήρε τον Κώδικα του Αγίου Μάρκου,

Μια αρχαία περγαμηνή , τον έφερα ο Φραντζέσκο Μοροζίνι

Από την Αλεξάνδρεια μαζί με το λείψανο του Αγίου Μάρκου,

Προστάτη της Βενετίας και τον τοποθέτησε πάνω σε ένα διάφανο

Γυαλί του Μουράνο ενώ φωτιζόταν από κάτω με αμέτρητα κεριά .

Τότε συνέβη το θαύμα αφήνοντας άφωνους τους Άλλους.

Σιγά – σιγά

Άρχισε να αποκαλύπτεται κάτω από το Ιερό κείμενο του Ευαγγελίου

Του Αγίου Μάρκου – πιστό αντίγραφο από το πρωτότυπο-

Ένα άλλο κείμενο. Αριστοτεχνικά γραμμένο στα Ελληνικά

από Αλεξανδρινούς αντιγραφείς ήταν πιστοί στην παράδοση, εργάζονταν στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας . Άρχισε να εμφανίζεται

Μια άλλη γλώσσα, άγνωστη κι όμως γνωστή , Περιείχε το Λόγο της κοσμικής Νοημοσύνης , Ενιαίο και εύκολα κατανοητό αφού διαπερνούσε το Είναι των ανθρώπων.

Ο Λόγος του Πανχρόνου είπε εκστασιασμένος ο πολυάριντας Οδυσσέας

Κοιτάζοντας περίεργα τους καρτερικούς συντρόφους.

Η γλώσσα του –κόσμου συμπλήρωσε ο πολύφρων Βησσαρίωνας , μια γλώσσα οικουμενική για όλους .

Αποκαλύπτει το άνοιγμα, το άγνωστο μέλλον ότι δεν μπορούν

Να εκφράσουν οι συμβατικές γλώσσες αλλά είναι κατανοητή από

Τους ανθρώπους. Η συμπαντική Νοημοσύνη διατρέχει το Είναι

Εν τω Γίγνεσθαι , το ποτάμι του χρόνου ζητάει να αποκαλυφθεί-

Να εκφραστεί διαμέσου αυτού του Λόγου.

Ο πολυθαρσείς Οδυσσέας άρχισε να τραγουδάει σκόρπια αποσπάσματα

Από τις ραψωδίες που έγραψε ο ποιητικός γεννήτορας του

Ο μυθικός Όμηρος , ο ποιητής των ποιητών ύμνησε τα κατορθώματα των Δαναών Αλλά και τα δικά του.

Οι πτυχώσεις των παγωμένων κυμάτων του μεγάλου Καναλιού

Μετέφεραν τους πολύπενθους Έλληνες πίσω στον Κεράτιο, όπου

Τα νερά είναι το Ίδιο διάφανα κι οι μνήμες τους σβήνουν από τα ξίφη

Των μιναρέδων καθώς καθρεφτίζονται θρυμματισμένοι, τσακισμένες

Σκιές στοιχειώνουν στον ύπνο τους.

Έβλεπαν συντετριμμένοι τα στρατεύματα του Μωάμεθ του Πορθητή

Να παρελαύνουν πάνω στα απόρθητα κάστρα , χιλιάδες οι νεκροί.

Τα πτώματα στοίβες ολόκληρες το Ένα πάνω στο Άλλο και τα γεράκια

Χαρούμενα να κάνουν από πάνω τους κύκλους του θανάτου, τις βουτιές

Του μεταθανάτου. Ο ουρανός γαλήνιος να καθρεφτίζεται στα γαλανά νερά του Βοσπόρου καταλαγιάζοντας τον πόνο των άστρων.

Έβλεπαν τα πολεμικά πλοία των Βυζαντινών και των Λατίνων

Να πολεμούν λυσσαλέα τους Οθωμανούς ανοίγοντας το δρόμο

Προς τη Μαύρη Θάλασσα. Ο Βόσπορος , το μεγάλο Κανάλι, ο Κεράτιος

Η προκυμαία του Αγίου Μάρκου, ο Μαρμαράς τα πολυδαίδαλα κανάλια

Ήταν οι Ίδιοι υδάτινοι καθρέφτες . Οδηγούσαν στο πέρασμα μεταθανάτου , γίνονταν η Αχερουσία λίμνη του μεγάλου χρόνου

Όπου όλα ήταν το Ένα και τα Πολλά μαζί.

Η πλανητική Νοσταλγία κυρίευσε τις καρδιές των απατρίδων πολεμιστών αντικρίζοντας τη Μαρκιανή Βιβλιοθήκη.

Η βιβλιοθήκη του κόσμου είπε ο πολυίστορ Οδυσσέας

Ενας ολόκληρος κόσμος είναι εν τω γίγνεσθαι, το φως και το σκοτάδι

Ενός Άλλου κόσμου. Η Σιωπή στην πλατεία του Αγίου Μάρκου

Τραγουδούσε εκπληκτικά ενώ η θεά Ομίχλη κάλυπτε αδιαπέραστη

Τη μαγική πόλη.

Η είσοδος της Μαρκιανής Βιβλιοθήκης ήταν ορθάνοιχτη

Κόσμος πολύς περίμενε απ’ έξω παρά το κρύο, ουράνια πνεύματα

Φτερούγιζαν από πάνω τραγουδώντας το τραγούδι της Βενετίας.

Τα φώτα – τα φώτα

Να ανάψουν οι πολυέλαιοι , τα κεριά

Τι υπέροχη φωταψία.

Οι πανχρονικοί πολεμιστές πρέπει να τα δουν όλα

Είπε περήφανα ο δόγης της Βενετίας , ο Αλβίζε Μοντσένικο

Μαζί με το Συμβούλιο των Δέκα περίμεναν στην είσοδο.

Οι στοές και τα αμέτρητα παράθυρα άρχισαν να ανταποκρίνονται χαρούμενα στους θεϊκούς επισκέπτες.

Ένα από τα ωραιότερα κτίρια της Βενετίας άνοιξε διάπλατα τις πόρτες

Για να δεχθεί τους πολύμορφους Έλληνες.

Ο δόγης της Βενετίας ο Αλβίζε Μοντσένικο

Φορώντας χρυσοκίτρινο ιμάτιο, στολισμένο με ερμίνα.

Ο Πετράρχης προς τιμή του έγινε η Βιβλιοθήκη

πρώτος αυτός μετέφρασε Όμηρο στα Λατινικά

ο μεγάλος Φλωρεντινός δεν έκρυβε τη χαρά του.

Ο καρδινάλιος Βησσαρίωνας φορώντας μαύρα πάνω από

Τον κατάλευκο χιτώνα.

Ο περίφημος ουμανιστής Πιέτρο Μπόμπιο

Παρότρυνε τους Βενετούς στη μελέτη των κλασσικών γραμμάτων γειτονεύουμε με τους Έλληνες έλεγε .

Ο πλατωνικός φιλόσοφος Μαρσίλιο Φιτσίνο

Και ο μαθητής του Πίκο ντελα Μιράντολα .

Ο Γερμανός ουμανιστής Πάουλ ντε Μίντελμπουργκ

Ο φιλέλληνας τυπογράφος Άλδος Μανούτιο με τους διάσημους

Έλληνες ουμανιστές και επιμελητές εκδόσεων τον Μάρκο Μουσούρο

Και τον Αριστόβουλο Αποστόλη. Οι αδελφοί Νικολίνι ντα Σάμπα

Εξαίρετοι τυπογράφοι, οι εκδότες Πινέλι και Τζουλιάνι,

Αρκετοί σπουδαστές από το Φλαγγίνιο Φροντιστήριο.

Ο Τσέζαρε Κρεμονίνι από το πανεπιστήμιο της Πάντοβας,

Δάσκαλος του Θεόφιλου Κορυδαλέα και του Ιωάννη Κωτιούντιου

Και οι τρεις μαζί μέλη της Ακαδημίας των Αβλαβών , Αριστοτελικοί

Και Ορθόδοξοι έρχονταν συχνά σε σύγκρουση με τους Καθολικούς .

Ο Ερμής ο τρισμέγιστος έβλεπε αόρατος μειδιώντας αινιγματικά,

Είχε την εποπτεία για την πολιτιστική εξέλιξη της Βενετίας

Και της Ευρώπης. Η αυγή του νεότερου Ορθολογισμού ήρθε πιο

Γρήγορα από ότι περίμενε, η Επιστήμη έκανε άλματα ενώ

η φιλοσοφία και ο συγκρητισμός υποχωρούσαν προς την έρευνα

όμως η Μαγεία – η Αλχημεία και η Μαγγανεία καλά κρατούσαν.

Θεϊκέ Οδυσσέα

Μυθικέ βασιλιά της Ιθάκης

Και εσείς πολύπαθοι σύντροφοι

Καλώς ήρθατε,

Είσαστε φιλοξενούμενοι δικοί μου

Και του Συμβουλίου των Δέκα.

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας απάντησε συγκινημένος

Ευγενικέ δόγη της Βενετίας

Υπέροχε Αλβίζε Μοντσένικο,

Η τιμή είναι μεγάλη

Η Βενετία έγινε η δεύτερη πατρίδα

Των εξόριστων Ελλήνων μετά την Άλωση της Πόλης

Το -ΑΛΛΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ- .

Είναι προνόμιο της τύχης να υποδεχόμαστε

Τους πολεμιστές του φωτός , αυτούς οι οποίοι

Κάνουν το ταξίδι της Αιώνιας Επιστροφής

Μέσα στο άνοιγμα απάντησε περήφανα ο δόγης της Βενετίας.

Ελάτε – ελάτε

Είπε ο σεβάσμιος αδελφός Βησσαρίωνας

Ας προχωρήσουμε στο εσωτερικό, η βιβλιοθήκη είναι μεγάλη

Και δεν θα μπορέσουμε να τη δούμε όλη.

Εάν οι Έλληνες είχαν ακούσει το σοφό Βησσαρίωνα

Θα είχε σωθεί η Βυζαντινή Αυτοκρατορία

Είπε με στόμφο ο Αλβίζε Μοντσένικο.

Πίστευε όπως και ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος,

Πως ο προσανατολισμός προς τη Δύση ήταν η μόνη ελπίδα σωτηρίας

Η μόνη λύση . Γι αυτό όντας Μητροπολίτης Νικαίας δέχθηκε τον τίτλο

Του Καρδινάλιου όταν τον πρότεινε ο Πάπας και πήγε στη Ρώμη,

Ένας από τους πρωτεργάτες της ΕΝΩΣΗΣ.

Δεν τον άφησαν οι ΑΝΘΕΝΩΤΙΚΟΙ είπε ο Θεόδωρος Παλαιολόγος

Τον ανάγκασαν να φύγει.

Καλά – καλά

Είπε γαλήνια ο Βησσαρίωνας

Αναζητούσε τη Χριστιανική Αποκάλυψη και την εναρμόνιση

με τη Σκέψη των Αρχαίων Ελλήνων.

Αυτά είναι παρελθόν – τώρα τι κάνουμε

Το γένος των Ελλήνων είναι σκλαβωμένο

Και η ΤΥΡΑΝΝΙΑ των Τούρκων είναι αβάσταχτη.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Μόνο η Επανάσταση μπορεί να σώσει τους Έλληνες

Από τον Οθωμανικό ζυγό απάντησαν όλοι μαζί.

Η Μαρκιανή Βιβλιοθήκη έγινε ειδικά για να στεγάσει

Την τεράστια προσωπική Βιβλιοθήκη που είχε

ο σοφός Βησσαρίωνας και δώρισε στην πόλη της Βενετίας

είπε παρεμβαίνοντας ο Πιέτρο Μπόμπιο για να αποφορτίσει

λίγο τη συζήτηση.

Περιλαμβάνει 900 τόμους από τους οποίους οι 750 είναι

Ελληνικά και Λατινικά χειρόγραφα, έχει πολλούς

Πλατωνικούς και Αριστοτελικούς Κώδικες.

Να ετοιμαστούν οι αίθουσες

με τους Νεοπλατωνικούς και Αριστοτελικούς Κώδικες

Του Βησσαρίωνα διέταξε ο δόγης Μοντσένικο

Στους βιβλιοθηκάριους και τους κωδικογράφους ,

στέκονταν παρά δίπλα .

Οι εκδόσεις - Κόρπους Χερμέτικουμ- είναι οι αρχαιότερες

τυπώθηκαν στη Βενετία.

Ο Πετράρχης συγκινημένος συμπλήρωσε πως χάρη

Στην Ερμητική Παράδοση, η αρχαία γνώση άρχισε

Να αναβιώνει μέσα από το Νεοπλατωνικά κείμενα.

Ελάτε θα σας δείξω κάτι σημαντικό εκεί φυλάσσονται τα αυθεντικά χειρόγραφα των Ομηρικών Επών , πρώτος από όλους μετέφρασα

Τον Όμηρο στην Ευρώπη.

Ευχαριστώ – ευχαριστώ

Απάντησε ο πολύτλας Οδυσσέας

Είμαι περίεργος να δω πως έκανες τη μετάφραση,

Εάν μπόρεσες να μεταφέρεις στα Λατινικά κάτι

Από τη μαγεία του Ομήρου.

Είμαι συγκλονισμένος , αισθάνομαι πολύ τυχερός

Γνωρίζω από κοντά τους πραγματικούς ήρωες

Του μεγάλου Δασκάλου.

Πράγματι είσαστε αληθινοί

Φτιαγμένοι από Σάρκα , Οστά και Αίμα.

Δεν θα μπορούσε να είναι Αλλιώς είπε ο πολύφρων Οδυσσέας

Είμαστε τόσο γήινοι κι ανθρώπινοι όπως κι εσύ.

Αν και κάνετε τα περάσματα του μεταθανάτου

Μέσα από την Αιώνια Επιστροφή και επανέρχεστε

Μεταμορφωμένοι ανάλογα με την εποχή,

Φαίνεστε τόσο νέοι είπε ο μεγάλος ποιητής της Φλωρεντίας .

Είναι ένα θαύμα συμπλήρωσε ο συνετός Βησσαρίωνας

Η Αναγέννηση έρχεται μέσα από τον Έρωτα και το Θάνατο,

Ο όψιμος Μεσαίωνας κι η Ιταλική Αναγέννηση

Έχουν κάτι από Αυτό το άρωμα .

Με την αναβίωση της Αρχαίας Γνώσης δημιουργήθηκε

Αυτή η Διαφορά- ένα ξέφωτο του ανοίγματος.

Υπέροχε Πετράρχη

Απάντησε ο πολυτλήμων Οδυσσέας

Είμαστε πραγματικοί και φανταστικοί μαζί.

Ζούμε στην Αρχή και το Τέλος του χρόνου

Κάνοντας το ταξίδι της Πανχρονικής Επιστροφής

Μέσα στη Σκουληκότρυπα του μεγάλου χρόνου.

Ο Όμηρος ο επικός γεννήτοράς μας

Ύμνησε τα κατορθώματά μας

Στο Ιερό Πτολήεθρο, την απάτητη Τροία

Και την Επιστροφή στην Ιθάκη,

Στα δυο μεγάλα Έπη, την Ιλιάδα και την Οδύσσεια.

Αλλά ο Μύθος και η Ιστορία της Άλωσης της Τροίας

Θα επανέρχονται όσο υπάρχουν άνθρωποι,

Οι οποίοι θα αναβιώνουν διαφορετικά Αυτά

Τα μεγάλα Έπη. Εμείς ακολουθώντας τις Αναγεννήσεις

Του Σύμπαντος αλλάζουμε παραμένοντας -Ίδιοι-,

Ώσπου να ολοκληρώσουμε την ύπαρξή μας

Και να εξαφανιστούμε στη Μαύρη Τρύπα του ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΟΥ.

Τότε και μόνο τότε

Παίζουμε το Παιχνίδι του κόσμου

Συμπλήρωσε ο πολύμορφος Περίδης.

Καλά – καλά

Εάν οι Βενετσιάνοι ακούσουν όσα λέγονται

Αμέσως θα θελήσουν να κάνουν Αυτό το μαγικό ταξίδι

Είπε ο Τζοβάνι Μοντσένικο ο αδελφός του δόγη,

Χρημάτισε δόγης και ο Ίδιος.

Θα επέλθει πλήρης ΑΤΑΞΊΑ συμπλήρωσε ο θεϊκός Πετράρχης

Είναι η μεγαλύτερη Αναγέννηση .

Στους υπερφορτωμένους τοίχους της Μαρκιανής Βιβλιοθήκης

Υπήρχαν τόσοι κόσμοι όσοι και ο κόσμος ότι μας περιβάλει.

Κάθε ένα από τα αμέτρητα βιβλία τους Κώδικες και τα χειρόγραφα

Ήταν ένας ξεχωριστός κόσμος , φανέρωνε το θαύμα του κόσμου.

Οι πολύχρωμες τοιχογραφίες έδειχναν την αριστοκρατική ατμόσφαιρα

Της Βενετίας , κυριαρχούσε το Μπαρόκ – η Αναγέννηση και η Ρώμη,

Σε μια σύνθεση όπου το βλέμμα των πολύτροπων Ελλήνων

Διέκρινε το μετα- Βυζάντιο . Οι εσοχές με τα αγάλματα και τους μικρούς

Εσωτερικούς κήπους παρέπεμπαν στους κρεμαστούς κήπους της πόλης.

Μέσα στα αναγνωστήρια κυριαρχούσε μια μοναστική λιτότητα,

Θύμιζε το Άγιο Όρος , υπήρχαν μέσα ελάχιστα έπιπλα και πολλά παράθυρα από όπου έμπαινε άπλετο φως .

Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ του μέλλοντος – το κτίριο των βιβλίων

Είναι ένα κρυσταλλικό πέρασμα , μας μεταφέρει με την ταχύτητα

Του φωτός σε όλους τους κόσμους είπε με θέρμη ο πλανητικός Οδυσσέας . Έχει πλίθινη βάση , τέσσερα πήλινα πόδια

Στηρίζουν όλο το κτίριο. Τα πόδια έχουν λατινοαμερικάνικη επιτήδευση ,

Κινέζικη αρμονία , Ινδική πνευματικότητα και Αιγυπτιακό μεγαλείο.

Το αμέσως επόμενο Ευρύ Πεδίο έχει το σχήμα του Σταυρού,

Είναι Ελληνορωμαϊκό και χριστιανικό ο Ιστορικός τάπητας όπου πάνω του στηρίζονται τα περάσματα μεταθανάτου.

Το άνοιγμα της Βιβλιοθήκης είναι φτιαγμένο από φως

Κανείς δεν μπορεί να το αγγίξει, είναι ασύλληπτο, εσωτερικό

Και εξωτερικό μαζί, δέχεται την εισβολή αμέτρητων κόσμων.

Αυτό όμως επεκτείνεται μεταβαλλόμενο, μια διαρκής αδημιούργητη

Ρευστή μάζα ασκεί ακαταμάχητη έλξη στους ανθρώπους.

Τα αμέτρητα βιβλία της βιβλιοθήκης του Πανχρόνου είναι φτιαγμένα

Από φως και χρόνο.

Ο πολύμορφος Βησσαρίωνας παρενέβη συγκλονισμένος

Το βιβλίο του κόσμου είναι το άνοιγμα

Μια ραψωδία παρόντος- παρελθόντος και μέλλοντος

Ένα ρευστό καμπυλόγραμμο πεδίο.

Οι λεωφόροι του μέλλοντος είναι μονολιθικοί

Μυκηναϊκοί , Ασσυριακή , Βυζαντινοί , Μοντέρνοι

Μια λεπτή γραμμή του χρόνου όπου περιέχονται όλες

Οι διακυμάνσεις του μεγάλου χρόνου.

Με έξαψη συμπλήρωσε ο ποιητής Πετράρχης

Το άνοιγμα του μέλλοντος είναι πολύ -πολιτισμικό ενέχει

Αδιάκριτα όλους τους πολιτισμούς και ανάλογα με την Ιστορική

Συγκυρία προέχει ένας από αυτούς.

Η μυρωδιά των παπύρων και των παλαιών βιβλίων έκανε τους πολεμιστές του φωτός να θυμηθούν τις άλλες βιβλιοθήκες που επισκέφτηκαν Αθήνα – Αλεξάνδρεια – Ρώμη- Κωνσταντινούπολη.

Να όμως τώρα βρίσκονταν σε αυτές τις υπέροχες αίθουσες

με τα περίτεχνα πατώματα και τις φανταστικές διακοσμήσεις

τα ατέλειωτα βιβλία στα ράφια. Θα είχαν χαθεί στους διαδρόμους

Εάν δεν είχαν οδηγό τον πολυμήχανο Βησσαρίωνα και τους

Πολύπειρους βιβλιοθηκάριους , συντηρούσαν τα βιβλία

Κρατώντας άσβεστη τη φλόγα της μάθησης.

Όσο προχωρούσαν τόσο η αγωνία μεγάλωνε ώσπου να φθάσουν

Στη μεγάλη αίθουσα των συνεδριάσεων , εκεί θα γινόταν η μεγάλη

Συζήτηση για τον Ουμανισμό της Αναγέννησης και πως διαπερνάει

Τους αιώνες. Ο Ανθρωπισμός της Ιταλίας .

Πολύμορφε Βησσαρίωνα

Έχουμε ακούσει ένα θρύλο

λεει πως εδώ στη Μαρκιανή Βιβλιοθήκη

φυλάγεται το Χρυσό Βιβλίο

ρώτησε ο πρίγκιπας Ιθακήσιος .

Δίπλα ο γιος του Μιχαήλ Άγγελος

άκουγε με ενδιαφέρων,

ένας θησαυρός ανεκτίμητης αξίας,

ελάχιστοι άνθρωποι έχουν δει

κι έχουν διαβάσει το βιβλίο των βιβλίων.

Ο μεγάθυμος Βησσαρίωνας χαμογέλασε ελαφρά κοίταξε με νόημα το δόγη Αλβίζε Μόντσένικο και είπε αινιγματικά.

Ναι πράγματι υπάρχει το Βιβλίο των Βιβλίων

Είναι καλά κρυμμένο.

Θέλουμε να το δούμε, θέλουμε να το διαβάσουμε

Τι γράφει μέσα , σε τι αναφέρεται

Απάντησαν αμέσως όλοι μαζί.

Αφού δίστασαν λίγο ο δόγης Αλβίζε Μοντσένικο , ο θεϊκός Βησσαρίωνας και ο Αρχιβιβλιοθηκάριος που ήταν υπεύθυνος

για τη φύλαξη του βιβλίου είπαν – ακολουθήστε μας .

Όλοι μαζί συνέχισαν περνώντας από πολυδαίδαλους διαδρόμους,

Μυστηριακά αναγνωστήρια ώσπου έφθασαν σε μια μικρή αίθουσα ,

Τόσο μικρή μόνο ελάχιστοι χωρούσαν , οι περισσότεροι έμειναν απ’ έξω.

Ο πολύφρων Βησσαρίωνας γύρισε κατασυγκινημένος το πόμολο της μυστικής κρύπτης κι αμέσως αποκαλύφθηκε το Μαγικό Βιβλίο.

Ήταν τοποθετημένο μέσα σε μια κρυστάλλινη σφαίρα, αυτό έδινε φανταστικές ιδιότητες στο βιβλίο.

Ο ταλασίφρων Οδυσσέας και οι Άλλοι

Θαύμασαν άφωνοι το Βιβλίο των βιβλίων,

Ακτινοβολούσε φως- μια μινιατούρα χρυσόδετη

Δεμένη με εξώφυλλα φτιαγμένα από ξύλο, φίλντισι και χρυσό.

Είναι γραμμένο στα Ελληνικά από σπουδαίους Βυζαντινούς

Αντιγραφείς και Κωδικογράφους, όποιος το αγγίζει ως δια μαγείας

Καταλαβαίνει το περιεχόμενο λες και ο Λόγος αυτόματα μεταφράζεται

Στη μητρική του Γλώσσα είπε ο πολυμαθής Βησσαρίωνας .

Αυτό συμβαίνει επειδή είναι Εν των Γίγνεσθαι

Η Γλώσσα του κόσμου , ενέχει όλες τις γλώσσες

Τις γνωστές και τις άγνωστες συμπλήρωσε περήφανα

Ο δόγης της Βενετίας ο Αλβίζε Μοντσένικο .

Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να αντιληφθούν τη γλώσσα

Ανεξάρτητα από φυλή , γένος και γλώσσα , θρησκεία, πατρίδα

Κι εποχή.

Περιέχει την Ιστορία της Ανθρωπότητας

Κι αποκαλύπτει πως δημιουργήθηκε ο κόσμος

Είπε ο μέγας Πετράρχης , -το Έπος του Πανχρόνου-

Την περίφημη ΠΑΝΧΡΟΝΙΑΔΑ εκεί όλες οι διαστάσεις

του χρόνου φανερώνουν το άνοιγμα.

Πολύτλα Οδυσσέα

Γρήγορα να το διαβάσουμε είπε ο ανυπόμονος Πολίτης

Είναι ευκαιρία να μάθουμε πότε θα γυρίσουμε οριστικά πίσω

Στη μυθική Ιθάκη.

Το θέλεις τόσο πολύ ρώτησε ο θεϊκός Πετράρχης

Μάθε λοιπόν πως το βιβλίο δεν είναι ένα Μαντείο,

Ένας λύτης αινιγμάτων και μυστηρίων

Αυτός είναι ο εύκολος δρόμος.

Το άνοιγμα είναι βίωμα ,αίσθημα , φως και ευαισθησία

Άμεση Αντίληψη κι ο χρόνος του Πανχρόνου είναι Ενιαίος

Μέσα στην πολυδιάστατη Πολλαπλότητα .

Το μέλλον δεν έχει και πολύ σημασία επειδή

Είναι πέρα από το μέλλον, ούτε η Επιστροφή γιατί

Ξεπερνάει κατά πολύ την Αιώνια Επιστροφή.

Σπάει τον ευθύγραμμο και κάθετο τρόπο Σκέψης της ποίησης

Και της Φιλοσοφίας και ανοίγεται στα ευρύτατα πεδία του Αγνώστου.

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΧΡΟΝΟΥ είναι ανεξερεύνητος και άπορος

Πρώτα όμως πρέπει να τον ζήσεις για να μιλήσεις για Αυτόν.

Ο άνθρωπος είναι ένα δεχόμένο είπε ο πολυμνήμων Βησσαρίωνας

Πρέπει να είναι έτοιμος να δεχθεί το Άλλο .

Το άνοιγμα είναι ο χρόνος του Πανχρόνου,

Ενέχει τη γέννηση και τη δημιουργία,

Τον Έρωτα και το Θάνατο,

Την Αρχή και το Τέλος

Καθώς χάνονται μέσα στο ΑΤΕΛΕΥΤΗΤΟ.

Ο Αρχιβιβλιοθηκάριος ο Τζουζέπε ντ’ Αντόνι αφού έκλεισε

με μεγάλη προσοχή την κρύπτη με το βιβλίο των βιβλίων,

Έκανα νόημα πως τώρα μπορούσαν να αποχωρίσουν

Και να πάνε προς την αίθουσα τον Συμβουλίου

Για να συνεχίσουν τη συζήτηση.

Όλοι μαζί προχώρησαν ακολουθώντας το δόγη της Βενετίας ,

Τον πολύμορφο Βησσαρίωνα και τον πολύφημο Πετράρχη

με τους Άλλους . Ένιωθαν συγκλονισμένοι επειδή έστω

Και για λίγο βίωσαν το χρόνο του Πανχρόνου.

Η ψυχή τους ήταν τόσο χαρούμενη , τόσο ανάλαφρη

Λες και δεν υπήρχε βαρύτητα, αντιλαμβάνονταν όλες

Τις διαστάσεις του Πανχρόνου σε ένα Άναρχο

και Α-χορικό ΑΝΟΙΓΜΑ.

Οι δαιδαλώδεις διάδρομοι ήταν μέρος του Όλου δεν ενοχλούσαν

Καθόλου, ίσα – ίσα οδηγούσαν στο απέραντο διάστημα .

Να φθάσαμε είπε ο γραμματικός βιβλιοθηκάριος

Μας περιμένουν , είναι μια ανοιχτή συγκέντρωση,

Μπορεί να πάρει μέρος όποιος θέλει Βενετσιάνος ή Άλλος.

Πλήθος κόσμου περίμενε στην αίθουσα του θρόνου, ήταν εκεί ένας

στρατός από άχρονα πνεύματα, όσοι δόξασαν τη Βενετία.

Ήθελαν να πάρουν μέρος στη συζήτηση , η συγκέντρωση θα άλλαζε

Το μέλλον του κόσμου και της αγαπημένης τους Βενετίας.

Όλοι οι μεγάλοι άνδρες όσοι πέρασαν από τη Σινιορία ήταν εκεί

Ο Φρειδερίκος Νίτσε, ο ποιητής του Ζαρατούστρα παρέα με τον Βάγκνερ

τη γυναίκα του Κόζιμα και τον πεθερό του Φρανς Λίστ.

Ο Νικόλαος Κουζάνος- ο Ουόμο Γιουνιβερσάλις

Ο πιο χαρακτηριστικός Έλληνας της Αναγέννησης, άγγιξε τα όρια

Των Αρχαίων Ελλήνων, φιλόσοφος , ποιητής, αστρολόγος , μαθηματικός

Δάσκαλος δίδαξε Πλάτωνα και Αριστοτέλη στους Ιταλούς .

Μαζί του ο Ούγκο Φώσκολος , ποιητής , φιλόλογος

Δάσκαλος δίδασκε μαθηματικά, φιλολογία κι επιστήμες.

Ο Διονύσιος Σολομός σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Πάντοβας

Και τη Βενετία , φλογερός πατριώτης έγραψε τον Ύμνο προς

Την Ελευθερία , ο Ανδρέας Κάλβος δίδαξε στη Φλωρεντία.

Ο Κάρλο Γκολντόνι ο κορυφαίος της Κομέντια ντελα Άρτε,

Άλλαξε το θέατρο στην Ιταλία.

Ο Τόμας Μάν ο συγγραφέας του Μαγικού Βουνού, το πληρέστερο

Μυθιστόρημα που γράφθηκε ποτέ. Ο Ιρλανδός Τζέιμς Τζόις

Εμπνεύστηκε τον Οδυσσέα του στη Βενετία. Ο μεγάλος Γκαίτε

Ο άνθρωπος της Δημοκρατίας της Βαιμάρης , ο Γιόζεφ Μπρόντσκι

Πολωνός ύμνησε με την υδατογραφία του τη Βενετία.

Ένας ψίθυρος , ένα σούσουρο ακούστηκε όταν η μεγάλη πομπή των πολεμιστών του φωτός μπήκε στην Αίθουσα του Συμβουλίου.

Όλοι μαζί οι παρευρισκόμενοι σηκώθηκαν όρθιοι και άρχισαν να χειροκροτούν παρατεταμένα, δάκρυσε ο πολύπαθος Οδυσσέας ,

Ούτε οι Ιθακήσιοι θα μας υποδέχονταν έτσι είπε στους έκπληκτους

Συντρόφους .

Όταν ηρέμησαν λίγο τα πράγματα και κάθισαν όλοι στις θέσεις τους

Το λόγο πήρε ο δόγης Αλβίζε Μοντσένικο, είπε ξανά πως είναι μεγάλη τιμή για τη Γαληνότατη Δημοκρατία της Βενετίας να υποδέχεται τους πολεμιστές του φωτός , τον πολυμήχανο Οδυσσέα και τους καρτερικούς

συντρόφους , πρωτοήρωες της Αιώνιας Επιστροφής ταξιδεύουν μέσα στον άνοιγμα.

Οι Βενετοί- το Συμβούλιο των Δέκα και ο Ίδιος προσωπικά

Σας καλώς ορίζουμε στην πόλη των Εμπόρων και της μεγάλης Τέχνης.

Νομίζω πως είμαστε έτοιμοι να αρχίσουμε τη συζήτηση

Για τα παρόντα – τα παρελθόντα και τα μέλλοντα.

Ο πολύμορφος Οδυσσέας σηκώθηκε όρθιος

και με τη βροντερή φωνή του

λες και ερχόταν από το μέλλον είπε συγκινημένος.

Υπέροχε δόγη

Αλβίζε Μοντσένικο

Και σεις μεγαλόψυχοι Βενετσιάνοι.

Πουθενά στον κόσμο όπου και αν πήγαμε

Δεν μας υποδέχτηκαν με αυτό τον τρόπο,

Τόση ευγένεια και ευαισθησία μόνοι οι πολίτες

Μιας θαλασσοκράτειρας πόλης έχουν.

Αυτό επιβεβαιώνει τη φήμη σας πως είστε

Ανυπέρβλητοι ναυτικοί, γενναίοι πολεμιστές,

Σπουδαίοι έμποροι και κοσμοπολίτες.

Γενναιόδωροι, πρόθυμα δεχτήκατε τους πρόσφυγες Έλληνες

Μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης δημιουργώντας

όλοι μαζί την περίφημη Ιταλική Αναγέννηση.

Το μεγαλύτερο ρεύμα στην Τέχνη – την Πολιτική και τις Επιστήμες.

Εσείς βάλατε τον Άνθρωπο στο κέντρο του κόσμου

Θέτοντας τις Αρχές του Ουμανισμού, ένα απίθανο κίνημα ερχόταν

Από το μέλλον.

Πολυμήχανε Οδυσσέα

Είναι σπουδαία όσα είπες

Απάντησε ο Αλβίζε Μόντσένικο,

Το λόγο μπορεί να πάρει όποιος θέλει

Δεν υπάρχει σειρά προτεραιότητας .

Αργά – αργά

Σηκώθηκε ο Φρειδερίκος Νίτσε

Γνωρίζοντας από ακροατήρια ρώτησε με σταθερή φωνή .

Θεϊκέ Οδυσσέα

Πολυμήχανε βασιλιά της μυθικής Ιθάκης

Έρχεσαι από το άνοιγμα και είσαι πρωτοήρωας

Της Αιώνιας Επιστροφής ,

ένας πολεμιστής του πλανητικού Νόστου.

Αέναα γεννιέσαι και πεθαίνεις

μέσα και πέρα από τη ζωή και το θάνατο,

μίλησέ μας για τη Δημοκρατία του Πανχρόνου.

Ανυπέρβλητε Νίτσε

Μεγάλε στοχαστή του Υπεράνθρωπου

Μα κι εσύ έγραψες για την Αιώνια Επιστροφή,

Το Ζαρατούστρα, τη γέννηση της Τραγωδίας ,

Το Ανθρώπινο πάρα πολύ Ανθρώπινο.

Αυτό όμως για το οποίο μιλάμε είναι κάτι

Τελείως διαφορετικό.

Η Δημοκρατία του Πανχρόνου είναι άνοιγμα – αλήθεια και ελευθερία.

Οι διαστάσεις του χρόνου είναι Εν τω Γίγνεσθαι

Μέσα και πέρα από το παρελθόν- το παρόν και το μέλλον.

Ποιος μπορεί να βιώσει μια τέτοια κατάσταση

Ρώτησε απορημένος ο Βάγκνερ

Και τι είδους εξουσία θα έχει σε σχέση με τους Άλλους ,

Ίσως έχουμε την απόλυτη Τυραννία .

Όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν την ίδια νοημοσύνη

Οι ποιο πολλοί δεν μπορούν να ακολουθήσουν.

Είμαστε Ίδιοι κι όμως διαφορετικοί

Όχι Ισότιμοι ο καθένας έχει τα ταλέντα

Και τις αδυναμίες του. Με αυτό τον τρόπο έχουμε

Τη Δημοκρατία της μη Δημοκρατίας όπου κάποιοι

με τη Σκέψη , το Πνεύμα και τη δύναμη θα κυριαρχήσουν.

Κάπως ενοχλημένος απάντησε ο θείος Οδυσσέας

Μα αυτή είναι η ομορφιά του ανοίγματος

Η απόλυτη ελευθερία της Δημοκρατίας του Πανχρόνου

Παύει να υπάρχει όταν πάει να γίνει εξουσία

Οποιασδήποτε μορφής .

Η εξουσία της μη Εξουσίας είναι η Γαλαξιακή Δημοκρατία,

Κάθε φορά αρχίζει από το Ίδιο σημείο με τον Άλλο

Κάνοντας το ταξίδι μαζί΄. Η Νοημοσύνη οξύνεται μόνο όταν

Είναι εν τω γίγνεσθαι με τον Άλλον.

Όταν είσαι πιο μπροστά και προσπαθείς να κυριαρχήσεις

Αυτό αρχίζει να αμβλύνεται και στο τέλος χάνεται .

Παύει να είναι καθαρή και διάφανη η Σκέψη,

Γεμίζει σκουριές , τυφλώνεσαι για αυτό δεν αντιλαμβάνεσαι

Όπως πριν.

Με άλλα λόγια ο Άνθρωπος της Δημοκρατίας του Πανχρόνου

είναι μεγαλοφυής με το μεγαλοφυή και Ανόητος με τον ανόητο

Ανακαλύπτουν μαζί τον κόσμο .

Άρα δεν υπάρχει καμιά εξουσία αναρωτήθηκε ο Βάγκνερ

Η διαφορά του Άλλου δίνει το ρυθμό, την κίνηση του Είναι

Εν τω γίγνεσθαι αλλά πρακτικά πως γίνεται αυτό,

Πως θα διοικείται ο κόσμος , πως θα παίρνονται οι αποφάσεις.

Μια βοή δυσαρέσκειας ακούστηκε στην αίθουσα

Κι ύστερα φωνές διαμαρτυρίας.

Μα το θέμα της εξουσίας είναι άλυτο

Απάντησε με ένταση ο Νικόλαος Κουζάνος.

Η πόλη -Αυτό- θεσμίζεται ανάλογα με τη θρησκευτική, πολιτική,

Και Κοινωνική κατάσταση , η οικονομία διαμορφώνεται

Σε σχέση με την εποχή.

Δεν υπάρχουν Νόμοι , Κανόνες οριστικοί και τελικοί,

Κάθε φορά αναθεωρούνται με πολέμους , επαναστάσεις

Και θυσίες ή με Ειρηνικό τρόπο.

Οι πολίτες Αυτόνομα – Αυτόδικα- Αυτό- οργανώνονται σε κοινά

Αποδεκτούς θεσμούς κάνοντας μερικά βήματα μπροστά

Και πολλά βήματα πίσω μέχρι να βρουν ότι θέλουν.

Ας μην παρασυρθούμε σε ατέρμονες θεωρητικές συζητήσεις

Παρενέβη συναινετικά ο μεγάθυμος Βησσαρίωνας .

Αγαπητοί Αδελφοί

Πρώτα πρέπει να ανακαλύψουμε την πολιτεία του Θεού

Για να περάσουμε στην Δημοκρατία του Πανχρόνου.

Όλοι κρύβουμε μέσα μας έναν ποιητή , ένα φιλόσοφο

Είπε ο δόγης Αλβίζε Μοντσένικο έτσι όπως πάμε δεν

Μας φθάνουν πολλά μερόνυχτα για να καταλήξουμε κάπου.

Η Χρυσή περίοδος της Βενετίας αρχίζει με τη μεταλλαγή της

Από τους Έλληνες , σε χώρο όπου διδάχτηκε η κλασσική παιδεία

Και άνθισε ο Ουμανισμός απάντησε αυθόρμητα ο μεγάθυμος Βησσαρίωνας, Για αυτό διάλεξα τη Βενετία ως δεύτερη πατρίδα μου

<< ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΕΝΑ ΆΛΛΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ >>.

Οι Έλληνες δημιούργησαν το πέρασμα στην Ιταλική Αναγέννηση

κάνοντας το κυρίαρχη πρόταση,

Αυτό το αίτημα θέτουν όλες οι εποχές.

Ό Μητροπολίτης Φιλαδέλφειας ο πιστός Γαβριήλ Σεβήρος

Παρενέβη λέγοντας παθιασμένα.

Η Αδελφότητα των Ορθόδοξων Ελλήνων της Βενετίας

Οι αιρετικοί- οι σχισματικοί όπως τους λετε αποτέλεσαν τη μαγιά

Για τη δημιουργία του Ευρωπαικού Πολιτισμού,

Είναι το Ελληνικό άνοιγμα στη Δύση.

Έξω τα πάντα σκέπαζε πυκνή αδιαπέραστη Ομίχλη τυλίγοντας

Τη μυθική πολιτεία με το λευκό μανδύα του Έρωτα και του Θανάτου.

Η Σινιορία έμοιαζε με ακυβέρνητο καράβι ενώ ταξίδευε στη θάλασσα

Του Αγνώστου. Μια ομιλούσα Σιωπή έδειχνε πόσο μόνος είναι ο άνθρωπος , γύρω η ουράνια γαλήνη έκρυβε μέσα της τα μυστικά του κόσμου.

Το Απολλώνιο φως φωτίζει το σκοτάδι είπε με έξαψη ο Μαρσίλιο Φιτσίνο ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος κι η Βενετία είναι ο προνομιακός

Τόπος του φωτός.

Αθάνατε Θεέ – Αθάνατε Θεέ

Τι αιώνα βλέπω να ανοίγεται μπροστά μου.

Πόσο θα ήθελα να ξανανιώσω το θαύμα συμπλήρωσε

Ο νεαρός μαθητής του Φιτσίνιο , ο Πίκο ντελα Μιράντολα,

Πόσο δίκαιο είχε ο Έρασμος όταν το είπε.

Μια χρυσή εποχή γεννά χρυσά πνεύματα απάντησε ο Πιέτρο Μπόμπιο

Στα Ελληνικά και στα Ιταλικά, απευθυνόμενος κυρίως στους Βενετούς

Πατρικίους αφού διεκδικούσαν για την πόλη τους το ρόλο της νέας

Πολιτιστικής πρωτεύουσας .

Γειτονεύουμε με τους Έλληνες και κατέχουμε όχι λίγες από τις πόλεις

Και τα νησιά τους για αυτό και έχετε στη διάθεσή σας και ανθρώπους

Και βιβλία για να διδαχθείτε. Σε πολλές από τις πόλεις μας βρίσκονται

σχολεία , τυπογραφία ότι χρειάζεται ώστε να προχωρήσετε.

Ευτυχώς ο εξαίρετος ουμανιστής Πιέτρο Μπόμπιο, οι φίλοι του,

Και μια πλειάδα λογίων προερχόμενοι από Βενετοκρατούμενες και Τουρκοκρατούμενες περιοχές υπήρξαν οι προστάτες και το αναγνωστικό

Κοινό αλλά και οι εκδότες που τύπωσαν τα πρώτα Ελληνικά βιβλία είπε

με υπερηφάνεια ο Μάρκος Μουσούρος .

Με ένταση παρενέβη ο Μαρσίλιο Φιτσίνο

Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι κατάφερε ο Άνθρωπος της Αναγέννησης , έκανε μεγάλη Τέχνη ικανή να αντέξει στο χρόνο,

Δημιούργησε θαυμαστές επινοήσεις στην Επιστήμη , την Αρχιτεκτονική.

Χαμογελώντας είπε πως η Αναγέννηση πρώτη αυτή τοποθέτησε τον Άνθρωπο στο κέντρο του κόσμου για να μπορεί να βλέπει - να ακούει

Και να αισθάνεται κάθε τι, ότι υπάρχει και γίνεται.

Ουράνιος και γήινος μαζί

Θνητός και Αθάνατος

Είπε ο πολύφρων Βησσαρίωνας

Είδε τη σχέση του με τον Αρχαίο Ελληνικό, Ρωμαϊκό και Βυζαντινό κόσμο ως μια συνεχή ασυνέχεια της δικής του Ιστορίας , έκανε

Τον Μεσαίωνα να φαίνεται ως ένα πέρασμα – μια μετάβαση σε μια

Άλλη εποχή .

Ο Άνθρωπος της Αναγέννησης είδε τον Εαυτό του σε σχέση με το

κοινωνικό- πολιτικό γίγνεσθαι.

Τότε ο νεαρός Πίκο ντελα Μιράντολα σηκώθηκε όρθιος

Και άρχισε να διαβάζει δυνατά ξαφνιάζοντας τον κόσμο,

Το Μανιφέστο της Βενετίας – την Χάρτα του Ανθρωπισμού

Όπως είπε μόλις είχε γράψει για την περίσταση.

<< Σε τοποθέτησα στο κέντρο του κόσμου είπε ο Θεός στον Αδάμ

για να μπορείς ευκολότερα να αγκαλιάζεις με το βλέμμα σου

όλα όσα σε περιβάλλουν και να γνωρίσεις όλα όσα περικλείει

ο κόσμος . Δημιούργησα ένα πλάσμα που δεν είναι ούτε ουράνιο

ούτε γήινο ούτε θνητό ούτε Αθάνατο. Θέλησα έτσι να σου δώσω

τη δύναμη να πλάσεις μόνος σου τον Εαυτό σου και να τον δαμάσεις.

Μπορείς να κατέβεις ως το επίπεδο του άγριου ζώου και να υψωθείς

Ως τη Θεότητα. >>

Ο άνθρωπος κρύβει τέτοια δύναμη μέσα του, μπορεί να δημιουργήσει

Ακόμα και το Σύμπαν συμπλήρωσε γεμάτος υπερηφάνεια ο δάσκαλός του ο Μαρσίλιο Φιτσίνο.

Ο Φιλόσοφος – Καλλιτέχνης ρωτάει την Ιστορία συστηματικά , τη μεταφυσική , τη λογική και τη γλώσσα είπε εντυπωσιασμένος ο Νικόλαος Κουζάνος . Συγγενεύει με την αλήθεια αποκαλύπτοντας το νόημα του κόσμου, δίνει προτεραιότητα στη γνώση, την επιστήμη και διαχειρίζεται με τρόπο ανοιχτό τη δύναμη , ότι απορρέει από αυτά .

Όσο η συζήτηση προχωρούσε τόσο μεγάλωνε το ενδιαφέρων

Οι ομιλητές της Πανχρονικής Βενετίας ήταν ικανοί να συζητούν

Ασταμάτητα για μέρες. Ήταν πέρα από το Μύθο και την Ιστορία

Αντικατοπτρίζοντας τα πάθη των ανθρώπων μέσα στο άνοιγμα

Όπου θνητοί – Αθάνατοι βρίσκονταν πιο κοντά στο Θεό,

Πιο κοντά στον Άνθρωπο. Αυτοί οι πολεμιστές του φωτός έκαναν το ταξίδι της Αιώνιας Επιστροφής στη μυθική Ιθάκη.

Έξω η θεά Ομίχλη εξακολουθούσε να απλώνεται σαν μανδύας

Δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα αξεδιάλυτου μυστηρίου,

Όσο δυνάμωναν οι σκιές , υπερφυσικές κινούνταν στους δρόμους ,

Τόσο από το Μέσα Χρόνο ακουγόταν όλο και πιο δυνατά

Ο Χειμώνας του Αντόνιο Βιβάλντι του κόκκινου ιερέα .

Ο πολύτροπος Βησσαρίωνας πήρε τον Κώδικα του Αγίου Μάρκου,

Μια αρχαία περγαμηνή , τον έφερα ο Φραντζέσκο Μοροζίνι

Από την Αλεξάνδρεια μαζί με το λείψανο του Αγίου Μάρκου,

Προστάτη της Βενετίας και τον τοποθέτησε πάνω σε ένα διάφανο

Γυαλί του Μουράνο ενώ φωτιζόταν από κάτω με αμέτρητα κεριά .

Τότε συνέβη το θαύμα αφήνοντας άφωνους τους Άλλους.

Σιγά – σιγά

Άρχισε να αποκαλύπτεται κάτω από το Ιερό κείμενο του Ευαγγελίου

Του Αγίου Μάρκου – πιστό αντίγραφο από το πρωτότυπο-

Ένα άλλο κείμενο. Αριστοτεχνικά γραμμένο στα Ελληνικά

από Αλεξανδρινούς αντιγραφείς ήταν πιστοί στην παράδοση, εργάζονταν στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας . Άρχισε να εμφανίζεται

Μια άλλη γλώσσα, άγνωστη κι όμως γνωστή , Περιείχε το Λόγο της κοσμικής Νοημοσύνης , Ενιαίο και εύκολα κατανοητό αφού διαπερνούσε το Είναι των ανθρώπων.

Ο Λόγος του Πανχρόνου είπε εκστασιασμένος ο πολυάριντας Οδυσσέας

Κοιτάζοντας περίεργα τους καρτερικούς συντρόφους.

Η γλώσσα του –κόσμου συμπλήρωσε ο πολύφρων Βησσαρίωνας , μια γλώσσα οικουμενική για όλους .

Αποκαλύπτει το άνοιγμα, το άγνωστο μέλλον ότι δεν μπορούν

Να εκφράσουν οι συμβατικές γλώσσες αλλά είναι κατανοητή από

Τους ανθρώπους. Η συμπαντική Νοημοσύνη διατρέχει το Είναι

Εν τω Γίγνεσθαι , το ποτάμι του χρόνου ζητάει να αποκαλυφθεί-

Να εκφραστεί διαμέσου αυτού του Λόγου.

Ο πολυθαρσείς Οδυσσέας άρχισε να τραγουδάει σκόρπια αποσπάσματα

Από τις ραψωδίες που έγραψε ο ποιητικός γεννήτορας του

Ο μυθικός Όμηρος , ο ποιητής των ποιητών ύμνησε τα κατορθώματα των Δαναών Αλλά και τα δικά του.