Γ ΜΕΡΟς -ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ- ΒΕΝΕΤΣΙΑΝΙΚΗ ΡΑΨΩΔΙΑ- ΡΕΚΒΙΕΜ ΣΤΗ ΒΕΝΕΤΙΑ -ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ -Part III-THE OPEN-RHAPSODY-Venetian- REQUIEM IN VENICE-Novel

Γ ΜΕΡΟς - ΡΕΚΒΙΕΜ ΣΤΗ ΒΕΝΕΤΙΑ - ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ-
Novel of Venice - Part C- REQUIEM IN VENICE

  
Οι πτυχώσεις των παγωμένων κυμάτων του μεγάλου Καναλιού

Μετέφεραν τους πολύπενθους Έλληνες πίσω στον Κεράτιο, όπου

Τα νερά είναι το Ίδιο διάφανα κι οι μνήμες τους σβήνουν από τα ξίφη

Των μιναρέδων καθώς καθρεφτίζονται θρυμματισμένοι, τσακισμένες

Σκιές στοιχειώνουν στον ύπνο τους.

Έβλεπαν συντετριμμένοι τα στρατεύματα του Μωάμεθ του Πορθητή

Να παρελαύνουν πάνω στα απόρθητα κάστρα , χιλιάδες οι νεκροί.

Τα πτώματα στοίβες ολόκληρες το Ένα πάνω στο Άλλο και τα γεράκια

Χαρούμενα να κάνουν από πάνω τους κύκλους του θανάτου, τις βουτιές

Του μεταθανάτου. Ο ουρανός γαλήνιος να καθρεφτίζεται στα γαλανά νερά του Βοσπόρου καταλαγιάζοντας τον πόνο των άστρων.

Έβλεπαν τα πολεμικά πλοία των Βυζαντινών και των Λατίνων

Να πολεμούν λυσσαλέα τους Οθωμανούς ανοίγοντας το δρόμο

Προς τη Μαύρη Θάλασσα. Ο Βόσπορος , το μεγάλο Κανάλι, ο Κεράτιος

Η προκυμαία του Αγίου Μάρκου, ο Μαρμαράς τα πολυδαίδαλα κανάλια

Ήταν οι Ίδιοι υδάτινοι καθρέφτες . Οδηγούσαν στο πέρασμα μεταθανάτου , γίνονταν η Αχερουσία λίμνη του μεγάλου χρόνου

Όπου όλα ήταν το Ένα και τα Πολλά μαζί.

Η πλανητική Νοσταλγία κυρίευσε τις καρδιές των απατρίδων πολεμιστών αντικρίζοντας τη Μαρκιανή Βιβλιοθήκη.

Η βιβλιοθήκη του κόσμου είπε ο πολυίστορ Οδυσσέας

Ενας ολόκληρος κόσμος είναι εν τω γίγνεσθαι, το φως και το σκοτάδι

Ενός Άλλου κόσμου. Η Σιωπή στην πλατεία του Αγίου Μάρκου

Τραγουδούσε εκπληκτικά ενώ η θεά Ομίχλη κάλυπτε αδιαπέραστη

Τη μαγική πόλη.

Η είσοδος της Μαρκιανής Βιβλιοθήκης ήταν ορθάνοιχτη

Κόσμος πολύς περίμενε απ’ έξω παρά το κρύο, ουράνια πνεύματα

Φτερούγιζαν από πάνω τραγουδώντας το τραγούδι της Βενετίας.

Τα φώτα – τα φώτα

Να ανάψουν οι πολυέλαιοι , τα κεριά

Τι υπέροχη φωταψία.

Οι πανχρονικοί πολεμιστές πρέπει να τα δουν όλα

Είπε περήφανα ο δόγης της Βενετίας , ο Αλβίζε Μοντσένικο

Μαζί με το Συμβούλιο των Δέκα περίμεναν στην είσοδο.

Οι στοές και τα αμέτρητα παράθυρα άρχισαν να ανταποκρίνονται χαρούμενα στους θεϊκούς επισκέπτες.

Ένα από τα ωραιότερα κτίρια της Βενετίας άνοιξε διάπλατα τις πόρτες

Για να δεχθεί τους πολύμορφους Έλληνες.

Ο δόγης της Βενετίας ο Αλβίζε Μοντσένικο

Φορώντας χρυσοκίτρινο ιμάτιο, στολισμένο με ερμίνα.

Ο Πετράρχης προς τιμή του έγινε η Βιβλιοθήκη

πρώτος αυτός μετέφρασε Όμηρο στα Λατινικά

ο μεγάλος Φλωρεντινός δεν έκρυβε τη χαρά του.

Ο καρδινάλιος Βησσαρίωνας φορώντας μαύρα πάνω από

Τον κατάλευκο χιτώνα.

Ο περίφημος ουμανιστής Πιέτρο Μπόμπιο

Παρότρυνε τους Βενετούς στη μελέτη των κλασσικών γραμμάτων γειτονεύουμε με τους Έλληνες έλεγε .

Ο πλατωνικός φιλόσοφος Μαρσίλιο Φιτσίνο

Και ο μαθητής του Πίκο ντελα Μιράντολα .

Ο Γερμανός ουμανιστής Πάουλ ντε Μίντελμπουργκ

Ο φιλέλληνας τυπογράφος Άλδος Μανούτιο με τους διάσημους

Έλληνες ουμανιστές και επιμελητές εκδόσεων τον Μάρκο Μουσούρο

Και τον Αριστόβουλο Αποστόλη. Οι αδελφοί Νικολίνι ντα Σάμπα

Εξαίρετοι τυπογράφοι, οι εκδότες Πινέλι και Τζουλιάνι,

Αρκετοί σπουδαστές από το Φλαγγίνιο Φροντιστήριο.

Ο Τσέζαρε Κρεμονίνι από το πανεπιστήμιο της Πάντοβας,

Δάσκαλος του Θεόφιλου Κορυδαλέα και του Ιωάννη Κωτιούντιου

Και οι τρεις μαζί μέλη της Ακαδημίας των Αβλαβών , Αριστοτελικοί

Και Ορθόδοξοι έρχονταν συχνά σε σύγκρουση με τους Καθολικούς .

Ο Ερμής ο τρισμέγιστος έβλεπε αόρατος μειδιώντας αινιγματικά,

Είχε την εποπτεία για την πολιτιστική εξέλιξη της Βενετίας

Και της Ευρώπης. Η αυγή του νεότερου Ορθολογισμού ήρθε πιο

Γρήγορα από ότι περίμενε, η Επιστήμη έκανε άλματα ενώ

η φιλοσοφία και ο συγκρητισμός υποχωρούσαν προς την έρευνα

όμως η Μαγεία – η Αλχημεία και η Μαγγανεία καλά κρατούσαν.

Θεϊκέ Οδυσσέα

Μυθικέ βασιλιά της Ιθάκης

Και εσείς πολύπαθοι σύντροφοι

Καλώς ήρθατε,

Είσαστε φιλοξενούμενοι δικοί μου

Και του Συμβουλίου των Δέκα.

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας απάντησε συγκινημένος

Ευγενικέ δόγη της Βενετίας

Υπέροχε Αλβίζε Μοντσένικο,

Η τιμή είναι μεγάλη

Η Βενετία έγινε η δεύτερη πατρίδα

Των εξόριστων Ελλήνων μετά την Άλωση της Πόλης

Το -ΑΛΛΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ- .

Είναι προνόμιο της τύχης να υποδεχόμαστε

Τους πολεμιστές του φωτός , αυτούς οι οποίοι

Κάνουν το ταξίδι της Αιώνιας Επιστροφής

Μέσα στο άνοιγμα απάντησε περήφανα ο δόγης της Βενετίας.

Ελάτε – ελάτε

Είπε ο σεβάσμιος αδελφός Βησσαρίωνας

Ας προχωρήσουμε στο εσωτερικό, η βιβλιοθήκη είναι μεγάλη

Και δεν θα μπορέσουμε να τη δούμε όλη.

Εάν οι Έλληνες είχαν ακούσει το σοφό Βησσαρίωνα

Θα είχε σωθεί η Βυζαντινή Αυτοκρατορία

Είπε με στόμφο ο Αλβίζε Μοντσένικο.

Πίστευε όπως και ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος,

Πως ο προσανατολισμός προς τη Δύση ήταν η μόνη ελπίδα σωτηρίας

Η μόνη λύση . Γι αυτό όντας Μητροπολίτης Νικαίας δέχθηκε τον τίτλο

Του Καρδινάλιου όταν τον πρότεινε ο Πάπας και πήγε στη Ρώμη,

Ένας από τους πρωτεργάτες της ΕΝΩΣΗΣ.

Δεν τον άφησαν οι ΑΝΘΕΝΩΤΙΚΟΙ είπε ο Θεόδωρος Παλαιολόγος

Τον ανάγκασαν να φύγει.

Καλά – καλά

Είπε γαλήνια ο Βησσαρίωνας

Αναζητούσε τη Χριστιανική Αποκάλυψη και την εναρμόνιση

με τη Σκέψη των Αρχαίων Ελλήνων.

Αυτά είναι παρελθόν – τώρα τι κάνουμε

Το γένος των Ελλήνων είναι σκλαβωμένο

Και η ΤΥΡΑΝΝΙΑ των Τούρκων είναι αβάσταχτη.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Μόνο η Επανάσταση μπορεί να σώσει τους Έλληνες

Από τον Οθωμανικό ζυγό απάντησαν όλοι μαζί.

Η Μαρκιανή Βιβλιοθήκη έγινε ειδικά για να στεγάσει

Την τεράστια προσωπική Βιβλιοθήκη που είχε

ο σοφός Βησσαρίωνας και δώρισε στην πόλη της Βενετίας

είπε παρεμβαίνοντας ο Πιέτρο Μπόμπιο για να αποφορτίσει

λίγο τη συζήτηση.

Περιλαμβάνει 900 τόμους από τους οποίους οι 750 είναι

Ελληνικά και Λατινικά χειρόγραφα, έχει πολλούς

Πλατωνικούς και Αριστοτελικούς Κώδικες.

Να ετοιμαστούν οι αίθουσες

με τους Νεοπλατωνικούς και Αριστοτελικούς Κώδικες

Του Βησσαρίωνα διέταξε ο δόγης Μοντσένικο

Στους βιβλιοθηκάριους και τους κωδικογράφους ,

στέκονταν παρά δίπλα .

Οι εκδόσεις - Κόρπους Χερμέτικουμ- είναι οι αρχαιότερες

τυπώθηκαν στη Βενετία.

Ο Πετράρχης συγκινημένος συμπλήρωσε πως χάρη

Στην Ερμητική Παράδοση, η αρχαία γνώση άρχισε

Να αναβιώνει μέσα από το Νεοπλατωνικά κείμενα.

Ελάτε θα σας δείξω κάτι σημαντικό εκεί φυλάσσονται τα αυθεντικά χειρόγραφα των Ομηρικών Επών , πρώτος από όλους μετέφρασα

Τον Όμηρο στην Ευρώπη.

Ευχαριστώ – ευχαριστώ

Απάντησε ο πολύτλας Οδυσσέας

Είμαι περίεργος να δω πως έκανες τη μετάφραση,

Εάν μπόρεσες να μεταφέρεις στα Λατινικά κάτι

Από τη μαγεία του Ομήρου.

Είμαι συγκλονισμένος , αισθάνομαι πολύ τυχερός

Γνωρίζω από κοντά τους πραγματικούς ήρωες

Του μεγάλου Δασκάλου.

Πράγματι είσαστε αληθινοί

Φτιαγμένοι από Σάρκα , Οστά και Αίμα.

Δεν θα μπορούσε να είναι Αλλιώς είπε ο πολύφρων Οδυσσέας

Είμαστε τόσο γήινοι κι ανθρώπινοι όπως κι εσύ.

Αν και κάνετε τα περάσματα του μεταθανάτου

Μέσα από την Αιώνια Επιστροφή και επανέρχεστε

Μεταμορφωμένοι ανάλογα με την εποχή,

Φαίνεστε τόσο νέοι είπε ο μεγάλος ποιητής της Φλωρεντίας .

Είναι ένα θαύμα συμπλήρωσε ο συνετός Βησσαρίωνας

Η Αναγέννηση έρχεται μέσα από τον Έρωτα και το Θάνατο,

Ο όψιμος Μεσαίωνας κι η Ιταλική Αναγέννηση

Έχουν κάτι από Αυτό το άρωμα .

Με την αναβίωση της Αρχαίας Γνώσης δημιουργήθηκε

Αυτή η Διαφορά- ένα ξέφωτο του ανοίγματος.

Υπέροχε Πετράρχη

Απάντησε ο πολυτλήμων Οδυσσέας

Είμαστε πραγματικοί και φανταστικοί μαζί.

Ζούμε στην Αρχή και το Τέλος του χρόνου

Κάνοντας το ταξίδι της Πανχρονικής Επιστροφής

Μέσα στη Σκουληκότρυπα του μεγάλου χρόνου.

Ο Όμηρος ο επικός γεννήτοράς μας

Ύμνησε τα κατορθώματά μας

Στο Ιερό Πτολήεθρο, την απάτητη Τροία

Και την Επιστροφή στην Ιθάκη,

Στα δυο μεγάλα Έπη, την Ιλιάδα και την Οδύσσεια.

Αλλά ο Μύθος και η Ιστορία της Άλωσης της Τροίας

Θα επανέρχονται όσο υπάρχουν άνθρωποι,

Οι οποίοι θα αναβιώνουν διαφορετικά Αυτά

Τα μεγάλα Έπη. Εμείς ακολουθώντας τις Αναγεννήσεις

Του Σύμπαντος αλλάζουμε παραμένοντας -Ίδιοι-,

Ώσπου να ολοκληρώσουμε την ύπαρξή μας

Και να εξαφανιστούμε στη Μαύρη Τρύπα του ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΟΥ.

Τότε και μόνο τότε

Παίζουμε το Παιχνίδι του κόσμου

Συμπλήρωσε ο πολύμορφος Περίδης.

Καλά – καλά

Εάν οι Βενετσιάνοι ακούσουν όσα λέγονται

Αμέσως θα θελήσουν να κάνουν Αυτό το μαγικό ταξίδι

Είπε ο Τζοβάνι Μοντσένικο ο αδελφός του δόγη,

Χρημάτισε δόγης και ο Ίδιος.

Θα επέλθει πλήρης ΑΤΑΞΊΑ συμπλήρωσε ο θεϊκός Πετράρχης

Είναι η μεγαλύτερη Αναγέννηση .

Στους υπερφορτωμένους τοίχους της Μαρκιανής Βιβλιοθήκης

Υπήρχαν τόσοι κόσμοι όσοι και ο κόσμος ότι μας περιβάλει.

Κάθε ένα από τα αμέτρητα βιβλία τους Κώδικες και τα χειρόγραφα

Ήταν ένας ξεχωριστός κόσμος , φανέρωνε το θαύμα του κόσμου.

Οι πολύχρωμες τοιχογραφίες έδειχναν την αριστοκρατική ατμόσφαιρα

Της Βενετίας , κυριαρχούσε το Μπαρόκ – η Αναγέννηση και η Ρώμη,

Σε μια σύνθεση όπου το βλέμμα των πολύτροπων Ελλήνων

Διέκρινε το μετα- Βυζάντιο . Οι εσοχές με τα αγάλματα και τους μικρούς

Εσωτερικούς κήπους παρέπεμπαν στους κρεμαστούς κήπους της πόλης.

Μέσα στα αναγνωστήρια κυριαρχούσε μια μοναστική λιτότητα,

Θύμιζε το Άγιο Όρος , υπήρχαν μέσα ελάχιστα έπιπλα και πολλά παράθυρα από όπου έμπαινε άπλετο φως .

Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ του μέλλοντος – το κτίριο των βιβλίων

Είναι ένα κρυσταλλικό πέρασμα , μας μεταφέρει με την ταχύτητα

Του φωτός σε όλους τους κόσμους είπε με θέρμη ο πλανητικός Οδυσσέας . Έχει πλίθινη βάση , τέσσερα πήλινα πόδια

Στηρίζουν όλο το κτίριο. Τα πόδια έχουν λατινοαμερικάνικη επιτήδευση ,

Κινέζικη αρμονία , Ινδική πνευματικότητα και Αιγυπτιακό μεγαλείο.

Το αμέσως επόμενο Ευρύ Πεδίο έχει το σχήμα του Σταυρού,

Είναι Ελληνορωμαϊκό και χριστιανικό ο Ιστορικός τάπητας όπου πάνω του στηρίζονται τα περάσματα μεταθανάτου.

Το άνοιγμα της Βιβλιοθήκης είναι φτιαγμένο από φως

Κανείς δεν μπορεί να το αγγίξει, είναι ασύλληπτο, εσωτερικό

Και εξωτερικό μαζί, δέχεται την εισβολή αμέτρητων κόσμων.

Αυτό όμως επεκτείνεται μεταβαλλόμενο, μια διαρκής αδημιούργητη

Ρευστή μάζα ασκεί ακαταμάχητη έλξη στους ανθρώπους.

Τα αμέτρητα βιβλία της βιβλιοθήκης του Πανχρόνου είναι φτιαγμένα

Από φως και χρόνο.

Ο πολύμορφος Βησσαρίωνας παρενέβη συγκλονισμένος

Το βιβλίο του κόσμου είναι το άνοιγμα

Μια ραψωδία παρόντος- παρελθόντος και μέλλοντος

Ένα ρευστό καμπυλόγραμμο πεδίο.

Οι λεωφόροι του μέλλοντος είναι μονολιθικοί

Μυκηναϊκοί , Ασσυριακή , Βυζαντινοί , Μοντέρνοι

Μια λεπτή γραμμή του χρόνου όπου περιέχονται όλες

Οι διακυμάνσεις του μεγάλου χρόνου.

Με έξαψη συμπλήρωσε ο ποιητής Πετράρχης

Το άνοιγμα του μέλλοντος είναι πολύ -πολιτισμικό ενέχει

Αδιάκριτα όλους τους πολιτισμούς και ανάλογα με την Ιστορική

Συγκυρία προέχει ένας από αυτούς.

Η μυρωδιά των παπύρων και των παλαιών βιβλίων έκανε τους πολεμιστές του φωτός να θυμηθούν τις άλλες βιβλιοθήκες που επισκέφτηκαν Αθήνα – Αλεξάνδρεια – Ρώμη- Κωνσταντινούπολη.

Να όμως τώρα βρίσκονταν σε αυτές τις υπέροχες αίθουσες

με τα περίτεχνα πατώματα και τις φανταστικές διακοσμήσεις

τα ατέλειωτα βιβλία στα ράφια. Θα είχαν χαθεί στους διαδρόμους

Εάν δεν είχαν οδηγό τον πολυμήχανο Βησσαρίωνα και τους

Πολύπειρους βιβλιοθηκάριους , συντηρούσαν τα βιβλία

Κρατώντας άσβεστη τη φλόγα της μάθησης.

Όσο προχωρούσαν τόσο η αγωνία μεγάλωνε ώσπου να φθάσουν

Στη μεγάλη αίθουσα των συνεδριάσεων , εκεί θα γινόταν η μεγάλη

Συζήτηση για τον Ουμανισμό της Αναγέννησης και πως διαπερνάει

Τους αιώνες. Ο Ανθρωπισμός της Ιταλίας .

Πολύμορφε Βησσαρίωνα

Έχουμε ακούσει ένα θρύλο

λεει πως εδώ στη Μαρκιανή Βιβλιοθήκη

φυλάγεται το Χρυσό Βιβλίο

ρώτησε ο πρίγκιπας Ιθακήσιος .

Δίπλα ο γιος του Μιχαήλ Άγγελος

άκουγε με ενδιαφέρων,

ένας θησαυρός ανεκτίμητης αξίας,

ελάχιστοι άνθρωποι έχουν δει

κι έχουν διαβάσει το βιβλίο των βιβλίων.

Ο μεγάθυμος Βησσαρίωνας χαμογέλασε ελαφρά κοίταξε με νόημα το δόγη Αλβίζε Μόντσένικο και είπε αινιγματικά.

Ναι πράγματι υπάρχει το Βιβλίο των Βιβλίων

Είναι καλά κρυμμένο.

Θέλουμε να το δούμε, θέλουμε να το διαβάσουμε

Τι γράφει μέσα , σε τι αναφέρεται

Απάντησαν αμέσως όλοι μαζί.

Αφού δίστασαν λίγο ο δόγης Αλβίζε Μοντσένικο , ο θεϊκός Βησσαρίωνας και ο Αρχιβιβλιοθηκάριος που ήταν υπεύθυνος

για τη φύλαξη του βιβλίου είπαν – ακολουθήστε μας .

Όλοι μαζί συνέχισαν περνώντας από πολυδαίδαλους διαδρόμους,

Μυστηριακά αναγνωστήρια ώσπου έφθασαν σε μια μικρή αίθουσα ,

Τόσο μικρή μόνο ελάχιστοι χωρούσαν , οι περισσότεροι έμειναν απ’ έξω.

Ο πολύφρων Βησσαρίωνας γύρισε κατασυγκινημένος το πόμολο της μυστικής κρύπτης κι αμέσως αποκαλύφθηκε το Μαγικό Βιβλίο.

Ήταν τοποθετημένο μέσα σε μια κρυστάλλινη σφαίρα, αυτό έδινε φανταστικές ιδιότητες στο βιβλίο.

Ο ταλασίφρων Οδυσσέας και οι Άλλοι

Θαύμασαν άφωνοι το Βιβλίο των βιβλίων,

Ακτινοβολούσε φως- μια μινιατούρα χρυσόδετη

Δεμένη με εξώφυλλα φτιαγμένα από ξύλο, φίλντισι και χρυσό.

Είναι γραμμένο στα Ελληνικά από σπουδαίους Βυζαντινούς

Αντιγραφείς και Κωδικογράφους, όποιος το αγγίζει ως δια μαγείας

Καταλαβαίνει το περιεχόμενο λες και ο Λόγος αυτόματα μεταφράζεται

Στη μητρική του Γλώσσα είπε ο πολυμαθής Βησσαρίωνας .

Αυτό συμβαίνει επειδή είναι Εν των Γίγνεσθαι

Η Γλώσσα του κόσμου , ενέχει όλες τις γλώσσες

Τις γνωστές και τις άγνωστες συμπλήρωσε περήφανα

Ο δόγης της Βενετίας ο Αλβίζε Μοντσένικο .

Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να αντιληφθούν τη γλώσσα

Ανεξάρτητα από φυλή , γένος και γλώσσα , θρησκεία, πατρίδα

Κι εποχή.

Περιέχει την Ιστορία της Ανθρωπότητας

Κι αποκαλύπτει πως δημιουργήθηκε ο κόσμος

Είπε ο μέγας Πετράρχης , -το Έπος του Πανχρόνου-

Την περίφημη ΠΑΝΧΡΟΝΙΑΔΑ εκεί όλες οι διαστάσεις

του χρόνου φανερώνουν το άνοιγμα.

Πολύτλα Οδυσσέα

Γρήγορα να το διαβάσουμε είπε ο ανυπόμονος Πολίτης

Είναι ευκαιρία να μάθουμε πότε θα γυρίσουμε οριστικά πίσω

Στη μυθική Ιθάκη.

Το θέλεις τόσο πολύ ρώτησε ο θεϊκός Πετράρχης

Μάθε λοιπόν πως το βιβλίο δεν είναι ένα Μαντείο,

Ένας λύτης αινιγμάτων και μυστηρίων

Αυτός είναι ο εύκολος δρόμος.

Το άνοιγμα είναι βίωμα ,αίσθημα , φως και ευαισθησία

Άμεση Αντίληψη κι ο χρόνος του Πανχρόνου είναι Ενιαίος

Μέσα στην πολυδιάστατη Πολλαπλότητα .

Το μέλλον δεν έχει και πολύ σημασία επειδή

Είναι πέρα από το μέλλον, ούτε η Επιστροφή γιατί

Ξεπερνάει κατά πολύ την Αιώνια Επιστροφή.

Σπάει τον ευθύγραμμο και κάθετο τρόπο Σκέψης της ποίησης

Και της Φιλοσοφίας και ανοίγεται στα ευρύτατα πεδία του Αγνώστου.

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΧΡΟΝΟΥ είναι ανεξερεύνητος και άπορος

Πρώτα όμως πρέπει να τον ζήσεις για να μιλήσεις για Αυτόν.

Ο άνθρωπος είναι ένα δεχόμένο είπε ο πολυμνήμων Βησσαρίωνας

Πρέπει να είναι έτοιμος να δεχθεί το Άλλο .

Το άνοιγμα είναι ο χρόνος του Πανχρόνου,

Ενέχει τη γέννηση και τη δημιουργία,

Τον Έρωτα και το Θάνατο,

Την Αρχή και το Τέλος

Καθώς χάνονται μέσα στο ΑΤΕΛΕΥΤΗΤΟ.

Ο Αρχιβιβλιοθηκάριος ο Τζουζέπε ντ’ Αντόνι αφού έκλεισε

με μεγάλη προσοχή την κρύπτη με το βιβλίο των βιβλίων,

Έκανα νόημα πως τώρα μπορούσαν να αποχωρίσουν

Και να πάνε προς την αίθουσα τον Συμβουλίου

Για να συνεχίσουν τη συζήτηση.

Όλοι μαζί προχώρησαν ακολουθώντας το δόγη της Βενετίας ,

Τον πολύμορφο Βησσαρίωνα και τον πολύφημο Πετράρχη

με τους Άλλους . Ένιωθαν συγκλονισμένοι επειδή έστω

Και για λίγο βίωσαν το χρόνο του Πανχρόνου.

Η ψυχή τους ήταν τόσο χαρούμενη , τόσο ανάλαφρη

Λες και δεν υπήρχε βαρύτητα, αντιλαμβάνονταν όλες

Τις διαστάσεις του Πανχρόνου σε ένα Άναρχο

και Α-χορικό ΑΝΟΙΓΜΑ.

Οι δαιδαλώδεις διάδρομοι ήταν μέρος του Όλου δεν ενοχλούσαν

Καθόλου, ίσα – ίσα οδηγούσαν στο απέραντο διάστημα .

Να φθάσαμε είπε ο γραμματικός βιβλιοθηκάριος

Μας περιμένουν , είναι μια ανοιχτή συγκέντρωση,

Μπορεί να πάρει μέρος όποιος θέλει Βενετσιάνος ή Άλλος.

Πλήθος κόσμου περίμενε στην αίθουσα του θρόνου, ήταν εκεί ένας

στρατός από άχρονα πνεύματα, όσοι δόξασαν τη Βενετία.

Ήθελαν να πάρουν μέρος στη συζήτηση , η συγκέντρωση θα άλλαζε

Το μέλλον του κόσμου και της αγαπημένης τους Βενετίας.

Όλοι οι μεγάλοι άνδρες όσοι πέρασαν από τη Σινιορία ήταν εκεί

Ο Φρειδερίκος Νίτσε, ο ποιητής του Ζαρατούστρα παρέα με τον Βάγκνερ

τη γυναίκα του Κόζιμα και τον πεθερό του Φρανς Λίστ.

Ο Νικόλαος Κουζάνος- ο Ουόμο Γιουνιβερσάλις

Ο πιο χαρακτηριστικός Έλληνας της Αναγέννησης, άγγιξε τα όρια

Των Αρχαίων Ελλήνων, φιλόσοφος , ποιητής, αστρολόγος , μαθηματικός

Δάσκαλος δίδαξε Πλάτωνα και Αριστοτέλη στους Ιταλούς .

Μαζί του ο Ούγκο Φώσκολος , ποιητής , φιλόλογος

Δάσκαλος δίδασκε μαθηματικά, φιλολογία κι επιστήμες.

Ο Διονύσιος Σολομός σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Πάντοβας

Και τη Βενετία , φλογερός πατριώτης έγραψε τον Ύμνο προς

Την Ελευθερία , ο Ανδρέας Κάλβος δίδαξε στη Φλωρεντία.

Ο Κάρλο Γκολντόνι ο κορυφαίος της Κομέντια ντελα Άρτε,

Άλλαξε το θέατρο στην Ιταλία.

Ο Τόμας Μάν ο συγγραφέας του Μαγικού Βουνού, το πληρέστερο

Μυθιστόρημα που γράφθηκε ποτέ. Ο Ιρλανδός Τζέιμς Τζόις

Εμπνεύστηκε τον Οδυσσέα του στη Βενετία. Ο μεγάλος Γκαίτε

Ο άνθρωπος της Δημοκρατίας της Βαιμάρης , ο Γιόζεφ Μπρόντσκι

Πολωνός ύμνησε με την υδατογραφία του τη Βενετία.

Ένας ψίθυρος , ένα σούσουρο ακούστηκε όταν η μεγάλη πομπή των πολεμιστών του φωτός μπήκε στην Αίθουσα του Συμβουλίου.

Όλοι μαζί οι παρευρισκόμενοι σηκώθηκαν όρθιοι και άρχισαν να χειροκροτούν παρατεταμένα, δάκρυσε ο πολύπαθος Οδυσσέας ,

Ούτε οι Ιθακήσιοι θα μας υποδέχονταν έτσι είπε στους έκπληκτους

Συντρόφους .

Όταν ηρέμησαν λίγο τα πράγματα και κάθισαν όλοι στις θέσεις τους

Το λόγο πήρε ο δόγης Αλβίζε Μοντσένικο, είπε ξανά πως είναι μεγάλη τιμή για τη Γαληνότατη Δημοκρατία της Βενετίας να υποδέχεται τους πολεμιστές του φωτός , τον πολυμήχανο Οδυσσέα και τους καρτερικούς

συντρόφους , πρωτοήρωες της Αιώνιας Επιστροφής ταξιδεύουν μέσα στον άνοιγμα.

Οι Βενετοί- το Συμβούλιο των Δέκα και ο Ίδιος προσωπικά

Σας καλώς ορίζουμε στην πόλη των Εμπόρων και της μεγάλης Τέχνης.

Νομίζω πως είμαστε έτοιμοι να αρχίσουμε τη συζήτηση

Για τα παρόντα – τα παρελθόντα και τα μέλλοντα.

Ο πολύμορφος Οδυσσέας σηκώθηκε όρθιος

και με τη βροντερή φωνή του

λες και ερχόταν από το μέλλον είπε συγκινημένος.

Υπέροχε δόγη

Αλβίζε Μοντσένικο

Και σεις μεγαλόψυχοι Βενετσιάνοι.

Πουθενά στον κόσμο όπου και αν πήγαμε

Δεν μας υποδέχτηκαν με αυτό τον τρόπο,

Τόση ευγένεια και ευαισθησία μόνοι οι πολίτες

Μιας θαλασσοκράτειρας πόλης έχουν.

Αυτό επιβεβαιώνει τη φήμη σας πως είστε

Ανυπέρβλητοι ναυτικοί, γενναίοι πολεμιστές,

Σπουδαίοι έμποροι και κοσμοπολίτες.

Γενναιόδωροι, πρόθυμα δεχτήκατε τους πρόσφυγες Έλληνες

Μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης δημιουργώντας

όλοι μαζί την περίφημη Ιταλική Αναγέννηση.

Το μεγαλύτερο ρεύμα στην Τέχνη – την Πολιτική και τις Επιστήμες.

Εσείς βάλατε τον Άνθρωπο στο κέντρο του κόσμου

Θέτοντας τις Αρχές του Ουμανισμού, ένα απίθανο κίνημα ερχόταν

Από το μέλλον.

Πολυμήχανε Οδυσσέα

Είναι σπουδαία όσα είπες

Απάντησε ο Αλβίζε Μόντσένικο,

Το λόγο μπορεί να πάρει όποιος θέλει

Δεν υπάρχει σειρά προτεραιότητας .

Αργά – αργά

Σηκώθηκε ο Φρειδερίκος Νίτσε

Γνωρίζοντας από ακροατήρια ρώτησε με σταθερή φωνή .

Θεϊκέ Οδυσσέα

Πολυμήχανε βασιλιά της μυθικής Ιθάκης

Έρχεσαι από το άνοιγμα και είσαι πρωτοήρωας

Της Αιώνιας Επιστροφής ,

ένας πολεμιστής του πλανητικού Νόστου.

Αέναα γεννιέσαι και πεθαίνεις

μέσα και πέρα από τη ζωή και το θάνατο,

μίλησέ μας για τη Δημοκρατία του Πανχρόνου.

Ανυπέρβλητε Νίτσε

Μεγάλε στοχαστή του Υπεράνθρωπου

Μα κι εσύ έγραψες για την Αιώνια Επιστροφή,

Το Ζαρατούστρα, τη γέννηση της Τραγωδίας ,

Το Ανθρώπινο πάρα πολύ Ανθρώπινο.

Αυτό όμως για το οποίο μιλάμε είναι κάτι

Τελείως διαφορετικό.

Η Δημοκρατία του Πανχρόνου είναι άνοιγμα – αλήθεια και ελευθερία.

Οι διαστάσεις του χρόνου είναι Εν τω Γίγνεσθαι

Μέσα και πέρα από το παρελθόν- το παρόν και το μέλλον.

Ποιος μπορεί να βιώσει μια τέτοια κατάσταση

Ρώτησε απορημένος ο Βάγκνερ

Και τι είδους εξουσία θα έχει σε σχέση με τους Άλλους ,

Ίσως έχουμε την απόλυτη Τυραννία .

Όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν την ίδια νοημοσύνη

Οι ποιο πολλοί δεν μπορούν να ακολουθήσουν.

Είμαστε Ίδιοι κι όμως διαφορετικοί

Όχι Ισότιμοι ο καθένας έχει τα ταλέντα

Και τις αδυναμίες του. Με αυτό τον τρόπο έχουμε

Τη Δημοκρατία της μη Δημοκρατίας όπου κάποιοι

με τη Σκέψη , το Πνεύμα και τη δύναμη θα κυριαρχήσουν.

Κάπως ενοχλημένος απάντησε ο θείος Οδυσσέας

Μα αυτή είναι η ομορφιά του ανοίγματος

Η απόλυτη ελευθερία της Δημοκρατίας του Πανχρόνου

Παύει να υπάρχει όταν πάει να γίνει εξουσία

Οποιασδήποτε μορφής .

Η εξουσία της μη Εξουσίας είναι η Γαλαξιακή Δημοκρατία,

Κάθε φορά αρχίζει από το Ίδιο σημείο με τον Άλλο

Κάνοντας το ταξίδι μαζί΄. Η Νοημοσύνη οξύνεται μόνο όταν

Είναι εν τω γίγνεσθαι με τον Άλλον.

Όταν είσαι πιο μπροστά και προσπαθείς να κυριαρχήσεις

Αυτό αρχίζει να αμβλύνεται και στο τέλος χάνεται .

Παύει να είναι καθαρή και διάφανη η Σκέψη,

Γεμίζει σκουριές , τυφλώνεσαι για αυτό δεν αντιλαμβάνεσαι

Όπως πριν.

Με άλλα λόγια ο Άνθρωπος της Δημοκρατίας του Πανχρόνου

είναι μεγαλοφυής με το μεγαλοφυή και Ανόητος με τον ανόητο

Ανακαλύπτουν μαζί τον κόσμο .

Άρα δεν υπάρχει καμιά εξουσία αναρωτήθηκε ο Βάγκνερ

Η διαφορά του Άλλου δίνει το ρυθμό, την κίνηση του Είναι

Εν τω γίγνεσθαι αλλά πρακτικά πως γίνεται αυτό,

Πως θα διοικείται ο κόσμος , πως θα παίρνονται οι αποφάσεις.

Μια βοή δυσαρέσκειας ακούστηκε στην αίθουσα

Κι ύστερα φωνές διαμαρτυρίας.

Μα το θέμα της εξουσίας είναι άλυτο

Απάντησε με ένταση ο Νικόλαος Κουζάνος.

Η πόλη -Αυτό- θεσμίζεται ανάλογα με τη θρησκευτική, πολιτική,

Και Κοινωνική κατάσταση , η οικονομία διαμορφώνεται

Σε σχέση με την εποχή.

Δεν υπάρχουν Νόμοι , Κανόνες οριστικοί και τελικοί,

Κάθε φορά αναθεωρούνται με πολέμους , επαναστάσεις

Και θυσίες ή με Ειρηνικό τρόπο.

Οι πολίτες Αυτόνομα – Αυτόδικα- Αυτό- οργανώνονται σε κοινά

Αποδεκτούς θεσμούς κάνοντας μερικά βήματα μπροστά

Και πολλά βήματα πίσω μέχρι να βρουν ότι θέλουν.

Ας μην παρασυρθούμε σε ατέρμονες θεωρητικές συζητήσεις

Παρενέβη συναινετικά ο μεγάθυμος Βησσαρίωνας .

Αγαπητοί Αδελφοί

Πρώτα πρέπει να ανακαλύψουμε την πολιτεία του Θεού

Για να περάσουμε στην Δημοκρατία του Πανχρόνου.

Όλοι κρύβουμε μέσα μας έναν ποιητή , ένα φιλόσοφο

Είπε ο δόγης Αλβίζε Μοντσένικο έτσι όπως πάμε δεν

Μας φθάνουν πολλά μερόνυχτα για να καταλήξουμε κάπου.

Η Χρυσή περίοδος της Βενετίας αρχίζει με τη μεταλλαγή της

Από τους Έλληνες , σε χώρο όπου διδάχτηκε η κλασσική παιδεία

Και άνθισε ο Ουμανισμός απάντησε αυθόρμητα ο μεγάθυμος Βησσαρίωνας, Για αυτό διάλεξα τη Βενετία ως δεύτερη πατρίδα μου

<< ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΕΝΑ ΆΛΛΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ >>.

Οι Έλληνες δημιούργησαν το πέρασμα στην Ιταλική Αναγέννηση

κάνοντας το κυρίαρχη πρόταση,

Αυτό το αίτημα θέτουν όλες οι εποχές.

Ό Μητροπολίτης Φιλαδέλφειας ο πιστός Γαβριήλ Σεβήρος

Παρενέβη λέγοντας παθιασμένα.

Η Αδελφότητα των Ορθόδοξων Ελλήνων της Βενετίας

Οι αιρετικοί- οι σχισματικοί όπως τους λετε αποτέλεσαν τη μαγιά

Για τη δημιουργία του Ευρωπαικού Πολιτισμού,

Είναι το Ελληνικό άνοιγμα στη Δύση.

Έξω τα πάντα σκέπαζε πυκνή αδιαπέραστη Ομίχλη τυλίγοντας

Τη μυθική πολιτεία με το λευκό μανδύα του Έρωτα και του Θανάτου.

Η Σινιορία έμοιαζε με ακυβέρνητο καράβι ενώ ταξίδευε στη θάλασσα

Του Αγνώστου. Μια ομιλούσα Σιωπή έδειχνε πόσο μόνος είναι ο άνθρωπος , γύρω η ουράνια γαλήνη έκρυβε μέσα της τα μυστικά του κόσμου.

Το Απολλώνιο φως φωτίζει το σκοτάδι είπε με έξαψη ο Μαρσίλιο Φιτσίνο ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος κι η Βενετία είναι ο προνομιακός

Τόπος του φωτός.

Αθάνατε Θεέ – Αθάνατε Θεέ

Τι αιώνα βλέπω να ανοίγεται μπροστά μου.

Πόσο θα ήθελα να ξανανιώσω το θαύμα συμπλήρωσε

Ο νεαρός μαθητής του Φιτσίνιο , ο Πίκο ντελα Μιράντολα,

Πόσο δίκαιο είχε ο Έρασμος όταν το είπε.

Μια χρυσή εποχή γεννά χρυσά πνεύματα απάντησε ο Πιέτρο Μπόμπιο

Στα Ελληνικά και στα Ιταλικά, απευθυνόμενος κυρίως στους Βενετούς

Πατρικίους αφού διεκδικούσαν για την πόλη τους το ρόλο της νέας

Πολιτιστικής πρωτεύουσας .

Γειτονεύουμε με τους Έλληνες και κατέχουμε όχι λίγες από τις πόλεις

Και τα νησιά τους για αυτό και έχετε στη διάθεσή σας και ανθρώπους

Και βιβλία για να διδαχθείτε. Σε πολλές από τις πόλεις μας βρίσκονται

σχολεία , τυπογραφία ότι χρειάζεται ώστε να προχωρήσετε.

Ευτυχώς ο εξαίρετος ουμανιστής Πιέτρο Μπόμπιο, οι φίλοι του,

Και μια πλειάδα λογίων προερχόμενοι από Βενετοκρατούμενες και Τουρκοκρατούμενες περιοχές υπήρξαν οι προστάτες και το αναγνωστικό

Κοινό αλλά και οι εκδότες που τύπωσαν τα πρώτα Ελληνικά βιβλία είπε

με υπερηφάνεια ο Μάρκος Μουσούρος .

Με ένταση παρενέβη ο Μαρσίλιο Φιτσίνο

Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι κατάφερε ο Άνθρωπος της Αναγέννησης , έκανε μεγάλη Τέχνη ικανή να αντέξει στο χρόνο,

Δημιούργησε θαυμαστές επινοήσεις στην Επιστήμη , την Αρχιτεκτονική.

Χαμογελώντας είπε πως η Αναγέννηση πρώτη αυτή τοποθέτησε τον Άνθρωπο στο κέντρο του κόσμου για να μπορεί να βλέπει - να ακούει

Και να αισθάνεται κάθε τι, ότι υπάρχει και γίνεται.

Ουράνιος και γήινος μαζί

Θνητός και Αθάνατος

Είπε ο πολύφρων Βησσαρίωνας

Είδε τη σχέση του με τον Αρχαίο Ελληνικό, Ρωμαϊκό και Βυζαντινό κόσμο ως μια συνεχή ασυνέχεια της δικής του Ιστορίας , έκανε

Τον Μεσαίωνα να φαίνεται ως ένα πέρασμα – μια μετάβαση σε μια

Άλλη εποχή .

Ο Άνθρωπος της Αναγέννησης είδε τον Εαυτό του σε σχέση με το

κοινωνικό- πολιτικό γίγνεσθαι.

Τότε ο νεαρός Πίκο ντελα Μιράντολα σηκώθηκε όρθιος

Και άρχισε να διαβάζει δυνατά ξαφνιάζοντας τον κόσμο,

Το Μανιφέστο της Βενετίας – την Χάρτα του Ανθρωπισμού

Όπως είπε μόλις είχε γράψει για την περίσταση.

<< Σε τοποθέτησα στο κέντρο του κόσμου είπε ο Θεός στον Αδάμ

για να μπορείς ευκολότερα να αγκαλιάζεις με το βλέμμα σου

όλα όσα σε περιβάλλουν και να γνωρίσεις όλα όσα περικλείει

ο κόσμος . Δημιούργησα ένα πλάσμα που δεν είναι ούτε ουράνιο

ούτε γήινο ούτε θνητό ούτε Αθάνατο. Θέλησα έτσι να σου δώσω

τη δύναμη να πλάσεις μόνος σου τον Εαυτό σου και να τον δαμάσεις.

Μπορείς να κατέβεις ως το επίπεδο του άγριου ζώου και να υψωθείς

Ως τη Θεότητα. >>

Ο άνθρωπος κρύβει τέτοια δύναμη μέσα του, μπορεί να δημιουργήσει

Ακόμα και το Σύμπαν συμπλήρωσε γεμάτος υπερηφάνεια ο δάσκαλός του ο Μαρσίλιο Φιτσίνο.

Ο Φιλόσοφος – Καλλιτέχνης ρωτάει την Ιστορία συστηματικά , τη μεταφυσική , τη λογική και τη γλώσσα είπε εντυπωσιασμένος ο Νικόλαος Κουζάνος . Συγγενεύει με την αλήθεια αποκαλύπτοντας το νόημα του κόσμου, δίνει προτεραιότητα στη γνώση, την επιστήμη και διαχειρίζεται με τρόπο ανοιχτό τη δύναμη , ότι απορρέει από αυτά .

Όσο η συζήτηση προχωρούσε τόσο μεγάλωνε το ενδιαφέρων

Οι ομιλητές της Πανχρονικής Βενετίας ήταν ικανοί να συζητούν

Ασταμάτητα για μέρες. Ήταν πέρα από το Μύθο και την Ιστορία

Αντικατοπτρίζοντας τα πάθη των ανθρώπων μέσα στο άνοιγμα

Όπου θνητοί – Αθάνατοι βρίσκονταν πιο κοντά στο Θεό,

Πιο κοντά στον Άνθρωπο. Αυτοί οι πολεμιστές του φωτός έκαναν το ταξίδι της Αιώνιας Επιστροφής στη μυθική Ιθάκη.

Έξω η θεά Ομίχλη εξακολουθούσε να απλώνεται σαν μανδύας

Δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα αξεδιάλυτου μυστηρίου,

Όσο δυνάμωναν οι σκιές , υπερφυσικές κινούνταν στους δρόμους ,

Τόσο από το Μέσα Χρόνο ακουγόταν όλο και πιο δυνατά

Ο Χειμώνας του Αντόνιο Βιβάλντι του κόκκινου ιερέα .

Ο πολύτροπος Βησσαρίωνας πήρε τον Κώδικα του Αγίου Μάρκου,

Μια αρχαία περγαμηνή , τον έφερα ο Φραντζέσκο Μοροζίνι

Από την Αλεξάνδρεια μαζί με το λείψανο του Αγίου Μάρκου,

Προστάτη της Βενετίας και τον τοποθέτησε πάνω σε ένα διάφανο

Γυαλί του Μουράνο ενώ φωτιζόταν από κάτω με αμέτρητα κεριά .

Τότε συνέβη το θαύμα αφήνοντας άφωνους τους Άλλους.

Σιγά – σιγά

Άρχισε να αποκαλύπτεται κάτω από το Ιερό κείμενο του Ευαγγελίου

Του Αγίου Μάρκου – πιστό αντίγραφο από το πρωτότυπο-

Ένα άλλο κείμενο. Αριστοτεχνικά γραμμένο στα Ελληνικά

από Αλεξανδρινούς αντιγραφείς ήταν πιστοί στην παράδοση, εργάζονταν στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας . Άρχισε να εμφανίζεται

Μια άλλη γλώσσα, άγνωστη κι όμως γνωστή , Περιείχε το Λόγο της κοσμικής Νοημοσύνης , Ενιαίο και εύκολα κατανοητό αφού διαπερνούσε το Είναι των ανθρώπων.

Ο Λόγος του Πανχρόνου είπε εκστασιασμένος ο πολυάριντας Οδυσσέας

Κοιτάζοντας περίεργα τους καρτερικούς συντρόφους.

Η γλώσσα του –κόσμου συμπλήρωσε ο πολύφρων Βησσαρίωνας , μια γλώσσα οικουμενική για όλους .

Αποκαλύπτει το άνοιγμα, το άγνωστο μέλλον ότι δεν μπορούν

Να εκφράσουν οι συμβατικές γλώσσες αλλά είναι κατανοητή από

Τους ανθρώπους. Η συμπαντική Νοημοσύνη διατρέχει το Είναι

Εν τω Γίγνεσθαι , το ποτάμι του χρόνου ζητάει να αποκαλυφθεί-

Να εκφραστεί διαμέσου αυτού του Λόγου.

Ο πολυθαρσείς Οδυσσέας άρχισε να τραγουδάει σκόρπια αποσπάσματα

Από τις ραψωδίες που έγραψε ο ποιητικός γεννήτορας του

Ο μυθικός Όμηρος , ο ποιητής των ποιητών ύμνησε τα κατορθώματα των Δαναών Αλλά και τα δικά του.

Η πολύχρωμη Βενετία φλέγεται από ανομολόγητες επιθυμίες ,

Μεγάλους έρωτες , υπέρμετρο πλούτο και μεγάλη ευημερία

Είπε η πατρικία Σοφία Πιζάνι. Ότι έχει τη μεγαλύτερη αξία

Είναι ο Έρωτας , η αλήθεια των συναισθημάτων, η φιλία , η Αγάπη

Η συντροφικότητα αξίζουν όσο χιλιάδες χρυσά δουκάτα.

Η Ιστορία της βενετσιάνικής λιμνοθάλασσας είναι μια Ιστορία

Του Έρωτα και του Θανάτου απάντησε ο μνημοτέχνης Μιχαήλ Άγγελος.

Είναι ένας φαντασιακός χάρτης από τον πρώτο κατακλυσμό

Ως την πρώτη ανοικοδόμηση της Βενετίας . Οι ξύλινοι πάσσαλοι

Μπηγμένοι μέσα στη λάσπη , τις καλαμιές και τις λειχήνες

Διανοίγουν το Άγνωστο μέλλον στηρίζοντας την Ανθρώπινη

Δημοκρατία του μεγάλου χρόνου.

Ο ΆΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ είναι ο μεγάλος εραστής του ανοίγματος , παίζει το Παιχνίδι του Έρωτα και του Θανάτου,

Είναι τι ΙΔΙΟ το ΠΑΙΧΝΙΔΙ .

ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ είναι μια πατρίδα που δεν είναι Πατρίδα

Αλλά ένα απροσμέτρητο συνεχές – η Σκουληκότρυπα –

Του μεγάλου χρόνου απάντησε η πολυμαθής Σοφία

Το πολλαπλό παιχνίδι του κόσμου .

Οι νεκροζώντανοι του Έρωτα καίγονται στην κόλαση του

Μέσα Χρόνου είπε ο μαύρος ιππότης ο Μιχαήλ Άγγελος

Χαμογελώντας αινιγματικά , ουρλιάζουν , κλαινε και φωνάζουν

Από τον πόνο.

Μα αλήθεια πιστεύεις σ’ αυτά ρώτησε η πολύτροπη Σοφία

Τέτοιες Σκέψεις και Συναισθήματα ζει ο άνθρωπος

Όταν είναι ερωτευμένος .

Μόνο οι πολεμιστές του φωτός ξεπερνούν αυτά τα πάθη

Την Κόλαση και την Αντικόλαση χωρίς να μαγεύονται

Από την ουράνια μουσική της Αιώνιας Επιστροφής.

Αντιστέκονται όπως ο παππούς μου ο θεϊκός Οδυσσέας

Όταν άκουσε τις Σειρήνες να τραγουδούν – είχε βάλει

Τους πολύπαθους συντρόφους να το δέσουν στο κατάρτι

Για να μη μπορεί να κάνει τίποτα - κι έτσι να μην ακολουθήσει τις Σειρήνες -.

Είμαστε ΑΠΑΤΡΙΔΕΣ – Αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχουμε πατρίδες

Οι ΒΕΝΕΤΙΕΣ είναι μια απόδειξη – μια απάντηση σ’ Αυτό.

Οι Έλληνες της ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ είναι η ενσάρκωση του απόλυτου

Ανοίγματος μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης .

Το παλάτσο Πιζάνι είναι πανέμορφο , παραμυθένιο , τα μπαλκόνια

Είναι γεμάτα αναμμένα κεριά , τι γιορτάζει η οικογένεια σου

Ρώτησε ο πρίγκιπας Μιχαήλ Άγγελος ,

Το παλάτι έχει δυο εισόδους από ποια πόρτα θα μπούμε .

Γιορτάζουμε μια χρυσή επέτειο πρώτοι οι Πιζάνι καθιέρωσαν

τον 14 ο αιώνα , να γίνονται οι συναλλαγές σε νόμισμα στο Ριάλντο

απάντησε η μεγάθυμη Σοφία Πιζάνι , όπως γνωρίζεις η οικογένεια μου

είναι τραπεζίτες.

Το βερικοκί της πρόσοψης με τα αναμμένα κεριά στο φως του δειλινού

Λίγο πριν νυχτώσει είναι εξωτικό ενώ ο γοτθικός ρυθμός του μιμείται

Λίγο το Ανάκτορο των Δόγηδων , θυμίζει κάτι από Βυζάντιο , τις

Χίλιες και μια νύχτες της Ανατολής , ένα βασιλικό πύργο της Δύσης

Συνέχισε ο μικρός πρίγκιπας.

Τα καλοκαίρια πηγαίνουμε στη Βίλα Πιζάνι στο Στρά με τα 114 δωμάτια, εκεί κάνουμε διακοπές απάντησε η πριγκίπισσα Σοφία.

Σ’ αυτό το παλάτι έζησα τα ωραιότερα χρόνια της ζωής μου

Την παιδική αθωότητα, υπάρχουν τεράστιοι στάβλοι , με το άλογο μου

Έκανα ιππασία στα γύρω λιβάδια . Το μεγάλο πάρκο του παλατιού

Έχει ένα δύσκολο λαβύρινθο , πάντα χανόμουν όταν έμπαινα μέσα,

Ποτέ δεν έβρισκα την άκρη του νήματος για να βγω έξω.

Μόνο ο πατέρας μου ο δόγης Πιζάνι κι ο παντοβάνος αρχιτέκτονας

Τζιρολάμο Φριτζιμέλικα επειδή έκτισε τη Βίλα γνώριζαν

το μυστικό – πώς να βγει κανείς έξω.

Μέσα στο παλάτι υπάρχουν εκπληκτικές τοιχογραφίες

<< Η αποθέωση της οικογένειας Πιζάνι .>> κοσμεί την

αίθουσα χορού είναι ένα αριστουργηματικό έργο,

το τελευταίο του Τζιανμπατίστα Τιέμπολο στο Βένετο

πέθανε σε ηλικία 73 ετών .

Η Βίλα Πιζάνι είναι η βασίλισσα του Μπρέντα , εκεί έχουν

Φιλοξενηθεί βασιλείς , πρίγκιπες κι ποιητές , ζωγράφοι ,

Τραπεζίτες κι πολιτικοί ότι μπορείς να φανταστείς .

Η Ιστορία της είναι η Ιστορία της Βενετίας αν τη δεις

μέσα στο άνοιγμα του μεγάλου χρόνου.

Πρώτος ο Ναπολέοντας απαίτησε να αγοράσει τη Βίλα

Από την οικογένειά μου , οι Πιζάνι με πόση θλίψη έδωσαν

Τα ανάκτορα με το ζόρι δεν ήθελαν να φύγουν,

Δεν είχαν κανένα οικονομικό πρόβλημα η οτιδήποτε άλλο.

Αργότερα το 1939 έγινε η πρώτη συνάντηση του Χίτλερ

με το Μουσολίνι , ο άξονας του Ευρωπαϊκού Φασισμού

Γεννήθηκε μέσα στην αίθουσα του χορού.

Αποφασίστηκε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος

Πως οι δυο Δικτάτορες θα αιματοκυλήσουν την Ευρώπη.

Ωραία Σοφία

τα σπίτια μας είναι σχεδόν το ένα απέναντι από το Άλλο

το μεγάλο Κανάλι χωρίζει τα παλάτια είπε ο μεγαλήτωρ

Μικελάντζελο . Οι νέοι Μοντσένικο μένουν σε τρία

Μεσαιωνικά παλάτια στο μεγάλο Κανάλι ενώ οι παλαιοί

Κατοικούν λίγο πιο μέσα . Οι Πιζάνι και οι δυο κλάδοι

Της οικογένειας των τραπεζιτών μένουν όλοι μαζί.

Αγαπημένη μου

Γνωριζόμαστε από μικρά παιδιά , ήμασταν αχώριστοι θυμάσαι

Όταν πηγαίναμε στην αγορά του Ριάλντο και κάναμε ζαβολιές

μας έψαχνε η παραμάνα μου η Μαρία σε όλη τη Βενετία .

Πως μπορώ να ξεχάσω απάντησε η μνημοτέχνης Σοφία,

Τα παιδικά χρόνια ήταν τα καλύτερα μας χρόνια .

Πόσο αστείος ήσουν όταν έκανες τον ψαρά στο Ριάλντο

Δεν αγόραζε κανείς από σένα, όλοι γνώριζαν ποιος είσαι

Όσο κι αν μεταμφιεζόσουν , οι βενετσιάνοι πέθαιναν από

Τα γέλια . Άραβες , Τούρκοι , Αρμένιοι , ναυτικοί , τραπεζίτες

έκαναν ένα γύρω από τον πάγκο ζητώντας ψάρια χωρίς να αγοράζουν.

Στη Βενετία τα πράγματα είναι τόσο φευγαλέα , καθρεφτίζονται

στο νερό κάνοντας διάφορες καμπύλες κι έπειτα πάει

εξαφανίζονται με τον Ίδιο τρόπο, όπως μερικοί έμποροι

και ψαράδες δημιουργούν μια οικονομική αυτοκρατορία,

κι έπειτα χάνουν τα λεφτά τόσο εύκολα όπως τα απέκτησαν .

Η Βενετία μοιάζει να ζει μόνο για διασκεδάσεις - το εφήμερο –

Είπε ο μικρός πρίγκιπας ο Μιχαήλ Άγγελος .

Όλα είναι τόσο εκλεπτυσμένα , τόσο ανάλαφρα με χαρούμενη

Διάθεση δείχνουν μια ρωμαλέα εικόνα της Βενετίας ,

Αντάξια της μεγάλης Τέχνης και πολιτικής δυνατότητας ,

Την οποία έχει .

Οι Πιζάνι έστησαν μια μεγάλη ξύλινη εξέδρα δίπλα στο παλάτι,

Πάνω στο νερό όπου μια ορχήστρα έπαιζε φανταστική μουσική .

Όλα τα είδη Αναγεννησιακή και Μπαρόκ , λαϊκά βενετσιάνικα

Τραγούδια , Μπέλ Κάντο και σερενάτες , άριες από όπερες , κοντσέρτα ,

Σουίτες ήταν μια πλωτή αίθουσα συναυλιών για όλους τους κατοίκους .

Οι αρχιυπηρέτες υποδέχονταν τους καλεσμένους στην είσοδο,

Κρατούσαν πυρσούς αναμμένους και βοηθούσαν τις γυναίκες

να βγουν από τις γόνδολες και να περάσουν μέσα .

Οι μουσικές , τα ρυθμικά βενετσιάνικα τραγούδια ακούγονταν

Κατά μήκος του μεγάλου Καναλιού δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα

Μαγική , οι ερωτευμένοι άκουγαν τα τραγούδια και τα σιγανό τραγουδούσαν στις αγαπημένες τους ενώ έκαναν βόλτα με τις γόνδολες .

Το Λα Γκοντολιέρα , η ξανθούλα στη γόνδολα , το Κιάρο ντα Λούνα-

• το φεγγαρόφωτο- τραγουδούσαν οι γονδολιέρηδες στα πολυδαίδαλα

κανάλια κι ακούγονταν σε όλη τη Βενετία . Η μυθική πολιτεία ζούσε

ένα απίστευτο όνειρο , μια απίθανη φαντασμαγορική γιορτή.

Όλοι οι Βενετσιάνοι ήταν καλεσμένοι στο Κα Πιζάνι

Κατά χιλιάδες πήγαιναν να χαιρετίσουν το βασιλιά της Σουηδίας

Γουστάβο Γ΄, ο επίσημος φιλοξενούμενος της οικογένειας

Των τραπεζιτών είχε τη φήμη μεγάλου πολεμιστή . Η γιορτή κράτησε μέρες , όλη η Βενετία γιόρταζε τα παλάτια , τα σπίτια ήταν ανοιχτά ,

οι βενετσιάνοι δεν ήξεραν τι πρώτα να κάνουν . Διασκέδαζαν , χόρευαν και γλεντούσαν

Από το πρωί μέχρι το βράδυ, επιδίδονταν σε κάθε είδους κραιπάλη

Κι έκαναν ερωτικά όργια , άγριες διαστροφές κι άλλα περίεργα .

Το Βενετσιάνικο μεγαλείο είναι πως μέσα σε μικρό διάστημα

Μπορείς να δεις τα πάντα διατρέχοντας το μεγάλο Κανάλι

Είπε η πολύφημη Σοφία Πιζάνι . Μυθικά παλάτια κι αριστουργηματικές

Εκκλησίες , ένα δάσος από Κωδωνοστάσια , απλά σπίτια τόσο όμορφα,

Τα Δημόσια κτίρια είναι απαράμιλλα κτισμένα , αρκεί να αφεθείς

στο ρυθμό που έχουν τα νερά της πύλης του μεγαλείου.

Αρκεί να αφεθείς στις ρομαντικές στροφές του , διαρκώς αποκαλύπτουν

και μια άλλη έκπληξη , ένα άλλο Θαύμα κάνοντας τις ψυχές να ριγούν από θαυμασμό και ευτυχία.

Το σπίτι του Μπόια – του Δήμιου της Βενετίας – το σπίτι με το κόκκινο

Χρώμα είναι σήμερα άδειο , ο δήμιος απουσιάζει , γλεντάει μαζί

με τους εγκληματίες είπε ο πολύτλας Μιχαήλ Άγγελος , οι θησαυροί

Της Σινιορίας δεν κινδυνεύουν.

Το παλάτσο Πιζάνι- Μορέτα έκτισε ένας άγνωστος αρχιτέκτονας

Ο τρίτος όροφος προστέθηκε αργότερα , είχε δυο πόρτες επειδή

Έμεναν εκεί και οι δυο κλάδοι της οικογένειας Πιζάνι.

Μόλις οι υπηρέτες είδαν τη μαύρη γόνδολα του τραπεζίτη

Αλμίρε Πιζάνι με την επίχρυση επένδυση να πλησιάζει την είσοδο

του παλατιού, έκαναν πέρα τον κόσμο φέγγοντας με περισσότερους πυρσούς Το Κανάλι.

Βοήθησαν την Ωραία Σοφία Πιζάνι και το μικρό πρίγκιπα Μιχαήλ Άγγελο να βγουν έξω λέγοντας ,

Γρήγορα – γρήγορα

Σας περιμένει ο μεγαλειότατος ,

ο βασιλιάς της Σουηδίας Γουσταύος ο Γ΄

θέλει να σας γνωρίσει.

Καλή μου Σοφία

Ο πατέρας σου είναι θυμωμένος , αργήσατε είπε ο αρχιυπηρέτης

Του παλατιού ο πιστός Τζουζέπε .

Ελάτε απ ΄δω είναι στο μεγάλο σαλόνι

Δεν χρειάζεται να αλλάξεις ρούχα , είσαι πολύ όμορφη.

Θα αλλάξω απάντησε η πολύτροπη Σοφία ορθά – κοφτά

Θέλω να βάλω το καλό μου, έραψα το φόρεμα τελευταία

Το χρυσοκόκκινο με τις μαύρες αποχρώσεις.

Πόσο ακόμα θα περιμένουν ρώτησε ο δύστυχος Τζουζέπε,

Ας περιμένουν όσο θέλουν απάντησε η πριγκίπισσα Σοφία.

Οι βενετσιάνοι έκαναν ευγενικά στην άκρη για να περάσουν οι μυθικοί εραστές , μερικοί χαιρετούσαν εγκάρδια κι άλλο φιλικά ενώ μόλις

οι φίλες της είδαν τη Σοφία έτρεξαν πάνω της φωνάζοντας .

Τι έγινε με τον Μιχαήλ Άγγελο γιατί άργησες σε περιμένει ο βασιλιάς

της Σουηδίας. Γρήγορα πάμε να αλλάξεις φόρεμα .

Να βάλει το άσπρο με τη μεταξένια επένδυση είπε η Φραντζέσκα ,

όχι το μπλε με τις χρυσοβελονιές και την πράσινη κάπα απάντησε

η Ντανιέλα . Να βάλει ένα γνήσιο βενετσιάνικο για να θαμπώσει

το Σουηδό Βασιλιά είπε η καλύτερή της φίλη η Γκρατσιέλα.

Ο πολυτλήμων Μικελάντζελο χάθηκε στις αγκαλιές και τα πειράγματα

Των φίλων του , γεμάτοι ειρωνεία έλεγαν πως πάει έχασε την Ωραία Σοφία , φεύγει στη Στοκχόλμη να παντρευτεί το νεαρό διάδοχο της Σουηδίας θα γίνει βασίλισσα.

Τι καλά τώρα θα κατακτήσουμε και το Βόρειο Πόλο

Απαντούσε με σαρκασμό κάνοντας ότι δεν τον πειράζει.

Όταν η Ωραία Σοφία Πιζάνι μπήκε στο Σαλόνι του παλατιού,

ο βασιλιάς της Σουηδίας Γουσταύος ο Γ΄ , όλοι οι καλεσμένοι πάνω

Από Χίλια άτομα έμειναν άφωνοι . Σταμάτησαν να μιλούν, τους κόπηκε

Η αναπνοή ως και η ορχήστρα εγχόρδων έπαψε να παίζει μουσική.

Τέτοια εκθαμβωτική Ομορφιά δεν ξαναείδαν ποτέ

Τέτοια θεϊκή Ομορφιά δεν υπήρχε σ’ όλη την Οικουμένη

Οι Βενετοί ξέσπασαν αυθόρμητα σε χειροκροτήματα .

Η πιο Ωραία Βενετσάνα είπε δυνατά ο Επίσκοπος της Βενετίας

Ο Καρδινάλιος Ντομένικο Γκρατσιάνι , μεγάλος συλλέκτης

Ελληνικών και Ρωμαϊκών θησαυρών , γεμάτος έκπληξη και θαυμασμό.

Ο Αλμίρε Αλβίζε Πιζάνι ο Α ΄ πατέρας της Σοφίας σηκώθηκε γεμάτος

Περηφάνια φωνάζοντας την κόρη του.

Αγαπημένη μου Σοφία

Έλα να γνωρίσεις το βασιλιά της Σουηδίας Γουσταύο Γ΄.

Ο βασιλιάς σηκώθηκε μεγαλοπρεπής κι αφού υποκλίθηκε

Μπρος στη Σοφία φιλώντας το χέρι είπε με δυνατή φωνή .

Τέτοια ομορφιά δεν συνάντησα ποτέ στη ζωή μου

Κι ούτε πρόκειται να συναντήσω,

Κρίμα που δεν είμαι νεότερος

Κρίμα γιατί δεν είναι εδώ ο διάδοχος τους Σουηδίας

Θα γινόσουν αμέσως βασίλισσα .

Όλοι οι καλεσμένοι χειροκρότησαν ρυθμικά χαμογελώντας ελαφρά,

Έπειτα ο βασιλιάς ζήτησε να έχει τον πρώτο χορό από την πριγκίπισσα Σοφία κι αυτή δέχθηκε ευγενικά κάνοντας μια μικρή υπόκλιση.

Χόρευε η μικρή Σοφία με το βασιλιά της Σουηδίας

Κι η ψυχή της φτερούγιζε , πετούσε στα σύννεφα , ένιωθε τόσο ανάλαφρη λες και δεν είχε καθόλου βάρος .

Η μαγική μουσική μέθυσε το μυαλό της , ζούσε ένα παραμύθι ότι ονειρευόταν κάθε νέα κοπέλα , να χορέψει με έναν αληθινό βασιλιά.

Ο Γουσταύος Γ΄ ήταν υπέροχος χορευτής , χαμογελούσε μιλώντας ευγενικά , έλεγε λόγια του έρωτα , πόσο ωραία ήταν η πατρίδα του

Και πως ο γιος του ο Γουσταύος Δ΄ ήταν ένας ατρόμητος ιππότης .

Ωραίος σαν άγγελος με ξανθά μαλλιά και γαλανά μάτια ,

ένας αληθινός Βίκινγκς και ζήτησε από τη Σοφία να πάει στη Σουηδία

ώστε να το γνωρίσει.

Λύγισε η καρδιά της Ωραίας Σοφίας κι είπε πως θα κάνει αυτό το μακρινό ταξίδι για να συναντήσει το γιο του , το μυθικό πολεμιστή

των Βίκινγκς .

Σιγά – σιγά άρχισαν να χορεύουν και τα άλλα ζευγάρια ακολουθώντας

το ρυθμό της μουσικής , ο χορός γενικεύτηκε σε όλο το παλάτι

λες και το Κα Πιζάνι λικνιζόταν στα νερά της θάλασσας.

Στο επίσημο τραπέζι κάθονταν αμέτρητοι ευγενείς και αξιωματούχοι ,

Ο δόγης Φραντζέσκο Φόσκαρι ο πατέρας της Ωραίας Ελένης

καθόταν δίπλα της μαζί με το θεϊκό Οδυσσέα τον άνδρα της .

Η Ελένη Φόσκαρι ήταν η μητέρα του Ιθακήσιου και γιαγιά

του Μιχαήλ Αγγέλου . Ο προπάππος του μικρού πρίγκιπα έκανε

τις πιο λαμπρές γιορτές της Βενετίας , είχε καλεσμένους από όλη

την Ευρώπη , ένας γνήσιος Βενετσιάνος , περήφανος , δυνατός

και γενναίος είχε τεράστια περιουσία.

Ο δόγης Αλβίζε Μόντσένικο ο Α΄ ο πατέρας της Ωραίας Ελεονώρας

Μητέρας του μικρού πρίγκιπα Μικελάντζελο και παππούς του.

Δίπλα του καθόταν ο αδελφός του ο δόγης Τζιοβάνι Μοντσένικο ,

Μαζί με τον Μοντσένικο Γ΄.

Οι δόγηδες του Βενετσιάνικου Κώδικα οι Φόσκαρι και οι Μοντσένικο

Ενοχλήθηκαν αφάνταστα από τα παντρολογήματα της οικογένειας Πιζάνι και του βασιλιά της Σουηδίας .

Γνώριζαν καλά πως ο πολύτροπος Μικελάντζελο ήταν ερωτευμένος με

Την Ωραία Σοφία Πιζάνι και σχεδίαζαν να παντρέψουν τα παιδιά

Όταν έρθει η κατάλληλη ώρα .

Ένας Μοντσένικο δεν μπορεί να δέχεται τέτοια προσβολή

Μπροστά σε όλη τη Βενετία είπε ο παππούς Αλβίζε Μοντσένικο,

Ενώ ο Φραντζέσκο Φόσκαρι συμφωνούσε κουνώντας καταφατικά

Το κεφάλι και συμπλήρωσε λέγοντας πως αυτό είναι Αιτία πολέμου.

Ο Αλμίρε Πιζάνι ο πατέρας της Σοφίας καθησύχασε τους δόγηδες λέγοντας πως ο βασιλιάς δεν γνώριζε τίποτα για το γάμο κι έκανε ότι έκανε , άλλωστε η βενετσιάνικη διπλωματία ήταν τόσο ευέλικτη

Κι η Σουηδία τόσο μακριά συμπλήρωσε με νόημα .

Ο Λουδοβίκος Ρετσόνικο με τη γυναίκα του τη Φαουστίνα Σαβορνιάν ,

Το παλάτι τους ήταν ίσως το ωραιότερο της Βενετίας , είχε υπέροχες

Τοιχογραφίες του Τιέμπολο , οι χοροί τους έμειναν στην Ιστορία .

Ο στωικός ποιητής και συγγραφέας της << Πυρκαγιάς >> Γκαμπριέλε

ντ’ Ανούτσιο, Μαζί με το γλύπτη Αντόνιο Κανόβα, οι ιδιόκτήτες του υπέροχου κόκκινου Παλατιού- του Καζίνα ντελε Ρόζε έζησαν εκεί σε

διαφορετικά χρονικά διαστήματα. .

Ο δόγης Τζιοβάνι Γκρίτι , ο πλοίαρχος των Σταυροφόρων στη μάχη της Άκρας στην Παλαιστίνη , δίπλα του ο μεγαλοπρεπής Ανδρέα Γκρίτι,

Γοητευτικός , διπλωμάτης , έμπορος δημητριακών στην Κωνσταντινούπολη , ο συνδετικός κρίκος με το Σουλτάνο.

Ο Αλβίζε ντα Μπόστο ο μεγάλος εξερευνητής , αυτός

Ανακάλυψε τα νησιά του πράσινου ακρωτηρίου , κάποιοι λένε

Πως υπήρξε η αιτία της πτώσης της βενετσιάνικης αυτοκρατορίας.

Η θρυλική οικογένεια Μπάλμπι με αρχηγό το ναύαρχο Μπάλμπι-

Τον Καπετάνιο της Θάλασσας - . Ο βαρόνος Φρανγκέτι με τη συνοδεία του , ο Φεντερίκο Κορνέρ μαζί με την Έλενα Λουκρέσια , η πρώτη γυναίκα στον κόσμο που σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Πάντοβας

Και πήρε πτυχίο. Η θεϊκή γυναίκα του μαρκήσιου της Φεράρας

Όταν πέρασε τη γέφυρα του Ριάλντο κατέρρευσε από το πλήθος , όλοι οι Βενετοί μαζεύτηκαν να τη δουν . Η οικογένεια Λορεντόν , ο Γουλιέλμος ντε Γκρίτζι. Ο ευγενής Τζιοβάνι Αλβίζε Μπολντί , ο Μαρίνο Κονταρίνι , αυτός έκτισε το Κα ντ’ Όρο – το χρυσό σπίτι - ένα αριστούργημα

Γοτθικής τέχνης , στολισμένο με φύλλα χρυσού . Η πρόσοψη θάμπωνε

Από το ούλτραμαρίνα και το λαπίς λαζουλί , άστραφτε στο βενετσιάνικο φως , ένα παλάτι απαράμιλλης ομορφιάς.

Ο πλούτος , η χλιδή ξεπερνούσαν κάθε φαντασία , ένα όνειρο βγαλμένο μέσα από τα πιο όμορφα παραμύθια , η αποθέωση του Μπαρόκ

Το θαύμα της Αναγέννησης , η Γαληνότατη Δημοκρατία με τους αμέτρητος θησαυρούς ακτινοβολούσε πάνω από 1.000 χρόνια στα

Πέρατα της Οικουμένης .

Τα πλούτη της οικογένειας Πιζάνι είναι αμύθητα ούτε το βασίλειο

της Σουηδίας μπορεί να παραβληθεί με αυτά είπε ο Γουσταύος Γ΄

χαμογελώντας . Ο πατέρας σου ο Αλμίρε Αλβίζε Πιζάνι Α΄ είναι ένας

ευφυής άνθρωπος , μπορεί να κατακτήσει τον κόσμο , έτσι καταλαβαίνω

πως δημιουργήθηκε η βενετική Αυτοκρατορία .

Το δείπνο δίνεται με χρυσά σερβίτσια , φανταστικές πορσελάνες από την Κίνα , αριστουργηματικά υαλικά και κρύσταλλα από το Μουράνο ,

Πάνω από 200 σερβιτόροι σερβίρουν ικανοποιώντας κάθε επιθυμία .

Γνώρισα την αριστοκρατία της Βενετίας , πάνω από 1.000 ανθρώπους

Όλοι είχαν ένα καλό λόγο να πουν για το βασίλειο της Σουηδίας ,

τη Σερενίσιμα και μένα προσωπικά.

Ίσως στη Στοκχόλμη να μη μπορέσω να κάνω το Ίδιο όταν έρθεις

Να γνωρίσεις το γιο μου, το διάδοχο Γουσταύο Δ΄.

Αυτά έλεγε ο βασιλιάς όταν σταμάτησε να χορεύει για να θαυμάσει

Λίγο ακόμα τη μυθική ομορφιά της Ωραίας Σοφίας , καθόμαστε είπε ευγενικά προσπαθώντας να βρει την αναπνοή του.

Συνόδευσε την πριγκίπισσα Σοφία ως τη θέση της κι έκανε ένα βασιλικό

Χειροφίλημα πριν καθίσει . Μόλις απομακρύνθηκε ο Γουσταύος ο Γ΄

Γρήγορα – γρήγορα σηκώθηκε η πολύμορφη Σοφία και πήγε προς

Το μέρος όπου καθόταν ο μικρός πρίγκιπας με τους φίλους του.

Να ήρθε η βασίλισσα της Σουηδίας είπε ειρωνικά ο πατρίκιος Οράτιος Λορεντάν, Όλοι όρθιοι , προσέχετε πως μιλάτε , ο διάδοχος της Σουηδίας

είναι ένας άγριος Βίκινγκς.

Μη φοβάσαι θα σε προστατεύσουμε απάντησε ο τρελός Πιέτρο Ντάριο

Άλλωστε η βασίλισσα Σοφία είναι μεγαλόψυχη , δεν θα αφήσει

Τους Βίκινγκς να σκοτώσουν ένα βενετό πατρίκιο.

Μικελάντζελο

Πες τους να μη με πειράζουν

Απάντησε χαϊδευτικά η πολύφημη Σοφία .

Αν δεν το προσέξατε Αυτό είναι βενετσιάνικη διπλωματία

Δεν σημαίνει πως θα παντρευτώ κιόλας .

Δεν μπορούσαμε να δυσαρεστήσουμε το βασιλιά

Διακυβεύονται πολλά συμφέροντα για τη Σινιορία ,

Ο Γουστλαύος πρέπει να φύγει ικανοποιημένος από τη Βενετία.

Γι αυτό πρέπει να παντρευτείς το γιο του

Ρώτησε ο πολυμνήμων Μιχαήλ Άγγελος

Πρέπει να θυσιαστείς . Δεν υπάρχει άλλος τρόπος

Να ικανοποιηθεί ο βασιλιάς , δεν θα επιτρέψω ποτέ

Να γίνει αυτός ο παράταιρος γάμος.

Καλέ μου

Μην ταράζεσαι

Δεν πρόκειται να γίνει τίποτα

Απλά δεν μπορούμε να προσβάλουμε έτσι ένα βασιλιά

Όταν ζητάει κάτι τέτοιο. Η Σουηδία είναι τόσο μακριά

Όταν φύγει η πρόταση γάμου θα έχει ξεχαστεί,

Είπε η πολυμήχανη Σοφία προσπαθώντας να καθησυχάσει

Τον αγαπημένο της.

Η Τυραννία του ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΎ έρχεται ακάθεκτη

Κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί παρά μόνο το – άνοιγμα -

Η Δημοκρατία του Μεγάλου Χρόνου απάντησε δυνατά ο μικρός πρίγκιπας . Στη Βενετία ζεις τον Έρωτα και το Θάνατο μαζί

Είναι ένας πένθιμος Έρωτας , λυτρώνει την ψυχή

Ξυπνάει τη Λυγρή Νοσταλγία , την αρχέγονη καταγωγή ,

Είναι η γέννηση κι ο θάνατος μαζί – ένα ΡΕΚΒΙΕΜ ΤΟΥ ΈΡΩΤΑ- .

Ένα Ρέκβιεμ του Έρωτα όπου δεν βασιλεύει ο θάνατος

Αλλά η Αβασίλευτη Δημοκρατία του Έρωτα απάντησε η Ωραία Σοφία

Ο αθάνατος έρωτας του έρωτα είναι φως – Αγάπη- .

Μιχαήλ Άγγελε

Πόσο με αδικείς

Να ήξερες πόσο σ’ αγαπώ

Πόσο σ’ αγάπησα όταν είπες αυτά τα λόγια.

Οι Άλλοι πατρίκιοι – οι ιππότες του Βενετσιάνικου Κώδικα –

Άκουγαν αποσβολωμένοι , πρώτη φορά ο φίλος τους ο Μικελάντζελο

Εξέφραζε δημόσια τόσο έντονα τα αισθήματά του για

Την πριγκίπισσα Σοφία .

Όλοι μαζί

Απάντησαν με μια φωνή

Μικελάντζελο

Αδελφέ μας

Είμαστε μαζί σου ότι κι αν κάνεις

Και σήκωσαν τα ποτήρια πίνοντας

στην υγειά του.

Μια Αναγέννηση χρειάζεται η Βενετία

Μια Αναγέννηση να μεταμορφώσει τους Ανθρώπους ,

Και να αποκαλύψει το άνοιγμα διαλύοντας τα σκοτάδια

Του Μηδενός και του Τίποτα είπε ο πολύμυθος Μιχαήλ Άγγελος .

Η αυτοκρατορία των αισθήσεων ενός μαγικού Έρωτα

Χαράσσει τη Μοίρα των εραστών ,

οι άνθρωποι αγαπιούνται Διαφορετικά στη Βενετία .

Η αθωότητα του γίγνεσθαι είναι διάφανη

όπως το λυκόφως δείχνοντας το Μέσα Χρόνο της ψυχής.

Μόνο η θάλασσα η εκστατική του ανελέητου πάθους

Λυτρώνει τους μυθικούς εραστές ,

Μόνο η θάλασσα -μόνο ο άνεμος -μόνο το άνοιγμα .

Μικελάντζελο

Έλα μαζί μου είπε η Ωραία Σοφία

Πιάνοντας το μικρό πρίγκιπα από το χέρι

Θέλω να δεις κάτι είπε τρυφερά

Και διέσχισαν μαζί το μεγάλο σαλόνι.

Το Κα Πιζάνι ήταν γεμάτο αριστουργήματα , μια μεγαλειώδη σύνθεση του Μπαρόκ και της Αναγέννησης ένα ανοιχτό μουσείο,

η βενετσιάνικη τέχνη συμπυκνωμένη Τισιάνο , Τιντορέτο , Τζορτζόνε , Βορονέζε , Μπελίνι , Καναλέτο. Οι πολύχρωμοι πολυέλαιοι φώτιζαν

τις περίτεχνες τοιχογραφίες δίνοντας την αίσθηση του Παραδείσου

ενώ οι τεράστιες βιβλιοθήκες και οι υπέροχες σκάλες αναδείκνυαν- έδειχναν το μεγαλείο του περίφημου παλατιού.

Εάν κοιτάξεις μέσα μου

Θα δεις στο Βενετό-βυζαντινό αίμα μου

Χαραγμένες τις λέξεις Βενετία και Κωνσταντινούπολη

Ελλάδα και Ιταλία είπε περήφανα ο μικρός πρίγκιπας

Αυτό κανείς δεν μπορεί να μου το πάρει.

Άκουσα πως βενετοί ναυτικοί μαζί με τα κλεμμένα λείψανα του Αγίου Μάρκου, με μεγάλη μυστικότητα έφερε ένα βενετσιάνικο καράβι από την Αλεξάνδρεια, βάζοντας από πάνω χοιρινές μπριζόλες για να τα κρύψουν από τους Μουσουλμάνους έφεραν μαζι τον Κώδικα του Αγίου Μάρκου,

Ρώτησε η πολυμνήμων Σοφία .

Αλεξανδρινοί αντιγραφείς έγραψαν τον Κώδικα

Σε μια άγνωστη γλώσσα – τη γλώσσα του μέλλοντος .

Λένε πως μόνο μερικοί Βενετοί και Έλληνες της Αδελφότητας

Είδαν τον Κώδικα , έκτοτε κανείς δεν γνωρίζει τι απέγινε

Σε ποιο μέρος είναι κρυμμένος ο Κωδίκελος.

Θεϊκή Σοφία

Τι περιμένεις να σου μιλήσω

Για τον Κώδικα του Αγίου Μάρκου

Μέσα σε όλη αυτή τη φασαρία

Απάντησε τρυφερά ο πτολύπορθος Μιχαήλ Άγγελος .

Οι υπεύθυνοι του θεάτρου Γκολντόνι και της όπερας Λα Φενίτσε,

Όλοι μαζί, ηθοποιοί και τραγουδιστές έπαιζαν και τραγουδούσαν

Αποσπάσματα από διάφορα έργα προκαλώντας το ενδιαφέρων

Και το γέλιο των καλεσμένων.

Η χιλιόχρονη Ιστορία της Γαληνότατης διαπερνούσε το -άνοιγμα=

Του Φαντασιακού μουσείου – ένα θέατρο- μια όπερα του Σαλονιού - έδειχναν το πέρασμα στη Δημοκρατία του μεγάλου χρόνου.

Ο Μιχαήλ Άγγελος αυτός ο αμετανόητος εργένης υπέκυψε μπρος

Στο πάθος του Έρωτα για την πολύμορφη Σοφία .

Προχωρούσε πλάι κι ένιωθε την ευωδιά των αρωμάτων της

Να παραλύουν το σώμα του. Με τη φαντασία διέτρεχε τις

Απέραντες κοιλότητες του κορμιού της κι αισθανόταν μια

Βασανιστική ηδονή να συγκλονίζει το Είναι του.

Το βλέμμα έπεσε άθελα σ’ ένα φοβερό πίνακα , έδειχνε

-Την Αφροδίτη της Κύπρου- να αναδύεται μες από τη θάλασσα,

Η γέννηση κι ο έρωτας μαζί – η αιώνια μοναξιά του έρωτα

Λουσμένη από το φως της Μεσογείου.

Πολυμήχανε Μιχαήλ Άγγελε δεν απάντησες

Συνέχισε η πολύτροπη Σοφία

Χαμογελούσε ευτυχισμένη μιλώντας στους καλεσμένους τυπικά

Χωρίς να χάνει την προσοχή της , περίμενε μια απάντηση

Ήταν τόσο επίμονη.

Γι αυτό σ’ αγάπησα

Γι αυτό σ’ αγαπώ

είπε χαρούμενος ο αντίθεος Μιχαήλ Άγγελος

είσαι τόσο πεισματάρα δεν το βάζεις ποτέ κάτω.

Ο Κώδικας του Αγίου Μάρκου αποκαλύπτει το – άνοιγμα-

Το Άγνωστο δεν μπορεί να εκφραστεί με λόγια

Κι όλες οι γλώσσες του κόσμου δεν κατόρθωσαν να πουν.

Ικανοποιήθηκες ;

Αστειεύεσαι μόλις άρχισες

Θέλω να μάθω κάθε λεπτομέρεια

Τι περιέχει ο Κώδικας ρώτησε με πάθος η πολυμαθής Σοφία ,

Μικελάντζελο δεν θα γλιτώσεις τόσο εύκολα .

Ο Κώδικας εκφράζει το Λόγο του μεγάλου χρόνου

Μια Νοημοσύνη διαφορετική από ότι ξέρουμε

Συνδέοντας τους ανθρώπους με την αρχέγονη καταγωγή

Είπε ο πολύνοστος Μιχαήλ Άγγελος , το Μυστήριο Αυτό

Συνδέει τους Ανθρώπους με το Σύμπαν.

Πρέπει να είναι και κάτι Άλλο είπε η ευφυής Σοφία

Κάτι κρύβεις και δεν θέλεις να πεις , μήπως περιέχει

Το Λόγο του Ιερού Ευαγγελίου του Αγίου Μάρκου;

Δεν ξέρω – δεν ξέρω

Απάντησε ο Φιλέταιρος Μιχαήλ Άγγελος

Ίσως κρύβει το μυστικό της Αιώνιας Επιστροφής

Το μυστικό της Σωτηρίας του Ανθρώπου.

Ο πολυάριντας Μιχαήλ Άγγελος δεν άντεξε την επιμονή

Της πολύμυθης Σοφίας δεν ήθελε άλλο να παίζει μαζί της ,

τράβηξε απότομα την πριγκίπισσα της ομορφιάς μέσα σε ένα

ήσυχο δωμάτιο κι άνοιξε μια χρυσή θήκη που κρατούσε

στα χέρια του .

Ο μικρός πρίγκιπας σχημάτισε πάνω στο διάφανο πλαίσιο του

Εύθραυστου παπύρου τον Αλγόριθμο της λέξης

• Αλχημιστής -

Ο Αιγυπτιακός πάπυρος άνοιξε διάπλατα , ήταν τόσο παλιός ,

Τόσο καταπονημένος εάν ξεκλείδωνε διαφορετικά ίσως γινόταν

Χιλιάδες κομμάτια. Ο Αλεξανδρινός πάπυρος , ο περίφημος

Άραβας Αλχημιστής Τζαφάρ έγραψε πάνω τα μυστικά της

ΑΛ- ΧΗΜΕΙΑΣ. Αποκάλυπτε πως από τη Λυδία Λίθο κατασκευαζόταν

Ο Χρυσός και το Ασήμι , πως θεραπευόταν οι αρρώστιες , έγραφε το μυστικό για το ΕΛΙΞΙΡΙΟ της Αιώνιας Νεότητας .

Ο Κώδικας της Βενετίας έκρυβε τη διάσημη Λυδία Λίθο

Ήταν μια κατάμαυρη πέτρα με επίπεδη επιφάνεια και είχε πάνω της

Αμέτρητες χαράξεις από χρυσό.

Όταν ο μυστικιστής Μιχαήλ Άγγελος θέρμανε λίγο την επιφάνεια

Πήρε το χρώμα του χρυσού ακτινοβολώντας φως εκτυφλωτικό.

Οι δυο τους ο πολύμορφος Μιχαήλ Άγγελος κι η πολύμυθη Σοφία

Άρχισαν να μεταμορφώνονται , να αισθάνονται και να φαίνονται

Πιο νέοι απ’ ότι ήταν . Γιατρεύτηκαν με μιας οι πόνοι και οι αρρώστιες ,

Το σώμα τους άλλαξε μορφή έγινε πιο σφριγηλό , πιο ωραίο,

Αέρας απέραντης ελευθερίας κατέλαβε το μυστικό δωμάτιο.

Αυτό είναι ένα -θαύμα- είπε η πολυμήχανη Σοφία

Πως το κατορθώνεις , η Λυδία Λίθος θα αλλάξει τον κόσμο

Πρέπει να γίνει κτήμα όλης της Ανθρωπότητας

Είναι η απαρχή της Αναγέννησης του κόσμου.

Δεν αρκεί αυτό απάντησε ο μάγος Μιχαήλ Άγγελος

Πρέπει να είναι κανείς έτοιμος να δεχθεί το φως του κόσμου.

Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ δεν κρύβει μόνο το μυστικό της φιλοσοφικής Λίθου , περιέχει τους Κώδικες και άλλων Κωδίκων και βιβλίων , Αυτά τα έργα τυπώθηκαν στα τυπογραφεία της Βενετίας ,

Περιλαμβάνουν την κλασική Αρχαιότητα και πως αυτή

Εξελίχθηκε δια μέσου των αιώνων, τη γνώση κι τη σοφία της Πόλης.

Οι Έλληνες πρόσφυγες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας

Όσοι βρήκαν καταφύγιο στην Ιταλία και στη Σερενίσιμα,

Δημιούργησαν το Αναγεννησιακό κίνημα συνέχισε λέγοντας

Ο μεγαλήτωρ Μιχαήλ Άγγελος , έφτιαξαν το -Άλλο Βυζάντιο- .

Ο Ελληνικός Κώδικας είναι ότι πιο επαναστατικό και πρωτοποριακό

Υπήρξε στην Ευρώπη , έφερε την αναβίωση των Ελληνικών Σπουδών

Δημιουργώντας ένα διαφορετικό ρεύμα , - Αυτό- επηρέασε το Δυτικό κόσμο, είναι Το κίνημα του Ανθρωπισμού – το θαύμα της Αναγέννησης-.

Οι Έλληνες της Βενετίας διέδωσαν τον Ουμανισμό όπως

Ο περίφημος ουμανιστής Μάρκος Μουσούρος , φιλόλογος , Κριτικός ,

Καταγόταν από το Ρέθυμνο , καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβας . Ίδρυσε μαζί με τον αδελφικό του φίλο , τον Άλδο Μανούτιο

Ρωμαίο και φιλέλληνα τη << Νέα Ακαδημία >> της Βενετίας -το 1500

Συνέχισε ιστορώντας ο χαρισματικός Μιχαήλ Άγγελος .

Όλα μα όλα τα μέλη μιλούσαν υποχρεωτικά Ελληνικά , έγραφαν

και διέδιδαν την Ελληνική γλώσσα . Ο Ίδιος ήταν ο επιμελητής των εκδόσεων της Ελληνικής Γραμματείας , μετέφρασε Πλάτωνα στα Λατινικά , Σπάνια έργα του Ησίοδου , Αθήναιου , σχόλια στον Αριστοτέλη .

Μαζί με τον Άλδο Μανούτιο έβαλαν τις βάσεις για την κατασκευή

Ενός τυπογραφείου , αυτό το εγχείρημα απογείωσε τις Ελληνικές Σπουδές στη Βενετία. Οι πιο πολλοί βενετσιάνοι μιλούσαν Ελληνικά δημιουργώντας Ένα μάγμα Έλληνο – Ιταλικών , μια νέα γλώσσα , αναγκαστικά εξέφραζε Μια Άλλη αντίληψη, αυτή της Αναγέννησης του κόσμου.

Δημιούργησαν τους Κυρτούς Χαρακτήρες κατά τα πρότυπα

των Ελλήνων Καλλιγράφων , ιδίως του Μάρκου Μουσούρου

και του Πετράρχη στα Λατινικά.

Έδωσαν στα βιβλία μικρό σχήμα κι έτσι έγιναν προσιτά στο ευρύ κοινό.

Από τις ΑΛΔΙΝΕΣ εκδόσεις κυκλοφόρησαν ο Αριστοτέλης ,

Κι ο Αριστοφάνης , ο Αισχύνης κι ο Ισοκράτης , οι Χριστιανοί συγγραφείς όπως ο Μέγας Βασίλειος από το κείμενο του Χαλκοκονδύλη. Ο Όμηρος, ο Θουκυδίδης κι ο Ηρόδοτος , ο Βιργίλιος , ο Δάντης με το σχήμα του Αλδινού τυπογραφείου ήταν η Άγκυρα και το Δελφίνι.

Οι Τραγωδίες του Ευριπίδη , η Εκάβη , η Ιφιγένεια εν Αυλίδι έγινε σε

Λατινική μετάφραση του Έρασμου. Ο Πλούταρχος από χειρόγραφο

Του καρδινάλιου Βησσαρίωνα, ο σεβάσμιος αδερφός έκανε το κληροδότημα το 1468 στη Μαρκιανή Βιβλιοθήκη.

Οι Κώδικες της Βενετίας είναι αμέτρητοι είπε η πολύφρων Σοφία

κρύβουν ανεκτίμητους θησαυρούς διακόπτοντας την πολυμάθεια

του Μιχαήλ Αγγέλου , είχε τέλεια γνώση της Ελληνικής

και Λατινικής Γραμματείας .

Ο Μάρκος Μουσούρος ήταν μια μεγάλη προσωπικότητα της Αναγέννησης , διορίστηκε Αρχιεπίσκοπος Μονεμβασιάς από

το φίλο του Πάπα Ι΄ , μαθητής του Ιωάννη Λάσκαρη.

Η έκδοση του Πλάτωνα , τα Άπαντα , ο Αριστοτέλης , τα Τοπικά

Άσκησαν τη μεγαλύτερη επίδραση στην Αναγέννηση.

Ο Άλδος Μανούτιος ο φιλέλληνας δεν λογάριαζε τους κόπους

Και τα χρήματα , διέθεσε μεγάλο μέρος της περιουσίας του για την

Έλληνο – Λατινική Γραμματεία , υπηρετούσε το κοινό συμφέρων κι

Όχι το ιδιωτικό . Έκανε το Ελληνικό βιβλίο μέσο διάδοσης της Ελληνικής Παιδείας σε όλη την Ευρώπη.

Ο Κώδικας των Κωδίκων – ο Κωδίκελος της Φλωρεντίας γράφτηκε

από τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι είπε ο πολύμητις Μικελάντζελο .

Ο Ντα Βίντσι ένας Ουόμο Γιουνιβερσάλις –

Ένας Αναγεννησιακός Άνθρωπος είχε πολλές ιδιότητες κι προσόντα.

Μέγας Αλχημιστής , επιστήμονας κι εφευρέτης , μηχανικός , ζωγράφος ,

Συγγραφέας Κατέγραψε σε μυστικούς κώδικες όλες τις μεγάλες

Εφευρέσεις και ανακαλύψεις τις οποίες έκανε . Κανείς δεν ξέρει

Το πραγματικό έργο του , είναι κρυμμένο σε άγνωστο μέρος ,

Κανείς δεν ξέρει πως έκανε την Κωδικοποίηση , ένα άλυτο μυστήριο ακολουθεί τους ΚΩΔΙΚΕΣ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ .

Όταν επισκεφτούμε -Το Εργαστήριο του- στη Φλωρεντία, είναι ευκαιρία να ζητήσουμε από τον Ίδιο τον Λεονάρντο, να μας αποκαλύψει μερικά από τα Μεγάλα μυστικά συνέχισε μιλώντας συνωμοτικά ο πολύμορφος Πρίγκιπας .

Φαινόταν τόσο ωραίος μες το σκοτάδι ,

είχε κατακτήσει το μυστικό της Αιώνιας Επιστροφής , το θαύμα

της παντοτινής νεότητας . Λένε πως κληρονόμησε από

τον Αλχημιστή της Βενετίας- τον Νικόλαο Κατακουζηνό

ότι έφερε ο ίδιος κατ’ εντολή του τελευταίου Αυτοκράτορα

του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου κρυφά από την Κωνσταντινούπολη,

λίγο πριν πέσει η Πόλη στους Οθωμανούς . Ένα καράβι φορτωμένο με

τους θησαυρούς και τα μυστικά της χιλιόχρονης αυτοκρατορίας κατέφθασε κρυφά στη Βενετία μεταφέροντας στη Δύση ότι απέμεινε από τον περίφημο Βυζαντινό Πολιτισμό.

Έλα – έλα από ΄δω

Δεν θέλω να σε πιέσω άλλο είπε η πριγκίπισσα Σοφία βγαίνοντας από

Το δωμάτιο σ’ ένα στενόμακρο διάδρομο .

Μιχαήλ Άγγελε

Είμαι με τον Έρωτα

Αυτόν προσπαθώ να δείξω , κάθε βλέμμα , κάθε ερωτικό άγγιγμα

Κλονίζει την ψυχή μου , ο άνθρωπος φέρνει έναν ανελέητο θάνατο

Μέσα του , ο Μέσα Χρόνος είναι ο θάνατος του Θανάτου.

Η Ωραία Σοφία είχε καστανά μαλλιά και βαθυγάλαζα μάτια,

Ψηλόλιγνη με στενή μέση και θεϊκό στήθος , ολόιδια με αναδυόμενη

Αφροδίτη , το πιο ωραίο πλάσμα της Βενετίας.

Όποιος δεν κάηκε από τη γλύκα του έρωτα

Όποιος δεν στέρεψε από το κλάμα του έρωτα

Δεν ξέρει τίποτα είπε τρυφερά ο Μιχαήλ Άγγελος .

Θεϊκή Σοφία

Είσαι ωραία σαν Άγγελος

Έχεις τρυφερή καρδιά και την απέραντη αγάπη μιας μάνας

Μέσα σου . Έχεις την ομορφιά των αγαλμάτων

Είσαι λουσμένη στο φως και τα χρώματα , τέτοια αλαβάστρινη

Επιδερμίδα δεν έχει άλλη γυναίκα.

Υπέροχε Μικελάντζελο

με κολακεύεις αφάνταστα

Πιστεύεις αλήθεια όσα λες .

Η ψυχή μου ανθίζει όπως τα λουλούδια στο φως

Του ήλιου , κόκκινη από το πάθος.

Το φως των κεριών είναι τόσο αδύναμο μπροστά της ,

Ο Έρωτας νικάει ο Έρωτας είναι ο Νικητής .

Ωραίε πρίγκιπα

Θέλω να δεις κάτι εάν γίνει αυτός ο γάμος ,

Εάν γίνω βασίλισσα της Σουηδίας και ζήσω εκεί .

Δεν θα γίνει ο γάμος , δεν θα αφήσω να συμβεί ποτέ

Κανείς δεν θα σε πάρει παρά τη θέλησή σου

Απάντησε με θέρμη ο μικρός πρίγκιπας ,

Θα πρέπει πρώτα να μονομαχήσει μαζί μου.

Αγαπημένη μου Σοφία

Μόνο ο Θάνατος μπορεί να μας χωρίσει.

Αυτά έλεγε ο γενναίος ιππότης καθώς η πολύτροπη Σοφία Άνοιξε

την πόρτα ενός υπέροχου σαλονιού προχωρώντας προς τη μεγάλη βιβλιοθήκη . Το σαλόνι ήταν μισοσκότεινο , το φως του φεγγαριού

έμπαινε από τα παράθυρα , μόλις μετα βίας διέκρινε ένα υπέροχο μπαρόκ σαλόνι. Είχε περίτεχνα σκαλισμένες πολυθρόνες και τραπέζια , τεράστιους πίνακες στους τοίχους , ήταν ζωγραφισμένοι με αριστοτεχνικές τοιχογραφίες , η ατμόσφαιρα θύμιζε επίγειο Παράδεισο.

Η συνετή Σοφία Πιζάνι έψαξε διάφορα βιβλία στα σκοτεινά

Και μέσα από ένα κρυφό άνοιγμα έβγαλε ένα δεμένο βιβλίο

Κρατώντας το σφιχτά στην αγκαλιά της.

Μιχαήλ Άγγελε

Αυτό είναι το βιβλίο - είναι το μεγάλο μας μυστικό ,

Τώρα ξέρεις είναι κρυμμένο ανάμεσα στα βιβλία είπε με τρεμάμενη φωνή η πολύτροπη Σοφία . Μόνο εάν συμβεί κάτι ανεπανόρθωτο- μοιραίο σε μένα ή στον πατέρα μου – μόνο τότε θέλω να έρθεις

Να διαβάσεις το βιβλίο και να πράξεις ανάλογα .

Καλή μου Σοφία

Τίποτα δεν πρόκειται να συμβεί σε σένα

Ή στον πατέρα σου, κανείς δεν πρόκειται να σε πειράξει

Όσο είσαι μαζί μου καθησύχασε την κοπέλα , ο ατρόμητος ιππότης

Ο Μιχαήλ Άγγελος .

Το προσωπικό μου ημερολόγιο – το ημερολόγιο της Σοφίας Πιζάνι

Είπε η γλυκιά Σοφία χαμογελώντας . Εδώ είναι γραμμένες

οι πιο μύχιες σκέψεις , τα όνειρα μου , όλες οι μεγάλες προσδοκίες

όλες οι μεγάλες διαψεύσεις .

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος Έρωτας της ζωής μου

γιατί θα παντρευτώ το διάδοχο της Σουηδίας εάν γίνει ο γάμος..

Η Ιστορία της Οικογένειας Πιζάνι , πως μεγαλούργησαν

πως απόκτησαν την αμύθητη περιουσία , ποια είναι η οικονομική

κατάσταση , τα μυστικά απόρρητα της Οικογένειας , των Τραπεζών

και της Γαληνότατης Δημοκρατίας .

Το σαλόνι πλημμύρισε από τις Σιωπές των Πιζάνι

Η μητέρα της Σοφίας , η Αντζέλικα Πιζάνι καθώς ανέβαινε

Μεγαλόπρεπα τις σκάλες ακούγονταν τα βήματά της.

Τα έπιπλα γυάλιζαν ήσυχα στο ημίφως ενώ οι υπηρέτριες έκαναν δουλειές. Ο πατέρας της Αλμίρε Αλβίζε όπως καθόταν στο γραφείο και

κοίταζε τους λογαριασμούς , κάπνιζε πίπα πίνοντας το αγαπημένο του ποτό.

Η αύρα ερχόταν από τα βουνά , γεμάτη με τα αρώματα της

Νύχτας χάιδευε τα πρόσωπα των μυθικών εραστών.

Ο μικρός πρίγκιπας άρχισε να λεει λόγια χρυσά

του Έρωτα και του θανάτου στην Ωραία Σοφία

και να σβήνει τη φλόγα των χειλιών του στην

ανυπόταχτη θάλασσα των χειλιών της Σοφίας .

Τα –μη - , τα –ου - , τα – α α – μονολογούσαν με την απέραντη Σιωπή

Όταν οι λέξεις δεν έχουν καμιά σημασία και η Σημαντική των σωμάτων

Ελευθερώνει τον Άνθρωπο, κυλάει σαν νερό αλλάζοντας τον κόσμο.

Η φλεγόμενη Πανσέληνος φώτιζε το δωμάτιο δίνοντας μια απίστευτη

Διαύγεια στην ατμόσφαιρα . Τα φωτεινά μάτια της Ωραίας Σοφίας

Αιχμαλώτιζαν στρατιές ολόκληρες κι έκαναν το μικρό πρίγκιπα

Να παραλύει από τον Έρωτα. Έξω από το μεγάλο Κανάλι ακούγονταν

Συγκεχυμένα τα τραγούδια των γονδολιέρηδων , τραγουδούσαν υπέροχες Σερενάτες στους ερωτευμένους . Τότε έγινε ένα θαύμα , πως γέμισε το Σαλόνι τόση Ομορφιά πως τα αισθήματα έγιναν τόσο διάφανα

έμεινε ανεξήγητο κανείς δεν κατάλαβε.

Πριγκίπισσα Σοφία

Είσαι ο μεγάλος Έρωτας της ζωής μου

Είπε ο πολύτροπος Μιχαήλ Άγγελος.

Ποτέ μου δεν αγάπησα τόσο μια γυναίκα

Ποτέ μου δεν λαχτάρησα τόσο μια γυναίκα.

Πρόσεχε Μικελάντζελο τι λες

Μη μετανιώσεις αργότερα

απάντησε τρυφερά η πολύτροπη Σοφία

ενώ ένα ανείπωτο πάθος κυρίευσε την ψυχή της .

Τινάχθηκε σαν το ψάρι να ελευθερωθεί μα δεν μπόρεσε

κουνήθηκε λίγο – σπαρταρώντας μα στο τέλος αφέθηκε

στην ολοκληρωτική κατάκτηση.

Μιχαήλ Άγγελε

Τι κάνεις – τι κάνεις

Έλεγε και ξανάλεγε η παθιασμένη Σοφία

Και το φως του σαλονιού γινόταν πιο φωτεινό –

Εκτυφλωτικό όπως το λυκόφως της Βενετίας .

Έσφιγγε με δύναμη τα χέρια μπήγοντας τα νύχια

Στις σάρκες του γενναίου ιππότη .

Μια ουράνια μουσική πλημμύρισε το παλάτι από τους κάτω ορόφους

Ξάφνιασε λίγο τους Εραστές διακόπτοντας τη συναυλία των ρόδων ,

Το ερωτικό άγγιγμα των θεϊκών πλασμάτων .

Η Ερωτευμένη Σοφία άνοιξε τα μάτια κι είδε έναν άγγελο να κρατάει

Στην αγκαλιά της , ο μικρός πρίγκιπας ένιωθε τόσο ευτυχισμένος

Ώστε στο φως του φεγγαριού μεταμορφώθηκε σε Άγγελο ,

από αυτούς που φυλάνε τη Βενετία όταν συμβαίνει κάτι συγκλονιστικό στη Μαγική πόλη.

Η καρδιά της πριγκίπισσας της Ομορφιάς χτυπούσε σαν τρελή

Πετούσε όπως τα περιστέρια του Αγίου Μάρκου όταν παίζουν

με τον αέρα κάνοντας τους περαστικούς να νιώθουν το ανάλαφρο

Φτερούγισμα . Κοιτούσε με θαυμασμό το θεϊκό Μιχαήλ Άγγελο

Φαινόταν Ωραίος σαν Έλληνας κι ένιωθε μια ανείπωτη ευτυχία

Να πλημμυρίζει την ψυχή της , δεν είχε τη δύναμη να πάρει τα μάτια

Από πάνω του.

Τα γυμνά , διάφανα σώματα με τα φωτεινά περιγράμματα ίδρυαν

Τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ αποσπώντας το μερίδιο αιωνιότητας

Ότι δικαιωματικά τους ανήκε . Έβλεπε ο Ένας στα μάτια του Άλλου το φως- το άνοιγμα , ζούσαν τον Έρωτα του έρωτα καταφέρνοντας την υπέρτατη Νίκη με τα φτερά του . Ευτυχισμένοι απολάμβαναν

την αποθέωση της ηδονής - έγιναν ένα με το Άπειρο .

Τα πολυδαίδαλα κανάλια της Βενετίας μαύρισαν από το μελάνι

Το παχύρρευστο υγρό έβγαλαν τα αμέτρητα κοπάδια από σουπιές καθώς πλημμύρισαν τη μυθική Βενετία , έγιναν μελανόμορφα ποτάμια μεταθανάτου αποκαλύπτοντας το -Άλλο- άνοιγμα.

Οι πολύνοστοι Ιθακήσιοι ήταν οι περαματάρηδες -οι ραμπίνο-

του μεγάλου χρόνου στη Σινιορία , έκαναν τα περάσματα από τη μια εποχή στην Άλλη ανεπαίσθητα δείχνοντας την εκστατική ΔΙΑΦΟΡΑ.

Η κάθοδος ή η άνοδος στο μεγάλο Κανάλι ήταν μια και η Αυτή,

Αν και πάντα Άλλη , αποκάλυπτε το άνοιγμα - φανέρωνε την αρχή της Ενάτης Συμφωνίας του Μπετόβεν – την περίφημη Κοράλ .

Τα μυριόστομα ήμαρτον – ήμαρτον

Ακούγονταν ικετευτικά από τα Ιησουίτικα εξομολογητήρια

Πρόδιδαν τα αμαρτήματα και τα ανομήματα της Σερνίσιμα .

Η αποθέωση του Μπαρόκ , ονειρικά παλάτια και εκκλησίες , η αριστουργηματική Σάντα Μαρία ντελα Σαλούτε , το Σάντο Στέφανο ,

Το μέγαρο Πιζάνι , το μέγαρο Φορσέτι , το Κα Φόσκαρι έδειχναν

Το πέρασμα από την Κωνσταντινούπολη στη Βενετία .

Οι Ωραίες Πολίτισες έγιναν οι θεϊκές γυναίκες της Βενετίας

Ενώ οι θησαυροί του Βυζαντίου κοσμούσαν τα μουσεία της Γαληνότατης.

Η μυθική Βενετία ξυπνούσε στον πολύμορφο Μιχαήλ Άγγελο παράφορα

Κι αχαλίνωτα πάθη , μια άγρια ορμητικότητα .

Πως είναι η γυναίκα αναρωτιόταν , από τι είναι φτιαγμένη

Πως γίνεται να μπαίνεις μέσα της μ’ αυτό τον τρόπο.

Η Ωραία Βενετία ήταν γεμάτη πορνεία , οι ναύτες περίμεναν ώρες

Στην ουρά για να πάρουν μια γυναίκα , διψασμένοι από έρωτα.

Θεϊκές κόμισσες , μαρκησίες , δούκισσες και αριστοκράτισσες φορούσαν τις μαύρες μπέρτες και τις λευκές μάσκες

Και περιφέρονταν σαν εξωτικά με τις γόνδολες στα πολύπλοκα κανάλια

Κάνοντας παρέα με τους παράνομους εραστές.

Ωραίες πριγκιποπούλες

Περίμεναν τον Αγαπημένο τους ιππότη

Να γυρίσει από τους ανώφελους πολέμους

Ξενυχτώντας στα παράθυρα των παλατιών.

Ο Κώδικας τιμής της Βενετίας ήταν ο μη Κώδικας

Της καλυμμένης ακολασίας , καβάλα στα λιοντάρια

της Γαληνότατης Δημοκρατίας .

Η Ωραία Βενετσάνα του Μιχαήλ Αγγέλου , η γυναίκα της καρδιάς του

φορούσε ένα υπέροχο πλατύγυρο καπέλο με μαύρο τούλι γύρω από το πρόσωπο και μαύρο φόρεμα .

Είχε τη μυρωδιά των ονείρων του , διάφανα όστρακα και βότσαλα στην άκρη του γιαλού , το άρωμα των ροδώνων της Ανατολής ,

ένα μάγμα από αρωματισμένα έλαια και σαπούνια . Η κάθοδος στη

χρυσή μπανιέρα του σπιτιού της ήταν μια πορεία χωρίς επιστροφή από την κόλαση του Δάντη.

Ο πολύτροπος Μικελάντζελο πήρε τα σύνεργά του

Τα χρώματα , τα πινέλα , ένα μεγάλο τελάρο φτιαγμένο από μετάξι,

Το καβαλέτο κι εγκαταστάθηκε στο παλάτσο Κονταρίνι- Φαζάν .

Το παλάτι της Δυσδαιμόνας όπου η σύζυγος του Μαυριτανού της Βενετίας , του στρατηγού Οθέλλου είχε τραγικό τέλος εξ’ αιτίας της παράφορης ζήλιας του.

Η βεράντα του παλατιού βρισκόταν ακριβώς απέναντι από την αριστουργηματική εκκλησία Μπαρόκ τη Σάντα Μαρία ντελα Σαλούτε .

Όταν η πανούκλα θέρισε με θάνατο το ένα τρίτο του πληθυσμού,

Οι βενετοί ορκίστηκαν στην Παρθένο Μαρία πως αν έσωζε την πόλη

Θα έκτιζαν προς τιμήν της , μια απίθανη εκκλησία .

Γρήγορα η επιδημία εξαλείφθηκε σχεδόν ολοκληρωτικά κι η Γερουσία

Ανέθεσε στο Μπαλτασάρε Λογκένα να κτίσει το Ναό.

Πόσοι και πόσοι ζωγράφοι δεν ζωγράφισαν την εκπληκτική εκκλησία,

ο Καναλέτο , ο Γκουάρντι μαγεμένοι από το λυκόφως της Βενετίας –

καθώς το φως του ήλιου χαοτικό χάιδευε το γκριζο-πράσινο θόλο, φανταστικός υψώνονταν στο άνοιγμα του ουρανού, ως Θεία Ευχαριστία της Πόλης προς την Μαντόνα επειδή έσωσε τη Σερενίσιμα. Οι ονειρικές καμπύλες της παιχνίδιζαν με το εκτυφλωτικό χρυσό αποκαλύπτοντας το Χρώμα των χρωμάτων .

Ο μαέστρο Μικελάντζελο πόσες φορές δεν θαύμασε

την εικόνα της Παρθένου στο εσωτερικό του Ναού , την έφερε ο Μοροζίνι από το πολύπαθο νησί , την Κρήτη.

Η αυστηρότητα του Βυζαντίου δίπλα στα περίτεχνα έργα του Τιντορέτο,

Του Τισσιανού και του Πάλμα ιλ Βέκιο κοσμούσαν το σκευοφυλάκιο.

Πως θα ζωγράφιζε όλα αυτά ;

Τι θα απέδιδε με το χρωστήρα του

Το εκτυφλωτικό φως της Βενετίας ήταν αμείλικτο .

Ο διακριτικός Μικελάντζελο όπως όλοι οι Βενετσιάνοι

Όταν γινόταν ευγενικός αποκάλυπτε ένα περίτεχνο ύφος στον τρόπο

με τον οποίο ζούσε . Είχε απίστευτη ευφυία και τεράστια παιδεία

Τρομερή αισθητική , μετριόφρων αλλά και επηρμένος ,

Το αισθητήριό του ήταν αλάθητο , ποτέ δεν προκαλούσε

Τρικυμία στη λιμνοθάλασσα . Ανεξάρτητος με πνεύμα ανήσυχο

Ενσάρκωνε τον πολιτισμό της Γαληνότατης -τον πολιτισμό

Του μεγάλου χρόνου. Ο λόγος του ήταν ο Λόγος του ανοίγματος.

Κυκλοφορούσε συνήθως με λευκό καπέλο , κατάλευκη γραβάτα,

Τέλεια σιδερωμένο πουκάμισο κι άσπρο κουστούμι . Λάτρευε

Τη Βενετία όσο κανείς Άλλος , διάβαζε , έγραφε και ζωγράφιζε

Ασύστολα , ήταν αντίθετος σε κάθε αλλαγή της πόλης ,

Ζώντας τη φθορά του χρόνου μιλούσε για

το ΘΑΝΑΤΟ ΣΤΗ ΒΕΝΕΤΙΑ .